INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 czerwca 2021 r. (data wpływu 22 czerwca 2021 r.) uzupełnione pismem z 30 sierpnia 2021 r. (data wpływu 6 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie
- prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją budowy kolumbarium na cmentarzu komunalnym;
- prawa do wnioskowania o zwrot różnicy kwoty podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów związanych z inwestycją w przypadku gdy w okresie rozliczeniowym kwota ta będzie wyższa od kwoty podatku należnego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją budowy kolumbarium na cmentarzu komunalnym oraz prawa do wnioskowania o zwrot różnicy kwoty podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów związanych z inwestycją w przypadku gdy w okresie rozliczeniowym kwota ta będzie wyższa od kwoty podatku należnego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 sierpnia 2021 r. (data wpływu 6 września 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 23 sierpnia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.468.2021.1.KK.
W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 30 sierpnia 2021 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:
Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest właścicielem cmentarzy komunalnych w (…) oraz w (…). Gmina zawarła umowę dotyczącą utrzymania cmentarzy komunalnych, korzystania z cmentarzy i urządzeń cmentarnych dotyczących cmentarzy w (…) oraz (…) z firmą zewnętrzną. Gmina z tytułu zawartej umowy pobiera opłatę od firmy, która opodatkowana jest stawką 8%
Poza tym Gmina, na podstawie Uchwały nr (…) Rady Miejskiej, pobiera opłaty z tytułu: udostępniania miejsc na cmentarzu pod grób ziemny lub murowany, przedłużenie użytkowania istniejących miejsc na cmentarzu, wykupu miejsca na cmentarzu za życia kupującego z terminem pochówku bliżej nieokreślonym, korzystania z obiektów i urządzeń cmentarnych. Sprzedaż ww. opłat opodatkowana jest stawką 8% i ustalana jest w oparciu o ww. uchwałę. Uzyskane przychody z tytułu umowy z firmą zewnętrzną, jak również z tytułu udostępniania miejsc na cmentarzu pod grób ziemny lub murowany, przedłużenie użytkowania istniejących miejsc na cmentarzu, wykup miejsca na cmentarzu za życia kupującego z terminem pochówku bliżej nieokreślonym, korzystanie z obiektów i urządzeń cmentarnych Gmina wykazuje w swoich rejestrach sprzedaży VAT (podatek od towarów i usług).
Mogą się zdarzyć sytuacje (zdarzają się), że osobą zmarłą będzie osoba bezdomna. Wówczas stosownie do przepisów art. 10 ust. 3 ustawy o cmentarzach i chowaniu osób zmarłych (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r. poz. 1947) oraz art. 17 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 1769 ze zm.) obowiązkiem gminy jest pochówek zmarłych, niepochowanych przez osoby do tego zobowiązane. W praktyce jednak pochówki takie zdarzają się bardzo rzadko. W latach 2017-2019 sprzedaż opodatkowana na cmentarzach stanowiła 100%, w roku 2020 – 99,96%, natomiast na dzień 31 maja 2021 r. stanowi 99,88%.
Za udostępnienie miejsca pod grób dla osoby bezdomnej Gmina obciąża opłatą Ośrodek Pomocy Społecznej na podstawie noty księgowej. Ośrodek Pomocy Społecznej jest jednostką organizacyjną Gminy i podlega centralizacji. Powyższa czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Poza tym Gmina ponosi wydatki związane z bieżącym utrzymaniem cmentarzy komunalnych, w szczególności wydatki na zakup energii elektrycznej, wody, od których odlicza podatek naliczony.
W roku 2021 Gmina zamierza zrealizować zadanie inwestycyjne pn. „…”. Zadanie będzie realizowane ze środków własnych Gminy. Opłaty za miejsca w kolumbarium będą pobierane na podstawie uchwały i opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki 8%.
W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:
1. Faktury dokumentujące wydatki dotyczące realizacji projektu pn. „…” wystawiane są na Gminę.
2. Na chwilę obecną Wnioskodawca nie przewiduje pochówku w kolumbarium osób bezdomnych. Miejsca w kolumbarium będą odpłatne.
3. Zgodnie z zawartą umową opłata pobierana przez Gminę od firmy zewnętrznej dotyczy: utrzymania cmentarzy komunalnych (konserwacje, remonty, utrzymanie terenów zielonych), prowadzenie ewidencji zgonów, planów pochówków, ksiąg cmentarnych, ewidencji miejsc grzebalnych i miejsc zarezerwowanych, pobieranie opłat za korzystanie z miejsc pod grób i urządzeń cmentarnych, nadzorowanie prac firm usługowych, udostępnianie cmentarza innym firmom pogrzebowym (przyjęcie i przechowywanie zwłok oraz udostępnianie kaplicy, przygotowanie kaplicy, ustawienie trumny na katafalku, wyznaczenie miejsca pod grób).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
1. Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją budowy kolumbarium na cmentarzu komunalnym według udziału procentowego (100%) z faktur dokumentujących wydatki związane z budową kolumbarium?
2. Czy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, wynikającego z dokonanych zakupów związanych z inwestycją budowy kolumbarium, będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Gmina będzie miała prawo wnioskować o zwrot różnicy na rachunek bankowy?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami określonym w art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W przedmiotowej sprawie wyłączenia te nie mają zastosowania.
Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:
- zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
- pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko wówczas, gdy powyższe warunki są spełnione łącznie, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tj. z czynnościami, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Gmina stoi na stanowisku, że odpłatne świadczenie usług z tytułu udostępniania miejsc na cmentarzu pod grób ziemny lub murowany, przedłużenie użytkowania istniejących miejsc na cmentarzu, wykup miejsca na cmentarzu za życia kupującego z terminem pochówku bliżej nieokreślonym, korzystanie z obiektów i urządzeń cmentarnych, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast w przypadku usług cmentarnych w zakresie pochówku osób bezdomnych – dokonywanych nieodpłatnie przez Gminę, czynności te nie są objęte regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej – tzw. „sposobem określenia proporcji”.
Jednocześnie sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Podstawową kwestią dla poprawnego zastosowania art. 86 ust. 2a ustawy o VAT jest właściwe obliczenie sposobu określenia proporcji. Miasto podkreśla, iż w ustawie o VAT nie przewidziano jednego ściśle określonego sposobu kalkulacji proporcji. Równocześnie w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT wskazano jedynie przykładowe dane, które można wykorzystać przy wyborze sposobu określenia proporcji. Należy jednak podkreślić, iż przepis ten wskazuje na dane, które podatnik może wykorzystać, nie wskazując jednocześnie na samą metodę obliczenia sposobu określenia proporcji.
Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy o VAT, danymi służącymi do obliczenia sposobu określenia proporcji mogą być w szczególności:
1. średnioroczna liczba osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczna liczba godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczna powierzchnia wykorzystywana do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
Wskazane dane nie mają charakteru wiążącego (zamkniętego katalogu) i stanowią jedynie wskazówki dla podatników, w oparciu o jakie metody możliwe jest obliczenie sposobu określenia proporcji.
Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
W związku z powyższym Gmina stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do odliczenia całości podatku naliczonego związanego z zaplanowaną budową kolumbarium na cmentarzu komunalnym albowiem udział procentowy sprzedaży opodatkowanej w stosunku do całości sprzedaży dokonywanej na cmentarzach komunalnych w zaokrągleniu do liczb całkowitych wynosi 100%.
W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów związanych z inwestycją budowy kolumbarium będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Gmina będzie miała prawo wnioskować o zwrot różnicy na rachunek bankowy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.
Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Podkreślić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza, zatem możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.
Należy w tym miejscu również wskazać, że na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Należy nadmienić, że gmina, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy cmentarzy gminnych (art. 7 ust. 1 pkt 13 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest właścicielem cmentarzy komunalnych i zawarła umowę dotyczącą ich utrzymania z firmą zewnętrzną. Zgodnie z zawartą umową opłata pobierana przez Gminę od firmy zewnętrznej dotyczy: utrzymania cmentarzy komunalnych (konserwacje, remonty, utrzymanie terenów zielonych), prowadzenie ewidencji zgonów, planów pochówków, ksiąg cmentarnych, ewidencji miejsc grzebalnych i miejsc zarezerwowanych, pobieranie opłat za korzystanie z miejsc pod grób i urządzeń cmentarnych, nadzorowanie prac firm usługowych, udostępnianie cmentarza innym firmom pogrzebowym (przyjęcie i przechowywanie zwłok oraz udostępnianie kaplicy, przygotowanie kaplicy, ustawienie trumny na katafalku, wyznaczenie miejsca pod grób). Ponadto Gmina pobiera opłaty z tytułu udostępniania miejsc na cmentarzu pod grób ziemny lub murowany, przedłużenie użytkowania istniejących miejsc na cmentarzu, wykupu miejsca na cmentarzu za życia kupującego z terminem pochówku bliżej nieokreślonym, korzystania z obiektów i urządzeń cmentarnych. Sprzedaż ww. opłat jest opodatkowana. Zdarzają się sytuacje, że osobą zmarłą jest osoba bezdomna, wówczas Gmina obciąża opłatą za udostępnienie miejsca pod grób dla osoby bezdomnej Ośrodek Pomocy Społecznej – scentralizowaną jednostkę organizacyjną Gminy. W latach 2017-2019 sprzedaż opodatkowana na cmentarzach stanowiła 100%, w roku 2020 – 99,96%, natomiast na dzień 31 maja 2021 r. stanowiła 99,88%. Poza tym Gmina ponosi wydatki związane z bieżącym utrzymaniem cmentarzy komunalnych, w szczególności wydatki na zakup energii elektrycznej, wody, od których odlicza podatek naliczony.
W roku 2021 Gmina realizuje zadanie inwestycyjne pn. „…” ze środków własnych Gminy. Faktury dokumentujące wydatki dotyczące realizacji przedmiotowego projektu wystawiane są na Gminę. Opłaty za miejsca w kolumbarium będą pobierane na podstawie uchwały i opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki 8%. Na chwilę obecną Wnioskodawca nie przewiduje pochówku w kolumbarium osób bezdomnych. Miejsca w kolumbarium będą odpłatne.
Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją budowy kolumbarium a także prawa do ubiegania się o zwrot różnicy podatku.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki będzie występował, ponieważ wydatki ponoszone przez Gminę w związku z inwestycją dotyczącą budowy kolumbarium będą służyły wyłącznie działalności związanej z czynnościami opodatkowanymi – jak wskazał Wnioskodawca – miejsca w kolumbarium udostępniane będą odpłatnie.
Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że miejsca w wybudowanym kolumbarium będą udostępniane odpłatnie, a zatem będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia całości podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji. Prawo to będzie przysługiwało, pod warunkiem niewystąpienia przesłanek wykluczających odliczenie podatku naliczonego, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, a zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Zaznaczyć należy, że przepisy art. 87 ustawy, regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.
Biorąc pod uwagę treść przywołanych przepisów, w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że jak wskazano wyżej, Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków inwestycyjnych na budowę kolumbarium.
Z powyższych względów, w sytuacji zaistnienia okoliczności wskazanych w art. 87 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca może również ubiegać się o zwrot podatku VAT lub obniżyć o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe.
Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że w odniesieniu do projektu pn. „…” Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją budowy kolumbarium jak i ma prawo do wnioskowania o zwrot różnicy kwoty podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów związanych z inwestycją w przypadku gdy w okresie rozliczeniowym kwota ta będzie wyższa od kwoty podatku należnego.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i pytania nr 2 jest prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejszą interpretację wydano na podstawie wskazania, że miejsca w kolumbarium udostępniane będą odpłatnie, a więc będą służył do czynności opodatkowanych. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytań Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, a wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska Wnioskodawcy – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.