0111-KDIB3-1.4012.837.2021.1.MP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 września 2021 r. (data wpływu 28 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach potwierdzających nabycie towarów i usług w związku z realizowanym projektem (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2021 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach potwierdzających nabycie towarów i usług w związku z realizowanym projektem (…).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Parafia (…) realizuje projekt pn. (…)ze środków unijnych w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020

Realizacja przedsięwzięcia pn. (…) będzie obejmowała przeprowadzenie prac konserwatorskich oraz prac restauratorskich polegających na renowacji (…) w kościele p.w. (…), w zakresie:

- (…).

Dodatkowo w ramach przedsięwzięcia zostanie zagospodarowany teren przy kościele, poprzez (…). Nasadzenia we własnym zakresie. Realizacja będzie trwała krócej niż 6 miesięcy od dnia podpisania umowy do dnia złożenia wniosku o płatność końcową. Parafia kontynuuje prace przy konserwacji (…). Będzie to drugi etap prac. W poprzednim naborze w 2019 r. Parafia złożyła wniosek o przyznanie pomocy na konserwację (…) i zagospodarowanie placu przy kościele poprzez (…). Nasadzono (…). Wniosek otrzymał dofinansowanie. Został zrealizowany i rozliczony (umowa o przyznaniu pomocy nr (….) zawarta w dniu (…).

Powstała w ramach projektu infrastruktura będzie udostępniana nieodpłatnie.

Całkowity koszt realizacji projektu obejmuje podatek VAT (podatek od towarów i usług), który zaliczono do kosztów kwalifikowanych projektu.

Prace zaplanowano w celu przeciwdziałania dalszej degradacji zabytku, podniesienie walorów architektonicznych i estetycznych obiektu, tym samym zachowanie ich wartości zabytkowej. Z uwagi na fakt, że obiekt stanowi główny ośrodek życia religijnego na terenie miejscowości, zachowanie jego świetności wpłynie zarówno na sferę sakralną, jak i na zwiększenie atrakcyjności turystycznej całej świątyni.

Faktury dokumentujące poniesione w ramach realizacji zadania wydatki wystawiane będą na Parafię.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT.

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Projekt nie będzie generował żadnych przychodów, a tym samym nie powstanie sprzedaż opodatkowana VAT.

Korzysta się ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizowanym projektem (…) przysługuje wnioskodawcy - Parafii (…) prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach potwierdzających nabycie towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawcy - Parafii (…) nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 w/w ustawy podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tylko w sytuacji w której towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W tym przypadku, taka sytuacja nie będzie miała miejsca, ponieważ Parafia nie będzie wykonywała czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT ani nie jest podatnikiem VAT na mocy art. 15 i 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (t.j Dz. U. z 2021, poz. 685 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. (…) ze środków unijnych w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020

Powstała w ramach projektu infrastruktura będzie udostępniana nieodpłatnie.

Faktury dokumentujące poniesione w ramach realizacji zadania wydatki wystawiane będą na Parafię.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT.

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Projekt nie będzie generował żadnych przychodów, a tym samym nie powstanie sprzedaż opodatkowana VAT.

W analizowanej przypadku wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach potwierdzających nabycie towarów i usług w związku z realizowanym projektem (…).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, nie jest on czynnym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT. Ponadto, co również wynika z wniosku, towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy nie są spełnione.

Podsumowując, Parafia nie ma prawa do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach potwierdzających nabycie towarów i usług w związku z realizowanym projektem (…).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.