0111-KDIB3-1.4012.836.2021.1.MSO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 września 2021 r. (data wpływu 29 września 2021 r.), uzupełnionym pismem z 4 października 2021 r. (data wpływu 4 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, uzupełniony pismem z 4 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (…) (dalej: Gmina) jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT), jako podatnik VAT czynny. W dniu 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT Gminy i jednostek organizacyjnych i od tego czasu rozlicza się dla potrzeb podatku VAT wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi. Gmina realizuje zadania własne, określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne Gminy obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Gmina (…) podpisała umowę o dofinansowanie zadania pn. „(…)” (dalej: projekt, inwestycja). Projekt jest finansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 19.2 „(…)” w ramach działania „(…)” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Inwestycja polegała na zagospodarowaniu terenu w centrum miejscowości (…), po prawej stronie drogi prowadzącej do Parku rekreacji celem utworzenia szlaku edukacyjnego. W ramach realizacji zadania utworzony został jeden szlak edukacyjny. Zakres rzeczowy prac obejmował: wykonanie przyrządów edukacyjnych – tablice edukacyjne o tematyce przyrodniczej, tj.: przyrząd edukacyjny – hotel dla owadów, przyrząd edukacyjny – skocznia, przyrząd edukacyjny – ptasie mieszkania, tablica z puzzlami – informacje o lesie, przyrząd edukacyjny – dendrologia, przyrząd edukacyjny mrowisko/kretowisko, przyrząd edukacyjny – informacje o ptakach, przyrząd edukacyjny – informacja o gadach i płazach, przyrząd edukacyjny – tropy zwierząt, przyrząd edukacyjny ptasi zegar (leśne przyśpiewki), przyrząd edukacyjny – leśna łamigłówka oraz wykonanie przenośnych ławek.

Gmina (…) zrealizowała projekt zgodny z celem ogólnym nr 1 „(…)”, a jego realizacja wpłynęła na realizację celu szczegółowego nr 1.1 „(…)”. Dzięki temu zrealizowane zostało przedsięwzięcie 1.1.10 „(…)”. Inwestycja wpłynęła na wzrost atrakcyjności turystycznej (…) poprzez stworzenie szlaku służącego edukacji i spacerom. Atrakcyjność zadania wpłynęła bezpośrednio na rozwój turystyki na obszarze (…), a tym samym na obszarze (…). Realizacja operacji umożliwiła mieszkańcom i turystom aktywne spędzanie wolnego czasu, rozwijanie zainteresowań, prowadzenie zdrowego stylu życia, aktywizację społeczności lokalnej. Realizacja zadania służy także integracji społeczności lokalnej oraz turystów. Zrealizowanie projektu przyczyniło się także do zniwelowania słabych stron obszaru wskazanego w analizie (…) w Lokalnej Strategii Rozwoju, tj. niedostateczne wykorzystanie turystycznych i kulturowych możliwości.

Gmina (…) figuruje jako nabywca na fakturach VAT otrzymanych w ramach realizowanego projektu. Powstały w wyniku zrealizowanego projektu szlak edukacyjny w żadnym momencie nie jest i nie będzie związany z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi, służy zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców. Udostępniony jest nieodpłatnie lokalnemu środowisku – dzieciom, młodzieży, dorosłym jako obiekty użyteczności publicznej i z tego tytułu Gmina (…) nie pobiera i nie będzie pobierać opłat za korzystanie z obiektów, dlatego nie uzyskuje z tego tytułu żadnych przychodów, które generowałyby podatek należny.

Wartość inwestycji wynosi: (…) zł brutto, wartość dofinansowania wyniesie (…) zł.

Pismem z 4 października 2021 r. (data wpływu 4 października 2021 r.) Gmina uzupełniła opis stanu faktycznego o następujące informacje:

- towary i usługi nabyte w ramach projektu „(…)” nie są i nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi,

- efekty ww. projektu również nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją projektu pn. „(…)” Gmina (…) ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina (…) nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania pn. „(…)”, ponieważ inwestycja ta należy do zadań własnych Gminy ustalonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym oraz Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystywaniem inwestycji, gdyż służy mieszkańcom gminy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 oraz 5 cyt. ustawy, zadania własne gminy obejmują sprawy w zakresie zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w szczególności ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, a także ochronę zdrowia.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne,

sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Z treści powyższych regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu, których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych z opodatkowania lub w ogóle niepodlegających temu podatkowi.

Gmina realizując projekt pn. „(…)” nie działa jako podatnik VAT, bowiem wykonuje jedynie zadania własne w ramach reżimu publicznoprawnego, czyli poza działalnością gospodarczą, a więc przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostały spełnione. Realizacja projektu ma na celu umożliwienie mieszkańcom i turystom aktywne spędzanie wolnego czasu, rozwijanie zainteresowań, prowadzenie zdrowego stylu życia, aktywizację społeczności lokalnej. Realizacja zadania służy także integracji społeczności lokalnej oraz turystów.

Teren inwestycji jest miejscem ogólnodostępnym, udostępnionym bezpłatnie na rzecz mieszkańców i turystów odwiedzjących (…). Jest miejscem odpoczynku dla wszystkich mieszkańców oraz turystów. Gmina po wykonaniu inwestycji nie osiąga i nie będzie osiągała przychodów związanych z użytkowaniem terenu inwestycji. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie były i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również efekty realizowanej operacji nie będą w żadnym czasie i zakresie służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wielokrotnie potwierdzał brak prawa do odliczenia podatku VAT od Budowy ogólnodostępnej, niekomercyjnej infrastruktury rekreacyjnej. Należy wskazać na między innymi interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 listopada 2018 roku, sygnatura: 0114-KDIP1-2.4012.637.2018.2.KT oraz interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 maja 2019 r. sygnatura: 0115-KDIT1-2.4012.215.2019.1.KK.

Wobec tego Wnioskodawca uważa, że Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją zadania „(…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2021 r., poz. 1372), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej a także ochrony zdrowia (art. 7 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 pkt 5 tej ustawy).

O publicznym charakterze działania jednostki samorządu terytorialnego przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących oraz że przez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina (…) podpisała umowę o dofinansowanie zadania pn. „(…)”. Projekt jest finansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 19.2 „(…)” w ramach działania „(…)” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Towary i usługi nabyte w ramach ww. projektu nie są i nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi, jak również efekty tego projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi.

Gmina (…) figuruje jako nabywca na fakturach VAT otrzymanych w ramach realizowanego projektu.

Wnioskodawca ma wątpliwości, w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie były i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a ponadto, co również wskazano we wniosku, realizacja inwestycji stanowiła realizację zadań własnych Gminy nałożonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.