0111-KDIB3-1.4012.754.2021.2.IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2021 r. (data wpływu 31 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 12 października 2021 r. (data wpływu 14 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dostawy lokali – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dostawy lokali.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 października 2021 r. (data wpływu 14 października 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 4 października 2021 r. znak: (`(...)`).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w dniu (`(...)`) 2019 roku aktem notarialnym zakupiła nieruchomość położoną w B., na którą składają się działki gruntu oraz budynek administracyjno-socjalny wybudowany w latach 70-tych. pięciokondygnacyjny, podpiwniczony o powierzchni użytkowej (`(...)`) m2, powierzchni z(`(...)`) m2. Cena nieruchomości wyniosła (`(...)`) zł budynek. (`(...)`) zł działki gruntu, transakcja zakupu była zwolniona z VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowy budynek nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych z uwagi na fakt, iż w chwili zakupu nie nadawał się do użytkowania, a spółka zamierzała przeprowadzić gruntowny remont, adaptację i przystosować go do wykorzystania jako obiekt mieszkalnictwa zbiorowego - hotel.

Z uwagi na sytuację epidemiologiczną w kraju. Zarząd spółki podjął decyzję o zmianie sposobu przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości.

Zarząd przygotowuje budynek i dokumentację do wydzielenia (`(...)`) lokali z przeznaczeniem do mieszkalnictwa zbiorowego. Lokale, po doprowadzeniu do nich mediów: woda, kanalizacja, energia elektryczna, centralne ogrzewanie, będą sprzedawane potencjalnym nabywcom odrębnie wraz z ułamkową częścią gruntu jako lokale do remontu. Poszczególni inwestorzy będą wpłacać określone w umowie kwoty przeznaczone na remont części wspólnych oraz uzbrojenie lokali w przyłącza wody, kanalizacji, gazowe i elektryczne. Po sprzedaży pierwszego mieszkania zawiąże się wspólnota mieszkaniowa zarządzana przez zewnętrznego zarządcę. Po dokonaniu wydatków na doprowadzenie mediów oraz sporządzenie całości dokumentacji technicznej umożliwiającej sprzedaż lokali Zarząd Spółki uruchomi proces sprzedaży mieszkań, który będzie miał miejsce począwszy od stycznia 2022 roku.

Spółka nie zamierza wprowadzać budynku do ewidencji środków trwałych a wprowadzone do ewidencji środków trwałych grunty wycofać z niej i potraktować jako towar handlowy.

Do dnia złożenia wniosku spółka poczyniła wydatki dotyczące całego budynku w kwocie (`(...)`) co stanowi (`(...)`) % wartości nabycia budynku.

Dalsze nakłady finansowe umożliwiające sprzedaż odrębnych lokali, a dotyczące części wspólnych nie przekroczą (`(...)`) % wartości początkowej budynku.

Zaliczki wpłacane przez kupujących będą ich kosztem związanym z nabyciem lokalu.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Spółka otrzymała fakturę za nabycie nieruchomości (`(...)`) 2019 r. wystawioną przez Spółkę A., w której został wykazany podatek naliczony w kwocie (`(...)`) zł. M. odliczyła i wykazała podatek naliczony do zwrotu na rachunek bankowy. Urząd Skarbowy przeprowadził czynności sprawdzające, w których stwierdzono, iż sprzedaż nieruchomości przez Spółkę A. korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy a tym samym spółce M. nie przysługuje prawo do odliczenia podatku z faktury dokumentującej nabycie.

W związku z powyższym Spółka A. wystawiła fakturę korygującą a spółka M. sporządziła korektę deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy.

Reasumując Spółka nie odliczyła podatku naliczonego gdyż transakcja nabycia nieruchomości korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Zakupiony budynek został wybudowany w latach 70-tych i wykorzystywany był jako budynek administracyjno - socjalny przez poprzednich właścicieli. Od dnia nabycia przez Spółkę M. do dnia (`(...)`) 2021 budynek nie został przyjęty przez Spółkę do używania z uwagi na fakt, iż trwają tam prace remontowe.

Spółka w ramach działalności gospodarczej świadczy usługi hotelarskie opodatkowane stawką VAT 8%. Zakupiony budynek Spółka zamierzała przekształcić na hotel. Z poniesionych nakładów, od dnia zakupu do dnia podjęcia decyzji o zmianie przeznaczenia nieruchomości na cele mieszkaniowe, Spółka wykazywała w deklaracjach podatkowych VAT naliczony i odliczała go w całości.

Podsumowując, Spółka nie wykonywała czynności zwolnionych od podatku VAT a tym samym nieruchomość nic była wykorzystywana do czynności zwolnionych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postępuje prawidłowo zamierzając sprzedać wyodrębnione lokale mieszkalne z zastosowaniem zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy uznając, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku lub budowli upłynął okres krótszy niż 2 lata a także mając na względzie treść art. 2 pkt 14 u.p.t.u. dostawa nie będzie w ramach pierwszego zasiedlenia?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz.U z 2020 poz. 106 z późn. zm.) - zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku lub budowli upłynął okres krótszy niż 2 lata. Spółka zamierza uruchomić proces sprzedaży poszczególnych lokali po upływie 2 lat od daty nabycia całego budynku.

Ponadto ustawodawca określił definicję pierwszego zasiedlenia:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt. 14 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub po ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zdaniem Spółki nie dojdzie do pierwszego zasiedlenia, gdyż mając na uwadze treść art. 2 pkt 14 ustawy wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym nie będą stanowiły co najmniej (`(...)`) % wartości początkowej.

Spółka stoi na stanowisku, iż wydatki na wydzielenie poszczególnych lokali z budynku nie będącego środkiem trwałym lecz towarem handlowym nie są wydatkami na ulepszenie, ponadto spółka nie rozpoczęła użytkowania przedmiotowej nieruchomości ze względu na jej stan techniczny.

Spółka poniesie nakłady w wysokości nie przekraczającej (`(...)`) % wartości nabycia całej nieruchomości i dotyczące części wspólnych wszystkich wyodrębnionych lokali mieszkalnych.

Reasumując: zdaniem Spółki sprzedaż wyodrębnionych lokali mieszkalnych z zastosowaniem zwolnienia z VAT jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza (`(...)`) zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza (`(...)`) zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Zgodnie natomiast z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza (`(...)`) zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza (`(...)`) zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ulepszeniem środka trwałego - w rozumieniu ustawy podatkowej - jest więc:

- przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych,

- rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały,

- rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu,

- adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany,

- modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Tym samym nakłady na ulepszenie środków trwałych zmierzają do podjęcia bądź rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodujących istotną zmianę cech użytkowych.

Powyższe przepisy wskazują, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Zatem nieruchomości (np. lokale mieszkalne lub usługowe), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż (`(...)`) % wartości początkowej tych obiektów.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że – co do zasady – grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również dostawa gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył we wrześniu 2019 r. nieruchomość, na która składają się działki gruntu oraz budynek wybudowany w latach 70-tych. Przy nabyciu budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek wybudowany w latach 70-tych był wykorzystywany jako budynek administracyjno-socjalnych przez poprzednich właścicieli.

Wnioskodawca przygotowuje budynek i dokumentację do wydzielenia (`(...)`) lokali z przeznaczeniem do mieszkalnictwa zbiorowego. Lokale, po doprowadzeniu do nich mediów: woda, kanalizacja, energia elektryczna, centralne ogrzewanie, będą sprzedawane potencjalnym nabywcom odrębnie wraz z ułamkową częścią gruntu jako lokale do remontu. Wnioskodawca uruchomi proces sprzedaży mieszkań, który będzie miał miejsce począwszy od stycznia 2022 roku. Wnioskodawca nie zamierza wprowadzać budynku do ewidencji środków trwałych a wprowadzone do ewidencji środków trwałych grunty wycofać z niej i potraktować jako towar handlowy. Do dnia złożenia wniosku spółka poczyniła wydatki dotyczące całego budynku w kwocie (`(...)`) co stanowi (`(...)`) % wartości nabycia budynku. Dalsze nakłady finansowe umożliwiające sprzedaż odrębnych lokali, a dotyczące części wspólnych nie przekroczą 30% wartości początkowej budynku. Nieruchomość nie była wykorzystywana do czynności zwolnionych.

Wnioskodawca ma wątpliwości w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży poszczególnych wyodrębnionych lokali wraz z ułamkową częścią gruntu.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy, że sprzedaż lokali spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W analizowanym przypadku – jak wskazano we wniosku – Wnioskodawca zakupił budynek, który nie jest środkiem trwałym. W budynku zostanie wydzielonych 50 lokali z przeznaczeniem do mieszkalnictwa zbiorowego. Lokale, po doprowadzeniu do nich mediów: woda, kanalizacja, energia elektryczna, centralne ogrzewanie, będą sprzedawane potencjalnym nabywcom odrębnie wraz z ułamkową częścią gruntu jako lokale do remontu. Wnioskodawca uruchomi proces sprzedaży mieszkań począwszy od stycznia 2022 roku. Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca poczynił wydatki dotyczące całego budynku w kwocie (`(...)`) co stanowi (`(...)`) % wartości nabycia budynku. Dalsze nakłady finansowe umożliwiające sprzedaż odrębnych lokali, a dotyczące części wspólnych nie przekroczą 30% wartości początkowej budynku. Nieruchomość nic była wykorzystywana do czynności zwolnionych.

Po pierwsze, jak wynika z opisu sprawy, wydatki nie przekroczyły (`(...)`) % wartości początkowej budynku. Po drugie, o wydatkach, które już były poczynione i o tych, które będą poniesione, nie można mówić jak o wydatkach na ulepszenie wskazanych w art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż budynek nie stanowi u Wnioskodawcy środka trwałego. Tym samym skoro w rozpatrywanej sprawie nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady ponoszone przez Wnioskodawcę na budynek, nie stanowią ulepszenia w rozumieniu cyt. wyżej przepisów ustaw o podatku dochodowym. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkiem trwałym.

Zatem w przedmiotowej sprawie kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania planowanej przez Wnioskodawcę dostawy lokali jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku i jaki upłynął okres od tego momentu.

We wniosku wskazano, że budynek został wybudowany w latach 70 tych i wykorzystywany był jako budynek administracyjno-socjalny przez poprzednich właścicieli. Natomiast Wnioskodawca nabył budynek we wrześniu 2019 r.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku, a pierwszą planowaną w styczniu 2022 r. dostawą lokali, upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Tym samym spełnione zostaną obydwa warunki umożliwiające zwolnienie z podatku od towarów i usług dostawy poszczególnych lokali, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia minie okres przekraczający 2 lata.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawcę poszczególnych Lokali (traktowanych jak towar handlowy) będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ w stosunku do budynku, w którym będą wydzielone lokale doszło już do pierwszego zasiedlenia i pomiędzy tym pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą lokali nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Zwolnienie to będzie miało zastosowanie niezależnie od wysokości wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na przebudowę, modernizację i remont danego lokalu.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż gruntu, na którym znajduje się budynek (poszczególne lokale) również będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem dostawa lokali wraz z ułamkową częścią gruntu będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`) , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.