0111-KDIB3-1.4012.738.2021.3.KO
📋 Podsumowanie interpretacji
Interpretacja dotyczy udzielenia pożyczki przez spółkę innej spółce powiązanej. Organ podatkowy uznał, że udzielenie pożyczki stanowi odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Organ stwierdził, że udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, kwalifikuje się jako czynność opodatkowana VAT, niezależnie od częstotliwości, celu udzielania pożyczek oraz statusu nabywcy. W związku z tym, udzielenie pożyczki przez spółkę innej spółce powiązanej będzie zwolnione z podatku VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 26 sierpnia 2021 r. (data wpływu 23 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 21 października 2021 r. (data wpływu 21 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) czynności udzielenia pożyczki – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 sierpnia 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności udzielenia pożyczki.
Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 października 2021 r. (data wpływu 21 października 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 października 2021 r. znak: 0111-KDIB2-3.4014.321.2021.3.ŁSz, 0111-KDIB3-1.4012.738.2021.3.KO.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w … („Wnioskodawca”) zamierza zawrzeć jako pożyczkobiorca umowę pożyczki ze spółką powiązaną działającą pod firmą W w …. (pod adresem siedziby …., wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego - Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy …. Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego za nr KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) …., NIP:…)- pożyczkodawca. Wnioskodawca prowadzi działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jako taki podlega na jej terytorium opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych. Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca i spółka W są podmiotami powiązanymi zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r., poz. 217). Komandytariuszem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, jak również Prezesem komplementariusza jest Pan M.C., który jest również członkiem Zarządu w spółce W. Spółka W z siedzibą w … („Pożyczkodawca”) prowadzi działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jako taki podlega na jej terytorium opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych. Spółka jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki, która ujawniona została w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Przedsiębiorców jest: a) (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 35.11.Z) wytwarzanie energii elektrycznej; b) (PKD 35.12.Z) przesyłanie energii elektrycznej; c) (PKD 35.13.Z) dystrybucja energii elektrycznej; d) (PKD 35.14.Z) handel energią elektryczną. Umowa pożyczki ma zostać zawarta na terenie Rzeczypospolitej Polskiej jak również przepływ środków pieniężnych ma mieć miejsce na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z warunkami przyszłej umowy pożyczki kwota pożyczki będzie wynosiła 70.000,00 zł (słownie: siedemdziesiąt tysięcy złotych). Pożyczka ma zostać udzielona na okres 3 (trzech) lat liczonych od dnia udzielenia kwoty pożyczki, jednak pożyczkodawca dopuszcza jej wcześniejszy zwrot.
Pożyczka będzie odpłatna - z tytułu jej udzielenia Pożyczkobiorca jest zobowiązany do zapłaty Pożyczkodawcy wynagrodzenia w postaci odsetek kapitałowych ustalonych na poziomie rynkowym. Zawarta umowa będzie spełniała przesłanki do uznania jej za umowę pożyczki w rozumieniu art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1964 r. - Kodeks cywilny, a także pożyczkę pieniężną w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685).
W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 21 października 2021 r.):
Czy udzielane przez Pożyczkodawcę pożyczki opisanej w treści wniosku, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) jako odpłatne świadczenie usług i jednocześnie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685)?
Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 21 października 2021 r.):
Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 8 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, dalej ,,Ustawa o podatku VAT”) czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę - podmiot gospodarczy, podatnik VAT, pożyczki na rzecz Pożyczkobiorcy - podmiot gospodarczym, podatnik VAT, jako odpłatne świadczenie, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o podatku VAT - to tym samym korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie ww. przepisu. Jak słusznie zauważył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 29 stycznia 2021 r., 0111-KDIB3-1.4012.986.2020.2.KO: Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zobowiązanie się do przeniesienia praw majątkowych na zasadzie pożyczki stanowi czynność wymagającą umowy („musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą”) i jednocześnie, o ile ma charakter odpłatny (występują odsetki), jest odpłatnym świadczeniem usług i podlega ustawie o podatku od towarów i usług oraz zwolnieniu przedmiotowemu z art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. Ustawy o podatku VAT.
Zatem pożyczka pieniężna jest świadczeniem polegającym na udzieleniu innemu podmiotowi finansowania poprzez przeniesienie na jego własność określonej ilości pieniędzy z obowiązkiem ich zwrotu w ustalonych terminach. Jednocześnie otrzymujący zgadza się na przyjęcie określonej kwoty pożyczki. Jeżeli te czynności dzieją się odpłatnie (np. za wynagrodzeniem w postaci odsetek), to stanowią one świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy o podatku VAT. Uznając czynność udzielenia pożyczki podlegającą pod podatek VAT, należy powołać, art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o podatku VAT, który przewiduje zwolnienie od opodatkowania VAT usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Należy podkreślić, że Ustawy o podatku VAT nie warunkuje możliwości zwolnienia od VAT usługi polegającej na udzieleniu pożyczki od statusu podmiotu udzielającego pożyczki (vide. Pismo z dnia 29 stycznia 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.986.2020.2.KO).
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku VAT, zwolnienie powinno przysługiwać zarówno w przypadku udzielenia pożyczki przez podmiot profesjonalny trudniący się tego typu działalnością na szeroką skalę (np. bank lub inna instytucja finansowa) jak również w przypadku udzielenia pożyczki przez inny podmiot gospodarczy.
Z uwagi na powyższe, opisana pożyczka zdaniem Wnioskodawcy będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów Ustawy o podatku VAT.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, a w szczególności:
- W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia z dnia 28 stycznia 2021 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.15.2021.1.AB, w której Organ wskazał, że: Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym. W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Głównym przedmiotem działalności Spółki, jest działalność w zakresie oprogramowania, informatyki oraz technologii informatycznych i komputerowych. Spółka w przedmiocie swojej działalności w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Przedsiębiorców wykazała jeszcze liczne inne rodzaje działalności, nie została jednak przy tym ujęta pozycja PKD pozostałe formy udzielania kredytów (64.92.Z). Powołana Spółka, jako pożyczkodawca, zawarła i zamierza zawierać umowy pożyczek pieniężnych w rozumieniu art. 720 i nast. kodeksu cywilnego. Pożyczki były i będą udzielane na rzecz innych osób prawnych (w tym dla podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 32 ust. 2 Ustawy VAT). W Umowach pożyczek przewidziano należne Spółce wynagrodzenie za udzielenie pożyczki. Wynagrodzeniem tym są należne Spółce odsetki, do których zapłaty na rzecz Spółki zobowiązani są pożyczkobiorcy. Co prawda prowadzenie działalności finansowej nie stanowi jednego z głównych przedmiotów działalności Spółki, jednakże celem udzielanych pożyczek przez Spółkę jest czerpanie zysku z działalności gospodarczej, w postaci otrzymanych odsetek (nie zaś, przykładowo, wsparcie finansowe pożyczkobiorców). Jednocześnie, Spółka nie wyklucza, że w przyszłości będzie udzielać kolejnych pożyczek, zarówno na rzecz podmiotów powiązanych, jak i innych podmiotów. Ewentualne przyszłe pożyczki będą udzielane pożyczkobiorcom na analogicznych zasadach do pożyczki udzielanych dotychczas (tj. odpłatnie). Pożyczki udzielane będą w sytuacji posiadania przez Spółkę nadwyżek środków pieniężnych, a otrzymywane z ich tytułu wynagrodzenie w postaci odsetek przeznaczane będzie na finansowanie bieżącego funkcjonowania Spółki. W każdym przypadku udzielanie przez Spółkę pożyczek na rzecz pożyczkobiorców będzie miało charakter odpłatny, ponieważ z tytułu udzielenia pożyczki Spółce będzie przysługiwało wynagrodzenie w postaci odsetek. Wszystkie pożyczki, których udzieliła i w przyszłości udzieli Spółka na rzecz Pożyczkobiorcy finansowane są lub będą ze środków własnych Spółki. Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczek opisanych we wniosku spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług.
-
W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 grudnia 2013 r. znak ITPP1/443-927 /13/KM, w której Organ uznał, że: udzielenie przez Wnioskodawcę oprocentowanej pożyczki stanowić będzie czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi jednak na fakt, iż powyższe usługi mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów usług.
-
W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 sierpnia 2018 r., znak 0111-KDIB2-2.4014.107.2018.2.AR, w której wskazano, że: udzielanie przez spółkę pożyczek na rzecz pożyczkobiorcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie zwolnione jest od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 u.p.t.u. Z punktu widzenia VAT - udzielanie przez podatnika VAT pożyczki powinno być uznane za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT niezależnie od częstotliwości oraz celu udzielania pożyczek, statusu nabywcy (pożyczkobiorcy), czy też kwestii formalnych, takich jak wpisanie działalności w zakresie udzielania pożyczek do umowy spółki lub ujawnienie takiej działalności w Krajowym Rejestrze Sądowym.
-
W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2013 r. , znak IPPP1/443-56 /13-2/IGO, w której Organ stwierdził, że: udzielenie pożyczek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a fakt, iż udzielenie pożyczek nie jest wymienione w umowie spółki Wnioskodawcy jako jego działalność, taka działalność nie jest również wpisana do KRS, nie przesądza, iż udzielone pożyczki nie będą prawnie skuteczne lub udzielone poza prowadzoną działalnością gospodarczą.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Na wstępie niniejszej interpretacji należy wyjaśnić, iż Wnioskodawca (pożyczkobiorca) został uznany za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania ww. czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku, gdyby czynność udzielenia pożyczki przez pożyczkodawcę nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
-
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
-
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
-
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z powyższego wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.
Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem – przez umowę pożyczki, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.
Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.
W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć jako pożyczkobiorca umowę pożyczki ze spółką powiązaną - pożyczkodawcą. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Umowa pożyczki ma zostać zawarta na terenie Rzeczypospolitej Polskiej jak również przepływ środków pieniężnych ma mieć miejsce na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pożyczka ma zostać udzielona na okres 3 (trzech) lat liczonych od dnia udzielenia kwoty pożyczki, jednak pożyczkodawca dopuszcza jej wcześniejszy zwrot. Pożyczka będzie odpłatna - z tytułu jej udzielenia Pożyczkobiorca jest zobowiązany do zapłaty Pożyczkodawcy wynagrodzenia w postaci odsetek kapitałowych ustalonych na poziomie rynkowym. Zawarta umowa będzie spełniała przesłanki do uznania jej za umowę pożyczki w rozumieniu art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny.
Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że udzielenie przez Pożyczkodawcę pożyczki opisanej we wniosku spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.
W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę pożyczki na rzecz Wnioskodawcy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
Zatem skoro z powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, to należy stwierdzić, że wskazana we wniosku usługa udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, przy czym czynność ta korzysta ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o ww. przepis.
W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że czynność udzielenia pożyczki - odpłatnej przez Pożyczkodawcę (Spółkę) stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług należy uznać za prawidłowe.
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Ponadto tut. Organ informuje, że interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowa tylko dla Wnioskodawcy, który wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej; wydana interpretacja nie wywołuje więc skutków prawnopodatkowych dla innych podmiotów, w tym Pożyczkodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili