0111-KDIB3-1.4012.632.2021.2.IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 lipca 2021 r. (data wpływu 23 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 29 września 2021 r. (data wpływu 5 października 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu dostawy nieruchomości niezabudowanej w trybie egzekucji komorniczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu dostawy nieruchomości niezabudowanej w trybie egzekucji komorniczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 września 2021 r. (data wpływu 5 października 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 20 września 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.632.2021.1.IK.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

W postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym pod sygn. … komornik M.B. dokonał w dniu 04.12.2020 r. Zajęcia nieruchomości gruntowej dłużnika stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu nr …. położonej w G., , dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr ….

Wg informacji zawartej w treści sporządzonego przez biegłą sądową w dniu 07.06.2021 r. dla tej nieruchomości, na potrzeby postępowania, operatu szacunkowego, działka jest niezabudowana, nieuzbrojona oraz nieogrodzona, a jej teren stanowią łąki trwałe.

Wg informacji zawartej w przedmiotowym operacie szacunkowym, na dzień wyceny teren, na którym położona jest nieruchomość objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nr .. uchwalonym uchwałą … w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ….

Zgodnie z zapisami planu nieruchomość położona jest na obszarze o następujących ustaleniach. 002-31 - zabudowa mieszkaniowo - usługowa.

W trakcie trwania postępowania egzekucyjnego … ustalono, że dłużnik którego własnością jest zajęta nieruchomość, tj. I. Sp. z o.o., wg stanu na 24.06.2021 r. nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) - zgodnie z wykazem podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz skreślonych i przywróconych do rejestru VAT ww. Dłużnik został zarejestrowany jako podatnik VAT 28.11.2014 r., natomiast następnie, w dniu 12.09.2018 r. nastąpiło wykreślenie rejestracji tego dłużnika jako podatnika VAT z urzędu, przez naczelnika urzędu skarbowego, tj. na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przyczyna będąca podstawą wykreślenia dłużnika z urzędu z rejestracji jako podatnika vat, stanowi również przyczynę braku możliwości uzyskania przez komornika jakiejkolwiek informacji od dłużnika w postępowaniu egzekucyjnym … - do tej pory próby kontaktu komornika z dłużnikiem okazały się bezskuteczne - korespondencja kierowana przez komornika na adres rejestrowy spółki wraca niepodjęta.

Podczas dokonania oględzin księgi wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości, komornik stwierdził, że w akcie notarialnym rep. … z dnia 24.03.2016 r., stanowiącym umowę sprzedaży przedmiotowej nieruchomości dłużnikowi I. Sp. z o.o., będąca osobą fizyczną zbywczyni nieruchomości oświadczyła, że przedmiotową nieruchomość nabyła od osoby fizycznej na podstawie umowy darowizny zawartej 25.05.2015 r., w czasie gdy pozostawała w związku małżeńskim, w którym panował umowny ustrój majątkowy - rozdzielność majątkowa, oraz że nadal pozostaje w tym związku małżeńskim, w którym panuje umowny ustrój majątkowy - rozdzielność majątkowa a przedmiotowa nieruchomość nadal stanowi składnik jej majątku osobistego jednocześnie zapewniając, że podatek od spadków i darowizn od nabycia tej nieruchomości tytułem darowizny został zwolniony, co potwierdza przedłożone zaświadczenia wydane z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego ….

Ponadto w oświadczeniu zbywczyni wskazała, że nie prowadzi działalności gospodarczej i z tytułu dokonania niniejszej czynności nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca - Komornik wskazał, że z uwagi na brak informacji, nie jest w stanie wskazać tego czy dłużnik wykorzystywał działkę opisaną we wniosku wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku, ani czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Komornik poinformował ponadto, że brak powyższych informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika tj. powyższych, żądanych informacji może udzielić Komornikowi wyłącznie dłużnik, zaś korespondencja kierowana do dłużnika w niniejszej sprawie egzekucyjnej … na adres rejestrowy dłużnika nie jest przez dłużną spółkę podejmowana, zaś próba ustalenia adresu prezesa zarządu dłużnej spółki z systemu pl.ID okazała się bezskuteczna, gdyż z uzyskanej odpowiedzi wynika, że prezes ten w Polsce nie posiada danych adresowych. Brak jakiegokolwiek kontaktu z dłużną spółką, czy z zarządem tej spółki, powoduje brak możliwości uzyskania przez Komornika żądanych informacji.

Co istotne, na co zwrócił uwagę Komornik w treści wniosku z 19 lipca 2021 r. wykreślenie z rejestru w dniu 12 września 2018 r. dłużnika z rejestracji jako podatnika VAT z urzędu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego nastąpiło z tej samej przyczyny tj. na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. pomimo udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z podatnikiem albo jego pełnomocnikiem).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy istnieje obowiązek podatkowy podatku od towarów i usług (23%) obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości, czyniący komornika sądowego płatnikiem tego podatku?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Skoro dłużnik I. Sp. z o.o. stał się właścicielem przedmiotowej nieruchomości nabywając ją od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej, nie obciążonej obowiązkiem podatkowym VAT z tytułu sprzedaży tej nieruchomości, z majątku osobistego tej osoby fizycznej, oznacza to, że nie istniało obciążenie tej sprzedaży podatkiem VAT, a co za tym idzie z tytułu nabycia tej nieruchomości nie przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto skoro biegła sądowa w treści operatu szacunkowego sporządzonego dla zajętej nieruchomości wskazuje, że stanowiąca ją działka gruntu jest nadal niezabudowana, nieuzbrojona oraz nieogrodzona, a jej teren stanowią łąki trwałe, oznacza to że dłużnik prócz nabycia przedmiotowej nieruchomości nie dokonał na niej żadnych nakładów, wydatków na jej ulepszenie.

Mając powyższe na uwadze, skoro dłużnik, nabywając przedmiotową działkę gruntu, nie miał prawa do odliczenia od nabycia podatku VAT, a ponadto nie dokonał na nieruchomości budowy budynków, budowli lub ich części oraz ulepszeń, a ponadto pozostaje wykreślony z rejestru VAT, to wymuszona sprzedaż w drodze licytacji publicznej w postępowaniu egzekucyjnym przedmiotowej nieruchomości dłużnika nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym komornik M.B., z tytułu dokonania sprzedaży tej nieruchomości, również nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1427 ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle lub ich części oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jako Komornik Sądowy prowadzi egzekucję z nieruchomości stanowiącej działkę niezabudowaną numer ewidencyjny …. Działka jest niezabudowana, nieuzbrojona oraz nieogrodzona, a jej teren stanowią łąki trwałe.

Wg informacji zawartej w przedmiotowym operacie szacunkowym, na dzień wyceny teren, na którym położona jest nieruchomość objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zgodnie, z którym nieruchomość położona jest na obszarze zabudowy mieszkaniowo - usługowej.

W trakcie trwania postępowania egzekucyjnego ustalono, że dłużnik którego własnością jest zajęta nieruchomość, wg stanu na 24.06.2021 r. nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Dłużnik został zarejestrowany jako podatnik VAT 28.11.2014 r., natomiast następnie, w dniu 12.09.2018 r. nastąpiło wykreślenie rejestracji tego dłużnika jako podatnika VAT z urzędu, przez naczelnika urzędu skarbowego, tj. na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przyczyna będąca podstawą wykreślenia dłużnika z urzędu z rejestracji jako podatnika VAT, stanowi również przyczynę braku możliwości uzyskania przez komornika jakiejkolwiek informacji od dłużnika w postępowaniu egzekucyjnym - do tej pory próby kontaktu komornika z dłużnikiem okazały się bezskuteczne - korespondencja kierowana przez komornika na adres rejestrowy spółki wraca niepodjęta.

Z uwagi na brak informacji, nie jest w stanie wskazać tego czy dłużnik wykorzystywał działkę opisaną we wniosku wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku, ani czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Brak powyższych informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że mimo iż dłużnik obecnie nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT, to w odniesieniu do transakcji sprzedaży nieruchomości (niezabudowanej działki), należy uznać dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zauważyć bowiem należy, że ww. nieruchomości Dłużnik nabył w celu wykorzystywania ich w prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, czyli jako osoba prawna. W konsekwencji, dostawa przez komornika ww. nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Odnosząc zatem regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Analizując kwestię możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania sprzedaży w trybie egzekucji sądowej działki niezabudowanej wskazać należy, iż wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności oraz zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego tj. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem w pierwszej kolejności należy ustalić czy przedmiotem planowanej transakcji jest grunt przeznaczony pod zabudowę.

W analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją sprzedaży egzekucyjnej przez Wnioskodawcę, należącej do Dłużnika Sp. z o.o. niezabudowanej działki …, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajdują się w strefie zabudowy mieszkaniowo-usługowej.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy przesądzają o tym, czy dany teren jest terenem budowlanym. Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony w analizowanej sprawie fakt, iż ww. niezabudowana działka jest przeznaczona jako tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej w akcie prawa miejscowego uznać należy, że działka gruntu będzie traktowana w myśl art. 2 pkt 33 ustawy jako tereny budowlane. Wyklucza to zatem możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Wyłączenie czynności dostawy niezabudowanych terenów budowlanych z zakresu stosowania przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy nie przesądza jeszcze o tym, że dana czynność nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

- brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy gruntów, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego towaru. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w drodze postępowania egzekucyjnego nieruchomości obejmującej niezabudowaną działkę gruntu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać czy dłużnik wykorzystywał działkę opisaną we wniosku wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku, ani czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Komornik poinformował ponadto, że brak powyższych informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

W związku z powyższym w sytuacji gdy udokumentowane działania Komornika nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku, to zastosowanie w sprawie znajdzie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia nie są spełnione.

Podsumowując, transakcja zbycia nieruchomości obejmującej niezabudowaną działkę gruntu nr …, należących do dłużnika będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT. W konsekwencji, z tytułu dokonania sprzedaży tej nieruchomości Wnioskodawca będzie płatnikiem podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem analizy.

Tym samym, w okolicznościach omawianej sprawy, Wnioskodawca będzie zobowiązany obliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług wg właściwej stawki na rachunek właściwego urzędu skarbowego z tytułu dokonania sprzedaży egzekucyjnej działki nr `(...)`

Odnośnie wysokości stawki podatku Organ nie może zająć stanowiska, ze względu na to, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla czynności dostawy towarów lub świadczenia usług dokonywanych od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, zgodnie z art. 42a ustawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)`, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.