0111-KDIB3-1.4012.593.2021.2.IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2021 r. (data wpływu 8 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 22 września 2021 r. (data wpływu 27 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanych dopłat do usług zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania dotacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanych dopłat do usług zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania dotacji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 września 2021 r. (data wpływu 27 września 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 września 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.593.2021.1.IK.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka D. (dalej: Spółka lub Podatnik) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT (podatek od towarów i usług)).

Podstawową działalnością Spółki jest działalność związana z dostawą wody i odprowadzaniem ścieków opodatkowana 8% stawką podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Spółka posiada zawartą z Gminą umowę w sprawie realizacji dopłat do taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków na terenie Gminy z dnia 12 lutego 2020 r. (dalej: Umowa). Umowa została zawarta na podstawie Uchwały Rady Miejskiej w sprawie ustalenia dopłat do taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków (dalej: Uchwała).

Z zawartej Umowy wynika, iż Spółka wystawia w terminie do 15-tego dnia kalendarzowego miesiąca następującego po każdym okresie rozliczeniowym fakturę z wykazaną wysokością dopłat do grup odbiorców stanowiących gospodarstwa domowe za okres rozliczeniowy. Okresem rozliczeniowym jest miesiąc. Z Umowy wynika, iż kwota dopłat netto wyliczana jest według ściśle określonego wzoru wynikającego z Umowy.

Faktura zawiera wykazane kwoty dopłat w wysokościach netto. Na fakturze znajduje się też stawka podatku VAT mająca zastosowanie przy dostawie wody i odprowadzaniu ścieków tj. stawka w wysokości 8%. Kwota brutto faktury wynika z kwoty netto powiększonej o podatek VAT w wysokości 8%. Do wystawionej faktury podłączane są wydruki komputerowe zawierające zbiorcze zestawienia sprzedaży usług Spółki, do których w okresie rozliczeniowym przyznano dopłaty do dostarczonej wody oraz odebranych ścieków. Nadzór nad prawidłowym wykonaniem Umowy sprawuje Gmina, która weryfikuje poprawność wyliczeń zawartych na fakturze i prawidłowość jej wystawienia.

Aneksem do Umowy z dnia 26 stycznia 2021 r. (dalej: Aneks) Strony zmieniły:

- Uchwały będące podstawą podpisania Umowy (powołując się na aktualnie obowiązujące);

- wzór wyliczania wysokości dopłat netto (poprzez aktualizację wartości dopłat w odniesieniu do nowych Uchwał);

- inne postanowienia Umowy nie mające wpływu na zasady i formę rozliczeń dopłat dokonywanych pomiędzy Stronami.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Spółka co miesiąc wystawia fakturę sprzedażową na wysokość wyliczonej dopłaty powiększając tę kwotę o podatek VAT oraz odprowadza tak wykazany podatek VAT do urzędu skarbowego (dalej: US).

Data wystawienia faktury jest zbieżna z datą wykonania usługi i co do zasady jest to ostatni dzień okresu rozliczeniowego, za który dopłata przysługuje. Z datą ostatniego dnia miesiąca jest rozpoznawany obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT i w tym miesiącu jest on także wykazywany jako podatek należny do zapłaty do US.

Postępowanie Spółki związane z rozliczaniem dostaw wody i odprowadzania ścieków odbywa się w następujący sposób:

- Wszystkim swym odbiorcom Spółka wystawia faktury VAT za dostawę wody i odprowadzanie ścieków po cenach wynikających z taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków pomniejszonych o wysokość dopłat.

- Odbiorca płaci za dostawę wody i odprowadzenie ścieków według danych z faktury, które wynikają zarówno z taryfy jak i uchwały o dopłatach i o kwoty dopłat są pomniejszone.

- Odbiorca płaci więc Spółce taryfową należność za wodę i ścieki wynikającą z otrzymanej faktury, pomniejszoną już o wartość dopłaty. W tym momencie na konto bankowe Spółki trafia mniej należności za wodę i ścieki niż wynika to z taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.

- Spółka na koniec każdego miesiąca przedstawia Gminie wydruki komputerowe o ilości sprzedanej wody i odebranych ścieków w grupie taryfowej oraz o wartościach zmniejszeń swych należności.

- Na koniec miesiąca Spółka wystawia Gminie również fakturę VAT, która zawiera obciążenie dla Gminy tytułem dopłat powiększoną o podatek VAT w wysokości 8% - co wynika wprost z Umowy.

- Termin płatności faktury wystawionej na Gminę wynosi 30 dni od daty otrzymania faktury na konto bankowe Spółki.

Powyższe postępowanie Spółki wynika z podpisanych Umów z odbiorcami usług oraz Gminą i nie naraża Spółki na ryzyko podatkowe związane z ewentualnym zaniżaniem podatku VAT w odniesieniu do częściowego finansowania cen przez Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (przeformułowane w piśmie z 22 września 2021 r.):

1. Czy prawidłowe jest postępowanie Spółki polegające na wystawianiu faktury VAT do uzyskiwanych co miesiąc dopłat dokonywanych przez Gminę do taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków (dalej: dopłata) jako konsekwencja uznania, iż dopłata podlega pod uregulowania Ustawy o VAT dotyczące świadczenia usług rozumianych jako świadczenia, które nie stanowią dostawy towarów?

2. Czy Spółka właściwie rozpoznaje datę powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanych dopłat do cen za usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków w podatku należnym VAT, tj. w dacie wystawienia faktury VAT - zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b) Ustawy o VAT?"

Stanowisko Wnioskodawcy (przeformułowane w piśmie z 22 września 2021 r.):

Stanowisko Spółki w zakresie Pytania 1:

W opinii Spółki prawidłowym postępowaniem jest wystawianie faktury z tytułu otrzymywanych dopłat od Gminy co znajduje uzasadnienie zarówno w zapisach Umowy jak i poniżej opisanych przepisach Ustawy o VAT.

Zgodnie z art 5 ust. 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W odniesieniu do definicji zawartej w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W świetle 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przepis art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W omawianym stanie faktycznym, nie ulega wątpliwości, iż Spółka jest podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczonych usług dostawy wody oraz odprowadzenia ścieków. Spółka jest zobowiązana do wystawiania faktur VAT na zasadach określonych w przepisach Ustawy o VAT i rozliczania podatku VAT.

Spółka oraz Gmina zgodnie uznały, iż dopłaty mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez podatnika usług, gdyż mają one bezpośredni związek z odpłatnością za usługi świadczone przez Spółkę określonym grupom odbiorców. Bez świadczenia usług dostawy wody i odprowadzenia ścieków nie byłoby bowiem dopłat dokonywanych przez Gminę. W konsekwencji dopłaty Gminy do dostawy wody i odprowadzenia ścieków stanowią element podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a ich przekazanie na rzecz Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Spółki w zakresie Pytania 2:

Zdaniem Spółki, Spółka prawidłowo rozpoznaje moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu podatku należnego VAT w dacie wystawienia faktury dokumentującej należną wysokość dopłaty za dany miesiąc rozliczeniowy.

Zasada wynikająca z art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem wyjątków uregulowanych w Ustawie o VAT. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Przepis art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b) Ustawy o VAT stanowi z kolei o szczególnym momencie rozpoznawania obowiązku podatkowego. Obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług dostawy wody i odprowadzenia ścieków powstaje z datą wystawienia faktury.

W pozostałym zakresie (ustalenie prawidłowej stawki podatku VAT) Spółka nie wnosi o udzielanie odpowiedzi, gdyż tak jak to zostało potwierdzone w Wezwaniu pytanie o stawkę podatku VAT rozstrzygane jest w Wiążącej Informacji Stawkowej i nie jest przedmiotem wydawania interpretacji podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Cytowany powyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika więc, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia usług. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu. Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawową działalnością Spółki jest działalność związana z dostawą wody i odprowadzaniem ścieków. Spółka posiada zawartą z Gminą umowę w sprawie realizacji dopłat do taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków na terenie Gminy.

Wszystkim swym odbiorcom Spółka wystawia faktury VAT za dostawę wody i odprowadzanie ścieków po cenach wynikających z taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków pomniejszonych o wysokość dopłat. Odbiorca płaci za dostawę wody i odprowadzenie ścieków według danych z faktury, które wynikają zarówno z taryfy jak i uchwały o dopłatach i o kwoty dopłat są pomniejszone. Odbiorca płaci więc Spółce taryfową należność za wodę i ścieki wynikającą z otrzymanej faktury, pomniejszoną już o wartość dopłaty. W tym momencie na konto bankowe Spółki trafia mniej należności za wodę i ścieki niż wynika to z taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Spółka na koniec każdego miesiąca przedstawia Gminie wydruki komputerowe o ilości sprzedanej wody i odebranych ścieków w grupie taryfowej oraz o wartościach zmniejszeń swych należności. Na koniec miesiąca Spółka wystawia Gminie również fakturę VAT, która zawiera obciążenie dla Gminy tytułem dopłat powiększoną o podatek VAT w wysokości 8% - co wynika wprost z Umowy. Termin płatności faktury wystawionej na Gminę wynosi 30 dni od daty otrzymania faktury na konto bankowe Spółki.

Dokonując analizy przedstawionych w złożonym wniosku okoliczności i powołanych wyżej przepisów, w pierwszej kolejności należy wskazać, że otrzymanie dotacji (dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Otrzymana dotacja (dopłata) niemająca bezpośredniego wpływu na cenę usługi, mająca na celu ogólne dofinansowanie działalności podatnika, nieuzależniona od ilości i wartości świadczonych usług, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie przedmiotowe dopłaty do ceny wody i ścieków mają bezpośredni wpływ na cenę usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz odbiorców. Wnioskodawca wyraźnie wskazał, że Odbiorca płaci za dostawę wody i odprowadzenie ścieków według danych z faktury, które wynikają zarówno z taryfy jak i uchwały o dopłatach i o kwoty dopłat są pomniejszone. Oznacza to, że w opisanej sytuacji wystąpi dopłata mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży, nie natomiast pokrycia ogólnych kosztów działalności Wnioskodawcy. Dopłaty te zatem stanowią dotacje lub inne dopłaty o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przywołany wyżej przepis art. 106b ust. 1 ustawy wskazuje więc w jakich sytuacjach podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury. Obowiązek ten występuje w sytuacji dokonania sprzedaży, jak również innych czynności wskazanych w tym przepisie.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług.

Przy czym, przez sprzedaż, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Jak wskazano wyżej, w okolicznościach przedstawionych w przedmiotowej sprawie, przekazywane Wnioskodawcy dopłaty mają bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez Spółkę na rzecz odbiorców. Powyższe oznacza tym samym, że dopłaty te zwiększają obrót, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Konieczność opodatkowania wskazanych dopłat wynika wprost z treści ww. przepisu art. 29a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Odnosząc powyższe w kontekście wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie dokumentowania otrzymanych od Gminy dopłat należy stwierdzić, że brak jest podstaw do wystawiania z tytułu dopłat faktur. Otrzymywane bowiem od Gminy dopłaty stanowią zapłatę z tytułu świadczenia usług przez Spółkę na rzecz odbiorców, a nie na rzecz Gminy. Pomiędzy Wnioskodawcą, a Gminą nie dochodzi do odrębnej sprzedaży. Kwoty otrzymywane od Gminy stanowią dopłatę do ceny sprzedaży wody i ścieków na rzecz odbiorców i są w istocie częścią należności od odbiorcy za wykonane przez Wnioskodawcę na jego rzecz usługi. To odbiorcy są beneficjentami dopłat, a nie Spółka i to na ich rzecz Spółka powinna wystawiać faktury dokumentujące dostawę wody i odprowadzanie ścieków po cenach wynikających z taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Powyższe oznacza zatem, że pomiędzy Wnioskodawcą, a Gminą nie zachodzi konieczność wystawiania faktur, nie ma jednak przeciwwskazań, aby tego typu czynność potwierdzić innym dokumentem, np. notą księgową.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest nieprawidłowe.

Kwestię obowiązku podatkowego reguluje art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Dodatkowo przepis art. 19a ust. 5 pkt 2 ww. ustawy, wprowadza szczególny moment powstania obowiązku podatkowego stanowiąc, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Natomiast zgodnie z treścią art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług

telekomunikacyjnych,

- wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy,

- najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,

- ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,

- stałej obsługi prawnej i biurowej,

- dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego

- z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

W poz. 24-25, załącznika nr 3 do ustawy, wymieniono m.in. usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych, usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych, usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków

Zatem, w przypadku otrzymania dotacji podlegających ze względu na swój charakter opodatkowaniu, zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji, na co jednoznacznie wskazuje treść art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT. Tym samym, moment powstania obowiązku podatkowego wyznacza chwila uznania rachunku bankowego Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.