1462-IPPP2.4512.759.2016.9.EW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 31 maja 2021 r. sygn. akt I FSK 1629/18 (data wpływu prawomocnego orzeczenia i zwrot akt 9 sierpnia 2021 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 października 2016 r. (data wpływu 10 października 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) dla sprzedawanych oddzielnie elementów składowych zestawu ultrasonograficznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

10 października 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedawanych oddzielnie elementów składowych zestawu ultrasonograficznego.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

6 grudnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał dla Wnioskodawcy postanowienie o zastosowaniu interpretacji ogólnej znak: 1462-IPPP2.4512.759.2016.1.AO, w którym uznał, że w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedawanych oddzielnie elementów składowych zestawu ultrasonograficznego ma zastosowanie interpretacja ogólna Ministra Finansów z 29 grudnia 2015 r. znak: PT1.050.12.2015.ALX.572.

Wnioskodawca na postanowienie o zastosowaniu interpretacji ogólnej z 6 grudnia 2016 r. znak: 1462-IPPP2.4512.759.2016.1.AO złożył zażalenie 16 grudnia 2016 r. (data wpływu 20 grudnia 2016 r.).

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie 19 stycznia 2017 r. wydał postanowienie znak: 1462-IPPP2.4512.759.2016.2.AO/KC (skutecznie doręczone 24 stycznia 2017 r.) utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie o zastosowaniu interpretacji ogólnej.

6 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.) Wnioskodawca złożył skargę na postanowienie o zastosowaniu interpretacji ogólnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 stycznia 2017 r. znak: 1462-IPPP2.4512.759.2016.2.AO/KC.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 15 marca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 953/17 (data wpływu 22 marca 2018 r.) oddalił skargę.

Na rozstrzygnięcie Sądu 13 czerwca 2018 r. Wnioskodawca złożył skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2018 r. (sygnatura akt: III SA/Wa 953/17) oddalającego skargę na postanowienie o zastosowaniu interpretacji ogólnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 stycznia 2017 r. znak: 1462 IPPP2.4512.759.2016.2.AO/KC.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie prawomocnym wyrokiem z 31 maja 2021 r. sygn. akt I FSK 1629/18 (data wpływu 9 sierpnia 2021 r.) uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygnatura III SA/Wa 953/17 w całości i uchylił postanowienie o zastosowaniu interpretacji ogólnej Ministra Rozwoju i Finansów z 19 stycznia 2017 r., znak: 1462-IPPP2.4512.759.2016.2.AO/KC oraz poprzedzające je postanowienie z 6 grudnia 2016 r. znak: 1462-IPPP2.4512.759.2016.1.AO.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedawanych oddzielnie elementów składowych zestawu ultrasonograficznego wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz posiadającą status podatnika podatku od towarów i usług (VAT) czynnego. Wnioskodawca rozważa poszerzenie zakresu prowadzonej działalności gospodarczej o sprzedaż wyrobów medycznych, w szczególności wykorzystywanych w ultrasonografii (w tym sond ultrasonograficznych).

Odbiorcami ww. urządzeń będą zarówno placówki medyczne (zakłady opieki zdrowotnej, szpitale, prywatne gabinety lekarskie itp.), jak również inni dystrybutorzy sprzętu, którzy będą dokonywali dalszej odsprzedaży ww. urządzeń.

Niewykluczone jest, że oprócz kompletnych zestawów ultrasonograficznych (na które składają się: konsola USG, głowica/głowice USG (sonda) oraz specjalistyczne oprogramowanie przeznaczone do wykonywania różnego rodzaju badań), Wnioskodawca sprzedawał będzie również poszczególne elementy tych zestawów oddzielnie (w szczególności sondy USG). Wszystkie towary sprzedawane przez Wnioskodawcę będą dopuszczone do obrotu na terytorium RP.

Zarówno całe aparaty USG, jak i poszczególne elementy tych zestawów (konsole, głowice oraz oprogramowanie) stanowią w ocenie Wnioskodawcy wyroby medyczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych, zgodnie z którym wyrób medyczny stanowi „narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a) diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,

b) diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,

c) badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,

d) regulacji poczęć

- który nie osiąga zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być wspomagane takimi środkami”.

Konsola USG, sonda USG oraz specjalistyczne oprogramowanie służące do wykonywania badań USG są urządzeniami medycznymi stosowanymi w celach diagnostycznych u ludzi w celu diagnozowania choroby, a ich działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągalne za pomocą środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych.

Konsola USG, sonda USG oraz specjalistyczne oprogramowanie nie mogą być stosowanie oddzielnie (nie w zestawie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy konsola ultrasonograficzna, będąca elementem składającym się na zestaw ultrasonograficzny, gdy jest sprzedawana oddzielnie, powinna również być objęta stawką VAT w wysokości 8%?

2. Czy sonda (głowica) ultrasonograficzna, będąca elementem składającym się na zestaw ultrasonograficzny, gdy jest sprzedawana oddzielnie, powinna również być objęta stawką VAT w wysokości 8%?

3. Czy specjalistyczne oprogramowanie, będące elementem składającym się na zestaw ultrasonograficzny, gdy jest sprzedawane oddzielnie, powinno również być objęte stawką VAT w wysokości 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, poszczególne elementy składające się na zestaw ultrasonograficzny, tj. konsola USG, sonda USG oraz specjalistyczne oprogramowanie służące do wykonywania badań ultrasonograficznych, gdy są sprzedawane oddzielnie (poza zestawem USG) powinny również być objęte stawką VAT w wysokości 8%.

Co do zasady, wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych objęte są stawką VAT w wysokości 8% (art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz w związku z poz. Nr 105 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT).

Tak jak wskazano powyżej, w ocenie Wnioskodawcy, zarówno całe aparaty USG, jak i poszczególne elementy składające się na zestaw ultrasonograficzny, tj. konsola USG, sonda USG oraz specjalistyczne oprogramowanie służące do wykonywania badań ultrasonograficznych, stanowią wyroby medyczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych. Jakkolwiek kwestia ta nie jest przedmiotem oceny przez Organ interpretujący, wskazać należy, iż sondy USG stanowią przyrząd stosowany w zestawie do celów diagnostycznych opisanych w ww. przepisie.

Podkreślić należy, że sama konsola USG bez zainstalowanego na niej oprogramowania oraz bez podłączonych głowic (sond), nie może być stosowana w celach diagnostycznych. Podobnie, same głowice USG lub oprogramowanie nie mogą do tego celu służyć. Zarówno oprogramowanie, jak i głowice USG mogą być zainstalowane jedynie wraz z konkretnym modelem konsoli USG (w ściśle określonym zestawie). Powyższe przesądza o tym, że elementy te nie mogą być wykorzystane w celach innych niż diagnostyczne oraz w branży innej niż medyczna.

Elementy zestawu USG, których dotyczy niniejszy wniosek tym różnią się od części zamiennych stosowanych w wyrobach medycznych, że części zamienne mogą być wykorzystywane także w urządzeniach innych niż medyczne, mogą także być stosowane w różnych zestawach i konfiguracjach sprzętowych. Ponadto, części zamienne nie ograniczają się do współpracy wyłącznie z innymi częściami pochodzącymi od tego samego wytwórcy, które nie są traktowane jako wyrób medyczny i są w związku z tym objęte podstawową stawką VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, iż, jak wskazano w wyroku WSA we Wrocławiu z 16 stycznia 2015 r. (sygn. akt: III SA/Wr 809/14): „W aspekcie stosowania stawki podatku VAT należy mieć na uwadze szerszą definicję wyrobu medycznego, jaka wynika nie z brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz.U. Nr 107, poz. 679 ze zm.), lecz z treści art. 132 tej ustawy, według którego ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych. Tym samym zakres rozumienia pojęcia „wyrób medyczny” na gruncie innych ustaw obejmuje wszystkie grupy wyrobów wymienione w przepisie art. 132 ustawy o wyrobach medycznych, a nie wyłącznie wyroby sklasyfikowane w art. 2 ust. 1 pkt 38 tejże ustawy”.

Zatem, biorąc pod uwagę, że konsola USG, sonda USG oraz specjalistyczne oprogramowanie stanowią wyroby medyczne, w ocenie Wnioskodawcy towary te powinny być objęte preferencyjną stawką VAT w wysokości 8%.

Stanowisko reprezentowane przez Wnioskodawcę zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej na gruncie analogicznego stanu faktycznego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 13 lipca 2016 r., znak: IBPP/2/4512-325/16/BW. Ponadto, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 25 lipca 2016 r. (sygn. akt: III SA/Wa 1686/15) orzekł, iż preferencyjna stawka podatkowa dotyczy nie tylko wyrobów medycznych, ale i dodatkowego wyposażenia, które tworzy z nimi jedną całość (przedmiot rozstrzygnięcia dotyczył stawki VAT dla oprogramowania do ultrasonografu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania postanowienia o zastosowaniu interpretacji ogólnej, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 31 maja 2021 r. sygn. akt I FSK 1629/18.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania zagadnień będących przedmiotem pytania nr 1, nr 2 i nr 3, tut. organ udzielił odpowiedzi na wszystkie trzy pytania w jednej interpretacji.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku –– wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie, zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z kolei, art. 146a pkt 2 ustawy stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W ww. załączniku nr 3 do ustawy (stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 105, wskazane zostały wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, bez względu na symbol PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług).

W świetle zatem pozycji 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT stawka podatku w wysokości 8% (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r.) stosowana jest do dostawy wyłącznie towarów spełniających definicję wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej.

Definicje pojęcia „wyrób medyczny zawiera art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 876 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem wyrobem medycznym jest narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby;

b. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia;

c. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego;

d. regulacji poczęć;

-który nie osiąga zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być wspomagane takimi środkami.

Natomiast, w świetle art. 2 ust. 1 pkt 33 cyt. ustawy – wyposażenie wyrobu medycznego to artykuł, który nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 31 ustawy o wyrobach medycznych – przez wprowadzenie do obrotu rozumie się udostępnienie za opłatą albo nieodpłatnie, po raz pierwszy, wyrobu innego niż wyrób do badań klinicznych i wyrób do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego, niezależnie od tego, czy jest to wyrób fabrycznie nowy, czy całkowicie odtworzony.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 32 ustawy o wyrobach medycznych – wprowadzeniem do używania jest pierwsze udostępnienie użytkownikowi na terytorium państwa członkowskiego wyrobu gotowego do użycia w celu jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Jak stanowi art. 132 ustawy o wyrobach medycznych – ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych.

Należy stwierdzić, że ustawa o wyrobach medycznych w art. 132 zawiera szerszą definicję wyrobów medycznych dla celów innych ustaw. Zgodnie bowiem z tym przepisem, ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych.

Ustawa o VAT, której integralną częścią jest załącznik nr 3 stanowi odrębne przepisy, o których mowa w art. 132 ustawy o wyrobach medycznych. Ustawa o VAT posługując pojęciem wyrobów medycznych nie zawiera przy tym własnej definicji wyrobów medycznych, odsyłając do rozumienia tego pojęcia zawartego w ustawie o wyrobach medycznych.

Przepisy ustawy o VAT, określając zakres przedmiotowy wyrobów medycznych, do których zastosowanie ma stawka obniżona, odwołują się do regulacji ustawy o wyrobach medycznych. Ustawa o wyrobach medycznych wprowadza definicję wyrobu medycznego, definicję poszczególnych rodzajów wyrobów medycznych oraz definicję wyposażenia wyrobu medycznego.

Należy zauważyć, że w załączniku nr III do Dyrektywy 112/2006/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1, dalej Dyrektywa 2006/112/WE), w wykazie dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98 tej Dyrektywy, w pkt 4 wskazano, że obniżone stawki mają zastosowanie do sprzętu medycznego, sprzętu pomocniczego oraz pozostałych urządzeń przeznaczonych zwykle do łagodzenia skutków lub leczenia niepełnosprawności, przeznaczone wyłącznie do użytku osobistego przez osoby niepełnosprawne, łącznie z naprawami takich towarów, jak również dostarczenie fotelików do przewozu dzieci w samochodach.

Możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy o VAT). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz posiadającą status podatnika podatku od towarów i usług (VAT) czynnego. Wnioskodawca rozważa poszerzenie zakresu prowadzonej działalności gospodarczej o sprzedaż wyrobów medycznych, w szczególności wykorzystywanych w ultrasonografii (w tym sond ultrasonograficznych).

Odbiorcami ww. urządzeń będą zarówno placówki medyczne (zakłady opieki zdrowotnej, szpitale, prywatne gabinety lekarskie itp.), jak również inni dystrybutorzy sprzętu, którzy będą dokonywali dalszej odsprzedaży ww. urządzeń.

Niewykluczone jest, że oprócz kompletnych zestawów ultrasonograficznych (na które składają się: konsola USG, głowica/głowice USG (sonda) oraz specjalistyczne oprogramowanie przeznaczone do wykonywania różnego rodzaju badań), Wnioskodawca sprzedawał będzie również poszczególne elementy tych zestawów oddzielnie (w szczególności sondy USG). Wszystkie towary sprzedawane przez Wnioskodawcę będą dopuszczone do obrotu na terytorium RP.

Zarówno całe aparaty USG, jak i poszczególne elementy tych zestawów (konsole, głowice oraz oprogramowanie) stanowią w ocenie Wnioskodawcy wyroby medyczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych.

Konsola USG, sonda USG oraz specjalistyczne oprogramowanie służące do wykonywania badań USG są urządzeniami medycznymi stosowanymi w celach diagnostycznych u ludzi w celu diagnozowania choroby, a ich działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągalne za pomocą środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych.

Konsola USG, sonda USG oraz specjalistyczne oprogramowanie nie mogą być stosowanie oddzielnie (nie w zestawie).

W przedmiotowej sprawie ustalenia wymaga, czy poszczególne elementy składające się na zestaw ultrasonograficzny, tj.:

1. konsola ultrasonograficzna,

2. sonda (głowica) ultrasonograficzna,

3. specjalistyczne oprogramowanie, będące elementem składającym się na zestaw ultrasonograficzny

gdy są sprzedawane oddzielnie, ich sprzedaż winna być również objęta stawką VAT w wysokości 8%.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że obniżona 8% stawka podatku może być stosowana jedynie w odniesieniu do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jedynie bowiem wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, a z nich wyłącznie takie, które zostały dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zostały wymienione w poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy, jako towary dla których ustawodawca przewidział ww. preferencyjną stawkę podatku.

Zatem skoro jak wskazał w opisie sprawy Wnioskodawca zarówno całe aparaty USG, jak i poszczególne elementy tych zestawów (konsole, głowice oraz oprogramowanie) stanowią w ocenie Wnioskodawcy wyroby medyczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych i będą dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to w świetle ww. przepisów prawa gdy sprzedawane są oddzielnie winny zostać opodatkowane stawką podatku VAT 8%.

Zatem, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu skarżonego postanowienia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.