0114-KDIP4-3.4012.497.2021.1.JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do czynności sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

13 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do czynności sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia Mieszkaniowa w (`(...)`) jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Od 1 stycznia 1970 roku, od momentu wybudowania, Spółdzielnia jest właścicielem, trwale z gruntem związanego budynku warsztatowego przy ul. (`(...)`) w (`(...)`) wraz z wiatą i budynkiem gospodarczym, posadowionym na gruncie Skarbu Państwa, będącym w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni o numerze działki 1 o powierzchni użytkowej (`(...)`) m2, uwidocznionej w Księdze Wieczystej (`(...)`).

Użytkowanie wieczyste zostało ustanowione do roku 2063. Budynki od momentu wybudowania do końca roku 2020 były wykorzystywane na cele działalności opodatkowanej i działalności zwolnionej z VAT (art. 43 ust. 1 pkt 11) przez Zespół Remontowy Spółdzielni. Zajmowane były na pomieszczenia dla pracowników świadczących remonty na rzecz Spółdzielni, na pomieszczenia magazynowe i na pomieszczenia do przechowywania sprzętu budowlanego oraz pojazdów itp. Część pomieszczeń jest przedmiotem najmu innym podmiotom zgodnie z umowami, na podstawie których są wystawiane faktury ze stawką 23% VAT. Umowy najmu obejmują wynajem pomieszczeń magazynowych i wynajmowane są do chwili obecnej. Od 1 stycznia 2021 roku zaprzestano użytkowania wyżej wymienionej nieruchomości na potrzeby własne przez Zespół Remontowy Spółdzielni, nadal wynajmowane są tylko pomieszczenia magazynowe, które stanowią działalność opodatkowaną VAT.

Pierwsze zasiedlenie budynków w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług nastąpiło zaraz po ich wybudowaniu w 1970 roku. W okresie użytkowania budynków wykonywane były tylko drobne remonty w ramach bieżącej konserwacji wynikające z codziennej eksploatacji. Spółdzielnia w ciągu całego okresu użytkowania budynków nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, przekraczających 30% ich wartości początkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą prawa wieczystego użytkowania działki o nr 1, zabudowanej budynkiem warsztatowym, budynkiem gospodarczym i wiatą wraz z infrastrukturą, Spółdzielnia może skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami trwale z gruntem związanymi może korzystać ze zwolnienia z VAT w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż dostawa ta nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynków upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Ponadto Spółdzielnia w ciągu całego okresu użytkowania budynków nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie przekraczających 30% ich wartości początkowej. W związku z powyższym badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezprzedmiotowe.

W myśl art. 29a pkt 8 w przypadku transakcji dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, zatem prawo wieczystego użytkowania gruntu, będące przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

W związku z powyższym sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami trwale z gruntem związanymi jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 6 i 7.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle lub ich części oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Od 1 stycznia 1970 roku, od momentu wybudowania, Spółdzielnia jest właścicielem, trwale z gruntem związanego budynku warsztatowego wraz z wiatą i budynkiem gospodarczym, posadowionym na gruncie Skarbu Państwa, będącym w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni o numerze działki 1 o powierzchni użytkowej (`(...)`) m2.

Użytkowanie wieczyste zostało ustanowione do roku 2063. Budynki od momentu wybudowania do końca roku 2020 były wykorzystywane na cele działalności opodatkowanej i działalności zwolnionej z VAT przez Zespół Remontowy Spółdzielni. Zajmowane były na pomieszczenia dla pracowników świadczących remonty na rzecz Spółdzielni, na pomieszczenia magazynowe i na pomieszczenia do przechowywania sprzętu budowlanego oraz pojazdów itp. Część pomieszczeń jest przedmiotem najmu innym podmiotom zgodnie z umowami, na podstawie których są wystawiane faktury ze stawką 23% VAT. Umowy najmu obejmują wynajem pomieszczeń magazynowych i wynajmowane są do chwili obecnej. Od 1 stycznia 2021 roku zaprzestano użytkowania wyżej wymienionej nieruchomości na potrzeby własne przez Zespół Remontowy Spółdzielni, nadal wynajmowane są tylko pomieszczenia magazynowe, które stanowią działalność opodatkowaną VAT.

Wnioskodawca wskazał, że pierwsze zasiedlenie budynków w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług nastąpiło zaraz po ich wybudowaniu w 1970 roku. W okresie użytkowania budynków wykonywane były tylko drobne remonty w ramach bieżącej konserwacji wynikające z codziennej eksploatacji. Spółdzielnia w ciągu całego okresu użytkowania budynków nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, przekraczających 30% ich wartości początkowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku ze sprzedażą prawa wieczystego użytkowania działki o nr 1, zabudowanej budynkiem warsztatowym, budynkiem gospodarczym i wiatą wraz z infrastrukturą.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go np. w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Należy przy tym wskazać, że jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Odnosząc się do przedmiotowej czynności sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 wraz z posadowionym na niej budynkiem warsztatowym wraz z wiatą i budynkiem gospodarczym należy zauważyć, że decydujące dla rozstrzygnięcia, czy w przedmiotowej sprawie dla opisanej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania jest w pierwszej kolejności rozstrzygnięcie kwestii, czy i kiedy względem ww. budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dostawa budynku warsztatowego, wiaty i budynku gospodarczego nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – pierwsze zasiedlenie budynków nastąpiło w 1970 r. W okresie użytkowania budynków wykonywane były tylko drobne remonty w ramach bieżącej konserwacji wynikające z codziennej eksploatacji. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że w ciągu całego okresu użytkowania budynków nie ponosił wydatków na ich ulepszenie przekraczających 30% ich wartości początkowej.

Zatem, z uwagi na fakt, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków a przedmiotową sprzedażą prawa własności nieruchomości zabudowanej upłynie okres dłuższy niż 2 lata i jednocześnie nie ponoszono nakładów na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekraczałyby 30% wartości początkowej nieruchomości, to w odniesieniu do tych obiektów zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa, należy stwierdzić, że sprzedaż budynków posadowionych na działce 1 przez Wnioskodawcę będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji, uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 – dostawa prawa użytkowania wieczystego działki o nr 1, na której posadowione są opisane budynki, również korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Jednocześnie Wnioskodawca może skorzystać z uprawnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy i zrezygnować ze zwolnienia od podatku i wybrać opodatkowanie tej dostawy podatkiem VAT.

Tym samym, w analizowanej sprawie bezzasadne stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.