0114-KDIP4-2.4012.419.2021.3.AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 czerwca 2021 r. (data 9 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 25 sierpnia 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 17 sierpnia 2021 r. (doręczone 18 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

· zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych usług – jest nieprawidłowe,

· zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

9 czerwca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych usług oraz zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej.

Wniosek uzupełniono pismem z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 25 sierpnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 17 sierpnia 2021 r. (doręczone 18 sierpnia 2021 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zamierza zmienić dotychczas prowadzoną działalność i świadczyć w internecie usługi kulturalne poprzez wystawianie autorskich pokazów/spektakli artystycznych o charakterze erotycznym na specjalnie do tego przeznaczonym portalu (wiodące PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 90; 90.01; 90.01.10; PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 90.01.Z Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych; 90.02.Z; 90.03.Z).

Wnioskodawca nie będzie już świadczyć dotychczasowych usług, ale zajmie się tylko i wyłącznie planowaną i opisaną we wniosku działalnością. Nie będzie to poszerzenie dotychczasowej działalności, ale całkowite przekwalifikowanie jej na przedstawioną we wniosku działalność. Aktualnie przychody, które dotychczas osiąga rozlicza zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 15%. Dotychczas osiągane dochody nie przekraczały kwoty 20 000 zł w ujęciu rocznym, nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Do tej pory Wnioskodawca nie rozliczał, ani nie zamierza rozliczać przychodów w formie karty podatkowej; do 2021 rozliczał się podatkiem w formie liniowej, od 2021 w formie zryczałtowanej. Wnioskodawca nie korzystał i nie zamierza korzystać ze zwolnienia okresowego od podatku dochodowego. Wnioskodawca nie osiąga ani nie będzie osiągać w przyszłości przychodów z prowadzenia aptek, kupna i sprzedaży wartości dewizowych, z działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Wnioskodawca nie korzystał, ani nie będzie korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie wykonywał, nie wykonuje, ani nie będzie wykonywać czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie będzie dostarczać towarów ani usług wymienionych w par. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnienia z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę oraz planowana nie będzie się wiązała z wytwarzaniem jakichkolwiek wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów.

Wnioskodawca nie podejmował, ani nie zamierza podejmować też po zmianie działalności wykonywanej, działalności wykonywanej samodzielnie na wspólnie z małżonkiem, ani też nie podejmował ani nie będzie podejmował się działalności w formie spółki z małżonkiem oraz zmiany na spółkę prowadzoną z małżonkiem, ani zmiany działalności samodzielnej lub prowadzonej przez Wnioskodawcę na prowadzoną przez małżonka ani teraz ani w przyszłości. Wnioskodawca nie jest w związku małżeńskim. Jeśli zmieni stan cywilny, a małżonka będzie prowadzić swoją działalność to nie planuje zmiany w zakresie prowadzenia działalności małżonki oraz odwrotnie. Wnioskodawca nie będzie osiągał przychodów ze świadczenia usług na rzecz byłego pracodawcy zarówno z czynności wykonywanych w poprzednim roku podatkowym ani obecnym, ani też w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. Aktualnie oraz w poprzednim roku podatkowym Wnioskodawca nie jest zatrudniony w ramach stosunku pracy, zajmuje się wyłącznie prowadzeniem własnej działalności gospodarczej.

Usługi jakie zamierza świadczyć Wnioskodawca nie należą do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto wystawianie spektakli/pokazów nie będzie się wiązało z ogólną dostawą produktów cyfrowych (oprogramowanie jego modyfikacje oraz aktualizacje), środek przekazu świadczonych usług zapewnia właściciel portalu. Swoje usługi Wnioskodawca zamierza świadczyć od 2021 roku tylko i wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a zakładana wartość przychodów z tego tytułu będzie przekraczać w ujęciu rocznym kwotę 20 000 zł.

O kulturalnym charakterze usług jakie zamierza świadczyć Wnioskodawca świadczy już sam fakt, że zamierza on wystawiać pokazy/spektakle artystyczne, których tematyka będzie dotyczyć sztuki erotyki, obcowania fizycznego i psychicznego z drugą osobą, a także będą dotyczyć azjatyckich sztuk kultury erotycznej takich jak np. bondage.

W celu świadczenia usług kulturalnych polegających na wystawianiu artystycznych i autorskich pokazów/spektakli online Wnioskodawca zamierza zatrudnić na umowę o dzieło aktorów. Działalność jaką zamierza prowadzić Wnioskodawca będzie miała charakter zarobkowy, spektakle/pokazy będą wystawiane regularnie. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie będzie jednak mieć charakteru agencji, ponieważ nie będzie on wyszukiwać zleceń i wynajmować do tego aktorów. Przedsiębiorca nie będzie pośrednikiem usług, ale ich znaczącym współtwórcą. Celem wnioskodawcy będzie wystawianie jego autorskich pokazów/spektakli, które w całości zostaną przez niego stworzone. Będzie zarówno reżyserem, scenarzystą, choreografem jak i nierzadko aktorem. Wnioskodawca będzie zatem zarówno twórcą, jak i części z nich wykonawcą.

Każdy spektakl/pokaz będzie przejawem twórczej działalności Wnioskodawcy, będzie stanowić indywidualny utwór, wynikający z działań reżyserskich, scenograficznych, choreograficznych oparty na scenariuszu wymyślonym przez wnioskodawcę-artystę. Takie utwory zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych są przedmiotem prawa autorskiego. Ustawodawca wymienia między innymi utwory sceniczne i sceniczno-muzyczne, które są w szczególności przedmiotami prawa autorskiego (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych), do których niewątpliwie zaliczane będą spektakle/pokazy artystyczne wystawiane przez Wnioskodawcę.

Zadaniem zatrudnionych aktorów, będzie przedstawianie w czasie rzeczywistym, online, spektakli/pokazów na podstawie scenariusza napisanego przez Wnioskodawcę - artystę, zgodnie z jego ścisłymi wytycznymi. W niektórych pokazach Wnioskodawca będzie brać udział jako aktor, w pozostałych, gdzie nie będzie widoczny na scenie, będzie na bieżąco kierować pracą aktorów, koordynować proces oraz kształtować całkowity charakter, formę oraz wynik spektaklu/pokazu. Ponadto do każdego wystawianego spektaklu/pokazu Wnioskodawca będzie tworzyć swoją ścieżkę dźwiękową, indywidualną i dedykowaną do konkretnego przedstawienia, która stanowić będzie jego integralną część, nie jako jego dodatek. Każdy spektakl/pokaz będzie podpisany pseudonimem Wnioskodawcy w celu podkreślenia jego autorstwa, który będzie się pojawiać na ekranie widza/usługobiorcy.

Wnioskodawca będzie artystą z racji artystycznych wykonań, które zamierza świadczyć poprzez grę aktorską, tworzenie indywidualnych scenariuszy, choreografii, scenerii itp., co poskutkuje powstawaniem indywidualnych utworów. Każdy spektakl/pokaz będzie efektem twórczej działalności Wnioskodawcy, będzie indywidualny i niepowtarzalny. Samodzielnie opracuje on scenariusze, choreografię, kostiumy. Będą to utwory sceniczne taneczne i sceniczno-muzyczne. Spektakle/pokazy mają stanowić jego indywidualny przekaz dla widza, zgodny z ich tematem, często wzbogacone o elementy tańca. Najczęściej tematem będzie erotyka życia codziennego oraz fantazje. Nie będą to jednak filmy pornograficzne ale sztuka erotyki, działalność Wnioskodawcy w żaden sposób nie będzie związana z tworzeniem filmów, nagrań, ani ich rozpowszechnianiem itp., będą to sztuki wystawiane w czasie rzeczywistym za pomocą internetu poprzez przeznaczony do tego portal. Podczas wykonywania pokazów/spektakli będzie dochodzić do artystycznego wykonania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dzięki twórczym działaniom reżyserskim, aktorskim, choreograficznym powstaną utwory artystyczne.

Z racji bycia przez Wnioskodawcę artystą twórcą oraz wykonawcą (te spektakle/pokazy w których będzie występować) będzie posiadać prawa autorskie oraz prawa pokrewne do tych utworów, zamierza je zbywać na rzecz każdego usługobiorcy poprzez wskazanie specjalnego zapisu na posiadanym koncie/kontach portalu, informującego o zbyciu tych praw na rzecz usługobiorcy.

Podmiotem zawierającym umowy z portalem, odpowiedzialnym za świadczone usługi oraz za przestrzeganie regulaminu portalu będzie przedsiębiorca. Umowa zawarta z portalem będzie się odnosić i dotyczyć tylko i wyłącznie posiadania konta na portalu. Serwis udostępni możliwość przekazywania obrazu w czasie rzeczywistym Wnioskodawcy na posiadanym koncie. Inne usługi nie będą świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz portalu.

Za każdy spektakl Wnioskodawca będzie otrzymywać honorarium w myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ustalonej przez niego wysokości, w postaci tokenów wymiennych na polską walutę. Oprócz honorarium portal zakłada możliwość przekazywania przez usługobiorców darów, w uznaniu za wysoką wartość artystyczną spektakli, lub wg innych indywidualnych kryteriów danego usługobiorcy. Regulamin portalu, na którym będzie działać Wnioskodawca, wykorzystany do emitowania spektakli, zabrania udostępniania wszelkich danych widzów, także kontaktowych, poza ich nick’iem profilowym. Jako dar portal w swoim regulaminie określa napiwek: „Użytkownik może również przekazać określone kwoty pieniężne bez chęci otrzymania żadnego ekwiwalentu z tego tytułu od Wykonawcy pod postacią napiwków, np. celem wyrażenia sympatii dla danego Wykonawcy. W związku z takim charakterem przekazywanych kwot są one darem dla Wykonawcy. Użytkownik nie może domagać się od wykonawcy niczego w zamian i środki takie przekazywane są bezzwrotnie.”

Oprócz napiwków użytkownicy mogą przekazywać w okresach przedświątecznych i świątecznych tzw. „kartki świąteczne”, które będą stanowić wirtualną kartkę z życzeniami od użytkowników i przypisaną do nich kwotę ofiarowaną przez nich, które też będą stanowić dla Wnioskodawcy dar.

Wnioskodawca zaklasyfikował napiwki i kartki świąteczne jako darowizny, ponieważ ich charakter i istota jest zgodna z definicją darowizn zawarta w art. 888 Kodeksu Cywilnego. Otrzymane napiwki oraz kartki nie będą stanowić żadnego elementu spektaklu/pokazu ani nie będą wynikały z umowy związanej z świadczonymi usługami. Napiwki i kartki świąteczne będą przekazywane tylko i wyłącznie na rzecz Wnioskodawcy, ponieważ będą one wynikiem posiadania konta na portalu, a nie wynikiem świadczenia usług, będzie to ustalone w zapisach umów o dzieło z aktorami zatrudnianymi. Właścicielem konta na portalu będzie Wnioskodawca. Dlatego też nawet jeśli inni aktorzy będą wystawiać spektakle to napiwki i kartki będą przekazywane przez użytkowników na rzecz właściciela konta. W większości przypadków napiwki i kartki świąteczne będą przekazywane nie przez usługobiorcę, ale przez użytkowników portalu, którzy nie będą korzystali z usług świadczonych w ramach działalności Wnioskodawcy. Informację o koncie i Wnioskodawcy użytkownicy czerpią ze spisu kont na Serwisie oraz opisu profilu. Napiwki będą przekazywane w największej ilości przypadków przed spektaklem/pokazem, bardzo rzadko po, w trakcie trwania pokazu/spektaklu nie będą przezywane żadne napiwki ani kartki świąteczne.

O każdym przekazaniu żetonów przez użytkowników portalu, na bieżąco jest informowany wykonawca oraz właściciel konta. Regulamin nie klasyfikuje żadnych przychodów osiąganych na portalu do celów podatkowych, należy to do kwestii użytkowników Serwisu, w związku z tym Regulamin nie określa bezpośrednio napiwków i kartek świątecznych jako darowizn, przytacza tylko definicję napiwków, która jest zgodna z definicją darowizn w myśl art. 888 KC dlatego też w celu poprawnego opodatkowania tych przychodów Wnioskodawca sklasyfikował je jako darowizny. Otrzymanie napiwków/kartek nie będzie wynikiem świadczenia jakiejkolwiek usługi czy czynności. Napiwki, jakie będzie otrzymywać Wnioskodawca nie będą tożsame z napiwkami jakie dostają np. kelnerzy, ponieważ nie będą one miały związku ze świadczonymi usługami, ani nie będą one z nich wynikać, będą darowiznami przekazanymi na rzecz właściciela portalu według indywidualnych preferencji danego użytkownika. Napiwki i kartki świąteczne nie będą otrzymywane w ramach prowadzonej działalności. Przekazanie napiwków oraz kartek nie będzie wynikiem umowy prawnej, ale w momencie otrzymania daru umowa stawała się wiążąca, zgodnie z art 890 par. 1 kc.

Otrzymane darowizny w formie napiwków oraz kartek świątecznych nie będą stanowiły istotnego wkładu finansowego w działalność jaką zamierza prowadzić Wnioskodawca, będą to niewielkie kwoty rzędu kilku czasem kilkunastu złotych w ciągu roku od konkretnego użytkownika. Brak opisywanych darowizn nie spowoduje zaprzestania prowadzenia działalności, ponieważ warunkiem prowadzenia działalności będą przychody ze świadczonych usług, a napiwki i kartki to będą bardzo małe kwoty, których otrzymywanie nie jest zależne od Wnioskodawcy.

Proces spieniężenia żetonów, który polega na przelaniu równowartości żetonów w złotówkach przez portal na konto bankowe Wnioskodawcy, będzie się odbywać w ustalonym przez Wnioskodawcę odstępie czasowym, kilkakrotnie w czasie danego miesiąca. Spieniężone żetony będą trafiać przelewem bankowym z portalu na konto bankowe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Przelew ten będzie zawierać zarówno wartość pieniężną żetonów przekazanych za prywatne transmisje, podczas których wystawiane będą pokazy/spektakle, jak również wartość pieniężną żetonów przekazanych jako dary w formie napiwków oraz kartek świątecznych.

Do każdego takiego przelewu przedsiębiorca będzie posiadać szczegółową ewidencję z portalu, która określać będzie datę, nazwę użytkownika, ilość przekazanych żetonów oraz za co będą one przekazywane. Wnioskodawca będzie posiadać ewidencję świadczonych przez siebie usług, z której będzie wynikać od jakiego usługobiorcy, jaką wartość oraz kiedy ją otrzymał i czego ona dotyczyła. W ewidencji tej elementem identyfikującym danego usługobiorcę będzie jego nick portalowy, nie będzie posiadać jego imienia, nazwiska, czy danych adresowych, ponieważ tego zabrania polityka portalu. Jednakże nick jest tak samo daną identyfikującą daną osobę jak imię czy nazwisko. Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

(Pytania zostały sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z VAT?

2. Czy Wnioskodawca, pracując na portalu, na którym obieg waluty tam obowiązującej jest szczegółowo ewidencjonowany, zakup i spieniężenie tej waluty odbywa tylko i wyłącznie poprzez konto bankowe będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku posiadania kasy fiskalnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, może On skorzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powyższym artykułem zwolnione z VAT są usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi kulturalne poprzez wystawianie spektakli/pokazów stanowiących współczesną sztukę o charakterze erotycznym. Wysoki artyzm i sposób podejścia do tematu sprawi, że powstałe twory będą elementem sztuki o wysokiej estetyce erotycznej. Działalność Wnioskodawcy nie będzie mieć charakteru agencji, ponieważ nie będzie przyjmować zleceń i wynajmować odpowiednich aktorów do ich wykonania. Zamierza świadczyć usługi poprzez wystawianie spektakli/pokazów jego autorstwa, które w całości będą przez niego koordynowane i kształtowane. Każdy spektakl/pokaz będzie przejawem twórczej działalności Wnioskodawcy, będzie stanowić indywidualny utwór, wynikający z działań reżyserskich, scenograficznych, choreograficznych oparty na scenariuszu wymyślonym przez Wnioskodawcę -artystę.

Takie utwory zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych są przedmiotem prawa autorskiego. Ustawodawca wymienia między innymi utwory sceniczne i sceniczno-muzyczne, które są w szczególności przedmiotami prawa autorskiego (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych), do których niewątpliwie zaliczane będą spektakle/pokazy artystyczne wystawiane przez Wnioskodawcę. Ponadto w każdym profilu, na którym będą wystawianie utwory, będzie zapis o zbyciu praw autorskich do utworu.

Zgodnie z opisem stanu przyszłego Wnioskodawca będzie artystą - twórcą, każdy twór będzie stanowić tylko i wyłącznie efekt jego pracy twórczej, artyści zatrudniani na umowę o dzieło będą mieli na celu odtworzenie jasno określonej wizji Wnioskodawcy. Każdy powstały i wystawiany spektakl/pokaz będzie podpisany pseudonimem Wnioskodawcy zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Artystyczne wykonanie utworu w rozumieniu art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych to każde działanie, które w sposób twórczy przyczynia się do powstania wykonania. W opisanym stanie przyszłym artystyczne wykonanie Wnioskodawcy będzie się opierać w niektórych przypadkach na osobistym występie w spektaklu/pokazie w roli aktora, w pozostałych przypadkach, gdzie nie będzie widoczny na scenie, będzie w nich aktywnie uczestniczyć i wpływać na ich charakter i postać jako reżyser w czasie rzeczywistym oraz koordynator, to od niego będzie zależeć całkowity przebieg występu i będzie go aktywnie kształtować, dlatego zgodnie z wyżej przytoczoną definicją Wnioskodawca jest także artystą wykonawcą.

Za wykonane usługi kulturalne, których efektem będą autorskie pokazy/spektakle artystyczne Wnioskodawca będzie otrzymywać honorarium, w myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego część będzie przekazywana aktorom zgodnie z podpisaną umową o dzieło. Powyższe wnioski stanowią, że Wnioskodawca ma status indywidualnego twórcy i artysty wykonawcy w rozumieniu ustawy o prawie autorskim. Ponadto usługi jakie zamierza świadczyć Wnioskodawca nie należą do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy o podatku od towarów i usług, ani nie należą do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, nie noszą żadnych znamion filmu ani nagrań na nośnikach, nie są też związane z ich produkcją. Proces świadczenia usług odbywać się będzie w czasie rzeczywistym, online, nie będzie nagrywany ani zapisywany.

Ewidencyjny charakter obiegu waluty oraz obowiązek wpłat i wypłat tylko za pomocą konta bankowego zwalnia z posiadania kasy fiskalnej na podstawie Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. art. 2 ust. 1 (poz. 39 załącznika do ustawy). Usługi będą świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja, którą będzie posiadać Wnioskodawca będzie w sposób precyzyjny opisywać dany przelew z portalu na konto, czyli jaką wartość przelewu stanowią napiwki, kartki oraz jaką honoraria, ponadto ewidencja zawierać będzie szczegółowy opis każdej jednorazowej transakcji, a mianowicie od kogo, za co, jaka wysokość oraz kiedy (data wraz z godziną). Wypłata żetonów musi się odbyć poprzez konto bankowe, nie ma innej możliwości spieniężenia przychodów z portalu internetowego, na którym zamierza działać Wnioskodawca. Nie będzie, ani nie wykonuje usług, ani wyrobów, które zabraniają skorzystania ze zwolnienia z obowiązku z ewidencjonowania przychodów przy użyciu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych usług,

• prawidłowe w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a) podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b) indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2. wstępu:

a) na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b) do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c) do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5. działalności agencji informacyjnych;

6. usług wydawniczych;

7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8. usług ochrony praw.

Warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r., poz. 194 ze zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 2 ww. ustawy formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy – przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe) – art. 1 ust. 2 pkt 1, pkt 7 – 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje – na podstawie art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Jak wynika, z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca zamierza świadczyć w internecie usługi kulturalne poprzez wystawianie autorskich pokazów/spektakli artystycznych o charakterze erotycznym na specjalnie do tego przeznaczonym portalu. Usługi jakie zamierza świadczyć Wnioskodawca nie należą do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto wystawianie spektakli/pokazów nie będzie się wiązało z ogólną dostawą produktów cyfrowych (oprogramowanie jego modyfikacje oraz aktualizacje), środek przekazu świadczonych usług zapewnia właściciel portalu. Swoje usługi Wnioskodawca zamierza świadczyć od 2021 roku tylko i wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a zakładana wartość przychodów z tego tytułu będzie przekraczać w ujęciu rocznym kwotę 20 000 zł.

W celu świadczenia usług kulturalnych polegających na wystawianiu artystycznych i autorskich pokazów/spektakli online Wnioskodawca zamierza zatrudnić na umowę o dzieło aktorów. Działalność, jaką zamierza prowadzić Wnioskodawca będzie miała charakter zarobkowy, spektakle/pokazy będą wystawiane regularnie. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie będzie jednak mieć charakteru agencji, ponieważ nie będzie on wyszukiwać zleceń i wynajmować do tego aktorów. Przedsiębiorca nie będzie pośrednikiem usług, ale ich znaczącym współtwórcą. Celem Wnioskodawcy będzie wystawianie jego autorskich pokazów/spektakli, które w całości zostaną przez niego stworzone. Będzie zarówno reżyserem, scenarzystą, choreografem, jak i nierzadko aktorem. Wnioskodawca będzie zatem zarówno twórcą, jak i części z nich wykonawcą.

Z racji bycia przez Wnioskodawcę artystą twórcą oraz wykonawcą (te spektakle/pokazy w których będzie występować) będzie posiadać prawa autorskie oraz prawa pokrewne do tych utworów, zamierza je zbywać na rzecz każdego usługobiorcy poprzez wskazanie specjalnego zapisu na posiadanym koncie/kontach portalu, informującego o zbyciu tych praw na rzecz usługobiorcy. Umowa zawarta z portalem będzie się odnosić i dotyczyć tylko i wyłącznie posiadania konta na portalu. Serwis udostępni możliwość przekazywania obrazu w czasie rzeczywistym Wnioskodawcy na posiadanym koncie. Inne usługi nie będą świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz portalu.

Za każdy spektakl Wnioskodawca będzie otrzymywać honorarium w myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ustalonej przez niego wysokości, w postaci tokenów wymiennych na polską walutę. Oprócz honorarium portal zakłada możliwość przekazywania przez usługobiorców darów, w uznaniu za wysoką wartość artystyczną spektakli, lub wg innych indywidualnych kryteriów danego usługobiorcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych usług.

W świetle powołanych wyżej uregulowań zawartych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych zauważyć należy, że ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy korzystają indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którzy są wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Działania Wnioskodawcy są niewątpliwie działaniami twórczymi oraz artystycznymi wykonaniami w rozumieniu powołanego wyżej art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, każdy spektakl/pokaz jest efektem twórczej działalności, jest indywidualny i niepowtarzalny. Wnioskodawca samodzielnie opracuje scenariusze, choreografię, kostiumy. Będą to utwory sceniczne taneczne i sceniczno-muzyczne. Spektakle/pokazy mają stanowić indywidualny przekaz dla widza, zgodny z ich tematem, często wzbogacone o elementy tańca. Najczęściej tematem będzie erotyka życia codziennego oraz fantazje. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie będzie jednak mieć charakteru agencji, ponieważ nie będzie on wyszukiwać zleceń i wynajmować do tego aktorów. Przedsiębiorca nie będzie pośrednikiem usług, ale ich znaczącym współtwórcą. Celem Wnioskodawcy będzie wystawianie jego autorskich pokazów/spektakli, które w całości zostaną przez niego stworzone. Będzie zarówno reżyserem, scenarzystą, choreografem jak i nierzadko aktorem. Wnioskodawca będzie zatem zarówno twórcą, jak i części z nich wykonawcą. Każdy spektakl/pokaz będzie przejawem twórczej działalności Wnioskodawcy, będzie stanowić indywidualny utwór, wynikający z działań reżyserskich, scenograficznych, choreograficznych oparty na scenariuszu wymyślonym przez wnioskodawcę-artystę. Zadaniem zatrudnionych aktorów, będzie przedstawianie w czasie rzeczywistym, online, spektakli/pokazów na podstawie scenariusza napisanego przez Wnioskodawcę - artystę, zgodnie z jego ścisłymi wytycznymi. W niektórych pokazach Wnioskodawca będzie brać udział jako aktor, w pozostałych, gdzie nie będzie widoczny na scenie, będzie na bieżąco kierować pracą aktorów, koordynować proces oraz kształtować całkowity charakter, formę oraz wynik spektaklu/pokazu. Ponadto do każdego wystawianego spektaklu/pokazu Wnioskodawca będzie tworzyć swoją ścieżkę dźwiękową, indywidualną i dedykowaną do konkretnego przedstawienia, która stanowić będzie jego integralną część, nie jako jego dodatek. Każdy spektakl/pokaz będzie podpisany pseudonimem Wnioskodawcy w celu podkreślenia jego autorstwa, który będzie się pojawiać na ekranie widza/usługobiorcy.

Podczas wykonywania pokazów/spektakli będzie dochodzić do artystycznego wykonania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dzięki twórczym działaniom reżyserskim, aktorskim, choreograficznym powstaną utwory artystyczne. Z racji bycia przez Wnioskodawcę artystą twórcą oraz wykonawcą (te spektakle/pokazy), w których będzie występować będą posiadać prawa autorskie oraz prawa pokrewne zbywane na rzecz każdego usługobiorcy poprzez wskazanie specjalnego zapisu na posiadanym koncie/kontach portalu, informującego o zbyciu tych praw na rzecz usługobiorcy. Za każdy spektakl Wnioskodawca będzie otrzymywać honorarium, w ustalonej przez niego wysokości, w postaci tokenów wymiennych na polską walutę. Oprócz honorarium portal zakłada możliwość przekazywania przez usługobiorców darów, w uznaniu za wysoką wartość artystyczną spektakli, lub wg innych indywidualnych kryteriów danego usługobiorcy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, że Wnioskodawca działa jako indywidualny twórca i artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednakże trudno zgodzić się, że świadczone usługi mają charakter kulturalny.

Kwestia określenia usług kultury była przedmiotem orzeczeń sądów administracyjnych. Przykładowo została przedstawiona w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 marca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 987/16 (orzeczenie prawomocne), w którym powołano także inne orzeczenia, np. NSA z dnia 11 czerwca 2015 r. w sprawie I FSK 1988/13, NSA z 13 marca 2014 r. w sprawie I FSK 584/13, NSA z 4 marca 2014 r. w sprawie I FSK 535/13 i z 14 maja 2015 r. w sprawie I FSK 318/14, WSA w Bydgoszczy z 22 grudnia 2014 r. w sprawie I SA/Łd 1174/14. Z orzecznictwa tego wynika, że istotne jest aby usługi miały charakter działalności twórczej, charakteryzowały się indywidualnością, a ich wykonywanie odbywało się w interesie publicznym, gdyż celem wprowadzenia zwolnienia usług kulturalnych było obniżenie kosztów dostępu do kultury i dziedzictwa narodowego.

Z ww. orzecznictwa wynika zatem, że norma dotycząca indywidualnych twórców i artystów nie zawiera żadnego odwołania do przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, zatem sięganie przy wykładni art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, przy rekonstrukcji pojęcia „usługi kulturalnej”, wyłącznie do rozumienia kultury objętej zakresem zainteresowania i mecenatu, czyli patronatu nad sztuką, literaturą i nauką, sprawowanym przez Państwo, czy równoważną mu instytucję, przekracza ramy nawet wykładni systemowej zewnętrznej.

Z kolei w orzeczeniu TSUE w sprawie C-592/15 z 15 lutego 2017 r. dotyczącym zwolnienia usług kulturalnych Trybunał nie zdefiniował jednoznacznie usług kultury wskazując, że: „W odniesieniu do art. 13 część A ust. 1 lit. n) szóstej dyrektywy należy przypomnieć, że zwolnienie przewidziane w tym przepisie dotyczy „niektórych usług kulturalnych”. Wspomniany przepis nie precyzuje zatem, jakie usługi kulturalne państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku. Nie zawiera on bowiem ani wyczerpującej listy zwolnionych usług kulturalnych, ani zobowiązania państw członkowskich do zwolnienia wszystkich usług kulturalnych, ale odnosi się jedynie do „niektórych” z tych usług. Tym samym przepis ów pozostawia w gestii państw członkowskich określenie usług kulturalnych korzystających z tego zwolnienia”.

Mając na uwadze pojęcie „kultury” wskazane w powołanych orzeczeniach – a zatem rozumianejako „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony i utrwalany i wzbogacany w ciągu dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie”, „materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory; społeczeństwo rozpatrywane ze względu na jego dorobek materialny i umysłowy” (sjp.pwn.pl), jak również to, że „Za istotne uznano aby usługi miały charakter działalności twórczej, charakteryzowały się indywidualnością, a ich wykonywanie odbywało się w interesie publicznym, gdyż celem wprowadzenia zwolnienia usług kulturalnych było obniżenie kosztów dostępu do kultury i dziedzictwa narodowego” – należy stwierdzić, że świadczone usługi, nie mają charakteru usług kulturalnych, zatem brak jest podstaw do ich zwolnienia od podatku. Nie każda usługa twórcy musi być usługą kulturalną, zaś celem pokazu erotycznego jest zasadniczo wywołanie pobudzenia seksualnego, a nie dostęp do kultury i dziedzictwa narodowego. Trudno też uznać, że pokazy takie odbywają się w interesie publicznym, aby zasadne było obniżenie kosztów dostępu do takiej usługi poprzez jej zwolnienie od podatku VAT.

Z uwagi zatem na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że usługi polegające na wystawianiu autorskich pokazów/spektakli o charakterze erotycznym na specjalnie do tego przeznaczonym portalu, nie będą korzystały ze zwolnienia do podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, ponieważ nie stanowią usług kulturalnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Przechodząc z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej wskazać należy, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1b ustawy – w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi/towaru jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Należy jednak zauważyć, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Regulacje zawarte w rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu, którego obrót z tytułu sprzedaży na rzecz ww. podmiotów nie przekroczył limitu 20.000 zł.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak w części II załącznika do rozporządzenia – w poz. 37 wskazano jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 powołanego rozporządzenia.

W myśl § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

a) przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

b) przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,

c) naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),

d) w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e) w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f) w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,

g) prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,

h) doradztwa podatkowego,

i) związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:

- świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j) fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,

k) kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

l) związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Aby zatem przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

· świadczący usługę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),

· z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,

· przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Niespełnienie jednego z warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi tylko i wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a zakładana wartość przychodów z tego tytułu będzie przekraczać w ujęciu rocznym kwotę 20 000 zł. Wnioskodawca nie będzie dostarczać towarów ani usług wymienionych w § 4 rozporządzenia. Za każdy spektakl Wnioskodawca będzie otrzymywać honorarium, w ustalonej przez Niego wysokości, w postaci tokenów wymiennych na polską walutę. Proces spieniężenia żetonów, który polega na przelaniu równowartości żetonów w złotówkach przez portal na konto bankowe Wnioskodawcy, będzie się odbywać w ustalonym przez Wnioskodawcę odstępie czasowym, kilkakrotnie w czasie danego miesiąca. Spieniężone żetony będą trafiać przelewem bankowym z portalu na konto bankowe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Przelew ten będzie zawierać zarówno wartość pieniężną żetonów przekazanych za prywatne transmisje, podczas których wystawiane będą pokazy/spektakle, jak również wartość pieniężną żetonów przekazanych jako dary w formie napiwków oraz kartek świątecznych. Do każdego takiego przelewu przedsiębiorca będzie posiadać szczegółową ewidencję z portalu, która określać będzie datę, nazwę użytkownika, ilość przekazanych żetonów oraz za co będą one przekazywane.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że w analizowanej sprawie proces spieniężania tokenów/żetonów odbywać się będzie tylko i wyłącznie za pośrednictwem konta bankowego kilka razy w ciągu miesiąca, co oznacza, że równowartość żetonów/tokenów w złotówkach będzie przelewana przez portal na konto bankowe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał, że do każdego takiego przelewu będzie posiadał szczegółową ewidencję z portalu, która określać będzie datę, nazwę użytkownika, ilość przekazanych żetonów oraz za co będą one przekazywane. Transakcja taka będzie więc rejestrowana w ewidencji na koncie portalowym i bankowym podatnika. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą więc szczegółowo dokumentowane w ewidencji na portalu, a Wnioskodawca otrzyma informację od jakiego użytkownika, kiedy (data i godzina) i za co podatnik otrzymywał żetony oraz w jakiej wysokości, a także otrzyma przelew należności na rachunek bankowy. Ponadto Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług wymienionych w § 4 rozporządzenia.

W związku z powyższym należy uznać, że będą spełnione warunki do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług na kasie rejestrującej, o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do tego rozporządzenia.

W konsekwencji stwierdzić należy, że Wnioskodawca, pracując na portalu, na którym obieg waluty tam obowiązującej jest szczegółowo ewidencjonowany, zakup i spieniężenie tej waluty odbywa tylko i wyłącznie poprzez konto bankowe będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku posiadania kasy fiskalnej w odniesieniu do świadczonych w internecie usług polegających na wystawianiu autorskich pokazów/spektakli artystycznych o charakterze erotycznym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja nie rozstrzyga w zakresie skutków podatkowych w podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności przekazania napiwków/wirtualnych kartek świątecznych, ponieważ w ww. zakresie pytanie zostało sformułowane wyłącznie na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.