0114-KDIP4-2.4012.374.2021.3.SKJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.) uzupełniony pismem z 12 sierpnia 2021 r. (data wpływu 17 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wniesienia wydzielonego Departamentu (…) w drodze aportu do Nabywcy w zamian za udziały - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

31 maja 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wniesienia wydzielonego Departamentu (…) w drodze aportu do Nabywcy w zamian za udziały.

Wniosek uzupełniony został pismem z 12 sierpnia 2021 r. (data wpływu 17 sierpnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem prowadzącym działalność o charakterze holdingowym, posiadającym udziały w innych spółkach operacyjnych grupy (…). W ramach działalności holdingowej Spółka zajmuje się finansowaniem aktywności spółek operacyjnych wchodzących w skład grupy (…).

Spółka rozpoczęła również prowadzenie działalności o charakterze deweloperskim.

W celu prowadzenia działalności deweloperskiej, Zarząd Spółki w drodze uchwały z 12 maja 2021 roku (dalej jako: „Uchwała”) wydzielił składniki majątkowe i osobowe związane z realizacją przedsięwzięcia deweloperskiego w ramach inwestycji budowlanej (dalej: „Projekt (…)”).

Projekt (`(...)`) może być prowadzony zarówno bezpośrednio przez Spółkę lub przez inne spółki celowe grupy A. powołane do realizacji konkretnej inwestycji.

Wyżej wymieniona Uchwała:

1. powołała do życia komórkę organizacyjną w strukturze Spółki o nazwie: „Departament (…)” oraz

2. określiła zasady wewnętrznego funkcjonowania Departamentu Projektu (…)(regulamin).

Departament Projektu (`(...)`) posiada wyodrębnioną księgowość w postaci wyodrębnionej ewidencji kosztowej i przychodowej związanej z realizacją Projektu (`(...)`) i funkcjonowaniem Departamentu Projektu (`(...)`) pozwalającej na przypisanie odpowiadających mu operacji gospodarczych.

Dodatkowo, na potrzeby związane z prowadzeniem działalności przez Departament Projektu (`(...)`) utworzono odrębny rachunek bankowy, poprzez który realizowane będą rozliczenia z kontrahentami w ramach Projektu (`(...)`).

Na potrzeby realizacji Projektu (`(...)`) do Departamentu Projektu (`(...)`) przypisano następujące pozycje:

i. nieruchomość gruntowa nabyta w celu realizacji Projektu (`(...)`) (dalej jako: „Działka Budowlana”),

ii. wyposażenie biura, którego pełna lista stanowi załącznik nr 1 do Uchwały (dalej jako: „Wyposażenie Biura”),

iii. prawa niematerialne, w tym prawa autorskie do projektu architektonicznego inwestycji deweloperskiej, których pełna lista stanowi załącznik nr 2 do Uchwały,

iv. prawa i obowiązki wynikające z umów w tym umów o roboty budowlane, umów o prace projektowe, umów o usługi marketingowe, umów z dostawcami mediów, których pełna lista stanowi załącznik nr 3 do Uchwały,

v. zobowiązania wobec dostawców dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej realizowanej przez Departament Projektu (`(...)`),

vi. przyporządkowani pracownicy do Departamentu Projektu (`(...)`),

vii. całość dokumentacji i danych (zarówno w formie drukowanej, elektronicznej bądź zgromadzonej na innych nośnikach) osobowych przejmowanych pracowników (dalej jako: „Dokumentacja Pracownicza”),

viii. środki pieniężne na rachunku bankowym.

Departament Projektu (`(...)`) skupia w sobie kompetencje w zakresie przygotowania całego procesu inwestycji, przygotowania koncepcji infrastruktury technicznej, uzgodnień z administracją publiczną, gestorami mediów, projektów inwestycji, analizy efektywności finansowej projektu, analizy rynku wykonawców i konkurencji, obsługi marketingowej i przedsprzedażowej. Prowadzi zatem określoną działalność opartą o wyodrębnione składniki majątku i personel. Departament Projektu (`(...)`) realizuje samodzielnie (przez swoich pracowników) niezbędne do swojej działalności zakupy (usługi obce takie jak np. wykonawstwo, usługi projektowe, działania marketingowe), które będą opłacane z odrębnego rachunku bankowego, możliwe jest zatem przypisanie Departamentowi konkretnych zobowiązań. Departament korzysta również z niektórych rozwiązań administracyjnych (księgowych, kadrowych, informatycznych) należących do Spółki. Po wniesieniu Departamentu Projektu (`(...)`) do spółki celowej Spółka może pełnić w tym zakresie role outsourcingową.

Spółka planuje wnieść całość działalności Departament Projektu (`(...)`) (w zakresie składników określonych w pozycji i-viii powyżej) (dalej jako: „Przedmiot Aportu”) aportem do jednej ze spółek celowych grupy (`(...)`), działającej w formie spółki z o.o. (dalej jako: „Nabywca”) w zamian za udziały. Nabywca będzie kontynuował realizację Projektu (`(...)`) w oparciu o zasoby przekazane w ramach Departamentu Projektu (`(...)`).

Zarówno Spółka, jak i Nabywca jest zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wskazano, iż opisany we wniosku zespół m.in. składników majątkowych i niemajątkowych będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności deweloperskiej według definicji wskazanej w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 8 (Komunikat nr 1 Ministra Finansów z dnia 5 lutego 2014 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Standardu Rachunkowości nr 8 „Działalność deweloperska”).

Działalność deweloperska - według ww. standardu - to działalność gospodarcza obejmująca wykonywanie jednego lub więcej przedsięwzięć deweloperskich polegających na budowie lub przebudowie (ulepszeniu) budynków i ich odprzedaży w całości lub części (np. lokali); przedsięwzięcia mogą mieć charakter jednorazowy lub wznawiany.

Natomiast przedsięwzięcie deweloperskie jest to przedsięwzięcie deweloperskie w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. nr 232 poz. 1377) zwanej dalej ustawą o ochronie praw nabywcy, a także każdy inny proces (działanie), w wyniku realizacji którego na rzecz nabywcy (osoby fizycznej lub prawnej) lub nabywców ustanowiona lub przeniesiona zostaje odrębna własność lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu (np. biurowym, handlowym, magazynowym) jak też własność budynku lub jego części wraz z przynależnym gruntem lub prawem wieczystego użytkowania gruntu oraz z przynależnymi obiektami infrastruktury.

Przedsięwzięcie deweloperskie obejmuje budowę lub przebudowę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.), a także czynności faktyczne i prawne niezbędne do rozpoczęcia budowy (przebudowy) oraz oddania obiektu budowlanego do użytkowania, a w szczególności nabycie praw do nieruchomości, na której posadowiona jest lub będzie budowa (przebudowa), przygotowanie projektu budowlanego lub nabycie praw do projektu budowlanego i uzyskanie wymaganych zezwoleń administracyjnych określonych odrębnymi przepisami. Częścią przedsięwzięcia deweloperskiego może być zadanie inwestycyjne, którego przedmiotem jest budowa lub przebudowa jednego lub większej liczby budynków, jeżeli budynki te, zgodnie z harmonogramem przedsięwzięcia deweloperskiego, mają zostać oddane do użytku w tym samym czasie i tworzą całość architektoniczno-budowlaną. Jeżeli nastąpiło wyodrębnienie zadania inwestycyjnego, to wyjaśnienia dotyczące przedsięwzięcia deweloperskiego stosuje się odpowiednio do zadania inwestycyjnego.

Nabywca wskutek aportu przejmie od Spółki wszelkie składniki umożliwiające kontynuację procesu w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego stanowiącego przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej. „Kontynuacja działalności” wskazana w pytaniu - oznacza zdaniem Wnioskodawcy - prowadzenie kolejnych niezbędnych i wynikających z takiego procesu inwestycyjnego czynności wymaganych do osiągnięcia rezultatu w postaci wybudowania lokali mieszkalnych i użytkowych stanowiących ostatecznie przedmiot sprzedaży. Aktualnie etapy inwestycji w postaci m.in. zakupu nieruchomości, sporządzenia projektu zagospodarowania przestrzennego, projektu budowlanego i wykonawczego oraz uzyskania pozwolenia na budowę dokonały się w ramach Departamentu Projektu (`(...)`). Następne etapy wynikające z procesu inwestycyjnego są w trakcie realizacji, a większość z nich przeprowadzona zostanie przez Nabywcę który będzie miał możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej obecnie przez Wnioskodawcę, tj. realizacji kolejnych etapów procesu inwestycyjnego.

Nabywca będzie musiał podjąć/wykonać następujące działania w celu kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyty od Wnioskodawcy wydzielony Departament Projektu (`(...)`):

- pozyskanie dodatkowego finansowania ze źródeł zewnętrznych tj. banku;

- podpisanie umów z wykonawcami poszczególnych etapów prac budowlanych;

- pozyskanie nabywców lokali mieszkalnych i użytkowych;

- nadzór nad procesem budowlanym planowanej inwestycji deweloperskiej;

- uzyskanie pozwolenia na użytkowanie;

- przekazanie lokali nabywcom oraz przeniesienie na nabywców prawa własności lokali;

- obsługa roszczeń rękojmianych nabywców lokali.

Zgodnie z podjętą przez Spółkę uchwałą zarządu spółki (…) Sp. z o.o. z 12 maja 2021 r. zostały wyodrębnione składniki majątkowe i osobowe związane z realizacją przedsięwzięcia deweloperskiego przy ul. (…) w (…). Dokonano w tym celu wydzielenia z majątku Spółki m.in. wyposażenia, praw materialnych, nieruchomości, praw i obowiązków wynikających z podpisanych i realizowanych umów, decyzji, opinii i zaświadczeń, wszelkiej dokumentacji oraz założono odrębny rachunek bankowy dla Departamentu (`(...)`). Powołano Dyrektora Departamentu Projektu (…), którego zobowiązano do wykonania szeregu zadań organizacyjnych. Wszystkie wyżej wymienione czynności - w szeregu wielu innych - miały na celu wyodrębnienie z aktualnej masy majątkowej i struktury organizacyjnej Spółki przedsięwzięcia pod nazwą „Departament Projektu (`(...)`)”.

Wymienioną wyżej uchwałą zarządu ustalono strukturę finansową dla wydzielonego Departamentu Projektu (`(...)`) - analityczny plan kont umożliwiający określenie wskaźników ekonomicznych (kosztów, dochodu, zysku) oraz przygotowanie sprawozdania finansowego i w konsekwencji ustalenie wyniku finansowego wyłącznie dla Departamentu.

Wydzielony Departament Projektu (`(...)`) będący przedmiotem aportu będzie posiadał potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, stanowiąc funkcjonalnie odrębną część. Wydzielony Departament Projektu (`(...)`) będący przedmiotem aportu stanowi całość zdolną do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, która posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Przenoszony zespół składników materialnych i niematerialnych będzie wykorzystany do wykonania przedsięwzięcia deweloperskiego, którego proces realizacji rozpoczął się w Spółce Wnioskodawcy, a zakończy w spółce celowej specjalnie w tym celu powołanej (Nabywcy). Nabywca nie posiada aktualnie zdolności w tym zakresie. Dopiero otrzymane aportem aktywa materialne i niematerialne (plus związane z nimi zobowiązania) pozwolą na prowadzenie działalności gospodarczej w tym przedmiocie. Oznacza to, że przedmiot aportu stanowi na tym etapie realizacji kompletną całość umożliwiającą prowadzenie przedsięwzięcia deweloperskiego (które jest wykonywane obecnie w Spółce). Zadaniem spółki celowej będzie kontynuacja przedsięwzięcia deweloperskiego do momentu wyodrębnienia i sprzedaży prawa własności do lokali. Po zrealizowaniu przedsięwzięcia deweloperskiego spółka celowa zakończy swoją działalność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie wydzielonego Departamentu Projektu (`(...)`) w drodze aportu do Nabywcy w zamian za udziały stanowić będzie transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegającą wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

I tak na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zatem biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny, należy zauważyć, iż w zakresie zbywanej części przedsiębiorstwa występuje wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne.

Wyodrębnienie organizacyjne Departament Projektu (`(...)`) przed aportem został formalnie wydzielony w strukturze organizacyjnej Spółki jako osobna komórka organizacyjna, na mocy stosownej uchwały Zarządu Spółki. Jednocześnie do tak wyodrębnionego organizacyjnie Departamentu Projektu (`(...)`) zostały przypisane określone składniki przedsiębiorstwa Spółki służące działalności prowadzonej przez Spółkę z jego wykorzystaniem, należności i zobowiązania związane ze składnikami majątkowymi przypisanymi do Departamentu, a także wybrani pracownicy Spółki. W konsekwencji, w świetle przedstawionych powyżej okoliczności kryterium wyodrębnienia organizacyjnego należy uznać za spełnione.

Wyodrębnienie finansowe Departament Projektu (`(...)`) jest zespołem składników wyodrębnionych na płaszczyźnie finansowej. Prowadzone ewidencje księgowe umożliwiają bowiem przypisanie Departamentowi Projektu (`(...)`) odpowiadających mu operacji gospodarczych, w tym w szczególności przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów.

Ponadto w rezultacie takiego wyodrębnienia, Spółka ma możliwość opracowania dla Departamentu Projektu (`(...)`) odrębnego planu finansowego, czy budżetu. Należy też podkreślić, że w stosunku do Departamentu Projektu (`(...)`) jest prowadzony odrębny rachunek bankowy, na którym gromadzone będą środki pieniężne wskutek regulowania należności oraz z którego dokonywane będą płatności zobowiązań funkcjonalnie związanych z działalnością Departamentu Projektu (`(...)`).

Wyodrębnienie funkcjonalne Do Departamentu Projektu (`(...)`) przypisane zostały zarówno składniki materialne, jak i składniki niematerialne, w tym zobowiązania.

Dodatkowo, przeniesiona zostanie również część zakładu pracy obejmująca pracowników przypisanych do Departamentu Projektu (`(...)`), których zakres obowiązków będzie dotyczył działalności Departamentu Projektu (`(...)`).

Ponadto składniki majątku wchodzące w skład Departamentu Projektu (`(...)`) stanowić będą funkcjonalnie ze sobą związaną całość. Wszystkie składniki będą wykorzystywane do jednego celu, tj. prowadzenia działalności Departamentu Projektu (`(...)`). Na moment wniesienia aportu działalność ta funkcjonować będzie samodzielnie w ramach przedsiębiorstwa Spółki. W konsekwencji, zespół składników majątkowych przypisanych do Departamentu Projektu (`(...)`) w opisanym zdarzeniu przyszłym powinien być postrzegany jako funkcjonalnie ze sobą związaną całość, która tym samym stanowić będzie zespół składników majątkowych wyodrębnionych w znaczeniu funkcjonalnym.

Według Wnioskodawcy, przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów świadczą o tym, że w chwili wniesienia Departamentu Projektu (`(...)`) w postaci aportu do Nabywcy Przedmiotu Aportu będzie posiadać cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy, co świadczy o tym, iż Przedmiot Aportu stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa i czynność jego wniesienia do Nabywcy, na podstawie art. 6 ust. 1 ww. ustawy, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przeniesiony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Reasumując, na gruncie ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczyć należy, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Rozważania te zostały również potwierdzone w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych („Objaśnienia”), w świetle których, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług czy też ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 270 ustawy o podatku od towarów i usług, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Jak wskazane jest w Objaśnieniach, oceny możliwości kontynuowania dotychczasowej działalności należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji, stąd też w przypadku, „gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa”.

Dodatkowo, w świetle Objaśnień podatkowych, „za okoliczność wykluczającą możliwość stwierdzenia, że przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę, należy uznać sytuację, w której konieczne jest podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. Sytuacja taka ma miejsce w przypadku, w którym nabywca sam zawarł lub zawiera umowy leasingowe, dostawy mediów, nawet z tymi samymi podmiotami, które świadczyły ww. usługi na rzecz zbywcy. W takim przypadku bowiem nabywca podejmuje dodatkowe działania w celu kontynuowania działalności gospodarczej zbywcy”.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), w którym Trybunał stwierdził, że: „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że (…) Sp. z o.o. jest podmiotem prowadzącym działalność o charakterze holdingowym, posiadającym udziały w innych spółkach operacyjnych grupy. W ramach działalności holdingowej Spółka zajmuje się finansowaniem aktywności spółek operacyjnych wchodzących w skład grupy.

Spółka rozpoczęła również prowadzenie działalności o charakterze deweloperskim. W celu prowadzenia działalności deweloperskiej, Zarząd Spółki w drodze uchwały z 12 maja 2021 roku wydzielił składniki majątkowe i osobowe związane z realizacją przedsięwzięcia deweloperskiego w ramach inwestycji budowlanej. Projekt (`(...)`) może być prowadzony zarówno bezpośrednio przez Spółkę lub przez inne spółki celowe grupy (…) powołane do realizacji konkretnej inwestycji.

Wyżej wymieniona Uchwała:

1. powołała do życia komórkę organizacyjną w strukturze Spółki o nazwie: „Departament Projektu (`(...)`)” oraz

2. określiła zasady wewnętrznego funkcjonowania Departamentu Projektu (`(...)`) (regulamin).

Departament Projektu (`(...)`) posiada wyodrębnioną księgowość w postaci wyodrębnionej ewidencji kosztowej i przychodowej związanej z realizacją Projektu (`(...)`) i funkcjonowaniem Departamentu Projektu (`(...)`) pozwalającej na przypisanie odpowiadających mu operacji gospodarczych. Dodatkowo, na potrzeby związane z prowadzeniem działalności przez Departament Projektu (`(...)`) utworzono odrębny rachunek bankowy, poprzez który realizowane będą rozliczenia z kontrahentami w ramach Projektu (`(...)`).

Na potrzeby realizacji Projektu (`(...)`) do Departamentu Projektu (`(...)`) przypisano następujące pozycje:

i. nieruchomość gruntowa nabyta w celu realizacji Projektu (`(...)`) (dalej jako: „Działka Budowlana”),

ii. wyposażenie biura, którego pełna lista stanowi załącznik nr 1 do Uchwały (dalej jako: „Wyposażenie Biura”),

iii. prawa niematerialne, w tym prawa autorskie do projektu architektonicznego inwestycji deweloperskiej, których pełna lista stanowi załącznik nr 2 do Uchwały,

iv. prawa i obowiązki wynikające z umów w tym umów o roboty budowlane, umów o prace projektowe, umów o usługi marketingowe, umów z dostawcami mediów, których pełna lista stanowi załącznik nr 3 do Uchwały,

v. zobowiązania wobec dostawców dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej realizowanej przez Departament Projektu (`(...)`),

vi. przyporządkowani pracownicy do Departamentu Projektu (`(...)`),

vii. całość dokumentacji i danych (zarówno w formie drukowanej, elektronicznej bądź zgromadzonej na innych nośnikach) osobowych przejmowanych pracowników (dalej jako: „Dokumentacja Pracownicza”),

viii. środki pieniężne na rachunku bankowym.

Departament Projektu (`(...)`) skupia w sobie kompetencje w zakresie przygotowania całego procesu inwestycji, przygotowania koncepcji infrastruktury technicznej, uzgodnień z administracją publiczną, gestorami mediów, projektów inwestycji, analizy efektywności finansowej projektu, analizy rynku wykonawców i konkurencji, obsługi marketingowej i przedsprzedażowej. Prowadzi zatem określoną działalność opartą o wyodrębnione składniki majątku i personel. Departament Projektu (`(...)`) realizuje samodzielnie (przez swoich pracowników) niezbędne do swojej działalności zakupy (usługi obce takie jak np. wykonawstwo, usługi projektowe, działania marketingowe), które będą opłacane z odrębnego rachunku bankowego, możliwe jest zatem przypisanie Departamentowi konkretnych zobowiązań. Departament korzysta również z niektórych rozwiązań administracyjnych (księgowych, kadrowych, informatycznych) należących do Spółki. Po wniesieniu Departamentu Projektu (`(...)`) do spółki celowej Spółka może pełnić w tym zakresie role outsourcingową.

Spółka planuje wnieść całość działalności Departamentu Projekt (`(...)`) (w zakresie składników określonych w pozycji i-viii powyżej) aportem do jednej ze spółek celowych grupy, działającej w formie spółki z o.o. w zamian za udziały. Nabywca będzie kontynuował realizację Projektu (`(...)`) w oparciu o zasoby przekazane w ramach Departamentu Projektu (`(...)`).

Zarówno Spółka, jak i Nabywca jest zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

Opisany we wniosku zespół m.in. składników majątkowych i niemajątkowych będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności deweloperskiej według definicji wskazanej w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 8 (Komunikat nr 1 Ministra Finansów z dnia 5 lutego 2014 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Standardu Rachunkowości nr 8 „Działalność deweloperska”).

Nabywca wskutek aportu przejmie od Spółki wszelkie składniki umożliwiające kontynuację procesu w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego stanowiącego przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej. Aktualnie etapy inwestycji w postaci m.in. zakupu nieruchomości, sporządzenia projektu zagospodarowania przestrzennego, projektu budowlanego i wykonawczego oraz uzyskania pozwolenia na budowę dokonały się w ramach Departamentu Projektu (`(...)`). Następne etapy wynikające z procesu inwestycyjnego są w trakcie realizacji, a większość z nich przeprowadzona zostanie przez Nabywcę który będzie miał możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej obecnie przez Wnioskodawcę, tj. realizacji kolejnych etapów procesu inwestycyjnego.

Nabywca będzie musiał podjąć/wykonać następujące działania w celu kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyty od Wnioskodawcy wydzielony Departament Projektu (`(...)`):

- pozyskanie dodatkowego finansowania ze źródeł zewnętrznych tj. banku;

- podpisanie umów z wykonawcami poszczególnych etapów prac budowlanych;

- pozyskanie nabywców lokali mieszkalnych i użytkowych;

- nadzór nad procesem budowlanym planowanej inwestycji deweloperskiej;

- uzyskanie pozwolenia na użytkowanie;

- przekazanie lokali nabywcom oraz przeniesienie na nabywców prawa własności lokali;

- obsługa roszczeń rękojmianych nabywców lokali.

Zgodnie z podjętą przez Spółkę uchwałą zarządu spółki A. Sp. z o.o. zostały wyodrębnione składniki majątkowe i osobowe związane z realizacją przedsięwzięcia deweloperskiego przy ul. (…) w (…). Dokonano w tym celu wydzielenia z majątku Spółki m.in. wyposażenia, praw materialnych, nieruchomości, praw i obowiązków wynikających z podpisanych i realizowanych umów, decyzji, opinii i zaświadczeń, wszelkiej dokumentacji oraz założono odrębny rachunek bankowy dla Departamentu (`(...)`). Powołano Dyrektora Departamentu Projektu (…), którego zobowiązano do wykonania szeregu zadań organizacyjnych. Wszystkie wyżej wymienione czynności - w szeregu wielu innych - miały na celu wyodrębnienie z aktualnej masy majątkowej i struktury organizacyjnej Spółki przedsięwzięcia p/n „Departament Projektu (`(...)`)”. Wymienioną wyżej uchwałą zarządu ustalono strukturę finansową dla wydzielonego Departamentu Projektu (`(...)`) - analityczny plan kont umożliwiający określenie wskaźników ekonomicznych (kosztów, dochodu, zysku) oraz przygotowanie sprawozdania finansowego i w konsekwencji ustalenie wyniku finansowego wyłącznie dla Departamentu.

Wydzielony Departament Projektu (`(...)`) będący przedmiotem aportu będzie posiadał potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, stanowiąc funkcjonalnie odrębną część. Wydzielony Departament Projektu (`(...)`) będący przedmiotem aportu stanowi całość zdolną do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, która posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Przenoszony zespół składników materialnych i niematerialnych będzie wykorzystany do wykonania przedsięwzięcia deweloperskiego, którego proces realizacji rozpoczął się w Spółce Wnioskodawcy, a zakończy w spółce celowej specjalnie w tym celu powołanej (Nabywcy). Nabywca nie posiada aktualnie zdolności w tym zakresie. Dopiero otrzymane aportem aktywa materialne i niematerialne (plus związane z nimi zobowiązania) pozwolą na prowadzenie działalności gospodarczej w tym przedmiocie. Oznacza to, że przedmiot aportu stanowi na tym etapie realizacji kompletną całość umożliwiającą prowadzenie przedsięwzięcia deweloperskiego (które jest wykonywane obecnie w Spółce). Zadaniem spółki celowej będzie kontynuacja przedsięwzięcia deweloperskiego do momentu wyodrębnienia i sprzedaży prawa własności do lokali. Po zrealizowaniu przedsięwzięcia deweloperskiego spółka celowa zakończy swoją działalność.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania wydzielonego Departamentu Projektu (`(...)`) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w świetle art. 2 pkt 27e ustawy i w związku z tym wyłączenia jej z zakresu stosowania ustawy zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przepisy prawa mające zastosowanie w sprawie, w opisanej sytuacji zostały spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania opisanego zespołu składników majątku - Departamentu Projektu (`(...)`) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Powyższe wynika z faktu, że ww. składniki będą wyodrębnione z majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Departament Projektu (`(...)`) skupia w sobie kompetencje w zakresie przygotowania całego procesu inwestycji, przygotowania koncepcji infrastruktury technicznej, uzgodnień z administracją publiczną, gestorami mediów, projektów inwestycji, analizy efektywności finansowej, analizy rynku wykonawców i konkurencji, obsługi marketingowej i przedsprzedażowej, a zatem prowadzi określoną działalność opartą o wyodrębnione składniki majątku i personel. Ponadto Nabywca będzie kontynuował realizację Projektu (`(...)`) w oparciu o zasoby przekazane w ramach Departamentu Projektu (`(...)`). Nabywca zatem nie tylko ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, ale także faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Jak wskazał Wnioskodawca nabywca wskutek aportu przejmie od Spółki wszelkie składniki umożliwiające kontynuację procesu w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego stanowiącego przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej. Kontynuacja działalności oznacza według Wnioskodawcy prowadzenie kolejnych niezbędnych i wynikających z takiego procesu inwestycyjnego czynności wymaganych do osiągnięcia rezultatu w postaci wybudowania lokali mieszkalnych i użytkowych stanowiących ostatecznie przedmiot sprzedaży. Aktualnie etapy inwestycji w postaci m.in. zakupu nieruchomości, sporządzenia projektu zagospodarowania przestrzennego, projektu budowlanego i wykonawczego oraz uzyskanie pozwolenia na budowę dokonały się w ramach Departamentu Projektu (`(...)`). Następne etapy wynikające z procesu inwestycyjnego są w trakcie realizacji, a większość z nich przeprowadzona zostanie przez Nabywcę, który będzie miał możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej obecnie przez Wnioskodawcę, tj. realizacji kolejnych etapów procesu inwestycyjnego.

W konsekwencji składniki majątkowe, które zostaną przeniesione w ramach transakcji stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa samodzielnie realizującą własne cele gospodarcze.

Zatem, w przypadku zorganizowanej części przedsiębiorstwa wniesienie wydzielonego Departamentu Projektu (`(...)`) w drodze aportu do Nabywcy w zamian za udziały, znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy i ww. transakcja będzie wyłączona spod działania ustawy. Tym samym, ww. czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, w świetle art. 2 pkt 27e i art. 6 pkt 1 ustawy transakcję wniesienia wydzielonego Departamentu Projektu (`(...)`) należy uznać za aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w związku z czym stanowić będzie czynność wyłączoną z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. organ informuje, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług. Natomiast pozostała część wniosku dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozpatrzona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.