Spółka otrzymała zamówienie od innej spółki akcyjnej (Zamawiającego) na dostarczenie określonych Pakietów. W tym celu zawarła umowę z firmą drukarską (Podwykonawcą Spółki), która zrealizowała produkcję Pakietów. Spółka przekazała większość Pakietów Podwykonawcom Zamawiającego, a pozostałą część dostarczyła w kolejnym miesiącu. Nie uzyskała finansowania zewnętrznego na realizację zlecenia, jednak wystąpiła o przyznanie rekompensaty na pokrycie poniesionych kosztów. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Spółka powinna udokumentować dostawę Pakietów fakturą wystawioną na rzecz Zamawiającego ze stawką 23% VAT, co potwierdza prawidłowość stanowiska Spółki. 2. Obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Pakietów powstaje w momencie wykonania usługi, a nie w chwili otrzymania rekompensaty, co wskazuje na nieprawidłowość stanowiska Spółki.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 marca 2021 r. (data wpływu 11 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 15 kwietnia 2021 r. (data wpływu 22 kwietnia 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 8 kwietnia 2021 r. (doręczone 12 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
· udokumentowania fakturą czynności objętych Zamówieniem – jest prawidłowe,
· momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
11 marca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania fakturą czynności objętych Zamówieniem oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.
Wniosek uzupełniono pismem z 15 kwietnia 2021 r. (data wpływu 22 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 8 kwietnia 2021 r. (doręczone 12 kwietnia 2021 r.)
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest spółką mającą osobowość prawną i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).
Decyzją (`(...)`)
W dniu (`(...)`) Spółka otrzymała zamówienie (dalej: „Zamówienie”) na dostarczenie Pakietów. Zamówienie zostało złożone (`(...)`) przez inną spółkę akcyjną (`(...)`) (dalej: „Zamawiający”). (`(...)`)
Zgodnie z Decyzją dla Zamawiającego: (`(...)`)
W Zamówieniu określono szczegóły techniczne takie jak przedmiot zlecenia (`(...)`), dopuszczalne formy materiałów (`(...)`) oraz wskazano właściwy format materiałów.
Zamawiający zastrzegł w Zamówieniu, że:
· Spółka powinna dostarczyć określone ilości Pakietów do spółek wskazanych przez Zamawiającego (dalej: „Podwykonawcy Zamawiającego”);
· wynagrodzenie z tytułu wykonania zlecenia Spółka rozliczy ze Skarbem Państwa.
Zamówienie zostało potwierdzone przez obie strony.
W ramach realizacji zlecenia, Spółka zawarła umowę z firmą drukarską (dalej: „Podwykonawca Spółki”), która wykonała Pakiety za wynagrodzeniem. (`(...)`). Spółka przekazała fizycznie przeważającą część Pakietów Podwykonawcom Zamawiającego, na podstawie podpisanych protokołów odbioru w jednym miesiącu w (…r.), a znacznie mniejszą część w kolejnym miesiącu (`(...)` r.) Wydanie tych towarów przez Wnioskodawcę nastąpiło przed wystawieniem faktury i przed otrzymaniem należności.
Na podstawie (`(...)`) Decyzji dla Spółki.
Dnia (`(...)`) Spółka zawarła z właściwym organem umowę o rekompensatę, na podstawie której otrzymała (`(...)`) kwotę na pokrycie wszelkich kosztów (`(...)`) (dalej: „Rekompensata”). Wypłacona Rekompensata nie obejmowała całości wnioskowanej przez Spółkę kwoty.
W chwili obecnej, Pakiety znajdują się w posiadaniu Zamawiającego poza pewną liczbą egzemplarzy zapasowych na wypadek przypadkowego zniszczenia lub utraty (egzemplarze te znajdują się w posiadaniu Spółki).
Spółka traktuje kwotę Rekompensaty wskazaną w umowie z właściwym organem jako kwotę netto. Spółka stoi na stanowisku, że ma podstawy prawne, aby domagać się od właściwego organu zapłaty dodatkowej kwoty skalkulowanej jako 23% od kwoty Rekompensaty (tj. kwoty odpowiadającej VAT). W związku z tym, Spółka rozważa podjęcie działań zmierzających do wyegzekwowania ww. kwoty, jednocześnie, Spółka nie będzie występować w tym zakresie z żądaniem zapłaty do Zamawiającego, gdyż zgodnie z Zamówieniem wynagrodzenie z tytułu wykonania zlecenia Spółka rozliczy ze Skarbem Państwa.
W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wskazał, że realizacja zadania będącego przedmiotem Wniosku - dostawa Pakietów, wynikać miała pierwotnie z realizacji polecenia określonego decyzją …. wydaną dla Spółki.
Z decyzji wynikało, iż druk pakietów (`(...)`) ma zostać rozliczony kosztorysem powykonawczym na podstawie poniesionych kosztów. Nie przewidziano więc uprzedniego ustalenia ceny druku pakietów (`(...)`) przed ich dostarczeniem.
Następnie jednak, z uwagi na wpłynięcie do Spółki Zamówienia na dostarczenie Pakietów zleconego przez inną spółkę akcyjną i jego zaakceptowania (po korekcie o liczbę pakietów także zaakceptowanej przez zlecającego) przez Spółkę, w ocenie Spółki doszło do zmiany podstawy realizacji ww. zadania, którym stało się Zamówienie.
Jak Spółka wskazywała we Wniosku, nie doszło do zawarcia umowy między Spółką i organem wyznaczonym jako podmiot odpowiedzialny za zawarcie ze Spółką umowy zgodnie z ww. decyzją, ani do zapewnienia finansowania realizacji polecenia przez ten organ. Zgodnie z rozumieniem Spółki zawarcie umowy zostało zastąpione przesłanym przez spółkę akcyjną Zamówieniem.
W ocenie Spółki, działała ona jako podwykonawca spółki akcyjnej (dalej też: „Zamawiający”).
Nie doszło do zawarcia pisemnej umowy między Spółką a Zamawiającym. Tym niemniej Zamówienie:
Przedmiotem Zamówienia było więc dostarczenie Pakietów do odbiorców wskazanych przez Zamawiającego.
W ocenie Spółki wskazanie ww. parametrów było wystarczające, aby przystąpić do realizacji Zamówienia.
Potwierdzenie Zamówienia przez Spółkę nastąpiło w sposób dorozumiany poprzez czynności konkludentne obejmujące wykonanie i dostarczenie Pakietów przez Wnioskodawcę.
Spółka dostarczyła pakiety do odbiorców wskazanych przez Zamawiającego i dysponuje protokołami odbioru pakietów.
Odbiorcami Pakietów były dwie spółki wskazane przez Zamawiającego: (`(...)`)
Spółka nie otrzymała finansowania zewnętrznego ani innych środków związanych z wykonaniem zlecenia na etapie jego realizacji. Zleceniodawca nigdy nie zgłosił zastrzeżeń do wykonania Zlecenia.
Jak wskazano we Wniosku, Spółka traktuje rekompensatę jako częściowe wynagrodzenie za realizację ww. zadania (rekompensata nie pokryła wszystkich kosztów poniesionych przez Spółkę w związku z realizacją zadania ani kwot podatku VAT, który zdaniem Spółki powinien być naliczony).
Umowa z dnia (`(...)`) zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a właściwym organem (`(...)`).
Zgodnie z (…) ustawy rekompensata przysługuje na pokrycie zasadnie poniesionych kosztów, związanych bezpośrednio z realizacją polecenia, a wyłączone z tego zostały koszty które zostały poniesione na zakup środków trwałych, wyposażenia lub na inne wydatki, które mogą być wykorzystane w bieżącej działalności podmiotu.
Ww. umowa nie określa sposobu ustalenia wysokości rekompensaty przyznanej Wnioskodawcy oraz zasad jej kalkulacji.
Z kolei zgodnie z § 1 ust 1 przedmiotowej umowy wysokość ustalonej w umowie rekompensaty odpowiada wyłącznie:
Zakres wydatków sfinansowanych rekompensatą obejmuje w szczególności:
wykonanie projektów graficznych;
wykonanie farb specjalnych;
przygotowanie materiałów niezbędnych do realizacji przez Podwykonawcę Spółki procesu druku oraz wydruk Pakietów, tj. …, oraz wydruk instrukcji …, zlecony Podwykonawcy Spółki;
instalację przez Wnioskodawcę kamer monitoringu i obsługę monitoringu w miejscu druku Pakietów;
nadzór wdrożenia druku, w miejscu druku Pakietów, przeprowadzony przez technologów Wnioskodawcy;
nadzór jakościowy wykonywany przez pracowników komórki właściwej ds. kontroli jakości Wnioskodawcy, w miejscu druku Pakietów;
fizyczny nadzór bezpieczeństwa produkcji wykonywany w miejscu druku Pakietów przez wewnętrzne służby ochrony Wnioskodawcy;
ochrona transportów druków do miejsc wskazanych w Zamówieniu;
nadzór nad dostawami i protokołami odbioru druków;
ogólny nadzór operacyjny nad realizacją projektu, w tym analiza rynku pod kątem wskazania partnera, negocjowanie warunków i cen z wybranymi podwykonawcami oraz partnerami.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Czy Spółka powinna udokumentować dostawę Pakietów fakturą wystawioną na rzecz Zamawiającego ze stawką 23% VAT?
Czy obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Pakietów powstaje z chwilą otrzymania zapłaty przez Spółkę, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Spółka powinna udokumentować dostawę Pakietów fakturą wystawioną na rzecz Zamawiającego ze stawką 23% VAT.
Obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Pakietów powstaje z chwilą otrzymania zapłaty przez Spółkę, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT.
Ad 1
W świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. W świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Zgodnie z art. 106e ust 1 pkt 3 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Z kolei zgodnie z art 106e ust 1 pkt 12 ustawy o VAT, faktura powinna wskazywać stawkę podatku.
W ocenie Wnioskodawcy, nabywcą Pakietów dostarczonych przez Spółkę był Zamawiający działający w imieniu własnym, ale na rzecz Skarbu Państwa. Zatem Spółka powinna udokumentować tą dostawę fakturą wystawioną na rzecz Zamawiającego.
Wnioskodawca chce podkreślić, iż to Zamawiający występuje jako zleceniodawca na Zamówieniu, które otrzymała Spółka. W ocenie Wnioskodawcy, sugeruje to, (`(...)`), iż współpracę w tym zakresie mają nawiązać Zamawiający i Spółka. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego. Zamówienie zostało potwierdzone przez obie strony (tj. Zamawiającego i Spółkę).
A zatem, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka stała się odpowiedzialna za dostarczenie Pakietów na rzecz Zamawiającego działającego we własnym imieniu ale na rzecz Skarbu Państwa. W ocenie Wnioskodawcy, takiemu podejściu nie przeczy fakt, że wynagrodzenie miało być, zgodnie z Zamówieniem, rozliczone w całości ze Skarbem Państwa. W ocenie Wnioskodawcy, nie powinno budzić wątpliwości, iż na gruncie podatku VAT jest dopuszczalne, że zapłata pochodzi w całości lub w części od podmiotu innego niż nabywca (będącego osobą trzecią), na co wskazuje art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
W ocenie Wnioskodawcy, za nabywcę nie można w tym przypadku (`(...)`).
Z uwagi na to, że dla dostawy Pakietów nie przewidziano w przepisach o VAT obniżonej stawki VAT ani zwolnienia z VAT, zdaniem Wnioskodawcy, na fakturze wystawionej przez Spółkę powinna zostać wykazana stawka 23% VAT.
Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka powinna udokumentować dostawę Pakietów fakturą wystawioną na rzecz Zamawiającego ze stawką 23% VAT.
Ad 2
Co do zasady, obowiązek podatkowy w VAT powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi (art. 19a ust. 1 ustawy o VAT).
Od ww. zasady, przepisy o VAT przewidują szereg wyjątków. W szczególności, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
Regulacja ta obejmuje, w szczególności, przypadek, gdy całość lub część wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług ma zostać zapłacona sprzedawcy przez podmiot inny niż nabywca (tzw. osobę trzecią), co ma bezpośredni wpływ na kwotę odpłatności żądanej z tytułu transakcji od nabywcy (powoduje jej zmniejszenie lub brak odpłatności ponoszonej przez nabywcę, gdy osoba trzecia dokonuje na rzecz podatnika płatności całości wynagrodzenia). W takiej sytuacji, możliwe jest zatem rozpoznanie obowiązku podatkowego w VAT na zasadzie kasowej.
Jak wyżej wskazano, zdaniem Wnioskodawcy, za nabywcę Pakietów należy uznać Zamawiającego. Ponadto, na Zamówieniu wskazano, że wynagrodzenie z tytułu dostawy Spółka rozliczy ze Skarbem Państwa, z czego wynika, w ocenie Wnioskodawcy, iż Skarb Państwa dokonując płatności będzie działał w roli osoby trzeciej (tj. podmiotu innego niż nabywca).
Jak wynika z art. (`(...)`) (co jest spójne z treścią Zamówienia w zakresie rozliczenia wynagrodzenia Spółki).
A zatem, w związku z tym, iż Rekompensata została wypłacona przez właściwy organ jako podmiot inny niż nabywca (tj. osoba trzecia), należy uznać, iż w tym przypadku znajdzie zastosowanie ww. art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT.
W konsekwencji, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Pakietów:
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Pakietów powstaje z chwilą otrzymania zapłaty przez Spółkę, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie zaś z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT, czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.
Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy). Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów/świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.
W cytowanym powyżej wyroku TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.
Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
Należy przy tym podkreślić, że ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednocześnie czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W myśl ust. 6 tego artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:
podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Na podstawie ust. 7 tego artykułu, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.
Zauważyć należy przy tym, że z treści art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.
Powyższa regulacja jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE, który stanowi, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.
Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Podatnik wystawia fakturę m.in. w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego.
Z opisu sprawy wynika, że realizacja zadania polegającego na (`(...)`).
Z decyzji wynikało, że druk pakietów (`(...)`) ma zostać rozliczony kosztorysem powykonawczym na podstawie poniesionych kosztów. Nie przewidziano więc uprzedniego ustalenia ceny druku pakietów (`(...)`) przed ich dostarczeniem.
Następnie jednak, z uwagi na wpłynięcie do Spółki Zamówienia na dostarczenie Pakietów zleconego przez inną spółkę akcyjną i jego zaakceptowania (po korekcie o liczbę pakietów także zaakceptowanej przez zlecającego) przez Spółkę, w ocenie Spółki doszło do zmiany podstawy realizacji ww. zadania, którym stało się Zamówienie. Zamówienie zostało złożone przez spółkę akcyjną na podstawie decyzji … wydanej dla Zamawiającego.
Nie doszło do zawarcia umowy między Spółką ( …). Zgodnie z rozumieniem Spółki zawarcie umowy zostało zastąpione przesłanym przez spółkę akcyjną Zamówieniem.
W ocenie Spółki, działała ona jako podwykonawca spółki akcyjnej (dalej też: „Zamawiający”).
Nie doszło do zawarcia pisemnej umowy między Spółką a Zamawiającym. Tym niemniej Zamówienie:
Przedmiotem Zamówienia było więc dostarczenie Pakietów do odbiorców wskazanych przez Zamawiającego. W ocenie Spółki wskazanie ww. parametrów było wystarczające, aby przystąpić do realizacji Zamówienia. Potwierdzenie Zamówienia przez Spółkę nastąpiło w sposób dorozumiany poprzez czynności konkludentne obejmujące wykonanie i dostarczenie Pakietów przez Wnioskodawcę. Spółka dostarczyła pakiety do odbiorców wskazanych przez Zamawiającego i dysponuje protokołami odbioru pakietów.
Spółka nie otrzymała finansowania zewnętrznego ani innych środków związanych z wykonaniem zlecenia na etapie jego realizacji. Zleceniodawca nigdy nie zgłosił zastrzeżeń do wykonania Zlecenia.
Na podstawie (`(...)`), Spółka wystąpiła do wskazanego w przepisie organu o przyznanie jednorazowej rekompensaty na pokrycie zasadnie poniesionych kosztów związanych bezpośrednio z realizacją polecenia wynikającego z Decyzji dla Spółki.
Spółka traktuje rekompensatę jako częściowe wynagrodzenie za realizację ww. zadania (rekompensata nie pokryła wszystkich kosztów poniesionych przez Spółkę w związku z realizacją zadania ani kwot podatku VAT, który zdaniem Spółki powinien być naliczony).
Ww. umowa nie określa sposobu ustalenia wysokości rekompensaty przyznanej Wnioskodawcy oraz zasad jej kalkulacji.
Z kolei zgodnie z § 1 ust 1 przedmiotowej umowy wysokość ustalonej w umowie rekompensaty odpowiada wyłącznie:
Zakres wydatków sfinansowanych rekompensatą obejmuje w szczególności:
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wykonanie czynności objętych Zamówieniem należy dokumentować fakturą wystawioną na rzecz Zamawiającego.
Zgodnie ze wskazanymi przez Wnioskodawcę przepisami (`(...)`)
Zgodnie z (`(...)`) Rekompensata nie obejmuje zasadnie poniesionych kosztów w przypadku, gdy zostały one poniesione na zakup środków trwałych, wyposażenia lub na inne wydatki, które mogą być wykorzystane w bieżącej działalności podmiotu. W przypadku gdy podmiot zasadnie poniósł koszty w wysokości przewyższającej rynkową wartość zakupionych środków trwałych, wyposażenia lub innych poniesionych wydatków, które mogą być wykorzystane w bieżącej działalności podmiotu, rekompensata obejmuje różnicę pomiędzy zasadnie poniesionym kosztem a wartością rynkową zakupionych składników.
W myśl (`(...)`) ustawy Rekompensata jest udzielana z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest A.
W myśl zaś (`(...)`) zasadnie poniesione koszty lub różnica pomiędzy zasadnie poniesionym kosztem a wartością rynkową zakupionych składników, o której mowa w art. …, zaliczone w poczet rekompensaty, jej wysokość oraz termin wypłaty określa umowa zawarta pomiędzy A. a podmiotem, o którym mowa w art. ….
Zgodnie z ust. 2 (…)
Natomiast zgodnie z ust. 3 (…).
Uwzględniając powyższe przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sprawie doszło do wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W wyniku realizacji Zamówienia Spółka dostarczyła określone w umowie ilości Pakietów do odbiorców wskazanych przez Zamawiającego i dysponuje protokołami odbioru pakietów. Za powyższe czynności Spółka otrzymała wynagrodzenie w postaci rekompensaty.
Tym samym w opisanej sprawie między Zamawiającym a Spółką zaistniał związek w ramach którego Spółka wykonała czynności, do których została zobowiązana i otrzymała wynagrodzenie.
Dokonując analizy opisanej sprawy w zakresie istnienia związku prawnego pomiędzy stronami świadczenia, możliwości uznania rekompensaty za wynagrodzenie oraz końcowo możliwości opodatkowania czynności podatkiem VAT należy zwrócić uwagę na tezy wynikające z orzeczenia TSUE z 22 lutego 2018 r. w sprawie C-182/175, w którym TSUE stwierdził m.in.:
„31 Poprzez pytanie trzecie, które należy zbadać w pierwszej kolejności, sąd odsyłający zmierza w istocie do ustalenia, czy art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że działalność taka jak będąca przedmiotem postępowania głównego, polegająca na wykonywaniu przez spółkę niektórych zadań publicznych zgodnie z umową zawartą między nią samą a gminą stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT na mocy tego przepisu.
32 W tym względzie należy przypomnieć, że możliwość zaklasyfikowania świadczenia usług jako „odpłatnej transakcji” podlegającej, co do zasady, podatkowi VAT, zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/112, zakłada jedynie istnienie bezpośredniego związku pomiędzy tym świadczeniem a wynagrodzeniem rzeczywiście otrzymanym przez podatnika. Tego rodzaju bezpośredni związek ma miejsce, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż zapłata otrzymywana przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (zob. w szczególności wyroki: z dnia 29 października 2015 r., Saudaçor, C‑174/14, EU:C:2015:733, pkt 32; z dnia 2 czerwca 2016 r., Lajvér, C‑263/15, EU:C:2016:392, pkt 26).
33 W tym kontekście Trybunał orzekł, że działalność wchodzi w zakres pojęcia „działalności gospodarczej” w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112, jeżeli ma ona na celu stałe uzyskiwanie dochodu (wyrok z dnia 2 czerwca 2016 r., Lajvér, C‑263/15, EU:C:2016:392, pkt 28).
34 W niniejszym przypadku do sądu odsyłającego należy zbadanie, czy z akt sprawy, a w szczególności z rozważanej umowy wynika, że działalność NTN jest wykonywana odpłatnie, a tym samym, że ma charakter gospodarczy w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112, przez co NTN uzyskuje status podatnika. Niemniej jednak Trybunał może, uwzględniając informacje przedstawione w postanowieniu odsyłającym, dostarczyć temu sądowi dotyczących wykładni wskazówek umożliwiających mu wydanie rozstrzygnięcia w zawisłej przed nim sprawie (zob. podobnie wyrok z dnia 29 października 2015 r., Saudaçor, C‑174/14, EU:C:2015:733, pkt 34).
35 W tym względzie we wspomnianej decyzji wskazano, że na mocy rzeczonej umowy NTN zobowiązał się, w zamian za „rekompensatę oferowaną przez gminę [Nagyszénás]”, do wykonywania niektórych zadań publicznych należących, zgodnie z ustawodawstwem węgierskim, do tej gminy.
36 W swoich uwagach na piśmie Komisja odnosi się również do stałego i ciągłego charakteru usług świadczonych przez NTN gminie Nagyszénás i rekompensat wypłacanych w zamian za nie przez tę gminę, o czym świadczy fakt, że usługi objęte umową są dostarczane tej gminie przez NTN od 2007 r., w zamian za rekompensatę przewidzianą we wspomnianej umowie.
37 W wypadku potwierdzenia tej okoliczności faktycznej, wynikałoby z niej, że fakt określenia rzeczonej rekompensaty w stosownych przypadkach nie w oparciu o zindywidualizowane usługi, lecz w sposób ryczałtowy i w skali rocznej w celu pokrycia kosztów funkcjonowania tej spółki, sam w sobie nie ma wpływu na bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 października 2015 r., Saudaçor, C‑174/14, EU:C:2015:733, pkt 36).
38 Bezpośredniego charakteru tej więzi nie może zresztą podważyć okoliczność – zakładając, że zostanie wykazana – iż rozważana umowa zawiera postanowienia umożliwiające dostosowanie w pewnych okolicznościach kwoty rekompensaty, ani okoliczność, że kwotę tę określono na poziomie poniżej ceny rynkowej, o ile wysokość rekompensaty jest określona zawczasu, zgodnie z jasnymi kryteriami gwarantującymi, iż wystarcza ona do pokrycia kosztów funkcjonowania NTN (zob. podobnie wyroki: z dnia 29 października 2015 r., Saudaçor, C‑174/14, EU:C:2015:733, pkt 38; z dnia 2 czerwca 2016 r., Lajvér, C‑263/15, EU:C:2016:392, pkt 45, 46).
39 Ponadto w ramach oceny odpłatnego charakteru działalności rozważanej w postępowaniu głównym okoliczność, że to przepisy prawa nakładają na gminę Nagyszénás wykonywanie określonych zadań publicznych, nie może podważyć zaklasyfikowania tej działalności jako „świadczenia usług” ani bezpośredniej więzi pomiędzy tym świadczeniem i wynagrodzeniem za nie (zob. analogicznie wyrok z dnia 2 czerwca 2016 r., Lajvér, C‑263/15, EU:C:2016:392, pkt 41).
40 W istocie fakt, że działalność, o której mowa, polega na wykonywaniu funkcji przyznanych i regulowanych przez ustawę w celu leżącym w interesie ogólnym, jest bez znaczenia dla oceny, czy działalność ta stanowi odpłatne świadczenie usług. W tym kontekście Trybunał orzekł, że nawet jeśli omawiana działalność ma na celu wykonywanie konstytucyjnego obowiązku ciążącego wyłącznie i bezpośrednio na danym państwie członkowskim, nie można tylko z tego powodu podważać bezpośredniego związku istniejącego pomiędzy dokonanym świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem (zob. podobnie wyrok z dnia 2 czerwca 2016 r., Lajvér, C‑263/15, EU:C:2016:392, pkt 42).
41 Ponadto, jakkolwiek leżący w interesie ogólnym cel, którego dotyczą pewne usługi świadczone między innymi przez podmioty prawa publicznego, został uwzględniony w ramach wspólnego systemu VAT, ponieważ na mocy art. 132 ust. 1 dyrektywy 2006/112 niektóre z tych usług wymagają zwolnienia z VAT, bezsporne jest, że działalność, za którą odpowiedzialny jest NTN na mocy rozważanej umowy, nie wchodzi w zakres żadnego z tych wyjątków (zob. podobnie wyrok z dnia 29 października 2015 r., Saudaçor, C‑174/14, EU:C:2015:733, pkt 41).
42 Mając na względzie powyższe rozważania, na pytanie trzecie należy odpowiedzieć, iż art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że, z zastrzeżeniem sprawdzenia przez sąd odsyłający istotnych okoliczności faktycznych, działalność taka jak będąca przedmiotem postępowania głównego, polegająca na wykonywaniu przez spółkę niektórych zadań publicznych zgodnie z umową zawartą między nią samą a gminą stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT na mocy tego przepisu.”
W kwestii odpłatności świadczeń, należy podkreślić, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.
Wskazać również należy, że w myśl cyt. wyżej przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej.
W opisanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpiło skonkretyzowane świadczenie w zamian za określone wynagrodzenie otrzymywane w związku z realizowanym świadczeniem. Otrzymana przez Wnioskodawcę rekompensata, stanowiąca pokrycie zasadnie poniesionych kosztów, stanowi „korelat” wyświadczonych przez Wnioskodawcę czynności w związku z realizacją Zamówienia. Rekompensata nie jest dofinansowaniem do ogólnej działalności Wnioskodawcy, a została przyznana w związku z realizacją konkretnego zadania. Zatem pomiędzy otrzymaną rekompensatą a zrealizowanym w wyniku Zamówienia zadaniem istnieje bezpośredni związek wskazujący, że stanowi ona zapłatę za konkretne czynności wykonywane w związku z Zamówieniem.
Spółka zrealizowała czynności zgodnie z poleceniem wynikającym z decyzji administracyjnej. Wnioskodawca nie zawarł umowy bezpośrednio z organem wskazanym w tej decyzji, ani nie otrzymał od organu wskazanego w decyzji finansowania związanego z realizacją ww. polecenia. Jednak Wnioskodawca uzyskał w związku z jego wykonaniem prawo do ubiegania się o rekompensatę na podstawie przepisów odnoszących się do podmiotów, które zrealizowały polecenie (`(...)`).
Powyższe wskazuje na to, że w opisanej sytuacji miało miejsce świadczenie usług z nakazu organu władzy publicznej, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.
W konsekwencji uznać należy, że czynności wykonane w wyniku realizacji Zamówienia stanowią w myśl art. 5 ust. 1 ustawy czynności podlegające opodatkowaniu. Zatem Spółka winna je udokumentować fakturą wystawioną na rzecz nabywcy, tj. Zamawiającego.
Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%. Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Dla usługi polegającej na wykonaniu Pakietów nie określono w przepisach VAT obniżonej stawki podatku ani zwolnienia od podatku, zatem Spółka powinna udokumentować ww. transakcję stawką podstawową 23%.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należało uznać za prawidłowe.
Przechodząc z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii powstania obowiązku podatkowego wskazać należy, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.
W myśl art. 19 ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Jak wyżej wskazano, otrzymana przez Spółkę rekompensata stanowi zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej za czynności wykonane w wyniku realizacji Zamówienia. Zatem otrzymana rekompensata stanowi kwotę związaną z konkretną sprzedażą. Powinna zatem podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako składnik podstawy opodatkowania czynności, z którą jest związana. Ponieważ dla Wnioskodawcy została wydana decyzja administracyjna, a ponadto rekompensata została wypłacona w oparciu o przepisy nawiązujące do ww. decyzji, należy stwierdzić, że czynnością powodującą powstanie obowiązku podatkowego w analizowanym przypadku jest świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy.
Zauważyć należy, że Wnioskodawca był w stanie określić wysokość należnego mu wynagrodzenia już w momencie wykonania usługi, ponieważ już zgodnie z pierwotną decyzją finansowanie realizacji polecenia miało obejmować związane z tym koszty poniesione przez Spółkę rozliczone na podstawie kosztorysu powykonawczego.
Konsekwencją uznania, że mamy do czynienia z zapłatą wynagrodzenia przez podmiot trzeci będzie określenie momentu powstania obowiązku podatkowego, stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wykonania usługi. Jak wskazał Wnioskodawca, Spółka przekazała fizycznie część Pakietów Podwykonawcom Zamawiającego w … r., a mniejszą część w kolejnym miesiącu – w … r. Oznacza to, że obowiązek podatkowy z tytułu świadczonej usługi powstał odpowiednio w … 2020 r.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.
Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Ponadto interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do Rekompensaty wypłaconej na podstawie (`(...)`) wskazanej w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym jako wynagrodzenie za czynności wykonane w wyniku realizacji Zamówienia. Zatem nie rozstrzyga w zakresie powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do wskazanych w uzasadnieniu wniosku „dodatkowych kwot, które mogłyby zostać wyegzekwowane w przyszłości przez Spółkę od podmiotu innego niż Zamawiający”.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili