0114-KDIP4-1.4012.460.2021.2.SK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 lipca 2021 r. (data wpływu 21 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło 20 września 2021 r. na wezwanie tut. Organu z 8 września 2021 r. (doręczone 10 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w ramach realizacji zadania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

21 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w ramach realizacji zadania.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło 20 września 2021 r. na wezwanie tut. Organu z 8 września 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca nie jest jednostką organizacyjną Gminy w rozumieniu jednostki budżetowej czy zakładu budżetowego, z którym Gmina dokonała centralizacji rozliczeń.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu objętych zakresem wniosku wystawiane są na Wnioskodawcę - Gminny Ośrodek Kultury (…).

Wnioskodawca wykorzystuje zakupione towary i usługi w ramach projektu do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zadanie polega na wyposażeniu zespołu ludowego „(…)” w stroje ludowe, poprzez które zespół promować będzie dziedzictwo kulturowe (…). Istniejący od 1 czerwca 2009 r. zespół folklorystyczny „(…)” ciągle się rozwija i udoskonala umiejętności wokalne, sceniczne, rozwija i poszerza repertuar. Wypożyczenie zakupionych przez Wnioskodawcę nowych strojów ludowych zmotywuje członków zespołu (obecnych i przyszłych) do doskonalenia elementów tańca ludowego (zespół współpracuje z instruktorami: choreografem tańca ludowego, instruktorką śpiewu, emisji głosu i akompaniatorami).

Działania podjęte podczas realizacji operacji składającej się z wyposażenia zespołu ludowego „(…)” w stroje ludowe zagospodarują potencjał artystyczny drzemiący w członkach zespołu. Grupa ludowa w nowych, kompletnych strojach wypromuje Gminę występami, które ukazywać będą tradycje folklorystyczne rodzimego regionu i innych regionów kraju, poprzez uczestnictwo w imprezach organizowanych przez GOK.

Łączy się to z celami zawartymi w Lokalnej Strategii Rozwoju: 1.1. Racjonalne zagospodarowany potencjał, 1.1.3. Skuteczna promocja obszaru.

Zestawienie rzeczowo-finansowe zadania:

I.A. Koszty programowe zadania grantowego:

1. Zakup strojów promocyjnych (ludowe, damskie) - 8 kompletów - brutto: 11 151,20 zł, w tym VAT (podatek od towarów i usług): 429,18 zł,

2. Zakup strojów promocyjnych (ludowe, męskie) - 8 kompletów - brutto: 6 748,00 zł, w tym VAT: 433,82 zł.

Całkowity koszt zadania wyniósł: brutto: 17 899,20 zł, w tym VAT: 863,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminny Ośrodek Kultury jako jednostka organizacyjna samorządu terytorialnego Gminy ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w ramach otrzymanej pomocy w ramach zadania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gminny Ośrodek Kultury prowadzi działalność gospodarczą, ale wszystkie uzyskane dochody przeznaczane są na działalność kulturalną prowadzoną zgodnie ze statutem. Zrealizowany projekt nie był związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z ustawą GOK nie może odzyskać w żaden sposób podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Sposób i termin zwrotu podatku VAT określony został w przepisach art. 87 ust. 2-10a ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką organizacyjną Gminy w rozumieniu jednostki budżetowej czy zakładu budżetowego, z którym Gmina dokonała centralizacji rozliczeń. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu objętych zakresem wniosku wystawiane są na Wnioskodawcę. Wnioskodawca wykorzystuje zakupione towary i usługi w ramach projektu do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowe zadanie polega na wyposażeniu zespołu ludowego „(…)” w stroje ludowe, poprzez które zespół promować będzie dziedzictwo kulturowe (…).

Na tle powyższego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w ramach realizacji zadania.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – zakupione w związku z realizacją zadania towary i usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji zadania, które polega na wyposażeniu zespołu ludowego „(…)” w stroje ludowe. Wnioskodawcy nie przysługuje tym samym zwrot podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.