0114-KDIP4-1.4012.389.2021.1.APR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 maja 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zastosowania prewspółczynnika przez Teatr do odliczenia wydatków związanych z budową i wyposażeniem obiektu zwanego (…) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

21 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zastosowania prewspółczynnika przez Teatr do odliczenia wydatków związanych z budową i wyposażeniem obiektu zwanego (…).

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny:

Teatr (…) w (…) jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Gminę (…) pod numerem RIK (…), działającą w oparciu o zapisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194) oraz zapisy Statutu nadanego Uchwałą (…) Rady (…) z dnia 11 lipca 2012 r. (ze zm.).

Zgodnie z § 4 ust. 1 Statutu podstawowymi celami działalności Teatru są działania na rzecz rewitalizacji (…), tworzenie ośrodka szerokiej wymiany artystycznej, a także tworzenie i upowszechnianie kultury teatralnej oraz pokrewnych dyscyplin artystycznych. Zgodnie z § 4 ust. 2 Statutu powyższe cele Teatr realizuje w szczególności poprzez:

1. produkcję i eksploatację przedstawień teatralnych i plenerowych, realizację projektów filmowych, radiowo-telewizyjnych, literackich, wydawniczych, muzycznych, fonograficznych i multimedialnych,

2. realizację, inicjowanie i popieranie nowatorskich projektów artystycznych, ze szczególnym uwzględnieniem działań teatralnych, filmowych i projektów interdyscyplinarnych,

3. badanie i eksplorację wszelkich dziedzin życia społecznego i kulturowego w celu wykorzystania w artystycznej pracy oraz prowadzenie szerokiej dyskusji na temat duchowej kondycji człowieka XXI wieku poprzez organizację spotkań, seminariów, działalność wydawniczą, promocyjną, wystawienniczą, edukacyjną i społeczną,

4. tworzenie warunków sprzyjających twórczości i rozwojowi talentów artystycznych młodych twórców,

5. współpracę z instytucjami i organizacjami o celach zbieżnych ze statutowymi celami Teatru,

6. prowadzenie działalności eksperymentalnej, laboratoryjnej i warsztatowej,

7. propagowanie nowoczesnych technologii w wypowiedzi artystycznej,

8. tworzenie społeczeństwa obywatelskiego ze szczególnym uwzględnieniem aktywizacji osób wykluczonych i wolontariatu,

9. prowadzenie działalności w zakresie dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, w tym także na rzecz rewitalizacji środowiska lokalnego,

10. prowadzenie działalności w zakresie sztuki nowoczesnej i współczesnej z możliwością tworzenia kolekcji sztuki nowoczesnej i współczesnej,

11. prowadzenie działalności w zakresie promocji czytelnictwa i kultury teatralnej,

12. wymianę dorobku artystycznego i myśli twórczej z innymi teatrami w kraju i za granicą,

13. współdziałanie z państwowymi i samorządowymi jednostkami organizacyjnymi oraz z organizacjami pozarządowymi, osobami prawnymi z kraju i za granicą,

Wykonywana przez Teatr (…) działalność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i obejmuje:

1. usługi kulturalne wyłącznie w zakresie wstępu na widowiska artystyczne, polegające na sprzedaży biletów wstępu na spektakle teatralne i koncerty - opodatkowane 8% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

2. usługi kulturalne polegające na odpłatnym wykonywaniu spektakli teatralnych i koncertów - objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług,

3. wynajem pomieszczeń i powierzchni reklamowych - opodatkowany stawką podstawową,

4. usługi reklamowe - opodatkowane stawką podstawową,

5. sprzedaż zużytych środków trwałych - opodatkowana stawką podstawową,

6. sprzedaż wydawnictw - opodatkowana 5% lub 8% stawką podatku,

7. prowizja od sprzedaży biletów na przedsięwzięcia artystyczne obce - opodatkowana stawką podstawową.

Odnośnie działalności opisanej w pkt 1) i 2) powyżej Teatr precyzuje, ze produkuje przedstawienia, na które sprzedaje bilety w siedzibie Teatru opodatkowane stawką 8%, a ponadto wyprodukowane przedstawienia wystawia na festiwalach teatralnych lub wystawia na zaproszenia innych teatrów, którym wystawia faktury na usługi kulturalne korzystając ze zwolnienia z podatku VAT (podatek od towarów i usług) przy takich czynnościach.

Ponadto Teatr (…) obecnie nie wydaje, tak jak to było w latach poprzednich, i nie będzie wydawać nieodpłatnych wejściówek na spektakle teatralne i koncerty, które to wejściówki były kwalifikowane uprzednio jako nieodpłatne świadczenie usług i nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem wydawanie tego typu wejściówek było traktowane jako działania reklamowe i promocyjne.

Obecnie Teatr biletuje wszystkie organizowane przez siebie wydarzenia i uzyskuje z tego tytułu dochody. Zdarza się jednak, że Teatr prowadzi akcję promocyjną swojej działalności lub wybranego spektaklu teatralnego i wówczas w ramach promocji wydaje bezpłatne zaproszenia, które są jednak ściśle ewidencjonowane. W ramach promocji wydarzeń i spektakli wydawane są bezpłatne zaproszenia dla osób ze środowisk opiniotwórczych, które następnie rekomendują bądź piszą w mediach o działaniach Teatru, co przysparza Teatrowi widzów i buduje zasięgi w mediach społecznościowych.

W samym „(…)” nie ma sceny teatralnej, bowiem jest to miejsce przeznaczone pod warsztaty i działania artystyczne, wobec czego w „(…)” nie będą się odbywały spektakle i premiery teatralne.

Teatr wskazuje, że może się zdarzyć, że w ramach promocji miejsca zostanie zorganizowana akcja promocyjna bez sprzedaży biletów, z tym jednak zastrzeżeniem, że wszystkie akcje promocyjne mają zachęcić do zakupu biletów na wydarzenia i zwiększyć siłę dotarcia do widza. Najczęściej bezpłatne zaproszenia wydawane są na premiery spektakli teatralnych i wtedy zaproszenia są kierowane do osób wywodzących się ze środowisk opiniotwórczych i osób związanych z mediami tak aby uzyskać cenną opinię znawców sztuki teatralnej na temat danego spektaklu. Zaproszenia ewidencjonowane wydawane nieodpłatnie przez Teatr w ramach akcji promocyjnej Teatru lub danego spektaklu stanowią usługi, które mają integralny związek z prowadzoną działalnością statutową Teatru. Wydawanie nieodpłatnych zaproszeń promuje Teatr w lokalnym środowisku, dostarcza wiedzy o działalności i ofercie Teatru, a także tworzy i upowszechnia kulturę i edukację teatralną oraz pokrewne dyscypliny artystyczne.

Korzyści odnoszone z tego względu przez Teatr to pośrednio wzrost przychodów z działalności statutowej obejmującej wpływy z biletów na spektakle i inne wydarzenia biletowane, jak również pozytywne budowanie marki Teatru i jego prestiżu jako miejsca kultury, co wpływa pozytywnie np. na zwiększone możliwości wynajmu sal teatralnych i pomieszczeń w budynku Teatru na organizację prestiżowych wydarzeń przez przedsiębiorców, instytucje samorządowe i inne podmioty.

Teatr (…) realizuje również różnorodne projekty o charakterze edukacyjno-animacyjno-artystycznym (zgodnie z celami Teatru określonymi w jego Statucie), które obejmują różnorodne formy artystyczne, tj. koncerty, warsztaty, spektakle, pokazy, warsztaty edukacyjne. Powyższe projekty są finansowane/dofinansowane z różnych źródeł (dotacji). Udział/wstęp na tego rodzaju przedsięwzięcia artystyczne jest odpłatny dla ich uczestników, a same przedsięwzięcia są realizowane w siedzibie lub poza siedzibą Teatru

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności artystycznej Teatr (…) gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania. Przychodami Teatru (…) są w myśl art. 27 ust. 2 ww. ustawy:

1. przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników i majątku ruchomego,

2. przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych.

3. dotacje podmiotowe i celowe z budżetu Państwa lub Gminy (…),

4. środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych.

5. środki z innych źródeł.

W dniu 27 października 2014 r. Gmina (…) na podstawie umowy użytkowania, zawartej w formie aktu notarialnego rep. (…), ustanowiła na rzecz Teatru (…) odpłatne prawo użytkowania do dnia 16 stycznia 2031 r. na udziale w wysokości 31/100 części zabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka ewidencyjna nr (…), obr. (…) (…), o powierzchni 0,8527 ha, położonej na (…) w (…), na cele związane z działalnością statutową Teatru (…) z siedzibą (…) w (…).

Powyższa działka jest zabudowana budynkiem dawnej szkoły. Od 2019 r. w powyższym budynku szkolnym jest przeprowadzana przez Teatr (…) inwestycja polegająca na wykonaniu robót budowlanych, instalacyjnych i adaptacyjnych, w wyniku których w powyższym budynku zostanie uruchomiony na początku 2021 r. „(…)”.

Modernizowany obiekt będzie wykorzystywany w całości na działalność statutową Teatru (…), a działania realizowane w tym budynku będą polegały na wdrażaniu programu kulturalno-edukacyjnego ukierunkowanego na rozwój sztuki współczesnej opartej na dorobku i potencjale (…) i lokalnych artystów. Planowane są m.in. rezydencje artystyczne, tworzenie kolekcji fotografii oraz dzieł tworzonych przez lokalnych artystów, organizacja odpłatnych warsztatów (np. warsztatów zapoznających z artystycznymi technikami rzemieślniczymi oraz warsztatów aktywizujących ruchowo-sportowych z wykorzystaniem technik teatralnych i tanecznych), wydarzenia plenerowe odpłatne dla mieszkańców (…)- Wykłady popularyzujące sztukę współczesną.

W budynku „(…)” powstaną także sale prób, garderoby dla aktorów, pracownie m.in.: ceramiczna, krawiecka, tapicerska, fotograficzna, modelarsko-stolarska i plastyczno-malarska, a także czytelnio-kawiarnia. W „(…)” znajdują się pokoje rezydencjalne, w których w miarę dostępności będą mieszkać artyści biorący udział w spektaklach produkowanych przez Teatr, przy czym do tej pory dla tych artystów Teatr wynajmował pokoje hotelowe, co zwiększało koszty funkcjonowania Teatru. Jednocześnie Teatr zaznacza, że w przypadku braku wolnych miejsc w pokojach rezydencjalnych w „(…)” Teatr będzie musiał wynajmować pokoje hotelowe dla pozostałych artystów.

Obiekt „(…)” będzie wykorzystywany do podejmowania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, czyli w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów inwestycyjnych dotyczących modernizacji przedmiotowego obiektu zaliczają się w całości do działalności gospodarczej (statutowej) Teatru. Teatr dokonuje nabycia towarów i usług, które są wykorzystywane do działalności gospodarczej (statutowej). Teatr jest w stanie dokonać przypisania zakupów towarów i usług wyłącznie do przedsięwzięć artystycznych dotyczących kosztów bezpośrednich, natomiast nie jest możliwe takie przypisanie w stosunku do zakupów związanych z kosztami pośrednimi takimi jak: czynsz za wynajem budynku, energia elektryczna, cieplna, woda itp.

Otrzymywane przez Teatr dotacje podmiotowe i celowe nie mają wpływu na cenę świadczonych przez Teatr usług, gdyż ceny ustalane są wyłącznie na podstawie zarządzenia Dyrektora Teatru w oparciu o analizę lokalnego rynku teatralnego i kulturalnego. Aktualnie obowiązująca cena biletów jest stała od kilku lat, a wysokość przyznawanych Teatrowi dotacji z budżetu Państwa i z budżetu Gminy (…) zmieniała się w każdym roku budżetowym. Dotacja podmiotowa przeznaczana jest w każdym roku budżetowym na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów teatralnych. Z kolei dotacja celowa pokrywa koszty realizacji inwestycji i wskazanych zadań oraz programów. Otrzymywane przez Teatr dotacje podmiotowe i celowe są wykorzystywane w całości do działalności związanej z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, czynnościami zwolnionymi, a także czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, jednakże nierozerwalnie towarzyszącymi prowadzonej działalności statutowej i niestanowiącymi obok niej odrębnego przedmiotu działalności, czyli w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Otrzymywane dotacje przeznaczane są na działalność gospodarczą (statutową) Teatru i służą do finansowania działalności gospodarczej (statutowej) Teatru.

W związku z powyższym powstaje pytanie czy Teatr (…) w (…) w przypadku odliczania kwoty podatku naliczonego będzie zobowiązany odliczać kwotę podatku naliczonego, w tym od zakupów towarów i usług związanych z realizacją inwestycji dotyczącej modernizacji obiektu „(…)”, z zastosowaniem sposobu określenia proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do wydatków związanych z budową i wyposażeniem obiektu zwanego „(…)” Teatr powinien stosować proporcję określoną w art. 86 ust. 2 a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 - a więc prawo do odliczenia podatku VAT.

Teatr (…) wskazuje, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z otrzymanych przez niego faktur z tytułu nabycia towarów i usług wyłącznie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy VAT wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT i czynności niepodlegających podatkowi VAT.

Odliczeniu może więc podlegać tylko podatek naliczony, który związany jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W związku z powyższym podatnik powinien określić czy będzie w stanie przyporządkować dokonywane zakupy towarów i usług do konkretnego rodzaju wykonywanych czynności, uwzględniając fakt, że może odliczać podatek VAT wyłącznie od zakupów związanych z działalnością opodatkowaną.

Jeżeli podatnik jest w stanie wyodrębnić podatek związany z działalnością zwolnioną z VAT i z działalnością opodatkowaną, to nie ma potrzeby stosowania proporcjonalnego odliczania VAT Odliczenie proporcjonalne stosuje się bowiem przy tzw. działalności mieszanej, tzn. w sytuacji gdy zakup służy zarówno działalności zwolnionej z podatku VAT, jak i opodatkowanej.

Jeśli podatnik nie wykonuje działalności zwolnionej z podatku VAT, tylko w całości opodatkowaną, to nie stosuje on proporcjonalnego odliczenia VAT, gdyż jest uprawniony do odliczenia VAT od wszystkich dokonywanych przez siebie zakupów. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym sposobem określenia proporcji.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, przy czym należy w każdym przypadku dokonać oceny czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia zarówno przesłanek pozytywnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy VAT w którym określona jest lista wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Zaznaczyć należy, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić czynności (sytuacje), które nie generują opodatkowania podatkiem VAT, bowiem spełniają one rolę subsydiarną wobec działalności gospodarczej, a jednocześnie nie stanowią odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Takie czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak ich występowanie nie oznacza, że podatnik wykonuje takie czynności poza działalnością gospodarczą.

Na gruncie art. 86 ust. 2b ustawy VAT czynnościami traktowanymi jako czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej są nieodpłatna dostawa towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy VAT. Powyższe podyktowane jest tym, że co prawda czynności te nie mają związku z działalnością gospodarczą, to jednak w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Celami innymi niż działalność gospodarcza jest sfera działalności danego podmiotu niebędąca działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy VAT.

Teatr (…) wskazuje, że choć definicja działalności gospodarczej wynikająca z art. 15 ustawy VAT posiada samodzielny charakter, to jednak działalność gospodarcza (statutowa) teatru jako instytucji kultury nie może być oceniana bez uwzględnienia innych przepisów regulujących działalność teatru.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Zgodnie z art. 2 u. p. d. k. formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Teatr (…) wykonuje w ramach swojej działalności statutowej czynności opodatkowane podatkiem VAT (usługi kulturalne wyłącznie w zakresie wstępu na widowiska artystyczne, wynajem pomieszczeń, powierzchni reklamowej, usługi reklamowe, sprzedaż zużytych środków trwałych, sprzedaż wydawnictw, prowizja od sprzedaży biletów na przedsięwzięcia artystyczne obce), czynności korzystające ze zwolnienia od podatku VAT (usługi kulturalne objęte zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy VAT, polegające na odpłatnym wykonywaniu spektakli teatralnych i koncertów), a także czynności niepodlegające opodatkowaniu, w tym wydawanie nieodpłatnie ewidencjonowanych zaproszeń na pokazy premierowe spektakli.

Wydawanie bezpłatnych zaproszeń ewidencjonowanych jest kwalifikowane jako nieodpłatne świadczenie usług i nie podlega opodatkowaniu na gruncie podatku VAT w oparciu o art. 8 ust. 2 ustawy VAT, bowiem zaproszenia te traktuje się jako działania reklamowe i promocyjne.

Projekty o charakterze edukacyjno-animacyjno-artystycznym są finansowane/dofinansowane z różnych źródeł (dotacji). Wstęp na tego rodzaju przedsięwzięcia artystyczne jest odpłatny dla uczestników, a przedsięwzięcia są realizowane w siedzibie lub poza siedzibą Teatru. Wydawanie przez Teatr (…) nieodpłatnych zaproszeń ewidencjonowanych promuje Teatr w lokalnym środowisku, dostarcza wiedzy o działalności i ofercie Teatru, tworzy i upowszechnia kulturę i edukację teatralną oraz pokrewne dyscypliny artystyczne. Powyższe działanie jest ukierunkowane wyłącznie na zwiększenie (bezpośrednio lub pośrednio) sprzedaży opodatkowanej usług Teatru (np. ma na celu poszerzenie grona widzów, którzy skorzystają ostatecznie z odpłatnej usługi świadczonej przez Teatr lub zwiększenie atrakcyjności biznesowej Teatru jako miejsca spotkań lub organizacji imprez komercyjnych lub kulturalnych). Powyższe działania mają na celu upowszechnianie kultury w szerokim tego pojęcia znaczeniu, czyli realizację celów statutowych, do których Teatr (…) jako instytucja kultury został powołany, jednak nie można pomijać przy tym zwiększenia atrakcyjności komercyjnej Teatru i jego zdolności do zwiększania przychodów. Promocja Teatru w lokalnym środowisku służy obecnie realizacji celów statutowych odpłatnych, tj. związanych z działalnością gospodarczą Teatru, bowiem poza wydawaniem zaproszeń ewidencjonowanych na różne wydarzenia organizowane przez Teatr, cała działalność Teatru, zarówno kulturalna, jak i komercyjna, jest odpłatna.

W konsekwencji należy uznać, że wydawanie nieodpłatnych zaproszeń na wydarzenia teatralne następuje w celach marketingowych, a ich jedynym zadaniem jest zwiększenie obrotów z działalności odpłatnej Teatru. W opisanej sytuacji uzasadnione jest stwierdzenie, że wydatki na nabycie towarów i usług ponoszone przez Teatr wykorzystywane są jedynie do celów działalności gospodarczej, a nie do celów innych niż działalność gospodarcza. W ocenie Teatru cała jego aktywność powinna być traktowana jako działalność gospodarcza.

Nawiązując do pokoi rezydencjalnych w „(…)”, w których to w miarę dostępności będą mieszkać artyści biorący udział w spektaklach produkowanych przez Teatr, Teatr wskazuje, że udzielenie artyście noclegu w „(…)” nie będzie stanowić czynności bezpłatnej (nieopodatkowanej), gdyż udzielenie takiego noclegu wynika z umów zawieranych przez Teatr z artystami (aktorami, reżyserami, scenografami itp.), którzy zamieszkują dalej niż 50 km od (…).

Teatr (…) stoi na stanowisku, że nie będzie zobowiązany odliczać kwoty podatku naliczonego z zastosowaniem sposobu określania proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy VAT. albowiem:

1. cała podstawowa działalność statutowa Teatru jest realizowana odpłatnie, a zatem na gruncie podatku od towarów i usług jest kwalifikowana jako działalność gospodarcza podlegająca opodatkowaniu, gdyż obrót z jej tytułu wykazywany jest w deklaracji podatkowej,

2. wydawanie przez Teatr nieodpłatnych zaproszeń ewidencjonowanych na spektakle teatralne (głównie na pokazy premierowe) zachodzi jedynie w ramach działań promocyjnych działalności statutowej (gospodarczej) Teatru,

3. otrzymywane dotacje (podmiotowe i celowe) samoistnie, tj. bez uwzględnienia działań z nich finansowanych, nie powodują powstania obowiązku obliczania i stosowania proporcji, gdyż obowiązek ten generują działania wykonywane przez Teatr w ramach swojej działalności statutowej, a nie sposób finansowania tych działań.

W zakresie ustalenia czy Teatr będzie zobowiązany obliczać kwotę podatku naliczonego dotyczącego zakupów i towarów związanych z realizacją inwestycji, tj. modernizacją budynku szkolnego, w którym zostanie uruchomiona działalność „(…)” z zastosowaniem sposobu określania proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, Teatr stoi na stanowisku, że również nie będzie zobowiązany obliczać kwoty podatku naliczonego z zastosowaniem sposobu określania proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy VAT.

Modernizowany obiekt będzie wykorzystywany w całości na działalność statutową, a działania w nim realizowane będą polegały na wdrażaniu programu kulturalno-edukacyjnego ukierunkowanego na rozwój sztuki współczesnej opartej na dorobku i potencjale (…) i lokalnych artystów. Planowane są m.in. rezydencje artystyczne, tworzenie kolekcji fotografii oraz dzieł tworzonych przez lokalnych artystów, organizacja warsztatów (np. warsztatów zapoznających z artystycznymi technikami rzemieślniczymi oraz warsztatów aktywizujących ruchowo-sportowych z wykorzystaniem technik teatralnych i tanecznych), wydarzenia plenerowe dla mieszkańców (…), Biennale Nowohuckie, Archeologia Codzienności, Uniwersytet Patrzenia - Wykłady popularyzujące sztukę współczesną. W budynku „(…)” powstaną także sale prób, garderoby dla aktorów, pracownie m.in.: ceramiczna, krawiecka, tapicerska, fotograficzna, modelarsko-stolarska i plastyczno-malarska, a także czytelnio-kawiarnia. Począwszy od 2021 r. obiekt „(…)” będzie wykorzystywany wyłącznie do kategorii czynności opodatkowanych, albowiem wszystkie wydarzenia organizowane przez Teatr w budynku „(…)” będą biletowane.

Powyższe czynności będą stanowić działalność statutową Teatru, tj. będą wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. W budynku „(…)” Teatr nie będzie wykonywać czynności zwolnionych od podatku VAT, a także niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Teatr (…) wskazuje, że na dzień dzisiejszy cała aktywność Teatru powinna być traktowana jako działalność gospodarcza. W zmodernizowanym budynku „(…)” będą prowadzone wyłącznie odpłatne działania dotyczące wdrażania programu kulturalno-edukacyjnego ukierunkowanego na rozwój sztuki współczesnej.

Teatr nie może abstrahować od swojej podstawowej działalności, tj. działalności teatralnej, tym bardziej że ewentualne akcje promocyjne Teatru mogą odbywać się również w „(…)”. Teatr podnosi, że budynek „(…)” oraz budynek główny Teatru stanowią pod względem fizycznym (technicznym) dwa odrębne, sąsiadujące ze sobą budynki, lecz należą one do jednej instytucji kultury, tj. Teatru (…) w (…), w związku z czym działania kulturalne prowadzone przez Teatr w tych dwóch budynkach mogą się przenikać i wzajemnie uzupełniać.

Teatr wskazuje, że poniesione wydatki związane z budową obiektu zwanego „(…)” i wyposażeniem go w niezbędne do funkcjonowania sprzęty nie są i nie będą związane z nieodpłatnymi świadczeniami, aczkolwiek może się zdarzyć, że w ramach promocji miejsca zostanie zorganizowana akcja promocyjna bez sprzedaży biletów. Teatr wskazuje, że jego zdaniem poniesione wydatki związane z budową obiektu zwanego „(…)” i wyposażeniem go w niezbędne do funkcjonowania sprzęty nie będą miały związku z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

Teatr nadto wskazuje, że jego zdaniem poniesione wydatki związane z budową obiektu zwanego „(…)” i wyposażeniem go w niezbędne do funkcjonowania sprzęty co do zasady nie są związane z nieodpłatnymi świadczeniami, aczkolwiek może się zdarzyć, że w ramach promocji miejsca zostanie zorganizowana akcja promocyjna bez sprzedaży biletów, z tym jednak zastrzeżeniem, że wszystkie akcje promocyjne mają zachęcić do zakupu biletów na wydarzenia i zwiększyć siłę dotarcia do widza.

Zatem należy uznać, że Teatr (…) nie wykonuje i nie planuje wykonywać w ramach swojej działalności, w tym w budynku „(…)", innej działalności niż działalność gospodarcza, a nabywane towary i usługi są i będą wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej i tym samym Teatr ma możliwość przypisania ich wyłącznie do działalności gospodarczej.

Wobec powyższego Teatrowi powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie w jakim te towary i usługi służą do wykonywania przez Teatr czynności opodatkowanych VAT, a zatem z pominięciem stosowania sposobu określania proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a. nabycia towarów i usług,

b. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści art. 86 ust. 1 ww. ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione są określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego – art. 86 ust. 22 ustawy.

Zauważyć należy, że powołany art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż ta działalność. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem od towarów i usług. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2a ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w sytuacjach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia podatku. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznaczyć należy, że definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność Wnioskodawcy. Ponadto wskazać należy, że definicja zawarta w art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi wprost jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą, stad też należy dokonywać jej wykładni literalnej.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Należy wskazać, że w przypadku gdy świadczenie usług ma charakter nieodpłatny to, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednak w pewnych, ściśle określonych przypadkach wymienionych w treści art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

W myśl bowiem art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,

2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W celu dokonania oceny czynności nieodpłatnych pod względem skutków, jakie mogą wywoływać w świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług punktem wyjścia powinna być ocena, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te „towarzyszą” działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności nieodpłatne stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności danego podatnika, wówczas nie będą one podlegać opodatkowaniu ww. podatkiem, jak również nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami. W takim przypadku będziemy mieli do czynienia z podatnikiem prowadzącym działalność o charakterze mieszanym (tj. działalność gospodarczą oraz działalność inną niż działalność gospodarcza). Jeżeli podatnik nie będzie miał możliwości bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego w całości do działalności gospodarczej znajdą zastosowanie przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w przypadku uznania, że czynności nieodpłatne nie stanowią odrębnego od działalności gospodarczej przedmiotu działalności danego podatnika, ale „towarzyszą” działalności gospodarczej wówczas odpowiednie zastosowanie mogą znaleźć regulacje art. 8 ust. 2 powołanej ustawy.

Zatem dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z samorządową instytucją kultury, zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.) określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

Na mocy art. 12 ustawy organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Stosownie do art. 28 ust. 1 ustawy instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów. Natomiast przepisy art. 28 ust. 2 i 3 stanowią, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:

1. podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów;

2. celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji;

3. celowej na realizację wskazanych zadań i programów.

Na tle przedstawionego opisu sprawy, z którego wynika, że Wnioskodawca – samorządowa instytucja kultury powołana do tworzenia i upowszechniania dóbr kultury - poza działalnością odpłatną, podejmuje również czynności nieodpłatne, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku obliczania kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z budową i wyposażeniem obiektu zwanego „(…)” z zastosowaniem sposobu określania proporcji (prewspółczynnika) zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższego ponownie podkreślić należy, że podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Dla stwierdzenia czy działalność lub czynności stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki. W przypadku więc wykonywania obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, również czynności niegenerujących opodatkowania VAT – w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności niegenerujące podatku należnego stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot działalności Wnioskodawcy wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego (jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej) Wnioskodawca będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ww. ustawy, przy czym może skorzystać z metody zaproponowanej dla instytucji kultury w rozporządzeniu Ministra Finansów.

Ocena w konkretnym przypadku, czy wskazane w opisanym stanie faktycznym nieodpłatne przedsięwzięcia realizowane przez Wnioskodawcę będą skutkować stosowaniem zasad określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług wymaga każdorazowo zbadania okoliczności faktycznych występujących w indywidualnej sprawie pod kątem spełnienia przesłanek omówionych wyżej.

Z opisu sprawy wynika, że Teatr w ramach swojej działalności wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (usługi kulturalne wyłącznie w zakresie wstępu na widowiska artystyczne, wynajem pomieszczeń, powierzchni reklamowej, usługi reklamowe, sprzedaż zużytych środków trwałych, sprzedaż wydawnictw, prowizja od sprzedaży biletów na przedsięwzięcia artystyczne obce) i korzystające ze zwolnienia (usługi kulturalne – objęte zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy od towarów i usług, polegające na odpłatnym wykonywaniu koncertów). W ramach promocji wydarzeń i spektakli wydawane są przez Teatr bezpłatne zaproszenia dla osób ze środowisk opiniotwórczych, które następnie rekomendują bądź piszą w mediach o działaniach Teatru, co przysparza Teatrowi widzów i buduje zasięgi w mediach społecznościowych. W ramach promocji miejsca może zostać zorganizowana akcja promocyjna bez sprzedaży biletów. Teatr realizuje także różnorodne projekty o charakterze edukacyjno-animacyjno-artystycznym (zgodnie z celami Teatru określonymi w Statucie) obejmujące różnorodne formy artystyczne: koncerty, warsztaty, spektakle, pokazy, warsztaty edukacyjne. Projekty są finansowane/dofinansowane z różnych źródeł (dotacji). Udział/wstęp na tego rodzaju przedsięwzięcia artystyczne jest odpłatny dla uczestników a same przedsięwzięcia realizowane są w siedzibie lub poza siedzibą Teatru.

Wydając bezpłatne zaproszenia na premiery spektakli teatralnych dla osób ze środowisk opiniotwórczych oraz organizując akcje promocyjne bez sprzedaży biletów, Wnioskodawca „promuje Teatr w lokalnym środowisku, dostarcza wiedzy o działalności i ofercie Teatru, a także tworzy i upowszechnia kulturę i edukację teatralną oraz pokrewne dyscypliny artystyczne”. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, korzyści odnoszone przez Teatr to pośrednio wzrost przychodów z działalności statutowej obejmującej wpływy z biletów na spektakle i inne wydarzenia biletowane, jak również pozytywne budowanie marki Teatru i jego prestiżu jako miejsca kultury, co wpływa pozytywnie np. na zwiększone możliwości wynajmu sal teatralnych i pomieszczeń w budynku Teatru na organizację prestiżowych wydarzeń przez przedsiębiorców, instytucje samorządowe i inne podmioty.

Tak przedstawiony opis sprawy wskazuje, że podstawowym celem ww. działań Wnioskodawcy jest realizacja celów statutowych teatru, tj. upowszechnianie kultury w szerokim tego pojęcia znaczeniu, czyli realizację celów statutowych, do których instytucje kultury (w tym teatr) zostają powołane. Nie można więc uznać, że ww. czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są organizowane wyłącznie w celach gospodarczych.

Wnioskodawca wskazał, że czynności te promują Teatr w lokalnym środowisku, dostarczają wiedzy o działalności i ofercie Teatru, a także tworzą i upowszechniają kulturę i edukację teatralną oraz pokrewne dyscypliny artystyczne, jak również wpływają pozytywnie na budowanie marki Teatru i jego prestiżu jako miejsca kultury. Należy zauważyć, że popularyzacja to działalność mająca na celu rozpowszechnianie wiedzy na jakiś temat, uprzystępnienie społeczeństwu osiągnięć nauki, kultury, sztuki; propagowanie, krzewienie, głoszenie. Ponadto sam charakter realizowanych czynności nie świadczy o ich celu marketingowym lub promocyjnym. W takich okolicznościach trudno zakładać, ze organizowane są wyłącznie celem poszerzenia grona widzów jak i uczestników warsztatów, którzy ostatecznie skorzystają z odpłatnych usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Uwzględniając powyższe, w ocenie tut. organu, Wnioskodawca w treści wniosku nie przedstawił wystarczającej argumentacji na poparcie swojego stanowiska odnośnie braku obowiązku stosowania współczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. Argumentacja wskazuje bardziej na działania upowszechniające kulturę w szerokim tego pojęcia znaczeniu, czyli realizację celów statutowych, do których instytucje kultury zostają powołane. Celem Wnioskodawcy, jako samorządowej instytucji kultury, jest bowiem przede wszystkim tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury, a więc realizowanie zadań nałożonych ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, które w pewien sposób mogą przełożyć się na wzrost ilości osób korzystających z usług oferowanych przez Wnioskodawcę odpłatnie. Organ nie neguje, że ww. czynności promują i popularyzują Wnioskodawcę, dzięki czemu zyskuje on większe grono widzów i uczestników warsztatów, jednakże, jak wynika z wniosku, czynności te mają na celu promowanie kultury. W takich okolicznościach trudno zakładać, że organizowane są wyłącznie celem poszerzenia grona widzów i uczestników warsztatów. Działania te w swojej istocie skierowane są do szerokiego kręgu odbiorców, a nie tylko do potencjalnych klientów Wnioskodawcy. Zatem nie są realizowane wyłącznie w ramach działalności gospodarczej ponieważ nie będą one sprzyjać wyłącznie osiągnięciu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Należy zauważyć, ze celem tych działań jest bowiem propagowanie kultury w środowisku lokalnej społeczności, czy też stworzenie atrakcyjnej oferty spędzania wolnego czasu, rozwijania zainteresowań. Takie działania należą do celów Teatru określonych w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, nawet jeśli spowodują poszerzenie grona klientów, którzy w przyszłości skorzystają z odpłatnych usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej. W takich okolicznościach nie można więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że cała aktywność Teatru stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca nie wykonuje czynności niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca wskazał, że 27 października 2014 r. umową użytkowania w formie aktu notarialnego Miasto (…) ustanowiło odpłatne prawo użytkowania do 16 stycznia 2031 r. na udziale w wysokości 31/100 części zabudowanej nieruchomości położonej w os. (…) w (…) – (…) na cele związane z działalnością statutową Wnioskodawcy.

W wyniku przedmiotowej inwestycji tj. prac budowlanych, instalacyjnych i adaptacyjnych w obecnym budynku szkolnym uruchomiona zostanie działalność „(…)”.

Modernizowany obiekt jak wskazał Wnioskodawca będzie wykorzystywany w całości na działalność statutową, a działania w nim realizowane będą polegały na wdrażaniu programu kulturalno-edukacyjnego ukierunkowanego na rozwój sztuki współczesnej opartej na dorobku i potencjale (…) i lokalnych artystów. Planowane są m.in. rezydencje artystyczne, tworzenie kolekcji fotografii oraz dzieł tworzonych przez lokalnych artystów, organizację odpłatnych warsztatów (np. warsztatów zapoznające z technikami artystycznymi i rzemieślniczymi oraz warsztatów aktywizujących ruchowo-sportowych z wykorzystaniem technik teatralnych i tanecznych), wydarzeń plenerowych odpłatnych dla mieszkańców (…). Powstaną także sale prób, garderoby dla aktorów, pracownie m.in. ceramiczna, krawiecka, tapicerska, fotograficzna, modelarsko-stolarska i plastyczno-malarska, a także czytelnio-kawiarnia.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że obiekt będzie wykorzystywany do kategorii czynności opodatkowanych, zwolnionych, a także niepodlegających opodatkowaniu. Wprawdzie Wnioskodawca wskazał, że czynności niepodlegające opodatkowaniu nierozerwalnie towarzyszą prowadzonej działalności statutowej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności czyli w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednak jak już wskazano powyżej, w przypadku instytucji kultury jakim jest Teatr nie można twierdzić, że czynności podejmowane w „(…)” będą wyłącznie służyły działalności gospodarczej. W budynku tym będą organizowane wystawy fotograficzne i inne wystawy lokalnych artystów, organizowane będą warsztaty i będą tu zamieszkiwać aktorzy, będą oni korzystali z sal przeznaczonych do prób. Organizowanie ww. wydarzeń w budynku „(…)” stanowią bowiem przede wszystkim realizację celów statutowych, do których realizacji Wnioskodawca jako instytucja kultury został powołany. Aktorzy biorą udział w przedstawieniach teatralnych zarówno biletowanych jak i tych, na które Teatr wydaje bezpłatne zaproszenia na premiery dla osób ze środowisk opiniotwórczych. Biorą też udział w spektaklach organizowanych w ramach akcji promocyjnych bez sprzedaży biletów. Zatem, w tym konkretnym przypadku obiekt będzie również wykorzystywany do czynności wykonywanych w ramach działalności innej niż gospodarcza.

Jak uznał organ powyżej, Teatr nie wykonuje ww. świadczeń wyłącznie w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, ale wykonuje te czynności w ramach działalności gospodarczej, jak i działalności innej niż działalność gospodarcza. Wykorzystywanie modernizowanego budynku w celu zakwaterowania aktorów, czy możliwości korzystania przez z nich z garderób, będzie znajdowało przełożenie na popularyzowanie zarówno odpłatnych jak i nieodpłatnych form działalności statutowej Teatru.

Zatem, ponieważ Wnioskodawca poza działalnością gospodarczą wykonuje również inną niż gospodarcza działalność, w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi są wykorzystywane do działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, a Wnioskodawca nie ma możliwości przypisania ich wyłącznie do działalności gospodarczej, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT. W związku z powyższym mają zastosowanie zasady odliczania podatku naliczonego określone w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo do odliczenia podatku naliczonego na powyższych zasadach będzie przysługiwało, o ile nie zajdą wyłączenie zawarte w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.