0114-KDIP4-1.4012.379.2021.4.PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 czerwca 2021 r. (data wpływu 15 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 14 września 2021 r. (data wpływu 14 września 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 8 września 2021 r. (doręczone 14 września 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury za zakup oprogramowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

15 czerwca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury za zakup oprogramowania.

Wniosek został uzupełniony pismem z 14 września 2021 r. (data wpływu 14 września 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) od dnia 1 lutego 2021 r.

Przedmiotem działalności Spółki jest pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, pozostała działalność usługowa w zakresie informacji. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Zgodnie z uchwałą zgromadzenia wspólników z dnia 15 stycznia 2021 r. kapitał zakładowy Spółki został podniesiony z 5 000 zł do 50 000 zł (czyli o 45 000 zł), tym samym wysokość udziałów wzrosła do 1000. Nowy udziałowiec przystąpił do Spółki, obejmując 190 (sto dziewięćdziesiąt) nowo utworzonych udziałów o łącznej wartości 9 500 zł (1 udział o wartości nominalnej 50 zł), które pokrył wartością niepieniężną w postaci Oprogramowania o wartości 155 676,71 zł netto.

Nowy udziałowiec wystawił Spółce fakturę na kwotę 9 500 zł brutto (7 723,58 zł netto).

Nadwyżka wartości niepieniężnej ponad obejmowane udziały, czyli kwota agio została przeznaczona na kapitał zapasowy.

Do momentu objęcia udziałów przez nowego udziałowca w Spółce spółki te nie były podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT odsyłającym w ust. 2 do art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że otrzymane przez Wnioskodawcę od udziałowca Oprogramowanie wykorzystywane będzie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w szczególności do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie korzystających ze zwolnienia oraz nie zaliczanych do czynności niepodlegających VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o całą wartość podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury VAT wystawionej przez nowego udziałowca, dokumentującej wartość niepieniężną pokrywającą udziały nowego udziałowca w kapitale zakładowym Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie wykonuje czynności zwolnionych z opodatkowania VAT. Nabyte Oprogramowanie służy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy zostają spełnione przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające Spółkę do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o całą wartość podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury VAT wystawionej przez nowego udziałowca.

Ponadto, w żaden sposób nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 88 ustawy o VAT ograniczające prawo do ww. odliczenia. Wobec powyższego, w miesiącu otrzymania faktury od nowego udziałowca, bądź w trzech kolejnych miesiącach Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od faktury wystawionej przez nowego udziałowca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. kapitał zakładowy Spółki został podniesiony z 5 000 zł do 50 000 zł (czyli o 45 000 zł), tym samym wysokość udziałów wzrosła do 1000. Nowy udziałowiec przystąpił do Spółki, obejmując 190 (sto dziewięćdziesiąt) nowo utworzonych udziałów o łącznej wartości 9 500 zł (1 udział o wartości nominalnej 50 zł), które pokrył wartością niepieniężną w postaci Oprogramowania o wartości 155 676,71 zł netto. Nowy udziałowiec wystawił Spółkę fakturę na kwotę 9 500 zł brutto (7 723,58 zł netto). Nadwyżka wartości niepieniężnej ponad obejmowane udziały, czyli kwota agio została przeznaczona na kapitał zapasowy. Otrzymane przez Wnioskodawcę od udziałowca Oprogramowanie wykorzystywane będzie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w szczególności do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie korzystających ze zwolnienia oraz nie zaliczanych do czynności niepodlegających VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy miał On prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą wartość podatku naliczonego wynikającą z wystawionej przez nowego udziałowca faktury dotyczącej zakupu Oprogramowania.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie przesłanki pozytywne warunkujące prawo do odliczenia, o których w art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, zostały spełnione. Zakup Oprogramowania wykorzystywany będzie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie nie zaistniały przesłanki negatywne ograniczające ww. prawo, określone w ww. art. 88 ust. 4 ustawy. Wnioskodawca – Spółka jest bowiem zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

W konsekwencji Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o całą wartość podatku VAT naliczonego wynikającą z wystawionej przez nowego udziałowca faktury VAT za zakup Oprogramowania.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy w zakresie stanu faktycznego, przedmiotowa interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W zakresie pytania odnoszącego się do podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.