0114-KDIP4-1.4012.363.2021.2.PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 maja 2021 r. (data wpływu 1 czerwca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 6 września 2021 r. (data wpływu 9 września 2021 r.) na wezwanie z 23 sierpnia 2021 r. (doręczone 31 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury VAT (podatek od towarów i usług) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

1 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury VAT.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 6 września 2021 r. (data wpływu 9 września 2021 r.) na wezwanie z 23 sierpnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dwaj członkowie Spółdzielni reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika wystąpili do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju z żądaniem przeprowadzenia lustracji częściowej tematycznej. Na skutek żądania członków Ministerstwo Rozwoju podjęło decyzję o zobowiązaniu Spółdzielni do przeprowadzenia dodatkowej lustracji tematycznej dotyczącej zarzutów stawianych Spółdzielni. W związku z wnioskiem członków i zobowiązaniem Spółdzielni przez Ministra Rozwoju, Spółdzielnia zleciła dodatkowo płatną lustrację (`(...)`) Związkowi Rewizyjnemu (`(...)`). Lustracja obowiązkowa trzyletnia za lata 2016-2018 zakończyła się 27 lutego 2020 r. Wnioskodawcy lustracji od lat ignorują wyjaśnienia Zarządu składane im w zakresie objętym dodatkową lustracją. Pomimo wielokrotnych spotkań z Zarządem, obszernej korespondencji w której Zarząd informował o przepisach obowiązujących Spółdzielnię oraz kompetencjach poszczególnych organów Spółdzielni, wnioskodawcy dodatkowej lustracji wciąż dopatrywali się nieprawidłowości, dążąc do sposobu rozliczania, który im wydaje się słuszny i prawidłowy. Tematyka żądanej lustracji była także przedmiotem postępowania organów ścigania, które prowadziły postępowanie na ich wniosek. Postępowania te nie wykazały żadnych naruszeń przez władze Spółdzielni, podobnie jak przebyta dodatkowa lustracja, która także nie stwierdziła żadnych naruszeń w zakresie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, tj. przepisów Prawo Spółdzielcze i ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, a także innych ustaw, do przestrzegania których Spółdzielnia jest zobowiązana. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawcy dodatkowej lustracji, uporczywie nie przyjmują do wiadomości faktu, że Zarząd Spółdzielni działa w ramach i zgodnie z przepisami prawa oraz decyzjami Rady Nadzorczej, Zarząd po akceptacji Rady Nadzorczej postanowił, że obciążenie wszystkich członków kosztami dodatkowej lustracji w kwocie 9 840,00 zł byłoby niesłuszne i niesprawiedliwe. W związku z powyższym w miesiącu kwietniu 2021 roku została wystawiona faktura VAT na dwie osoby fizyczne (pomysłodawców lustracji) - solidarnie za zwrot poniesionych przez Spółdzielnię kosztów przeprowadzenia lustracji częściowej. Spółdzielnia naliczyła w fakturze 23% stawkę podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dodatkowa lustracja została przeprowadzona na wniosek dwóch członków Spółdzielni, którzy wystąpili do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju z wnioskiem żeby Minister na podstawie art. 93a § 1 oraz § 2 Prawa Spółdzielczego wystąpił z wnioskiem o przeprowadzenie lustracji w żądanym przez członków zakresie. Minister Rozwoju zgodnie z wyżej powołanymi przepisami wystąpił do Spółdzielni.

Zdaniem Zarządu Spółdzielni, przedmiotowa lustracja była zbędna, a usługa została zlecona przez dwóch członków Spółdzielni, którzy wystąpili do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju z wnioskiem o przeprowadzenie dodatkowej lustracji tematycznej zgodnie z art. 93a § 1 oraz § 2 Prawa Spółdzielczego. Zarząd Spółdzielni zobowiązany przez Ministra Rozwoju zawarł umowę ze związkiem Rewizyjnym na przeprowadzenie przedmiotowej lustracji. Zarząd Spółdzielni uznał, że skoro tematyka dodatkowej lustracji wielokrotnie była wyjaśniana członkom Spółdzielni, badana była przez różne organy i żadne z tych kontroli nie wykazały nieprawidłowości, a wnioskodawcy badania uporczywie nie przyjmowali do wiadomości wyjaśnień, niesprawiedliwe, wręcz niesłuszne byłoby obciążanie wszystkich członków Spółdzielni. Zarząd postanowił obciążyć kosztami badania (zwrot poniesionych przez Spółdzielnie kosztów) dwóch członków Spółdzielni. Została wystawiona „refaktura” na wyżej wymienionych członków.

Spółdzielnia posiada fakturę VAT nr (`(...)`) z dnia 17 lutego 2021 r. wystawioną przez (`(...)`) Związek Rewizyjny (`(...)`) na Spółdzielnię na kwotę 9840,00 zł brutto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółdzielnia postąpiła prawidłowo wystawiając fakturę VAT z 23% stawką podatku VAT, czy powinna wystawić notę księgową za odszkodowanie na rzecz Spółdzielni z pominięciem podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 6 września 2021 r.):

Spółdzielnia stoi na stanowisku, że postąpiła prawidłowo wystawiając fakturę VAT z 23% podatkiem VAT, a nie wystawiając notę księgową z tytułu odszkodowania z pominięciem podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 pkt 1 przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej. Członkowie Spółdzielni w trybie art. 93a § 1 oraz § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze wystąpili z żądaniem przeprowadzenia lustracji do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju. Biorąc pod uwagę wniosek członków Spółdzielni, Minister Rozwoju zobowiązał Spółdzielnię do zlecenia dodatkowej tematycznej lustracji, poza lustracją obowiązkową trzyletnią, która właśnie się zakończyła. Obydwie lustracje nie wykazały żadnych nieprawidłowości w Spółdzielni. Stąd władze Spółdzielni stwierdziły, że ponieważ wnioskodawcy lustracji uporczywie nie przyjmują do wiadomości, że Spółdzielnia działa zgodnie z przepisami prawa i usilnie chcą aby Zarząd Spółdzielni rozliczał koszty oraz przeprowadzał remonty zgodnie z ich wytycznymi i według ich uznania, a także biorąc pod uwagę fakt, że zawnioskowali o kolejną kontrolę tych samych zagadnień (wcześniejsze zgłoszenia na policję, do prokuratury nie wykazały żadnych nieprawidłowości), niesprawiedliwym i wręcz niesłusznym byłoby obciążanie wszystkich członków Spółdzielni kosztami w wysokości 9 840,00 zł. Dlatego też została wystawiona faktura VAT na dwóch członków Spółdzielni za zwrot poniesionych przez Spółdzielnię dodatkowych, wysokich kosztów lustracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi zaś art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

• istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

• odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

• istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi – art. 8 ust. 2a ustawy.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Kwestie dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uregulowane są w dziale XI ustawy.

W myśl art. 106a ustawy o VAT przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem

2. przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów,

3. czynności rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest państwo członkowskie inne niż Rzeczpospolita Polska;

4. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

5. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika;

6. państwa trzeciego;

7. dostawy towarów i świadczenia usług rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tych procedur, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest Rzeczpospolita Polska;

8. przedaży na odległość towarów importowanych, rozliczanej w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tej procedury, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tego rozdziału jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie natomiast do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zatem z ww. przepisów wynika, że do wystawienia faktury zobowiązany jest podmiot, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dwaj członkowie Spółdzielni wystąpili do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju z żądaniem przeprowadzenia lustracji częściowej tematycznej. Na skutek żądania członków Ministerstwo Rozwoju podjęło decyzję o zobowiązaniu Spółdzielni do przeprowadzenia dodatkowej lustracji tematycznej dotyczącej zarzutów stawianych Spółdzielni. W związku z wnioskiem członków i zobowiązaniem Spółdzielni przez Ministra Rozwoju, Spółdzielnia zleciła dodatkowo płatną lustrację (`(...)`) Związkowi Rewizyjnemu (`(...)`). Usługa została zlecona przez dwóch członków Spółdzielni, którzy wystąpili do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju z wnioskiem o przeprowadzenie dodatkowej lustracji tematycznej zgodnie z art. 93a § 1 oraz § 2 Prawa Spółdzielczego. Zarząd Spółdzielni zobowiązany przez Ministra Rozwoju zawarł umowę ze związkiem Rewizyjnym na przeprowadzenie przedmiotowej lustracji. Zarząd Spółdzielni postanowił obciążyć kosztami badania (zwrot poniesionych przez Spółdzielnie kosztów) dwóch członków Spółdzielni. Została wystawiona „refaktura” na wyżej wymienionych członków.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy Spółdzielnia postąpiła prawidłowo wystawiając fakturę VAT dla dwóch członków, czy powinna wystawić notę księgową za odszkodowanie.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na regulacje zawarte w ustawie z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz. U. 2021 r. poz. 648).

W myśl art. 91 § 2 ustawy Prawo Spółdzielcze Spółdzielnia może wystąpić w każdym czasie o przeprowadzenie lustracji całości lub części jej działalności albo tylko określonych zagadnień. Lustracja może być przeprowadzona na żądanie walnego zgromadzenia, rady lub 1/5 członków spółdzielni.

Ponadto, zgodnie z art. 93a ww. ustawy:

§ 1. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa ma prawo żądania informacji, danych i dokumentów, dotyczących organizacji i działalności spółdzielni mieszkaniowych, niezbędnych do dokonywania oceny zgodności z prawem i gospodarności działalności spółdzielni.

§ 2. W przypadku podejrzenia naruszenia prawa przez spółdzielnię mieszkaniową minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa występuje do właściwego związku rewizyjnego, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, lub do Krajowej Rady Spółdzielczej z wnioskiem o przeprowadzenie lustracji. Lustrację przeprowadza się na koszt spółdzielni.

Zatem pomiędzy członkami Spółdzielni a Spółdzielnią nie doszło do wzajemnego świadczenia usług za wynagrodzeniem. Przeprowadzenie dodatkowej lustracji odbyło się zgodnie z przepisami Prawa spółdzielczego na polecenie Ministerstwa Rozwoju. W analizowanej sytuacji nie ma możliwości przyporządkowania Spółdzielni definicji świadczącego usługę. Zatem relacji występujących pomiędzy członkami Spółdzielni a Spółdzielnią nie można traktować jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji z tytułu poniesionych kosztów dodatkowej lustracji nie mają zastosowania przepisy dotyczące wystawiania faktur.

Należy zatem uznać, że poniesione przez Spółdzielnię koszty dodatkowej lustracji nie stanowią wynagrodzenia z tytułu odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie powinny być dokumentowane fakturą. Kwota do zapłaty, którą Spółdzielnia była zobowiązana uiścić w związku z przeprowadzeniem dodatkowej lustracji i którą chce obciążyć członków Spółdzielni, którzy wnieśli o przeprowadzenie dodatkowej lustracji, nie stanowi zapłaty za świadczenie usług (w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy) przez Spółdzielnię na rzecz ww. członków Spółdzielni. Nie doszło bowiem do świadczenia usług pomiędzy członkami Spółdzielni a Spółdzielnią za wynagrodzeniem.

Wskazać również należy, że ustawa oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie jej upoważnienia w żadnym zakresie nie regulują kwestii wystawiania not księgowych. Noty księgowe stanowią dokumenty księgowe na podstawie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.), a nie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy o VAT nie regulują zatem sposobu dokumentowania rozliczeń pomiędzy Spółdzielnią a jej członkami. Należy zatem uznać, że dopuszczalne jest dokumentowanie takich rozliczeń innym dokumentem księgowym, np. notą księgową.

Podsumowując, koszty dodatkowej lustracji nie stanowią wynagrodzenia z tytułu odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a w związku z tym Wnioskodawca nie powinien dokumentować fakturą poniesionych kosztów dodatkowej lustracji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.