0114-KDIP4-1.4012.332.2021.2.SK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.) uzupełnionym pismem z 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 27 lipca 2021 r. (doręczone 2 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków w związanych z realizacją projektu „(`(...)`)” - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

21 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków w związanych z realizacją projektu „(`(...)`)”.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 27 lipca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działania (`(...)`) S.A. w (`(...)`), określonym w art. 7 statutu, są przedsięwzięcia służące rozwojowi województwa (`(...)`)i podnoszeniu konkurencyjności jego gospodarki, przygotowaniu przedsiębiorstw i struktur otoczenia biznesowego do współpracy międzynarodowej, dostosowaniu oferty do wymagań rynku europejskiego oraz ułatwieniu dostępu do nowoczesnych, ekologicznych technologii produkcji i nowoczesnych metod zarządzania.

W ramach prowadzonej działalności (`(...)`) S.A. w (`(...)`) wdraża programy wsparcia kierowane do sektora przedsiębiorstw, a realizowane w ramach funduszy strukturalnych Unii Europejskiej oraz obsługuje różne projekty, w których ostatecznymi odbiorcami są przedsiębiorcy.

26 marca 2018 r. (`(...)`) S.A. w (`(...)`) jako partner nr 3 podpisała umowę partnerstwa na rzecz realizacji projektu pt. „(`(...)`)” pomiędzy: Gminą (`(...)`) - lider, Gminą Miasto (`(...)`) - partner nr 1, Gminą (`(...)`) - partner nr 2. Partnerstwo ustanowione w celu wspólnej realizacji projektu dotyczy umowy o dofinansowanie projektu „(`(...)`)” z 27 września 2018 r. podpisanej przez lidera projektu - Gminę (`(...)`) z Województwem (`(...)`) w ramach osi priorytetowej 1 Działania 1.3 Poddziałania 1.3.1 Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Celem głównym projektu jest osiągnięcie zdolności samodzielnego działania na rynku przez 53 innowacyjne MŚP województwa (`(...)`)w początkowej fazie rozwoju działalności poprzez realizację w okresie maj 2019 – 31 sierpnia 2021 r. przez 4 ośrodki innowacji (…) (partnerzy projektu) programu inkubacji przedsiębiorstw służącego dostarczeniu MŚP zgodnych z potrzebami usług dla zapewnienia bieżącego funkcjonowania oraz usług specjalistycznych dla rozwoju produktów/usług oraz umocnienia pozycji rynkowej. Realizacja celów Projektu jest zgodna z założeniami SZOOP poddz. 1.3.1 RPO WiM 2014-2020, promuje przedsiębiorczość, stwarza warunki wsparcia rozwoju młodych MŚP. W efekcie zwiększa szanse gospodarczego wykorzystania nowych pomysłów, kreacji nowych i rozwoju konkurencyjności młodych firm, poziomu inwestycji prywatnych uzupełniających wsparcie publiczne dla firm.

Koszty kwalifikowane poniesione przez partnera (`(...)`) S.A. w (`(...)`) w ramach projektu „(`(...)`)” zostaną sfinansowane w 85% z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i w 15% ze środków własnych Spółki.

(`(...)`) S.A. w (`(...)`) jest czynnym podatnikiem od towarów i usług, rozlicza swoje zobowiązania podatkowe z Urzędem Skarbowym w (`(...)`).

Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach projektu pt. „(`(...)`)” w części realizowanej przez (`(...)`) S.A. w (`(...)`) jako partnera - są wystawiane na (`(...)`) S.A. w (`(...)`).

Wnioskodawca (`(...)`) S.A. w (`(...)`) nie będzie korzystał z efektów projektu zgodnie z założeniami wniosku o dofinansowanie projektu, będącym załącznikiem do umowy. Nie wykonuje i nie będzie wykonywał żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) w związku z realizacją projektu.

Efekty projektu w postaci dostarczonych usług wykazanych we wniosku o dofinansowanie będą służyły inkubowanym przez partnera projektu (`(...)`) S.A. w (`(...)`) przedsiębiorstwom, które uzyskają zdolność do samodzielnego konkurowania na rynku w oparciu o model biznesowy działalności, z gotowym do rozwoju sprzedaży produktem/usługą, uzupełnionymi m.in. o strategię marketingową.

Umowa o dofinansowanie wymaga przedłożenia przez każdego z partnerów projektu indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, wydanej przez Dyrektora KIS, stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że :

W umowie partnerskiej wskazane są zadania do realizacji przez lidera i każdego z partnerów. (`(...)`) S.A. w (`(...)`) w związku z realizacją projektu „(`(...)`)startup inkubator” ponosi wydatki na zakup usług (pkt 1-3, 5-8) oraz na media i inne koszty zw. z utrzymaniem pomieszczeń zajmowanych przez startupy (pkt 4):

1. szkolenia: szkolenie grupowe zarządzanie zespołem przeznaczone dla start-upów biorących udział w projekcie,

2. doradztwo: opracowanie indywidualnego programu rozwoju dla start-upów mające na celu weryfikację poziomu zawansowania produktu/usługi, którą MŚP chcą budować lub udoskonalać podczas uczestnictwa w projekcie,

3. usługi specjalistyczne: zgodnie z indywidualnym programem rozwoju w ramach programu inkubacji MŚP korzystają z pakietu usług specjalistycznych mających na celu wypracowanie dla każdego MŚP modelu biznesowego, na który składają się:

a) opracowanie tożsamości marki,

b) opracowanie projektu produktu/usługi (prototyp),

c) przeprowadzenie badania użytkowników (testowanie rozwiązań),

d) weryfikacja modelu biznesowego,

e) opracowanie strategii marketingowej startup venture, spotkania z potencjalnymi inwestorami,

4. udostępnienie start-upom powierzchni biurowej z niezbędnym wyposażeniem oraz bieżącym utrzymaniem,

5. usługi prawne: pakiet usług podstawowych niezbędnych do funkcjonowania MŚP (konstruowanie umów handlowych, doradztwo w zakresie prawa gospodarczego i handlowego, prawa autorskie, zarządzanie własnością intelektualną),

6. usługi księgowe: pakiet usług podstawowych niezbędnych do funkcjonowania MŚP (doradztwo księgowe i podatkowe),

7. usługi ICT: pakiet usług podstawowych niezbędnych do funkcjonowania MŚP (internet szerokopasmowy),

8. mentoring: usługa mająca na celu przygotowanie MŚP do przedstawiania swoich założeń biznesowych, produktu/usługi przed potencjalnym inwestorem, przygotowanie do wystąpień podczas startup venture.

Wystawcą faktur na rzecz (`(...)`) S.A. w (`(...)`), które dokumentują powyższe wydatki są dostawcy świadczący te usługi wyłonieni zgodnie z ustawą o PZP w zakresie, w jakim ta ustawa ma zastosowanie, albo zgodnie z obowiązującym „regulaminem udzielania zamówień na dostawy, usługi, roboty budowlane w (`(...)`) S.A. w (`(...)`)” (zał. do uchwały zarządu (`(...)`) S.A. z 16 kwietnia 2021 r.).

Bezpośrednim beneficjentem korzystającym z prac wykonywanych przez (`(...)`) S.A. w (`(...)`) w ramach realizacji projektu jest 13 innowacyjnych przedsiębiorstw MŚP z województwa (`(...)`) w początkowej fazie rozwoju działalności objętych indywidualnym programem inkubacji.

Pomiędzy partnerami a liderem zawarta została 26 marca 2018 r. umowa partnerstwa na rzecz realizacji projektu „(`(...)`)” w ramach konkursu nr RPWM.01.03.01-IZ.00.28-001/18 do poddziałania 1.3.1 inkubowanie przedsiębiorstw, działania 1.3 przedsiębiorczość (wsparcie przedsiębiorczości), osi priorytetowej 1 inteligentna gospodarka (`(...)`) Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (`(...)`) na lata 2014-2020 zawarta na podstawie art. 33 ustawy z 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2016 r. poz. 217) zwanej „ustawą wdrożeniową”.

Obowiązuje jedna, ww. umowa, w której zgodnie z § 2, ust. 3 określone są zasady funkcjonowania partnerstwa, w tym w szczególności:

1. przedmiot umowy,

2. oznaczenie lidera uprawnionego do reprezentowania pozostałych partnerów projektu,

3. prawa i obowiązki lidera i partnerów projektu w związku ze wspólną realizacją projektu,

4. zakres i formę udziału lidera i poszczególnych partnerów w projekcie,

5. sposób przekazywania dofinansowania na pokrycie kosztów ponoszonych przez lidera i poszczególnych partnerów projektu umożliwiający określenie kwoty dofinansowania projektu udzielonego stronom umowy,

6. sposób postępowania w przypadku naruszenia lub niewywiązania się lidera i partnerów projektu z umowy.

Nie ma dodatkowych umów o wzajemnych świadczeniach usług.

W ramach realizacji projektu (`(...)`) S.A. w (`(...)`) jako partner nr 3, zgodnie z § 5 ust. 7 pkt 5 umowy partnerskiej jest odpowiedzialna za realizację następujących zadań określonych w projekcie:

a) objęcie indywidualnym programem inkubacji 13 przedsiębiorstw,

b) organizacja i realizacja programu inkubacji ww. 13 przedsiębiorstw w ramach 1 edycji (tj. świadczenie podstawowych i specjalistycznych usług inkubacji),

c) organizacja i realizacja startup venture - usługi specjalistycznej świadczonej jednocześnie dla uczestników edycji programu inkubacji zaplanowanej do przeprowadzenia w ramach projektu,

d) organizacja i realizacja usługi networkingu biznesowego - usługi specjalistycznej świadczonej jednocześnie dla uczestników edycji programu inkubacji zaplanowanej do przeprowadzenia w ramach projektu oraz udostępnienie 13 start-upom powierzchni biurowej z niezbędnym wyposażeniem oraz bieżącym utrzymaniem (media, ubezpieczenie, przeglądy techniczne itp.).

Czynności opisane powyżej wykonywane są wyłącznie na rzecz inkubowanych MŚP. Zgodnie z umową partnerstwa (§ 10 ust. 2) środki finansowe przekazywane dla (`(...)`) S.A. w (`(...)`) przez lidera projektu stanowią dofinansowanie wydatków ponoszonych przez (`(...)`) S.A. w (`(...)`) w związku z wykonywaniem zadań w ramach projektu. (`(...)`) S.A. w (`(...)`) nie może przeznaczyć ww. środków finansowych na cele inne niż związane z projektem. Inkubacją pozostałych przedsiębiorstw zajmuje się lider i pozostali partnerzy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją projektu „(`(...)`)” realizowanego w formule partnerstwa w projekcie w rozumieniu art. 33 ust. 1 ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 - (`(...)`) S.A. w (`(...)`) (partner projektu) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W ramach umowy o dofinansowanie projektu „(`(...)`)” nie są świadczone żadne usługi na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej w rozumieniu art. 8 Ustawy o VAT. Wobec powyższego (`(...)`) S.A. nie będzie wykonywała żadnych czynności opodatkowanych warunkujących prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dlatego też z uwagi na brak możliwości odzyskania kwoty podatku naliczonego przy realizacji projektu „(`(...)`)” podatek VAT będzie stanowić wydatek kwalifikowalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a. nabycia towarów i usług,

b. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z opisu sprawy, (`(...)`) S.A. w (`(...)`) jako partner nr 3 podpisała umowę partnerstwa na rzecz realizacji projektu pt. „(`(...)`)” pomiędzy: Gminą (`(...)`), Gminą Miasto (`(...)`), Gminą (`(...)`). Nie ma innych dodatkowych umów o wzajemnych świadczeniach usług. (`(...)`) S.A. w (`(...)`) jest czynnym podatnikiem od towarów i usług.

Celem głównym projektu jest osiągnięcie zdolności samodzielnego działania na rynku przez 53 innowacyjne MŚP województwa (`(...)`) w początkowej fazie rozwoju działalności poprzez realizację w okresie maj 2019 – 31 sierpnia 2021 r. przez 4 ośrodki innowacji (`(...)`) (partnerzy projektu) programu inkubacji przedsiębiorstw służącego dostarczeniu MŚP zgodnych z potrzebami usług dla zapewnienia bieżącego funkcjonowania oraz usług specjalistycznych dla rozwoju produktów/usług oraz umocnienia pozycji rynkowej.

Koszty kwalifikowane poniesione przez partnera (`(...)`) S.A. w (`(...)`) w ramach projektu „(`(...)`)” zostaną sfinansowane w 85% z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i w 15% ze środków własnych Spółki.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach projektu pt. „(`(...)`)” w części realizowanej przez (`(...)`) S.A. w (`(...)`) jako partnera - są wystawiane na (`(...)`) S.A. w (`(...)`).

Wnioskodawca (`(...)`) S.A. w (`(...)`) nie będzie korzystał z efektów projektu zgodnie z założeniami wniosku o dofinansowanie projektu, będącym załącznikiem do umowy. Nie wykonuje i nie będzie wykonywał żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT w związku z realizacją projektu.

Efekty projektu w postaci dostarczonych usług wykazanych we wniosku o dofinansowanie będą służyły inkubowanym przez partnera projektu (`(...)`) S.A. w (`(...)`) przedsiębiorstwom, które uzyskają zdolność do samodzielnego konkurowania na rynku w oparciu o model biznesowy działalności, z gotowym do rozwoju sprzedaży produktem/usługą, uzupełnionymi m.in. o strategię marketingową.

W umowie partnerskiej wskazane są zadania do realizacji przez lidera i każdego z partnerów. (`(...)`) S.A. w (`(...)`) w związku z realizacją projektu „(`(...)`) startup inkubator” ponosi wydatki na zakup usług (pkt 1-3, 5-8) oraz na media i inne koszty zw. z utrzymaniem pomieszczeń zajmowanych przez startupy (pkt 4):

1. szkolenia: szkolenie grupowe zarządzanie zespołem przeznaczone dla start-upów biorących udział w projekcie,

2. doradztwo: opracowanie indywidualnego programu rozwoju dla start-upów mające na celu weryfikację poziomu zawansowania produktu/usługi, którą MŚP chcą budować lub udoskonalać podczas uczestnictwa w projekcie,

3. usługi specjalistyczne: zgodnie z indywidualnym programem rozwoju w ramach programu inkubacji MŚP korzystają z pakietu usług specjalistycznych mających na celu wypracowanie dla każdego MŚP modelu biznesowego, na który składają się:

a) opracowanie tożsamości marki,

b) opracowanie projektu produktu/usługi (prototyp),

c) przeprowadzenie badania użytkowników (testowanie rozwiązań),

d) weryfikacja modelu biznesowego,

e) opracowanie strategii marketingowej startup venture, spotkania z potencjalnymi inwestorami,

4. udostępnienie start-upom powierzchni biurowej z niezbędnym wyposażeniem oraz bieżącym utrzymaniem,

5. usługi prawne: pakiet usług podstawowych niezbędnych do funkcjonowania MŚP (konstruowanie umów handlowych, doradztwo w zakresie prawa gospodarczego i handlowego, prawa autorskie, zarządzanie własnością intelektualną),

6. usługi księgowe: pakiet usług podstawowych niezbędnych do funkcjonowania MŚP (doradztwo księgowe i podatkowe),

7. usługi ICT: pakiet usług podstawowych niezbędnych do funkcjonowania MŚP (internet szerokopasmowy),

8. mentoring: usługa mająca na celu przygotowanie MŚP do przedstawiania swoich założeń biznesowych, produktu/usługi przed potencjalnym inwestorem, przygotowanie do wystąpień podczas startup venture.

Wystawcą faktur na rzecz (`(...)`) S.A. w (`(...)`), które dokumentują powyższe wydatki są dostawcy świadczący te usługi wyłonieni zgodnie z ustawą o PZP w zakresie, w jakim ta ustawa ma zastosowanie, albo zgodnie z obowiązującym „regulaminem udzielania zamówień na dostawy, usługi, roboty budowlane w (`(...)`) S.A. w (`(...)`)”.

Bezpośrednim beneficjentem korzystającym z prac wykonywanych przez (`(...)`) S.A. w (`(...)`) w ramach realizacji projektu jest 13 innowacyjnych przedsiębiorstw MŚP z województwa (`(...)`)w początkowej fazie rozwoju działalności objętych indywidualnym programem inkubacji.

W ramach realizacji projektu (`(...)`) S.A. w (`(...)`) jako partner nr 3, zgodnie z § 5 ust. 7 pkt 5 umowy partnerskiej jest odpowiedzialna za realizację następujących zadań określonych w projekcie:

a) objęcie indywidualnym programem inkubacji 13 przedsiębiorstw,

b) organizacja i realizacja programu inkubacji ww. 13 przedsiębiorstw w ramach 1 edycji (tj. świadczenie podstawowych i specjalistycznych usług inkubacji),

c) organizacja i realizacja startup venture - usługi specjalistycznej świadczonej jednocześnie dla uczestników edycji programu inkubacji zaplanowanej do przeprowadzenia w ramach projektu,

d) organizacja i realizacja usługi networkingu biznesowego - usługi specjalistycznej świadczonej jednocześnie dla uczestników edycji programu inkubacji zaplanowanej do przeprowadzenia w ramach projektu oraz udostępnienie 13 start-upom powierzchni biurowej z niezbędnym wyposażeniem oraz bieżącym utrzymaniem (media, ubezpieczenie, przeglądy techniczne itp.).

Czynności opisane powyżej wykonywane są wyłącznie na rzecz inkubowanych MŚP. Zgodnie z umową partnerstwa (§ 10 ust. 2) środki finansowe przekazywane dla (`(...)`) S.A. w (`(...)`) przez lidera projektu stanowią dofinansowanie wydatków ponoszonych przez (`(...)`) S.A. w (`(...)`) w związku z wykonywaniem zadań w ramach projektu. (`(...)`) S.A. w (`(...)`) nie może przeznaczyć ww. środków finansowych na cele inne niż związane z projektem. Inkubacją pozostałych przedsiębiorstw zajmuje się lider i pozostali partnerzy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „(`(...)`)”.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Aby zatem rozstrzygnąć wątpliwości Wnioskodawcy konieczne jest w pierwszej kolejności stwierdzenie, do jakich czynności w ramach realizowanego projektu będą służyły nabywane towary i usługi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE/ Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

TSUE, w wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(…) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje »odpłatnie« w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem »świadczenie usług dokonywane odpłatnie« w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

Ponadto, TSUE w pkt 34 wyroku z 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d'Or SARL przeciwko Ministre de l'Économie et des Finances, wskazał, że: „(`(...)`) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej. (zob. podobnie wyrok w sprawach połączonych C-54/09 i C-55/09, Loyalty Management UK i Baxi Group EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy.

Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie stanowi więc podstawy opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotne zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z cyt. art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia na rzecz zindywidualizowanych beneficjentów (uczestników projektu). Na ten element wskazuje sam Wnioskodawca podkreślając, że świadczy m.in. usługi szkoleniowe, doradcze, prawne, księgowe, podatkowe, ICT, mentoring na rzecz 13 inkubowanych MŚP.

Tym samym, istnieje ścisły i bezpośredni związek między otrzymanym dofinansowaniem, a działaniami podejmowanymi przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników projektu (13 innowacyjnych MŚP).

W opinii tut. Organu, przekazaną dla Wnioskodawcy pomoc finansową na realizację ww. programu należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług. W rozpatrywanej sprawie nie ma znaczenia okoliczność, że Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia od uczestników projektu, a od osoby trzeciej, tj. że pochodzi ono ze środków przeznaczonych na realizację Regionalnego Programu Operacyjnego. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Projekt jest konkretnym zadaniem, wyodrębnionym z ogólnej działalności Wnioskodawcy i dofinansowanie nie jest udzielane do ogólnych kosztów funkcjonowania Wnioskodawcy, ani do ogólnych kosztów projektu, lecz służy pokryciu kosztów usług dla indywidualnego uczestnika.

Zatem otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty, stanowiące dofinansowanie na pokrycie wydatków związanych z realizacją projektu, należy uznać za mające bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych w ramach projektu, gdyż dzięki dofinansowaniu uczestnicy projektu biorą w nich bezpłatnie udział, a w normalnych warunkach rynkowych musieliby zapłacić cenę za usługi w wysokości co najmniej równej wydatkom związanym z ich organizacją i przeprowadzeniem. Istotne jest również to, że wykonanie tych usług jest zależne od otrzymania dotacji, co przeczy tezie, że nie stanowi ona dopłaty do świadczonych usług. Uczestnik projektu nie wnosi wkładu, czyli w rzeczywistości Wnioskodawca pokrywa 100% ceny usługi z otrzymanej dotacji. Dofinansowanie to bezpośrednio zatem będzie kształtowało cenę usługi określoną przez Wnioskodawcę (tj. będzie pozwalało na bezpłatne organizowanie ww. usług dla ich odbiorców) i będzie miało charakter cenotwórczy. Zatem fakt, że uczestnik projektu nie wnosi żadnej opłaty, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, nie oznacza, że Wnioskodawca świadczy nieodpłatne usługi na rzecz uczestników projektu w postaci m.in. szkoleń i doradztwa. Również okoliczność, że Wnioskodawca nie osiągnie dochodu z tytułu świadczonych usług nie ma znaczenia, ponieważ, cena usługi może być skalkulowana na poziomie ponoszonych kosztów. Istotne jest to, że dotacja redukuje cenę konkretnej usługi realizowanej dla określonego uczestnika, a zatem ma na celu sfinalizowanie ceny sprzedaży tej usługi i nie można jej przypisać charakteru zakupowego.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że przyznane Wnioskodawcy dofinansowanie na realizację projektu pn. „(`(...)`)”, w tym na świadczone usługi ma bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia tych usług, a zatem stanowi zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. Dla opodatkowania danej czynności nie jest istotne czy wykonanie tej czynności prowadzi do powstania po stronie świadczącego zysku, czy też straty. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega każde świadczenie, za które zostało wypłacone wynagrodzenie.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie przyznane Wnioskodawcy dofinansowanie na realizację projektu pn. „(`(...)`)”, stanowi dopłatę do ceny świadczonych na rzecz uczestników usług, w istocie pokrywa ją w 100%, a więc jest dofinansowaniem bezpośrednio wpływającym na wartość świadczonych usług i zwiększa podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 w zw. z ust. 6 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego należy stwierdzić, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów związanych z realizowanym projektem. Prawo to przysługuje, o ile nie zachodzą ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.