0114-KDIP1-3.4012.570.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 11 czerwca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 5 sierpnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 21 lipca 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.395.2021.1.KP (doręczone Stronie 26 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży dokonywanej na rzecz nabywców z innych niż Polska krajów UE nieobowiązanym do rozliczenia WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) (konsumentom) w sposób opisany we wniosku (Wariant III) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży dokonywanej na rzecz nabywców z innych niż Polska krajów UE nieobowiązanym do rozliczenia WNT (konsumentom) - Wariant III. Wniosek został uzupełniony pismem z 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 5 sierpnia 2021 r.) na wezwanie Organu z 21 lipca 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.395.2021.1.KP (doręczone Stronie 26 lipca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(…) S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) z siedzibą w Krakowie to podmiot zajmujący się detaliczną sprzedażą internetową odzieży, obuwia oraz akcesoriów w tym m.in. perfum i wód toaletowych. Spółka planuje rozszerzyć asortyment sprzedawanych towarów również o wyroby elektroniczne, optyczne itp. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Sprzedaż internetowa Spółki realizowana jest na terytorium Polski, ale także towary są wysyłane z terytorium Polski do nabywców w innych krajach Unii Europejskiej (dalej: „UE”) oraz w krajach spoza UE np. na Ukrainę. W przypadku sprzedaży do nabywców w innych krajach UE, niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy Spółka nie jest zarejestrowana dla celów VAT (podatek od towarów i usług) w danym kraju UE. Ze względu na przedmiot prowadzonej działalności Spółka szacuje, że większość klientów sklepu internetowego stanowią konsumenci, tj. osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej: „klienci”). Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie kwestii sprzedaży towarów na rzecz tak rozumianych klientów, dalszy opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotyczy więc tylko sprzedaży dla tej kategorii odbiorców (tj. konsumentów).

Realizacja zamówienia przez sklep internetowy możliwa jest również bez zakładania konta.

Obecnie Spółka ewidencjonuje na kasach rejestrujących każdą transakcję sprzedaży na rzecz klienta na terytorium Polski jak również na terytorium innego kraju UE w przypadku, gdy sprzedaż nie przekracza wartości, o której mowa w art. 23 ust. 2 Ustawy o VAT oraz do kraju trzeciego. Klient otrzymuje wydrukowany paragon fiskalny łącznie z dostarczonym mu towarem. Spółka rozważa jednak możliwość skorzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji na kasach rejestrujących w odniesieniu do transakcji, o których mowa w poz. 36 załącznika do Rozporządzenia w sprawie zwolnień.

W Spółce obecnie występują i będą nadal występowały w przyszłości następujące warianty sprzedaży:

Wariant I (sprzedaż do klientów spoza UE, płatność przy odbiorze od kuriera)

W wariancie I zakup towaru odbywa się w następujący sposób:

• klient składa zamówienie w sklepie internetowym Spółki,

• klient wybiera sposób dostawy zamówionego towaru kurierem pod wskazany przez klienta adres znajdujący się poza terytorium UE albo do zorganizowanego miejsca odbioru obsługiwanego przez kuriera znajdującego się poza terytorium UE,

• klient dokonuje płatności za złożone zamówienie za pobraniem u kuriera w momencie doręczenia przesyłki:

- w formie gotówkowej lub

- kartą płatniczą;

• pobrana od klienta kwota jest wpłacana na firmowy rachunek bankowy Spółki przez firmę kurierską w całości lub po potrąceniu prowizji.

Spółka w wariancie I będzie miała możliwość połączenia danego zamówienia (towaru, danych klienta w tym danych adresowych) z zapłatą, która będzie widniała na rachunku firmowym Spółki.

Wariant II (sprzedaż do klientów spoza UE, płatność za pośrednictwem serwisu PayU)

W wariancie II zakup towaru odbywa się w następujący sposób:

• klient składa zamówienie w sklepie internetowym Spółki,

• klient wybiera sposób dostawy zamówionego towaru kurierem pod wskazany przez klienta adres znajdujący się poza terytorium UE albo do zorganizowanego miejsca odbioru obsługiwanego przez kuriera znajdującego się poza terytorium UE,

• klient dokonuje przedpłaty za złożone zamówienie za pośrednictwem serwisu PayU przeznaczonego do e-płatności; w ramach PayU klient może dokonać zapłaty kartą płatniczą lub przelewem bankowym internetowym lub tradycyjnym.

Spółka w wariancie II będzie miała możliwość połączenia danego zamówienia (towaru, danych klienta w tym danych adresowych) z zapłatą, która będzie widniała na rachunku firmowym Spółki.

Wariant III (sprzedaż do klientów w innych krajach UE niż Polska, płatność za pośrednictwem serwisu PayU)

W wariancie III zakup towaru odbywa się w następujący sposób:

• klient składa zamówienie w sklepie internetowym Spółki,

• klient wybiera sposób dostawy zamówionego towaru kurierem pod wskazany przez klienta adres znajdujący się w innym kraju UE niż Polska albo do zorganizowanego miejsca odbioru obsługiwanego przez kuriera znajdującego się w innym kraju UE niż Polska,

• klient dokonuje przedpłaty za złożone zamówienie za pośrednictwem serwisu PayU przeznaczonego do e-płatności; w ramach PayU klient może dokonać zapłaty kartą płatniczą lub przelewem bankowym internetowym lub tradycyjnym.

Spółka w wariancie III będzie miała możliwość połączenia danego zamówienia (towaru, danych klienta w tym danych adresowych) z zapłatą, która będzie widniała na rachunku firmowym Spółki.

Wariant IV (sprzedaż do klientów na terytorium kraju, płatność przy odbiorze od kuriera)

W wariancie IV zakup towaru odbywa się w następujący sposób:

• klient składa zamówienie w sklepie internetowym Spółki,

• klient wybiera sposób dostawy zamówionego towaru kurierem pod wskazany przez klienta adres znajdujący się na terytorium Polski albo do zorganizowanego miejsca odbioru obsługiwanego przez kuriera znajdującego się na terytorium Polski,

• klient dokonuje płatności za złożone zamówienie za pobraniem u kuriera w momencie doręczenie przesyłki:

- w formie gotówkowej lub - kartą płatniczą,

• pobrana od klienta kwota jest wpłacana na firmowy rachunek bankowy Spółki przez firmę kurierską w całości lub po potrąceniu prowizji.

Spółka w wariancie IV będzie miała możliwość połączenia danego zamówienia (towaru, danych klienta w tym danych adresowych) z zapłatą, która będzie widniała na rachunku firmowym Spółki.

Wariant V (sprzedaż do klientów na terytorium kraju, płatność za pośrednictwem serwisu PayU)

W wariancie V zakup towaru odbywa się w następujący sposób:

• klient składa zamówienie w sklepie internetowym Spółki,

• klient wybiera sposób dostawy zamówionego towaru:

- kurierem pod wskazany przez klienta adres znajdujący się na terytorium Polski albo do zorganizowanego miejsca odbioru obsługiwanego przez kuriera znajdującego się na terytorium Polski,

- w sklepie stacjonarnym należącym do podmiotu powiązanego,

- w prowadzonym przez Wnioskodawcę punkcie odbioru przesyłek (tzw. pick-up point, w którym klient może odebrać paczkę, skorzystać z przymierzalni i obejrzeć towary wystawowe znajdujące się w asortymencie Spółki; w punkcie tym nie ma możliwość zakupów stacjonarnych),

• klient dokonuje przedpłaty za złożone zamówienie za pośrednictwem serwisu PayU przeznaczonego do e-płatności; w ramach PayU klient może dokonać zapłaty kartą płatniczą lub przelewem bankowym internetowym lub tradycyjnym.

Spółka w wariancie V będzie miała możliwość połączenia danego zamówienia (towaru, danych klienta w tym danych adresowych) z zapłatą, która będzie widniała na rachunku firmowym Spółki.

Planowany sposób dokumentowania sprzedaży przedstawionej w wariantach od I do V

Spółka planuje w zakresie sprzedaży prowadzonej w sposób opisany powyżej w wariantach od I do V:

• w sytuacji gdy zamówienie nie obejmuje sprzedaży towarów wymienionych w § 4 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, Spółka zamierza wystawiać faktury VAT i przesyłać je klientom elektronicznie po zakupie, na podany przez klienta adres e- mail,
• w sytuacji gdy zamówienie obejmuje towary wymienione w § 4 Rozporządzenia w sprawie zwolnień wraz z innymi towarami z asortymentu Spółki lub gdy zamówienie obejmuje wyłącznie towary wymienione w § 4 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, Spółka zamierza:

- wystawiać faktury VAT i przesyłać je klientom elektronicznie po zakupie, na podany przez klienta adres e- mail oraz

- rejestrować takie zamówienia (sprzedaż) przy pomocy kasy rejestrującej i pozostawiać wydrukowany paragon fiskalny w miejscu siedziby Spółki.

Dla skutecznego złożenia zamówienia w sklepie internetowym Spółki konieczna będzie akceptacja postanowień regulaminu sklepu. Akceptacja regulaminu sklepu będzie równoznaczna z wyrażeniem przez klienta zgody na otrzymanie faktury drogą elektroniczną oraz złożeniem Spółce żądania, o którym mowa w art. 106b ust. 3 Ustawy o VAT. W konsekwencji klient nie będzie miał możliwości zadecydowania w odrębny sposób niż poprzez akceptację postanowień regulaminu sklepu, że otrzymanym przez niego dokumentem potwierdzającym sprzedaż, będzie faktura elektroniczna.

Spółka w zakresie sprzedaży towarów innych niż wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, dokonywanej przez Internet, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i dostawy wysyłkowej, płatnej w sposób określony w wariantach od I do V powyżej, co do zasady planuje więc korzystać na podstawie § 2 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień w powiązaniu z poz. 36 załącznika do Rozporządzenia w sprawie zwolnień ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży tych towarów przy zastosowaniu kasy rejestrującej i przekazywać klientom w związku ze sprzedażą tylko elektroniczne faktury VAT.

Od powyższej zasady korzystania ze zwolnienia Spółka planuje wyjątek dla sytuacji gdy będzie dokonywać sprzedaży towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień lub sprzedaży towarów innych niż wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, ale będą one zamawiane w tym samym zamówieniu (obejmowane jedną dostawą i jedną płatnością) co towary uniemożliwiające skorzystanie z ww. zwolnienia. W takim przypadku całe takie zamówienie (sprzedaż) zostanie zaewidencjonowane przy pomocy kasy rejestrującej, Spółka wydrukuje paragon fiskalny, a klientowi zostanie doręczona elektroniczna faktura VAT.

Spółka planuje więc spełniać obowiązek określony w art. 111 ust. 1 Ustawy o VAT, tj. ewidencjonować sprzedaż w kasie rejestrującej, zgodnie z przepisami Rozporządzenia w sprawie zwolnień w zakresie:

• sprzedaży towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień,
• sprzedaży towarów innych niż wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, gdy będą one zamawiane w tym samym zamówieniu (obejmowane jedną dostawą i jedną płatnością), co towary uniemożliwiające skorzystanie z ww. zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2021 r. w zakresie podatku VAT tj. art. 22 ust. 1 pkt 1a w zw. z art. 2 pkt 22a Ustawy o VAT, w związku z tym, że niniejsze dostawy realizowane są w ramach tzw. wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, miejsce opodatkowania dostawy towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę nabywcom nie obowiązanym do rozliczenia WNT (konsumentom) z innych niż Polska krajów UE znajduje się w poszczególnych krajach UE, w których towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że dla celów opodatkowania VAT niniejszych dostaw nie ma zastosowania art. 22a Ustawy o VAT, bowiem nie są łącznie spełnione przesłanki wskazane w tym przepisie.

Wnioskodawca potwierdza, że w niniejszym przypadku korzysta w Polsce, począwszy od 1 lipca 2021 r., z punktu kompleksowej obsługi (OSS) w procedurze unijnej (Dział XII, Rozdział 6a Ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku zawarcia w regulaminie sklepu, o którym mowa we wskazanym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, postanowienia o wyrażaniu zgody na otrzymywanie faktur VAT w formie elektronicznej oraz składaniu sprzedającemu przez nabywcę żądania wystawienia i wydania (udostępnienia) elektronicznej faktury VAT, takie żądanie spełnia warunek, o którym mowa w art. 106b ust. 3 Ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1, przy czym niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wariantu IIII )?
2. Czy w przedstawionym w Wariancie III powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony, w świetle art. 23 w zw. z art. 106b ust. 1 oraz art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, do tego, aby nie ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej wskazanego powyżej przypadku sprzedaży wysyłkowej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (także jeśli sprzedaż będzie obejmowała towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień) (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)?
3. Czy w przedstawionych w Wariantach od I do V powyżej stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych, przy sprzedaży w ramach jednego zamówienia towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień lub sprzedaży towarów innych niż wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, gdy będą one zamawiane w tym samym zamówieniu (obejmowane jedną dostawą i jedną płatnością) co towary uniemożliwiające skorzystanie z ww. zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej, Wnioskodawca będąc zobowiązanym do ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wskazanych powyżej przypadków sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest/będzie uprawniony do wydania klientowi na jego żądanie wyłącznie faktury VAT w formie elektronicznej i do jednoczesnego pozostawienia wydrukowanego paragonu fiskalnego w miejscu siedziby Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 5, przy czym niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wariantu IIII)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W przypadku zawarcia w regulaminie sklepu, o którym mowa we wskazanym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, postanowienia o wyrażaniu zgody na otrzymywanie faktur VAT w formie elektronicznej oraz składaniu sprzedającemu przez nabywcę żądania wystawienia i wydania (udostępnienia) elektronicznej faktury VAT, takie żądanie spełnia warunek, o którym mowa w art. 106b ust. 3 Ustawy o VAT.
2. W przedstawionym w Wariancie III powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony, w świetle art. 23 w zw. z art. 106b ust. 1 oraz art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, do tego, aby nie ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej wskazanego powyżej przypadku sprzedaży wysyłkowej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (także jeżeli sprzedaż będzie obejmowała towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień).
3. W przedstawionych w Wariantach od I do V powyżej stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych, przy sprzedaży w ramach jednego zamówienia towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień lub sprzedaży towarów innych niż wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, gdy będą one zamawiane w tym samym zamówieniu (obejmowane jedną dostawą i jedną płatnością) co towary uniemożliwiające skorzystanie z ww. zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej Wnioskodawca będąc zobowiązanym do ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wskazanych powyżej przypadków sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest/będzie uprawniony do wydania klientowi na jego żądanie wyłącznie faktury VAT w formie elektronicznej i do jednoczesnego pozostawienia wydrukowanego paragonu fiskalnego w miejscu siedziby Wnioskodawcy.

1. Warunki dla zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej

Zgodnie z art. 111 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przy czym, jak wskazano w § 2 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Jednocześnie, zgodnie z § 2 ust. 2 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku. Niniejsze zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej nie znajdzie jednak zasadniczo zastosowania w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w § 4 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień.

W pozycji 36 załącznika do Rozporządzenia w sprawie zwolnień wskazano na zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży polegającej na dostawie towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Zatem w celu zastosowanie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej na podstawie przywołanych powyżej przepisów § 2 ust. 1 i 2 w zw. z § 4 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień oraz pozycji 36 załącznika do Rozporządzenia w sprawie zwolnień, konieczne jest kumulatywne spełnienie następujących warunków:

1. sprzedaż towarów na rzecz osób fizycznych została dokonana w system e wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi);
2. zapłata za sprzedaż w całości została dokonana za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika (dostawcy) lub na jego rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem;
3. sprzedawca prowadzi ewidencję i posiada dowody dokumentujące zapłatę, które potwierdzają jednoznacznie, jakiej konkretnie czynności dotyczyła ww. zapłata i na czyją rzecz została dokonana (z dokumentacji muszą wynikać dane nabywcy, w tym jego adres);
4. towary objęte sprzedażą nie stanowią towarów wymienionych w § 4 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Analiza wariantu III (sprzedaż wysyłkowa do klientów w innych krajach UE niż Polska, płatność za pośrednictwem serwisu PayU)

W przypadku wariantu III sprzedaż odbywa się do klientów w innych krajach UE niż Polska. Niezależnie zatem od szczegółowego przebiegu transakcji w tym wariancie, Spółka zamierza wskazać na specyfikę regulacji w zakresie dokumentowania sprzedaży wysyłkowej do klientów w innych krajach UE niż Polska, która to specyfika, zdaniem Spółki, uprawnia ją do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej.

Zgodnie z art. 2 pkt 23 Ustawy o VAT, przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

1. podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy me mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
2. innego niż wymieniony w lit. a podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Jak wskazano w art. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. W art. 2 pkt 2 Ustawy o VAT wskazano z kolei, że przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Nadto, zgodnie ze szczegółowymi przepisami art. 23 ust. 1-5 Ustawy o VAT, odnoszącymi się do sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju:

1. W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.
3. Przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.
4. W przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę.
5. Podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy.

Nadto, jak wskazano w art. 106b ust. 1 pkt 1 i 2 Ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1.

Mając zatem na uwadze przywołane przepisy Ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej w rozumieniu art. 2 pkt 23 Ustawy o VAT, która to sprzedaż stanowi przedmiot analizy w wariancie III, będzie on zawsze zobowiązany do wystawienia faktury.

Odnosząc się również do art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, Wnioskodawca wskazuje, że w myśl tego przepisu, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, niniejszy przepis dotyczy obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej w sytuacji, gdy sprzedaż ta nie jest objęta żadną ewidencją.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do analizowanego wariantu III, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opisanej w tym wariancie sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, skoro ustawodawca zobowiązał sprzedawców do wystawiania faktur do każdej takiej sprzedaży, to ewidencja sprzedaży jest w tym przypadku prowadzona na podstawie tychże faktur. Zatem sprzedaż wysyłkowa dokonywana przez Wnioskodawcę z terytorium Polski na rzecz klienta w innym kraju UE nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne stanowisko zostało przedstawione również przez DKIS w wydanych interpretacjach indywidualnych: z dnia 23 grudnia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.669.2019.3.SR) oraz z dnia 3 października 2018 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4012.323.2018.2.JK).

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w zakresie wariantu III nie ma obowiązku ewidencjonowania sprzedaży wysyłkowej na kasie rejestrującej.

Wydanie klientowi na jego żądanie wyłącznie faktury VAT w formie elektronicznej i jednoczesne pozostawienia wydrukowanego paragonu fiskalnego w miejscu siedziby Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 Ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a) w postaci papierowej lub

b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Jednocześnie, zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 Ustawy o VAT, podatnicy są zobowiązani dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w cytowanym powyżej pkt 1 lit. b, co dotyczy paragonów emitowanych w postaci elektronicznej.

Przy czym, jak wskazano w art. 106b ust. 3 Ustawy o VAT, w przypadku sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami sprzedawca ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż oraz otrzymanie całości lub części zapłaty tylko:

• na żądanie nabywcy oraz
• pod warunkiem że żądanie wystawienia dokumentu zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość albo część zapłaty.

Tym samym, mając na uwadze przywołane przepisy Ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy jest on zobowiązany do zarejestrowania sprzedaży na kasie rejestrującej, jeżeli klient przedstawi takie żądanie, to Wnioskodawca jest zobowiązany do wydania klientowi faktury VAT w postaci elektronicznej. Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do pozostawienia wydrukowanego paragonu fiskalnego w miejscu siedziby Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje przy tym za przedstawionym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, że przedstawione przez klienta żądanie wydania faktury VAT w postaci elektronicznej, może przybrać formę akceptacji postanowień regulaminu sklepu przed złożeniem przez klienta zamówienia. Taka akceptacja regulaminu sklepu będzie równoznaczna z wyrażeniem przez klienta zgody na otrzymanie faktury drogą elektroniczną oraz złożeniem Spółce żądania, o którym mowa w art. 106b ust. 3 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego w zakresie wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 4 i 5 w zakresie Wariantu III) na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) obowiązujących od 1 lipca 2021 r., natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.); dalej zwana ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż – stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast - zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy obowiązującym od 1 lipca 2021 r. - przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c) podmiotem niebędącym podatnikiem

- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez państwa członkowskie – w myśl art. 2 pkt 2 ustawy – rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1a) miejscem dostawy towarów jest w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 1a ustawy, przepisów ust. 1 pkt 1a-1c nie stosuje się do towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1:

1. podlegających opodatkowaniu podatkiem na zasadach określonych w art. 120 ust. 4 i 5;

2. podlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5;

3. będących przedmiotem dostawy na aukcji (licytacji) w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, jeżeli ich dostawa jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy, przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dostawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2. towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3. suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10.000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42.000 zł.

Zgodnie z art. 22a ust. 2 ustawy, jeżeli w trakcie roku podatkowego kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 3, zostanie przekroczona, przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a stosuje się, począwszy od dostawy, w związku z którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast w myśl art. 22a ust. 3 ustawy, dostawca, do którego ma zastosowanie przepis ust. 1, może wskazać jako miejsce dostawy miejsce, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1a. Dostawca, którego towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, wskazuje miejsce dostawy przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.

Ilekroć jest mowa w dziale XII w rozdziale 6a o procedurze unijnej - rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji (art. 130a pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 130b ust. 1 ustawy, podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.

Odnośnie dokumentowania zdarzeń poprzez wystawianie faktur należy wskazać, że w myśl art. 106a pkt 3 ustawy przepisy dotyczące faktur stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tych procedur, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a.

Stosownie do art. 106b ust. 4a ustawy, podatnik korzystający z procedur szczególnych , o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, może wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4.

Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 12 ustawy, faktura powinna zawierać stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII rozdziałach 6a, 7 i 9.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy – przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 32 ustawy – przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Stosownie do art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Zatem stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tego dokumentu. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez odbiorcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy i czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w Wariancie III dokonuje sprzedaży towarów na rzecz klientów z innych krajów UE nieobowiązanych do rozliczenia WNT (konsumentów), która to sprzedaż spełnia definicję wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, zawartej w art. 2 pkt 22a ustawy. Miejscem sprzedaży towarów nie jest terytorium Polski lecz terytorium tych poszczególnych krajów. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej w żadnym z tych krajów i korzysta od dnia 1 lipca 2021 r. z procedury unijnej poprzez system kompleksowej obsługi OSS. Procedura unijna umożliwia Wnioskodawcy rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu dokonywanej sprzedaży towarów państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji tj. Polski.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu dokumentowania sprzedaży dokonywanej na rzecz konsumentów z innych krajów UE a w szczególności wystawiania faktur na żądanie konsumenta, akceptacji przesyłania faktury w formie elektronicznej w związku z takim żądaniem oraz rejestracji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

Aby odpowiedzieć na wątpliwości Wnioskodawcy na wstępie należy zwrócić uwagę, że od dnia 1 lipca 2021 r. przepis dotyczący sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju został uchylony. Z tym dniem do ustawy została wprowadzona definicja wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (WSTO). A zatem wniosek Strony w zakresie zdarzenia przyszłego opisanego w Wariancie III trzeba analizować pod kątem nowo obowiązujących przepisów.

Wprowadzenie definicji wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (WSTO) wiąże się również ze zmianą dotychczasowego sposobu dokumentowania sprzedaży na rzecz konsumentów z innych niż Polska krajów UE. Sposób dokumentowania jest inny w zależności od tego czy podatnik dokonujący sprzedaży korzysta z procedury unijnej za pośrednictwem punktu kompleksowej obsługi OSS czy też z takiej procedury nie korzysta.

W przypadku podatnika korzystającego z procedury unijnej za pośrednictwem OSS czyli w przypadku analogicznym jak przypadek opisany w niniejszym wniosku podatnik taki, zgodnie z przytoczonym powyżej art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy nie ma obowiązku wystawienia faktury na rzecz konsumenta z innego kraju UE. Ustawa jednak nie zabrania wystawienia takiej faktury. Zasadą jest, że podatnik zarejestrowany w OSS wystawia faktury zgodnie z regulacjami państwa członkowskiego identyfikacji. A zatem skoro Wnioskodawca jako podmiot posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski, którego właśnie kraj siedziby jest krajem identyfikacji, w przypadku podjęcia decyzji o wystawianiu na rzecz konsumentów z innych krajów UE faktur, faktury te powinny być wystawiane zgodnie z regulacjami zawartymi w polskiej ustawie o podatku od towarów i usług. Przy czym istotne jest, że na fakturze należy wskazać stawkę podatku właściwą dla państwa członkowskiego konsumpcji.

Jednocześnie należy wskazać, że przepis art. 106b ust. 3 ustawy dotyczący obowiązku wystawienia faktury na żądanie nabywcy nie wymienia przypadku, kiedy to podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość i korzysta z procedury unijnej rejestrując się w punkcie kompleksowej obsługi OSS.

Podsumowując kwestię dokumentowania poprzez wystawienie faktury sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę w Wariancie III należy wskazać, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawiania faktur z tytułu wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość dokonywanej na rzecz konsumentów z innych krajów UE z tego względu, że Wnioskodawca korzysta z procedury unijnej i jest zarejestrowany w punkcie kompleksowej obsługi OSS. W przypadku dobrowolnego wystawienia takiej faktury zastosowanie znajdą regulacje polskiej ustawy, z tym, że stawka podatku musi być zgodna ze stawką kraju konsumenta. Wnioskodawca natomiast nie ma obowiązku wystawiać faktury na żądanie nabywcy ponieważ przepis dotyczący takiego obowiązku nie ma w tym przypadku zastosowania. Wystawienie faktury na prośbę konsumenta zależy więc wyłącznie od woli Wnioskodawcy.

Odnosząc się natomiast do dokumentowania opisanej w Wariancie III sprzedaży spełniającej definicję wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość przy użyciu kasy rejestrującej należy wskazać, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Pod pojęciem „sprzedaży” rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Oznacza to, że jeżeli miejscem opodatkowania wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (WSTO) będzie terytorium innego państwa członkowskiego, dostawy takie nie będą mieściły się pod pojęciem sprzedaży. Podatnicy, którzy od dnia 1 lipca 2021 r. dokonują/będą dokonywali wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, której miejscem opodatkowania będzie terytorium innego państwa członkowskiego, nie podlegają/nie będą podlegali obowiązkowi prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W opisanym w Wariancie III zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość na rzecz konsumentów z innych krajów UE i stosował procedurę unijną wymienioną w dziale XII w rozdziale 6a ustawy. A zatem, miejscem opodatkowania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę nie będzie terytorium Polski. Oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania dokonywanej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

W związku z powyższym, mając na uwadze stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w odniesieniu do pytania nr 1 (w zakresie Wariantu III) dotyczące sposobu wyrażenia zgody konsumenta na przesłanie faktury elektronicznej w związku z obowiązkiem Wnioskodawcy wynikającym z art. 106b ust. 3 ustawy należy wskazać, że stanowisko to jest nieprawidłowe ze względu na to, że jak wskazano wcześniej, art. 106b ust. 3 ustawy nie ma w tym przypadku zastosowania – podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość konsumentowi z innego kraju UE nie ma obowiązku wystawienia faktury na żądanie tego konsumenta na podstawie ww. przepisu w przypadku korzystania z procedury unijnej.

Również stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2 i 3 (w zakresie Wariantu III) należy uznać za nieprawidłowe. Swoje stanowisko Wnioskodawca przedstawił powołując przepisy, które zostały uchylone z dniem 30 czerwca 2021 r. W zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania sprzedaży towarów na rzecz konsumentów z innych niż Polska krajów UE przy zastosowaniu kasy rejestrującej jednakże na podstawie innych niż wskazał przepisów. Ponadto Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wydania na żądanie konsumenta faktury.

A zatem, całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego opisanego w Wariancie III należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.