Wnioskodawczyni prowadzi działalność polegającą na sprzedaży kiełbasek i mięs grillowanych na ogniu opalanym drewnem. Klienci nabywają grillowane wędliny lub mięso serwowane na tekturowych tackach z dodatkami. Wnioskodawczyni świadczy usługi grillowania w różnych lokalizacjach, w tym na parkingu pod galerią handlową, gdzie wynajmuje miejsce na czas nieokreślony. Zadała pytanie, czy jej działalność gastronomiczna ma charakter stacjonarny oraz czy od 1 stycznia 2021 r. ma obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych lub rolników ryczałtowych przy użyciu kasy fiskalnej on-line. Organ podatkowy uznał, że działalność Wnioskodawczyni na parkingu pod galerią handlową ma charakter stacjonarnej placówki gastronomicznej. W związku z tym Wnioskodawczyni była zobowiązana do prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych lub rolników ryczałtowych przy użyciu kasy fiskalnej on-line od 1 stycznia 2021 r. Stanowisko Wnioskodawczyni zostało ocenione jako nieprawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 20 lipca 2021 r. (data wpływu 22 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku stosowania kasy on-line od 1 stycznia 2021 r. - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 lipca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku stosowania kasy on-line od 1 stycznia 2021 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność polega głównie na sprzedaży kiełbasek i mięs grillowanych na ogniu opalanym drewnem. Klienci kupują grillowane wędliny lub mięso podawane na tekturowych tackach, z dodatkiem musztardy lub ketchupu, pieczywa w postaci bułki oraz wedle uznania z dodatkiem grillowanej cebulki i ogórka kiszonego. Na życzenie klienta zakupiona porcja przykrywana jest dodatkową tacką i pakowana do torebki foliowej na wynos. Do posiłku dokupić można słodki napój gazowany w puszce lub butelce. Klienci najczęściej spożywają zakupiony posiłek we własnym samochodzie.
Od 2017 roku Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej.
Sezonowo w niewielkim zakresie Wnioskodawczyni sprzedaje owoce i warzywa pochodzące z własnego ogrodu.
Palenisko grilla jest przenośne i Wnioskodawczyni świadczy usługi grillowania w różnych miejscach, np.: festyny, targowiska, giełda handlowa, w siedzibach firm jako atrakcja integracyjna dla pracowników lub jako posiłki regeneracyjne.
Dnia 23 września 2017 roku Wnioskodawczyni zawarła umowę z właścicielem Galerii (…), na dzierżawę części miejsca parkingowego o powierzchni 20 m² (4 m x 5 m), na którym Wnioskodawczyni grilluje i sprzedaje ugrillowane kiełbaski. Umowa zawarta została na czas nieokreślony z możliwością jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia dla każdej ze stron.
Początkowo w celu ochrony pracownika - sprzedawcy przed czynnikami atmosferycznymi Wnioskodawczyni stosowała zadaszenie w postaci namiotu otwartego. Z uwagi na słabą ochronę przed wiatrem namiotu wykonanego z tkaniny, 15 marca 2018 r. Wnioskodawczyni postanowiła postawić wiatę wykonaną z drewna, posiadającą zamykane pomieszczenie, stanowiące niewielki magazynek. Zadaszenie drewniane stanowi konstrukcję niezwiązaną trwale z gruntem i w każdej chwili można je zdemontować i postawić w innym miejscu. W puncie tym Wnioskodawczyni nie ma dostępu do bieżącej wody oraz nie ma przyłącza energii elektrycznej. Nie ma możliwości podłączenia pod prąd lodówki tradycyjnej, a wędliny i mięso co najmniej raz dziennie Wnioskodawczyni dowozi w przenośnych pojemnikach termoizolacyjnych. W punkcie usługowo-handlowym nie ma stolików i miejsc siedzących służących do konsumpcji zakupionych potraw z grilla.
Wnioskodawczyni posiada tylko jedno palenisko grillowe, które jest przewożone w zależności od miejsca świadczenia usługi. Najczęściej jednak Wnioskodawczyni świadczy usługi grillowania na parkingu pod galerią handlową w (…). Z uwagi na mobilny charakter świadczonych usług, główną prowadzoną działalność Wnioskodawczyni sklasyfikowała pod rodzajem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 56.10.B - Ruchome placówki gastronomiczne.
Na mocy ustawy z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r. poz. 675 z dnia 10 kwietnia 2019 r.) oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059), od dnia 1 stycznia 2021 r. świadczenie usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo powinny prowadzić ewidencję sprzedaży na rzecz osób fizycznych lub rolników ryczałtowych z zastosowaniem kasy fiskalnej on-line.
W grudniu 2020 roku z uwagi na wątpliwości interpretacyjne Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy po 31 grudnia 2020 r. nadal może stosować dotychczasową kasę z elektronicznym zapisem kopii, dlatego też swoje wątpliwości Wnioskodawczyni skonsultowała z serwisantem obsługującym kasy fiskalne. Pan z firmy serwisowej, po konsultacji z paniami z Urzędu Skarbowego zajmującymi się sprawami kas fiskalnych, zapewnił Wnioskodawczynię, że jako ruchoma placówka gastronomiczna Wnioskodawczyni nie ma obowiązku stosowania kasy online od 1 stycznia 2021 r., gdyż dotyczy on wyłącznie stacjonarnych placówek gastronomicznych.
Uzyskanie pisemnej interpretacji podatkowej, że prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gastronomiczna nie ma charakteru stacjonarnego, ponieważ jest ruchomą placówką gastronomiczną i może nadal po 31 grudnia 2020 r. prowadzić ewidencję sprzedaży na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych z wykorzystaniem kas fiskalnych z elektronicznym zapisem kopii, pozwoli Wnioskodawczyni rozwiać wszelkie wątpliwości.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w zaistniałym stanie faktycznym prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza polegająca na świadczeniu usług grillowania nie posiada charakteru stacjonarnego i można w pełni ją uznać za ruchomą placówkę gastronomiczną, która po 31 grudnia 2020 r. może nadal korzystać z ewidencjonowania sprzedaży przy pomocy kasy fiskalnej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii?
Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadzona przez Wnioskodawczynię placówka gastronomiczna nie ma charakteru stacjonarnego i Wnioskodawczyni uważa ją za ruchomą placówkę gastronomiczną, wobec czego Wnioskodawczyni nie ma obowiązku od dnia 1 stycznia 2021 r. prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych lub rolników ryczałtowych z zastosowaniem kasy fiskalnej on-line.
Mimo, iż Wnioskodawczyni najczęściej świadczy usługi grillowania na parkingu pod galerią handlową, to wiata drewniana stanowi konstrukcję niezwiązaną trwale z gruntem i w każdej chwili można ją zdemontować oraz postawić w innym miejscu. Palenisko grillowe nie jest na stałe wmontowane w grunt, więc można je dowolnie przewozić w celu zmiany miejsca świadczenia usług. W umowie zawarty jest zapis o jednomiesięcznym wypowiedzeniu, co czyni ten punkt usługowy miejscem niezbyt stabilnym jeśli chodzi o lokalizację prowadzenia działalności. Przy świadczeniu usług grillowania Wnioskodawczyni nie ma dostępu do bieżącej wody oraz nie ma przyłącza energii elektrycznej. Nie ma możliwości podłączenia pod prąd lodówki tradycyjnej a wędliny i mięso co najmniej raz dziennie Wnioskodawczyni dowozi w przenośnych pojemnikach termoizolacyjnych.
W puncie usługowo-handlowym nie ma stolików i miejsc siedzących służących do konsumpcji zakupionych potraw z grilla. Wnioskodawczyni posiada tylko jedno palenisko grillowe, które jest przewożone w zależności od miejsca wykonywania usługi. Wnioskodawczyni świadczy usługi grillowania w różnych miejscach, np.: festyny, targowiska, giełda handlowa, w siedzibach firm jako atrakcja integracyjna dla pracowników lub jako posiłki regeneracyjne, na prywatnych posesjach podczas organizowanych imprez rodzinnych. Mobilność świadczonych usług wskazuje na charakter ruchomej placówki gastronomicznej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685), zwanej dalej „ustawą o VAT (podatek od towarów i usług)”.
Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach - obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.
W myśl art. 111a ust. 3 ustawy o VAT, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:
1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
a. związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
b. obejmujących określenie:
c. zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.
Art. 111 ust. 6a ustawy o VAT określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).
Pojęcie „kasa fiskalna on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U 2019 r. poz. 816 ze zm.), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.
Znowelizowana ustawa o VAT wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas fiskalnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.
Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.
Zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r. - do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.
Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy o VAT).
Stosownie do art. 145a ust. 6 ustawy, producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 2 oraz kryteria i warunki techniczne dla tych kas. Potwierdzenie to jest wydawane nie później niż do dnia upływu okresów wskazanych odpowiednio w ust. 7 pkt 1 i 2.
Natomiast zgodnie z art. 145a ust. 7 ustawy, potwierdzenia o spełnieniu funkcji, kryteriów i warunków technicznych dla kas rejestrujących przez:
1. kasy rejestrujące z elektronicznym zapisem kopii – są wydawane na okres do dnia 31 grudnia 2022 r.;
2. kasy rejestrujące z papierowym zapisem kopii – są wydawane na okres do dnia 31 sierpnia 2019 r.
Zgodnie z art. 145b ust. 5 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy określone w ust. 1 i 3, określając rodzaje czynności, dla których termin został przedłużony, oraz dzień upływu przedłużonego terminu, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej oraz możliwości prowadzenia kontroli celno-skarbowej.
Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059), przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.
Mając na uwadze brzmienie § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, należy stwierdzić, że dniem rozpoczęcia prowadzenia ewidencji (granicznym dniem) przy użyciu kas on-line dla branży gastronomicznej będzie dzień 1 stycznia 2021 r.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od 2017 roku prowadzi ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność polega głównie na sprzedaży kiełbasek i mięs grillowanych na ogniu opalanym drewnem. Klienci kupują grillowane wędliny lub mięso podawane na tekturowych tackach, z dodatkiem musztardy lub ketchupu, pieczywa w postaci bułki oraz wedle uznania z dodatkiem grillowanej cebulki i ogórka kiszonego. Na życzenie klienta zakupiona porcja przykrywana jest dodatkową tacką i pakowana do torebki foliowej na wynos. Do posiłku dokupić można słodki napój gazowany w puszce lub butelce. Klienci najczęściej spożywają zakupiony posiłek we własnym samochodzie. Palenisko grilla jest przenośne i Wnioskodawczyni świadczy usługi grillowania w różnych miejscach, np.: festyny, targowiska, giełda handlowa, w siedzibach firm jako atrakcja integracyjna dla pracowników lub jako posiłki regeneracyjne.
Dnia 23 września 2017 roku Wnioskodawczyni zawarła umowę z właścicielem Galerii na dzierżawę części miejsca parkingowego o powierzchni 20m², na którym grilluje i sprzedaje ugrillowane kiełbaski. Umowa zawarta została na czas nieokreślony z możliwością jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia dla każdej ze stron.
Początkowo w celu ochrony pracownika - sprzedawcy przed czynnikami atmosferycznymi Wnioskodawczyni stosowała zadaszenie w postaci namiotu otwartego. Z uwagi na słabą ochronę przed wiatrem namiotu wykonanego z tkaniny, 15 marca 2018 r. Wnioskodawczyni postanowiła postawić wiatę wykonaną z drewna, posiadającą zamykane pomieszczenie, stanowiące niewielki magazynek. Zadaszenie drewniane stanowi konstrukcję niezwiązaną trwale z gruntem i w każdej chwili można je zdemontować i postawić w innym miejscu. W puncie tym Wnioskodawczyni nie ma dostępu do bieżącej wody oraz nie ma przyłącza energii elektrycznej. Nie ma możliwości podłączenia pod prąd lodówki tradycyjnej a wędliny i mięso co najmniej raz dziennie Wnioskodawczyni dowozi w przenośnych pojemnikach termoizolacyjnych. W punkcie usługowo-handlowym nie ma stolików i miejsc siedzących służących do konsumpcji zakupionych potraw z grilla.
Wnioskodawczyni posiada tylko jedno palenisko grillowe, które jest przewożone w zależności od miejsca świadczenia usługi. Najczęściej jednak Wnioskodawczyni świadczy usługi grillowania na parkingu pod galerią handlową. Z uwagi na mobilny charakter świadczonych usług, główną prowadzoną działalność Wnioskodawczyni sklasyfikowała pod rodzajem PKD: 56.10.B - Ruchome placówki gastronomiczne.
Sezonowo w niewielkim zakresie Wnioskodawczyni sprzedaje owoce i warzywa pochodzące z własnego ogrodu.
Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą obowiązku wymiany kasy rejestrującej z papierowym lub elektronicznym zapisem kopii na kasę on-line od 1 stycznia 2021 r. z tytułu świadczenia opisanych usług grillowania.
Odnosząc się do obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kas on-line od 1 stycznia 2021 r. – tj. terminu zmienionego ww. rozporządzeniem, należy zauważyć, że dotyczy on tylko ściśle określonych grup podatników.
W niniejszej sprawie zdaniem Wnioskodawczyni, prowadzona przez Nią placówka gastronomiczna nie ma charakteru stacjonarnego i Wnioskodawczyni uważa ją za ruchomą placówkę gastronomiczną, wobec czego Wnioskodawczyni nie ma obowiązku od dnia 1 stycznia 2021 r. prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych lub rolników ryczałtowych z zastosowaniem kasy fiskalnej on-line.
W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy prowadzona przez Wnioskodawczynię placówka gastronomiczna na terenie parkingu pod galerią handlową, w której Wnioskodawczyni świadczy usługi grillowania, stanowi stacjonarną placówkę gastronomiczną, w której świadczone są usługi związane z wyżywieniem.
Mając na uwadze brzmienie przepisu art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie Wnioskodawczyni konieczne jest zdefiniowanie dwóch elementów:
Należy zauważyć, że ustawodawca w art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznych usług, jednakże bazując pomocniczo na tych klasyfikacjach należy stwierdzić, że usługi związane z wyżywieniem ujęte zostały w Dziale 56 PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług), który to dział obejmuje usługi związane z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. Nie jest przy tym istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji.
Dla dokonania prawidłowej klasyfikacji wg PKWiU nie mają wpływu również czynniki takie jak to, czy:
Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy, należy uznać, że Wnioskodawczyni przygotowując opisane we wniosku kiełbaski i mięsa z grilla z różnymi dodatkami, sprzedaje gotowe dania w pełni przyrządzone i serwowane do bezpośredniego spożycia. Należy zauważyć, że taka forma prowadzenia działalności przez Wnioskodawczynię mieści się w definicji placówki gastronomicznej.
W celu odpowiedzi na pytanie, czy Wnioskodawczyni była zobowiązana do wymiany kasy rejestrującej na kasę on-line od 1 stycznia 2021 r. z tytułu ww. sprzedaży kiełbasek i mięs z grilla na terenie parkingu pod galerią handlową, należy rozstrzygnąć czy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi gastronomiczne należy traktować jako usługi wykonywane przez stacjonarną placówkę gastronomiczną.
Ustawa o VAT ani inne ustawy nie zawierają definicji słowa „stacjonarny”. Należy posłużyć się zatem wykładnią językową. I tak stosownie do definicji Słownika Języka Polskiego PWN określenie „stacjonarny” oznacza „znajdujący się gdzieś na stałe, niezmieniający miejsca pobytu lub swego położenia”.
Odnosząc się do kwestii związanej ze świadczeniem przez Wnioskodawczynię usług grillowania na terenie parkingu pod galerią handlową należy wskazać, że dla samego określenia czy są to usługi wykonywane przez stacjonarną placówkę gastronomiczną niewystarczające jest odwołanie się wyłącznie do słownikowego znaczenia pojęcia „stacjonarny” rozumianego jako „znajdujący się gdzieś na stałe, niezmieniający miejsca pobytu lub swego położenia”.
Jak wyżej wskazano prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gastronomiczna na terenie parkingu pod galerią handlową spełnia definicję placówki gastronomicznej. Natomiast dla określenia jakie z placówek gastronomicznych mają charakter „stacjonarny”, w pierwszej kolejności należy wskazać takie spośród nich, które takiego charakteru nie posiadają.
W tym zakresie można odwołać się do Polskiej Klasyfikacji Działalności z 2007 r., która w dziale 56 „Działalność usługowa związana z wyżywieniem” wskazuje jaki zakres działalności w tym zakresie jest prowadzony przez „Ruchome placówki gastronomiczne” - PKD 56.10.B (a więc te o charakterze niestacjonarnym). Podklasa ta obejmuje działalność:
Od wyżej wymienionej działalności gastronomicznej prowadzonej w formie „ruchomej” należy zatem odróżnić tą działalność, które nie ma takiego charakteru, co pozwala na zdefiniowanie placówek, na terenie których jest ona prowadzona jako „stacjonarnych”. Dział 56.10.A Polskiej Klasyfikacji Działalności obejmuje „Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne” - Podklasa ta obejmuje przygotowywanie i podawanie posiłków gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, bez względu na to czy spożywają oni przygotowywane posiłki na miejscu, biorą je na wynos czy są im dostarczane. Podklasa ta obejmuje działalność:
Skoro zatem ww. klasyfikacja nie traktuje działalności, tj. miejsce z żywnością na wynos jako działalności „ruchomych placówek gastronomicznych”, to należy ją traktować jako wykonywaną przez stacjonarne placówki gastronomiczne. Jak wynika z opisu sprawy, miejsce parkingowe, na którym Wnioskodawczyni grilluje i sprzedaje kiełbaski i mięsa dzierżawi od września 2017 roku. Miejsce to posiada drewnianą wiatę niezwiązaną trwale z gruntem, którą w każdej chwili można zdemontować i postawić w innym miejscu. Wnioskodawczyni posiada tylko jedno palenisko grillowe, które jest przewożone w zależności od miejsca świadczenia usługi, jednakże Wnioskodawczyni najczęściej świadczy usługi grillowania na parkingu pod galerią handlową. Z wniosku nie wynika aby Wnioskodawczyni przemieszczała wiatę postawioną na parkingu w galerii w inne miejsce świadczenia usług. Zatem uznać należy, że z punktu widzenia osób, które mogą skorzystać z usług gastronomicznych na terenie parkingu pod galerią handlową placówka ta ma charakter „stacjonarny”.
Wnioskodawczyni sklasyfikowała swoją działalność pod rodzajem PKD: 56.10.B - Ruchome placówki gastronomiczne, jednakże trzeba mieć na względzie, że klasyfikacje statystyczne w tym przypadku należy traktować jedynie pomocniczo. Ruchome placówki gastronomiczne to taki punkt sprzedaży, który może być przenoszony z miejsca na miejsce przy wykorzystaniu odrębnego środka transportu. Jak wynika z opisu sprawy wiata na parkingu pod galerią handlową jest zlokalizowana tylko w tym jednym miejscu, nie jest ruchoma i nie jest przenoszona w różne miejsca. Dodatkowo miejsce parkingowe zostało przez Wnioskodawczynię wynajęte na czas nieokreślony, co oznacza że do momentu wypowiedzenia umowy można Ją zlokalizować pod określonym miejscem. Tym samym wiatę na parkingu pod galerią handlową należy uznać za stałe miejsce sprzedaży, gdyż nie zmienia ona swojego położenia, a działalność prowadzona za jej pośrednictwem nie jest świadczona w różnych miejscach. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze stacjonarną placówką gastronomiczną w rozumieniu art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT, co oznacza, że usługi związane z wyżywieniem świadczone w ruchomej placówce podlegają obowiązkowemu ewidencjonowaniu na kasie rejestrującej on-line.
Mając na uwadze opis sprawy oraz cytowane przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawczyni miała obowiązek do prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych od 1 stycznia 2021 r. przy użyciu kas on-line, tj. kas umożliwiających połączenie i przesyłanie danych między kasami rejestrującymi, a Centralnym Repozytorium Kas, z uwzględnieniem przepisu art. 145b ust. 2 ustawy.
W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.
Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili