0114-KDIP1-3.4012.231.2021.4.ISK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2021 r. (data wpływu 28 czerwca 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 10 czerwca 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.231.2021.1.ISK (doręczone Stronie 16 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do skorzystania z ulgi na zakup licencji na korzystanie przez dany okres z kasy on-line mającej postać oprogramowania – jest nieprawidłowe;
• braku możliwości ewidencjonowania całej sprzedaży (sprzedaż w kąciku gastronomicznym oraz sprzedaż pozostałych towarów) za pomocą kas mających postać oprogramowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z 23 czerwca 2021 r. (data wpływu 28 czerwca 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 10 czerwca 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.231.2021.1.ISK (skutecznie doręczonym 16 czerwca 2021 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na zakup licencji na korzystanie przez dany okres z kasy on-line mającej postać oprogramowania oraz braku możliwości ewidencjonowania całej sprzedaży (sprzedaż w kąciku gastronomicznym oraz sprzedaż pozostałych towarów) za pomocą kas mających postać oprogramowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka przygotowuje biznesplan na ewentualne otwarcie restauracji. Na liście kosztów budżetu znalazły się kasy fiskalne. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 maja 2020 r. w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz. U. z 2020 r. poz. 957) kasa fiskalna nie musi mieć postaci „fizycznej”, a jedynie postać wirtualną (oprogramowanie komputerowe). Na rynku pojawiają się firmy, które zamierzają wprowadzić do swojej oferty oprogramowanie „wirtualną kasę fiskalną” w formie abonamentu, tzn. za korzystanie z oprogramowania będzie można płacić z góry za 24 miesiące (2 lata) kwotę 777 złotych netto (plus VAT (podatek od towarów i usług)). Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 820) podatnikowi, który spełni warunki wymienione w rozporządzeniu przysługuje zwrot (lub ulga) kwot wydanych na zakup kas. Z planów Wnioskodawcy wynika, że Wnioskodawca będzie potrzebować czterech kas rejestrujących.

Chodzi o otwarcie nowego lokalu restauracyjnego, dotychczas Wnioskodawca nie prowadził jeszcze działalności w tym segmencie.

Drugie zdarzenie przyszłe dotyczy konieczności korzystania z dwóch różnych (oddzielnych) kas rejestrujących w przypadku prowadzenia działalności łączonej. Chodzi o prowadzenie sklepu spożywczego łącznie z kącikiem gastronomicznym w ramach tego sklepu, w którym to kąciku sprzedawane będą kawa, hot-dogi, zapiekanki, kurczaki z rożna oraz inne drobne przekąski przygotowywane przez personel sklepu na miejscu, analogicznie jak się to spotyka w sklepach „X”.

W uzupełnieniu wniosku podano numer klasyfikacji statystycznej dla usług gastronomicznych wskazanych we wniosku:

· 56.10.11.0 - przyszłe zdarzenie opisane we wniosku jako pierwsze;

· 56.10.13.0 - przyszłe zdarzenie opisane we wniosku jako drugie.

Wnioskodawca wskazał, że w związku z zapłatą abonamentu za korzystanie z kasy on-line mającej postać oprogramowania Wnioskodawca nie stanie się właścicielem praw autorskich do oprogramowania. Zostanie wykupiona licencja na korzystanie z kasy on-line mającej postać oprogramowania przez dany okres. Po ustaniu okresu, na który została wykupiona licencja będzie można opłacić licencję na kolejny okres i nadal korzystać z kasy on-line mającej postać oprogramowania. Jeżeli licencja nie zostanie opłacona, kasa on-line mająca postać oprogramowania przechodzi w stan „do odczytu”, co umożliwia pobieranie informacji na temat historycznych zarejestrowanych zdarzeń sprzedażowych, lecz uniemożliwia rejestrowanie nowych transakcji sprzedaży. Rejestracja nowych transakcji sprzedaży będzie możliwa po wniesieniu kolejnej opłaty za dany okres. Analogicznie jak z zakupem samochodu. Przedsiębiorca kupuje samochód, jednak musi również cyklicznie kupować paliwo, aby samochód działał.

Zgodnie z art. 111 ust. 3ca ustawy o VAT, podatnicy mogą używać kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a, do prowadzenia ewidencji sprzedaży, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, gdy zostały one nabyte odpowiednio przez wynajmującego, wydzierżawiającego, leasingodawcę lub drugą stronę innej umowy o podobnym charakterze, w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Za zakup kasy wirtualnej sprzedawca wystawi fakturę, potwierdzającą zakup kasy rejestrującej mającej postać oprogramowania.

Za zakup kasy on-line mającej postać oprogramowania Wnioskodawca będzie posiadał dowód zapłaty (potwierdzenie przelewu oraz fakturę VAT z informacją, że cała wymagana wartość faktury została opłacona).

Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy on-line mającej postać oprogramowania w trakcie obowiązywania potwierdzenia wydanego przez Prezesa Głównego Urzędu Miar, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy. 

Wnioskodawca nie rozpocznie ewidencji sprzedaży usług przy pomocy kasy on-line mającej postać oprogramowania w momencie rozpoczęcia sprzedaży usług. Wcześniej, rozpoczynając działalność w lokalu gastronomicznym będzie rejestrować sprzedaż na kasie „sprzętowej" on-line. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 maja 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 965) dla usług gastronomicznych jest możliwość korzystania z kas mających postać oprogramowania, natomiast handel detaliczny towarami spożywczymi nie został wymieniony w tym rozporządzeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy jeżeli Wnioskodawca zakupi możliwość korzystania z oprogramowania wirtualnych kas fiskalnych w postaci czterech abonamentów na 24 miesiące, każdy na kwotę 777,00 PLN (siedemset siedemdziesiąt siedem) + VAT, to czy spełniając pozostałe warunki wymienione w rozporządzeniu Wnioskodawca będzie mógł starać się o zwrot kwoty (699,30 PLN od każdego z czterech zakupionych abonamentów) na wirtualne kasy (razem kwota 2797,20 PLN)?
2. Czy należy zastosować oddzielne kasy rejestrujące do sprzedaży w kąciku gastronomicznym (kasy mające postać oprogramowania), a do sprzedaży pozostałych towarów w sklepie inne kasy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

W świetle obowiązujących przepisów kupując możliwość korzystania z kas rejestrujących, które nie mają postaci „fizycznej”, a jedynie postać oprogramowania Wnioskodawca powinien mieć możliwość uzyskania zwrotu (lub ulgi) zgodnie z rozporządzeniem, na które Wnioskodawca się powołuje. Nie powinien mieć znaczenia fakt, że kasy mające postać oprogramowania nie mają postaci „fizycznej” i są sprzedawane w systemie znanym jako SAAS (software as a service).

Ad 2

W zakresie zdarzenia przyszłego opisanego jako drugie, wydaje się, że sprzedaż gastronomiczną w małym sklepie spożywczym można traktować jako uzupełniającą względem towarów spożywczych i przemysłowych, których wartość sprzedaży jest wyższa znacząco. Pytanie czy mały przedsiębiorca musi inwestować w oddzielne kasy, do tak małego sklepu „typu X” jest zasadne, ze względu na istotne koszty, które trzeba ponieść.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 maja 2020 r. (Dz.U. z 2020, poz. 965) w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania prowadząc działalność, która klasyfikuje się pod numerem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 56.10.13.0 ma prawo korzystać z kas rejestrujących mających postać oprogramowania.

W najbliższej przyszłości w jednym lokalu Wnioskodawca zamierza uruchomić sklep ogólnospożywczy z kącikiem gastronomicznym, więc działalność tego lokalu będzie klasyfikowana jako:

• PKD 47.11.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych - dla działalności sklepu.
• PKD 56.10.13.0 dla działalności gastronomicznej prowadzonej w ramach sklepu.

Rozpoczynając działalność handlową (sklep spożywczy) i gastronomiczną (kącik gastronomiczny) prowadzoną w jednym pomieszczeniu i przez ten sam personel Wnioskodawca ma prawo do uruchomienia kasy rejestrującej on-line w postaci oprogramowania w kąciku gastronomicznym, w którym dokonywana jest rejestracja sprzedaży produktów, które podlegają klasyfikacji PKD 56.10.13.0. Jednocześnie rejestracja sprzedaży pozostałych artykułów będących w ofercie sklepu spożywczego (PKD 47.11.Z) odbywałaby się na innych kasach rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na zakup licencji na korzystanie przez dany okres z kasy on-line mającej postać oprogramowania oraz prawidłowe w zakresie braku możliwości ewidencjonowania całej sprzedaży (sprzedaż w kąciku gastronomicznym oraz sprzedaż pozostałych towarów) za pomocą kas mających postać oprogramowania.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy, podatnicy, u których:

1. powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy w obowiązujących terminach rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a,
2. nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a, oraz dotychczas nie używali kas rejestrujących lub kas, o których mowa w art. 145a ust. 1, do prowadzenia ewidencji sprzedaży

- mają prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty wydanej na zakup każdej z kas rejestrujących, w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł, a w przypadku gdy kwota ta jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, mają prawo do zwrotu ich różnicy na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, lub do odliczenia od podatku należnego tej różnicy za następne okresy rozliczeniowe, pod warunkiem że zakup kas rejestrujących nastąpił nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji.

Stosownie do art. 111 ust. 5 ustawy, w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w ust. 4, wykonują wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub są podatnikami, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od dnia złożenia wniosku przez podatnika.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą dokonać odliczenia lub otrzymać zwrot, o których mowa w art. 111 ust. 4 i 5, na zakup kas rejestrujących, o których mowa w art. 111 ust. 6a, przy czym za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przyjmuje się dzień 1 stycznia 2021 r. - dla podatników, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 ustawy.

Odnosząc się do możliwości skorzystania z prawa do „ulgi” w przypadku zakupu kasy on-line należy wskazać, że sposób i tryb odliczania od podatku należnego lub zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących on-line określa obowiązujące od 1 maja 2019 r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie odliczenia lub zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika (Dz. U. z 2019 r. poz. 820), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczenia lub zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika, odliczenie kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy zwanej dalej „kwotą wydaną na zakup”, lub jej zwrot następuje pod warunkiem:

1. rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przez podatnika przy użyciu kasy rejestrującej zakupionej w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy;
2. posiadania przez podatnika faktury potwierdzającej zakup kasy rejestrującej oraz dowodu zapłaty całej należności za jej zakup.

§ 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie odliczenia lub zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika stanowi, że w przypadku podatników prowadzących ewidencję sprzedaży przy użyciu więcej niż jednej kasy rejestrującej odliczenie lub zwrot, o którym mowa w ust. 1, na zakup każdej z tych kas następuje dodatkowo pod warunkiem rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przy użyciu każdej kasy rejestrującej w każdym punkcie sprzedaży nie później niż w okresie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przez podatnika.

Stosownie do § 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie odliczenia lub zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika, odliczenia, o którym mowa w § 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za okres rozliczeniowy, w którym rozpoczęto prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, lub za okresy następujące po tym okresie rozliczeniowym. W przypadku gdy kwota wydana na zakup wykazana w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za dany okres rozliczeniowy jest niższa bądź równa kwocie podatku należnego, podatnik pomniejsza kwotę tego podatku o wysokość kwoty wydanej na zakup.

W przypadku gdy kwota wydana na zakup wykazana w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za dany okres rozliczeniowy jest wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik pomniejsza kwotę podatku należnego o wysokość kwoty wydanej na zakup, a pozostałą część kwoty wydanej na zakup może, w tym okresie rozliczeniowym, wykazać do zwrotu na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, zwanych dalej „rachunkiem”, lub powiększyć kwotę podatku naliczonego do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy (§ 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie odliczenia lub zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika).

Zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie odliczenia lub zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika, jeżeli w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za dany okres rozliczeniowy nie wystąpił podatek należny, podatnik kwotę wydaną na zakup wykazuje do zwrotu na rachunek lub powiększa kwotę podatku naliczonego do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Nowe regulacje przewidują system zwrotu kwot wydanych na zakup kasy on-line w wysokości 90% zakupu (bez podatku), jednakże nie więcej niż 700 zł dla:

• podatników, u których powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży w obowiązujących terminach, przy użyciu kas on-line;
• podatników, u których nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy dobrowolnie rozpoczną prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas on-line oraz wcześniej nie stosowali innych rodzajów kas do prowadzenia ewidencji sprzedaży;
• podatników zobligowanych do wymiany kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy on-line ze względu na działalność prowadzoną w określonych ustawą branżach.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a) związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej, b) obejmujących określenie: -sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy, -sposobu pracy kasy rejestrującej, c) zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Art. 111 ust. 6a ustawy określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Pojęcie „kasa fiskalna on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, nie zostali zobowiązani do posiadania kas fiskalnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.

Zgodnie bowiem z art. 145a ust. 1, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

W myśl art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r. – do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 145a ust. 6 ustawy, producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 2 oraz kryteria i warunki techniczne dla tych kas. Potwierdzenie to jest wydawane nie później niż do dnia upływu okresów wskazanych odpowiednio w ust. 7 pkt 1 i 2.

Natomiast zgodnie z art. 145a ust. 7 ustawy, potwierdzenia o spełnieniu funkcji, kryteriów i warunków technicznych dla kas rejestrujących przez:

1. kasy rejestrujące z elektronicznym zapisem kopii – są wydawane na okres do dnia 31 grudnia 2022 r.;

2. kasy rejestrujące z papierowym zapisem kopii – są wydawane na okres do dnia 31 sierpnia 2019 r.

Zgodnie z art. 145b ust. 5 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy określone w ust. 1 i 3, określając rodzaje czynności, dla których termin został przedłużony, oraz dzień upływu przedłużonego terminu, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej oraz możliwości prowadzenia kontroli celno-skarbowej.

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 19 czerwca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r., poz. 1059). Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. rozporządzenia przedłużono terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2020 r. w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.

Mając na uwadze brzmienie § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, należy stwierdzić, że dniem rozpoczęcia prowadzenia ewidencji (granicznym dniem) przy użyciu kas on-line dla branży gastronomicznej jest dzień 1 stycznia 2021 r.

Stosownie do art. 111b ust. 1 ustawy, ewidencja sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1, w odniesieniu do niektórych grup podatników lub rodzajów czynności może być prowadzona przy użyciu kas rejestrujących mających postać oprogramowania, spełniających wymagania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 pkt 2.

Do kas rejestrujących, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 111 i art. 111a stosuje się odpowiednio (art. 111b ust. 2 ustawy).

Przy czym w myśl art. 111b ust. 3 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia:

1. grupy podatników lub rodzaje czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących, o których mowa w ust. 1,

2. wymagania techniczne dla kas rejestrujących, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich używania, w tym sposób prowadzenia ewidencji sprzedaży przy ich użyciu, sposób zakończenia ich używania w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas oraz szczególne przypadki i sposób wystawiania dokumentów w postaci innej niż wydruk przy zastosowaniu tych kas

- uwzględniając potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu lub nieprawidłowemu prowadzeniu ewidencji sprzedaży przez podatników oraz zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych, a także bezpiecznego przesyłania tych danych między kasą a Centralnym Repozytorium Kas, konieczność zapewnienia nabywcy prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów i usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość sprawdzenia przez niego prawidłowości zaewidencjonowania sprzedaży i wystawiania dowodu potwierdzającego jej dokonanie oraz optymalne dla danego rodzaju sprzedaży rozwiązania techniczne dla tych kas.

Wskazać należy, że od dnia 1 czerwca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 maja 2020 r. w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz. U. z 2020 r. poz. 957), które określa wymagania techniczne dla kas rejestrujących mających postać oprogramowania oraz sposób ich używania, w tym sposób prowadzenia ewidencji przy ich użyciu, sposób zakończenia ich używania w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas oraz szczególne przypadki i sposób wystawiania dokumentów w postaci innej niż wydruk przy zastosowaniu tych kas.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy, wymagania techniczne określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia i posiadają ważne certyfikaty kasy.

Z powyższego wynika, że każda kasa mająca postać oprogramowania czyli tzw. kasa wirtualna jest jednocześnie kasą on-line.

Należy jednak zauważyć, że nie każda sprzedaż może być ewidencjonowana za pomocą kasy wirtualnej. W celu uregulowania tego zakresu ustawodawca wprowadził obowiązujące od 1 czerwca 2020 r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 maja 2020 r. w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz. U. z 2020 r. poz. 965).

Stosownie do § 1 pkt 22 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania, kasy rejestrujące mające postać oprogramowania mogą być używane przez podatników w odniesieniu do usług restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56.10).

Ad 1

Spółka przygotowuje biznesplan na ewentualne otwarcie restauracji. Świadczone usługi gastronomiczne będą sklasyfikowane w PKWiU 56.10.11.0. Na liście kosztów budżetu znalazły się kasy fiskalne. Na rynku pojawiają się firmy, które zamierzają wprowadzić do swojej oferty oprogramowanie „wirtualną kasę fiskalną” w formie abonamentu, tzn. za korzystanie z oprogramowania będzie można płacić z góry za 24 miesiące (2 lata) kwotę 777 złotych netto (plus VAT). Wnioskodawca wskazał, że będzie potrzebować czterech kas rejestrujących.

W związku z zapłatą abonamentu za korzystanie z kasy on-line mającej postać oprogramowania Wnioskodawca nie stanie się właścicielem praw autorskich do oprogramowania. Zostanie wykupiona licencja na korzystanie z kasy on-line mającej postać oprogramowania przez dany okres. Po ustaniu okresu, na który została wykupiona licencja będzie można opłacić licencję na kolejny okres i nadal korzystać z kasy on-line mającej postać oprogramowania. Jeżeli licencja nie zostanie opłacona, kasa on-line mająca postać oprogramowania przechodzi w stan „do odczytu”, co umożliwia pobieranie informacji na temat historycznych zarejestrowanych zdarzeń sprzedażowych, lecz uniemożliwia rejestrowanie nowych transakcji sprzedaży. Rejestracja nowych transakcji sprzedaży będzie możliwa po wniesieniu kolejnej opłaty za dany okres.

Za zakup kasy wirtualnej sprzedawca wystawi Wnioskodawcy fakturę, potwierdzającą zakup kasy rejestrującej mającej postać oprogramowania. Dodatkowo w związku z zakupem kasy on-line mającej postać oprogramowania Wnioskodawca będzie posiadał dowód zapłaty (potwierdzenie przelewu oraz fakturę VAT z informacją, że cała wymagana wartość faktury została opłacona).

Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy on-line mającej postać oprogramowania w trakcie obowiązywania potwierdzenia wydanego przez Prezesa Głównego Urzędu Miar, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy. 

Wnioskodawca nie rozpocznie ewidencji sprzedaży usług przy pomocy kasy on-line mającej postać oprogramowania w momencie rozpoczęcia sprzedaży usług. Wcześniej, rozpoczynając działalność w lokalu gastronomicznym będzie rejestrować sprzedaż na kasie „sprzętowej" on-line.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej w sytuacji zakupu czterech abonamentów na licencję na korzystanie przez dany okres z kasy on-line mającej postać oprogramowania.

Wskazać w tym miejscu należy, że kasa rejestrująca mająca postać oprogramowania (tzw. kasa wirtualna) to oprogramowanie, a nie urządzenie, na którym jest ono zainstalowane. W związku z tym, ulga z tytułu zakupu kasy rejestrującej, określona w art. 111 ust. 4 ustawy, przysługuje tylko w przypadku nabycia oprogramowania (kasy mającej postać oprogramowania). Zgodnie z tym przepisem podatnicy mają prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty wydanej na zakup każdej z kas rejestrujących w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Należy podkreślić, że zgodnie z ww. art. 111 ust. 4 ustawy o VAT oraz przepisami rozporządzenia w sprawie odliczania lub zwrotu kwot wydanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika prawo do ulgi przysługuje z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

W rozporządzeniu w sprawie odliczania lub zwrotu kwot wydanych na zakup kas rejestrujących określone zostały warunki, które muszą być spełnione, aby możliwe było ujęcie „ulgi” w rozliczeniu podatnika. Odliczenie kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej, lub jej zwrot następuje pod warunkiem:

• rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przez podatnika przy użyciu kasy rejestrującej zakupionej w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy,
• posiadania przez podatnika faktury potwierdzającej zakup kasy rejestrującej oraz dowodu zapłaty całej należności za jej zakup.

Tym samym podatnik musi posiadać fakturę potwierdzającą zakup kasy rejestrującej oraz dowód zapłaty całej należności za jej zakup, aby przysługiwało mu uprawnienie do ulgi na zakup kasy wirtualnej. Również w przypadku, gdy zapłata za zakup kasy rejestrującej dokonywana jest w ratach, podstawą do uzyskania „ulgi” również jest dowód zapłaty należności za jej zakup.

Natomiast „ulga” nie przysługuje w przypadku kas, które są używane przez podatnika na podstawie umów najmu, dzierżawy lub leasingu. Zgodnie z art. 111 ust. 3ca ustawy o VAT podatnicy mogą używać kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a, do prowadzenia ewidencji sprzedaży, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, gdy zostały one nabyte odpowiednio przez wynajmującego, wydzierżawiającego, leasingodawcę lub drugą stronę innej umowy o podobnym charakterze, w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Zatem umowa zawarta przez podatnika z producentem o korzystanie z kasy rejestrującej on-line mającej postać oprogramowania, na podstawie której podatnik ponosi opłaty licencyjne (umowa licencyjna), należy do rodzaju umów wskazanych w art. 111 ust. 3ca ustawy o VAT, ponieważ autorskie prawa majątkowe do kasy wirtualnej nie są przenoszone przez producenta na podatnika. Podatnik ponosi wyłącznie opłaty licencyjne za prawo korzystania z kasy wirtualnej i przez okres opisany warunkami licencji, to jest za prawo korzystania z kopii programu komputerowego, do którego autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie. Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego obejmują prawo do rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii (art. 74 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062)).

Ulga z tytułu zakupu kasy rejestrującej, określona w art. 111 ust. 4 ustawy, przysługiwałaby tylko w przypadku nabycia oprogramowania (kasy mającej postać oprogramowania). Ulga z tytułu zakupu kasy wirtualnej nie przysługuje jednak w przypadku korzystania z oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej.

W związku z tym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwot wydatkowanych na zakup abonamentów w postaci opłat licencyjnych w związku z umową o korzystanie z kasy rejestrującej mającej postać oprogramowania.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca zamierza prowadzić sklep spożywczy łącznie z kącikiem gastronomicznym w ramach tego sklepu, w którym to kąciku sprzedawane będą kawa, hot-dogi, zapiekanki, kurczaki z rożna oraz inne drobne przekąski przygotowywane przez personel sklepu na miejscu, analogicznie jak się to spotyka w sklepach „X”. Wnioskodawca klasyfikuje świadczone usługi gastronomiczne do PKWiU 56.10.13.0.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku możliwości ewidencjonowania całej sprzedaży (sprzedaż w kąciku gastronomicznym oraz sprzedaż pozostałych towarów) za pomocą kas mających postać oprogramowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozpoczynając działalność handlową (sklep spożywczy) i gastronomiczną (kącik gastronomiczny) prowadzoną w jednym pomieszczeniu i przez ten sam personel Wnioskodawca ma prawo do uruchomienia kasy rejestrującej on-line w postaci oprogramowania w kąciku gastronomicznym, w którym dokonywana jest rejestracja sprzedaży produktów, które podlegają klasyfikacji PKD 56.10.13.0. Jednocześnie rejestracja sprzedaży pozostałych artykułów będących w ofercie sklepu spożywczego (PKD 47.11.Z) odbywałaby się na innych kasach rejestrujących.

Wskazać w tym miejscu należy, że wprowadzenie kas rejestrujących mających postać oprogramowania dla wskazanych w rozporządzeniu grup podatników ma charakter fakultatywny, co oznacza, że podatnik może z takiego rozwiązania skorzystać lub nie. Wprowadzenie takiego rodzaju kas ma na celu umożliwienie określonym podatnikom korzystania z nowoczesnego i łatwiejszego rozwiązania. Kasy wirtualne stanowią alternatywę dla obecnie użytkowanych kas rejestrujących, a ich stosowanie ma doprowadzić do zmniejszenia kosztów wywiązywania się podatników z obowiązku ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz usprawnienia procesu rejestracji i kontroli sprzedaży detalicznej w czasie rzeczywistym.

Zaznaczyć należy, że w § 1 i § 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania, wymienione zostały określone czynności wykonywane przez podatników, w odniesieniu do których możliwe jest dokonywanie ich ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej mającej postać oprogramowania. Skoro zatem ustawodawca w rozporządzeniu ściśle określił czynności tj. wskazał konkretne usługi i dostawy określonych towarów, w odniesieniu do których podatnik ma możliwość używania kas rejestrujących mających postać oprogramowania, oznacza to, że ewidencja może dotyczyć wyłącznie tych wymienionych czynności, a nie całej realizowanej przez podatnika sprzedaży, w tym czynności niewymienionych w rozporządzeniu.

Mając powyższe na uwadze, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że tworząc kącik gastronomiczny, w którym to kąciku sprzedawane będą kawa, hot-dogi, zapiekanki, kurczaki z rożna oraz inne drobne przekąski przygotowywane przez personel sklepu na miejscu, które to usługi Wnioskodawca klasyfikuje w PKWiU 56.10.13.0 - usługi przygotowywania i podawania posiłków w lokalach samoobsługowych, uznać należy, że usługi te będą stanowić czynności określone w § 1 pkt 22 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania i Wnioskodawca wyłącznie do tych usług będzie mógł korzystać z ewidencjonowania na kasie rejestrującej mającej postać oprogramowania. Natomiast rejestracja sprzedaży artykułów będących w ofercie sklepu spożywczego powinna odbywać się na innego rodzaju kasach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.