0114-KDIP1-1.4012.567.2021.1.KOM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 w związku z art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 11 sierpnia 2021 r. (data wpływu 11 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

· nieuznania sprzedaży majątku za zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP oraz braku wyłączenia transakcji z opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – jest prawidłowe,

· prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie wystawionej przez Zbywcę faktury/faktur dokumentującej Transakcję – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

11 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania sprzedaży majątku za zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP i braku wyłączenia transakcji z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie wystawionej przez Zbywcę faktury/faktur dokumentującej Transakcję.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

- Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

A sp. z o.o.

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

B sp. z o.o.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu, zarządzania oraz komercjalizacji nieruchomości handlowych położonych w […]. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka, celem rozszerzenia prowadzonej przez siebie działalności, planuje zakup zabudowanej nieruchomości należącej do B sp. z o. o. (dalej: „B” lub „Zbywca”).

B oraz Wnioskodawca są podmiotami powiązanymi. Właścicielem pośrednio lub bezpośrednio 100% udziałów w Spółce oraz w B jest spółka C S.A. (dalej: „C”) z siedzibą w […]. C posiada 100% akcji w D S.A. (dalej: „D”), a D posiada 100% udziałów w B. Jednocześnie C posiada 53,88% udziałów w Spółce, a D posiada 46,12% udziałów w Spółce.

Zbywca jest spółką prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą. Zgodnie ze wskazaniem zawartym w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), jej przeważającym przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Na dzień zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca i B będą zarejestrowani w Polsce jako podatnicy VAT czynni i będą spełniać ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

B jest właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w […] (dalej „Nieruchomość”). Nieruchomość stanowi działka gruntu o pow. 12 623 m2. Na przedmiotowej działce B zrealizowała inwestycje polegającą na budowie pawilonu handlowo-usługowego o pow. zabudowy 3 174,52 m2 wraz z właściwymi instalacjami i przyłączami oraz parkingiem na 112 miejsc postojowych (dalej: „Pawilon Handlowy”).

Budowa Pawilonu Handlowego została zrealizowana z zamiarem prowadzenia działalności opodatkowanej VAT. W efekcie, B dokonała odliczenia VAT naliczonego w związku z wydatkami na budowę pawilonu. Pawilon został oddany do użytku w 30 listopada 2016 r. (termin oddania do użytku ostatniego etapu inwestycji) i od tego czasu B nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku przekraczających 30% jego wartości początkowej.

Obecnie w Pawilonie Handlowym funkcjonuje 6 niezależnych lokali handlowych, które są przedmiotem następujących umów najmu:

1. Umowa Najmu z […] 2012 r. z późniejszymi zmianami zawarta pomiędzy B, a E S.A., której przedmiotem jest najem lokalu o powierzchni użytkowej 1.024,08 m2.

Umowa obowiązuje do 10 grudnia 2024 r. Zgodnie z pkt 7.1 umowy najmu, umowa została zawarta na czas określony – dziesięć lat (10) lat liczonych od dnia wydania przedmiotu umowy protokołem zdawczo – odbiorczym. W myśl pkt 7.2. ww. umowy najmu, po upływie terminu, o którym mowa w pkt 7.1. umowy umowę najmu poczytuje się za zawartą na okres kolejnych dziesięciu lat na warunkach określonych w umowie chyba, że Najemca wyrazi pisemny sprzeciw co najmniej na miesiąc przed upływem dziesięcioletniego terminu, o którym mowa powyżej.

2. Umowa Najmu z […] 2016 r. zawarta pomiędzy B, a A.K. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą […] (wspólnik spółki cywilnej) oraz J.W. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą […] (wspólnik spółki cywilnej) prowadzącymi działalność w formie spółki cywilnej pod firmą […] s.c. dotycząca wynajmu lokalu użytkowego nr III o powierzchni 1400 m2 .

Umowa obowiązuje do 12 lipca 2026 r. Po upływie tego czasu umowa zostanie uznana za ponownie zawartą na kolejny okres 10 lat, o ile najpóźniej na 12 miesięcy przed upływem okresu najmu, najemca lub B nie złoży pisemnego oświadczenia, że nie zgadza się na dojście do skutku nowej umowy.

3. Umowa Najmu z […] 2019 r. zawarta pomiędzy B, a M.M. (prowadzącą w lokalu działalność pod nazwą […]) dotycząca wynajmu lokalu użytkowego nr IV o powierzchni 67,97 m2.

Umowa obowiązuje do 31 sierpnia 2024 r. Po upływie tego czasu umowa zostanie uznana za ponownie zawartą na okres 5 lat, o ile najpóźniej na 3 miesiące przed upływem okresu najmu najemca lub B nie złoży pisemnego oświadczenia, że nie zgadza się na dojście do skutku nowej umowy.

4. Umowa Najmu z […] 2019 r. zawarta pomiędzy B, a K.F. prowadzącym działalność pod firmą […] dotycząca wynajmu lokalu użytkowego nr V o powierzchni 143,91 m2.

Umowa obowiązuje do 31 marca 2024 r. Po upływie tego czasu umowa zostanie uznana za ponownie zawartą na okres 5 lat, o ile najpóźniej na 6 miesięcy przed upływem okresu najmu najemca lub B nie złoży pisemnego oświadczenia, że nie zgadza się na dojście do skutku nowej umowy.

5. Umowa Najmu z […] 2020 r. zawarta pomiędzy B, a P.K. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą […] dotycząca wynajmu lokalu użytkowego nr VI o powierzchni 139,32 m2.

Umowa obowiązuje do dnia 1 października 2025 r. Po upływie tego czasu umowa zostanie uznana za ponownie zawartą na okres 5 lat, o ile najpóźniej na 3 miesiące przed upływem okresu najmu najemca lub B nie złoży pisemnego oświadczenia, że nie zgadza się na dojście do skutku nowej umowy.

6. Umowa Najmu z […] 2018 r. zawarta pomiędzy B, a A.D. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą […] dotycząca wynajmu lokalu użytkowego nr VII o powierzchni 206,65 m2.

Umowa obowiązuje do 18 października 2023 r. Po upływie tego czasu umowa zostanie uznana za ponownie zawartą na okres 5 lat, o ile najpóźniej na 3 miesiące przed upływem okresu najmu najemca lub B nie złoży pisemnego oświadczenia, że nie zgadza się na dojście do skutku nowej umowy.

Opisane wyżej umowy w dalszej treści zwane będą łącznie „Umowami Najmu”.

Wszyscy przywołani wyżej najemcy lokali w ramach Pawilonu Handlowego:

⁃ zobowiązani są do zawarcia umów z przedsiębiorstwem energetycznym i do rozliczania we własnym zakresie opłat z tyt. zużytej energii elektrycznej,

⁃ ponoszenia kosztów wywozu nieczystości stałych związanych z prowadzoną przez siebie działalnością,

⁃ ponoszenia kosztów związanych ze zużyciem wody i odbiorem ścieków oraz kosztów zużycia energii cieplnej na bazie wskazań indywidualnych

podliczników,

⁃ ponoszenia kosztów utrzymania Nieruchomości proporcjonalnie do wynajmowanej powierzchni w stosunku do powierzchni Pawilonu Handlowego

koszty te obejmują takie opłaty jak: energia elektryczna zużywana do oświetlenia zewnętrznego, sprzątanie terenów zewnętrznych, koszenie terenów

zielonych, odśnieżanie, wywozu nieczystości stałych z części wspólnych.

Jednocześnie po stronie B w odniesieniu do wszystkich Umów Najmu leży zapewnienie:

⁃ remontów i napraw głównych przedmiotu najmu w zakresie dachu, elewacji i zewnętrznych przyłączy,

⁃ zapewnienie dostępu do wszystkich mediów, w tym rozliczanie najemców za indywidualne (lokalowe) zużycie wody i odbiór ścieków oraz zużycie

energii cieplnej na podstawie wskazań podliczników,

⁃ zapewnienie utrzymania w należytym stanie nieruchomości wspólnej obejmującej budynek handlowy, parking i tereny zielone na terenie

Nieruchomości. Powyższe obejmuje takie czynności jak:

• odśnieżanie parkingu i dachu budynku handlowo-usługowego,

• sprzątanie nieruchomości wspólnej – terenów zewnętrznych,

• koszenie i utrzymanie w należytym stanie terenów zielonych,

• zapewnienie wywozu nieczystości stałych z części wspólnych,

• zapewnienie i rozliczanie dostaw energii elektrycznej na potrzeby utrzymania części wspólnych,

• zapewnienie oświetlenia zewnętrznego nieruchomości,

⁃ rozliczanie najemców w zakresie zgodnego z umową najmu rozliczania kosztów utrzymania części wspólnych,

⁃ wykonywanie wymaganych prawem przeglądów budowlanych i przeglądów instalacji.

B nie posiada innych nieruchomości niż Pawilon Handlowy i wszelkie swoje przychody czerpie z wyżej wymienionych Umów Najmu powierzchni w ramach Nieruchomości.

B posiada jednoosobowy zarząd w osobie Prezesa Zarządu. Prezes Zarządu odpowiada za realizację postanowień wynikających z Umów Najmu oraz za bieżący nadzór i utrzymanie w należytym stanie Nieruchomości.

B zatrudnia jednego pracownika w osobie Księgowej. Księgowa odpowiada za prowadzenie ksiąg rachunkowych, przygotowanie sprawozdań finansowych, dokonywanie rozliczeń publiczno-prawnych oraz obsługę kredytu bankowego zaciągniętego w celu sfinansowania budowy Pawilonu Handlowego.

Osoby te po sprzedaży Nieruchomości pozostaną w B i będą w dalszym ciągu realizowały powierzone im zadania w zakresie zarządzania spółką i dokonywaniem jej rozliczeń księgowych. Ponadto, w niedalekiej przyszłości planowana jest likwidacja F.

B 30 kwietnia 2021 r. zawarła z G Sp. z o. o., umowę o administrowanie Pawilonem Handlowym (dalej: „Umowa o Administrowanie”), której przedmiotem są czynności związane z administrowaniem, utrzymaniem technicznym i porządkowym Nieruchomości obejmujące:

⁃ wizytacje i obchody Nieruchomości,

⁃ kontrole i koordynacje realizacji wszystkich wymaganych przepisami przeglądów technicznych,

⁃ nadzór na wykonywaniem umów przez firmy świadczące usługi, zapewniające właściwe działanie Nieruchomości,

⁃ kontrole i nadzór nad utrzymaniem w należytym stanie porządku i czystości pomieszczeń oraz terenów służących do wspólnego użytku,

⁃ zapewnienie dyżurów konserwatorów, nadzór nad zabezpieczeniem Nieruchomości w przypadku zaistniałych awarii oraz usuwania ich skutków,

⁃ zapobieganie potencjalnym szkodom i zagrożeniom na Nieruchomości,

⁃ dokonywanie okresowych odczytów liczników i wodomierzy, sporządzanie tabelarycznych wykazów i przekazywanie ich do B.

Na bazie wyżej opisanych wykazów oraz w oparciu o zapisy poszczególnych Umów Najmu B działając poprzez swojego pracownika dokonuje fakturowania i refakturowania najemców obciążając ich kosztami wskazanymi powyżej.

Wnioskodawca prowadzi działalność, której przedmiotem jest najem powierzchni komercyjnej (handlowej, rozrywkowej, gastronomicznej i magazynowej) na terenie nieruchomości zlokalizowanych w Warszawie oraz Ostródzie. Spółka posiada specjalistyczną wiedzę i doświadczenie w zakresie zarządzania obiektami handlowymi, zarówno w zakresie komercjalizacji, jak i obsługi technicznej oraz utrzymania nieruchomości. Spółka zatrudnia pracowników i współpracowników, którzy prowadzą bieżące sprawy związane z obsługą posiadanych nieruchomości, realizują postanowienia z zawieranych umów najmu, prowadzą komercjalizacje nieruchomości oraz dokonują rozliczeń podatkowo-księgowych.

Obecnie Spółka planuje nabycie Nieruchomości celem rozszerzenia zakresu prowadzonej działalności gospodarczej (dalej: „Transakcja”).

Po nabyciu Nieruchomości, na mocy art. 678 § 1 (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm., dalej: „Kodeks Cywilny”) Spółka wstąpi w stosunek najmu wynikający z Umów Najmu w miejsce B. Spółka planuje kontynuowanie Umów Najmu (nie planuje skorzystać z prawa do wypowiedzenia umów) zachowując opisane wyżej postanowienia umowne.

Po nabyciu Nieruchomości Spółka planuje realizację obowiązków wynikających z Umów Najmu oraz wszelkich innych czynności koniecznych dla utrzymania Nieruchomości przez swoich pracowników lub współpracowników. Spółka posiada wykwalifikowaną kadrę z doświadczeniem w zakresie utrzymania nieruchomości oraz od wielu lat współpracuje z podmiotami świadczącymi usługi w tym zakresie – Wnioskodawca zamierza wykorzystać te zasoby do realizacji wszelkich zadań związanych z opieką nad Nieruchomością oraz realizacji postanowień wynikających z Umów Najmu.

W związku z powyższym Spółka nie planuje kontynuacji Umowy o Administrowanie (której stroną jest B), ale zamierza wywiązywać się z obowiązków wskazanych w Umowach Najmu w oparciu o własne zasoby kadrowe lub inne zewnętrzne podmioty (wybrane po analizie ofert dostępnych na rynku i o indywidualnie wynegocjowane warunki).

W zakresie dostaw mediów, z uwagi na ograniczenia w zakresie możliwości zmiany dostawców, Spółka zamierza zawrzeć umowy z tymi samymi dostawcami co B – dotyczy to umów na dostawę energii elektrycznej (do utrzymania części wspólnych), energii cieplnej, dostaw wody, odbioru ścieków i wywozu nieczystości stałych.

Umowy dotyczące pozostałych usług, w tym: sprzątanie, opieka na zielenią, odśnieżanie, serwisy zostaną zawarte na nowych warunkach z nowymi lub obecnymi dostawcami. Wnioskodawca zamierza wykorzystać swoje kompetencje w zakresie optymalizacji kosztów przedmiotowych umów.

Rozliczenia związane z Umowami Najmu, w tym windykacja należności, rozliczenia podatkowe i publiczno-prawne związane z Nieruchomością oraz ewidencja księgowa transakcji związanych z Nieruchomością będą prowadzone przez dział księgowości istniejący w Spółce. Wnioskodawca nie zamierza korzystać w tym zakresie ze wsparcia podmiotów zewnętrznych lub pracowników Zbywcy.

Po zakupie Nieruchomości za kontakty wynikające z Umów Najmu odpowiadać będą pracownicy Spółki. Również po wygaśnięciu lub wypowiedzeniu każdej z Umów Najmu ewentualną komercjalizacją Pawilonu Handlowego zajmą się pracownicy Wnioskodawcy.

W efekcie nabycia Nieruchomości przez Wnioskodawcę, wszelkie rozliczenia związane z działalnością prowadzoną w ramach majątku będącego przedmiotem transakcji są i będą prowadzone przez własny dział księgowości Spółki. Dla działalności prowadzonej w […] Wnioskodawca utworzy osobne konta księgowe umożliwiające przypisanie przychodów i kosztów operacyjnych do tego majątku. Koszty ogólnej działalności Wnioskodawcy, w tym koszty zarządu, sprzedaży, reklamy oraz finansowania nie będą natomiast rozdzielane. Spółka nie będzie też prowadzić osobnych rozrachunków z dostawcami i odbiorcami dla Nieruchomości w […].

Spółka nie przejęła i nie przejmie również żadnych należności ani zobowiązań Zbywcy z tytułu czynszów wynikających z Umów Najmu oraz innych umów, których stroną jest B. Spółka rozpocznie czerpanie pożytków z Umów Najmu dopiero po zakupie i wydaniu Nieruchomości (co zostanie udokumentowane stosowną fakturą).

Co więcej, w ramach transakcji na Spółkę nie zostaną przeniesione następujące elementy:

· umowy o zarządzanie nieruchomością (Umowa o Administrowanie Nieruchomością nie będzie przeniesiona na Wnioskodawcę),

· umowy o zarządzanie aktywami (B nie zawierało takich umów),

· należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem,

· nazwa przedsiębiorstwa lub jego części,

· urządzenia, materiały, towary i wyroby należące do B,

· wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne,

· koncesje, licencje i zezwolenia,

· patenty i inne praw własności przemysłowej,

· majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

· tajemnice przedsiębiorstwa,

· księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności (jedynie dokumenty techniczne i architektoniczne związane z Nieruchomością będą

przedmiotem nabycia),

· rachunki bankowe.

Zarówno Wnioskodawca, jak i B finansują swoją działalność poprzez kapitały własne oraz kredyt bankowy.

B posiada kredyt bankowy w Banku […]., który został zaciągnięty w celu refinansowania nakładów na budowę Pawilonu Handlowego. Po sprzedaży Nieruchomości przedmiotowy kredyt zostanie całkowicie spłacony.

Wnioskodawca zamierza sfinansować zakup Nieruchomości z kapitałów własnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zbycie Nieruchomości przez B stanowi sprzedaż przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT?

2. Czy w związku z planowaną Transakcją, w przypadku uznania w odpowiedzi na pytanie nr 1 zawarte we Wniosku (dalej: „Pytanie nr 1”), że zbycie Nieruchomości przez B nie stanowi sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu VAT jako sprzedaż poszczególnych części majątku, Spółce jako nabywcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego na podstawie wystawionej przez Zbywcę faktury w związku z wykorzystywaniem nabytych aktywów przez Spółkę do działalności gospodarczej zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie Nieruchomości przez B nie stanowi sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu VAT jako sprzedaż poszczególnych części majątku.

2. Zdaniem Spółki, w związku z planowaną Transakcją, w przypadku uznania w odpowiedzi na Pytanie nr 1, że zbycie Nieruchomości przez B nie stanowi sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu VAT jako sprzedaż poszczególnych części majątku, Spółce jako nabywcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego na podstawie wystawionej przez Zbywcę faktury w związku z wykorzystywaniem nabytych aktywów przez Spółkę do działalności gospodarczej zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Ad 1

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”).

Mając na uwadze powyższe, w celu weryfikacji, czy planowana Transakcja sprzedaży Pawilonu podlega opodatkowaniu VAT konieczne jest zbadanie, czy jej przedmiot stanowi ZCP lub przedsiębiorstwo.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Termin ten został jednak wyjaśniony w art. 551 Kodeksu cywilnego, a możliwość jego stosowania przy analizie przepisów prawa podatkowego potwierdzają organy podatkowe, a także sam Minister Finansów poprzez nawiązanie do przepisów Kodeksu cywilnego w Objaśnieniach z 11 grudnia 2018 r. - opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych (dalej: „Objaśnienia”).

Zgodnie z Kodeksem cywilnym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zastosowanie w powyższej definicji zwrotu „obejmuje w szczególności” pozwala stwierdzić, że ma ono na celu określenie otwartego katalogu składników majątku, które mogą stanowić przedsiębiorstwo. Zawarta w ustawie lista stanowi więc jedynie przykładowe wyliczenie elementów charakterystycznych dla przedsiębiorstwa. W efekcie, celem stwierdzenia, że określone składniki majątku stanowią przedsiębiorstwo, kluczowe wydaje się przede wszystkim dokonanie analizy, czy składniki te cechują się odpowiednim poziomem zorganizowania oraz są one przeznaczone do działalności gospodarczej.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe, zorganizowanie to musi wystąpić w oparciu o kryterium funkcjonalności i celowości zestawienia danych składników majątku. Oznacza to, że aby można było mówić o przedsiębiorstwie, nie może ono stanowić losowo przyporządkowanego zbioru składników majątkowych i osobowych, ale przede wszystkim musi być zdolne do realizacji zadań gospodarczych przedsiębiorstwa.

Odnosząc powyższe do analizowanego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Spółka w ramach Transakcji nabędzie jedynie Pawilon (Nieruchomość), ale bez faktycznej możliwości jego funkcjonowania.

Przedmiotem Transakcji nie będą bowiem wszelkie zasoby posiadane przez B, w tym kluczowe celem prowadzenia działalności gospodarczej na Nieruchomości tj. pracownicy. Ponadto, przedmiotem Transakcji nie będzie również Umowa o Administrowanie, która to zostanie rozwiązana przed Transakcją.

W efekcie, zdaniem Spółki, nie można zatem stwierdzić, że Nieruchomość stanowić będzie przedsiębiorstwo na gruncie przepisów ustawy o VAT, gdyż nie stanowi ona zespołu składników majątkowych i niemajątkowych (osobowych), które charakteryzowałyby się wystarczającym zorganizowaniem.

Przedmiotem Transakcji będzie bowiem jedynie zbycie ściśle określonych składników majątku nieruchomego wraz z Umowami Najmu. Nabywane aktywa nie pozwolą jednakże na prowadzenie działalności gospodarczej bez podjęcia dodatkowych działań przez Spółkę jako nabywcę, tj. zatrudnienia nowych pracowników, czy zawarcia nowej umowy o zarządzanie Nieruchomością. Alternatywnie Spółka zacznie prowadzić działalność za pomocą Nieruchomości w oparciu o własne, posiadane już zasoby kadrowe.

W tym miejscu Zainteresowani pragną wskazać, że na Wnioskodawcę w ramach Transakcji nie przejdzie także prawo własności do składników majątku wskazanych jako elementy przedsiębiorstwa zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie cywilnym tj. nazwa przedsiębiorstwa, środki pieniężne, należności, zobowiązania, koncesje, licencje i zezwolenia oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności przez B.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Zainteresowanych, opisana w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Transakcja sprzedaży Nieruchomości nie może być w żaden sposób traktowana jako zbycie przedsiębiorstwa. Przedmiotem transakcji będą bowiem tylko i wyłącznie ściśle określone składniki majątku, które nie będą tworzyć organizacyjnej, ani funkcjonalnej całości. Co więcej, przy ich pomocy nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej bez podjęcia dodatkowych działań.

Zdaniem Zainteresowanych, przedmiot Transakcji nie będzie stanowił również ZCP. Pojęcie to zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespól składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższego wynika, że aby określony zbiór składników majątku mógł stanowić ZCP konieczne jest łączne spełnienie wszystkich elementów powyższej definicji, a więc:

• musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

• taki zespół składników powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

• składniki te są przeznaczone do realizacji zadań gospodarczych;

• zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Odnosząc powyższe do sytuacji Spółki należy stwierdzić, że nabywane przez nią składniki majątku B stanowią wyłącznie Nieruchomość w postaci gruntu i trwale z nim związanego budynku, a jedyny składnik o charakterze niematerialnym stanowią zawarte Umowy Najmu. Przedmiotem nabycia nie będą natomiast umowy na dostawę mediów, które to zostaną rozwiązane oraz Umowa o Administrowanie.

Ponadto, Spółka w ramach Transakcji nie nabędzie takich składników niematerialnych, jak koncesje, licencje, zezwolenia czy tajemnice przedsiębiorstwa B. Jak podkreśla natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 listopada 2017 r. (sygn. akt I SA/Rz 611/17), „Co do zasady sam zespół składników materialnych zwykle nie jest wystarczający do uznania za zorganizowane przedsiębiorstwo (…) W oczywisty sposób z przepisów wynika, że na przedsiębiorstwo, czy jego zorganizowaną część składają się nie tylko rzeczowe składniki majątkowe, nawet jeśli ze względów technicznych stanowią zorganizowany zespół rzeczy technicznie wystarczający do zorganizowanego prowadzenia określonej działalności gospodarczej. W skład zespołu składników majątkowych i niemajątkowych składających się na przedsiębiorstwo muszą wchodzić, co najmniej oprócz rzeczowych składników majątkowych, prawa niezbędne do prowadzenia określonej działalności (w tym koncesje, licencje czy zezwolenia, o ile są wymagane), określona organizacja realizacji przedsięwzięcia. Celowe jest też objęcie zbyciem przedsiębiorstwa czy jego części praw wynikających z określonej na rynku pozycji przedsiębiorstwa (zorganizowanej części).”.

Spółka nie przejmie również żadnych należności ani zobowiązań Zbywcy z tytułu czynszów wynikających z umów z najemcami obiektu. Ponadto, w ramach Transakcji Spółka nie przejmie ksiąg rachunkowych Zbywcy związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej za pomocą Nieruchomości i pozostałych przenoszonych składników majątkowych. Spółka nie przejmie także rachunków bankowych, ani środków finansowych B.

W efekcie należy stwierdzić, że pierwszy z warunków uznania nabywanej Nieruchomości za ZCP zawarty w ustawie o VAT, nie został spełniony. Jednocześnie mając na uwadze, że ustawa wymaga łącznego spełnienia wymienionych w niej warunków, zdaniem Spółki, planowanej Transakcji nie można uznać za zbycie ZCP.

Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedmiotu Transakcji, nie jest możliwe prowadzenie niezależnej i samodzielnej działalności gospodarczej wyłącznie za pomocą nabytych składników majątku. Przedmiot nabycia nie obejmuje bowiem kluczowych czynników niezbędnych prowadzeniu jakichkolwiek działań biznesowych na nabytej Nieruchomości, tj. pracowników, know-how, tajemnic przedsiębiorstwa, czy też ksiąg i dokumentów związanych z prowadzoną dotychczas przez B działalnością.

Brak przeniesienia powyższych elementów w ramach Transakcji wskazuje, że przedmiot Transakcji nie mógłby samodzielne funkcjonować w obrocie gospodarczym jako odrębna i samodzielna jednostka gospodarcza.

Podkreślenia wymaga również fakt, że zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w wyroku NSA z 23 listopada 2017 r. (sygn. akt I FSK 327/16), „okoliczność, że ZCP tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy.”.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że majątek B zbywany na rzecz Spółki nie pozwala na samodzielne prowadzenie działalności. Składniki nabywane przez Spółkę, mimo, ze stanowią główne aktywo posiadane przez B, nie umożliwią samodzielnie Wnioskodawcy realizacji określonych zadań gospodarczych.

Kwestia możliwości kontynuacji działalności jako wyznacznika ZCP była wielokrotnie podkreślana w orzecznictwie, w tym m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 lutego 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 1896/17). Wskazano w nim, że „w art. 2 pkt 27e w zw. z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT nie chodzi o zespół składników majątkowych, które po włączeniu do majątku nabywcy i podjęciu określonych działań (np. zawarciu umów najmu, zatrudnieniu lub wydzieleniu grupy pracowników do obsługi tej działalności) będą mogły funkcjonować jako niezależny zakład (dział, wydział itp.), a o przekazanie takiego zespołu składników majątkowych, który już jest zdolny do samodzielnego funkcjonowania w takim charakterze.”.

Fundamentalne znaczenie możliwości kontynuacji działalności w przypadku nabycia składników majątku, zostało podkreślone także w Objaśnieniach. W dokumencie tym wskazano, że przy ocenie, czy składniki majątku, w skład których wchodzi nieruchomość, powinny być uznane za przedsiębiorstwo lub ZCP, uwzględnić należy m.in. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji (por. wyrok TSUE z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26).

Jednocześnie, Minister Finansów w Objaśnieniach stwierdził, że oceny pod kątem ww. okoliczności należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.

Jak wynika z okoliczności przedstawionego zdarzenia przyszłego, Spółka nie przejmie m.in. pracowników B oraz nie nabędzie Umowy na Administrowanie, czy umów na dostawę mediów. Stąd też, zdaniem Wnioskodawcy, nabywana Nieruchomość nie będzie stanowić przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż majątku B na rzecz Spółki będzie podlegała opodatkowaniu VAT według zasad właściwych dla nieruchomości.

Ad 2

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Jeżeli zatem dane towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu, przy założeniu, że pozostałe ograniczenia zawarte w ustawie nie mają zastosowania.

Stąd też, aby rozstrzygnąć o uprawnieniu Spółki do odliczenia VAT naliczonego z tytułu transakcji, niezbędne jest ustalenie, czy przedmiot transakcji będzie wykorzystywany przez Spółkę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy podkreślić, że Spółka dokonuje Transakcji w związku z prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej opodatkowanej VAT oraz planowanego jej rozszerzenia o nową nieruchomość. W szczególności, Spółka planuje wykorzystać nabyte składniki majątku do zwiększenia oferty najmu lokali, w wyniku czego będzie prowadzić analogiczny jak obecnie rodzaj działalności podlegającej opodatkowaniu VAT (świadczenie usług podlegających opodatkowaniu VAT).

Mając na uwadze stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania nr 1, iż transakcja nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, należy stwierdzić, że będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego, po nabyciu Nieruchomości i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury dokumentującej tę Transakcję, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony z tytułu dokonanego zakupu, gdyż spełniony jest warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Nie zachodzą również przesłanki negatywne określone w ustawie o VAT, wykluczające prawo do takiego odliczenia.

W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstaje obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzyma od Zbywcy fakturę dokumentującą faktyczne dokonanie przedmiotowej Transakcji. Jednocześnie, nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym podlegać będzie zwrotowi na zasadach określonych w art. 87 ustawy o VAT.

Podsumowując, z uwagi na fakt, iż nabyte składniki majątku będą wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT), a ich nabycie podlega opodatkowaniu VAT, Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od B i wystawionej w związku z dokonaną transakcją oraz do ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego VAT nad podatkiem należnym na rachunek Spółki.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.