0114-KDIP1-1.4012.514.2021.2.IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 w związku z art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z 23 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 3 września 2021 r. (data wpływu 9 września 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na pismo Organu z 26 sierpnia 2021 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.514.2021.1.IZ (doręczone 30 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że czynności zarządcze wykonywane przez Zarządzającego na podstawie zawartej ze Spółką Umowy o zarządzanie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) (Pyt.1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2021 r. wpłynął wniosek wspólny, uzupełniony pismem z 3 września 2021 r. (data wpływu 9 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że czynności zarządcze wykonywane przez Zarządzającego na podstawie zawartej ze Spółką Umowy o zarządzanie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

We wniosku wspólnym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącymi działalność gospodarczą ujawnioną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej („CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)”), w ramach której wykonuje zawód radcy prawnego i świadczy wyłącznie usługi prawne (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 69.10.Z).

W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca od lat stale współpracuje z kancelarią prawniczą A. (zainteresowanym niebędącym stroną postępowania w sprawie niniejszego wniosku, dalej zwanej „Spółką”) na podstawie umowy o świadczenie przez Wnioskodawcę usług prawnych na rzecz Spółki oraz jej klientów w charakterze podwykonawcy. Umowa jest zawarta na czas nieokreślony.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem (VAT) i prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie świadczenia usług prawnych (kod PKD 69.10.Z). Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest wykonywanie działalności prawniczej obejmującej udzielanie porad i konsultacji prawnych, sporządzanie opinii prawnych, opracowywanie projektów umów i innych aktów prawnych oraz występowanie przed urzędami i sądami w imieniu klientów.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie doradztwa prawnego na rzecz podmiotów krajowych i zagranicznych, Spółka nabywa profesjonalne usługi prawne od prawników, w tym adwokatów i radców prawnych, z którymi zawiera umowy cywilnoprawne o świadczenie usług na rzecz Spółki, w tym między innymi od Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie jest wspólnikiem w Spółce.

Od wielu lat jedynym komplementariuszem Spółki jest adwokat (zwany dalej „Obecnym Komplementariuszem") pełniący w Spółce funkcję „partnera zarządzającego”, a do jego obowiązków jako komplementariusza należy m.in. reprezentowanie Spółki w stosunkach zewnętrznych, jak również prowadzenie spraw wewnętrznych Spółki.

W związku z tym, iż Obecny Komplementariusz zdecydował się opuścić Spółkę i formalnie z niej wystąpić, zaistniała konieczność wstąpienia do Spółki następcy. Zdecydowano się przy tym na poszerzenie składu osób, które będą po wystąpieniu ze Spółki Obecnego Komplementariusza zarządzać Spółką. Jako że Spółka prowadzi działalność w ramach określonych przez przepisy o adwokatach i przepisy o radcach prawnych, które nakładają warunki podmiotowe na osoby będące komplementariuszami spółek komandytowych, dla zabezpieczenia niezakłóconego funkcjonowania Spółki w przypadku niekontrolowanego zaprzestania bycia wspólnikiem jedynego komplementariusza, zdecydowano się na przystąpienie dwóch nowych komplementariuszy (zwanych dalej „Nowymi Komplementariuszami”). Wyżej opisane zmiany w Spółce tj. przystąpienie Nowych Komplementariuszy i wystąpienie Obecnego Komplementariusza zostaną dokonane do końca 2021 r.

W związku ze zmianami w strukturze organizacji i zarządzania Spółką, do końca 2021 r. Spółka ma zamiar zawrzeć z Wnioskodawcą oraz innym współpracownikiem (innymi współpracownikami) Spółki umowę o świadczenie usług zarządzania (zwaną dalej „Umową o zarządzanie”). Przedmiotem Umowy o zarządzanie będzie świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki usług polegających na osobistym zarządzaniu przez Wnioskodawcę powierzonymi mu przez Nowych Komplementariuszy, umownie określonymi, obszarami działalności Spółki.

Na podstawie Umowy o zarządzanie, Wnioskodawca zobowiąże się do:

1. prowadzenia spraw Spółki we wszystkich powierzonych mu obszarach jej działalności, poprzez zarządzanie jej majątkiem oraz pracownikami;

2. wytyczanie oraz wdrażanie strategii działania i rozwoju Spółki, w porozumieniu z Nowymi Komplementariuszami i komandytariuszami Spółki;

3. reprezentowania Spółki w stosunkach wewnętrznych, np. wobec pracowników Spółki, jak i wobec osób trzecich;

4. samodzielne zarządzanie lub współzarządzanie powierzonymi obszarami przedsiębiorstwa Spółki;

5. dbania o materialne i niematerialne interesy Spółki, jej wspólników, a tym samym kreowanie i podtrzymywanie dobrego wizerunku Spółki.

Zgodnie z postanowieniami Umowy o zarządzanie, w celu należytego wykonywania swoich obowiązków umownych, Wnioskodawca będzie zobowiązany do przestrzegania regulacji wewnętrznych obowiązujących w Spółce. Usługi zarządzania będą wykonywane przez Wnioskodawcę w czasie i miejscu określonym w Umowie o zarządzanie, w wymiarze niezbędnym do należytego ich wykonania.

Wnioskodawca przy wykonywaniu powierzonych mu czynności będzie korzystał wyłącznie lub w głównej mierze z organizacji oraz infrastruktury Spółki.

W tym zakresie Wnioskodawca, w ramach wynagrodzenia przyznanego mu przez Spółkę, będzie korzystał z infrastruktury, pomieszczeń biurowych, urządzeń technicznych oraz całego zaplecza techniczno-biurowego, którym dysponuje Spółka.

Z tytułu wykonywania Umowy zarządzania, Zarządzającemu będzie przysługiwało stałe wynagrodzenie.

Wynagrodzenie określone kwotowo będzie płatane w stałych odstępach czasowych (miesięcznie), niezależnie od sposobu i stopnia staranności wykonywania obowiązków wynikających z Umowy o zarządzanie.

Wszelkie ryzyka ekonomiczne i gospodarcze związane z wykonywaniem przez Zarządzającego Umowy o zarządzanie, będzie ponosić Spółka. Umowa o zarządzanie będzie zawierać postanowienia, zgodnie z którymi Wnioskodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności względem osób trzecich za szkody wyrządzone niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zawartej Umowy.

Odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec Spółki z tytułu wykonywania usług na podstawie Umowy o zarządzanie będzie ograniczona do kwoty będącej równowartością stałego jednomiesięcznego wynagrodzenia przy czym w przypadku gdy Wnioskodawca umyślnie wyrządzi szkodę Spółce, będzie zobowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości.

Usługi zarządzania będą nabywane przez Spółkę w związku prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, będącą co do zasady działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

Niezależnie od zawarcia Umowy o zarządzanie i jej wykonywania na rzecz Spółki, Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie świadczył usługi doradztwa prawnego na rzecz Spółki i obsługiwał jej klientów na dotychczasowych zasadach. Usługi zarządzania stanowić będą dodatkowe zadania Wnioskodawcy w ramach jego całościowej relacji umownej ze Spółką.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że wynagrodzenie, które otrzyma Wnioskodawca z tytułu realizowania czynności na podstawie zawartej ze Spółką Umowy o zarządzanie będzie stanowiło przychód zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze). Umowa o zarządzanie nie zostanie zawarta w związku z regulacjami ustawy z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1907). W ramach zawartej Umowy o zarządzanie Wnioskodawca będzie osobą zarządzającą umownie określonym zakresem (częścią) organizacji wewnętrznej Spółki, w tym częścią infrastruktury i personelu, a jednocześnie będzie korzystał z tej infrastruktury w tym celu. Zakres czynności określony w Umowie o zarządzanie, którą Wnioskodawca planuje zawrzeć ze Spółką komandytową nie będzie pokrywał się z zakresem czynności wynikającym z zawartej już z tą Spółką umowy o świadczenie usług doradztwa prawnego. Będą to umowy zupełnie od siebie odrębne pod względem zakresu wykonywanych w ich ramach czynności.

Nabyte od Wnioskodawcy usługi w ramach Umowy o zarządzanie, za które Wnioskodawca będzie otrzymywał od Spółki komandytowej wynagrodzenie, będą służyły Spółce komandytowej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ten związek wynika z tego, że przedmiotem działalności Spółki są usługi prawne opodatkowane VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego w zakresie usług zarządzania wykonywanych na podstawie Umowy o zarządzanie Wnioskodawca nie będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym wykonywane przez niego czynności zarządcze nie będą podlegać opodatkowaniu VAT?

2. W przypadku udzielenia negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 i uznania, że w zakresie usług zarządzania wykonywanych na podstawie Umowy o zarządzanie Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym wykonywane przez niego czynności zarządcze będą podlegać opodatkowaniu VAT, czy Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia należnego podatku VAT o podatek naliczony przez Wnioskodawcę w związku z dostawą usług zarządzania na rzecz Spółki?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego w zakresie usług zarządzania wykonywanych na podstawie Umowy o zarządzanie Wnioskodawca nie będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym wykonywane przez niego czynności zarządcze nie będą podlegać opodatkowaniu VAT.

2. W przypadku udzielenia negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 i uznania, że w zakresie usług zarządzania wykonywanych na podstawie Umowy o zarządzanie Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym wykonywane przez niego czynności zarządcze będą podlegać opodatkowaniu VAT, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia należnego podatku VAT o podatek naliczony przez Wnioskodawcę w związku z dostawą usług zarządzania na rzecz Spółki.

Wynika to z poniższej argumentacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczenie usług jest definiowane jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Z ogólnych zasad ustawy o VAT wynika, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy jest wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług działającego dla tych czynności w takim właśnie charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wyłączenie od z zakresu powyższej definicji wynika w szczególności treść art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 (w przedmiotowej sprawie art. 13 pkt 9) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej „ustawą o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Za działalność wykonywaną osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT uważa się m.in. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że wyłączone z opodatkowania VAT są czynności, których ustawodawca nie uznaje za działalność gospodarcza wykonywaną samodzielnie w rozumieniu ustawy o VAT, z zastrzeżeniem, że pomiędzy zlecającym, a wykonawcą istnieje stosunek prawny, określający trzy aspekty tego stosunku:

1. warunki wykonywania czynności;

2. wynagrodzenie;

3. odpowiedzialność zlecającego za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Powyższą kwestię precyzuje Interpretacja ogólna Ministra Rozwoju i Finansów z 6 października 2017 r., nr PT3.8101.11.2017 („Interpretacja ogólna MF") - w sprawie zasad opodatkowania podatkiem VAT czynności (usług) wykonywanych przez członków zarządu spółek na podstawie umów zawartych w związku z regulacjami ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, w odniesieniu do których przychody zostały zaliczone do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powołana Interpretacja ogólna MF wskazuje na tożsame przesłanki, wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, jednocześnie wskazując sposób ich prawidłowej interpretacji oraz stwierdzając, że jeżeli analiza umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy zarządzającym a spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy warunki, to nie można uznać zarządzającego za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że zarządzający występuje w charakterze podatnika VAT.

Warunki wykonywania czynności

W kwestii wypełnienia tej przesłanki Interpretacja ogólna MF wskazuje w szczególności na aspekt samodzielnego wykonywania działalności przez Wnioskodawcę. Formułując kryteria interpretacji pojęcia „samodzielności” działalności gospodarczej, odwołuje się bezpośrednio do treści wyroku NSA z 30 września 2014 r., I FSK 1479/13, w którym to skład orzekający wskazał, że za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, iż Wnioskodawca będzie świadczył swoje usługi w pełni lub niemalże w pełni w oparciu o infrastrukturę i organizację wewnętrzną Spółki. Spółka zgodnie z postanowieniami planowanej Umowy o zarządzanie będzie zobowiązana udostępniać swoje zasoby oraz pokrywać niezbędne koszty, które Wnioskodawca poniesie w związku z realizacji Umowy o zarządzanie. W tym zakresie Wnioskodawca będzie swobodnie oraz w ramach przyznanego mu wynagrodzenia korzystał z urządzeń oraz pomieszczeń biurowych, wraz z całym zapleczem technicznym będącym własnością Spółki.

W tym kontekście należy zauważyć, że wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zarządzanej Spółki przez Wnioskodawcę powoduje, że pierwszy warunek wskazany w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT należy uznać za spełniony.

Wynagrodzenie

Interpretacja ogólna MF wskazuje, iż do spełnienia tej przesłanki niezbędnym jest, aby umowa cywilnoprawna przewidywała dla zarządzającego stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego.

Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także, jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny (np. wypłacany pod warunkiem i/lub w wysokości określonej realizacją wyznaczonych celów zarządczych) pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku oznacza to, że weryfikacja spełnienia analizowanej przesłanki sprowadza się do sprawdzenia, czy Umowa o zarządzanie, na mocy której Zarządzający będzie świadczył usługi zarządzania na rzecz Spółki, przewiduje dla niego stałe wynagrodzenie.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż na mocy planowanej Umowy o zarządzanie, Wnioskodawca będzie otrzymywał stałe wynagrodzenie.

W konsekwencji należy uznać, że zasady na jakich zostanie określone wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie spełniać przesłankę stałości, co będzie oznaczać brak ryzyka ekonomicznego po stronie Zarządzającego. Wobec tego drugi warunek wynikający z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT należy uznać za wypełniony.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich

W odniesieniu do trzeciej przesłanki Interpretacja ogólna MF wskazuje, iż do jej spełnienia dojdzie, gdy zgodnie z umową odpowiedzialność leży po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy Zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Dodatkowo bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego wszelka odpowiedzialność wobec osób trzecich związana z wykonywaniem Umowy o zarządzanie spoczywać będzie na Spółce jako podmiocie zlecającym wykonanie usług zarządzania. Umowa o zarządzanie będzie zawierać postanowienia wyłączające odpowiedzialność Wnioskodawcy względem osób trzecich za szkodę wyrządzoną niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zawartej Umowy o zarządzanie.

Dodatkową okolicznością potwierdzającą brak odpowiedzialność po stronie Wnioskodawcy, jest stałość jego wynagrodzenia wynikającego z Umowy o zarządzanie, które będzie niezależne od sposobu i stopnia staranności wykonania powierzonych obowiązków, wynikających z ww. Umowy.

W związku z powyższym w tym zakresie wszelkie ryzyko, zarówno ekonomiczne, jak i gospodarcze związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę usług zarządzania, będzie spoczywać na Spółce, jako zlecającym te usługi.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż warunek dotyczący ponoszenia odpowiedzialności wobec osób trzecich przez Spółkę określony w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT również został spełniony.

Podsumowując powyższe, z opisu zdarzenia przyszłego wynika jednoznacznie, iż Wnioskodawca będzie związany ze Spółką (zleceniodawcą) prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do:

1. warunków wykonywania czynności;

2. wynagrodzenia;

3. odpowiedzialności zlecającego (Spółki) za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Mając to na uwadze, zdaniem Zainteresowanych prawidłowym jest stwierdzenie, iż w świetle spełnienia wszystkich przesłanek wynikających z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaniem Umowy o zarządzanie na rzecz Spółki, nie będą podlegały opodatkowaniu VAT, a w efekcie Wnioskodawca nie będzie podatnikiem VAT z tego tytułu.

Na powyższe stanowisko nie ma wpływu fakt świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki usług doradztwa prawnego, w oparciu o dotychczasową umowę współpracy. Umowa ta została zawarta przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w odmiennym przedmiocie, w odmiennej treści i okolicznościach, a zakres świadczonych w ramach niej usług jest odrębny od zakresu usług planowanej Umowy o zarządzanie.

Tożsame stanowisko, co do przeprowadzonej analizy prawnej, jak i interpretacji poszczególnych przesłanek wynikających z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT odzwierciedlają m.in. wyrok NSA z 23 sierpnia 2012 r., I FSK 1645/11, wyrok NSA z 22 lutego 2017 r., I FSK 1014/15, jak również liczne interpretacje indywidualne, takiej jak min. Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.120.2021.2.MŻ, czy Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lutego 2019 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.891.2018.2.AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Należy wskazać, że dana czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy tym, na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2. (uchylony);

3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W myśl art. 13 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1. (uchylony);

2. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;

3. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;

4. przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;

5. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;

6. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;

7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

7a) przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych;

8. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

c) przedsiębiorstwa w spadku

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

9. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zagadnienie dotyczące samodzielności było przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primerav. segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Ponadto, zgodnie z opinią RG M.G. Tesauro z 4 czerwca 1991 r. do sprawy C-202/90, co się tyczy warunków pracy należy przeanalizować, czy pracownik jest niejako zintegrowany z organizacją pracodawcy (`(...)`) czy i w jakim zakresie może swobodnie zorganizować swoją działalność. Jest oczywistym, że możliwość swobodnego zorganizowania (wybór współpracowników, struktury niezbędne do wykonywania zadań, godziny pracy), jak też brak zintegrowania w przedsiębiorstwie czy w administracji stanowią elementy typowe dla działalności wykonywanej w sposób samodzielny. Jednakże poddanie się niektórym dyrektywom jak też pewnej kontroli czy władzy dyscyplinarnej pracodawcy, które odnajdujemy również w stosunku pracy nie wykluczają charakteru samodzielnego działalności. Co się tyczy warunków wynagrodzenia, okoliczność, że wynagrodzenie (także to określone ustawą) jest proporcjonalne do usług i charakter przypadkowy, który z tego wynika stanowią jasne wskaźniki istnienia stosunku samodzielnej pracy. Nie ma wątpliwości, że ryzyko w ramach stosunku pracy podporządkowanej spoczywa tylko na pracodawcy. W zakresie odpowiedzialności wskazano, że należy badać czy pracownik jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać (pkt 6).

Z kolei w wyroku z 18 października 2007 r. sprawa C-355/06 J.A. van der Steen, Trybunał wskazał, że osoba fizyczna, która wykonuje wszystkie prace w imieniu i na rachunek spółki na podstawie umowy o pracę wiążącej ją z tą spółką, będąc ponadto jedynym wspólnikiem, zarządzającym i członkiem personelu pracowniczego tej spółki, sama nie jest podatnikiem. Uznano bowiem, że istnieje stosunek podporządkowania pomiędzy ww. obydwoma zainteresowanymi podmiotami. J.A. van der Steen, świadcząc usługi jako pracownik, nie działał we własnym imieniu, na własny rachunek lub na własną odpowiedzialność, lecz na rachunek i na odpowiedzialność spółki, która ponosiła de facto ryzyko gospodarcze – zawierała umowy z klientami i wykonywała na ich rzecz usługi o charakterze gospodarczym.

Dokonując więc wykładni analizowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy należy wskazać, że za niespełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte między podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę kreujące stosunek podporządkowania co się tyczy warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich. Powyższe potwierdza również uchwała NSA z 12 stycznia 2009 r. w sprawie sygn. akt I FPS 3/08, w której wskazano, że za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym, ponieważ wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania, czy czynności wykonywane przez Niego na podstawie planowanej Umowy o zarządzanie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą, w ramach której wykonuje zawód radcy prawnego i świadczy wyłącznie usługi prawne i w zakresie tej działalności gospodarczej jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca od lat stale współpracuje z kancelarią prawniczą na podstawie umowy o świadczenie przez Wnioskodawcę usług prawnych na rzecz Spółki oraz jej klientów w charakterze podwykonawcy. Umowa ta jest zawarta na czas nieokreślony. Wnioskodawca nie jest wspólnikiem w Spółce. W związku ze zmianami w strukturze organizacji i zarządzania Spółką, do końca 2021 r. Spółka ma zamiar zawrzeć z Wnioskodawcą oraz innym współpracownikiem (innymi współpracownikami) Spółki umowę o świadczenie usług zarządzania (Umowę o zarządzanie). Zakres czynności określony w Umowie o zarządzanie, którą Wnioskodawca planuje zawrzeć ze Spółką nie będzie pokrywał się z zakresem czynności wynikającym z zawartej już z tą Spółką umowy o świadczenie usług doradztwa prawnego. Będą to umowy zupełnie od siebie odrębne pod względem zakresu wykonywanych w ich ramach czynności.

Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma z tytuły realizowania czynności na podstawie zawartej ze Spółką Umowy o zarządzanie będzie stanowiło przychód zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 9 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umowa ta nie zostanie zawarta w związku z regulacjami ustawy z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem (VAT) i prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie świadczenia usług prawnych. Nabywa profesjonalne usługi prawne od prawników, w tym adwokatów i radców prawnych, z którymi zawiera umowy cywilnoprawne o świadczenie usług na rzecz Spółki, w tym między innymi od Wnioskodawcy.

Nabyte od Wnioskodawcy usługi w ramach Umowy o zarządzanie, za które będzie otrzymywał od Spółki wynagrodzenie, będą służyły Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ten związek wynika z tego, że przedmiotem działalności Spółki są usługi prawne opodatkowane VAT.

Mając powyższe na uwadze, należy dokonać analizy, czy z planowanej Umowy o zarządzanie, jaka zostanie zawarta pomiędzy Spółką i Wnioskodawcą, będzie wynikało spełnienie wszystkich trzech warunków wynikających z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, a mianowicie co do:

- warunków wykonywania tych czynności (warunek pierwszy) oraz

- wynagrodzenia (warunek drugi) oraz

- odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (warunek trzeci).

Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności

Odnośnie warunków wykonywania czynności należy wskazać, że co do zasady w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu).

Jak wskazał NSA w wyroku z 30 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1479/13 za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą „(`(...)`) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (`(...)`)”.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza zawrzeć z Wnioskodawcą do końca 2021 r. Umowę o zarządzanie. W ramach tej Umowy Wnioskodawca będzie osobą zarządzającą umownie określonym zakresem (częścią) organizacji wewnętrznej Spółki, w tym częścią infrastruktury i personelu, a jednocześnie będzie korzystał z tej infrastruktury w tym celu.

1. prowadzenia spraw Spółki we wszystkich powierzonych mu obszarach jej działalności, poprzez zarządzanie jej majątkiem oraz pracownikami;

2. wytyczania oraz wdrażania strategii działania i rozwoju Spółki, w porozumieniu z Nowymi Komplementariuszami i komandytariuszami Spółki;

3. reprezentowania Spółki w stosunkach wewnętrznych, np. wobec pracowników Spółki, jak i wobec osób trzecich;

4. samodzielnego zarządzania lub współzarządzania powierzonymi obszarami przedsiębiorstwa Spółki;

5. dbania o materialne i niematerialne interesy Spółki, jej wspólników, a tym samym kreowanie i podtrzymywanie dobrego wizerunku Spółki.

W celu należytego wykonywania swoich obowiązków umownych Wnioskodawca będzie zobowiązany do przestrzegania regulacji wewnętrznych obowiązujących w Spółce. Usługi zarządzania będą wykonywane przez Wnioskodawcę w czasie i miejscu określonym w Umowie, w wymiarze niezbędnym do należytego ich wykonania. Wnioskodawca przy wykonywaniu powierzonych mu czynności będzie korzystał wyłącznie lub w głównej mierze z organizacji oraz infrastruktury Spółki. Wnioskodawca będzie korzystał z infrastruktury, pomieszczeń biurowych, urządzeń technicznych oraz całego zaplecza techniczno-biurowego, którym dysponuje Spółka. Spółka będzie zobowiązana udostępniać swoje zasoby oraz pokrywać niezbędne koszty, które Wnioskodawca poniesie w związku z realizacją Umowy o zarządzanie.

Powyższe potwierdza więc charakter (przemawiający za brakiem samodzielności w rozumieniu VAT) takiego stosunku prawnego.

W tym kontekście należy zauważyć, że wykorzystywanie infrastruktury technicznej, sprzętu, oprogramowania Spółki powoduje, że Zarządzający nie ponosi również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym, jak kształtuje się wynagrodzenie – warunek drugi).

Warunek drugi – wynagrodzenie

Skoro umowa przewiduje, że Wnioskodawca będzie korzystał z infrastruktury i organizacji wewnętrznej Spółki (spełniony pierwszy warunek), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy Wnioskodawca otrzyma stałe wynagrodzenie. Jeżeli Zarządzający otrzymuje stałe wynagrodzenie nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez Zarządzającego.

Ze złożonego wniosku wynika, że Zarządzającemu będzie przysługiwało stałe wynagrodzenie. Wynagrodzenie określone kwotowo będzie płatane w stałych odstępach czasowych (miesięcznie), niezależnie od sposobu i stopnia staranności wykonywania obowiązków wynikających z Umowy o zarządzanie.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że warunek dotyczący wynagrodzenia jest spełniony, ponieważ jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało wynagrodzenie stałe, wypłacane miesięcznie.

Kolejny – trzeci warunek – dotyczy odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich

Warunek będzie spełniony, jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on – z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu – na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. Kodeksu spółek handlowych) wskazany warunek nie jest spełniony.

Odpowiednio, jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Z okoliczności sprawy wynika, że wszelka odpowiedzialność wobec osób trzecich związana z wykonywaniem Umowy o zarządzanie spoczywać będzie na Spółce jako podmiocie zlecającym wykonanie usług zarządzania. Umowa o zarządzanie będzie zawierać postanowienia wyłączające odpowiedzialność Wnioskodawcy względem osób trzecich za szkodę wyrządzoną niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zawartej Umowy o zarządzanie.

Odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec Spółki z tytułu wykonywania usług na podstawie Umowy o zarządzanie będzie ograniczona do kwoty będącej równowartością stałego jednomiesięcznego wynagrodzenia, przy czym w przypadku, gdy Wnioskodawca umyślnie wyrządzi szkodę Spółce, będzie zobowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości. Wszelkie ryzyko, zarówno ekonomiczne, jak i gospodarcze związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę usług zarządzania, będzie spoczywać na Spółce, jako zlecającym te usługi.

Analiza powyższego opisu sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że Zarządzający wykonując czynności zarządcze na rzecz Spółki, w ramach zawartej Umowy o zarządzanie nie będzie samodzielnie wykonywał działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w ramach tej Umowy związany będzie prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do:

- warunków wykonywania tych czynności oraz

- wynagrodzenia oraz

- odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem spełnione będą wszystkie trzy warunki, które nie pozwalają uznać Zarządzającego (Wnioskodawcy) z tytułu zawarcia Umowy o zarządzanie za podatnika podatku VAT.

W konsekwencji, czynności zarządcze świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki w ramach zaproponowanej Umowy o zarządzanie nie będą stanowić samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, a tym samym – Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym wynagrodzenie Wnioskodawcy w ramach zawartej Umowy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pyt. 1 należy uznać za prawidłowe.

Mając na uwadze, że Wnioskodawca oczekuje odpowiedzi na pyt. 2 tylko w sytuacji uznania przez Organ, że w zakresie usług zarządzania wykonywanych na podstawie Umowy o zarządzanie Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym wykonywane przez niego czynności zarządcze będą podlegać opodatkowaniu VAT, a z taką sytuacją nie mamy tu do czynienia, Organ odstąpił od odpowiedzi na pytanie, czy Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia należnego podatku VAT o podatek naliczony przez Wnioskodawcę w związku z dostawą usług zarządzania na rzecz Spółki (Pyt. 2).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 3 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.