0114-KDIP1-1.4012.506.2021.1.IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 21 lipca 2021 r. (data wpływu 26 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla aportu oczyszczalni ścieków do Zakładu - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2021 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla aportu oczyszczalni ścieków do Zakładu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (dalej jako: Wnioskodawca lub Gmina) jest podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania własne o charakterze użyteczności publicznej, prowadzi działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług oraz działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną. Część zadań Gminy realizowana jest z udziałem gminnej spółki komunalnej prowadzonej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - Zakładu (`(...)`) (dalej jako: Zakład).

W dniu (…) lipca 2020 r., Gmina umową przeniesienia własności nieruchomości, wniosła wkładem niepieniężnym prawo własności zabudowanej budowlą oczyszczalni ścieków nieruchomości (dalej jako: „aport oczyszczalni”) do Zakładu. Aport oczyszczalni, nie był aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Nieruchomość będąca przedmiotem aportu nie była organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Oczyszczalnia ścieków została oddana do użytkowania we wrześniu 2013 r., co oznacza, że oddanie nastąpiło wcześniej niż 2 lata przed dniem aportu oczyszczalni ścieków. Ponadto Gmina nie ponosiła w okresie dłuższym niż 2 lata przed dniem aportu oczyszczalni wydatków na ulepszenie oczyszczalni przekraczających 30% jej wartości początkowej. Gmina w związku z budową oczyszczalni ścieków odliczyła część VAT naliczonego.

Gmina zaznacza, że przez okres od momentu wybudowania przez nią przedmiotowej oczyszczalni ścieków do momentu aportu oczyszczalni pozostawała jej jedynym właścicielem.

W tym stanie faktycznym Gmina powzięła wątpliwości czy ww. aport będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania VAT przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dokonana przez Gminę czynność aportu oczyszczalni do Zakładu podlega zwolnieniu z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonana przez Gminę czynność aportu oczyszczalni do Zakładu podlega zwolnieniu z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Gmina jako podatnik VAT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, organy władzy publicznej realizujące zadania własne nałożone odrębnymi przepisami, działające na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych są uznawane za podatników VAT. Jedocześnie nic ulega wątpliwości, że umowa aportu oczyszczalni jest umową cywilnoprawną.

Konsekwentnie, w sytuacji, w której Gmina realizuje zadania własne (z zakresu odprowadzania ścieków) na podstawie umowy cywilnoprawnej(umowy aportu) należy uznać, że w takim zakresie działa jako podatnik VAT.

aport oczyszczalni jako dostawa towarów

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Należy podkreślić, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji przeniesienia prawa rozporządzania towarami jak właściciel, jednak na podstawie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: TSUE), uznaje się, że ma ono charakter autonomiczny wobec krajowych instytucji prawa cywilnego i dokonuje się w momencie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą (por. m. in. orzeczenie TSUE z dnia 18 lipca 2013 r., C-78/12).

Zatem aby uznać, że dana czynność jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT czynność powinna cechować się odpłatnym przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Ww. aport oczyszczalni jest umową przeniesienia własności (przeniesieniem władztwa ekonomicznego) budowli oczyszczalni ścieków w zamian za nabycie określonej liczby udziałów w Spółce (odpłatność).

W efekcie, należy uznać, że jest on czynnością będącą dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustaw o VAT.

możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT

W opisie stanu faktycznego Gmina wskazała, że przedmiotem aportu jest oczyszczalnia ścieków. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, dalej jako: „Prawo budowlane”), pod pojęciem budowli, należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury jak m. in. oczyszczalnie ścieków. A zatem oczyszczalnia ścieków jest budowlą i w efekcie należy przeanalizować odpowiednie przepisy ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwolnieniu z VAT podlega m. in.: dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim (art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o VAT),

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata (art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o VAT).

Zgodnie zaś z art. 2 ust. 14 ustawy o VAT pierwsze zasiedlenie rozumie się jako oddanie obiektu do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym Gmina, przed aportem oczyszczalni użytkowała ją przez okres dłuższy niż 2 lata, tzn. pierwsze zasiedlenie miało miejsce więcej niż 2 lata temu. Ponadto, w okresie dłuższym niż 2 lata nie były w niej dokonywane ulepszenia, których wartość przekraczała 30% wartości początkowej. A zatem nie doszło w tym przypadku do „ponownego” pierwszego zasiedlenia. Powyższe oznacza, że od pierwszego zasiedlenia do dostawy budowli minął okres dłuższy niż 2 lata. Konsekwentnie należy uznać, że opisany w opisie stanu faktycznego aport spełnia wymogi zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Dodatkowo, należy wskazać, że w myśl art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem przedmiotowe zwolnienie będzie dotyczyło zarówno oczyszczalni ścieków jak i gruntu na którym ona się znajduje (w kontekście art. 29a ust. 8 ustawy o VAT wartość gruntu nie powinna być wyodrębniana).

Podsumowując, dokonana przez Gminę czynność aportu oczyszczalni do Zakładu podlega zwolnieniu z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do zapisu art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ze złożonego wniosku wynika, że Gmina jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania własne o charakterze użyteczności publicznej, prowadzi działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług oraz działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną. Część zadań Gminy realizowana jest z udziałem gminnej spółki komunalnej prowadzonej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - Zakładu (`(...)`). W dniu … lipca 2020 r., Gmina umową przeniesienia własności nieruchomości, wniosła wkładem niepieniężnym prawo własności zabudowanej budowlą oczyszczalni ścieków nieruchomości do Zakładu. Aport oczyszczalni, nie był aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Nieruchomość będąca przedmiotem aportu nie była organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Oczyszczalnia ścieków została oddana do użytkowania we wrześniu 2013 r., co oznacza, że oddanie nastąpiło wcześniej niż 2 lata przed dniem aportu oczyszczalni ścieków. Ponadto Gmina nie ponosiła w okresie dłuższym niż 2 lata przed dniem aportu oczyszczalni wydatków na ulepszenie oczyszczalni przekraczających 30% jej wartości początkowej. Gmina w związku z budową oczyszczalni ścieków odliczyła część VAT naliczonego. Gmina przez okres od momentu wybudowania przedmiotowej oczyszczalni ścieków do momentu aportu oczyszczalni pozostawała jej jedynym właścicielem.

W tym stanie faktycznym Gmina powzięła wątpliwości czy aport oczyszczalni ścieków podlegał zwolnieniu z opodatkowania VAT przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W celu rozwiania powyższych wątpliwości w pierwszej kolejności należy ustalić, czy Gmina z tytułu wniesienia do Zakładu (`(...)`), działającego w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, aportu prawa własności nieruchomość zabudowanej budowlą oczyszczalni ścieków działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Wyżej powołany zapis art. 15 ust. 6 ustawy jest odzwierciedleniem zapisów art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Gmina z tytułu wniesienia aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Zakład (`(...)`)) nieruchomości zabudowanej budowlą oczyszczalni ścieków nie działała jako organ władzy publicznej. Transakcja ta nastąpiła w wyniku zawarcia umowy o charakterze cywilnoprawnym pomiędzy Gminą a Zakładem. W konsekwencji Gmina z tytułu tej czynności nie mogła skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

W analizowanym przypadku Gmina wystąpiła w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność – zdefiniowana jako dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się z kolei do możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla budowli oczyszczalni ścieków, która była przedmiotem aportu wskazać należy, że zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższych zapisów wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a. wybudowaniu lub

b. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z analizy wyżej powołanego art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że aby zastosować zwolnienie od podatku na podstawie tego przepisu, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

a. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

b. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” będących przykładowymi obiektami, które nadają działce status gruntu zabudowanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć: budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową – art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Biorąc pod uwagę opis sprawy w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa (aport) budowli oczyszczalni ścieków korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie został dokonany w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a wniesieniem aportu upłynął okres dłuży niż dwa lata. Gmina wskazała, że budynek oczyszczalni został oddany do użytkowania w 2013 r. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina nie ponosiła w okresie dłuższym niż 2 lata przed dniem aportu, który miał miejsce w 2020 r., wydatków na ulepszenie oczyszczalni przekraczających 30% jej wartości początkowej.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej samej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia.

Tym samym, w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy zwolnieniem od podatku objęty był również aport własności gruntu, na którym posadowiona była budowla oczyszczalni ścieków

W świetle powyższego, analiza możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla aportu prawa własności nieruchomości zabudowanej budowlą oczyszczalni ścieków na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest niezasadna.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 3 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.