0114-KDIP1-1.4012.423.2021.2.IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 29 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

- prawa do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia apartamentu - jest prawidłowe,

- uznania, że świadczenie usług najmu/dzierżawy nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia apartamentu, prawa do wystawienia operatorowi faktur VAT (podatek od towarów i usług) za całość czynszu oraz uznania usług wynajmowania lub wydzierżawiania lokalu za działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jest zatrudniona na umowę o pracę. Wnioskodawczyni zamierza dokonać zakupu lokalu niemieszkalnego wraz z miejscem parkingowym w inwestycji developera, który zleci prowadzenie hotelu operatorowi, i uzyskiwać przychody z wynajmu lub dzierżawy apartamentu przeznaczonego na świadczenie usług wynajmu krótkoterminowego. Apartament będzie lokalem niemieszkalnym wchodzącym w skład hotelu, działającego w systemie condohotel (aparthotel).

W tym celu przed zakupem Wnioskodawczyni zamierza się zarejestrować jako podatnik VAT czynny, a następnie zawrzeć przedwstępną umowę kupna lokalu (inwestycja jest w trakcie budowy). Poza umową kupna lokalu w stanie deweloperskim, (wraz z wyposażeniem) Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć odrębną najmu lub dzierżawy.

W wymienionych powyżej umowach zawarte będzie, że faktury VAT wynikające z dokonanych płatności będą wystawiane na Wnioskodawczynię, jako osobę fizyczną będącą czynnym podatnikiem VAT.

Jako wynajmujący lub wydzierżawiający (developer jeszcze nie podjął decyzji czy będzie zawierał umowę najmu czy umowę dzierżawy) przy zawieraniu umowy ostatecznej zawarta zostanie umowa najmu lub dzierżawy z operatorem, która będzie prowadził cały kompleks hotelowy, w którym znajduje się przedmiotowy lokal niemieszkalny i będzie wynajmował ten apartament osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. W umowie tej Wnioskodawczyni będzie zobowiązana oddać operatorowi lokal wraz z wyposażeniem i miejscem parkingowym (przedmiot najmu) do prowadzenia podnajmu lokalu osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. Operator jako najemca lub dzierżawca będzie płacił na rzecz Wnioskodawczyni czynsz na warunkach ustalonych w umowie. Umowa najmu zostanie zawarta na 10 lat, lub 20 lat w przypadku umowy dzierżawy. Zakup apartamentu i jego wynajem będzie związany wyłącznie z działalnością opodatkowaną. Lokal nie będzie wynajmowany na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania oznaczone z złożonym wniosku jako pytania nr 1 i 3):

1. Czy Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia ww. apartamentu?
2. Czy wynajmowanie lub wydzierżawianie ww. lokalu może być traktowane jako działalność gospodarcza i będzie nakładało na Wnioskodawczynię obowiązek jej prowadzenia?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawczyni w opisanym stanie faktycznym powinno jej przysługiwać prawo odliczenia podatku naliczonego w całości, ponieważ zakupiony apartament będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT (lokal niemieszkalny przeznaczony do wynajmu krótkoterminowego). Zakup zostanie potwierdzony fakturą VAT wystawioną imiennie na Wnioskodawczynię, jako czynnego podatnika VAT. Wnioskodawczyni zamierza samodzielnie rozliczać przychody z najmu/dzierżawy zakupionego lokalu. Ponadto Wnioskodawczyni uważa, że zakup i późniejsze zawarcie umowy najmu lub dzierżawy jednego lokalu w condo hotelu nie może być traktowane jako prowadzenie działalności gospodarczej, i nie wiąże się z obowiązkiem zarejestrowania się jako prowadząca działalność gospodarczą.

Jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W rozumieniu wyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług świadczenie usług najmu nieruchomości jest działalnością gospodarczą, a podmiot wykonujący te czynności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach określonych w przepisach regulujących ten podatek.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą zarejestrowanej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni zamierza uzyskiwać przychody z wynajmu lub dzierżawy apartamentu przeznaczonego na świadczenie usług wynajmu krótkoterminowego. Apartament będzie lokalem niemieszkalnym wchodzącym w skład hotelu działającego w systemie condohotel (aparthotel). Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość dotyczącą prawa do odliczenia całości podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. lokalu (apartamentu) jak i konieczności ewentualnego rozpoczęcia przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść 86 ust. 1 ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawczyni będzie ona miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu. Wnioskodawczymi wskazuje, że przed zawarciem umowy przedwstępnej zarejestruje się jako czynny podatnik podatku VAT. Faktura VAT dokumentująca zakup lokalu będzie wystawiona na Wnioskodawczynię. Natomiast lokal będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej (lokal nie będzie wykorzystywany na cele mieszkaniowe). W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości, ponieważ zakupiona nieruchomość (towar) będzie wykorzystywana wyłącznie przez Wnioskodawczynię do wykonywania czynności opodatkowanych (najem krótkotrwały) należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz.121 ze zm.), zwanej również ustawą k.c., regulujące kwestie najmu oraz własności.

W myśl art. 659 § 1 ww. ustawy - Kodeks cywilny przez, umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem czy dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni, zarejestruje się jako podatnik VAT czynny, zamierza zakupić apartament w celu świadczenia usług najmu krótkotrwałego. Faktura VAT za zakup lokalu zostanie wystawiona tylko na Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną będącą czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni zamierza samodzielnie rozliczać przychody z najmu ww. lokalu.

Ponadto w ocenie Wnioskodawczyni zakup i późniejsze zawarcie umowy najmu lub dzierżawy jednego lokalu w condo hotelu nie może być traktowana jako prowadzenie działalności gospodarczej, i nie wiąże się z obowiązkiem zarejestrowania się jako prowadząca działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia apartamentu oraz nieprawidłowe w zakresie uznania, że świadczenie usług najmu/dzierżawy nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jest zatrudniona na umowę o pracę. Wnioskodawczyni zamierza dokonać zakupu lokalu niemieszkalnego wraz z miejscem parkingowym w inwestycji developera, który zleci prowadzenie hotelu operatorowi, i uzyskiwać przychody z wynajmu lub dzierżawy apartamentu przeznaczonego na świadczenie usług wynajmu krótkoterminowego. Apartament będzie lokalem niemieszkalnym wchodzącym w skład hotelu, działającego w systemie condohotel (aparthotel). W tym celu przed zakupem Wnioskodawczyni zamierza się zarejestrować jako podatnik VAT czynny, a następnie zawrzeć przedwstępną umowę kupna lokalu (inwestycja jest w trakcie budowy). Poza umową kupna lokalu w stanie deweloperskim, (wraz z wyposażeniem) Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć odrębną najmu lub dzierżawy. W wymienionych powyżej umowach zawarte będzie, że faktury VAT wynikające z dokonanych płatności będą wystawiane na Wnioskodawczynię, jako osobę fizyczną będącą czynnym podatnikiem VAT. Jako wynajmujący lub wydzierżawiający (developer jeszcze nie podjął decyzji czy będzie zawierał umowę najmu czy umowę dzierżawy) przy zawieraniu umowy ostatecznej zawarta zostanie umowa najmu lub dzierżawy z operatorem, która będzie prowadził cały kompleks hotelowy, w którym znajduje się przedmiotowy lokal niemieszkalny i będzie wynajmował ten apartament osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. W umowie tej Wnioskodawczyni będzie zobowiązana oddać operatorowi lokal wraz z wyposażeniem i miejscem parkingowym (przedmiot najmu) do prowadzenia podnajmu lokalu osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. Operator jako najemca lub dzierżawca będzie płacił na rzecz Wnioskodawczyni czynsz na warunkach ustalonych w umowie. Umowa najmu zostanie zawarta na 10 lat, lub 20 lat w przypadku umowy dzierżawy. Zakup apartamentu i jego wynajem będzie związany wyłącznie z działalnością opodatkowaną. Lokal nie będzie wynajmowany na cele mieszkaniowe.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, odnośnie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia apartamentu oraz uznania świadczenia usług najmu/dzierżawy tego apartamentu za działalność gospodarczą.

Z szeroko sformułowanej definicji świadczenia usług zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy wskazać, że zarówno umowa najmu jak i umowa dzierżawy są cywilnoprawnymi umowami nakładającymi na strony – zarówno wynajmującego/wydzierżawiającego, jak i najemcę/dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższych przepisów wynika, że umowa najmu jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Wobec tego umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i pobierania pożytków, w związku z czym stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu najmu przez najemcę.

Z kolei zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest także umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno usługa najmu, jak i usługa dzierżawy stanowią świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i jako czynności odpłatne, świadczone za wynagrodzeniem, wypełniają dyspozycję art. 5 ust. 1 ustawy, tj. są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w wyżej powołanym art. 15 ust. 2 ustawy, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę treść złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że świadczenie przez Wnioskodawczynię usług najmu/dzierżawy wypełniać będzie definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawczyni wykorzystywać bowiem będzie nabyty apartament w sposób zorganizowany i ciągły (umowy najmu zawierane będą na okres 10 lat, dzierżawy na okres 20 lat), w celach zarobkowych - Wnioskodawczyni z tytułu zawartych umów otrzymywać będzie wynagrodzenie.

W świetle powyższych okoliczności nie można zgodzić się z poglądem Wnioskodawczyni, że zakup i późniejsze zawarcie umowy najmu lub dzierżawy jednego lokalu w condo hotelu nie może być traktowane jako prowadzenie działalności gospodarczej, i w tym zakresie stanowisko to uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia apartamentu zauważyć należy, że z wyżej powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Uwzględniając treść złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że w omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem lokalu niemieszkalnego wraz z miejscem parkingowym - apartament niemieszkalny, będzie spełniony.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawczyni przed nabyciem lokalu niemieszkalnego (apartamentu) z miejscem parkingowym zamierza się zarejestrować jako podatnik VAT czynny. Apartament będzie przedmiotem umowy najmu bądź umowy dzierżawy z operatorem, który będzie go następnie wynajmował osobom trzecim na pobyt krótkotrwały, co jak wcześniej wskazano wypełnia definicję działalności gospodarczej. Jak wskazała Wnioskodawczyni apartament będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni otrzyma fakturę dokumentującą sprzedaż na jej rzecz opisanego we wniosku apartamentu z wykazaną kwotą podatku VAT i nie wystąpi żadna z przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 ustawy, Wnioskodawczyni – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – będzie przysługiwało prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia opisanego we wniosku apartamentu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni odnośnie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia opisanego lokalu z miejscem parkingowym uznać należy za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W tym miejscu wskazać należy, że w zakresie dotyczącym prawa do wystawienia operatorowi faktur VAT za całość czynszu wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie uznania planowanego przez Wnioskodawczynię świadczenia usług najmu i dzierżawy apartamentu za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów tej ustawy. Nie dotyczy obowiązku prowadzenia działalności na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 3 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.