Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność polegającą na produkcji biotechnologicznych substancji czynnych na zlecenie zagranicznych kontrahentów. W ramach planowanej współpracy Wnioskodawca będzie wytwarzać substancje czynne, które następnie będą przechowywane w jego magazynie do momentu ich wywozu poza terytorium UE przez kontrahenta. Z uwagi na specyfikę dostaw, obejmującą długi cykl produkcyjny, konieczność przeprowadzenia testów i certyfikacji oraz uzależnienie od dostaw surowców, a także ustalone warunki płatności (wpłata zaliczek przez kontrahenta), Wnioskodawca zapytał, czy może zastosować 0% stawkę VAT dla otrzymywanych zaliczek, nawet jeśli wywóz towarów nastąpi po upływie 6 miesięcy od ich otrzymania. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, wskazując, że w analizowanej sytuacji ma zastosowanie art. 41 ust. 9b ustawy o VAT, który umożliwia zastosowanie 0% stawki VAT dla zaliczek, gdy wywóz towarów w późniejszym terminie niż 6 miesięcy jest uzasadniony specyfiką realizacji dostaw.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lipca 2021 r. (data wpływu 30 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) 0% dla otrzymywanych zaliczek związanych z eksportem towarów, w odniesieniu do którego dostawy realizowane będą w terminie przekraczającym okres, o którym mowa w art. 41 ust. 9a ustawy o VAT – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
30 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 0% dla otrzymywanych zaliczek związanych z eksportem towarów, w odniesieniu do którego dostawy realizowane będą w terminie przekraczającym okres, o którym mowa w art. 41 ust. 9a ustawy o VAT.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
… (dalej jako „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „`(...)`”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza polega m.in. na komercyjnym prowadzeniu badań naukowych, pracach rozwojowych w dziedzinie biotechnologii oraz wytwarzaniu substancji czynnych oraz produktów leczniczych do celów badań klinicznych oraz w celach komercyjnych. `(...)` w ramach prowadzonej działalności wytwarza również towary (np. substancje czynne, banki komórek, itp.), na zamówienie klientów.
W ramach planowanej współpracy, `(...)` będzie produkować substancje czynną (dalej jako „Towar”) na rzecz kontrahentów zagranicznych, nie posiadających siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski (dalej jako „Klient”).
Dostawy będą odbywały się m.in. na warunkach FCA (INCOTERMS 2020). Jednocześnie, intencją stron jest aby:
poszczególne serie Towaru po wyprodukowaniu były przedmiotem dostawy (dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami z … na rzecz Klienta w dniu odbioru Towaru lub po 30 dniach od certyfikacji i zwolnienia serii, jeżeli Towar nie zostanie odebrany przez Klienta);
towary formalnie będące własnością Klienta były przechowywane w magazynach Spółki do momentu wywołania przez Klienta eksportu tj. wywiezienia poza terytorium Unii Europejskiej, gdzie Klient będzie przeprowadzał dalsze etapy wytwarzania produktu leczniczego przy wykorzystaniu Towaru.
Oznacza to, że Spółka będzie produkować Towary, dokonywać ich dostawy na rzecz Klienta, przy czym Towary będą składowane w magazynie na terenie kraju do momentu, kiedy Klient będzie potrzebował Towaru do wytworzenia produktu leczniczego i Towar zostanie przemieszczony poza terytorium Unii Europejskiej.
Z uwagi na specyficzny charakter Towaru, między innymi:
konieczność przechowywania substancji czynnej w określonych i kontrolowanych warunkach,
kwestie bezpieczeństwa pacjenta związane z tym, że Towar jest najbardziej krytycznym składnikiem produktu leczniczego,
bardzo dużą wartość Towaru związaną z drogim procesem wytwarzania,
bardzo długi czas dostawy materiałów, przy wykorzystaniu, których Towar jest produkowany (nawet do 18 miesięcy),
długi i skomplikowany proces wytwarzania, testowania i certyfikacji Towaru (ponad 4 miesiące),
złożony łańcuch dostaw produktu leczniczego, którego Towar jest kluczowym składnikiem,
trudne do przewidzenia zapotrzebowanie rynku na produkt leczniczy, którego Towar jest kluczowym składnikiem,
Klientowi zależy na wyprodukowaniu Towaru z wyprzedzeniem i przechowaniu zapasu Towaru ze względów bezpieczeństwa przez `(...)` do momentu przemieszczenia Towaru poza teren UE w celu wyprodukowania produktu leczniczego. Klientowi zależy również na obniżeniu kosztów transportu Towaru i w tym celu zamierza odbierać kilka serii Towaru w tym samym czasie.
Dlatego też, poszczególne serie wytworzonej substancji, będą przechowywane w magazynie Spółki na terenie kraju, a następnie w uzgodnionym przez strony momencie zostaną wywiezione poza teren UE.
Należy zaznaczyć, że specyfika zamówionego produktu nie pozwala na jego inne przeznaczenie (np. sprzedaż do odbiorcy na terenie UE), towary produkowane są na specjalne zamówienie i przeznaczone są do dalszej obróbki poza terytorium UE.
W ramach postanowień planowanej umowy Spółki oraz Klienta, m.in. z uwagi na wysokie koszty wytworzenia towarów (oraz np. inwestycji jakich musi dokonać Spółka w celu przygotowania do produkcji), Klient zobowiązuje się do wpłacenia przedpłat (np. dwie transze zaliczek po 40% wartości zamówienia), podczas, gdy pozostała część zostanie uregulowana w dniu odbioru Towaru lub po 30 dniach od certyfikacji i zwolnieniu serii, jeżeli Towar nie zostanie odebrany przez Klienta.
W zależności od sytuacji, między innymi w zależności od wolumenu danego zamówienia, może zdarzyć się, że wywóz towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy od momentu otrzymania pierwszej transzy zaliczki. Może jednak zdarzyć się tak, że poszczególne partie towaru zostaną wywiezione po upływie 6 miesięcy od momentu otrzymania pierwszej transzy zaliczki (np. zaliczka otrzymana w lipcu, pierwsza partia towarów wyprodukowana w październiku - tego samego roku, kompletne zamówienie zrealizowane do końca marca - kolejnego roku, wywóz kompletnego zamówienia w kwietniu - kolejnego roku.). Jednocześnie, intencją stron jest aby okres pomiędzy złożeniem zamówienia oraz wpłatą zaliczki, a dostawą, nie przekroczył 12 miesięcy.
Należy przy tym zaznaczyć, że wydłużony okres pomiędzy otrzymaniem zaliczki oraz wywozem Towaru wynika nie tylko z ustaleń pomiędzy stronami umowy. Wydłużony okres pomiędzy zaliczką a wywiezieniem Towaru poza teren UE wynika przede wszystkim, ze specyfiki Towaru będącego przedmiotem umowy. Jak zaznaczono powyżej, przedmiotem dostawy mają być substancje czynne, za których proces wytworzenia - w tym organizację oraz nabycie surowców, składników (w zależności od zlecenia np. linii komórkowej, złóż do kolumn chromatograficznych, filtrów, materiałów eksploatacyjnych, buforów, odczynników i substancji pomocniczych), komponentów i innych materiałów niezbędnych do realizacji zamówienia - odpowiedzialny jest Wnioskodawca. Proces produkcyjny jest zatem w dużym stopniu uzależniony od dostępności surowców, w tym od ewentualnych podwykonawców. Ponadto, co do zasady, Spółka jest zobowiązana do przeprowadzenia odpowiednich testów jakościowych wszystkich nabytych surowców, urządzeń oraz półproduktów, które mają zostać wykorzystane w procesie produkcji substancji czynnej zamówionej przez Klienta.
Co więcej, w celu przygotowania się do produkcji niektórych substancji czynnych na rzecz Klienta, Spółka musi odpowiednio dostosować miejsce produkcji, między innymi poprzez zakup, instalację oraz przeprowadzenie testów jakościowych maszyn, narzędzi i pozostałej, niezbędnej infrastruktury. Powyższe okoliczności powodują wydłużenie czasu pomiędzy złożeniem zamówienia towarów przez Klienta (oraz zapłatą zaliczki), a dostawą zamówionej substancji czynnej.
Należy również zaznaczyć, że Towar, ze względu na swój szczególny biotechnologiczny charakter, wymaga długiej i złożonej produkcji, na przykład ze względu na możliwość wytwarzania jedynie jednego produktu na raz na pojedynczej linii produkcyjnej (przestawienie produkcji z substancji czynnej „A” na substancję czynną „B” jest dodatkowo czasochłonne). W trakcie produkcji substancji czynnych Spółka zobowiązana jest do ciągłej kontroli jakości, aby zapewnić zgodność z przepisami prawa oraz obowiązującymi w branży farmaceutycznej wymogami zwanymi jako „current Good Manufacturing Practices” (cGMP) wynikającymi z (i) amerykańskiej ustawy federalnej o żywności, lekach i kosmetykach, tytuł 21 Kodeksu przepisów federalnych Stanów Zjednoczonych (CFR), w tym w częściach 210 i 211 CFR i 21 CFR część 312 (IND) i część 314 (NDA) oraz 21 CFR część 600 (produkty biologiczne), z późniejszymi zmianami, (ii) dyrektywy Komisji Europejskiej 2001/83/WE i 2003/94/WE oraz Eudralex tom IV, oraz (iii) ICH cGMP. Również magazynowanie i transport substancji czynnych wymaga zachowania najwyższych standardów bezpieczeństwa i jakości.
Co więcej, Spółka zobowiązana jest prowadzić pełną i szczegółową dokumentację (w tym raporty, rachunki, dane oraz zapisy wszystkich informacji i wyników poszczególnych faz produkcji) wszystkich prac rozwojowych i produkcyjnych wykonanych przez Spółkę w ramach umowy z Klientem.
Ponadto przed dostawą każdej serii substancji czynnych, Spółka musi m.in. dostarczyć na rzecz Klienta dodatkowe dokumenty tj. Certyfikat Analizy oraz Certyfikat Zgodności.
Wszystkie opisane powyżej okoliczności, uwzględniając dodatkowo intencję stron, wpływają na wydłużenie procesu produkcji zamówionych przez Klienta substancji czynnych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, z uwagi na specyfikę produkowanych przez Spółkę towarów oraz uzgodnione warunki płatności i dostawy, Spółka ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT dla otrzymanych zaliczek nawet jeśli pomiędzy otrzymaniem zaliczki a wywozem kompletnej partii zamówionych towarów upłynie okres dłuższy niż okres, o którym mowa w treści art. 41 ust. 9a ustawy o VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółce przysługuje prawo do stosowania 0% stawki podatku VAT dla zaliczek na poczet eksportu towarów, nawet jeśli pomiędzy otrzymaniem zaliczki a wywozem kompletnej partii substancji czynnej upłynie okres dłuższy niż 6 miesięcy.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Zgodnie z regulacją art. 41 ust. 9a ustawy o VAT podatnik ma prawo zastosować stawkę 0% w eksporcie towarów, o ile w terminie 6 miesięcy (licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zapłatę), nastąpi wywóz towaru oraz podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
Art. 41 ust. 9b ustawy o VAT stanowi jednak, że podatnik ma prawo zastosować stawkę 0% również jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż 6 miesięcy, pod warunkiem że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.
Przepisy ustawy o VAT nie precyzują pojęcia „specyfiki realizacji dostaw”. Z utrwalonej praktyki organów podatkowych, sądownictwa oraz doktryny wynika jednak, że pojęcie to odnosi się do okoliczności związanych z specyfiką rodzaju towarów oraz danego rynku, czasochłonnością i złożonością procesu technologicznego niezbędnego do produkcji towarów, kosztownością, koniecznością zaangażowania innych podmiotów oraz innymi okolicznościami wpływającymi na czas niezbędny do realizacji dostawy produktów. Jednocześnie podkreśla się, że wydłużony okres pomiędzy wpłatą zaliczki a dostawą nie może wynikać ze swobodnej decyzji stron, tylko musi być rzeczywiście uzasadnione specyfiką realizacji dostaw i wynikać z okoliczności o charakterze obiektywnym.
Przekładając powyższe na grunt rozpatrywanego zdarzenia przyszłego, należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na przedmiot dostawy, którym są substancje czynne o charakterze biotechnologicznym.
Specyfika tego rodzaju towarów charakteryzuje się tym, że ma bezpośredni wpływ na zdrowie i życie ostatecznych odbiorców, dlatego też cały proces związany z dostawą - począwszy na testach miejsca produkcji oraz zakupionych surowców, a kończący się na zapewnieniu odpowiednich warunków transportu - wymaga zachowania najwyższej staranności i dokładności. Warto również zaznaczyć, że podobne umowy na rynku biotechnologii, na którym działają Wnioskodawca oraz Klient, tj. na rynku farmaceutycznym, przewidują podobne warunki dostaw, w tym okres niezbędny do produkcji substancji czynnych.
Wpłata zaliczki przez Klienta na poczet przyszłej dostawy jest przy tym niezbędna ze względu na długi cykl produkcyjny oraz nakłady, które Wnioskodawca musi poczynić w celu przygotowania się do produkcji substancji czynnych.
Ze względu na czasochłonność oraz wysoki koszt produkcji substancji czynnych wpłata zaliczek jest standardem obowiązującym w branży farmaceutycznej/biotechnologii, mającym na celu zabezpieczenie pozycji dostawców takich produktów. Wynika to również z tego, że towary są przygotowywane na specjalne zamówienia Klienta i nie mogą być przeznaczone na żadne inne cele. W szczególności, Spółka co do zasady nie ma możliwości sprzedaży substancji czynnej do innego podmiotu niż zamawiający.
Proces przygotowania do produkcji, za który odpowiedzialny jest Wnioskodawca, jest złożony, czasochłonny, a w pewnym zakresie niezależny od Wnioskodawcy. Należy bowiem zauważyć, że Spółka uzależniona jest od swoich dostawców w zakresie dostawy surowców oraz podwykonawców w zakresie niektórych analiz niezbędnych do produkcji, testowania i certyfikacji substancji czynnych będących przedmiotem dostaw do Klienta. Choć Spółka dokłada wszelkich starań i zabezpiecza się przed sytuacjami niedochowywania terminów przez swoich podwykonawców, to z doświadczenia wie, że opóźnienia zdarzają się, w szczególności biorąc pod uwagę, że procesy biotechnologiczne, nawet ustandaryzowane nie zawsze przebiegają zgodnie z planem. Należy także zauważyć, że brak lub opóźnienie w dostawie chociażby niektórych z surowców lub narzędzi uniemożliwia rozpoczęcie prac nad produkcją substancji czynnych. Ze względu na szczególny charakter przedmiotu dostawy, Spółka jest również zobowiązana do przeprowadzenia odpowiednich testów miejsca produkcji oraz surowców i narzędzi używanych przy procesie produkcji substancji czynnych. Powyższe okoliczności sprawiają, że sam proces przygotowania do rozpoczęcia produkcji jest czasochłonny i nie jest możliwe dokładne określenie niezbędnego terminu do zakończenia tego wstępnego etapu. Ponadto, Spółka w dużym zakresie uzależniona jest od czynników zewnętrznych, między innymi od dostępności surowców i terminowości swoich podwykonawców. Należy również zauważyć, że jednym ze skutków pandemii Covid19 jest znacznie wydłużony czas dostaw niektórych surowców (nawet do 18 miesięcy od momentu ich zamówienia).
Warto również podkreślić, iż proces wytworzenia substancji czynnych wymaga zachowania najwyższej staranności. Skuteczność produkcji substancji czynnych, tak jak w przypadku innych produktów o charakterze biotechnologicznym, uzależniona jest od zapewnienia odpowiednich warunków. Produkcja niejednokrotnie wymaga zastosowania zaawansowanych wysoko skomplikowanych technologii. Co więcej, co do zasady istnieje możliwość wytwarzania jedynie jednego produktu na raz na pojedynczej linii produkcyjnej, a zmiana produkcji wymaga każdorazowo dostosowania linii produkcyjnej.
Dodatkowo, Wnioskodawca zobowiązany jest również przeprowadzać i dokumentować okresowe kontrole, testy jakościowe. Wnioskodawca zobowiązany jest również do prowadzenia szczegółowej dokumentacji raportującej przebieg prac nad substancjami czynnymi. Spółka musi także dopełnić licznych obowiązków, aby zapewnić zgodność z umową z Klientem oraz przepisami prawa i obowiązującymi w branży farmaceutycznej wymogami zwanymi jako „current Good Manufacturing Practices” (cGMP). Z kolei w przypadku wykazania jakichkolwiek błędów lub odstępstw od norm, ze względu na szczególne przeznaczenie produktów, konieczne jest powtórzenie procesu produkcji, co przedłuża cały proces. Z doświadczenia Spółki wynika, że proces produkcji może dodatkowo ulec przedłużeniu ze względu na czynniki zewnętrzne, niezależne od Wnioskodawcy.
Należy również zaznaczyć, że przed dostawą zamówienia przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta, Spółka musi przeprowadzić certyfikację substancji czynnych, a mianowicie zapewnić, że cały towar będzie posiadać Certyfikat Analizy oraz Certyfikat Zgodności, co również wydłuża okres pomiędzy złożeniem zamówienia i wpłatą zaliczki a dostawą produktów.
Po zakończeniu procesu produkcji, Wnioskodawca zobowiązany jest zapewnić określone i kontrolowane warunki przechowywania substancji czynnych przed ich wywozem. Po wykonaniu tych czynności ostatnim krokiem jest specjalne przygotowanie i zabezpieczenie Towaru do transportu, w ramach którego będzie możliwość zapewnienia odpowiednich warunków i bezpieczeństwa w trakcie przewozu substancji czynnych poza terytorium Unii Europejskiej.
Jak zaznaczono powyżej, art. 41 ust. 9b ustawy o VAT stanowi, że podatnik ma prawo zastosować stawkę 0% także jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż 6 miesięcy, pod warunkiem jednak że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.
W tym kontekście należy wskazać, że w świetle poglądów organów podatkowych wyrażanych w indywidualnych interpretacjach podatkowych, wywóz towarów wynikający z warunków dostawy może być określony zarówno poprzez wskazanie konkretnego terminu, jak i może być określony w sposób bardziej ogólny np. poprzez określenie maksymalnego czasu potrzebnego do realizacji konkretnego zamówienia, który wynosi więcej niż 6 miesięcy.
Powyższe potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
z 2 lipca 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-3.4012.235.2018.1.JC, w której organ podatkowy zgodził się z Wnioskodawcą i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał, m.in. że „Spółka uzyskuje przedpłatę bezpośrednio po złożeniu zamówienia przez kontrahenta, czyli na wstępnym etapie zlecenia. Wywóz towaru w ramach eksportu następuje natomiast dopiero po kilku miesiącach (maksymalnie 8 miesięcy) od złożenia zamówienia. Jednocześnie należy podkreślić, że termin realizacji dostawy zakontraktowanych towarów każdorazowo wynika z warunków dostawy określonych w umowie z nabywcą”, oraz
z 28 września 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.414.2017.2.JS, w której organ podatkowy zgodził się z Wnioskodawcą i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał, m.in. że „termin wywozu towarów wynikający z warunków dostawy może być określony zarówno poprzez wskazanie konkretnego terminu, jak i może być określony w sposób bardziej ogólny, np. poprzez określenie czasu potrzebnego do realizacji konkretnego zamówienia. Termin określony przez strony na wywóz towarów w praktyce zastępuje w takim przypadku ustawowy termin 2 miesięcy, o którym mowa w art. 41 ust. 9a ustawy o VAT”.
Powyższy wniosek płynie również z poglądów doktryny, gdzie wskazywane jest iż „wprawdzie komentowany przepis stanowi o tym, że dłuższy termin ma być uzasadniony specyfiką danego rodzaju dostaw i ma być potwierdzony warunkami dostawy, z których wynika dłuższy termin. Wydaje się wszakże, iż w praktyce organ podatkowy nie ma raczej możliwości (w szczególności brak w tym względzie pracownikom organów stosownego doświadczenia życiowego) oceny „specyfiki dostawy”. W związku z tym rozstrzygające znaczenie należy przypisać woli stron co do ustalenia dłuższego terminu wywozu towarów. Wystarczające więc będzie określenie w warunkach dostawy terminu wywozu towarów dłuższego niż 2-miesięczny” (A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. XIV, WKP 2020).
Warto zauważyć, że w związku ze specyfiką realizacji dostaw substancji czynnych o charakterze biotechnologicznym, nie jest możliwe określenie dokładnego terminu dostawy towarów. Podobna sytuacja miała w stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji indywidualnej z 14 marca 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.68.2018.2.RM., gdzie wnioskodawca wskazał, że określił z klientem jedynie orientacyjny termin wywozu towarów, przy czym stanowisko wnioskodawcy, tj. że ma prawo zastosować stawkę 0%, zostało uznane za prawidłowe. Wnioskodawca w swoim stanowisku wskazał m.in., że „istotne jest określenie terminu wywozu w jakimkolwiek dokumencie dotyczącym transakcji, z tytułu której Spółka otrzymuje zaliczkę. Co więcej, organy podatkowe dopuszczają zmianę tego terminu (przykładowo poprzez podpisanie aneksu do umowy) w sytuacji wystąpienia okoliczności uzasadniających jego przedłużenie (np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej nr IBPP4/4512-171/15/LG z dnia 15 czerwca 2015 r.). Tymczasem jak wspomniano, Spółka w projekcie umowy określiła warunki dostawy oraz orientacyjny termin wywozu Statku. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione zostały wszystkie warunki, o których mowa w art. 41 ust. 9b ustawy o VAT”.
Przekładając powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy zauważyć, że Wnioskodawca oraz Klient mają świadomość skomplikowanego i specyficznego procesu związanego z dostawą substancji czynnych, dlatego przewidują, że mogą wystąpić sytuacje, w których wywóz nastąpi po 6 miesiącach, licząc od końca miesiąca, w którym Wnioskodawca otrzymał zaliczkę. Strony na ile to możliwe wskazują przewidywany termin dostawy w konkretnych zamówieniach, jednakże ze względu na specyfikę przedmiotu dostaw nie są w stanie oznaczyć konkretnej daty dostawy.
Podsumowując, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego oraz uzasadnieniu niniejszego wniosku, poniższe okoliczności wskazują na specyfikę realizacji dostawy, która zdaniem Wnioskodawcy uprawnia do zastosowania stawki 0% pomimo wywozu towaru w terminie dłuższym niż 6 miesięcy po otrzymaniu zaliczki:
Organy podatkowe uznały stanowiska podatników za prawidłowe w podobnych stanach faktycznych, między innymi w następujących interpretacjach indywidualnych:
Ponadto, w niedawno opublikowanym projekcie objaśnień do pakietu Slim VAT, Ministerstwo Finansów wskazało, że przedłużenie terminu 6 miesięcy na wywóz towaru może odnosić się zarówno do okoliczności związanych z procesem technologicznym, który jest niezbędny do dokonania dostawy, jak i do szczególnych warunków realizowanej dostawy, związanych ze specyfiką danego rynku lub danego rodzaju towarów.
W ramach przykładów dotyczących czasu niezbędnego do wyprodukowania towaru wskazano m.in. długotrwałość i złożoność projektowania i produkcji, zaawansowaną technologię, konieczność przeprowadzenia testów jakościowych, konieczność zaangażowania innych podmiotów a także oczekiwanie na surowce. Zdaniem Spółki, wskazane przykłady bezpośrednio odnoszą się do okoliczności opisanych w rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym.
Podsumowując, w ocenie Spółki z uwagi na opisane powyżej okoliczności, w opisanym zdarzeniu przyszłym znajduje zastosowanie regulacja art. 41 ust. 9b, a w konsekwencji, Spółce przysługuje prawo do stosowania 0% stawki podatku VAT dla zaliczek na poczet eksportu towarów, nawet jeśli pomiędzy otrzymaniem zaliczki a wywozem kompletnej partii substancji czynnej upłynie okres dłuższy niż 6 miesięcy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
W przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).
Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy – przez eksport towarów rozumie się - dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Ilekroć w przepisach jest mowa o terytorium kraju, rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa trzeciego – w myśl art. 2 pkt 5 ustawy – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
Na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
Przy czym stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:
Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy). Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy).
Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9 ustawy).
Jednocześnie na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem że wywóz towarów nastąpi w terminie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6. Przepisy ust. 7, 9 i 11 stosuje się odpowiednio.
Przy czym zgodnie z art. 41 ust. 9b ustawy przepis ust. 9a stosuje się również, jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż określony w ust. 9a, pod warunkiem że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.
Tak więc, w przypadku otrzymania zaliczki z tytułu transakcji stanowiącej eksport towarów w rozumieniu ustawy, stawka podatku w wysokości 0% znajduje zastosowanie wówczas, gdy wywóz towaru nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zapłatę i w tym terminie podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W przypadku zaś, gdy wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż wskazany w art. 41 ust. 9a ustawy, podatnik może zastosować stawkę 0% w odniesieniu do otrzymanej zaliczki jedynie w sytuacji, gdy wywóz w terminie późniejszym uzasadniony jest specyfiką realizacji tego rodzaju dostawy potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.
Z wniosku wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą, która polega m.in. na komercyjnym prowadzeniu badań naukowych, pracach rozwojowych w dziedzinie biotechnologii oraz wytwarzaniu substancji czynnych oraz produktów leczniczych do celów badań klinicznych oraz w celach komercyjnych. `(...)` w ramach prowadzonej działalności wytwarza również towary (np. substancje czynne, banki komórek, itp.), na zamówienie klientów. W ramach planowanej współpracy, Wnioskodawca będzie produkować substancje czynną na rzecz kontrahentów zagranicznych, nie posiadających siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski. Dostawy będą odbywały się m.in. na warunkach FCA (INCOTERMS 2020). Spółka będzie produkować Towary, dokonywać ich dostawy na rzecz Klienta, przy czym Towary będą składowane w magazynie na terenie kraju do momentu, kiedy Klient będzie potrzebował Towaru do wytworzenia produktu leczniczego i Towar zostanie przemieszczony poza terytorium Unii Europejskiej. Z uwagi na specyficzny charakter Towaru, Klientowi zależy na wyprodukowaniu Towaru z wyprzedzeniem i przechowaniu zapasu Towaru ze względów bezpieczeństwa przez Wnioskodawcę do momentu przemieszczenia Towaru poza teren UE w celu wyprodukowania produktu leczniczego. Klientowi zależy również na obniżeniu kosztów transportu Towaru i w tym celu zamierza odbierać kilka serii Towaru w tym samym czasie. Dlatego też, poszczególne serie wytworzonej substancji, będą przechowywane w magazynie Spółki na terenie kraju, a następnie w uzgodnionym przez strony momencie zostaną wywiezione poza teren UE. Należy zaznaczyć, że specyfika zamówionego produktu nie pozwala na jego inne przeznaczenie (np. sprzedaż do odbiorcy na terenie UE), towary produkowane są na specjalne zamówienie i przeznaczone są do dalszej obróbki poza terytorium UE. W ramach postanowień planowanej umowy Spółki oraz Klienta, Klient zobowiązuje się do wpłacenia przedpłat (np. dwie transze zaliczek po 40% wartości zamówienia), podczas, gdy pozostała część zostanie uregulowana w dniu odbioru Towaru lub po 30 dniach od certyfikacji i zwolnieniu serii, jeżeli Towar nie zostanie odebrany przez Klienta. W zależności od sytuacji, między innymi w zależności od wolumenu danego zamówienia, może zdarzyć się, że wywóz towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy od momentu otrzymania pierwszej transzy zaliczki. Może jednak zdarzyć się tak, że poszczególne partie towaru zostaną wywiezione po upływie 6 miesięcy od momentu otrzymania pierwszej transzy zaliczki (np. zaliczka otrzymana w lipcu, pierwsza partia towarów wyprodukowana w październiku - tego samego roku, kompletne zamówienie zrealizowane do końca marca - kolejnego roku, wywóz kompletnego zamówienia w kwietniu - kolejnego roku.). Jednocześnie, intencją stron jest aby okres pomiędzy złożeniem zamówienia oraz wpłatą zaliczki, a dostawą, nie przekroczył 12 miesięcy. Wydłużony okres pomiędzy zaliczką a wywiezieniem Towaru poza teren UE wynika przede wszystkim, ze specyfiki Towaru będącego przedmiotem umowy. Jak zaznaczono powyżej, przedmiotem dostawy mają być substancje czynne, za których proces wytworzenia - w tym organizację oraz nabycie surowców, składników (w zależności od zlecenia np. linii komórkowej, złóż do kolumn chromatograficznych, filtrów, materiałów eksploatacyjnych, buforów, odczynników i substancji pomocniczych), komponentów i innych materiałów niezbędnych do realizacji zamówienia - odpowiedzialny jest Wnioskodawca. Proces produkcyjny jest zatem w dużym stopniu uzależniony od dostępności surowców, w tym od ewentualnych podwykonawców. Ponadto, co do zasady, Spółka jest zobowiązana do przeprowadzenia odpowiednich testów jakościowych wszystkich nabytych surowców, urządzeń oraz półproduktów, które mają zostać wykorzystane w procesie produkcji substancji czynnej zamówionej przez Klienta. W celu przygotowania się do produkcji niektórych substancji czynnych na rzecz Klienta, Spółka musi odpowiednio dostosować miejsce produkcji, między innymi poprzez zakup, instalację oraz przeprowadzenie testów jakościowych maszyn, narzędzi i pozostałej, niezbędnej infrastruktury. Ponadto Towar, ze względu na swój szczególny biotechnologiczny charakter, wymaga długiej i złożonej produkcji, na przykład ze względu na możliwość wytwarzania jedynie jednego produktu na raz na pojedynczej linii produkcyjnej (przestawienie produkcji z substancji czynnej „A” na substancję czynną „B” jest dodatkowo czasochłonne).
Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania, uznać należy, że w analizowanym przypadku, w odniesieniu do zaliczek z tytułu eksportu towarów, w sytuacji gdy wywóz kompletnej partii zamówionych towarów nastąpi po upływie sześciu miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym Wnioskodawca otrzymuje zaliczkę na dostawę znajdzie zastosowanie stawka podatku w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 9a w zw. z art. 41 ust. 9b ustawy.
Jak bowiem wskazał Wnioskodawca - wywóz Towaru, w terminie późniejszym niż sześć miesięcy od końca miesiąca, w którym Wnioskodawca otrzymuje część płatności, uzasadniony jest specyfiką Towaru, m.in. koniecznością przechowywania substancji czynnej w określonych i kontrolowanych warunkach, kwestią bezpieczeństwa pacjenta związaną z tym, że Towar jest najbardziej krytycznym składnikiem produktu leczniczego, bardzo dużą wartością Towaru związaną z drogim procesem wytwarzania, bardzo długim czasem dostawy materiałów, przy wykorzystaniu, których Towar jest produkowany (nawet do 18 miesięcy), długim i skomplikowanym procesem wytwarzania, testowania i certyfikacji Towaru (ponad 4 miesiące), złożonym łańcuchem dostaw produktu leczniczego, którego Towar jest kluczowym składnikiem, trudnym do przewidzenia zapotrzebowaniem rynku na produkt leczniczy, którego Towar jest kluczowym składnikiem. W ramach postanowień planowanej umowy Spółki oraz Klienta, m.in. z uwagi na wysokie koszty wytworzenia towarów Klient zobowiązuje się do wpłacenia przedpłat podczas, gdy pozostała część zostanie uregulowana w dniu odbioru Towaru lub po 30 dniach od certyfikacji i zwolnieniu serii, jeżeli Towar nie zostanie odebrany przez Klienta. Co więcej, w celu przygotowania się do produkcji niektórych substancji czynnych na rzecz Klienta, Spółka musi odpowiednio dostosować miejsce produkcji, między innymi poprzez zakup, instalację oraz przeprowadzenie testów jakościowych maszyn, narzędzi i pozostałej, niezbędnej infrastruktury. Powyższe okoliczności powodują wydłużenie czasu pomiędzy złożeniem zamówienia towarów przez Klienta (oraz zapłatą zaliczki), a dostawą zamówionej substancji czynnej. Jednocześnie, intencją stron jest aby okres pomiędzy złożeniem zamówienia oraz wpłatą zaliczki, a dostawą, nie przekroczył 12 miesięcy.
Zatem mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy uznać, że skoro wywóz Towaru, na poczet którego Wnioskodawca będzie otrzymywał zaliczki, nastąpi w terminie późniejszym niż określony w art. 41 ust. 9a ustawy, ale uzasadnione jest to specyfiką realizacji dostaw Towaru, potwierdzoną warunkami dostawy wynikającymi z zawieranej umowy, w której określono termin wywozu towarów, to w opisanym przypadku znajduje zastosowanie norma zawarta w art. 41 ust. 9b ustawy.
W konsekwencji, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 41 ust. 6 w zw. z art. 41 ust. 6a ustawy, Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do otrzymanych zaliczek dotyczących eksportu towarów, pomimo że wywóz Towaru nastąpi w terminie późniejszym niż 6 miesięcy od końca miesiąca otrzymania tej części płatności, na podstawie art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 9a i 9b ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności opodatkowanie stawką podatku VAT 0% otrzymanych zaliczek w przypadku, gdy w ogóle nie dojdzie do wywozu towarów, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili