0112-KDSL1-1.440.150.2021.3.AKU

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…), z dnia 25 maja 2021 r. (data wpływu 1 czerwca 2021 r.), uzupełnionego pismami z dnia 15 lipca 2021 r. (data wpływu 15 lipca 2020 r.) oraz z dnia 6 września 2021 r. (data wpływu 6 września 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – dostawa i montaż zbrojenia (prefabrykatów ze stali) w szalunkach elementów konstrukcyjnych, w ramach budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego

Opis świadczenia: Wnioskodawca zawiera z klientami umowy o roboty budowlano-montażowe. Roboty polegają na wykonywaniu prac zbrojeniowych części konstrukcyjnych budowanych budynków z użyciem prefabrykatów zbrojeniowych wcześniej nabytych przez Spółkę. Całość prac wykonywana jest przez pracowników Wnioskodawcy, odpowiednio przeszkolonych i posiadających wymagane kwalifikacje zawodowe niezbędne do samodzielnego wykonania wskazanych prac konstrukcyjnych. Dostarczenie przez Wnioskodawcę prefabrykatów na plac budowy – miejsce wskazane przez zamawiającego – oraz umieszczenie ich we wskazanym elemencie konstrukcyjnym budynku – element wskazany przez zamawiającego – odbywa się w całości przy wykorzystaniu sprzętu i pracowników Wnioskodawcy z wykorzystaniem sprzętu Wnioskodawcy.

Rozstrzygnięcie: budowa obiektu budowlanego zaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia kompleksowego na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 15 lipca 2021 r. oraz w dniu 6 września 2021 r.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis świadczenia

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług zbrojarskich. Spółka przygotowuje takie zbrojenie na podstawie przekazanej dokumentacji, dostarcza je na budowę i zatrudniony w Spółce zbrojarz montuje prefabrykaty zbrojarskie w przygotowanych szalunkach. Usługi te wykonywane są w obiektach zaliczanych do budownictwa mieszkaniowego lub infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu (PKOB 111, 112, ex 113). W ramach tych robót Wnioskodawca wykorzystuje gotowe już prefabrykaty zbrojeniowe. Spółka wedle zamówienia nabywa odpowiednią ilość prefabrykatów, następnie dostarcza je na miejsce budowy i montuje poprzez swoich pracowników – jest to zatem usługa kompleksowa.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiera z klientami umowy o roboty budowlano-montażowe. Roboty budowlano-montażowe polegają na wykonywaniu prac zbrojeniowych części konstrukcyjnych budynków z użyciem prefabrykatów zbrojeniowych wcześniej nabytych przez Spółkę. Całość prac wykonywana jest przez pracowników Wnioskodawcy, odpowiednio przeszkolonych i posiadających wymagane kwalifikacje zawodowe niezbędne do samodzielnego wykonania wskazanych prac konstrukcyjnych. Dostarczenie przez Wnioskodawcę prefabrykatów na plac budowy – miejsce wskazane przez zamawiającego – oraz umieszczenie ich we wskazanym elemencie konstrukcyjnym budynku – element wskazany przez zamawiającego – odbywa się w całości przy wykorzystaniu sprzętu i pracowników Wnioskodawcy z wykorzystaniem sprzętu Wnioskodawcy.

Cena netto za wykonanie usługi jest ustalana indywidualnie z zamawiającym. Cena zawiera całość czynności związanych z wykonaniem usługi dostarczenia oraz umieszczenia w wskazanym miejscu przez zamawiającego prefabrykatów zbrojeniowych. Nie są wyszczególniane poszczególne usługi i towary.

W większości (ok. 90%) są to nowe inwestycje budowy budynków mieszkalnych.

W uzupełnieniu z dnia 15 lipca 2021 r. doprecyzowano opis świadczenia o następujące informacje:

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie zawierał z klientami umowy o roboty zbrojarskie i roboty zbrojarsko-montażowe. Roboty zbrojarskie i roboty zbrojarsko-montażowe wykonywane będą z użyciem produkowanych przez Wnioskodawcę prefabrykatów zbrojarskich. Całość prac zbrojarskich wykonywana jest przez pracowników Wnioskodawcy, odpowiednio przeszkolonych i posiadających wymagane kwalifikacje zawodowe niezbędne do samodzielnego wykonania prefabrykatów zbrojarskich zgodnych z dostarczonym projektem konstrukcyjnym. Proces wykonania konkretnego prefabrykatu zaczyna się od sprawdzenia projektu przez inżyniera, następnie dobierane są odpowiednie parametry prętów zbrojeniowych i przy użyciu specjalistycznych maszyn wykonywane odpowiednie figury zbrojarskie. Następnym etapem jest odpowiednie oznakowanie wykonanego elementu oraz dostarczenie ww. prefabrykatu zbrojarskiego na plac budowy, po czym wykwalifikowani pracownicy firmy Wnioskodawcy rozpoczną montaż zbrojenia w poszczególnych elementach konstrukcyjnych, np. ławy fundamentowe, montaż przygotowanych prefabrykatów umieszczenie w uprzednio wykonanych szalunkach. Całość ww. prac odbywać będzie się przy użyciu sprzętu oraz urządzeń należących do Wnioskodawcy. Ww. świadczenie w 90% odnosi się do nowo budowanych budynków mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m2. Pozostałe 10% to remonty, przebudowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

Świadczenie ma na celu kompleksowe zaspokojenie potrzeb klienta, którego efektem jest produkcja prefabrykatów zbrojarskich wraz z usługą dostarczenia i montażu. Nabywca oczekuje kompleksowej usługi polegającej na wykonywaniu pod indywidualne zamówienie zgodnych z planem konstrukcyjnym prefabrykatów zbrojarskich oraz dostarczenie ww. prefabrykatów pod wskazane przez inwestora miejsce i umieszczenie ich we wskazanym elemencie konstrukcyjnym budynku – całość prac wykonywana jest przy wykorzystaniu sprzętu i pracowników Wnioskodawcy.

Świadczenie wykonywane jest na rzecz inwestora, który buduje, rozbudowuje bądź też remontuje budynek mieszkalny jednorodzinny o pow. użytkowej do 300 m2.

Klient na etapie rozpoczęcia budowy lub remontu budynku mieszkalnego zleca wykonanie prefabrykatów zbrojarskich w celu wykonania np. ławy fundamentowych, stropu.

Na podstawie cen surowców (stali zbrojeniowej) koszt to ok. 75-90% ceny, a pozostała część ceny jednostkowej to wyprodukowanie prefabrykatów + dostawa z montażem. Podstawowym kryterium do sporządzenia takiego szacunku jest cena netto za 1 kilogram stali zbrojeniowej. Wykonanie usługi jest ustalane indywidualnie z zamawiającym. Jednostkowa kalkulacja ceny ustalana jest za 1 kg stali zbrojeniowej. Uwzględnia takie składowe jak: rodzaj (klasa) stali, miejsce dostawy (odległość), rodzaj transportu (czy samym pojazdem typu platforma czy pojazdem wraz z dźwigiem). Cena końcowa wykonanej usługi, jest iloczynem zamówionych prefabrykatów zbrojarskich (waga w kg) pomnożonej przez ustaloną cenę jednostkową za 1 kg. Cena jednostkowa jest ustalana na podstawie umowy ustnej. Cena końcowa obejmuje całość świadczenia (wyprodukowanie, dostawa, montaż).

Wykonywane czynności tworzą jedną całość, nabywca otrzymuje kompleksową usługę, na którą składa się całość prac zbrojarskich wykonywana przez pracowników Wnioskodawcy, odpowiednio przeszkolonych i posiadających wymagane kwalifikacje zawodowe niezbędne do samodzielnego wykonania prefabrykatów zbrojarskich zgodnych z dostarczonym projektem konstrukcyjnym. Następnie ww. prefabrykaty zbrojarskie zostaną dostarczone na plac budowy, po czym wykwalifikowani pracownicy Wnioskodawcy rozpoczną montaż zbrojenia w poszczególnych elementach konstrukcyjnych. Całość ww. prac odbywać będzie się przy użyciu sprzętu oraz urządzeń należących do Wnioskodawcy.

Usługi zbrojarskie oraz ich dostawa są elementem łącznym, gdyż są przygotowywane pod indywidualne zamówienie klienta i wymagają odpowiednio przeszkolonej kadry, która wykona ww. prefabrykaty oraz przetransportuje i umieści je w uprzednio przygotowanych przez inwestora szalunkach. Tym samym całość usługi nie może być wykonywana odrębnie gdyż jest to spójna całość.

Dostawa prefabrykatów oraz usługa zbrojarska są elementem łącznym, aby zaspokoić kompleksowo oczekiwania klienta.

Budynki mieszkalne jednorodzinne nieprzekraczające 300 m2 powierzchni użytkowej. Klasyfikacja PKOB 111, 112.

W celu wykonania prefabrykatów zbrojarskich Wnioskodawca nabywa stal zbrojeniową o różnej średnicy, od (…) aż do (…) oraz (…), dostarczaną do zakładu Wnioskodawcy w postaci kręgów oraz prętów prostych w nieokreślonych długościach. Pręty zbrojeniowe proste lub w kręgach Wnioskodawca zakupuje w różnych gatunkach oraz klasach wymaganych dla danego zlecenia. W celu wykonania odpowiednich prefabrykatów zgodnych z dostarczonym projektem konstrukcyjnym.

W uzupełnieniu z dnia 6 września 2021 r. doprecyzowano opis świadczenia o następujące informacje:

Na obecnym etapie świadczenie kompleksowe wykonywane jest przy użyciu nabywanych prefabrykatów. Docelowo Wnioskodawca będzie sam produkował te prefabrykaty, jednak na dzień dzisiejszy nie może wskazać konkretnej daty od kiedy to nastąpi.

Umowy o roboty zbrojarskie i umowy o roboty zbrojarsko-montażowe odnoszą się do tego samego świadczenia kompleksowego.

Świadczenie jest wykonywane w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy VAT (podatek od towarów i usług), tj. budowy – ok. 90% są to nowe inwestycje budowy budynków mieszkalnych PKOB 111.

(…)

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku ).

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C 349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Przedmiotowe świadczenie polega na wykonaniu prac zbrojeniowych części konstrukcyjnych budynków z użyciem prefabrykatów zbrojeniowych wcześniej nabytych przez Spółkę. Całość prac wykonywana jest przez pracowników Wnioskodawcy, odpowiednio przeszkolonych i posiadających wymagane kwalifikacje zawodowe niezbędne do samodzielnego wykonania wskazanych prac konstrukcyjnych. Dostarczenie przez Wnioskodawcę prefabrykatów na plac budowy – miejsce wskazane przez zamawiającego – oraz umieszczenie ich we wskazanym elemencie konstrukcyjnym budynku – element wskazany przez zamawiającego – odbywa się w całości przy wykorzystaniu sprzętu i pracowników Wnioskodawcy z wykorzystaniem sprzętu Wnioskodawcy. Cena za wykonanie usługi jest ustalana indywidualnie z zamawiającym. Cena zawiera całość czynności związanych z wykonaniem usługi dostarczenia oraz umieszczenia w wskazanym miejscu przez zamawiającego prefabrykatów zbrojeniowych. Nie są wyszczególniane poszczególne usługi i towary. Świadczenie ma na celu kompleksowe zaspokojenie potrzeb klienta, którego efektem jest dostawa prefabrykatów zbrojarskich wraz z usługą montażu. Nabywca oczekuje kompleksowej usługi polegającej na dostawie prefabrykatów zbrojarskich, wykonanych pod indywidualne zamówienie, zgodnych z planem konstrukcyjnym oraz dostarczeniu tych prefabrykatów pod wskazane przez inwestora miejsce i umieszczeniu ich we wskazanym elemencie konstrukcyjnym budynku – całość prac wykonywana jest przy wykorzystaniu sprzętu i pracowników Wnioskodawcy.

Wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę świadczenia są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ tworzą ciąg uzupełniających się czynności. W procesie budowy domu są nierozerwalne. Obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Wszystko to składa się na jeden z etapów prac budowlanych związanych ze wznoszeniem nowego budynku mieszkalnego. Zależność między czynnościami wchodzącymi w skład świadczenia będącego przedmiotem wniosku jest taka, że klient podpisując umowę na kompleksową usługę oczekuje wykonania wszystkich czynności całościowo. Wykonywane w taki sposób prace tworzą jedną całość, nabywca otrzymuje kompleksową usługę, na którą składa się dostawa prefabrykatów do wykonania zbrojenia oraz montaż tych prefabrykatów przez pracowników Wnioskodawcy w ramach budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, tj. dostawa i montaż zbrojenia (prefabrykatów ze stali) w szalunkach elementów konstrukcyjnych, w ramach budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego – są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Czynności, z których składa się świadczenie są niezbędne i ściśle ze sobą związane i w efekcie stanowią jedną kompleksową usługę. Podkreślić należy, że z punktu widzenia nabywcy (klienta), w opisanym we wniosku przypadku najważniejsza jest usługa montażu dostarczonych prefabrykatów w ramach budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, a pozostałe czynności są pomocnicze – niezbędne do realizacji usługi głównej. Klient nie jest zainteresowany nabyciem samego prefabrykatu, ale bardziej tym czemu ten produkt ma służyć, tj. wykonaniem elementów niezbędnych przy budowie domu. Potwierdza to także sposób kalkulacji ceny końcowej (obejmującej całość świadczenia), gdzie w cenę sprzedaży świadczenia wliczony będzie koszt dostawy towaru oraz jego montażu.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;
2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:
   1. określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,
   2. stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;
3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi, lub towaru i/lub usługi, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe) do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa bądź świadczenie kompleksowe spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4. wynosi 23%.

Z kolei art. 41 ust. 2 ustawy stanowi, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy – jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku o której mowa w ust. 2 stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
2. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego (budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11) lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy – przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

„Przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli, zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Natomiast dla wyjaśnienia terminu „termomodernizacja” pomocne mogą okazać się zapisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2020 r., poz. 22) gdzie w art. 2 pkt 2 lit. a i b wskazano, że przedsięwzięcia termomodernizacyjne to przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków.

Termomodernizacja to zatem ulepszenie warunków termoizolacyjnych budynku, np. poprzez jego ocieplenie, przy czym skoro jest to modernizacja to musi dotyczyć obiektu już istniejącego, a nie budynku który dopiero powstaje. Wykonanie izolacji, ocieplenia w budynku, który jest w budowie następuje natomiast w ramach prac związanych z jego budową.

Co istotne, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja i przebudowa powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, aby mogły korzystać z preferencyjnej stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe świadczenie kompleksowe będzie wykonywane w ramach budowy budynku sklasyfikowanego w PKOB pod symbolem 111. Przedmiotowe świadczenie dotyczyć będzie budynków mieszkalnych i wykonane będzie w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy.

Zauważyć w tym miejscu należy, że – jak wskazano w cyt. art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy – stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się m.in. do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że realizowane przez Wnioskodawcę świadczenie w ramach budowy budynku mieszkalnego, sklasyfikowanego według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych pod symbolem 111 – opodatkowane jest stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Należy zauważyć, że niniejsza WIS rozstrzyga wyłącznie w zakresie stawki podatku VAT dla świadczenia kompleksowego – dostawy i montażu zbrojenia (prefabrykatów ze stali) w szalunkach elementów konstrukcyjnych, w ramach budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, nie rozstrzyga natomiast prawidłowości klasyfikacji budynku według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę przyjęto jako element opisu sprawy i nie było to przedmiotem oceny.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do wykonywania świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).