0112-KDIL1-1.4012.404.2021.2.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2021 r. (data wpływu 25 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2021 r. (data wpływu 21 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania ponoszonych przez uczestników projektu wydatków związanych z organizacją wyjazdów i wystawienia noty obciążeniowej - jest nieprawidłowe,
• wystawienia faktury dokumentującej poniesione ww. wydatki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania ponoszonych przez uczestników projektu wydatków związanych z organizacją wyjazdów i wystawienia noty obciążeniowej,
• wystawienia faktury dokumentującej poniesione ww. wydatki.

Wniosek uzupełniono w dniu 21 września 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań oraz przedstawienie stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, Fundacja (…), jest podmiotem w rejestrze stowarzyszeń i przedsiębiorców. Dla celów podatku od towarów i usług (VAT (podatek od towarów i usług)) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT).

Fundacja (…) w ramach prowadzonej działalności statutowej realizuje projekt pn. „(…)”. Projekt realizowany jest w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, (…), współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i jest kontynuacją (drugą edycją) projektu realizowanego w latach 2016-2019. Umowa o dofinansowanie Projektu nr: (`(...)`) została zawarta dnia 2 listopada 2020 r.

Finansowanie stanowi dotację bezzwrotną. Projekt nie generuje dochodu i tym samym nie jest projektem inwestycyjnym. Beneficjent zdecydował się na realizację projektu tylko i wyłącznie dlatego, że otrzymał dofinansowanie ze środków pochodzących z Unii Europejskiej. Gdyby w ramach przedmiotowego projektu dofinansowanie nie zostało przyznane, do realizacji planowanych działań by nie doszło.

Głównym celem Projektu jest wzmocnienie konkurencyjności sektora małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) działających w obszarze (`(...)`). Cel jest realizowany poprzez stymulowanie aktywności firm sektora MŚP i StartUp oraz wspieranie ich ekspansji na rynki międzynarodowe.

Fundacja (…) (dalej: Fundacja lub A) jest wykonawcą projektu realizowanego w partnerstwie z Fundacją (…) (dalej: B). Współpraca odbywa się na podstawie umowy partnerskiej, zawartej pomiędzy podmiotami realizującymi projekt. Projekt ma charakter regionalny. Grupę docelową stanowią małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), prowadzące innowacyjną działalność w obszarze (`(...)`), posiadające siedzibę, oddział lub miejsce prowadzenia działalności na terenie województwa (…), które są zainteresowane promocją oraz umiędzynarodowieniem swojej działalności.

Podział zadań projektowych podyktowany jest kluczowymi kompetencjami i zasobami, jakie są potrzebne dla osiągnięcia celów projektu. Zaprojektowano łącznie 8 zadań, w tym 7 zadań komplementarnych realizujących cele projektu oraz 1 zadanie, którego celem jest monitoring i ewaluacja efektywności realizowanych w ramach Projektu przedsięwzięć. Trzy zadania (1, 7 i 8) realizuje Partner (B), pozostałe 5 zadań (2, 3, 4, 5 i 6) realizuje Beneficjent (A). Trzy zadania realizowane przez A (2, 3 i 4) polegają na wsparciu udziału MŚP i StartUpów w międzynarodowych imprezach B2B i stanowią podstawę do udzielenia im pomocy de minimis. Uzyskana dotacja przyznawana jest na pokrycie ściśle określonych wydatków wskazanych we wniosku, ponoszonych przez Fundację w związku z realizacją projektu (wydatki kwalifikowane). Wydatki te obejmują także podatek naliczony związany z zakupem towarów i usług niezbędnych dla realizacji projektu.

Szczegółowy kosztorys projektu przedstawiony jest w formie budżetu zadaniowego jako wskazanie kosztów bezpośrednich (tj. kosztów kwalifikowanych poszczególnych zadań merytorycznych realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach projektu) i kosztów pośrednich (tj. kosztów administracyjnych związanych z obsługą projektu, których katalog został określony w Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków). Na podstawie szczegółowego budżetu oceniana jest kwalifikowalność i racjonalność kosztów. W kosztorysie ujmowane są jedynie wydatki kwalifikowalne, spełniające warunki określone w Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków. Tworząc budżet projektu, Wnioskodawca kierował się zasadą racjonalności i efektywności wydatków, co odnosiło się do zapewnienia zgodności ze stawkami rynkowymi nie tylko pojedynczych wydatków wykazanych w szczegółowym budżecie projektu, ale również łącznej wartości usług realizowanych w ramach projektu.

Koszty projektowe pokrywane są przez Beneficjenta ze środków własnych, a następnie zwracane jako refundacja 85% kosztów kwalifikowanych. Wydatki mogą być również ponoszone z zaliczki wypłaconej na wniosek Beneficjenta, wynoszącej maksymalnie 90% kosztów kwalifikowanych. W każdym z powyższych przypadków wszystkie ponoszone wydatki są weryfikowane i zatwierdzane przez instytucję finansującą. 15% zatwierdzonych wydatków kwalifikowanych stanowi finansowy wkład własny Beneficjenta.

Fundacja pokrywa wkład własny (15% kosztów kwalifikowanych oraz koszty niekwalifikowane) z własnych środków finansowych. Bieżące przychody operacyjne i posiadane środki umożliwiają płynną realizację zaplanowanych zadań projektowych. Wkład własny niezbędny do pokrycia kosztów zaplanowanych działań pochodzi z następujących źródeł:

a) zasoby finansowe własne Fundacji – wpływy bieżące. Środki te w całości są przeznaczone na działania statutowe, w tym na wkład własny do projektów realizowanych z funduszy europejskich,

b) opłaty za uczestnictwo w (`(...)`) (zad.6),

c) wkład własny finansowy pobierany (na podstawie umowy) od uczestników wyjazdów (zad. 2-4).

Fundacja realizuje następujące zadania:

Zadanie 2 polega na wsparciu udziału przedsiębiorców w międzynarodowych imprezach B2B dedykowanych StartUpom, odbywających się w Europie i Azji. Zaplanowano łącznie 5 imprez startupowych, w których udział weźmie 30 osób.

Wsparcie obejmuje:

a) pokrycie kosztów podróży do/z miejsca imprezy oraz kosztów ubezpieczenia związanego z podróżą,

b) pokrycie kosztów zakwaterowania,

c) pokrycie kosztów biletów wstępu na imprezę, w tym udziału w konkursie dla StartUpów.

Koszty w zadaniu 2 są kwalifikowane w kwocie brutto i stanowią pomoc de minimis dla uczestników.

Zadanie 3 polega na wsparciu udziału przedsiębiorców w międzynarodowych imprezach B2B o charakterze partneringowym, odbywających się w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Zaplanowano łącznie 15 imprez partenringowych, w których udział weźmie 60 osób. Wsparcie obejmuje:

a) pokrycie kosztów podróży do/z miejsca imprezy oraz kosztów ubezpieczenia związanego z podróżą,

b) pokrycie kosztów zakwaterowania,

c) pokrycie kosztów biletów wstępu na imprezę wraz z pakietem partneringowym.

Koszty zadania 3 są kwalifikowane w kwocie brutto i stanowią pomoc de minimis dla uczestników.

Zadanie 4 polega na organizacji misji handlowych w powiązaniu z międzynarodowymi imprezami targowymi, odbywającymi się w wybranych krajach Europy, Azji i Ameryki Północnej. Zaplanowano łącznie 33 misje, w których udział weźmie 86 osób.

Wsparcie obejmuje:

a) pokrycie kosztów podróży do/z miejsca imprezy oraz kosztów ubezpieczenia związanego z podróżą,

b) pokrycie kosztów zakwaterowania.

Koszty w zadaniu 4 są kwalifikowane w kwocie brutto i stanowią pomoc de minimis dla uczestników.

Zadania 5 i 6 polegają na przygotowaniu i zrealizowaniu programu promocji (…) oraz 3 kolejnych edycji konferencji (`(...)`).

Koszty w zadaniu 5 są kwalifikowane w kwocie brutto. W zadaniu 6 koszt kwalifikowany stanowi kwota netto usług, natomiast VAT naliczony wg obowiązującej stawki, jest kosztem niekwalifikowanym.

Przychód w projekcie przewidziany jest z tytułu:

a) wpłat od uczestników wyjazdów zaplanowanych w zadaniach 2-4.

Założono udział własny przedsiębiorców w wysokości 15% realnych kosztów wyjazdów, obejmujących koszty podróży, ubezpieczenia i zakwaterowania oraz koszty biletów wstępu na imprezy. Środki finansowe na pokrycie wkładu własnego przedsiębiorcy zostaną przekazane Fundacji na podstawie noty obciążeniowej wystawionej po zakończeniu imprezy.

(…)

b) opłat za uczestnictwo w konferencji (…) w ramach zadania 6.

Założono łączny udział 300 uczestników płacących za wstęp na konferencję. Zaplanowany koszt udziału to (…) zł + VAT od osoby. Opłaty będą pobierane na podstawie faktury VAT wystawionej uczestnikowi.

(…)

Podatek VAT w projekcie będzie częściowo stanowił koszt kwalifikowany.

Zgodnie z oświadczeniem o kwalifikowalności VAT, składanym jako załącznik do umowy o dofinansowanie, Wnioskodawca (A) realizując projekt, nie może w całości lub w części odzyskać kosztu podatku VAT, którego wysokość została zawarta w budżecie projektu. Co więcej zadeklarowano, iż nastąpi zwrot zrefundowanej w ramach projektu części podatku VAT wraz z odsetkami, jeżeli zaistnieją przesłanki umożliwiające odzyskanie tego podatku w przyszłości, w tym po okresie realizacji Projektu.

W zadaniach 2-5 związanych z udziałem w imprezach międzynarodowych i promocją (…) na arenie międzynarodowej, podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym. Towary i usługi zakupione z dofinansowanych działań, nie zostaną wykorzystane w ramach sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, w związku z czym Fundacji nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (związanego z opodatkowanymi czynnościami w projekcie) o kwotę podatku naliczonego (związanego z kosztami nabytych towarów i usług). Założenie to jest zgodne z interpretacją indywidualną (`(...)`) dla Partnera Projektu (B), w związku z realizacją pierwszej edycji projektu (…).

W części projektu dotyczącej udziału w konferencji (`(...)`) (zad. 6), podatek VAT jest kosztem niekwalifikowanym. Zakłada się, że część kosztów organizacji imprezy zostanie pokryta z opłat za udział w konferencji. Uzyskany w ten sposób przychód zostanie opodatkowany zgodnie z aktualną stawką VAT, a Wnioskodawca będzie miał możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wydatki ponoszone w zadaniach 2-4 dotyczą realnych kosztów wyjazdu, czyli przelotu, zakwaterowania, ubezpieczenia oraz biletów wstępu i opłat za partnering dla pracowników MŚP, w związku z ich udziałem w imprezach międzynarodowych, a także kosztów zatrudnienia pracownika Fundacji, koordynującego zadania.

Beneficjent (A) będzie ponosić wydatki z zaliczki, otrzymanej do wysokości 90% wszystkich kosztów kwalifikowanych lub z własnych środków finansowych, które będą podlegać refundacji w wysokości 85%. Pomoc udzielona przedsiębiorcom w wysokości 85% kosztów kwalifikowanych dotyczących udziału w imprezach stanowi pomoc de minimis dla przedsiębiorcy, pozostałe 15% stanowi ich wkład własny do projektu.

Wydatki stanowiące 15% wkładu do projektu, Beneficjent (A) będzie początkowo pokrywał z własnych środków finansowych, a następnie zwracał się do przedsiębiorców uczestniczących w wyjazdach o ich częściową refundację. Beneficjent (A) będzie pobierał od wyjeżdżających firm opłatę stanowiącą 15% realnych kosztów wyjazdu (przelot + ubezpieczenie + zakwaterowanie + bilet wstępu/partneringu), celem pokrycia wkładu własnego do zadania. Opłata będzie miała na celu wzmocnienie motywacji firmy do aktywnego uczestnictwa w promocji regionu, a pobierana będzie na podstawie noty obciążeniowej, co zostało zapisane w umowie zawartej z MŚP. Zgodnie z zapisem § 1 umowy zawartej z przedsiębiorcą wkład własny to „środki finansowe zabezpieczone przez Firmę, stanowiące 15% realnych kosztów (podróży, zakwaterowania, ubezpieczenia, wstępu, partneringu) poniesionych przez Realizatora w związku z realizacją wyjazdu Pracowników Firmy na Imprezy opisane w załączniku nr 1. Środki finansowe zostaną przekazane Realizatorowi przez Firmę na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez Realizatora po zakończeniu Imprezy”. Nadto zgodnie z § 2 ust. 4 umowy prognozowana wysokość Wkładu własnego, zostanie skorygowana po zakończeniu wyjazdu na podstawie realnych kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca dokumentować będzie poniesione wydatki za pomocą dokumentów księgowych (np. faktur, list płac itp.)

Fundacja ewidencjonuje zwroty środków finansowych w sposób wyszczególniający ich wyłączenie z opodatkowania.

Wnioskodawca na zadane w wezwaniu z dnia 7 września 2021 r. pytania udzielił w dniu 21 września 2021 r. następujących informacji:

1. Czy Wnioskodawca podpisuje umowy z uczestnikami wyjazdów? Jeżeli tak, to jakie są warunki tej umowy, w szczególności należy wskazać czy umowa reguluje kwestie dotyczące zwrotu wydatków. Należy szczegółowo opisać.

Tak, Wnioskodawca podpisuje umowy z uczestnikami wyjazdów. Umowa reguluje kwestie dotyczące zwrotu wydatków, co dokumentują poniższe zapisy umowy:

Definicja: „Wkład własny – środki finansowe zabezpieczone przez Firmę, stanowiące 15% realnych kosztów (podróży, zakwaterowania, ubezpieczenia, wstępu, partneringu) poniesionych przez Realizatora w związku z realizacją wyjazdu Pracowników Firmy na Imprezy opisane w załączniku/załącznikach nr 1. Środki finansowe zostaną przekazane Realizatorowi przez Firmę na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez Realizatora po zakończeniu Imprezy”.

§ 2 ust. 4 Realizator pobierze od Firmy opłatę stanowiącą jej Wkład własny. Prognozowana wysokość Wkładu własnego, zostanie skorygowana po zakończeniu Imprezy na podstawie realnych kosztów poniesionych przez Realizatora.

§ 4 Obowiązki Realizatora Projektu:

1. Bez względu na charakter wydarzenia (stacjonarny lub online) Realizator zobowiązuje się do:

a) przygotowania i dostarczenia każdemu Pracownikowi biorącemu udział w Imprezie, jego indywidualnego Harmonogramu udziału w Imprezie;

b) zakupu biletów wstępu na Imprezy w wymiarze przewidzianym dla danej Imprezy;

c) wykupienia udziału w partneringu, jeśli jest dostępny w ramach Imprezy.

2. W przypadku wydarzenia odbywanego stacjonarnie Realizator zobowiązuje się do:

a) współdziałania z Firmą na etapie przygotowania udziału w Imprezach, w tym dostarczenia Firmie informacji niezbędnych dla prawidłowego przygotowania się Pracowników, zaplanowania podróży i pobytu w Miejscu docelowym;

b) zakupu dla Pracowników biletów na podróż do Miejsca docelowego, w klasie ekonomicznej, środkami komunikacji publicznej;

c) zarezerwowania miejsc hotelowych i opłacenia kosztów pobytu w hotelu w Miejscu docelowym;

d) zakupu polisy ubezpieczeniowej dla każdego Pracownika, biorącego udział w Imprezie. 

3. Szczegóły organizacyjne dotyczące rezerwacji i trasy podróży oraz rezerwacji i pobytu w miejscu noclegów każdego Pracownika muszą być uzgadniane i potwierdzane w formie pisemnej przez osoby upoważnione przez strony do współpracy w tym zakresie.

Opis pozostałych warunków umowy. Przedmiotem umowy jest udzielenie przez Wnioskodawcę wsparcia dla firmy poprzez organizację i dofinansowanie udziału Pracowników w wybranych wyjazdach/eventach oraz opcjonalnie merytoryczną realizowaną na miejscu, w trakcie wyjazdu. Wyjazdy/eventy stanowią międzynarodowe wydarzenie o charakterze targowym, konferencyjnym lub partneringowym, dotyczące sektora (`(...)`), organizowane cyklicznie w Europie, Azji lub Ameryce w okresie 2020-2022, w którym udział jest objęty wsparciem w ramach zadań Projektu, odbywające się w wersji stacjonarnej lub online. Umowa określa jedynie obowiązki Wnioskodawcy oraz firmy delegującej pracowników, które to ściśle powiązane są z faktyczną organizacją udziału w określonych wyjazdach/eventach pracowników, jak i promocją określonych wyjazdów. Umowa nie przewiduje ciągłej współpracy pomiędzy stronami, także nie rodzi dalszych zobowiązań pomiędzy stronami. Zgodnie z preambułą umowa powiązana jest z finansowaniem ze środków unijnych, nadto preambuła określa dokładny opis projektu oraz dofinansowania. Brak jest również w treści umów dodatkowych odpłatności, zasad wypowiadania umowy czy kar pieniężnych z tytułu jej niewykonania.

1. Jakie konkretnie koszty (będące przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 1) Wnioskodawca ponosi w imieniu i na rzecz uczestników projektu?

Wnioskodawca ponosi w imieniu i na rzecz uczestników projektu następujące koszty:

i. pokrycie kosztów podróży do Miejsca docelowego z (…) lub innego wskazanego przez Pracownika miasta;

ii. pokrycie kosztów pobytu w hotelu w Miejscu docelowym;

iii. pokrycie kosztów ubezpieczenia Pracowników Firmy na czas udziału w Imprezach;

iv. pokrycie kosztów wstępu na Imprezy (jeśli dotyczy);

v. pokrycie udziału w partneringu na Imprezach (jeśli dotyczy).

1. Jakie dokładnie czynności wykonuje Wnioskodawca na rzecz uczestników projektu, za które zwracane są Wnioskodawcy koszty?

Wnioskodawca na rzecz uczestników projektu prowadzi rozmowy z biurem podróży, które organizuje przeloty i zakwaterowanie oraz z organizatorem targów/konferencji, u którego zakupuje bilety wstępu i/lub udziału w partneringu.

1. Czy umowa między stronami reguluje ww. kwestię wykonywania tych czynności?

Tak, Umowa reguluje ww. kwestię wykonywania czynności na rzecz Uczestników (paragrafy przytoczone w odpowiedzi na pytanie nr 1).

1. Czy z treści umowy (lub innych dokumentów, jeśli innych to jakich) wynika, że Wnioskodawca ponosi koszty w imieniu i na rzecz uczestnika projektu?

Tak, z treści umowy wynika, że Wnioskodawca ponosi koszty w imieniu i na rzecz uczestnika projektu (paragrafy przytoczone powyżej oraz § 2 ust 3). Brak jest innych dokumentów określających obowiązek ponoszenia kosztów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz uczestników.

1. Czy w związku z realizacją projektu Wnioskodawca samodzielnie będzie dokonywał zakupu towarów i usług? Jeśli tak, to jakich?

Tak, Wnioskodawca samodzielnie będzie dokonywał zakupu towarów i usług na rzecz uczestnika projektu. Są to usługi wyszczególnione w odpowiedzi na pytanie 2.

1. Czy Wnioskodawca dokonuje odsprzedaży na rzecz uczestników nabytych przez siebie towarów i usług? Jeśli tak, to jakich?

Tak, Wnioskodawca będzie dokonywał odsprzedaży na rzecz uczestników nabytych przez siebie usług, na zasadzie obciążenia notą w wysokości pokrywającej 15% całkowitych, realnych kosztów zakupionych usług.

8. Czy faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z Projektem w zadaniach 2-5 zostaną wystawione na Wnioskodawcę?

Tak, faktury dokumentujące nabycie usług związanych z Projektem w zadaniach 2-5 zostaną wystawione na Wnioskodawcę.

1. Na czyją rzecz Wnioskodawca będzie wystawiać np. faktury dokumentujące poniesione wydatki? Jakie dokładnie wydatki (świadczenie usług/dostawy towarów) dokumentują te faktury?

Wnioskodawca będzie wystawiać noty obciążeniowe dokumentujące poniesione wydatki na rzecz uczestników, tzn. przedsiębiorców, którzy wysyłają swoich pracowników na targi/konferencje. Na nocie obciążeniowej znajdzie się tekst „Wkład własny wynikający z umowy nr `(...)` stanowiący 15% realnych kosztów przedpłaconych w związku z realizacją wyjazdu na `(...)`”. Koszty, o których mowa powyżej, dotyczą: kosztów podróży, zakwaterowania i ubezpieczenia (w przypadku organizowania imprezy stacjonarnie) oraz koszty wstępu i partneringu, jeśli dotyczą danego wyjazdu.

1. Na czyją rzecz Wnioskodawca będzie realizował przypisane mu w ramach Projektu zadanie?

Wnioskodawca będzie realizował przypisane mu w ramach Projektu zadania na rzecz przedsiębiorców, którzy wysyłają swoich pracowników na targi/konferencje.

1. W jaki sposób wyliczona została kwota dofinansowania przyznanego Wnioskodawcy w celu realizacji opisanego Projektu i od czego uzależniona była jej wysokość? Czy wysokość dofinansowania na realizację Projektu uzależniona była od ilości uczestników?

Kwota dofinansowania przyznanego Wnioskodawcy została wyliczona w oparciu o złożony wniosek o dofinansowanie. Do wniosku został załączony budżet projektu, zawierający pozycje kosztowe przypisane do każdego zadania. W zadaniach 2-4 szacowanie kosztów odbywało się według następujących założeń:

· koszty podróży, zakwaterowania i ubezpieczenia zostały oszacowane w oparciu o obowiązujące średnie stawki rynkowe, uzyskane na podstawie danych z serwisów internetowych i informacji biur podróży,

· koszty biletów wstępu i partneringu zostały przyjęte w oparciu o stawki organizatorów imprez,

· koszty wynagrodzenia pracownika odpowiadały średniej płacy w roku 2019 na analogicznym stanowisku, w oparciu o Raport Płacowy 2019, przygotowany przez firmę (…).

W każdym zadaniu szacowana było ilość uczestników, a koszty jednostkowe za osobę mnożone były przez planowaną ilość osób. Zatem wartość dofinansowania zależała od ilości uczestników, ale jednocześnie ilość uczestników będzie ograniczona wysokością dofinansowania.

W pozostałych zadaniach projektowych szacowanie kosztów odbywało się na podobnych zasadach. Do bezpośrednich kosztów kwalifikowalnych, zostały doliczone koszty pośrednie, ustalone zgodnie z 25% stawką ryczałtową i przeznaczone na administrację oraz zarządzanie projektem.

1. Czy fakt, że Wnioskodawca na realizację Projektu otrzymał dofinansowanie, spowodował, że uczestnicy biorący udział w Projekcie będą ponosili koszty niższe niż te, do wpłaty których byliby zobowiązani, gdyby Projekt nie został dofinansowany?

Tak, dzięki uzyskanemu dofinansowaniu, koszty, które musi ponieść uczestnik Projektu będą niższe, niż te, do których byłby zobowiązany, gdyby Projekt nie został dofinansowany. Jednakże dofinansowanie nie wpływa na obiektywną wysokość kosztów, które są ponoszone w pełnej wysokości przez Wnioskodawcę na rzecz usługodawców.

1. Czy gdyby projekt nie był dofinansowany udział w imprezach międzynarodowych dla uczestników odbywałby się wyłącznie odpłatnie, czy w ogóle nie byłby realizowany?

Gdyby projekt nie był dofinansowany, Wnioskodawca nie realizowałby wówczas działań projektowych. Uczestnicy mogliby brać udział w odpłatnych imprezach międzynarodowych, tylko w sytuacji, gdyby sami podjęli się zorganizowania tych wyjazdów, bez pośrednictwa Fundacji.

1. Czy czynności wykonywane na rzecz uczestników Projektu byłyby odpłatne lub finansowane z innych źródeł, gdyby nie uzyskane dofinansowanie?

Brak uzyskanego finansowania skutkowałby brakiem realizacji projektu przez Wnioskodawcę.

1. Czy otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie mogło być przeznaczone wyłącznie na realizację przypisanego Wnioskodawcy w ramach Projektu zadania, czy też mogło być przeznaczone na inną działalność prowadzoną przez Wnioskodawcę?

Otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie mogło być przeznaczone wyłącznie na realizację przypisanego zadania, nie jest możliwe wydatkowanie dofinansowania na inną działalność Wnioskodawcy.

1. Czy w trakcie realizacji przedmiotowego Projektu Wnioskodawca zobowiązany był/jest/będzie do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych? Jeśli tak, to z kim i w jaki sposób je rozliczy?

Tak, Wnioskodawca zobowiązany jest do składania sprawozdań z podjętych działań nie rzadziej niż co 90 dni oraz do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych nie rzadziej niż co 180 dni. Instytucją rozliczającą jest (…). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie składanych wniosków o płatność częściową, które podlegają kontroli i zatwierdzeniu. Tylko ostatecznie zatwierdzone koszty stają się kosztami kwalifikowanymi i podlegają dofinansowaniu.

1. Czy w przypadku niezrealizowania Projektu, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca zobowiązany jest/będzie do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych?

Tak, podpisanie umowy z instytucją finansującą wiąże się z konkretnymi wymogami i spełnieniem konkretnych wskaźników. Brak realizacji wskaźników skutkuje niezrealizowaniem Projektu, a co za tym idzie z koniecznością zwrotu otrzymanych środków pieniężnych

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca (A), ponosząc koszty w imieniu i na rzecz uczestników projektu, będzie mógł uznać, że zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czynność ta stanowi zwrot poniesionych przez niego wydatków, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i powinna zostać udokumentowana notą obciążeniową?
2. Czy w przypadku, gdy nie zaistnieje podstawa do zwolnienia z podatku na podstawie 29a ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i brak będzie możliwości wystawienia noty obciążeniowej, konieczne będzie wystawienie faktury dokumentującej poniesione wydatki w imieniu i na rzecz uczestników projektu stanowiących zwrot poniesionych wydatków? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 21 września 2021 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w uzupełnieniu wniosku z 21 września 2021 r.):

1. Poniesione przez Wnioskodawcę koszty w imieniu i na rzecz uczestników projektu zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, dalej: u.p.t.u. ), będą stanowić zwrot poniesionych przez niego wydatków, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i powinny zostać udokumentowane notą obciążeniową.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, brak wystąpienia zwolnienia o którym mowa art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług powoduje konieczność wystawienia faktury.

Ad. 1

Zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 u.p.t.u., podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Przepis wykładać należy literalnie i wymaga on celem zastosowania spełnienia dwóch przesłanek:

a) poniesienia wydatków w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy oraz

b) udokumentowania kosztów i następnie ujęcie ich zwrotu na potrzeby podatku w ewidencji.

Z uwagi, iż wkład własny opisany w § 1 umowy, ponoszony jest przez Wnioskodawcę w związku z realizacją wyjazdu personelu przedsiębiorstw na wydarzenia opisane w załączniku do umowy, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca działa w imieniu przedsiębiorstw załatwiając kwestie organizacyjno-techniczne związane z doprowadzeniem wyjazdu do skutku. Działanie w imieniu nabywcy lub usługobiorcy nie wymaga formalnego udzielenia pełnomocnictwa, wystarczające jest, aby przedsiębiorca zezwolił w treści postanowień umownych na działanie przez Wnioskodawcę w jego imieniu.

Analogicznie uznać należy, że Wnioskodawca ponosi wydatki wyłącznie na rzecz przedsiębiorstw i ich personelu. Środki objęte wkładem własnym nie zostaną przekazane na inne wydatki, w szczególności wydatki Wnioskodawcy. W ślad za wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 894/18 stwierdzić należy, że każdy dowód potwierdzający faktyczne poniesienie wydatku w imieniu i na rzecz usługodawcy jest wystarczający celem uzyskania wyłączenia podatkowego. O dowolności środka dowodowego udowadniającego brak opodatkowania świadczy również treść art. 79 akapit pierwszy lit. c) dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Art. 29a ust. 7 pkt 3 u.p.t.u. nie wskazuje cech ewidencji, a literalna treść przepisu zezwala na prowadzenie jej w dowolnej formie, o ile środki pieniężne nieobjęte podatkiem od towarów i usług zostaną odpowiednio wyróżnione.

Tożsamy wniosek widoczny jest w orzecznictwie m.in. wspomniany już wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 894/18. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja wyszczególniająca owe świadczenia pieniężne jest wystarczająca w świetle wspominanego przepisu. Natomiast zobowiązanie do zwrotu kosztów ujęte jest w § 5 ust. 2 oraz § 1 umowy i będzie ono mieć miejsce po zakończeniu wydarzenia opisanego w umowie na podstawie noty obciążeniowej, a więc jednoznacznie zwrot nastąpi po faktycznym poniesieniu kosztów przez Wnioskodawcę.

Bazując na wyżej wymienionym artykule Beneficjent (A) jest zdania, iż nie jest stroną transakcji, a jedynie opłaca wydatek w imieniu i na rzecz uczestnika, a następnie żąda zwrotu poniesionych kosztów. Nie następuje w danej sytuacji świadczenie usługi, a wyłącznie przejściowe jej opłacenie w imieniu i na rzecz uczestnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie możliwe wystawienie faktury oraz opodatkowanie zwrotu za pomocą podstawowej stawki podatku od towarów i usług. Ponosząc koszty w imieniu i na rzecz uczestników projektu, zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie dojdzie do powstania zdarzenia opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, zaś zdarzenie to powinno zostać udokumentowane notą obciążeniową. Bowiem zwrot poniesionych kosztów (refundacja), zdaniem Beneficjenta (A), jest wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a czynność poza zakresem VAT dokumentowana jest notą obciążeniową i taki dokument należy wystawić faktycznemu uczestnikowi.

Odnośnie sposobu dokumentowania wydatków, zdaniem Beneficjenta, obciążenie kosztami wyjazdów powinno nastąpić w wyniku wystawienia uczestnikowi noty obciążeniowej, gdyż w omawianym przypadku czynnościom ponoszenia kosztów brak będzie możliwości przypisania statusu świadczenia usługi, dla której miałaby zastosowanie faktura VAT. Bowiem kwota otrzymana tytułem zwrotu nie stanowi podstawy opodatkowania i nie jest ujęta w treści art. 106b u.p.t.u.

O poprawności takiej formy dokumentowania zwrotów wydatków na gruncie art. 29a ust. 7 pkt 3 u.p.t.u. pozytywnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 sierpnia 2019 r., 0112-KDIL2-3.4012.287.2019.2.IP.

Zgodnie z stanowiskiem Wnioskodawcy, z uwagi na treść art. 29a ust. 7 pkt 3 u.p.t.u. zwrot kosztów nie może zostać opodatkowany podstawową stawką podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, brak wystąpienia zwolnienia, o którym mowa art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, powoduje opodatkowanie zwrotu wydatków na zasadach ogólnych i tym samym na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług powoduje konieczność wystawienia faktury. Nadto brak jest przepisów szczególnych, które wyłączałyby obowiązek dokumentowania wydatków w formie faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• opodatkowania ponoszonych przez uczestników projektu wydatków związanych z organizacją wyjazdów i wystawienia noty obciążeniowej – jest nieprawidłowe,
• wystawienia faktury dokumentującej poniesione ww. wydatki – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług oraz odpłatna dostawa towarów, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi ust. 2a przywołanego artykułu, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym usługa podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Natomiast art. 29a ust. 7 ustawy wskazuje, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do brzmienia art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 ze zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

a) obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

b) opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;

c) kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Z przedstawionego opisu stanu sprawy wynika, że Fundacja, jest podmiotem w rejestrze stowarzyszeń i przedsiębiorców. Dla celów podatku od towarów i usług (VAT) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT).

Fundacja w ramach prowadzonej działalności statutowej realizuje projekt pn. „(…)”. Projekt realizowany jest w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (…), współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i jest kontynuacją (drugą edycją) projektu realizowanego w latach 2016-2019. Umowa o dofinansowanie Projektu nr: (`(...)`) została zawarta dnia 2 listopada 2020 r.

Finansowanie stanowi dotację bezzwrotną. Projekt nie generuje dochodu i tym samym nie jest projektem inwestycyjnym. Beneficjent zdecydował się na realizację projektu tylko i wyłącznie dlatego, że otrzymał dofinansowanie ze środków pochodzących z Unii Europejskiej. Gdyby w ramach przedmiotowego projektu dofinansowanie nie zostało przyznane, do realizacji planowanych działań by nie doszło.

Głównym celem Projektu jest wzmocnienie konkurencyjności sektora małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) działających w obszarze (`(...)`). Cel jest realizowany poprzez stymulowanie aktywności firm sektora MŚP i StartUp oraz wspieranie ich ekspansji na rynki międzynarodowe.

Fundacja jest wykonawcą projektu realizowanego w partnerstwie z B. Współpraca odbywa się na podstawie umowy partnerskiej, zawartej pomiędzy podmiotami realizującymi projekt. Projekt ma charakter regionalny. Grupę docelową stanowią małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), prowadzące innowacyjną działalność w obszarze (`(...)`), posiadające siedzibę, oddział lub miejsce prowadzenia działalności na terenie województwa (…), które są zainteresowane promocją oraz umiędzynarodowieniem swojej działalności.

Podział zadań projektowych podyktowany jest kluczowymi kompetencjami i zasobami, jakie są potrzebne dla osiągnięcia celów projektu. Zaprojektowano łącznie 8 zadań, w tym 7 zadań komplementarnych realizujących cele projektu oraz 1 zadanie, którego celem jest monitoring i ewaluacja efektywności realizowanych w ramach Projektu przedsięwzięć. Trzy zadania (1, 7 i 8) realizuje Partner (B), pozostałe 5 zadań (2, 3, 4, 5 i 6) realizuje Beneficjent (A). Trzy zadania realizowane przez A (2, 3 i 4) polegają na wsparciu udziału MŚP i StartUpów w międzynarodowych imprezach B2B i stanowią podstawę do udzielenia im pomocy de minimis. Uzyskana dotacja przyznawana jest na pokrycie ściśle określonych wydatków wskazanych we wniosku, ponoszonych przez Fundację w związku z realizacją projektu (wydatki kwalifikowane). Wydatki te obejmują także podatek naliczony związany z zakupem towarów i usług niezbędnych dla realizacji projektu.

Szczegółowy kosztorys projektu przedstawiony jest w formie budżetu zadaniowego jako wskazanie kosztów bezpośrednich (tj. kosztów kwalifikowanych poszczególnych zadań merytorycznych realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach projektu) i kosztów pośrednich (tj. kosztów administracyjnych związanych z obsługą projektu, których katalog został określony w Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków). Na podstawie szczegółowego budżetu oceniana jest kwalifikowalność i racjonalność kosztów. W kosztorysie ujmowane są jedynie wydatki kwalifikowalne, spełniające warunki określone w Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków. Tworząc budżet projektu, Wnioskodawca kierował się zasadą racjonalności i efektywności wydatków, co odnosiło się do zapewnienia zgodności ze stawkami rynkowymi nie tylko pojedynczych wydatków wykazanych w szczegółowym budżecie projektu, ale również łącznej wartości usług realizowanych w ramach projektu.

Koszty projektowe pokrywane są przez Beneficjenta ze środków własnych, a następnie zwracane jako refundacja 85% kosztów kwalifikowanych. Wydatki mogą być również ponoszone z zaliczki wypłaconej na wniosek Beneficjenta, wynoszącej maksymalnie 90% kosztów kwalifikowanych. W każdym z powyższych przypadków wszystkie ponoszone wydatki są weryfikowane i zatwierdzane przez instytucję finansującą. 15% zatwierdzonych wydatków kwalifikowanych stanowi finansowy wkład własny Beneficjenta.

Fundacja pokrywa wkład własny (15% kosztów kwalifikowanych oraz koszty niekwalifikowane) z własnych środków finansowych. Bieżące przychody operacyjne i posiadane środki umożliwiają płynną realizację zaplanowanych zadań projektowych. Wkład własny niezbędny do pokrycia kosztów zaplanowanych działań pochodzi z następujących źródeł:

a) zasoby finansowe własne Fundacji – wpływy bieżące. Środki te w całości są przeznaczone na działania statutowe, w tym na wkład własny do projektów realizowanych z funduszy europejskich,

b) opłaty za uczestnictwo w (`(...)`) (zad.6),

c) wkład własny finansowy pobierany (na podstawie umowy) od uczestników wyjazdów (zad. 2-4).

Zgodnie z oświadczeniem o kwalifikowalności VAT, składanym jako załącznik do umowy o dofinansowanie, Wnioskodawca (A) realizując projekt, nie może w całości lub w części odzyskać kosztu podatku VAT, którego wysokość została zawarta w budżecie projektu. Co więcej zadeklarowano, iż nastąpi zwrot zrefundowanej w ramach projektu części podatku VAT wraz z odsetkami, jeżeli zaistnieją przesłanki umożliwiające odzyskanie tego podatku w przyszłości, w tym po okresie realizacji Projektu.

Wydatki ponoszone w zadaniach 2-4 dotyczą realnych kosztów wyjazdu, czyli przelotu, zakwaterowania, ubezpieczenia oraz biletów wstępu i opłat za partnering dla pracowników MŚP, w związku z ich udziałem w imprezach międzynarodowych, a także kosztów zatrudnienia pracownika Fundacji, koordynującego zadania.

Beneficjent (A) będzie ponosić wydatki z zaliczki, otrzymanej do wysokości 90% wszystkich kosztów kwalifikowanych lub z własnych środków finansowych, które będą podlegać refundacji w wysokości 85%. Pomoc udzielona przedsiębiorcom w wysokości 85% kosztów kwalifikowanych dotyczących udziału w imprezach stanowi pomoc de minimis dla przedsiębiorcy, pozostałe 15% stanowi ich wkład własny do projektu.

Wydatki stanowiące 15% wkładu do projektu, Beneficjent (A) będzie początkowo pokrywał z własnych środków finansowych, a następnie zwracał się do przedsiębiorców uczestniczących w wyjazdach o ich częściową refundację. Beneficjent (A) będzie pobierał od wyjeżdżających firm opłatę stanowiącą 15% realnych kosztów wyjazdu (przelot + ubezpieczenie + zakwaterowanie + bilet wstępu/partneringu), celem pokrycia wkładu własnego do zadania. Opłata będzie miała na celu wzmocnienie motywacji firmy do aktywnego uczestnictwa w promocji regionu, a pobierana będzie na podstawie noty obciążeniowej, co zostało zapisane w umowie zawartej z MŚP. Zgodnie z zapisem § 1 umowy zawartej z przedsiębiorcą wkład własny to „środki finansowe zabezpieczone przez Firmę, stanowiące 15% realnych kosztów (podróży, zakwaterowania, ubezpieczenia, wstępu, partneringu) poniesionych przez Realizatora w związku z realizacją wyjazdu Pracowników Firmy na Imprezy opisane w załączniku nr 1. Środki finansowe zostaną przekazane Realizatorowi przez Firmę na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez Realizatora po zakończeniu Imprezy”. Nadto zgodnie z § 2 ust. 4 umowy prognozowana wysokość Wkładu własnego, zostanie skorygowana po zakończeniu wyjazdu na podstawie realnych kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca dokumentować będzie poniesione wydatki za pomocą dokumentów księgowych (np. faktur, list płac itp.)

Wnioskodawca podpisuje umowy z uczestnikami wyjazdów. Umowa reguluje kwestie dotyczące zwrotu wydatków, co dokumentują poniższe zapisy umowy:

Definicja: „Wkład własny – środki finansowe zabezpieczone przez Firmę, stanowiące 15% realnych kosztów (podróży, zakwaterowania, ubezpieczenia, wstępu, partneringu) poniesionych przez Realizatora w związku z realizacją wyjazdu Pracowników Firmy na Imprezy opisane w załączniku/załącznikach nr 1. Środki finansowe zostaną przekazane Realizatorowi przez Firmę na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez Realizatora po zakończeniu Imprezy”.

§ 2 ust. 4 Realizator pobierze od Firmy opłatę stanowiącą jej Wkład własny. Prognozowana wysokość Wkładu własnego, zostanie skorygowana po zakończeniu Imprezy na podstawie realnych kosztów poniesionych przez Realizatora.

§ 4 Obowiązki Realizatora Projektu:

1. Bez względu na charakter wydarzenia (stacjonarny lub online) Realizator zobowiązuje się do:

a) przygotowania i dostarczenia każdemu Pracownikowi biorącemu udział w Imprezie, jego indywidualnego Harmonogramu udziału w Imprezie;

b) zakupu biletów wstępu na Imprezy w wymiarze przewidzianym dla danej Imprezy;

c) wykupienia udziału w partneringu, jeśli jest dostępny w ramach Imprezy.

2. W przypadku wydarzenia odbywanego stacjonarnie Realizator zobowiązuje się do:

a) współdziałania z Firmą na etapie przygotowania udziału w Imprezach, w tym dostarczenia Firmie informacji niezbędnych dla prawidłowego przygotowania się Pracowników, zaplanowania podróży i pobytu w Miejscu docelowym;

b) zakupu dla Pracowników biletów na podróż do Miejsca docelowego, w klasie ekonomicznej, środkami komunikacji publicznej;

c) zarezerwowania miejsc hotelowych i opłacenia kosztów pobytu w hotelu w Miejscu docelowym;

d) zakupu polisy ubezpieczeniowej dla każdego Pracownika, biorącego udział w Imprezie. 

3. Szczegóły organizacyjne dotyczące rezerwacji i trasy podróży oraz rezerwacji i pobytu w miejscu noclegów każdego Pracownika muszą być uzgadniane i potwierdzane w formie pisemnej przez osoby upoważnione przez strony do współpracy w tym zakresie.

Opis pozostałych warunków umowy. Przedmiotem umowy jest udzielenie przez Wnioskodawcę wsparcia dla firmy poprzez organizację i dofinansowanie udziału Pracowników w wybranych wyjazdach/eventach oraz opcjonalnie merytoryczną realizowaną na miejscu, w trakcie wyjazdu. Wyjazdy/eventy stanowią międzynarodowe wydarzenie o charakterze targowym, konferencyjnym lub partneringowym, dotyczące sektora(`(...)`), organizowane cyklicznie w Europie, Azji lub Ameryce w okresie 2020-2022, w którym udział jest objęty wsparciem w ramach zadań Projektu, odbywające się w wersji stacjonarnej lub online. Umowa określa jedynie obowiązki Wnioskodawcy oraz firmy delegującej pracowników, które to ściśle powiązane są z faktyczną organizacją udziału w określonych wyjazdach/eventach pracowników, jak i promocją określonych wyjazdów. Umowa nie przewiduje ciągłej współpracy pomiędzy stronami, także nie rodzi dalszych zobowiązań pomiędzy stronami. Zgodnie z preambułą umowa powiązana jest z finansowaniem z środków unijnych, nadto preambuła określa dokładny opis projektu oraz dofinansowania. Brak jest również w treści umów dodatkowych odpłatności, zasad wypowiadania umowy czy kar pieniężnych z tytułu jej niewykonania.

Wnioskodawca ponosi w imieniu i na rzecz uczestników projektu następujące koszty:

i. pokrycie kosztów podróży do Miejsca docelowego z (…) lub innego wskazanego przez Pracownika miasta;

ii. pokrycie kosztów pobytu w hotelu w Miejscu docelowym;

iii. pokrycie kosztów ubezpieczenia Pracowników Firmy na czas udziału w Imprezach;

iv. pokrycie kosztów wstępu na Imprezy (jeśli dotyczy);

v. pokrycie udziału w partneringu na Imprezach (jeśli dotyczy).

Wnioskodawca na rzecz uczestników projektu prowadzi rozmowy z biurem podróży, które organizuje przeloty i zakwaterowanie oraz z organizatorem targów/konferencji, u którego zakupuje bilety wstępu i/lub udziału w partneringu.

Umowa reguluje ww. kwestię wykonywania czynności na rzecz Uczestników.

Z treści umowy wynika, że Wnioskodawca ponosi koszty w imieniu i na rzecz uczestnika projektu. Brak jest innych dokumentów określających obowiązek ponoszenia kosztów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz uczestników.

Wnioskodawca samodzielnie będzie dokonywał zakupu towarów i usług na rzecz uczestnika projektu.

Wnioskodawca będzie dokonywał odsprzedaży na rzecz uczestników nabytych przez siebie usług, na zasadzie obciążenia notą w wysokości pokrywającej 15% całkowitych, realnych kosztów zakupionych usług.

Faktury dokumentujące nabycie usług związanych z Projektem w zadaniach 2-5 zostaną wystawione na Wnioskodawcę.

Kwota dofinansowania przyznanego Wnioskodawcy została wyliczona w oparciu o złożony wniosek o dofinansowanie. Do wniosku został załączony budżet projektu, zawierający pozycje kosztowe przypisane do każdego zadania. W zadaniach 2-4 szacowanie kosztów odbywało się według następujących założeń:

· koszty podróży, zakwaterowania i ubezpieczenia zostały oszacowane w oparciu o obowiązujące średnie stawki rynkowe, uzyskane na podstawie danych z serwisów internetowych i informacji biur podróży,

· koszty biletów wstępu i partneringu zostały przyjęte w oparciu o stawki organizatorów imprez,

· koszty wynagrodzenia pracownika odpowiadały średniej płacy w 2019 r. na analogicznym stanowisku, w oparciu o Raport Płacowy 2019, przygotowany przez firmę (…).

W każdym zadaniu szacowana było ilość uczestników, a koszty jednostkowe za osobę mnożone były przez planowaną ilość osób. Zatem wartość dofinansowania zależała od ilości uczestników, ale jednocześnie ilość uczestników będzie ograniczona wysokością dofinansowania.

W pozostałych zadaniach projektowych szacowanie kosztów odbywało się na podobnych zasadach. Do bezpośrednich kosztów kwalifikowalnych, zostały doliczone koszty pośrednie, ustalone zgodnie z 25% stawką ryczałtową i przeznaczone na administrację oraz zarządzanie projektem.

Dzięki uzyskanemu dofinansowaniu, koszty, które musi ponieść uczestnik Projektu będą niższe, niż te, do których byłby zobowiązany, gdyby Projekt nie został dofinansowany. Jednakże dofinansowanie nie wpływa na obiektywną wysokość kosztów, które są ponoszone w pełnej wysokości przez Wnioskodawcę na rzecz usługodawców.

Gdyby projekt nie był dofinansowany, Wnioskodawca nie realizowałby wówczas działań projektowych. Uczestnicy mogliby brać udział w odpłatnych imprezach międzynarodowych, tylko w sytuacji, gdyby sami podjęli się zorganizowania tych wyjazdów, bez pośrednictwa Fundacji.

Brak uzyskanego finansowania skutkowałby brakiem realizacji projektu przez Wnioskodawcę.

Otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie mogło być przeznaczone wyłącznie na realizację przypisanego zadania, nie jest możliwe wydatkowanie dofinansowania na inną działalność Wnioskodawcy.

Podpisanie umowy z instytucją finansującą wiąże się z konkretnymi wymogami i spełnieniem konkretnych wskaźników. Brak realizacji wskaźników skutkuje niezrealizowaniem Projektu, a co za tym idzie z koniecznością zwrotu otrzymanych środków pieniężnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy Wnioskodawca, ponosząc koszty w imieniu i na rzecz uczestników projektu, będzie mógł uznać, że zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, czynność ta stanowi zwrot poniesionych przez niego wydatków, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i powinna zostać udokumentowana notą obciążeniową.

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku, którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

W tym miejscu należy wskazać, że jak wynika z powołanych powyżej przepisów, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Należy w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie C-89/91 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto, TSUE przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem, pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub jej ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Podsumowując należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to odpłatne świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że Przedmiotem umowy jest udzielenie przez Wnioskodawcę wsparcia dla firmy poprzez organizację i dofinansowanie udziału Pracowników w wybranych wyjazdach/eventach oraz opcjonalnie merytoryczną realizowaną na miejscu, w trakcie wyjazdu. Wyjazdy/eventy stanowią międzynarodowe wydarzenie o charakterze targowym, konferencyjnym lub partneringowym, dotyczące sektora (`(...)`), organizowane cyklicznie w Europie, Azji lub Ameryce w okresie 2020-2022, w którym udział jest objęty wsparciem w ramach zadań Projektu, odbywające się w wersji stacjonarnej lub online. Umowa określa jedynie obowiązki Wnioskodawcy oraz firmy delegującej pracowników, które to ściśle powiązane są z faktyczną organizacją udziału w określonych wyjazdach/eventach pracowników, jak i promocją określonych wyjazdów. Wnioskodawca samodzielnie będzie dokonywał zakupu towarów i usług na rzecz uczestnika projektu. Wnioskodawca będzie dokonywał odsprzedaży na rzecz uczestników nabytych przez siebie usług, na zasadzie obciążenia notą w wysokości pokrywającej 15% całkowitych, realnych kosztów zakupionych usług. Faktury dokumentujące nabycie usług związanych z Projektem w zadaniach 2-5 zostaną wystawione na Wnioskodawcę. Wnioskodawca będzie realizował przypisane mu w ramach Projektu zadania na rzecz przedsiębiorców, którzy wysyłają swoich pracowników na targi/konferencje. 15% zatwierdzonych wydatków kwalifikowanych stanowi finansowy wkład własny Beneficjenta pobierany (na podstawie umowy) od uczestników wyjazdów (zad. 2-4). Wydatki ponoszone w zadaniach 2-4 dotyczą realnych kosztów wyjazdu, czyli przelotu, zakwaterowania, ubezpieczenia oraz biletów wstępu i opłat za partnering dla pracowników MŚP, w związku z ich udziałem w imprezach międzynarodowych, a także kosztów zatrudnienia pracownika Fundacji, koordynującego zadania.

Wnioskodawca wskazał, że wydatki stanowiące 15% wkładu do projektu, Beneficjent (A) będzie początkowo pokrywał z własnych środków finansowych, a następnie zwracał się do przedsiębiorców uczestniczących w wyjazdach o ich częściową refundację. Beneficjent (A) będzie pobierał od wyjeżdżających firm opłatę stanowiącą 15% realnych kosztów wyjazdu (przelot + ubezpieczenie + zakwaterowanie + bilet wstępu/partneringu), celem pokrycia wkładu własnego do zadania. Przedmiotem umowy z Uczestnikami jest udzielenie przez Wnioskodawcę wsparcia dla firmy poprzez organizację i dofinansowanie udziału Pracowników w wybranych wyjazdach/eventach oraz opcjonalnie merytoryczną realizowaną na miejscu, w trakcie wyjazdu. W każdym zadaniu szacowana było ilość uczestników, a koszty jednostkowe za osobę mnożone były przez planowaną ilość osób. Zatem wartość dofinansowania zależała od ilości uczestników, ale jednocześnie ilość uczestników będzie ograniczona wysokością dofinansowania.

Tym samym, w przedmiotowej sprawie będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników a wypłaconym wynagrodzeniem (wkładem własnym Uczestników projektu). Wobec powyższego, otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie będzie stanowiło wynagrodzenie za świadczone przez Fundację na rzecz Uczestników usługi polegające na wsparciu dla firmy poprzez organizację i dofinansowanie udziału Pracowników w wybranych wyjazdach/eventach oraz opcjonalnie merytoryczną realizowaną na miejscu, w trakcie wyjazdu, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które będą podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem działania podejmowane przez Wnioskodawcę na podstawie Umów z Uczestnikami stanowić będą odpłatne świadczenie usług na rzecz Uczestników w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Tut. Organ zauważa, że nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy. Z przepisu tego wynika, że do elementów, które nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania należą m.in. kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i które są ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku. W przedstawionych okolicznościach sprawy, nie mamy do czynienia z taką sytuacją, gdyż kwota „udziału własnego” związana jest ze świadczoną przez Fundację usługą, którą Wnioskodawca świadczy w swoim imieniu na rzecz Uczestników. Tym samym wskazany przepis nie znajdzie zastosowania do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, Wnioskodawca samodzielnie będzie dokonywał zakupu towarów i usług na rzecz uczestnika projektu oraz że, faktury dokumentujące nabycie usług związanych z Projektem w zadaniach 2-5 zostaną wystawione na Wnioskodawcę, a ponadto ma miejsce odsprzedaż na rzecz uczestników nabytych przez Wnioskodawcę usług, to należy uznać, że koszty ponoszone przez Wnioskodawcę nie są kosztami ponoszonymi w imieniu i na rzecz uczestników projektu. Bowiem, w analizowanej sprawie Wnioskodawca de facto we własnym imieniu nabywa ww. usługi a następnie wyświadcza przedmiotowe usługi na rzecz Uczestników.

Podsumowując, Wnioskodawca, w przedmiotowej sprawie będzie świadczył na rzecz Uczestników projektu usługi, o których mowa w art. 8 ustawy, a czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, Wnioskodawca nie może uznać, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, bowiem, czynność ta nie stanowi zwrotu poniesionych przez Fundację wydatków.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą dokumentowania ww. czynności.

Odnosząc się do kwestii obowiązku wystawienia faktury przez Wnioskodawcę należy wskazać, że zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy w Rozdziale 1 – Faktury.

W myśl art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Jak wynika z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z powyższego fakturę wystawia się w celu udokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przez sprzedaż – na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów i usług.

Wskazać należy, że ustawa oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie jej upoważnienia w żadnym zakresie nie regulują kwestii wystawiania not księgowych. Noty księgowe stanowią dokumenty księgowe na podstawie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.), a nie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług.

Jak wykazano powyżej, w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca – czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, wykonuje czynności, które są/będą stanowić odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca będzie realizował przypisane mu w ramach Projektu zadania na rzecz przedsiębiorców, którzy wysyłają swoich pracowników na targi/konferencje.

Zatem – jak wynika z powołanych powyżej przepisów – co do zasady Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej wyświadczone na rzecz Uczestników usługi.

Podsumowując, Wnioskodawca powinien udokumentować świadczenie usług na rzecz Uczestników projektu poprzez wystawienie faktury, a nie noty obciążeniowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, Wnioskodawca ma wystawić notę obciążeniową jest nieprawidłowe. Z kolei stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym brak wystąpienia zwolnienia, o którym mowa art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, powoduje konieczność wystawienia faktury należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1057), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.