0114-KDIP1-2.4012.365.2021.1.RM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w zw. z realizacją inwestycji pn. (…) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w zw. z realizacją inwestycji pn. (…).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina realizuje inwestycję pn. (…).

W ramach inwestycji przebudowany zostanie obiekt rekreacyjny, roboty będą polegały m.in. na wybudowaniu fontanny pływającej z dyszą wymienną wraz z sterowaniem, budynku gospodarczego, ścieżek edukacyjnych, chodników.

Inwestycja ma na celu tworzenie warunków dla rozwoju rekreacji i turystyki oraz promocję aktywności fizycznej w miejscowości …. Cele te wpisują się w realizację następujących zadań własnych gminy:

• kształtowanie ładu przestrzennego,
• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
• utrzymanie zieleni i zadrzewień,
• utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej,
• wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej,
• promocji gminy.

Po zakończeniu inwestycji administratorem majątku będzie Ośrodek, który funkcjonuje w formie jednostki budżetowej, przedmiotowa nieruchomość po zakończeniu inwestycji zostanie przekazana jednostce w trwały zarząd.

Zgodnie z przyjętymi założeniami zmodernizowany obiekt będzie ogólnie dostępny i umożliwi zainteresowanym aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu. Powstała infrastruktura będzie udostępniona nieodpłatnie, Gmina nie będzie osiągać żadnych dochodów, tak więc zakupione na realizację inwestycji towary i usługi nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Inwestycja jest finansowana ze środków własnych Gminy oraz EFRROW w ramach PROW 2014-2020.

Gmina … jako jednostka samorządu terytorialnego, działająca na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, jest czynnym podatnikiem od towarów i usług od grudnia 2003 r., centralizacja rozliczeń z tytułu podatku VAT (podatek od towarów i usług) wprowadzona została od 1 stycznia 2017 r. Ośrodek jest jednostką budżetową zcentralizowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nabywając towary i usługi w celu realizacji przedmiotowej inwestycji Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT z faktur, które dokumentować będą poniesione wydatki inwestycyjne na realizację zadania, o którym mowa w zapytaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gmina w przypadku realizacji przedmiotowej inwestycji nie jest podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje odliczenie podatku naliczonego, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym przedmiot inwestycji wpisuje się w realizację zadań własnych gminy. Gmina nie przewiduje wykorzystywania zmodernizowanego obiektu rekreacyjnego do żadnych czynności opodatkowanych czy zwolnionych z podatku VAT. Miejsce rekreacji i wypoczynku będzie ogólnodostępne, służyć będzie mieszkańcom. Nie będą pobierane żadne opłaty za użytkowanie tego miejsca, nie będzie miała miejsca żadna sprzedaż, tak więc nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Z treści wniosku wynika, że Gmina - czynny podatnik VAT realizuje inwestycję pn. (…), finansowaną m.in. ze środków EFRROW w ramach PROW 2014-2020.

Celem inwestycji jest stworzenie warunków dla rozwoju rekreacji i turystyki oraz promocja aktywności fizycznej w miejscowości …. Cele te wpisują się w realizację zadań własnych gminy, tj. kształtowanie ładu przestrzennego, kultury fizycznej i turystyki, utrzymanie zieleni, zadrzewień oraz gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, wspieranie i upowszechnianie idei samorządowej, w tym tworzenie warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażanie programów pobudzania aktywności obywatelskiej a także promocję gminy.

W ramach inwestycji przebudowany zostanie obiekt rekreacyjny. Prace będą polegały m.in. na wybudowaniu fontanny pływającej z dyszą wymienną wraz z sterowaniem, budynku gospodarczego, ścieżek edukacyjnych, chodników.

Po zakończeniu inwestycji administratorem majątku będzie Ośrodek, któremu przedmiotowa nieruchomość zostanie przekazana w trwały zarząd.

Zmodernizowany obiekt będzie ogólnie dostępny. Powstała infrastruktura będzie udostępniona nieodpłatnie. Gmina nie będzie osiągać żadnych dochodów. Towary i usługi zakupione na realizację inwestycji nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją opisanej Inwestycji.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W niniejszej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika, że infrastruktura, która powstanie w ramach inwestycji nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Celem inwestycji jest stworzenie warunków dla rozwoju rekreacji i turystyki oraz promocja aktywności fizycznej w miejscowości …. Zmodernizowany obiekt będzie ogólnie dostępny. Powstała infrastruktura będzie udostępniona nieodpłatnie. Gmina nie będzie osiągać żadnych dochodów. Towary i usługi zakupione na realizację inwestycji nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie podatek naliczony wynikający z wydatków objętych realizacją przedmiotowego zadania nie jest związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych świadczonych przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej. Tym samym nie są spełnione przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji projektu pn. „Przebudowa obiektu rekreacyjnego …”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.