0112-KDSL2-1.440.117.2021.3.MK

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku Spółki jawnej (…) z dnia – brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.), uzupełnionego pismem z dnia – brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 7 czerwca 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar (świadczenie kompleksowe) – kompleksowa dostawa mieszanki betonowej.

Opis świadczenia:

Świadczenie, którego dotyczy wniosek będzie wykonywane na podstawie umowy lub zamówienia klienta, gdzie wskazana będzie powierzchnia użytkowa budynku/lokalu mieszkalnego. Roboty betoniarskie będą świadczeniem kompleksowym, obejmującym wyprodukowanie betonu, dowóz betonu na miejsce budowy (betonomieszarka), pompowanie betonu (specjalistyczna pompa do betonu). Faktura VAT (podatek od towarów i usług) wystawiona dla klienta będzie zawierała jedną cenę za kompleksową usługę betonowania. W cenę sprzedaży jest wkalkulowany koszt masy betonowej, dostawy betonu na budowę, wylanie lub podanie przy użyciu pompy do betonu w elementy konstrukcyjne powstającego budynku.

Rozstrzygnięcie: CN 38

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia, według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek został uzupełniony w dniu 7 czerwca 2021 r. i 16 lipca 2021 r. poprzez wskazanie, że wniosek dotyczy świadczenia kompleksowego, doprecyzowanie opisu sprawy oraz potwierdzenie wpłaty dodatkowej opłaty.

W treści wniosku i jego uzupełnieniu z dnia 7 czerwca 2021 r. przedstawiono następujący szczegółowy opis świadczenia.

Spółka zajmuje się m.in. produkcją betonu (…) (PKWiU 23.63 - produkcja masy betonowej prefabrykowanej), który sprzedaje ze stawką 23%. Produkcja i sprzedaż betonu dokonywana jest dla firm, a także dla klientów indywidualnych. Beton dostarczany jest na budowę specjalistycznym samochodem: gruszką do betonu lub pompogruszką, która pompuje beton na długie odległości. Poprzez dostawę, wylewanie i pompowanie betonu wykonywana jest usługa betonowania (fundamentu, stropu) sklasyfikowana w grupowaniu w PKWiU 43.99.40.0 jako „roboty betoniarskie”. Do tej pory Spółka sprzedawała produkt (…) wraz z usługą betonowania ze stawką VAT 23% niezależnie jakiego rodzaju budowy dotyczyła usługa. W myśl art. 41. ust. 12, 12a-c dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym po spełnieniu warunków określonych w ww. artykule można skorzystać z preferencyjnej stawki VAT - obecnie 8%. Zakład (…) zamierza zastosować obniżoną stawkę dla usług ujętych pod nazwą „usługa betonowania” wykonanych dla osób indywidualnych spełniających kryteria dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Usługa byłaby świadczona na podstawie umowy lub zamówienia klienta, gdzie wskazana będzie powierzchnia użytkowa budynku/lokalu mieszkalnego. Roboty betoniarskie będą usługą kompleksową, obejmującą wyprodukowanie betonu, dowóz betonu na miejsce budowy (betonomieszarka), pompowanie betonu (specjalistyczna pompa do betonu). Faktura VAT wystawiona dla klienta będzie zawierała jedną cenę za kompleksową usługę betonowania. W cenę sprzedaży jest wkalkulowany koszt masy betonowej, dostawy betonu na budowę, wylanie lub podanie przy użyciu pompy do betonu w elementy konstrukcyjne powstającego budynku. Zdaniem Spółki, stawka podatku od towarów i usług 8% za usługę betonowania będzie miała zastosowanie do usług związanych z budową, remontem lub przebudową budynków zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (budynki mieszkalne PKOB 111, PKOB 112, PKOB 113). Czy wyprodukowanie betonu, dostarczenie go na budowę oraz zabetonowanie tym betonem elementów budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym (np. fundamentu, stropu), traktowane jest jako sprzedaż towaru opodatkowana stawką 23%, czy jako świadczenie usługi opodatkowane stawką 8%? Proszę o wskazanie właściwego PKWiU oraz właściwej stawki VAT do „usługi budowlanej” składającej się z wyprodukowania mieszanki betonowej, dostarczenia jej na budowę za pomocą specjalistycznego samochodu oraz zalania fundamentów, bądź stropu za pomocą pompy lub taśmy do betonu.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca załączył przykładową umowę, z której wynika, że jej przedmiotem jest wykonanie stropu w budynku mieszkalnym o powierzchni 160 m2.

Natomiast w dniu 16 lipca 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy o następujące informacje:

„1. Zakład (…) wykonując kompleksowo usługę betonowania ma na myśli, że wyprodukuje mieszankę betonową, dowiezie ją na miejsce budowy specjalistycznym sprzętem i przepompuje beton na daleką odległość w elementy konstrukcyjne domu mieszkalnego do pow. 160m^2.

1. Do wniosku została dołączona pomyłkowa błędna umowa. Poprawna zostanie dołączona w uzupełnieniu. Firma nie zamierza wykonywać stropu na budynkach mieszkalnych, chce tylko świadczyć usługi betonowania.
2. Usługa betonowania miałaby być świadczona w ramach budowy.
3. Faktura VAT wystawiona dla klienta będzie zawierała jedną cenę za kompleksową usługę betonowania. W cenę sprzedaży wkalkulowany jest koszt masy betonowej, dostawy betonu na budowę, wylanie lub podanie przy użyciu pompy do betonu w elementy konstrukcyjne powstającego budynku.
4. Tak wszystkie wykonywane czynności wchodzące w usługę betonowania są ściśle ze sobą powiązane, tj. produkujemy beton, później dostarczamy go specjalistycznym sprzętem i podajemy w elementy konstrukcyjne domu pompą dla nas stanowi to całość”.

Ponadto, do ww. uzupełnienia Wnioskodawca dołączył przykładową umowę, z której wynika, że jej przedmiotem jest wykonanie usługi betonowania w budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej do 160 m2.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego.

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie złożone (kompleksowe), obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia złożonego (kompleksowego).

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C 349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy stwierdzić można, że opisana transakcja – składająca się niewątpliwie z kilku czynności (wyprodukowanie mieszanki betonowej, dowóz betonu specjalistycznym samochodem i pompowanie betonu) obiektywnie stanowi jedno świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Specyfika towaru jakim jest mieszanka betonowa jest taka, że po wyprodukowaniu nie może ona być nigdzie magazynowana, ale od razu dostarczona we wskazane miejsce wyspecjalizowanym transportem, a następnie wylana/umieszczona w miejscu docelowym. Zatem oczywiste jest to, że dostawa mieszanki betonowej nierozerwalnie jest związana z dodatkowymi świadczeniami, takimi jak np. transport specjalistycznym sprzętem i jej wylanie/wypompowanie.

Wszystkie czynności, z których składa się transakcja są niezbędne i ściśle ze sobą związane.

W przedmiotowej sprawie elementem dominującym jest dostawa mieszanki betonowej (towaru). Natomiast czynności takie jak: wyprodukowanie betonu, transport specjalistycznym samochodem: gruszką do betonu lub pompogruszką i pompowanie betonu, nie miałyby racji bytu, gdyby nie dostawa mieszanki betonowej – są konsekwencją tej dostawy, towarzyszą jej. Wszystkie te czynności należy traktować jako świadczenia pomocnicze związane z dostawą mieszanki betonowej, ponieważ nie stanowią celu samego w sobie, lecz służą wykonaniu świadczenia głównego, jakim jest niewątpliwie dostawa mieszanki betonowej. Są one świadczone w ścisłym związku z dostawą mieszanki betonowej.

Reasumując, po dokonaniu analizy czynności wykonywanych w ramach świadczenia będącego przedmiotem wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonuje dostawy towaru (mieszanki betonowej), który stanowi element dominujący transakcji – wraz z usługami pomocniczymi.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Nomenklatura scalona obejmuje:

1. nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 38 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Produkty chemiczne różne”.

Pozycja CN 3824 ma następujące brzmienie: „Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone.

W ramach pozycji CN 3824 można wyróżnić CN 3824 50 – „Nieogniotrwałe zaprawy i masy betonowe” a w ramach CN 3824 50 podpozycję CN 3824 50 10 – „Beton gotowy do wylania”.

Z not wyjaśniających do Nomenklatury scalonej wynika, że podpozycja 3824 50 10 obejmuje „Beton gotowy do wylania”. Podpozycja ta obejmuje beton, do którego już została dodana woda. Zwykle jest on przewożony w betoniarkach.

Uwzględniając powyższe, w świetle analizowanej sprawy mieszanka betonowa stanowiąca element dominujący świadczenia kompleksowego, spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 38. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawki, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6%.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że mieszanka betonowa stanowiąca element dominujący świadczenia kompleksowego, klasyfikowana jest do działu 38 Nomenklatury scalonej (CN) oraz nie została objęta obniżoną stawką podatku od towarów i usług, właściwą stawką podatku dla kompleksowej dostawy mieszanki betonowej jest stawka 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).