0112-KDSL1-2.440.173.2021.4.PR

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 27 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.), uzupełnionego pismami z dnia 28 maja 2021 r. (data wpływu 9 czerwca 2021 r.), z dnia 2 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) oraz z dnia 22 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – drugie danie zawierające kotlet (…), ziemniaki (…) i surówkę

Opis: Wnioskodawca oferuje swoim klientom dostarczanie pod wskazany adres, czyli z dowozem, gotowej żywności. Gotowa żywność oznacza przygotowanie posiłków w kuchni stołówki gastronomicznej z należytą starannością. Towar – drugie danie zawierające kotlet (…), ziemniaki (…) i surówkę – jest pakowany w zgrzewane opakowanie (przeznaczone do próżniowego pakowania dań obiadowych i diet pudełkowych) przez specjalną zgrzewarkę przeznaczoną do tego typu opakowań, które następnie Wnioskodawca przewozi do klienta w termoizolacyjnym pudle. Dostarczany towar jest w pełni przyrządzony jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia i nie wymaga ponownej obróbki termicznej przed spożyciem w miejscu dostawy. Termin przydatności do spożycia to termin w dniu przygotowania posiłku. Wnioskodawca dostarcza towar o umówionej godzinie we wskazane miejsce. Wnioskodawca dostarcza również sztućce jednorazowe i inne potrzebne akcesoria, jak np. serwetki, nie dostarcza mebli (krzeseł, stolików itp.). Posiłki Wnioskodawca liczy i wykłada wg numerów zamówienia na wskazanym stole i opuszcza teren zakładu. Wnioskodawca nie świadczy obsługi kelnerskiej.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 56

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 12f w zw. z art. 41 ust. 2 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 28 maja 2021 r. (data wpływu 9 czerwca 2021 r.) o potwierdzenie wpłaty opłaty od wniosku, z dnia 2 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) oraz z dnia 22 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dokumenty.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis.

(…) jest jednostką organizacyjną Gminy (…) i wykonuje zadania w zakresie kultury fizycznej, rekreacji, sportu, wypoczynku oraz turystyki.

(…) sprzedaje (…). (…) realizowane są w stołówce (…).

(…), które Wnioskodawca oferuje swoim klientom polegają na dostarczeniu pod wskazany adres, czyli z dowozem gotowej żywności.

Gotowa żywność oznacza przygotowanie posiłków w kuchni stołówki gastronomicznej z należytą starannością. Posiłki gotowe pakowane są w zgrzewane opakowania lub dostarczane są w pojemnikach przeznaczonych do transportu żywności.

(…) realizowana jest poza obiektem gastronomicznym.

(…)

Wnioskodawca w uzupełnieniu z dnia 2 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) wskazał, co następuje.

Drugie Danie kotlet (…), ziemniaki (…), surówka – to nazwa jednego towaru dostarczanego w ramach usługi.

Przygotowany kotlet (…):

Mięso poddane jest obróbce termicznej, czyli metodzie utrwalania żywności, które w połączeniu z innym surowcem staje się produktem końcowym, gotowym do spożycia.

Obróbka wstępna, czyszczenie, płukanie, krojenie, porcjowanie.

Obróbka zasadnicza, czyli termiczne przetwarzanie żywności. Proces ten obejmuje szereg zmian chemicznych, biochemicznych, które powodują, że np. kotlet (…)/produkt wyjściowy ma zmienioną barwę, konsystencję i wartość odżywczą.

Proces smażenia w wysokiej temperaturze, to inaczej obróbka cieplna mięsa, jak gotowanie, pieczenie, smażenie, czy duszenie.

Towar dostarczany, w tym przypadku Drugie Danie, jest w pełni przyrządzony i serwowany, jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia.

Towar dostarczany nie wymaga ponownej obróbki termicznej przed spożyciem w miejscu dostawy.

Towar dostarczany jest pakowany w zgrzewane opakowania przez specjalną zgrzewarkę przeznaczoną do tego typu opakowań.

Opakowanie jest (…) pojemnikiem do zgrzewu. Opakowania są przeznaczone do próżniowego pakowania dań obiadowych i diet pudełkowych.

Wnioskodawca przewozi do klienta ww. pojemniki w termoizolacyjnym pudle.

Wnioskodawca w ramach usługi będącej przedmiotem wniosku dostarcza towar o umówionej godzinie we wskazane miejsce.

Termin przydatności do spożycia to termin w dniu przygotowania posiłku.

(…)

Wnioskodawca w piśmie z dnia 22 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.) wskazał, co następuje.

Wnioskodawca oprócz przygotowania i dostarczenia posiłków pod wskazany adres o umówionej godzinie dostarcza również sztućce jednorazowe i inne potrzebne akcesoria, jak np. serwetki. Posiłki Wnioskodawca liczy i wykłada wg numerów zamówienia na wskazanym stole i opuszcza teren zakładu. Wnioskodawca nie dostarcza mebli (krzeseł, stolików itp.). Wnioskodawca nie świadczy obsługi kelnerskiej.

Wnioskodawca przygotowuje posiłek zgodnie z zamówieniem klienta oraz dostarcza go o określonej godzinie pod wskazany adres.

Proces technologiczny dla jednego z zamawianych produktów.

1. Kotlet (…) Obróbka wstępna – mycie mięsa, jaja dostarczane do kuchni są już naświetlone UV. Wnioskodawca nie wykonuje naświetleń jaj. Mąka jest przesiewana, bułka tarta jest przesiewana. Obróbka właściwa – porcjowanie mięsa, ważenie, rozbijanie i przyprawianie mięsa. Panierka – obtaczanie mięsa w nią. Smażenie kotleta na wolnym ogniu aż do zrumienia się. Proces pakowania, oznaczanie nr dania. Ekspedycja.
2. Ziemniaki (…). Obróbka wstępna – mycie, oczyszczanie, obieranie. Obróbka właściwa – podział na mniejsze cząstki. Gotowanie w osolonej wodzie aż do miękkości. Ugniatanie ziemniaków specjalną praską. Dodanie masła i koperku, wymieszanie. Porcjowanie, ważenie, pakowanie, oznaczanie nr dania. Ekspedycja.
3. Surówka (…). Obróbka wstępna – obieranie kapusty (…) z liści odpadowych, płukanie. Marchew, oczyszczanie, obieranie, płukanie. Cebula, obieranie, płukanie. Obróbka właściwa – pokrojenie kapusty (…) na szatkownicy. Użycie tarki mechanicznej do utarcia marchewki. Krojenie cebuli. Wymieszanie składników, dodanie przypraw (…), pieprz (…), cukier, sól, ocet, olej (…). Porcjowanie, ważenie, pakowanie, oznaczanie nr dania. Ekspedycja.

(…)

Uzasadnienie sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Uwzględniając zatem powyższe przepisy w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w przypadku sprzedaży dania będącego przedmiotem wniosku, w okolicznościach wskazanych we wniosku, mamy do czynienia ze sprzedażą towaru, czy też usługą w rozumieniu ustawy. Wymaga to wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem, w ramach całościowej oceny, wagi jakościowej – a nie tylko ilościowej – elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów. W tym celu należy posiłkować się orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), który w licznych wyrokach odniósł się do kwestii klasyfikacji czynności jako świadczenia usług, czy dostawy towarów.

Jak wskazał TSUE w wyroku z dnia 27 października 2005 r., nr C-41/04, w sprawie Levob Verzekeringen i OV Bank (pkt 19), ECLI:EU:C:2005:649, oraz wyroku z dnia 29 marca 2007 r., nr C-111/05 w sprawie Aktiebolaget NN (pkt 21), ECLI:EU:C:2007:195, w przypadku gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia, po pierwsze czy chodzi o dwa, czy więcej świadczeń odrębnych, czy też o świadczenie jednolite, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku owo jednolite świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług.

Natomiast w wyroku z dnia 10 marca 2005 r., nr C-491/03 w sprawie Ottmar Hermann (pkt 22), ECLI:EU:C:2005:157, TSUE wskazał, że: „Ponieważ sprzedaży jakiegoś towaru zawsze towarzyszy świadczenie jakiejś minimalnej usługi (takiej jak wyłożenie towarów na stoiskach, wydanie faktury, itd.), jedynie usługi inne niż te, które towarzyszą nieodłącznie sprzedaży jakiegoś towaru, mogą być wzięte pod uwagę przy ocenie udziału świadczenia usług w odniesieniu do całości złożonej czynności, obejmującej również dostawę jakiegoś towaru”.

Zatem tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.3.2011, str. 1, z późn. zm.) – usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających (art. 6 ust. 2 ww. rozporządzenia ).

TSUE w orzeczeniu z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09, ECLI:EU:C:2011:135, wskazał, że: „w odniesieniu do dań gotowych dostarczanych przez przedsiębiorstwo cateringowe do miejsca zamieszkania klienta należy zauważyć, że dania takie, w odróżnieniu od dań serwowanych na stoiskach i w pojazdach gastronomicznych oraz w kinach, nie są z reguły przygotowywane w sposób standardowy, lecz zawierają w znacznie większym stopniu aspekt świadczenia usług, wymagających znacznie większego nakładu pracy i umiejętności. Jakość produktów, kreatywność i sposób podania są w tym przypadku elementem, który z reguły gra dla klienta istotną rolę. Klientom często umożliwia się nie tylko ułożenie własnego menu, ale proponuje się nawet przygotowanie na ich życzenie dań niestandardowych. Ten aspekt świadczenia usług znajduje nawet odzwierciedlenie terminologiczne, jako że w języku potocznym mówi się zwykle o »usługach cateringowych« oraz o daniach »zamówionych«, a nie »zakupionych« w ramach takich usług.

Przedsiębiorstwo cateringowe dostarcza następnie gotowe dania w zamkniętych pojemnikach termicznych lub podgrzewa je na miejscu. Z punktu widzenia klienta istotne jest również, by dostawa ta nastąpiła w określonym przez niego momencie.

Poza tym działalność cateringowa może obejmować świadczenia umożliwiające konsumpcję, jak dostarczenie naczyń, nakryć, a nawet mebli. Świadczenia te, w odróżnieniu od udostępnienia jedynie podstawowej infrastruktury, jak w przypadku stoisk lub pojazdów gastronomicznych i kin, wymagają pewnej działalności ludzkiej, w celu dostarczenia, zabrania i ewentualnie umycia wyposażenia”.

W świetle powyższych rozważań należy uznać, że działalność cateringowa zgodnie z orzecznictwem TSUE oraz treścią rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 jest świadczeniem usług, chyba że przedsiębiorstwo cateringowe dostarcza jedynie standardowe dania bez świadczenia dodatkowych usług, albo inne szczególne okoliczności dowodzą, iż dostawa gotowych dań stanowi przeważający element transakcji.

W analizowanym przypadku, przedmiotem świadczenia jest dostarczenie towaru – drugiego dania zawierającego kotlet (…), ziemniaki (…) i surówkę zapakowanego w zgrzewane opakowanie przeznaczone do próżniowego pakowania dań obiadowych i diet pudełkowych. Dostarczany towar jest w pełni przyrządzony jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia i nie wymaga ponownej obróbki termicznej przed spożyciem w miejscu dostawy. Termin przydatności do spożycia to termin w dniu przygotowania posiłku. Wnioskodawca dostarcza towar o umówionej godzinie we wskazane miejsce. Wnioskodawca dostarcza również sztućce jednorazowe i inne potrzebne akcesoria, jak np. serwetki. Wnioskodawca liczy i wykłada posiłki wg numerów zamówienia na wskazanym stole i opuszcza teren zakładu, do którego jest dostarczany towar. Wnioskodawca nie dostarcza mebli (krzeseł, stolików itp.) i nie świadczy obsługi kelnerskiej.

Z powyższego wynika, że dostawie przedmiotowego dania nie towarzyszą usługi wspomagające, pozwalające na jego natychmiastowe spożycie. Pomimo dostarczenia towaru o umówionej godzinie wraz z jednorazowymi sztućcami i serwetkami, Wnioskodawca nie zapewnia obsługi kelnerskiej, nie wykłada dostarczanego posiłku na naczynia i nie podaje go do stolika. Wnioskodawca dostarcza jedynie standardowe danie znajdujące się na liście dostępnych posiłków (menu) w danym dniu bez świadczenia dodatkowych usług, a okoliczności towarzyszące dostawie dowodzą, że dostawa towaru stanowi przeważający element transakcji.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że usługi wspomagające dostawę przedmiotowego dania (towaru spożywczego) nie mają przeważającego charakteru, tak aby można było uznać, że spełniają one definicję cateringu, zgodnie z orzecznictwem TSUE i rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011.

Mając na uwadze powyższą analizę oraz opis podany przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że – dla celów stosowania podatku od towarów i usług – sprzedaż drugiego dania zawierającego kotlet (…), ziemniaki (…) i surówkę, będącego przedmiotem wniosku należy uznać za dostawę towaru. Natomiast czynności polegające na jego przygotowaniu, zapakowaniu i dostawie we wskazane miejsce wraz ze sztućcami i serwetkami stanowią usługi wspomagające związane z tą dostawą.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

W myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zgodnie z art. 42a pkt 2 lit. a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towaru, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług niezbędną do określenia stawki podatku właściwej dla towaru lub usługi.

Symbole statystyczne i Nomenklatura scalona wykorzystywane w ustawie służą wyłącznie stosowaniu odpowiednich przepisów, w tym określeniu właściwej stawki podatku od towarów i usług. Nie przesądzają natomiast o tym, czy w świetle przepisów ustawy mamy do czynienia z towarem lub też usługą.

Dokonując klasyfikacji towaru spożywczego do odpowiedniego grupowania w odpowiedniej klasyfikacji statystycznej należy kierować się następującymi zasadami:

• jeżeli dostawie towaru spożywczego towarzyszą „dodatkowe usługi”, wspomagające (przetwarzające ten produkt), polegające np. na przygotowaniu i podaniu tego towaru do natychmiastowego spożycia, wykonywane przez sprzedającego (placówkę gastronomiczną) – dostawa tego towaru klasyfikowana jest według PKWiU 2015 w grupowaniu 56 – Usługi związane z wyżywieniem;
• jeżeli towary spożywcze wydawane są w ramach usług restauracyjnych i cateringowych – klasyfikacja do PKWiU 2015 w grupowaniu 56 – Usługi związane z wyżywieniem;
• jeżeli natomiast dostawie towaru spożywczego nie towarzyszą żadne „dodatkowe usługi” wykonywane przez sprzedającego (z wyjątkiem nierozerwalnie związanych z dostawą tych towarów, np. takie jak: umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku) – towar ten klasyfikowany jest według CN.

Przy czym zawsze należy w pierwszej kolejności ocenić towary spożywcze wydawane do bezpośredniego spożycia pod kątem zaklasyfikowania ich według PKWiU 2015 do grupowania „Usługi związane z wyżywieniem” PKWiU 56 (art. 41 ust. 2 i 2a oraz art. 41 ust. 12f ustawy). Podkreślić jednak należy, że sam fakt przyporządkowania danego towaru spożywczego do grupowania PKWiU 56 „Usługi związane z wyżywieniem” nie zmienia charakteru tego świadczenia jako towaru w świetle ustawy. Dopiero w sytuacji, w której towar ten nie podlega zaklasyfikowaniu w tym grupowaniu należy dokonać jego klasyfikacji według CN.

W przedmiotowej sprawie opisanej dostawie towaru spożywczego towarzyszą usługi wspomagające, w ramach których Wnioskodawca przygotowuje i dostarcza towar o umówionej godzinie wraz z jednorazowymi sztućcami i serwetkami.

Wobec powyższego dostawa wyżej opisanego towaru spożywczego (gotowego posiłku) – jest sklasyfikowana do PKWiU 56 „Usługi związane z wyżywieniem”, przy czym – przyporządkowanie danego towaru spożywczego do ww. grupowania PKWiU 56 nie zmienia charakteru tego świadczenia jako towaru w świetle ustawy.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Z art. 41 ust. 2 ustawy wynika, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Według art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Stosownie do art. 41 ust. 12f ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług klasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), z wyłączeniem sprzedaży w zakresie:

1. napojów innych niż wymienione w załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do ustawy lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, w tym ich przygotowania i podania;
2. towarów nieprzetworzonych przez podatnika, innych niż wymienione w załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do ustawy lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie;
3. posiłków, których składnikiem są towary wskazane jako wyłączone z grupowań wymienionych w poz. 2 i 11 załącznika nr 10 do ustawy.

Powyższy przepis wskazuje, że niezależnie od tego, jak dana czynność będzie traktowana w świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług (tj. czy jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług), jeżeli będzie sklasyfikowana w dziale 56 PKWiU z 2015 r. będzie do niej miała zastosowanie stawka tego podatku w wysokości 8% (pod warunkiem braku wyłączenia wynikającego z art. 41 ust. 12f ustawy).

Jak już wcześniej wskazano dostawa dania będącego przedmiotem wniosku odbywa się w ramach usługi klasyfikowanej według PKWiU 2015 w grupowaniu 56 – Usługi związane z wyżywieniem.

Rozstrzygając kwestię stawki podatku należy przeanalizować wyłączenia wskazane w art. 41 ust. 12f ustawy w odniesieniu do towaru, którego dotyczy wniosek.

Przedmiotowy produkt nie stanowi napoju, a więc wyłączenie wskazane w art. 41 ust. 12f pkt 1 ustawy nie ma zastosowania.

Nie jest to też towar nieprzetworzony, Wnioskodawca przygotowuje danie w kuchni stołówki gastronomicznej. Ponadto, w składzie produktu nie ma towarów wskazanych jako wyłączone z grupowań wymienionych w poz. 2 i 11 załącznika nr 10 do ustawy. Zatem, również wyłączenia wskazane w art. 41 ust. 12f w pkt 2 i 3 ustawy nie mają zastosowania.

W związku z powyższym, dostawa towaru – drugiego dania zawierającego kotlet (…), ziemniaki (…) i surówkę – w okolicznościach opisanych przez Wnioskodawcę we wniosku – jest klasyfikowana do działu PKWiU 56 – „Usługi związane z wyżywieniem”, przy czym nie jest objęta wyłączeniami, o których mowa w art. 41 ust. 12f ustawy, dlatego też podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 12f w zw. z art. 41 ust. 2 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).