0112-KDSL1-2.440.161.2021.3.BR

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 24 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.) uzupełnionego pismami z dnia 8 lipca 2021 r. (data wpływu 12 lipca 2021 r. oraz 6 sierpnia 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – produkcja filmu (…)

Opis usługi: Wnioskodawca produkuje film (…). Wnioskodawca jest autorem scenariusza oraz reżyserem całego nagrania, niezależnie od tego czy wypowiada się osoba trzecia czy też Wnioskodawca osobiście. Do filmowania używany jest sprzęt profesjonalny, na który składają się (…). Cały proces, w trakcie którego powstaje film jest w pełni zależny od Wnioskodawcy, bazuje na jego doświadczeniu i jest wykonywany w niepowtarzalny, zindywidualizowany sposób. Wnioskodawca samodzielnie dostosowuje światło, ostrość, ustala kadry oraz dekoracje wykorzystywane w trakcie nagrania. Nagrania są wykonywane samodzielnie przez Wnioskodawcę, nie korzysta on z obsługi technicznej. Obróbka graficzna jak i sam montaż nagranego materiału są dokonywane przez Wnioskodawcę samodzielnie i według własnego pomysłu. To od niego zależy jaki film zostanie finalnie dopuszczony do opinii publicznej. Wnioskodawca produkuje wskazany film jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062). Film stworzony przez Wnioskodawcę stanowi utwór w rozumieniu przepisów ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca świadczy wymienione usługi filmowe na rzecz osoby prawnej, za które otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium, które stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do filmu jest uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.

Rozstrzygnięcie: Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania

**Stawka podatku od towarów i usług:**8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

Zastrzeżenie: Niniejsza WIS ma zastosowanie jeśli – zgodnie z deklaracją złożoną we wniosku – Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062), stworzony przez niego film jest utworem i stanowi przedmiot autorskich praw majątkowych, a za przekazanie praw autorskich do filmu otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium. Weryfikacja powyższego pozostaje jednak poza zakresem postępowania w sprawie wydania WIS.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Przedmiotem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jest między innymi produkcja filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) (…).

Działalność opierająca się na produkcji filmów i nagrań wideo to wykonywanie dzieła, które polega na nagraniu wypowiedzi Wnioskodawcy bądź osoby trzeciej dotyczącej (…). Wnioskodawca jest autorem scenariusza oraz reżyserem całego nagrania, niezależnie od tego czy wypowiada się osoba trzecia czy też Wnioskodawca osobiście. Do filmowania używany jest sprzęt profesjonalny, na który składają się (…).

Cały proces, w trakcie którego powstaje film jest w pełni zależny od Wnioskodawcy, bazuje na jego doświadczeniu i jest wykonywany w niepowtarzalny, zindywidualizowany sposób. Wnioskodawca samodzielnie dostosowuje światło, ostrość, ustala kadry oraz dekoracje wykorzystywane w trakcie nagrania. Nagrania są wykonywane samodzielnie przez Wnioskodawcę, nie korzysta on z obsługi technicznej.

Obróbka graficzna jak i sam montaż nagranego materiału są dokonywane przez Wnioskodawcę samodzielnie i według własnego pomysłu. To od niego zależy jaki film zostanie finalnie dopuszczony do opinii publicznej.

Wnioskodawca tworząc filmy opisane powyżej działa jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efektem działalności Wnioskodawcy jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aby wskazane dzieło mogło zostać uznane za przedmiot prawa autorskiego, musi posiadać następujące cechy: mieć źródło w pracy człowieka (twórcy), stanowić przejaw działalności twórczej, posiadać indywidualny charakter. Zgodnie z treścią wskazanej ustawy twórcą jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w art. 1 tejże ustawy określenie „przejaw działalności twórczej” można uznać jako rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Pytanie:

Czy Wnioskodawca może do świadczonych usług filmowych zastosować obniżoną stawkę VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 8%, która wynika z załącznika nr 3 do ustawy o VAT, poz. 63 o treści „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 oraz z 2020 r., poz. 288) wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”?

Własne stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca świadczy wymienione usługi filmowe na rzecz osób prawnych, za które otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium, które stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania albo udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w tym utwory filmowe, przygotowane specjalnie dla odbiorcy w sposób niepowtarzalny i indywidualny jest przedmiotem prawa autorskiego. Każdy przygotowany film przez Wnioskodawcę jest niepowtarzalny i indywidualny. Za nagrania Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie w postaci honorarium, a wszystkie prace prowadzące do finalnej wersji filmu będą stanowiły przejaw działalności człowieka, będą stanowiły przejaw działalności twórczej oraz będą miały indywidualny charakter.

Wnioskodawca uważa, iż do świadczonych przez niego usług filmowych, powinna mieć zastosowanie obniżona 8% stawka VAT.

W uzupełnieniu z dnia 8 lipca 2021 r. (data wpływu 12 lipca 2021 r. oraz 6 sierpnia 2021 r.) Wnioskodawca doprecyzował opis usługi o poniższe informacje:

1. Przedmiotem wniosku jest film (…)
2. Wnioskodawca wskazał, że w celu wyświadczenia usługi będącej przedmiotem wniosku wykonuje następujące czynności:
   1. przygotowanie scenariusza – nagranie filmu wymaga przygotowanego wcześniej scenariusza. Na jego podstawie wiadomo, jakie elementy scenografii będą potrzebne na planie zdjęciowym. Dokładny spis zagadnień ułatwia doprecyzowanie, jaki efekt wywoła film u odbiorców. W scenariuszu znajdują się również informacje, które Wnioskodawca chce przekazać odbiorcom. Elementami, na których opiera się scenariusz są przede wszystkim wiedza Wnioskodawcy, ale także odpowiedni i dokładny research;
   2. przygotowanie planu zdjęciowego – opiera się ono na odpowiednim przygotowaniu scenografii oraz całego sprzętu, który jest konieczny do przeprowadzenia nagrań filmu. Należy zadbać o to, aby nic nie zakłóciło samego procesu nagrań;
   3. proces nagrań – podczas nagrań Wnioskodawca pełni funkcję reżysera, producenta oraz prezentera. Odpowiada za miejsce nagrania oraz za cały jego przebieg. Nagrania są w pełni zależne od Wnioskodawcy, bazują one na jego wiedzy i doświadczeniu. Są one wykonywane w sposób niepowtarzalny i zindywidualizowany. Wnioskodawca samodzielnie dostosowuje światło, ostrość, ustala kadry oraz dekoracje wykorzystywane w trakcie nagrania;
   4. montaż i postprodukcja filmu – gdy Wnioskodawca posiada już nagrany materiał, który jest zgodny z wcześniej przygotowanym scenariuszem może rozpocząć proces montażu i postprodukcji filmu. Proces ten opiera się na budowie całej listy scen i sprowadza się do wyboru tych, które będą kolejno pokazywane na ekranie. Poza odpowiednim układem scen, konieczne jest zaprojektowanie wszystkich dodatkowych animacji, ekranu otwierającego film oraz ekran końcowy. Wszystkie elementy tworzone są w spójnej stylistyce. Kolejnym krokiem jest odpowiednia koloryzacja wideo oraz pozostałe zmiany kosmetyczne.
3. Wnioskodawca produkuje film będący przedmiotem wniosku jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062). Wnioskodawca jest osobą, która stworzyła film.
4. Film będący przedmiotem wniosku stanowi utwór w rozumieniu przepisów ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Film przygotowany przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki wskazane w art. 1 ust. 1 ww. ustawy, tj. „Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór)”. Dodatkowo, art. 1 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy dokładnie wskazuje, iż w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory audiowizualne (w tym filmowe).
5. Wnioskodawca świadczy wymienione usługi filmowe na rzecz osoby prawnej, za które otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium, które stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich.
6. Wnioskodawca świadczy wskazane usługi filmowe na rzecz usługobiorcy, za które otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium. Honorarium stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania albo udzielenia licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.
7. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do filmu będącego przedmiotem wniosku jest uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.

(…)

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Jak stanowi art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;
2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:
   1. określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,
   2. stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;
3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

W przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU) – nie jest ona niezbędna do określenia stawki podatku właściwej dla towaru lub usługi – tutejszy organ nie dokonuje takiej klasyfikacji.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy).

Na mocy art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 63 wskazano, bez względu na symbol PKWiU „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.) wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego, w myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy, są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
• stanowić przejaw działalności twórczej,
• posiadać indywidualny charakter.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie świadczonej usługi, przedmiotem wniosku jest stworzenie (wyprodukowanie) przez Wnioskodawcę filmu (…). Cały proces, w trakcie którego powstaje film jest w pełni zależny od Wnioskodawcy, bazuje na jego doświadczeniu i jest wykonywany w niepowtarzalny, zindywidualizowany sposób. Wnioskodawca produkuje wskazany film jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062). Film stworzony przez Wnioskodawcę stanowi utwór w rozumieniu przepisów ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca świadczy wymienione usługi filmowe na rzecz osoby prawnej, za które otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium, które stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do filmu jest uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy.

Jednocześnie należy wskazać, że w myśl przepisów ww. ustawy, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystanie z utworu, zwanej licencją.

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia „honorarium”, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego „honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach”; ustawa ta nie definiuje także pojęcia „wolnego zawodu”. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Podsumowując, gdy usługa jest wykonywana przez twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i stanowi przedmiot autorskich praw majątkowych do utworu, a wynagrodzenie w formie honorarium odbywa się z przeniesieniem ww. praw, to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży usługi oraz praw autorskich, świadczenie to podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, a także deklarację Wnioskodawcy, że świadczy usługę jako twórca, stworzony przez niego film (…) jest utworem i stanowi przedmiot autorskich praw majątkowych, a za ich przekazanie otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium, podlega ona opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).