0112-KDSL1-2.440.126.2021.3.AP

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.), uzupełnionego pismami: z dnia 25 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.), z dnia 26 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.), z dnia 24 czerwca 2021 r. (data wpływu 30 czerwca 2021 r.) oraz z dnia 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 9 sierpnia 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – betonowanie wykonywane w ramach budowy budynku zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym

Opis usługi: Czynność będąca przedmiotem wniosku jest realizowana w ramach budowy, jest to kompleksowa usługa betonowania, której elementami składowymi są: produkcja masy betonowej, transport tejże masy gruszką lub gruszko-pompą, podanie jej na odległość lub wysokość za pomocą pompy betonowej do przygotowanych przez klienta szalunków, rozprowadzanie masy betonowej. Symbol jednego konkretnego obiektu budowlanego, którego dotyczy świadczenie będące przedmiotem wniosku, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych to 1110. Powierzchnia takiego konkretnego budynku to nie więcej niż 300 m2. Celem świadczenia będącego przedmiotem wniosku jest dostarczenie w miejsce ustalone z klientem gotowej mieszanki betonowej oraz równomierne jej wylanie – takie też są oczekiwania nabywcy. Wytworzenie gotowej mieszanki betonowej nie miałoby ekonomicznego sensu, gdyby Wnioskodawca nie wykonywał równocześnie jego transportu i wylania w wyznaczonym miejscu. Czynności wykonywane w ramach przedmiotowego świadczenia nie mogą być wykonane przez różne podmioty, a z punktu widzenia nabywcy stanowią jedną kompleksową całość, ponieważ nabywca nie jest nigdy zainteresowany np. samą usługą transportu, ale oczekuje analizy, doradztwa, produkcji i następnie fachowego transportu i rozprowadzenia. Cena zawsze obejmuje całość świadczenia od doradztwa do wylania i rozprowadzenia mieszanki.

Rozstrzygnięcie: budowa obiektu budowlanego zaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek został uzupełniony pismami: z dnia 25 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.), z dnia 26 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.), z dnia 24 czerwca 2021 r. (data wpływu 30 czerwca 2021 r.) oraz z dnia 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 9 sierpnia 2021 r.).

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi (świadczenia kompleksowego).

Wnioskodawca specjalizuje się między innymi w produkcji różnego rodzaju betonów, w tym betonu towarowego stosowanego w różnych formach budownictwa. Oferta Wnioskodawcy przeznaczona jest dla budownictwa mieszkaniowego, komercyjnego, jak również przemysłowego i drogowego. Beton wytwarzany jest w wytwórni zlokalizowanej w (…).

W związku z budową, remontem lub przebudową budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy, dla klientów indywidualnych, Wnioskodawca będzie świadczył kompleksową usługę budowlaną związaną z wykonywaniem robót betoniarskich, a w szczególności robót związanych z fundamentowaniem (zalewanie ław betonowych, fundamentów, schodów, szalunki, stropy, filary, schody, posadzki podłogowe etc.). Wnioskodawca będzie świadczyć usługę na rzecz klientów na podstawie zamówienia złożonego osobiście, telefonicznie lub drogą elektroniczną. Po złożeniu zamówienia, usługobiorca potwierdzi treść złożonego zamówienia wiadomością MMS wysłaną do przedstawiciela Wnioskodawcy (zdjęcie podpisanego zamówienia), mailową (zdjęcie bądź skan podpisanego zamówienia) lub tradycyjną (pisemną) z uwzględnieniem ilości i rodzaju zamówionej mieszanki betonowej. W celu ustalenia, że powstający budynek jest objęty społecznym programem mieszkaniowym, klient-usługobiorca będzie załączał do zamówienia kserokopię, skan lub zdjęcie decyzji o pozwoleniu na budowę. W ramach realizacji usługi Wnioskodawca zobowiązany będzie do dostarczenia na miejsce wykonania usługi (terenu budowy) masy betonowej. Gotowa mieszanka trafiać będzie na plac budowy w betonomieszarce albo pompo-gruszce, z której za pomocą specjalistycznej pompy będzie pompowana na odpowiednie odległości i wysokości wskazane przez klienta, tj. w elementy konstrukcyjne powstającego budynku (m.in. szalunki, fundamenty, stropy, filary, schody, posadzki podłogowe).

Powyższa usługa obejmuje:

1. doradztwo na żądanie klienta w zakresie ilości i rodzaju (klasy) zalecanej mieszanki betonowej,
2. wytworzenie odpowiedniej mieszanki betonowej,
3. transport, wylanie i rozprowadzenie produktu realizowane będzie przy użyciu własnych środków transportu i specjalistycznego sprzętu pompującego oraz własnych wykwalifikowanych pracowników Wnioskodawcy.

Całość usługi będzie dokumentowana jedną fakturą dokumentującą wykonaną usługę budowlaną (usługa betonowania) zawierającą jedną pozycję, tj. dostawę betonu wraz z usługą transportową oraz jego wylania/wypompowania.

Wynagrodzenie za wykonanie usługi obejmować będzie łącznie wynagrodzenie za:

• obejrzenie placu budowy na żądanie klienta, jeśli istnieje taka potrzeba, przez pracowników Wnioskodawcy w celu dostosowania odpowiedniego sprzętu do realizacji usługi betonowania,
• na żądanie klienta doradztwo w sprawie wyboru odpowiedniego rodzaju i klasy betonu, obmiar potrzebnej ilości i pouczenie o właściwej pielęgnacji,
• wyprodukowaniu na indywidualne zamówienie klienta określonej w metrach sześciennych masy betonowej określonej klasy w węźle betoniarskim należącym do Wnioskodawcy z materiałów (cement, kruszywo, woda) Wnioskodawcy,
• transport tak wyprodukowanej masy betonowej gruszkami lub pompo-gruszkami na budowę wskazaną przez klienta,
• podanie betonu na odległość lub wysokość za pomocą specjalistycznej pompy do podawania masy betonowej – a jeżeli to możliwe grawitacyjnie do fundamentów, rozkładając odpowiednią ilość rynien i rur,
• wypompowanie (wylanie masy betonowej) i rozprowadzenie betonu równomiernie do elementów konstrukcyjnych nowo powstającego budynku, tj. ław, szalunków, schodów, stropów, stropodachów etc.,
• użyczenie wibratora do betonu będącego własnością Wnioskodawcy w celu odpowiedniego zagęszczenia mieszanki i nadzór nad właściwym procesem wbudowywania mieszanki betonowej.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył pismo pn. „INFORMACJA DODATKOWA DO WNIOSKU”, w którym wskazał:

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) i posiada NIP.

Wnioskodawca oczekuje klasyfikacji PKOB na potrzeby stosowania przepisu art. 41 ust.12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – na potrzeby kompleksowej usługi betonowania.

Powyższe usługi będą wykonywane przez Wnioskodawcę m.in. w obiektach sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB – budynki mieszkaniowe.

Podstawą do wykonania usług będzie zawierana z inwestorem umowa cywilno-prawna, obejmująca cały zakres usług wraz z wyprodukowaniem betonu o określonych parametrach, przewozem i wylaniem betonu. Rozliczenie następować będzie na podstawie jednej faktury VAT, zawierającej jedną pozycję z przywołaniem odpowiedniego symbolu PKOB (111, 112).

Klient składając zamówienie, w przypadku gdy będzie ono dotyczyło świadczenia usług w obiektach sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB, zobowiązany będzie złożyć oświadczenie, iż nabywana kompleksowa usługa betonowania przeznaczona jest na cele społecznego budownictwa mieszkaniowego, a także dostarczyć kserokopię pozwolenia na budowę, z którego będzie wynikać, że obiekt mieszkalny nie przekracza 300 m2, a jeżeli jest to lokal mieszkalny – że nie przekracza 150 m2 powierzchni użytkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności, jakie zamierza wykonywać, a opisane we wniosku mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy i wykonywane będą w ramach budowy (np. ławy fundamentowe, stropy, stropodachy, schody etc.), remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Generalnie czynności Wnioskodawcy zmierzać będą do wyświadczenia całościowych i kompleksowych usług budowlanych, zwanych usługami betonowania na cele budowy, nadbudowy, modernizacji lub przebudowy budynków mieszkalnych (do 300 m2) lub lokali mieszkalnych (do 150 m2).

Budynki objęte wnioskiem mają już ostateczne pozwolenie na budowę:

• Charakter budynków, to budynki mieszkalne, albo takie, w których pow. mieszkalna obejmuje co najmniej połowę budynku,
• Wniosek nie dotyczy budynków do wielu celów, ale budynków mieszkalnych albo z przeważającą funkcją mieszkalną,
• Całkowita pow. budynku mieszkalnego nie przekracza 300 m2.

Opisane powyżej świadczenia będą wykonywane wyłącznie w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w rozumieniu art. 41 ust. 12 i 12a-c ustawy, z zastrzeżeniem powierzchni domów mieszkalnych do 300 m2 powierzchni użytkowej, a lokali mieszkalnych do 150 m2 powierzchni użytkowej. Cena za tę kompleksową usługę betonowania będzie jednolita, bez jej rozbijania na poszczególne świadczenia częściowe opisane w pkt 1 złożonego pisma.

Wnioskodawca przedstawił także swoje stanowisko wskazujące, że opisane wyżej świadczenie to świadczenie usług opodatkowane preferencyjną stawką VAT na cele objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy, a nie dostawa towaru.

W piśmie z dnia 24 czerwca 2021 r. (data wpływu 30 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania.

1. Jednoznaczne wskazanie, czy przedmiotem wniosku jest jedna usługa, czy świadczenie składające się z kilku towarów i/lub usług, które – w ocenie Wnioskodawcy – składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe), wraz z wskazaniem konkretnego zakresu jednego świadczenia, które jest przedmiotem wniosku i które jest realizowane na rzecz konkretnego odbiorcy oraz wskazanie liczby towarów i/lub usług (większej niż 1) składających się na opisane świadczenie kompleksowe. Odp. Przedmiotem wniosku jest świadczenie składające się z kilku towarów i usług, które w ocenie Wnioskodawcy składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe). Na opisane świadczenie kompleksowe składają się: doradztwo na żądanie klienta w zakresie ilości i rodzaju (klasy) zalecanej mieszanki betonowej (usługa), wytworzenie odpowiedniej mieszkanki betonowej (towar), transport oraz wylanie i rozprowadzenie produktu przy pomocy własnych środków transportu i specjalistycznego sprzętu pompującego oraz własnych pracowników (usługa).
2. Należało także uzupełnić opis świadczenia o następujące informacje/dokumenty:
   1. wymienić wszystkie towary i/lub usługi, które składają się na przedmiotowe świadczenie i szczegółowo opisać każde z nich, a w przypadku usług dodatkowo opisać czynności składające się na każdą usługę. Opis świadczenia powinien zawierać m.in. zamknięty katalog czynności wykonywanych w jego ramach. Odp. doradztwo na żądanie klienta w zakresie ilości i rodzaju (klasy) zalecanej mieszanki betonowej (usługa) – konsultacja w zakresie doboru towaru, sposobu jego dostarczenia, techniki rozprowadzenia i mieszania, wytworzenie odpowiedniej mieszkanki betonowej (towar) – wytworzenie z półproduktów gotowej mieszanki betonowej ustalonej wcześniej z klientem przy pomocy pracowników Wnioskodawcy oraz specjalistycznego sprzętu (węzeł betoniarski), transport oraz wylanie i rozprowadzenie produktu przy pomocy własnych środków transportu i specjalistycznego sprzętu pompującego oraz własnych pracowników (usługa) – dostarczenie gotowego produktu w miejsce wskazane przez klienta, następnie precyzyjne wylanie mieszanki betonowej w ustalonym miejscu przy użyciu pomp, a także równomierne rozprowadzenie mieszanki.
   2. jaki cel realizuje świadczenie będące przedmiotem wniosku? Jakie są oczekiwania nabywcy w odniesieniu do wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności? Odp. celem świadczenia będącego przedmiotem wniosku jest dostarczenie w miejsce ustalone z klientem gotowej mieszanki betonowej oraz równomierne jej wylanie – takie też są oczekiwania nabywcy.
   3. czy zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wykonywane przez niego czynności są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie? Odp. wszystkie wykonywane czynności stanowią jedną całość, są ściśle powiązane i obiektywnie tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Doradztwo bez wytworzenia betonu i jego dowiezienia we wskazane miejsce nie ma żadnego uzasadnienia ekonomicznego. Podobnie, wytworzenie gotowej mieszanki betonowej nie miałoby ekonomicznego sensu, gdyby Wnioskodawca nie wykonywał równocześnie jego transportu i wylania w wyznaczonym miejscu. Co więcej, prace budowlane są realizowane w miejscach, w których nabywcy nie mają dostępu do węzłów betoniarskich na miejscu budowy, toteż konieczne jest dowożenie gotowej mieszanki.
   4. czy możliwa jest dostawa masy betonowej bez czynności dodatkowych takich jak np. transport oraz wylanie/wypompowanie itp.? Jeżeli nie, na czym polega (należy szczegółowo i precyzyjnie opisać) zależność między wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami, powodującą, że czynności te nie mogą być wykonywane odrębnie? Odp. jw. – klienci, nabywcy nie mają w swojej dyspozycji sprzętu pozwalającego na wykonanie mieszanki betonowej na placu budowy i muszą zamawiać go poza nim, produkcja betonu nigdy nie odbywa się w rejonie budowy (na terenie budowy).
   5. czy czynności wykonywane w ramach świadczenia mogą być wykonane przez różne podmioty? Odp. nie.
   6. czy czynności wykonywane w ramach świadczenia z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość? Jeżeli tak, to jaką? Czy może nabywca jest zainteresowany nabyciem osobno poszczególnych czynności wykonywanych w ramach świadczenia, czyli osobno masy betonowej (towaru) i osobno usług dodatkowych takich jak np. jego dostarczenie oraz wylanie/wypompowanie itp.? Odp. czynności z punktu widzenia stanowią jedną kompleksową całość. Nabywca nie jest nigdy zainteresowany np. samą usługą transportu, ale oczekuje analizy, doradztwa, produkcji i następnie fachowego transportu i rozprowadzenia. Oczywistym jest, że wszystkie te czynności musi wykonywać jeden podmiot, albowiem zna on całe zamówienie i oczekiwania nabywcy. Tylko podmiot, który wyprodukował mieszankę betonową może prawidłowo określić sposób jej transportu oraz rozprowadzenia.
   7. jak skalkulowane jest wynagrodzenie za wykonywane czynności? Czy cena obejmuje całość świadczenia? Odp. cena zawsze obejmuje całość świadczenia od doradztwa do wylania i rozprowadzenia mieszanki.
   8. należy wskazać jaki jest szacunkowy stosunek wartości masy betonowej do wartości usług dodatkowych (np. jej dostarczenie oraz wylanie/wypompowanie itp.) oraz wskazać kryteria stanowiące podstawę sporządzenia takiego szacunku. Odp. wartość masy betonowej obejmuje około ½ całego świadczenia, na koszt wyprodukowania masy betonowej składają się: koszty prefabrykatów (wody, cementu, żwiru etc.), koszt pracowników pracujących w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, koszt energii potrzebnej do wyprodukowania mieszanki betonowej. Pozostałe koszty to koszt pracowników doradzających przy wyborze odpowiedniej mieszanki, koszt wykorzystania samochodów i pomp na czas wylania (paliwo + pracownicy) oraz koszt pracowników uczestniczących w rozładunku masy betonowej (w tym koszt korzystania z wibratorów) oraz pomp wylewających mieszankę betonową.
   9. jaki jest symbol klasyfikacji jednego konkretnego obiektu budowlanego, którego dotyczy świadczenie będące przedmiotem wniosku, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowalnych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – (Dz. U. z 1999 r Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)? Należy wskazać klasę PKOB ww. obiektu budowlanego – symbol PKOB czterocyfrowy oraz jego powierzchnię użytkową. Odp. PKOB – 1130 Budynki zbiorowego zamieszkania, PKOB – 1110 Budynki mieszkalne jednorodzinne, PKOB – 1121 Budynki o dwóch mieszkaniach, PKOB – 1122 Budynki o trzech i więcej mieszkaniach – w zależności od złożonego zamówienia.
   10. w ramach jakiej konkretnej czynności z wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy – jest realizowana czynność będąca przedmiotem wniosku? Należy wskazać jedną konkretną czynność i uzasadnić. Odp. czynność będąca przedmiotem wniosku dotyczy przede wszystkim budowy – nabywcy najczęściej wznoszą nowe budynki, zdarzają się natomiast zamówienia dotyczące remontu lub modernizacji w obrębie już istniejących budynków.
   11. czy Wnioskodawca wykonuje czynności będące przedmiotem złożonego wniosku w budynkach/lokalach zaliczanych do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a i 12b ustawy? Odp. tak.

W załączeniu do uzupełnienia Wnioskodawca przedłożył przykładowe zlecenie.

Z kolei w piśmie z dnia 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 9 sierpnia 2021 r.) Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania.

1. Jaki jest symbol klasyfikacji jednego konkretnego obiektu budowlanego, którego dotyczy świadczenie będące przedmiotem wniosku, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowalnych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – (Dz. U. z 1999 r Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)? Należało wskazać klasę PKOB ww. jednego obiektu budowlanego – symbol PKOB czterocyfrowy oraz jego powierzchnię użytkową. Odp. Symbol jednego konkretnego obiektu budowlanego, którego dotyczy świadczenie będące przedmiotem wniosku, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych to: 1110. Powierzchnia takiego konkretnego budynku to nie więcej niż 300 m2.
2. W ramach jakiej konkretnie czynności wymienionej w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy – jest realizowana czynność będąca przedmiotem wniosku? Należało wskazać jedną konkretną czynność i uzasadnić. Odp. Wnioskodawca doprecyzował, że czynność będąca przedmiotem wniosku jest realizowana w ramach budowy. Jest to kompleksowa usługa betonowania, której elementami składowymi są:
   • Produkcja masy betonowej.
   • Transport tejże masy gruszką lub gruszko-pompą.
   • Podanie jej na odległość lub wysokość za pomocą pompy betonowej do przygotowanych przez klienta szalunków.
   • Rozprowadzanie masy betonowej.
3. Doprecyzowanie informacji dotyczącej wartości masy betonowej poprzez wskazanie jej dokładnej wartości. Odp. Szacunkowy stosunek wartości masy betonowej do wartości usług dodatkowych mieści się w przedziale od 40 do 50%. Zależne jest to od wielu czynników. Podstawowymi czynnikami różnicującymi stosunek wartości masy betonowej do wartości czynności dodatkowych jest odległość do pokonania od betoniarni do placu budowy oraz ilość i klasa zamówionego betonu. Wraz ze wzrostem odległości koszty transportu, koszty paliwa, koszty zużycia pojazdu, koszty wynagrodzenia pracownika proporcjonalnie rosną, co wpływa na zwiększenie się wartości usług dodatkowych, które powodują, że proporcja na rzecz transportu, podawania betonu i jego wibrowania (pompowanie masy betonowej do szalunków) w stosunku do jego produkcji wzrasta i to niekiedy znacznie. Ilość zamówionej masy betonowej ma odzwierciedlenie w szacunkowym stosunku wartości masy betonowej do wartości usług dodatkowych takich jak transportu, pompowania, wibrowania, rozprowadzania betonu.
4. Szczegółowe wyjaśnienie i opisanie na czym polega rozprowadzanie produktu (betonu), czyli jakie czynności są wykonywane oraz za pomocą jakich narzędzi/maszyn/sprzętów Wnioskodawca rozprowadza mieszankę betonową? Odp. Rozprowadzanie betonu polega na mechanicznym zagęszczaniu mieszanki betonowej przy użyciu wibratora do betonu przez wykwalifikowanego pracownika betoniarni, co w efekcie ma wpłynąć na równomierne rozłożenie masy betonowej. Wibrator do betonu – to urządzenie służące do zawibrowania masy betonowej, w celu uzyskania przez nią jak największej spoistości i jednorodności, poprzez pozbawienie betonu pęcherzyków powietrza. Wibrowanie betonu to proces, podczas którego w skutek impulsów o amplitudzie 0,00054-1 mm i częstotliwości drgań 1500-1800 na minutę przekazywanych przez wibrator zanurzony w mieszance betonowej, ziarna kruszywa, pokonując tarcie, poruszają się. Mieszanka betonowa w promieniu działania wibratora staje się wtedy jakby „ciekła” i samoczynnie zagęszcza się pod wpływem siły ciężkości kruszywa. Gdy wibrowanie zostaje przerwane, mieszanka traci chwilowo ciekłość. Z uwagi na właściwości masy betonowej i jej gęstość, nie jest możliwe równomierne rozprowadzenie masy betonowej jedynie poprzez jej wylanie na docelowej powierzchni np. w obrębie szalunków. Równomierne rozprowadzanie betonu przy użyciu wibratora do betonu jest czynnością niezbędną do uzyskania pełnej realizacji czynności objętej wnioskiem. Bez rozprowadzenia betonu na powierzchni, na której docelowo masa betonowa ma się znaleźć, dojdzie do powstania licznych nierówności i skumulowania masy betonowej w jednym miejscu. Do równomiernego rozprowadzenia konieczne jest więc użycie specjalistycznego sprzętu, jakim jest wibrator do betonu. Wnioskodawca w ramach realizowanej działalności i wykonywanych czynności korzysta z wibratorów do betonu.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Natomiast, aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie złożone (kompleksowe), obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia złożonego (kompleksowego).

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, Trybunał wskazał, że po pierwsze, z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP, ECLI:EU:C:2012:597, Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać, czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg – Gelting Linien, ECLI:EU:C:1996:184; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise, ECLI:EU:C:1999:93; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że czynność będąca przedmiotem wniosku jest realizowana w ramach budowy, jest to kompleksowa usługa betonowania, której elementami składowymi są: produkcja masy betonowej, transport tejże masy gruszką lub gruszko-pompą, podanie jej na odległość lub wysokość za pomocą pompy betonowej do przygotowanych przez klienta szalunków, rozprowadzanie masy betonowej. Symbol jednego konkretnego obiektu budowlanego, którego dotyczy świadczenie będące przedmiotem wniosku, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych to 1110. Powierzchnia takiego konkretnego budynku to nie więcej niż 300 m2. Celem świadczenia będącego przedmiotem wniosku jest dostarczenie w miejsce ustalone z klientem gotowej mieszanki betonowej oraz równomierne jej wylanie – takie też są oczekiwania nabywcy. Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wykonywane czynności stanowią jedną całość, są ściśle powiązane i obiektywnie tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Doradztwo bez wytworzenia betonu i jego dowiezienia we wskazane miejsce nie ma żadnego uzasadnienia ekonomicznego. Podobnie, wytworzenie gotowej mieszanki betonowej nie miałoby ekonomicznego sensu, gdyby Wnioskodawca nie wykonywał równocześnie jego transportu i wylania w wyznaczonym miejscu. Co więcej, prace budowlane są realizowane w miejscach, w których nabywcy nie mają dostępu do węzłów betoniarskich na miejscu budowy, toteż konieczne jest dowożenie gotowej mieszanki. Klienci, nabywcy nie mają w swojej dyspozycji sprzętu pozwalającego na wykonanie mieszanki betonowej na placu budowy i muszą zamawiać go poza nim, produkcja betonu nigdy nie odbywa się w rejonie budowy (na terenie budowy). Ponadto czynności wykonywane w ramach przedmiotowego świadczenia nie mogą być wykonane przez różne podmioty, a z punktu widzenia nabywcy stanowią jedną kompleksową całość, ponieważ nabywca nie jest nigdy zainteresowany np. samą usługą transportu, ale oczekuje analizy, doradztwa, produkcji i następnie fachowego transportu i rozprowadzenia. Wszystkie te czynności musi wykonywać jeden podmiot, albowiem zna on całe zamówienie i oczekiwania nabywcy. Tylko podmiot, który wyprodukował mieszankę betonową może prawidłowo określić sposób jej transportu oraz rozprowadzenia. Dodatkowo – jak wskazał Wnioskodawca – cena zawsze obejmuje całość świadczenia od doradztwa do wylania i rozprowadzenia mieszanki.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, w ramach usługi betonowania, obejmującej swym zakresem: produkcję masy betonowej, transport tejże masy gruszką lub gruszko-pompą, podanie jej na odległość lub wysokość za pomocą pompy betonowej do przygotowanych przez klienta szalunków, rozprowadzanie masy betonowej – są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Wszystkie te czynności, z których składa się transakcja są niezbędne i ściśle ze sobą związane i w efekcie stanowią jedną kompleksową usługę betonowania. Przy czym elementem dominującym jest usługa wykonywana w ramach realizacji pewnego etapu budowy obiektu budowlanego – jak np. budowa fundamentów, stropu itp. Natomiast realizowana w powiązaniu z usługą budowy obiektu budowlanego dostawa towaru (betonu) ma charakter pomocniczy. Podkreślić należy, że z punktu widzenia nabywcy (klienta), w opisanym we wniosku przypadku najważniejsza jest (jako usługa główna) usługa betonowania, a pozostałe czynności stanowią świadczenia pomocnicze – niezbędne do realizacji usługi głównej. Klient nie jest zainteresowany nabyciem samego betonu, ale bardziej tym czemu ten produkt ma służyć, tj. wykonaniem elementów niezbędnych przy budowie budynku mieszkalnego. Potwierdza to także sposób kalkulacji ceny końcowej, gdzie w cenę sprzedaży usługi (jednej – obejmującej całość świadczenia) wliczony będzie koszt dostawy towaru oraz koszt realizacji opisanych usług.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;
2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:
   1. określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,
   2. stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;
3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi, lub towaru i/lub usługi, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe) do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa bądź świadczenie kompleksowe spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy).

Stosownie do art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
2. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12– w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2020 r. poz. 261 z późn zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Klasa PKOB 1110 Budynki mieszkalne jednorodzinne obejmuje:

• Samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp.
• Domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Klasa nie obejmuje:

• Budynków gospodarstw rolnych (1271),
• Budynków o dwóch mieszkaniach (1121),
• Budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122).

Rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że świadczenie opisane we wniosku wykonywane będzie w ramach budowy obiektu budowlanego, którego symbol zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) to 1110, a jego powierzchnia to nie więcej niż 300 m2.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, warunkiem zastosowania 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie, obiekty budowlane lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że kompleksowa usługa betonowania, polegająca na wyprodukowaniu masy betonowej, jej transporcie, podaniu na odległość lub wysokość za pomocą pompy betonowej do przygotowanych przez klienta szalunków oraz rozprowadzanie (wibrowanie) dotycząca budowy budynku mieszkalnego zaklasyfikowanego przez Wnioskodawcę do PKOB 1110, podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy.

WIS – co do zasady – rozstrzyga o klasyfikacji statystycznej i stawce VAT dla jednego towaru, jednej usługi lub jednego świadczenia kompleksowego. W niniejszej sprawie, analizie podlegała wyłącznie usługa (świadczenie kompleksowe) – usługa betonowania – wykonywana w budowanych budynkach mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m2, sklasyfikowanych – jak wskazał Wnioskodawca – w klasie PKOB 1110. Tutejszy organ nie rozstrzygał w zakresie prawidłowości klasyfikacji budynku, wskazanego w opisie usługi, według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę przyjęto jako element opisu sprawy i nie było to przedmiotem oceny.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).