0112-KDIL1-2.4012.346.2021.1.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2021 r. (data wpływu 1 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do ubiegania się o zwrot podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych z tytułu realizacji poddziałania 19.3 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

1 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do ubiegania się o zwrot podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych z tytułu realizacji poddziałania 19.3.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Lokalna Grupa Działania (dalej: LGD) realizuje zadania w ramach Działania 19 PROW „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER”:

• poddziałanie 19.1 Wsparcie przygotowawcze – PROW 2014-2020,
• poddziałanie 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność,
• poddziałanie 19.3 Przygotowanie i realizacja działań w zakresie współpracy z lokalną grupą działania,
• poddziałanie 19.4 Wsparcie na rzecz kosztów bieżących i aktywizacji.

Głównym celem ww. poddziałań jest aktywizacja społeczności lokalnej zamieszkałej na obszarze działania LGD (… gmin członkowskich); budowanie kapitału społecznego na obszarze objętym Lokalną Strategią Rozwoju (dalej: LSR); pobudzenie zaangażowania społeczności lokalnej w rozwój obszaru LSR oraz zapewnienie sprawnej i efektywnej pracy LGD, uwzględniając koszty związane z administracją LGD m.in. zatrudnienie i prawidłowe funkcjonowanie biura.

LGD ma na celu działanie na rzecz obszarów wiejskich, a w szczególności:

1. opracowanie i realizację LSR dla obszaru działania LGD,
2. promocję obszarów wiejskich położonych w gminach członkowskich,
3. mobilizowanie ludności do wzięcia udziału w procesie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich położonych w gminach członkowskich,
4. upowszechnianie i wymianę informacji o inicjatywach związanych z aktywizacją ludności na obszarach wiejskich położonych w gminach członkowskich,
5. podejmowanie inicjatyw i działań mających na celu pobudzenie aktywności społeczności lokalnych oraz ich czynny udział w opracowaniu i realizacji LSR,
6. propagowanie działań na rzecz realizacji LSR w obszarze działania LGD, pozyskiwanie partnerów i źródeł finansowania LSR, w tym z programów pomocowych,
7. udzielanie wsparcia mieszkańcom obszaru objętego LSR w zakresie przygotowania projektów i pozyskiwania środków na ich realizacje, w tym z programów pomocowych,
8. podejmowanie inicjatyw i działań mających na celu: rozwój produktów regionalnych, turystyki, przedsiębiorczości, zasobów ludzkich, społeczeństwa obywatelskiego i informacyjnego, poprawę estetyki miejscowości na obszarze działania LGD i bezpieczeństwa mieszkańców, edukację estetyczno-artystyczną, aktywizację gospodarczą i zawodową, przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu i cyfrowemu, przeciwdziałanie uzależnieniom (alkoholowym i narkotykowym) i patologiom społecznym, propagowanie zdrowego trybu życia i promocję zdrowia,
9. podejmowanie inicjatyw związanych z ochroną środowiska naturalnego oraz zachowaniem dziedzictwa kulturowego na obszarze działania LGD,
10. kreowanie lokalnych produktów i usług, w szczególności turystycznych, tworzenie infrastruktury turystycznej,
11. prowadzenie innych działań przewidzianych dla LGD.

LGD realizuje następujące projekty:

1. projekty grantowe
2. projekty współpracy (…).

Stowarzyszenie kupując towary i usługi wykorzystuje je do:

• Przedsięwzięć o charakterze społecznym, edukacyjnym, sportowym, promocyjnym, kulturalnym i w zakresie wspierania przedsiębiorczości,
• Zapewnienia sprawnej i efektywnej pracy LGD – uwzględniając koszty związane z administracją i funkcjonowaniem LGD.

Wydatki jakie najczęściej są lub będą ponoszone w ramach wymienionych projektów to: opłaty związane z funkcjonowaniem biura – czynsz, telefon, materiały biurowe, wynagrodzenia, ubezpieczenia, organizacja szkoleń, konferencji, warsztatów, targów, spotkań krajowych i międzynarodowych, tj. zakwaterowanie, wyżywienie, wynajem sal, trener/wykładowca, bilety wstępu, promocja, delegacje.

LGD nie prowadzi działalności zarobkowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest czynnym podatkiem podatku od towarów i usług.

LGD uzyskuje przychody ze składek członkowskich i dotacji, odsetek dopisanych do rachunków bankowych.

Do wniosku o przyznanie pomocy w ramach działania 19, LGD złożyło oświadczenie o kwalifikowalności VAT (podatek od towarów i usług), w którym oświadcza, że nie może odzyskiwać kwoty podatku VAT zapłaconego w fakturach zakupu i w realizacji operacji jest to koszt kwalifikowany. Oświadczenie to musi być potwierdzone indywidualną interpretacją podatkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszenie, niebędące podatnikiem VAT i niewykonujące czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, ma prawo ubiegać się o zwrot podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT zawarty w fakturach zakupu, otrzymanych w ramach realizacji operacji w ramach poddziałania 19.3 Przygotowanie i realizacja działań w zakresie współpracy z Lokalną Grupą Działania jest jego kosztem. Stowarzyszenie nie jest podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT, nie osiąga obrotów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z tym nie ma prawa ubiegania się o zwrot podatku naliczonego i nie może go w żaden sposób odliczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na mocy art. 34 ustawy z 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2020 r. poz. 2261), stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Z opisu sprawy wynika, że LGD realizuje zadania w ramach Działania 19 PROW „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER”, poddziałanie 19.3 Przygotowanie i realizacja działań w zakresie współpracy z lokalną grupą działania.

LGD realizuje projekty grantowe i projekty współpracy.

Stowarzyszenie kupując towary i usługi wykorzystuje je do:

• przedsięwzięć o charakterze społecznym, edukacyjnym, sportowym, promocyjnym, kulturalnym i w zakresie wspierania przedsiębiorczości,
• zapewnienia sprawnej i efektywnej pracy LGD – uwzględniając koszty związane z administracją i funkcjonowaniem LGD.

Wydatki jakie najczęściej są lub będą ponoszone w ramach wymienionych projektów to: opłaty związane z funkcjonowaniem biura – czynsz, telefon, materiały biurowe, wynagrodzenia, ubezpieczenia, organizacja szkoleń, konferencji, warsztatów, targów, spotkań krajowych i międzynarodowych, tj. zakwaterowanie, wyżywienie, wynajem sal, trener/wykładowca, bilety wstępu, promocja, delegacje.

LGD nie prowadzi działalności zarobkowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest czynnym podatkiem podatku od towarów i usług.

LGD uzyskuje przychody ze składek członkowskich i dotacji, odsetek dopisanych do rachunków bankowych.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości w kwestii prawa do ubiegania się o zwrot podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych z tytułu realizacji poddziałania 19.3.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi działalności zarobkowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem nabywane towary i usługi nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług z tytułu realizacji poddziałania 19.3, ani prawa do jego zwrotu – zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowego przedsięwzięcia nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, to nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do ubiegania się o zwrot podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych z tytułu realizacji poddziałania 19.3.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1057), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.