0115-KDST1-2.440.100.2021.3.MD

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową oraz art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 31 marca 2021 r. (data wpływu), uzupełniony w dniach 4 oraz 21 maja 2021 r. (daty wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – Kruszywo betonowe

Opis towaru: kruszywo betonowe jest wytwarzane przez (…); znajduje zastosowanie w budownictwie, w szczególności przy stabilizacji gruntów i utwardzaniu podłoża pod budowę różnego rodzaju nawierzchni

Rozstrzygnięcie: CN 25

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: na potrzeby stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy oraz określenia stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniach 4 oraz 21 maja 2021 r., w zakresie sklasyfikowania towaru „Kruszywo betonowe” według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) na potrzeby stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

W treści wniosku oraz jego uzupełnienia przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

(…)

Przedmiotem wniosku jest kruszywo betonowe (zwane również m.in. betonem kruszonym, rozkruszem betonowym, przekruszem betonowym lub kruszonką betonową) – dalej również jako „Produkt”.

Kruszywo betonowe jest wytwarzane w zakładach produkcyjnych (…) (tj. w (…)) przez (…).

Proces powstawania kruszywa betonowego wygląda następująco: (…).

Kruszywo betonowe uzyskane w sposób opisany powyżej (…) traktuje jako pełnowartościowy produkt (materiał budowlany – jego zastosowanie Wnioskodawca opisuje w pkt 4 poniżej).

Kruszywo betonowe nie jest w żadnym przypadku postrzegane przez (…) jako odpad.

Ponieważ kruszywo betonowe jest pochodną (…), posiada skład zbliżony do tej (…). Niezależnie od receptury zastosowanej przez (…), skład (…) (a więc również kruszywa betonowego) przedstawia się następująco:

(…)

(…).

(…).

Mając na względzie powyższe Spółka doprecyzowała, że skład kruszywa betonowego ma inny udział procentowy poszczególnych składników niż (…). W konsekwencji wyżej opisanego procesu, skład kruszywa betonowego przedstawia się następująco:

(…)

Wszystkie surowce używane do produkcji mieszanki betonowej mają status wyrobów budowlanych w myśl ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. z 2020 r., poz. 215, z późn. zm.) – a co za tym idzie – są one dopuszczone do powszechnego stosowania w budownictwie zgodnie z ich przeznaczeniem.

Kruszywo betonowe produkowane przez (…) znajduje zastosowanie w budownictwie. W szczególności w stabilizacji gruntów i utwardzaniu podłoża pod budowę różnego rodzaju nawierzchni, w tym m.in. dróg, placów, ciągów pieszych, hal i podjazdów.

Kruszywo betonowe stanowi tzw. podbudowę, która ma za zadanie przenoszenie i rozkład naprężenia powodowanego przez ruch pojazdów poruszających się daną nawierzchnią. Jednocześnie, funkcją kruszywa betonowego jest także termoizolacja, tj. ochrona przed przemarzaniem niżej położonych warstw oraz podłoża znajdującego się bezpośrednio pod konstrukcją nawierzchni.

Kruszywo betonowe charakteryzuje się wysoką trwałością (przejawiającą się przede wszystkim w dużej żywotności oraz odporności na ściskanie) i niską chłonnością wody.

Kruszywo betonowe stanowi alternatywę dla kruszyw skalnych naturalnych (m.in. takich jak mieszanki żwirowo-piaskowe) i zarazem odpowiednik tzw. kruszyw łamanych produkowanych ze skał litych, takich jak: bazalt, granit, dolomit, piaskowiec czy wapień (przykładem kruszyw łamanych jest m.in. kliniec, tłuczeń , grys).

Cena kruszywa betonowego ustalana jest przez Wnioskodawcę w oparciu o wagę sprzedawanego produktu (zryczałtowana kwota za 1 tonę).

Cena nie obejmuje transportu, który jest organizowany we własnym zakresie przez nabywcę kruszywa betonowego.

Kruszywo betonowe jest sprzedawane „luzem”.

Zgodnie z załącznikiem nr 4 do obwieszczenia Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego z 22 lipca 2011 r. w sprawie wykazu norm zharmonizowanych (M.P. z 2011 r., Nr 76, poz. 746), kruszywo betonowe stanowi wyrób budowlany objęty normą zharmonizowaną o numerze referencyjnym nr PN-EN 13242+A1:2010 („Kruszywa do niezwiązanych i związanych hydraulicznie materiałów stosowanych w obiektach budowlanych i budownictwie drogowym”).

Zdaniem (…), biorąc pod uwag powyższe oraz Zasady Metodyczne PKWiU stanowiące załączniki do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) 2015, kruszywo betonowe opisane we wniosku mieści się w grupowaniu PKWiU 2015: „23.69.19.0 – Wyroby z cementu, betonu lub sztucznego kamienia, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Na marginesie Wnioskodawca zauważył, że – w świetle tzw. klucza powiązań PKWiU 2015-CN 2021 – grupowanie to w całości odpowiada grupowaniu Nomenklatury Scalonej „6810 99 00 – Artykuły z cementu, betonu lub ze sztucznego kamienia, nawet zbrojone (z wyłączeniem prefabrykowanych elementów konstrukcyjnych dla budownictwa lub inżynierii lądowej lub wodnej, płytek, płyt chodnikowych, cegieł i podobnych)”.

Opis tego grupowania odnosi się do artykułów ze „sztucznego kamienia”, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – potwierdza prawidłowości zaproponowanej klasyfikacji na gruncie PKWiU 2015.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca załączył (…).

Klasyfikacja, którą zaproponowała Spółka według:

• Nomenklatury scalonej (CN) to 6810 99 00;
• Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) to 23.69.19.0.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Nomenklatura scalona obejmuje:

1. nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;
2. wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;
3. przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 25 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Sól; siarkę; ziemię i kamienie; materiały gipsowe, wapno i cement”.

W świetle uwag do tego działu:

„1. Jeżeli z kontekstu lub uwagi 4 do niniejszego działu nie wynika inaczej, pozycje tego działu obejmują tylko produkty, które są w stanie surowym lub zostały przemyte (nawet substancjami chemicznymi usuwającymi zanieczyszczenia, nie powodując zmian struktury produktu), rozdrobnione, zmielone, sproszkowane, szlamowane, sortowane, przesiane, wzbogacone w procesie flotacji, oddzielone magnetycznie lub w wyniku innych procesów mechanicznych lub fizycznych (z wyłączeniem krystalizacji), nie obejmują zaś produktów prażonych, kalcynowanych otrzymanych w wyniku mieszania lub poddania innym obróbkom, niż określonym w każdej pozycji.

(…).

4. Pozycja 2530 obejmuje między innymi: wermikulit, perlit i chloryty, nieporowate; pigmenty mineralne, nawet kalcynowane lub zmieszane razem; naturalne tlenki żelaza blaszkowate; piankę morską (nawet w oszlifowanych kawałkach); bursztyn; piankę morską lub bursztyn, zaglomerowane w płytki, pręciki, pałeczki lub podobne postacie, nieobrabiane po uformowaniu; gagat; stroncjanit (nawet kalcynowany), inny niż tlenek strontu; potłuczone kawałki wyrobów garncarskich, cegieł lub betonu.

Pozycja 2517 obejmuje „Otoczaki, żwir, kamień pokruszony lub rozłupany, w rodzaju zwykle stosowanych jako kruszywo do betonu, jako tłuczeń drogowy lub do podsypki torów kolejowych lub inne kruszywo, gruby żwir i krzemień, nawet poddane obróbce cieplnej; makadam z żużla, popiołów odlewniczych lub podobnych odpadów przemysłowych, nawet zawierający materiały wymienione w pierwszej części pozycji; makadam smołowany; granulki, odłamki i proszek kamieni objętych pozycją 2515 lub 2516, nawet poddane obróbce cieplnej”.

Pozycja 2530 obejmuje „Substancje mineralne, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone”.

Z Not wyjaśniających do HS do pozycji 2530 wynika, że:

„(…).

(D) Substancje mineralne, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; złom ceramiczny

Niniejsza grupa obejmuje między innymi:

(…).

(9) Potłuczone wyroby garncarskie, potłuczone kawałki cegieł i pokruszone kawałki betonu.

(…)”.

Produkt opisany przez Spółkę ma charakter odpadu (tak jak potłuczone wyroby garncarskie, potłuczone kawałki cegieł) uzdatnionego do ponownego wykorzystania. Jego struktura i przeznaczenie (stabilizacja gruntów i utwardzanie podłoża pod budowę różnego rodzaju nawierzchni) są zupełnie inne niż przeznaczenie i struktura wyrobów, które mieszczą się w klasyfikacji CN zaproponowanej przez Spółkę, tj. pozycji 6810 („Artykuły z cementu, betonu lub ze sztucznego kamienia, nawet zbrojone”). Pozycja ta obejmuje bowiem (według not wyjaśniających) m.in. wyroby odlewane, prasowane lub wirowane (np. niektóre rury) z cementu (włączając żużlowy) oraz z betonu, tj. wyroby posiadające sobie właściwy, stabilny kształt sztucznie nadany, a nie są „sypkie” jak przedmiot wniosku (kruszywo betonowe). Nie można jednak wykluczyć, że z tych wyrobów powstanie kruszywo. Będzie to jednak przede wszystkim efekt ich celowego przetworzenia wiążący się z całkowitą utratą ich pierwotnej struktury oraz przeznaczenia.

Ponadto noty wyjaśniające do pozycji 6810 CN wprost wskazują, że niniejsza pozycja nie obejmuje pokruszonych kawałków betonu (pozycja 2530).

Uwzględniając powyższe, analizowany towar (Kruszywo betonowe) spełnia kryteria i posiada właściwości charakterystyczne dla towarów objętych działem 25 CN. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej oraz treścią not wyjaśniających do HS.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru na potrzeby stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług.

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.2.1 zasad metodycznych, PKWiU 2015 w zakresie wyrobów opracowano, uwzględniając właściwości fizyczne oraz strukturę wyrobów. Ma to swoje potwierdzenie w przyjętych podstawowych kryteriach podziału (por. 5.1.5).

W PKWiU 2015 zakres rzeczowy większości grupowań obejmujących wyroby jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji CN, to znaczy, że grupowanie PKWiU 2015 odpowiada z reguły całej pozycji, części pozycji lub stanowi agregat kilku pozycji CN.

Stosownie do pkt 5.1.5 usystematyzowanie poszczególnych grup produktów w PKWiU 2015 następuje na podstawie następujących podstawowych kryteriów klasyfikacji:

w zakresie wyrobów:

• kryterium pochodzenia wytwórczego (przemysłowego) wg rodzajów działalności,
• kryterium surowcowe,
• kryterium technologii wytwarzania,
• kryterium konstrukcji wyrobu,
• kryterium przeznaczenia.

W pkt 7.5 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania wyrobów.

Ze względu na ścisłe uzależnienie zakresów rzeczowych grupowań PKWiU 2015 od Nomenklatury Scalonej (CN) (por. pkt 5.2.1) przy zaliczaniu wyrobów do poszczególnych grupowań PKWiU 2015 należy stosować „Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej (CN)” zamieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

Zgodnie z jej tytułem, Sekcja B Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej jako „PKWiU”) obejmuje „Produkty górnictwa i wydobywania”.

W sekcji B PKWiU zawarty jest m.in. dział 08 „Pozostałe produkty górnictwa i wydobywania”.

Jak wynika z Wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) – dalej jako Wyjaśnienia – dział ten obejmuje:

• kamień, piasek i glinę,
• torf, minerały chemiczne i minerały do produkcji nawozów,
• sól, solankę, siarkę rodzimą,
• pozostałe produkty górnictwa i wydobywania

Dział ten obejmuje także kruszenie, mielenie, cięcie, czyszczenie, suszenie, sortowanie i mieszanie wydobytych surowców.

Należy przy tym zaznaczyć, że w dniu w dniu 3 czerwca 2011 r. Główny Urząd Statystyczny wydał (na bazie PKWiU 2008) opinię statystyczną (tzw. precedens), na gruncie której posegregowane, pokruszone betonowe odpady budowlane (stosowane jako kruszywo), zaklasyfikował do grupowania 08.12.12.0.

Uwzględniając powyższe, analizowany Produkt spełnia kryteria i posiada właściwości charakterystyczne dla wyrobów objętych działem 08 PKWiU.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.2.1 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W związku z powyższym, ponieważ towar opisany we wniosku (Kruszywo betonowe) klasyfikowany jest do działu 25 Nomenklatury scalonej (CN) oraz nie został objęty obniżoną stawką podatku – jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, faktura powinna zawierać w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

W tym kontekście należy zaznaczyć, że w celu ustalenia czy (…) będzie zobowiązana umieszczać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności” na fakturach dokumentujących sprzedaż Produktu, może wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS zawiera klasyfikację towaru według kodu Nomenklatury scalonej (CN) niezbędną do określenia właściwej stawki podatku od towarów i usług oraz klasyfikację według działu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) niezbędną do stosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy);
• towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).