Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, nabył w 2003 r. lokal użytkowy, który wykorzystywał w swojej działalności gospodarczej. Od 2015 r. lokal ten jest wynajmowany. Wnioskodawca zamierza sprzedać lokal użytkowy wraz z wieczystym użytkowaniem gruntu. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ od pierwszego zasiedlenia lokalu do planowanej sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata, a Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie lokalu, które przekraczałyby 30% jego wartości początkowej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lutego 2021 r. (data wpływu 17 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismami z 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 20 kwietnia 2021 r.) oraz z 17 maja 2021 r. (data wpływu 20 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu użytkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
17 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu użytkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług,
obowiązku dokonania korekty podatku odliczonego.
Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 20 kwietnia 2021 r.) oraz z 17 maja 2021 r. (data wpływu 20 maja 2021 r.), o doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).
Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług) od 1993 r. Wnioskodawca zakupił `(...)`2003 r. aktem notarialnym udział … części w prawie współużytkowania wieczystego nieruchomości i we współwłasności budynku posadowionego na tej nieruchomości, objętych księgą wieczystą nr `(...)`
W ramach nabytego udziału w prawie współwłasności budynku „…” Wnioskodawca dokonał zakupu lokalu użytkowego o pow. … m2.
Na zakup lokalu Wnioskodawca otrzymał FVAT ze stawką 22%.
Z tytułu nabycia lokalu użytkowego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony i Wnioskodawca z niego skorzystał.
Po przystosowaniu lokalu do prowadzenia działalności gospodarczej, został on oddany do użytku w dniu … 2003 roku.
Lokal ten jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, do … 2014 r. Wnioskodawca prowadził w lokalu sprzedaż detaliczną …, a od … 2015 r. lokal ten Wnioskodawca wynajmuje.
Wnioskodawca nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Na pytanie Organu: „Czy w stosunku do przedmiotowego lokalu użytkowego Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej (…)” Wnioskodawca wskazał: „Po oddaniu lokalu do użytku w … 2003 r. w lokalu nie były ponoszone wydatki na remonty w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej.”
Wartość lokalu oraz wartość wieczystego użytkowania zostały ujęte w ewidencji środków trwałych, a lokal podlega amortyzacji.
W okresie od … 2017 r. do … 2018 r. w „…” został przeprowadzony duży remont (tzw. rewitalizacja) w częściach wspólnych w ramach opłacanego funduszu remontowego. Koszt tego remontu nie zwiększył wartości zakupionego lokalu użytkowego.
Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży tego lokalu użytkowego wraz z wieczystym użytkowaniem gruntu, stosując przy sprzedaży zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie
(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 16 kwietnia 2021 r.).
Czy dokonując transakcji sprzedaży wyżej wymienionego lokalu użytkowego Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług oraz czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do dokonania korekty podatku odliczonego?
W uzupełnieniu wniosku z 17 maja 2021 r. Wnioskodawca wycofał zapytanie w części dotyczącej korekty podatku odliczonego.
Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowanym zbyciem lokalu użytkowego minął okres dłuższy niż 2 lata, w związku z czym sprzedaż tego lokalu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy.
Wnioskodawca nie jest zobowiązany do skorygowania odliczonego wcześniej VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Niniejsza interpretacja, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wycofał zapytanie w części dotyczącej korekty podatku odliczonego, rozstrzyga wyłącznie kwestię zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu użytkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W odniesieniu do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
Przez towary – w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.
Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zatem definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy tym, z art. 15 ust. 2 ustawy jednoznacznie wynika, iż pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku decydujące znaczenie ma ciągłość wykorzystywania majątku. Wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne, np. w najem, dzierżawę itp. Przy czym przez ciągłość wykorzystywania składników majątku rozumieć należy także wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, zakupił `(...)`2003 r. aktem notarialnym udział … części w prawie współużytkowania wieczystego nieruchomości i we współwłasności budynku posadowionego na tej nieruchomości, objętych księgą wieczystą nr …. W ramach nabytego udziału w prawie współwłasności budynku „…” Wnioskodawca dokonał zakupu lokalu użytkowego o pow. … m2.. Z tytułu nabycia lokalu użytkowego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony i Wnioskodawca z niego skorzystał.
Po przystosowaniu lokalu do prowadzenia działalności gospodarczej, został on oddany do użytku w dniu … 2003 roku. Lokal ten jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, do … 2014 r. Wnioskodawca prowadził w lokalu sprzedaż detaliczną …, a od … 2015 r. lokal ten Wnioskodawca wynajmuje. Wnioskodawca nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Po oddaniu lokalu do użytku w … 2003 r. w lokalu nie były ponoszone wydatki na remonty w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej.
Zatem w niniejszej sprawie w pierwszej kolejności należy rozważyć kwestię, czy Wnioskodawca będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży lokalu użytkowego, a tym samym czy sprzedaż ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej.
Wnioskodawca we wniosku wskazał, że wykorzystywał nieruchomość w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a obecnie Wnioskodawca wynajmuje przedmiotowy lokal.
W związku z powyższym, Wnioskodawca w związku ze sprzedażą ww. lokalu użytkowego będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta będzie wykonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
Przy czym, jeżeli dla dostawy nieruchomości nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, to należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Odnosząc się do planowanej sprzedaży lokalu użytkowego, należy zauważyć że dla rozstrzygnięcia, czy w przedmiotowej sprawie dla opisanej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, decydujące jest w pierwszej kolejności rozstrzygnięcie kwestii czy i kiedy względem lokalu nastąpiło pierwsze zasiedlenie.
Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazuje, że nastąpiło już pierwsze zasiedlenie lokalu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy oraz od pierwszego zasiedlenia do dostawy minie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, z wniosku nie wynika aby Wnioskodawca ponosił nakłady na ulepszenie przedmiotowego lokalu użytkowego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiące co najmniej 30% jego wartości. Zatem, planowana sprzedaż lokalu użytkowego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Jednocześnie, stosownie do treści art. 29a ust. 8 ustawy, także sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest budynek, w którym znajduje się lokal użytkowy będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż lokalu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Niniejsza interpretacja, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wycofał zapytanie w części dotyczącej korekty podatku odliczonego, rozstrzyga wyłącznie kwestię zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu użytkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Wniosek w części dotyczącej korekty podatku odliczonego został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili