0112-KDSL2-2.450.1212.2020.5.AS

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…), z dnia 22 grudnia 2020 r. (data wpływu 23 grudnia 2020 r.), uzupełnionego pismami z dnia: 22 grudnia 2020 r. (data wpływu 31 grudnia 2020 r.), 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 1 kwietnia 2021 r.) oraz 30 kwietnia 2021 r. (data wpływu 30 kwietnia 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – zakwaterowanie w Apartamentach osób potrzebujących zakwaterowania na określony czas

---

Opis usługi:

Usługa zakwaterowania w Apartamentach osób potrzebujących zakwaterowania na określony czas.

Wnioskodawca nabył budynek, który będzie dalej wykorzystywany do realizacji koncepcji (…), która zakłada stworzenie małych, w pełni wyposażonych lokali. W budynku planowane jest (…) Apartamentów z (…) łóżkami. Każdy apartament będzie wyposażony w pokój prysznicowy. W budynku prowadzone są prace remontowe, dostosowujące budynek do zamierzonego celu. Po zakończeniu prac adaptacyjnych, Spółka będzie oferować usługi zakwaterowania w Apartamentach między innymi dla osób potrzebujących zakwaterowania na określony czas, ze szczególnym uwzględnieniem młodych pracujących osób czy pracowników wysyłanych do realizacji projektów. Okres zakwaterowania tej kategorii lokatorów będzie wynosił co do zasady do 3 miesięcy. W ramach umowy określającej warunki zakwaterowania, Wnioskodawca zobowiąże się do świadczenia następujących usług dodatkowych do usługi zakwaterowania: dostarczanie mediów niezbędnych do korzystania z Apartamentów (woda, energia elektryczna); wyposażenie Apartamentu w podstawowe wyposażenie, takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy; możliwość korzystania z części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pomieszczenia pralni, strefa fitness i sala TV / gier); zapewnienie w budynku całodobowej obecności osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo, która będzie przebywała w recepcji budynku. Koszt usług dodatkowych nie będzie bezpośrednio obciążał zakwaterowanych, będzie jednak wliczony w opłatę za zakwaterowanie (koncepcja all-in). Osoby potrzebujące zakwaterowania na określony czas nie mogą nabywać wymienionych usług pomocniczych od innego podmiotu niż Wnioskodawca. Osoby potrzebujące zakwaterowania na określony czas korzystające z Apartamentu nie będą miały wpływu na ilość usług dodatkowych składających się na przedmiotowe świadczenie. Czynsz pobierany jest jako jedna kwota, w ramach tej kwoty nie są wyszczególniane składniki czynszu.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 55

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

---

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi, według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniach: 31 grudnia 2020 r. o przesłanie wniosku za pośrednictwem operatora pocztowego, 1 kwietnia 2021 r. o wskazanie przedmiotu wniosku i doprecyzowanie opisu sprawy oraz 30 kwietnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Spółka, zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług, nabyła budynek celem przebudowy na budynek zbiorowego zakwaterowania. Nabyty budynek będzie przez Spółkę wykorzystywany do realizacji koncepcji (…), która zakłada stworzenie małych, w pełni wyposażonych lokali („Apartamenty”). W budynku planowane jest (…) Apartamentów z (…) łóżkami. Każdy apartament będzie wyposażony w pokój prysznicowy. W budynku prowadzone są prace remontowe, dostosowujące budynek do zamierzonego celu.

Po zakończeniu prac adaptacyjnych, spółka będzie oferować usługi zakwaterowania w Apartamentach między innymi dla osób potrzebujących zakwaterowania na określony czas, ze szczególnym uwzględnieniem młodych pracujących osób czy pracowników wysyłanych do realizacji projektów. Okres zakwaterowania tej kategorii lokatorów będzie wynosił co do zasady do 3 miesięcy.

Biorąc pod uwagę czasowy charakter zajmowania Apartamentów, osoby z nich korzystające będą miały mniejsze niż przy najmie długoterminowym na cele mieszkaniowe wymagania jeżeli chodzi o zajmowaną powierzchnię, będą także potrzebowały umeblowanych lokali oraz dodatkowych usług. W ramach umowy określającej warunki zakwaterowania, Wnioskodawca zobowiąże się do świadczenia następujących usług dodatkowych:

• dostarczanie mediów niezbędnych do korzystania z Apartamentów (woda, energia elektryczna);
• wyposażenie Apartamentu w podstawowe wyposażenie, takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy;
• możliwość korzystania z części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pralnia, strefa fitness i sala TV/gier);
• zapewnienie w budynku całodobowej obecności osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo, która będzie przebywała w recepcji budynku.

Koszt usług dodatkowych nie będzie bezpośrednio obciążał zakwaterowanych, będzie jednak wliczony w opłatę za zakwaterowanie (koncepcja all-in). W budynku będzie również możliwość skorzystania za dodatkową opłatą z pralni udostępnionej przez zewnętrzną firmę, niezwiązaną z Wnioskodawcą.

Spółka chciałaby potwierdzić stawkę VAT (podatek od towarów i usług), jaką powinna stosować przy świadczeniu na rzecz ww. grupy lokatorów opisanej usługi kompleksowej, składającej się z usługi zakwaterowania w Apartamencie razem z czynnościami dodatkowymi takimi jak: dostarczanie mediów niezbędnych do korzystania z Apartamentów i części wspólnych budynku (woda, energia elektryczna), wyposażenie Apartamentu w podstawowe wyposażenie (łóżko, krzesła, biurko, lampy), możliwość korzystania z części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pralnie, strefa fitness i sala TV/gier), zapewnienie w budynku całodobowej obecności osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo, która będzie przebywała w recepcji budynku.

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone usługi zakwaterowania wraz z czynnościami dodatkowymi powinny być sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 2015 zgodnie z symbolem 55.90.19.0 jako „Usługi związane z zakwaterowaniem – Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane” i opodatkowane zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w zw. z poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy o VAT 8% stawką VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca oświadczył, że przedmiotem wniosku jest świadczenie składające się z kilku usług, które składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. świadczenie kompleksowe.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, co następuje.

Świadczenie kompleksowe składa się ze świadczenia podstawowego oraz świadczeń pomocniczych.

Świadczenie podstawowe polega na:

• udostępnianiu Apartamentów osobom potrzebującym zakwaterowania na określony czas, ze szczególnym uwzględnieniem młodych pracujących osób czy pracowników wysyłanych do realizacji projektów na czas co do zasady do 3 miesięcy, tj. świadczenie usługi zakwaterowania młodych pracujących osób czy pracowników wysyłanych do realizacji projektów.

Dodatkowo świadczenie podstawowe w postaci zakwaterowania w Apartamentach osób potrzebujących zakwaterowania na określony czas, ze szczególnym uwzględnieniem młodych pracujących czy pracowników wysłanych do realizacji projektów na czas co do zasady do 3 miesięcy jest uzupełnione następującymi świadczeniami pomocniczymi:- dostarczanie mediów takich jak woda i energia elektryczna, niezbędnych do korzystania z zakwaterowania w Apartamentach;

• udostępnienie osobom zakwaterowanym wyposażenia umożliwiającego korzystanie z Apartamentów takiego jak łóżko, krzesła, biurko, lampy;
• udostępnianie zakwaterowanym części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pralnia, strefa fitness i sala TV/gier), które służą do przygotowywania posiłków, odświeżania garderoby, dbania o zdrowie fizyczne oraz rekreację;
• zapewnienie całodobowego przebywania w budynku osoby zapewniającej zakwaterowanym bezpieczeństwo i dbającej o porządek.

Usługi składające się na świadczenie kompleksowe są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie:

• udostępnianie Apartamentów jest świadczeniem podstawowym, którego celem jest zapewnienie tymczasowego zakwaterowania młodym pracującym czy pracownikom wysyłanym do realizacji projektów,
• dostarczanie mediów jest niezbędne do korzystania z Apartamentów i części wspólnych budynku (woda, energia elektryczna);- dodatkowe wyposażenie jest potrzebne do korzystania z Apartamentów, zatem dopełnia podstawową usługę zakwaterowania; zakwaterowani na pobyt czasowy oczekują lokali wyposażonych w podstawowe wyposażenie takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy;
• świadczenia polegające na udostępnieniu części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pralnia, strefa fitness i sala TV/gier) dopełniają usługę podstawową gdyż służą do zaspokojenia podstawowych potrzeb w miejscu zakwaterowania, tj. przygotowywanie posiłków, odświeżanie garderoby, dbanie o zdrowie fizyczne oraz rekreację;
• zapewnienie w budynku całodobowej obecności osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo jest świadczeniem, które dopełnia świadczenie podstawowe i jest z pewnością świadczeniem, którego oczekują osoby zakwaterowane.

Wymienione wyżej świadczenia pomocnicze są nierozłączne od świadczenia zakwaterowania. Osoby potrzebujące zakwaterowania na określony czas oczekują świadczeń dodatkowych dopełniających zakwaterowanie w Apartamentach. Świadczenia dodatkowe są konieczne do codziennego funkcjonowania w Apartamentach.

Dodatkowo nierozłączność świadczeń potwierdza fakt, że osoby potrzebujące zakwaterowania na określony czas nie mają możliwości ich nabycia w miejscu zakwaterowania od innego podmiotu niż Wnioskodawca. Świadczenia pomocnicze nie są także sprzedawane w oderwaniu od podstawowej usługi zakwaterowania. Odbiorcą tych świadczeń mogą być jedynie osoby zakwaterowane w Apartamentach. Zakwaterowanych nie interesuje możliwość nabycia od Spółki mediów czy też wyposażenia pokoi lub korzystania z części wspólnych obiektu w sytuacji, gdy nie maja zagwarantowanej podstawowej usługi jaką jest usługa zakwaterowania.

Usługi składające się na świadczenie kompleksowe tworzą jedną całość z punktu widzenia nabywcy. Wszystkie świadczenia opisane we wniosku są ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym. Stanowią one z ekonomicznego punktu widzenia jedno świadczenie, którego rozdzielenie miałoby sztuczny charakter i w opisywanym przypadku byłoby niezasadne.

Świadczenie główne polega na udostępnianiu zakwaterowania. Dodatkowo Wnioskodawca zapewnia świadczenia pomocnicze dostosowane do specyficznych potrzeb osób poszukujących tymczasowego zakwaterowania. Poszczególne świadczenia pomocnicze dopełniają świadczenia główne. Analiza zakresu świadczenia głównego oraz świadczeń pomocniczych prowadzi do stwierdzenia, że te świadczenia bardzo wyraźnie wskazują na pewną kompleksowość i współzależność. Świadczenia główne oraz pomocnicze wykonywane w sposób skoordynowany i efektywny mają doprowadzić do osiągnięcia zamierzonego celu polegającego na zakwaterowaniu osób potrzebujących zakwaterowania na określony czas wraz z niezbędnymi do korzystania z zakwaterowania udogodnieniami (świadczenia pomocnicze). Pomocnicze świadczenia nie stanowią celu samego w sobie, lecz są środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Należy też wskazać, że świadczenia pomocnicze nie mogłyby występować w obrocie gospodarczym niezależnie od świadczenia głównego. Przedmiotowa usługa kompleksowa stanowi dla klienta całość, nie można jej rozbić na poszczególne elementy składowe, lecz należy traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący czyli zakwaterowaniem w Apartamencie. Warto wskazać, że nie jest także możliwe nabycie wymienionych świadczeń pomocniczych od innego podmiotu. Zakwaterowany nie ma możliwości wyboru dostawcy energii elektrycznej lub bieżącej wody.

Podsumowując, opisane powyżej świadczenie kompleksowe tworzy z punktu widzenia nabywcy jedną całość.

Usługi składające się na świadczenie kompleksowe prowadzą do realizacji określonego celu, którym jest pobyt tymczasowy w Apartamencie.

W przypadku gdy wykonana usługa stanowi jedno świadczenie w aspekcie gospodarczym, w ramach którego jeden z elementów stanowi świadczenie główne, a inny pomocnicze to usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Oczywistym wydaje się fakt, że wszystkie wymienione w punkcie 1) usługi pomocnicze służą do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Świadczenia wymienione jako pomocnicze nie stanowią dla zakwaterowanego celu samego w sobie, lecz są środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej, a jej cel jest zdeterminowany przez czynność główną. Należy stwierdzić, że rozdzielenie świadczenia na jego poszczególne elementy miałoby sztuczny charakter.

Usługi składające się na świadczenie kompleksowe nie mogą być świadczone odrębnie. Zależność pomiędzy tymi usługami polega na tym, że świadczenia pomocnicze dopełniają świadczenie główne. Służą one lepszemu wykorzystaniu usługi podstawowej. Dopiero usługa kompleksowa zaspokaja potrzeby usługobiorcy związane z zakwaterowaniem (pobytem tymczasowym) w Apartamencie. Nabycie świadczeń pomocniczych umożliwia skorzystanie ze świadczenia głównego. Nabycie świadczeń pomocniczych nie miałoby też znaczenia dla usługobiorcy, bez nabycia usługi głównej.

Należy również zauważyć, że zakwaterowani nie mają możliwości nabycia wymienionych usług pomocniczych od innego podmiotu niż Wnioskodawca.

W ocenie Wnioskodawcy elementem dominującym w ramach opisanego świadczenia jest zakwaterowanie w Apartamencie na pobyt tymczasowy. Jest to usługa podstawowa, gdyż celem usługobiorcy jest pobyt tymczasowy w Apartamencie – zatem usługa główna powinna zaspokajać wskazany cel. Usługi pomocnicze dopełniają jedynie usługę główną i służą jej prawidłowemu wykonaniu.

Zakwaterowanych nie interesuje możliwość nabycia od Spółki mediów czy też wyposażenia pokoi lub korzystania z części wspólnych obiektu w sytuacji, gdy nie maja zagwarantowanej podstawowej usługi zakwaterowania.

Dodatkowo występują następujące świadczenia pomocnicze:

• dostarczanie mediów takich jak woda, energia elektryczna, które należy uznać za niezbędne do korzystania z zakwaterowania w Apartamentach;
• podstawowe wyposażenie Apartamentu, takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy ułatwiające pobyt tymczasowy w Apartamencie.
• możliwość korzystania z części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pralnia, strefa fitness i sala TV/gier), co pozwala zapewnić usługobiorcy podstawowe potrzeby jak przygotowanie posiłku i zrobienie prania a także dbanie o rozwój fizyczny i odpoczynek w Sali TV i strefie fitness, tym samym wpływa na decyzję konsumenta o skorzystaniu z usługi głównej;
• zapewnienie w budynku całodobowej obecności osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo i przestrzeganie porządku w budynku jest świadczeniem, którego oczekują osoby rezerwujące usługę tymczasowego zakwaterowania w Apartamencie.

Usługi wchodzące w skład świadczenia będącego przedmiotem wniosku przyczyniają się (służą) do efektywniejszego/lepszego wykonania świadczenia głównego:

• dostarczanie mediów jest niezbędne do korzystania z Apartamentów i części wspólnych budynku (woda, energia elektryczna);
• zakwaterowani na pobyt czasowy oczekują lokali wyposażonych w podstawowe wyposażenie takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy. Dodatkowe wyposażenie jest potrzebne do korzystania z Apartamentów zatem dopełnia podstawową usługę zakwaterowania;
• świadczenia polegające na udostępnieniu części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pralnia, strefa fitness i sala TV/gier) ponieważ służą do zaspokojenia podstawowych potrzeb zakwaterowanych w miejscu ich pobytu, tj. przygotowywanie posiłków, odświeżanie garderoby, dbanie o zdrowie fizyczne oraz rekreację. Wymienione świadczenia zatem dopełniają podstawową usługę zakwaterowania.
• zapewnienie w budynku całodobowej obecności osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo są nierozłączne od świadczenia zakwaterowania.

W budynku będzie możliwość skorzystania za dodatkową opłatą z pralni udostępnionej przez zewnętrzną firmę, niezwiązaną z Wnioskodawcą. Korzystanie z pralni nie będzie wliczone w opłatę za zakwaterowanie, możliwe będzie za dodatkową opłatą.

Cena za świadczoną usługę jest ustalana przez Wnioskodawcę jako jedna kwota i zawiera opłatę za usługę podstawową (zakwaterowanie) oraz za usługi pomocnicze (koncepcja all-in).

Osoba potrzebująca zakwaterowania na określony czas korzystająca z Apartamentu nie będzie miała wpływu na ilość usług dodatkowych składających się na przedmiotowe świadczenie.

Wprowadzenie się do Apartamentu:

Osoba potrzebująca zakwaterowania na określony czas kieruje się do Biura, gdzie przekazywane są jej klucze, przedstawiona instrukcja korzystania oraz oprowadzenie po obiekcie. Podczas zameldowania należy mieć ze sobą ważny dowód tożsamości (dowód osobisty, paszport lub prawo jazdy). Dokonuje się pokwitowania odbioru kluczy.

Wypełnia się formularz inwentaryzacji, który zakwaterowana osoba zwraca w ciągu 7 dni od daty wyprowadzenia się. W formularzu opisuje się czystość pokoju oraz jego wyposażenie. Zakwaterowany podpisuje tzw. checklistę, w której oświadcza, że otrzymał kopię umowy najmu, przeczytał podręcznik zawierający regulamin, jest świadomy tego, że musi uzupełnić kartę inwentarza w przeciągu 7 dni od dnia wprowadzenia się, otrzymał kartę dostępu do budynku oraz Apartamentu oraz zapoznał się z instrukcją bezpieczeństwa przeciwpożarowego.

Wyprowadzka pod koniec okresu najmu:

Zakwaterowany jest obowiązany do uczestnictwa w kontroli przy wymeldowaniu z członkiem Zespołu (…), jak również do podpisania raportu. Jeśli nie będzie obecny podczas końcowej kontroli, będzie ciężko zmierzyć się z ewentualnymi karami za zniszczenia lub pozostawione rzeczy.

Kontrola końcowa pozwala również dowiedzieć się, gdzie powinna być zwrócona kaucja. Ostatniego dnia pokój powinien zostać opuszczony do godziny 12:00. Należy zwrócić klucze.

Ponownie wypełnia się formularz inwentaryzacji, wypełniony wcześniej przy rozpoczęciu zakwaterowania. Ponownie określa się czystość Apartamentu oraz jego wyposażenie.

Będzie konieczność uiszczenia kaucji zabezpieczającej.

(…)

Z kolei, w uzupełnieniu wniosku z dnia 30 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował, że należy rozróżnić używanie pojęcia pralni. Możliwe jest bowiem zarówno:

• korzystanie z pomieszczenia pralni, w której zakwaterowane osoby mogą wyprać lub wysuszyć ubrania we własnym zakresie (jest to wliczone w czynsz i dostępne dla wszystkich zakwaterowanych), oraz
• korzystanie z pralek, które są udostępniane przez firmę zewnętrzną i są dostępne za dodatkową opłatą (usługa ta jest odrębną usługą od usługi zakwaterowania, świadczoną przez stronę trzecią na rzecz danego lokatora).

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie wiążącej informacji stawkowej nie są usługi pralnicze (korzystanie z pralek).

Wnioskodawca zobowiąże się do świadczenia następujących usług dodatkowych do usługi zakwaterowania:

• dostarczanie mediów niezbędnych do korzystania z Apartamentów (woda, energia elektryczna);
• wyposażenie Apartamentu w podstawowe wyposażenie, takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy;
• możliwość korzystania z części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pralnia, strefa fitness i sala TV / gier);
• zapewnienie w budynku całodobowej obecności osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo, która będzie przebywała w recepcji budynku.

Zatem w zakresie niniejszego wniosku Wnioskodawca zobowiązuje się jedynie do udostępnienia zakwaterowanym możliwości korzystania z pomieszczenia pralni. Pomieszczenie pralni jest częścią wspólną budynku, z którego korzystanie, tak jak w przypadku innych wymienionych części wspólnych, możliwe jest dla osób zakwaterowanych bez dodatkowych opłat.

Korzystanie z pralni, rozumianej jako korzystanie z pralek, udostępnionych przez firmę zewnętrzną, nie jest wliczone w czynsz za zakwaterowanie. Jest to oddzielna usługa, nieświadczona przez Wnioskodawcę, możliwa za dodatkową opłatą pobieraną przez stronę trzecią.

Korzystanie z pralni, rozumianej jako korzystanie z pomieszczenia stanowiącego część wspólną budynku, zostało wskazane jako pomocnicze, gdyż jest powiązana z usługą zakwaterowania (tj. nie będąc zakwaterowanym nie ma możliwości skorzystania z tej usługi).

Wnioskodawca wyjaśnia, że czynsz pobierany jest jako jedna kwota, w ramach tej kwoty nie są wyszczególniane składniki czynszu. Nie sposób więc wymienić składników czynszu.

Mimo, że usługa składa się z usługi głównej i usług pomocniczych to nie można stwierdzić, że czynsz składa się ze składowych czynszu za poszczególne usługi dodatkowe. Wnioskodawca nie dokonuje rozróżnienia składników czynszu.

W ramach usługi zakwaterowania, zakwaterowani mają możliwość korzystania z części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pralnia, strefa fitness i sala TV/gier). Jak wskazał Wnioskodawca, cena za świadczoną usługę jest ustalana przez Wnioskodawcę jako jedna kwota i zawiera opłatę za usługę podstawową (zakwaterowanie) oraz usługi pomocnicze (koncepcja all-in).

W odpowiedzi na pytanie w jaki sposób (w jakim dokumencie) regulowane są kwestie pobierania opłat za korzystanie przez najemców z części wspólnych budynku, Wnioskodawca wskazał, że takie dodatkowe opłaty nie są pobierane. Zakwaterowani otrzymują możliwość korzystania z części wspólnych budynku bez jakichkolwiek opłat. Taką możliwość posiadają jednak jedynie zakwaterowani w budynku.

Uzasadnienie sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W dniu 23 grudnia 2020 r. do tutejszego organu wpłynął przedmiotowy wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej. Wniosek ten został uzupełniony m.in. pismem z dnia 1 kwietnia 2021 r., w którym Wnioskodawca ostatecznie określił przedmiot wniosku, tj. wskazał, że „Przedmiotem wniosku jest świadczenie składające się z kilku usług, które składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. świadczenie kompleksowe”. Tak oznaczony przedmiot wniosku wskazuje, że w ocenie Wnioskodawcy towar/y i/lub usługa/usługi razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu – świadczenie kompleksowe. Ponadto, jako klasyfikację, według której ma zostać zaklasyfikowany przedmiot wniosku wskazano Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU).

Jak stanowi art. 42b ust. 5 ustawy, przedmiotem wniosku o wydanie WIS mogą być:

1. towar albo usługa, albo
2. towary lub usługi, które w ocenie wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę zakres żądania Wnioskodawcy, należy w pierwszej kolejności ustalić charakter świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę.

W kwestii związanej z oceną charakteru świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę, należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Stanowisko takie przedstawił również TSUE w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

W wyroku tym Trybunał zauważył również, że dla ustalenia, czy mamy do czynienia z jednolitą usługą, czy też z różnymi usługami, fakt ustalenia jednej ceny za świadczenie (świadczenia) nie ma znaczenia decydującego, może jedynie sugerować, że w rzeczywistości mamy do czynienia z jednolitą usługą. Jednakże, jeżeli okoliczności wskazują na to, że nabywca miał zamiar nabyć nie tyle jednolitą, kompleksową usługę, ile dwie różne usługi, wówczas cenę należy stosownie, proporcjonalnie rozdzielić i każdej usłudze przypisać stosowną dla niej część.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Vorzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Istotnym kryterium wpływającym na ocenę tego czy w konkretnej sytuacji występuje świadczenie złożone, jest kryterium odrębności. Kryterium to opiera się na weryfikacji, czy poszczególne świadczenia mogą występować w obrocie gospodarczym niezależnie i czy mogą być wykonane przez dowolny inny podmiot. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, nie następuje świadczenie złożone, lecz kilka odrębnych świadczeń, które powinny być dla celów opodatkowania VAT traktowane niezależnie od siebie. Takie stanowisko wywieść można z orzeczenia TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie RLRE Tellmer Property sro, C-527/07, w którym istotnie TSUE stanął na stanowisku, że w przypadku usług najmu oraz usług sprzątania części wspólnych budynków następują dwa odrębne świadczenia dla celów VAT. Swoje stanowisko Trybunał oparł na tym, że usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca nabył budynek, który będzie dalej wykorzystywany do realizacji koncepcji (…), która zakłada stworzenie małych, w pełni wyposażonych lokali. W budynku planowane jest (…) Apartamentów z (…) łóżkami. Każdy apartament będzie wyposażony w pokój prysznicowy. Spółka będzie oferować usługi zakwaterowania w Apartamentach osób potrzebujących zakwaterowania na określony czas ze szczególnym uwzględnieniem młodych pracujących osób czy pracowników wysyłanych do realizacji projektów. Okres zakwaterowania tej kategorii lokatorów będzie wynosił co do zasady do 3 miesięcy. W ramach umowy określającej warunki zakwaterowania, Wnioskodawca zobowiąże się do: dostarczania mediów niezbędnych do korzystania z Apartamentów (woda, energia elektryczna); wyposażenia Apartamentu w podstawowe wyposażenie, takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy; umożliwi korzystanie z części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pralnia, strefa fitness i sala TV / gier); zapewni w budynku całodobową obecności osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo, która będzie przebywała w recepcji budynku. Koszt ww. dodatkowych świadczeń nie będzie bezpośrednio obciążał zakwaterowanych, będzie jednak wliczony w opłatę za zakwaterowanie (koncepcja all-in).

Co istotne, ww. świadczeń osoby potrzebujące zakwaterowania na określony czas nie będą mogły nabywać od innego podmiotu niż Wnioskodawca i nie będą miały wpływu na elementy świadczenia. Czynsz pobierany jest jako jedna kwota za całość usługi zakwaterowania i w ramach tej kwoty nie są wyszczególniane składniki czynszu.

Analiza przedstawionego opisu usługi, którą zamierza świadczyć Spółka, w szczególności warunków jej świadczenia wskazuje, że należy uznać ją za jedno świadczenie, składające się z kilku elementów. Nabywając usługę czasowego zakwaterowania w Apartamencie osoba potrzebująca zakwaterowania na określony czas oczekuje, że Spółka dostarczy jej: Apartament wyposażony w łóżko, krzesła, biurko, lampy, z dostępem do mediów, takich jak woda, energia elektryczna wraz z możliwością korzystania z części wspólnych budynku (wspólne kuchnie, pomieszczenie pralni, strefa fitness i sala TV/gier). Osoba potrzebująca zakwaterowania na określony czas korzystająca z Apartamentu w żaden sposób nie ma wpływu na ilość elementów tworzących tę usługę, jak również nie ma możliwości wyboru świadczeniodawców.

Zatem usługobiorca (osoba potrzebująca zakwaterowania na określony czas) w ramach usługi zakwaterowania na pobyt czasowy (co do zasady do 3 miesięcy) otrzymuje jedno świadczenie składające się z kilku nierozerwalnie związanych ze sobą elementów (o których nie decyduje), dostępnych w ramach dokonanego zakupu. Wszystkie wskazane w opisie elementy w jednakim stopniu tworzą jedną usługę zakwaterowania i w równym stopniu się na nią składają – nie udostępnia się bowiem Apartamentu bez dostępu do wody, czy energii elektrycznej, bez wyposażenia w łóżko, krzesła, biurko, lampy.

W efekcie usługę zakwaterowania osób potrzebujących zakwaterowania na pobyt czasowy należy, w kontekście art. 42b ust. 5 ustawy, traktować jako jedną usługę (o której mowa w pkt 1 tego artykułu).

Uzasadnienie klasyfikacji usługi.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem Sekcji I Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja I obejmuje:

• usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,
• usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,
• usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,
• usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,
• tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych,
• usługi sypialne i restauracyjne w wagonach kolejowych oraz pozostałych środkach transportu,
• usługi gastronomiczne,
• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów.

Sekcja ta nie obejmuje:

• gotowej żywności łatwo psującej się, takiej jak: kanapki, sklasyfikowanej w 10.89.16.0,
• sprzedaży detalicznej żywności, sklasyfikowanej w dziale 47,
• wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1,
• usług dyskotek i sal tanecznych (z wyłączeniem serwujących napoje), sklasyfikowanych w 93.29.19.0.

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 55 Usługi związane z zakwaterowaniem.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU) dział 55 Usługi związane z zakwaterowaniem obejmuje:

• usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym,
• usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób.

Dział ten nie obejmuje:

• usług w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania, jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowa usługa polegająca na udostępnianiu Apartamentu na rzecz osób potrzebujących zakwaterowania na określony czas wyłącznie na cele zakwaterowania na pobyt czasowy (krótkotrwałego zakwaterowania), spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 55 USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z art. 41 ust. 2 ustawy wynika, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pub-licznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 47 wskazano PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”.

W związku z powyższym, dla opisanej we wniosku usługi, która mieści się w grupowaniu PKWiU 55 – „Usługi związane z zakwaterowaniem”, ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług przewidział preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy oraz poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS nie ma zastosowania w przypadku gdy usługa będąca przedmiotem wniosku będzie świadczona na innych zasadach lub w innych okolicznościach niż przedstawione we wniosku.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

• usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).

---