0112-KDSL2-2.440.48.2021.3.AP

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (…) z dnia 1 lutego 2021 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.), uzupełnionego pismami z dnia 22 kwietnia 2021 r. (data wpływu 26 kwietnia 2021 r.) oraz z dnia 27 maja 2021 r. (data wpływu 4 czerwca 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – wykonanie i montaż gier podwórkowych

Opis usługi: Wykonanie i montaż gier podwórkowych. Wnioskodawca wykonuje usługę polegającą na wykonaniu elementów gry podwórkowej (…) oraz montaż gier podwórkowych z mas termoplastycznych. Montaż gier podwórkowych z mas termoplastycznych nie byłby możliwy bez wcześniejszego wykonania elementów gry podwórkowej. Gry podwórkowe to piktogramy z materiału termoplastycznego przygotowane z uprzednio zakupionych arkuszy termoplastycznych. Montaż gier podwórkowych wykonywany jest głównie dla szkół, przedszkoli, a także na miejskich i osiedlowych placach zabaw czy parkach. Wnioskodawca podkreśla, że wyroby gotowe nie są sprzedawane bez usługi montażu klientom indywidualnym, jak również placówkom oświatowym. Zdaniem Wnioskodawcy montaż jest elementem dominującym, ponieważ jest to bardzo specyficzna usługa wymagającą wykwalifikowanej i doświadczonej kadry oraz specjalistycznego sprzętu, natomiast wyrób gotowy (gra podwórkowa) ma charakter pomocniczy. Wynagrodzenie za realizowane świadczenie jest kalkulowane na podstawie wyliczenia kosztów materiału i robocizny.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 43

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. czynności według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 22 kwietnia 2021 r. o określenie przedmiotu wniosku, doprecyzowanie opisu świadczenia oraz przesłanie umowy zawartej przez Wnioskodawcę na wykonanie świadczenia będącego przedmiotem wniosku oraz w dniu 27 maja 2021 r. poprzez uszczegółowienie opisu świadczenia oraz przesłanie kopii dokumentów (…)

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis.

1. Wykonanie i montaż gier podwórkowych

Gry podwórkowe wykonane są z prefabrykowanej masy termoplastycznej tj. (…) Masa termoplastyczna zakupowana jest w formie gotowej płachty jednego koloru od producenta. Firma wykonuje projekty gry podwórkowej. Elementy gry wycinane są z płachty masy termoplastycznej (…), a następnie montowane u klienta. Montaż gier podwórkowych wykonywany jest głównie dla szkół, przedszkoli, a także na miejskich i osiedlowych placach zabawach czy parkach. Zalecana nawierzchnia dla tego rodzaju gier to nawierzchnia asfaltowa, z betonu cementowego, kostki betonowej bez faz. (…) termoplastyczne układa się na nawierzchni w postaci gotowych elementów i ogrzewa palnikiem gazowym w celu uzyskania wiązania z podłożem, co zapewnia wysoką trwałość i żywotność produktu.

(…).

W uzupełnieniu z dnia 22 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał co następuje:

• Przedmiotem wniosku jest świadczenie składające się z 2 usług, składających się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe) to znaczy:
  • wykonanie elementów gry podwórkowej (…),
  • montaż gier podwórkowych z mas termoplastycznych.
• Gry podwórkowe to piktogramy z materiału termoplastycznego, które uprzednio Wnioskodawca przygotowuje w hali produkcyjnej. Piktogramy z gier masy termoplastycznej przygotowywane są z uprzednio zakupionych arkuszy termoplastycznych. Cięcie arkuszy odbywa się przy pomocy lasera tnącego. Poszczególne elementy łączone są ze sobą przy pomocy palnika (temperatura zgrzewania ok. 80 oC), który stapia poszczególne elementy, łącząc je w całość. Do wytworzenia gry firma wykorzystuje materiały takie jak: (…). Gotowa gra termoplastyczna zostaje zamontowana w terenie. W przypadku podłoża betonowego (kostka betonowa) stosujemy masę (…), która aplikowana jest na podłoże przed montażem gry. Masa (…) stosowana jest w celu uzupełnienia i wyrównania szczelin dylatacyjnych pomiędzy elementami podłoża. Na tak przygotowane podłoże nakładany jest primer, którego właściwości wzmacniają przyczepność piktogramu. Ostatnim elementem montażu jest stopienie (w temperaturze ok. 200 o>C) gry termoplastycznej w wyniku którego następuje trwałe połączenie z nawierzchnią betonową. Nawierzchnia asfaltowa jest przygotowywana w ten sam sposób z pominięciem masy (…). Proces połączenia piktogramu jest taki sam.
• Usługi te składają się na świadczenie kompleksowe, ponieważ montaż gier podwórkowych z mas termoplastycznych nie byłby możliwy bez wcześniejszego wykonania elementów gry podwórkowej (…) oraz bez wykorzystania odpowiednich. Całość fakturowana jest jako usługa wykonania oraz montażu gry podwórkowej.
• Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie wyżej opisane towary i usługi składają się na jedną całość jaką jest aplikacja gier podwórkowych w celu stworzenia strefy gier.
• Montaż gier podwórkowych wykonywany jest głównie dla szkół, przedszkoli, a także na miejskich i osiedlowych placach zabaw czy w parkach. Gry mają charakter edukacyjny nauki przez zabawę na świeżym powietrzu, rekreacyjny i poprawia relacje z rówieśnikami.
• Montaż gier podwórkowych jest ściśle związany z produkcją gry podwórkowej, ponieważ montaż w terenie wymusza uprzednią produkcję. Gry mogą być sprzedawane jako wyrób gotowy i montowany przez inne firmy.
• W opinii Wnioskodawcy, wykonanie w terenie gry podwórkowej (montaż) ma charakter dominujący.
• Niezbędne do wykonania świadczenia są zakupione materiały, wyprodukowane wyroby oraz wykwalifikowany personel. Wyrób gotowy (gra podwórkowa) ma charakter pomocniczy.
• Dobór odpowiednich, wysokiej jakości materiałów (….), specjalistyczny sprzęt (…), wykwalifikowany personel przyczyniają się do efektywnego, trwałego i rzetelnego wykonania świadczenia głównego.
• Wynagrodzenie za realizowane świadczenie jest kalkulowane na podstawie wyliczenia kosztów materiału i robocizny. Koszt gier podwórkowych, każdorazowo jest kalkulowany indywidualnie, cena uzależniona jest od poniższych czynników:
  • lokalizacji na terenie kraju (odległość od siedziby firmy), kosztów związanych z dojazdem,
  • powierzchni gry (licząc w metrach kwadratowych),
  • ilości pracowników niezbędnych do wykonania prac,
  • ilości dni delegacji pracowników,
  • wymaganego okresu gwarancji,
  • stopnia skomplikowania projektu (projekt standardowy czy indywidualny, czy jest konieczność odbycia wizji lokalnej, czy Wnioskodawca przygotowuje projekt zagospodarowania terenu, projekt z wizualizacjami, dokumentację projektową itp.),
  • nawierzchni, na której ma powstać gra (kostka betonowa z fazą, bez fazy, beton, nawierzchnia bitumiczna),
  • warunków atmosferycznych i pory roku (ze względu na konieczność aplikacji w ściśle określonych warunkach).

Stosunek ceny materiału do ceny usługi wynosi około (…) – materiały, (…) – pozostałe koszty związane z pracami projektowymi, robocizną, paliwem, hotelami, delegacjami i wykonaniem usługi.

(…)

Ponadto w piśmie z dnia 27 maja 2021 r. Wnioskodawca wyjaśnił że:

Oprócz wykonania elementów gry podwórkowej i montażu tej gry, Wnioskodawca nie tworzy dokumentacji projektowych, a jedynie w szczególnych przypadkach na życzenie klienta tworzy wizualizację projektową na podstawie zdjęć przesłanych przez klienta. Na stronie internetowej Wnioskodawcy zamieszczony jest katalog oferowanych przez niego gier podwórkowych. Z tej oferty klient dokonuje wyboru i może pobrać również kartę charakterystyki, na której znajduje się opis produktu. Montaż gier podwórkowych jest możliwy bez wcześniejszego projektu. Wnioskodawca często wykonuje montaż gry podwórkowej bez projektu. Usługa montażu zdaniem Wnioskodawcy jest dominująca, ponieważ montaż ten jest bardzo specyficzną usługą, wymagającą wykwalifikowanej i doświadczonej kadry. Sprzedaż gier bez montażu jest dokonywana tylko przez firmy budowlane, które uprzednio zostały przez Wnioskodawcę przeszkolone. Wyrobów gotowych Wnioskodawca nie sprzedaje bez usługi montażu klientom indywidualnym, jak również placówkom oświatowym. Stosunek sprzedanych gier jako wyrób gotowy do sprzedanych usług w zakresie montażu jest niewielki.

(…)

Z umowy oraz załączników do umowy wynika, że Wnioskodawca wykonuje gry podwórkowe/chodnikowe na (…) Przedmiot umowy obejmuje wykonanie gier chodnikowych z gotowych elementów z masy termoplastycznej zawierające (…), nadające jej odpowiednią kolorystykę oraz montaż gry na (…).

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT (podatek od towarów i usług). W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku ).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C 349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów,o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Jak wynika z opisu świadczenia przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz treści załączonej umowy przedmiotem wniosku jest świadczenie składające się z dwóch czynności, tj.: wykonanie elementów gry podwórkowej (…) oraz montaż gry w terenie u klienta. Gry podwórkowe to piktogramy z materiału termoplastycznego, które uprzednio Wnioskodawca przygotowuje w hali produkcyjnej z uprzednio zakupionych arkuszy termoplastycznych. Cięcie arkuszy odbywa się przy pomocy lasera tnącego. Poszczególne elementy łączone są ze sobą przy pomocy palnika (temperatura zgrzewania ok. 80 oC), który stapia poszczególne elementy, łącząc je w całość. Gotowa gra termoplastyczna zostaje zamontowana w terenie. Na przygotowane podłoże nakładany jest primer, którego właściwości wzmacniają przyczepność piktogramu. Ostatnim elementem montażu jest stopienie (w temperaturze ok. 200 oC) gry termoplastycznej w wyniku którego następuje trwałe połączenie z nawierzchnią betonową. Montaż gier podwórkowych z mas termoplastycznych nie byłby możliwy bez wcześniejszego wykonania elementów gry podwórkowej (…). Wyżej opisane towary i usługi składają się na jedną całość jaką jest aplikacja gier podwórkowych w celu stworzenia strefy gier. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe produkty nie są przeznaczone do samodzielnego montażu dla klientów indywidualnych. Montaż jest specyficzną usługą, która wymaga wykwalifikowanego personelu oraz specjalistycznego sprzętu. W związku z tym, bez elementu usługowego produkt jest bezużyteczny dla przeciętnego konsumenta.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że przedstawione przez Wnioskodawcę czynności będące przedmiotem analizy, polegające na wykonaniu elementów gry podwórkowej oraz ich montażu u klienta w terenie są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Samo wykonanie elementów gry podwórkowej z masy termoplastycznej nie powoduje jeszcze, że powstaje gra podwórkowa. Aby powstała gra podwórkowa niezbędny jest specjalistyczny montaż tych elementów w terenie, np. na podwórku, boisku. A zatem dopiero montaż elementów gry powoduje, że powstaje finalny produkt – gra podwórkowa. Bez usługi montażu elementy gry są bezużyteczne, bo nie mogą spełnić swojej roli. W związku z tym należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym – dostawą elementów gry i ich montażem u klienta w terenie, co stanowi integralną całość. Przy czym elementem dominującym jest usługa montażu tych gier, zaś ich dostawa ma charakter pomocniczy.

W związku z powyższym, w dalszej części decyzji tutejszy organ określi stawkę podatku/klasyfikację dla usługi (elementu dominującego).

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja F Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „OBIEKTY BUDOWLANE I ROBOTY BUDOWLANE”.

W świetle wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), sekcja F obejmuje:

• budynki i pozostałe obiekty inżynierii lądowej oraz wodnej,
• roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, takie jak: prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym,
• opracowywanie kosztorysów stanowiących integralną część robót budowlanych,
• realizację projektów budowlanych do sprzedaży.

Sekcja ta nie obejmuje:

• zarządzania projektami budowlanymi w zakresie obiektów inżynierii lądowej i wodnej, sklasyfikowanego w 71.1,
• wynajmu maszyn i urządzeń budowlanych bez operatora, sklasyfikowanego w 77.32,
• usług instalowania mechanicznych lub elektrycznych urządzeń do zamykania sejfów i skarbców, powiązane z późniejszym ich monitorowaniem, sklasyfikowanych w 80.20.10.0.

W sekcji F zawarty jest m.in. dział 43 „ROBOTY BUDOWLANE SPECJALISTYCZNE”, który obejmuje:

• specjalistyczne roboty budowlane związane z budową budynków oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej, prowadzone przez wykonawców posiadających specjalistyczne umiejętności i specjalny sprzęt, tj. wbijanie pali, budowanie fundamentów, roboty betoniarskie, murarskie, kamieniarskie, montowanie i demontowanie rusztowań, wykonywanie pokryć dachowych itp.,
• wynajem sprzętu z operatorem sklasyfikowany w odpowiednich grupowaniach obejmujących roboty budowlane wykonywane przy jego użyciu,
• roboty wykończeniowe i wykonywanie instalacji budowlanych.

W dziale PKWiU 43 mieści się klasa 43.99 „ROBOTY ZWIĄZANE Z WYKONYWANIEM POZOSTAŁYCH SPECJALISTYCZNYCH ROBÓT BUDOWLANYCH, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANYCH”.

Z kolei pod pozycją PKWiU 43.99.70.0 sklasyfikowane zostały „Roboty związane z montażem i wznoszeniem konstrukcji z elementów prefabrykowanych”. Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) pozycja ta obejmuje:

• roboty związane z montażem i wznoszeniem konstrukcji z elementów prefabrykowanych,
• usługi instalowania wyposażenia ulicznego (np. zadaszeń przystanków autobusowych, ławek).

Uwzględniając powyższe, po przeprowadzeniu analizy opisu przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz treści umowy stwierdzić należy, że przedmiotowa usługa spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych kategorią 43 „Roboty budowlane specjalistyczne”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Opisana we wniosku usługa mieści się w dziale PKWiU 43. Usługa ta nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 oraz ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).