0112-KDSL2-1.440.90.2021.2.MK

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 11 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.), uzupełnionego pismem z dnia 31 maja 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – odpłatne udostępnianie toalet dla podróżnych.

Opis usługi:

Kompleksowa obsługa toalet i umożliwienie podróżnym korzystania z nich realizowana jest przez Spółkę, która wzięła w najem lokale użytkowe usytuowane na terenie Dworca (…) (toaleta damska, toaleta męska, toaleta dla niepełnosprawnych).

Na realizację wskazanej usługi składa się:

• bieżące utrzymanie czystości;
• bieżące uzupełnianie środków higienicznych znajdujących się w toaletach;
• stałe monitorowanie stanu czystości;
• drobne naprawy i konserwacje;
• pomoc wykwalifikowanego personelu.

Czynność główna to udostępnienie toalet podróżnemu. Spółka udostępniając toalety umożliwia podróżnym nie tylko załatwienie potrzeb fizjologicznych, ale i utrzymanie higieny. Celem świadczenia jest zaspokojenie potrzeb sanitarno-higienicznych podróżnego. Spółka nie otrzymuje wynagrodzenia za obsługę toalet od oddającego w najem, ale ma prawo pobierania opłaty od korzystających z toalet (i korzysta z niego) w wysokości nieprzekraczającej wartości ogólnie przyjętych przy tego typu usługach.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 96.09

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Wniosek dotyczy kwalifikacji usługi polegającej na kompleksowej obsłudze toalet i umożliwieniu podróżnym korzystania z nich. Spółka (…) (Wnioskodawca) wzięła w najem lokale użytkowe usytuowane na terenie Dworca (…) (toaleta damska, toaleta męska, toaleta dla niepełnosprawnych) i oświadczyła w umowie najmu, że przedmiot najmu będzie przeznaczony w celu obsługi toalety publicznej w szczególności poprzez: „codzienną obsługę toalet, utrzymanie czystości wewnątrz i w obrębie toalet, w tym czynności dezynfekcyjnych, uzupełniania na bieżąco środków higienicznych (np. papieru toaletowego, mydła), dokonywanie drobnych napraw i konserwacji”.

Jednocześnie Spółka zobowiązała się do zapewnienia obsługi toalet i dostępności dla pasażerów i jest odpowiedzialna za:

1. bieżące utrzymanie czystości wynajmowanych powierzchni zgodnie z obowiązującymi przepisami a zwłaszcza wymogami Inspekcji Sanitarnej;
2. bieżące uzupełnianie środków higienicznych znajdujących się w toaletach;
3. bieżące monitorowanie stanu czystości toalet;
4. zatrudnienie wykwalifikowanego personelu do obsługi toalet i przeszkolenie ich w zakresie obowiązujących przepisów higieniczno-sanitarnych, a także zasad kultury osobistej w kontaktach z korzystającymi z toalet.

Spółka nie otrzymuje wynagrodzenia za obsługę toalet od oddającego w najem, ale ma prawo pobierania opłaty od korzystających z toalet (i korzysta z niego) w wysokości nieprzekraczającej wartości ogólnie przyjętych przy tego typu usługach. Innymi słowy, Spółka czyści, sprząta, dezynfekuje, obsługuje i wyposaża w środki higieny osobistej (mydło, papier itd.) toalety i pobiera opłatę od podróżnych, którzy z nich korzystają.

Zdaniem Spółki, wykonywane przez nią świadczenie (usługa, którą dostarcza) stanowi kompleksową usługę sanitarną, której największa część polega na sprzątaniu i czyszczeniu.

Nie może być wątpliwości, że sednem usługi jest sprzątanie i czyszczenie toalet oraz udostępnienie ich podróżnemu. Wszystkie inne czynności podejmowane przez Spółkę są podejmowane w ramach jednej usługi, dla dobra podróżnego i mają charakter elementów składowych ściśle ze sobą związanych. W skład świadczonej usługi nie wchodzą żadne czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej: tym samym jedynie świadczenie główne ma tu charakter samoistny. Drobne elementy usługi jak np. uzupełnienie mydła w płynie, można uznać, za usługi pomocnicze w stosunku do usługi zasadniczej, gdyż nie stanowią one dla klienta celu samego w sobie (np. można załatwić potrzebę fizjologiczną w toalecie bez mydła), lecz są środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej (jak mydło dostępne w toalecie).

Analogiczna w swej istocie usługa była przedmiotem WIS o sygn. 0112-KDSL1-2.450.48.2020.2.lSN, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że należy ją kwalifikować pod PKWiU 81.29.13.0.

Badanie rynku wykonane przez Spółkę wykazało, że wszystkie firmy, z toalet których skorzystano na dworcach w Polsce, opodatkowują usługę świadczoną dla podróżnego stawką VAT (podatek od towarów i usług) 8%, co jest możliwe tylko przy klasyfikacji pod PKWiU 81.29.13.0. Na marginesie zaznaczyć należy, że organ wydający WIS jest związany praktyką rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym (art. 14 w zw. z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców), a niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzygać winien na korzyść podatnika (art. 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa).

W piśmie z dnia 31 maja 2021 r. Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania:

1. Wskazanie wszystkich czynności (i dokładne ich opisanie) jakie Wnioskodawca wykonuje w ramach wykonywania świadczenia przedstawionego we wniosku? Odp. Czynność główna to udostępnienie toalet podróżnemu, by realizacja tej czynności była możliwa konieczne jest: bieżące utrzymanie czystości, bieżące uzupełnianie środków higienicznych znajdujących się w toaletach, stałe monitorowanie stanu czystości, dokonywanie drobnych napraw i konserwacji, pomoc wykwalifikowanego personelu. Spółka udostępniając toalety umożliwia podróżnym nie tylko załatwienie potrzeb fizjologicznych, ale i utrzymanie higieny. Toteż Spółka czyści nie tylko toalety, ale i wszelkie powierzchnie i urządzenia znajdujące się w pomieszczeniach, sprząta je, dezynfekuje, obsługuje (nawet dokonując napraw zepsutych przez podróżnych urządzeń) i wyposaża w środki higieny osobistej (mydło, papier itd.) toalety. W ocenie Wnioskodawcy stanowi to kompleksową usługę sanitarną, która polega na udostępnieniu toalet oraz związanym z tym sprzątaniu i czyszczeniu.
2. Czy zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez niego czynności są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość sprzedawaną nierozłącznie? Jeżeli tak, należy opisać na czym polega ta zależność? Odp. Tak, świadczenia są nierozerwalnie złączone. Korzystając z toalet korzysta się z usług łącznie, osobno są pozbawione sensu, np. nikt nie wchodziłby do toalet tylko by użyć papieru toaletowego.
3. Czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności prowadzą do realizacji określonego celu? Jeśli tak, należy wskazać ten cel? Odp. Tak, celem tym jest zaspokojenie potrzeb sanitarno-higienicznych podróżnego.
4. Czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość? Jeśli tak, należy wskazać obiektywne przesłanki, które o tym decydują? Odp. Z punktu widzenia nabywcy jest to jedna całość świadczenia. Cena nie jest uzależniona od tego w jaki sposób i w jakim zakresie podróżny skorzysta z toalety, czy załatwi potrzeby fizjologiczne, czy się umyje itd.
5. Które z wykonanych czynności będą stanowić z punktu widzenia nabywcy czynności pomocnicze do czynności głównej i nie będą stanowić celu samego w sobie, lecz będą służyć wykonaniu czynności głównej i na czym będzie polegać ich niezbędność? Odp. Czynność główna to udostępnienie toalet podróżnemu. Czynności pomocnicze to: bieżące utrzymanie czystości (sprzątanie po podróżnym), bieżące uzupełnianie środków higienicznych znajdujących się w toaletach, stałe monitorowanie stanu czystości, dokonywanie drobnych napraw i konserwacji, pomoc wykwalifikowanego personelu mająca na celu sprawne świadczenie usługi. Niezbędność czynności pomocniczych jest oczywista, trudno bowiem byłoby udostępniać toalety niewyczyszczone, bez środków czystości, zapychane itd. Niektórym podróżnym trzeba pomóc w obsłudze, np. ze względu na ich niepełnosprawności, toteż i asysta personelu jest często wymagana. Trzeba pamiętać, że zapewnienie obsługi, która utrzymuje porządek, sprzątanie śmieci; zapewnienie otwarcia w określonych godzinach; wyposażenie szaletu w środki i sprzęt do utrzymania czystości oraz m.in. papier toaletowy i ręczniki papierowe; dbanie o wygląd estetyczny lokalu; sprzątanie i utrzymywanie porządku w otoczeniu - nie stanowią samodzielnego celu, lecz są elementami świadczenia jednolitej usługi na rzecz podróżnego. Analogiczna w swej istocie usługa była przedmiotem WIS o sygn. 0112-KDSL1-2.450.48.2020.2.ISN, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że należy ją kwalifikować pod PKWiU 81.29.13.0.
6. Czy wynagrodzenie za wykonane czynności, jest uzależnione od ilości wykonanych poszczególnych czynności (prac) wskazanych we wniosku, czy też jest wypłacane od całej wykonanej usługi? Odp. Wynagrodzenie jest wpłacane od całej wykonanej usługi bez względu na to z jakich konkretnie jej zakresów skorzysta podróżny. Opłaty pobiera się od korzystających z toalet.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi).

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Z kolei czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze, z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać, czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira wskazując, że „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”. Rzecznik Generalna zauważyła także, że „Jeżeli zespół świadczeń i czynności ustala cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31)”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że wszystkie czynności będące przedmiotem wniosku stanowią czynność kompleksową, gdyż są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Wymienione przez Wnioskodawcę we wniosku poszczególne czynności takie jak: bieżące utrzymanie czystości, bieżące uzupełnianie środków higienicznych znajdujących się w toaletach, stałe monitorowanie stanu czystości, drobne naprawy i konserwacje oraz pomoc wykwalifikowanego personelu, nie stanowią celu samego w sobie, lecz są ściśle (nierozerwalnie) związane ze świadczeniem głównym, tj. udostępnianiem toalet podróżnym. Z punktu widzenia nabywcy, nabywa on jedno świadczenie, wymagające podejmowania szeregu czynności, które ostatecznie prowadzą do jednego celu. W konsekwencji należne wynagrodzenie jest wpłacane od całej wykonanej usługi bez względu na to z jakich konkretnie jej zakresów skorzysta podróżny, a opłaty te pobiera Wnioskodawca od korzystających z toalet.

Podsumowując, przedstawione przez Wnioskodawcę świadczenie stanowi kompleksową usługę udostępniania toalet podróżnym, natomiast wszystkie w ramach jej wykonywania czynności – wymienione przez Wnioskodawcę we wniosku – są elementami tej usługi i służą jedynie lepszemu skorzystaniu z usługi zasadniczej.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U.z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem Sekcji S Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje „POZOSTAŁE USŁUGI”.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja S obejmuje:

• usługi świadczone przez organizacje członkowskie,
• usługi naprawy i konserwacji komputerów i sprzętu komunikacyjnego,
• usługi naprawy i konserwacji artykułów użytku osobistego i domowego,
• usługi prania i czyszczenia wyrobów włókienniczych i futrzarskich,
• usługi fryzjerskie i pozostałe usługi kosmetyczne,
• usługi pogrzebowe i pokrewne,
• usługi związane z poprawą kondycji fizycznej,
• pozostałe usługi indywidualne, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 96 „POZOSTAŁE USŁUGI ŚWIADCZONE DLA LUDNOŚCI”, który obejmuje:

• pranie i czyszczenie chemiczne wyrobów tekstylnych i futrzarskich,
• fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne,
• pogrzeby i działalność pokrewną,
• pozostałą indywidualną działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną.

Dział ten nie obejmuje:

• peruk, sklasyfikowanych w 32.99.30.0,
• wypożyczania odzieży innej niż odzież robocza, nawet, jeśli czyszczenie tych rzeczy jest integralną częścią tej działalności, sklasyfikowanego w 77.29.15.0,
• utrzymania terenów zieleni na cmentarzach, sklasyfikowanego w 81.30.12.0,
• usług świadczonych przez organizacje religijne w zakresie uroczystości pogrzebowych, sklasyfikowanych w 94.91.10.0,
• naprawy i przeróbek odzieży itp., sklasyfikowanych w 95.29.11.0.

W dziale PKWiU 96 mieści się klasa 96.09 „Pozostałe usługi świadczone dla ludności, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Pod pozycją PKWiU 96.09.19.0 sklasyfikowane zostały „Pozostałe różnorodne usługi, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) pozycja ta obejmuje:

• usługi biur matrymonialnych,
• usługi w zakresie badań grafologicznych i genealogicznych,
• usługi astrologiczne, chiromantów i spirytystyczne,
• usługi w zakresie wiedzy tajemnej, wróżby (ezoteryka),
• usług w zakresie radiestezji (różdżkarstwa),
• usługi wykonywania tatuaży i piercingu,
• usługi świadczone przez czyścibutów, portierów, palaczy w kotłowni, pracowników wyznaczonych do parkowania samochodów itp.,
• usługi toalet publicznych,
• pozostałe różnorodne usługi indywidualne, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Uwzględniając powyższe przedmiotowa usługa spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych grupowaniem PKWiU 96.09 „Pozostałe usługi świadczone dla ludności, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

W tym miejscu należy zauważyć, że Wnioskodawca we wniosku wskazał, iż „analogiczna w swej istocie usługa była przedmiotem WIS o sygn. 0112-KDSL1-2.450.48.2020.2.lSN, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że należy ją kwalifikować pod PKWiU 81.29.13.0”.

Należy zauważyć, że w sekcji N zawarty jest m.in. dział 81 „USŁUGI ZWIĄZANE Z UTRZYMANIEM PORZĄDKU W BUDYNKACH I ZAGOSPODAROWANIEM TERENÓW ZIELENI”, który obejmuje:

• czyszczenie od wewnątrz cystern i tankowców,
• czyszczenie maszyn przemysłowych,
• dezynfekcję, dezynsekcję i deratyzację m.in. budynków, statków, pociągów itp.,
• mycie pociągów, autobusów, samolotów itd.,
• mycie butelek,
• sprzątanie wewnątrz i na zewnątrz budynków wszelkich typów,
• utrzymanie porządku wewnątrz budynku,
• usługi związane z zagospodarowywaniem terenów zieleni, włącznie z zaprojektowaniem krajobrazu i/lub budową pasaży, przejść dla pieszych, ścian oporowych, pomostów, płotów, stawów oraz podobnych konstrukcji,
• zamiatanie ulic, usuwanie śniegu i lodu.

W ww. dziale znajduje się klasa 81.29 „USŁUGI POZOSTAŁEGO SPRZĄTANIA I CZYSZCZENIA”, która obejmuje pozycję 81.29.13.0 „Pozostałe usługi sanitarne”.

W tym miejscu tut. Organ wyjaśnia, że – jak wskazano wyżej – przedmiotem wniosku jest kompleksowa usługa udostępniania toalet publicznych podróżnym. Spółka nie otrzymuje wynagrodzenia za obsługę toalet od oddającego w najem, lecz świadczy usługę we własnym zakresie i na własne ryzyko gospodarcze pobierając przy tym opłaty.

Natomiast wydana w dniu 9 lipca 2020 r. decyzja WIS o sygn. akt 0112-KDSL1-2.450.48.2020.2.ISN dotyczy innej sytuacji, tj. obsługi szaletów miejskich, w której wnioskodawca zleci obsługę szaletów miejskich polegającą na utrzymywaniu stałej czystości i porządku w szaletach odpowiadającą wymogom sanitarnym. Zatem powołana przez Wnioskodawcę decyzja nie może być uznana za analogiczną względem usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Wymieniona we wniosku usługa mieści się w grupowaniu 96.09 PKWiU. Usługa ta nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43 300 Bielsko Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).