0112-KDSL1-1.440.21.2021.4.MJ

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…)z dnia 23 stycznia 2021 r. (data wpływu 23 stycznia 2021 r.), uzupełnionego pismami z dnia 14 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) oraz z dnia 1 maja 2020 r. (data wpływu 1 maja 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – świadczenie polegające na pozyskiwaniu, konfekcjonowaniu, przechowywaniu i dostarczaniu nasienia knurów oraz przechowywaniu knurów na warunkach przewidzianych w umowie

Opis usługi:

Wnioskodawca zawarł z kontrahentem umowę na przechowywanie knurów w sposób zapewniający im właściwe utrzymanie, żywienie i stan zdrowotny. W trakcie takiej usługi Wnioskodawca dokonuje pozyskania, konfekcjonowania, przechowywania i dostarczania nasienia knurów do właściciela stada. Właścicielem nasienia knurów pozyskiwanego, konfekcjonowanego, przechowywanego i dostarczanego przez Wnioskodawcę jest druga strona umowy.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 01.62.10.0

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 19 załącznika nr 3 do ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek został uzupełniony pismami: z dnia 14 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) oraz z dnia 1 maja 2020 r. (data wpływu 1 maja 2021 r.).

W treści wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący szczegółowy opis.

Wnioskodawca zawarła z kontrahentem umowę na przechowywanie knurów w sposób zapewniający im właściwe utrzymanie, żywienie i stan zdrowotny. W trakcie takiej usługi Wnioskodawca dokonuje pozyskania, konfekcjonowania, przechowywania i dostarczania nasienia knurów do właściciela stada. Wnioskodawca jest zdania, iż skoro właścicielem stada jest kontrahent to także ten podmiot jest właścicielem wyprodukowanego nasienia knurów. Do zakresu usługi w ramach zawartej umowy , które wykonuje Wnioskodawca należy także:

1. zabezpieczenie sanitarno-weterynaryjne miejsca przechowywania knurów,
2. pokrywanie kosztów leczenia knurów w przypadkach zachorowań losowych i zachorowań wynikłych z niewłaściwego przechowywania,
3. zabezpieczenie miejsca przechowywania knurów w sposób bezwzględnie uniemożliwiający bezpośredni kontakt ze zwierzętami z zewnątrz,
4. stosowanie się do zaleceń władz weterynaryjnych,
5. wykonywanie comiesięcznych raportów z eksploatacji knurów,
6. informowanie kontrahenta o przypadkach chorobowych i upadkach knurów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał:

Czynności, które Wnioskodawca wykonuje w ramach zawartej umowy dotyczące „właściwego utrzymania, żywienia" knurów:

1. Zapewnienie odpowiedniego standardu zgodnego z normami dobrostanu zwierząt,
2. Zapewnienie stanowisk (minimum 6m2/knura) indywidualnych,
3. Zapewnienie stałego dostępu do wody pitnej,
4. Utrzymanie czystości kojców zgodnie z zootechnicznymi normami higienicznymi poprzez codzienne usuwanie odchodów i wymianę ściółki - w tym przypadku trocin,
5. Zapewnienie dostępu do paszy zgodnie z normami żywienia,
6. Utrzymanie obsługi zootechnicznej do wykonywania powyższych prac,
7. Zapewnienie okresowych szczepień, badań oraz bieżącej obsługi i leczenia weterynaryjnego,
8. Zapewnienie okresowej oraz bieżącej dezynfekcji budynków.

Aby Wnioskodawca (dalej: X) mógł realizować umowę z Y musi posiadać stosowne pozwolenia na produkcję i dystrybucję nasienia knurów.

Uzyskanie tych pozwoleń wymaga posiadania odpowiedniego zaplecza, które jest pod stałą kontrolą Powiatowego Lekarza Weterynarii, który orzeka zgodność z przepisami prawa.

Aby taka zgodność wystąpiła zwierzęta utrzymywane w X muszą mieć zapewnione odpowiednie warunki zgodnie z tzw. „dobrostanem zwierząt”.

Aby to spełnić X musi posiadać szereg różnorodnych budynków:

1. budynek kwarantanny – w celu zabezpieczenia zwierząt przed możliwością zarażenia od zwierząt nowo przybyłych,
2. budynek izolatki – w celu odizolowania zwierząt podejrzanych o chorobę,
3. budynek inwentarski – utrzymanie stada zwierząt.

Budynki w X muszą spełniać następujące warunki:

• odpowiednia powierzchnia – 6 m2 na 1 sztukę,
• właściwa izolacja termiczna – ogrzewanie w okresie zimy,
• właściwe naświetlenie,
• kojce wyposażone w stały dostęp do wody pitnej,
• ściółkowy system utrzymania zwierząt,
• koryta lub karmiki do zadawania paszy,
• właściwa opieka weterynaryjna – zapobieganie i profilaktyka np. szczepienia, okresowe odrobaczanie, leczenie sztuk chorych.

Żywienie zgodne z warunkami zapotrzebowania na składniki odżywcze paszami pełnoporcjowymi. Dodatkowym elementem właściwego utrzymania zwierząt jest zabezpieczenie epizootyczne (ochrona obiektu przed przedostawaniem się do wewnątrz czynników chorobotwórczych).

Ponadto należy zaznaczyć, że umowa przewiduje prowadzenie przez X regularnej „produkcji” nasienia utrzymywanych knurów, na co składa się:

• pozyskiwanie ejakulatów,
• ocena jakości i przydatności do dalszej „obróbki" i rejestracji,
• rozrzedzenia,
• konfekcjonowania,
• schłodzenia,
• pakowania do pojemników (termoboxów),
• wysyłka.

Wszystko w reżimie procedur laboratoryjnych.

Rozliczenie między stronami polega na wyliczeniu wielkości opłaty w oparciu o iloraz ilości wyprodukowanych porcji nasienia oraz wartości określonej za jedną porcję w zależności od przedziału ilościowego na podstawie zapisów Umowy między stronami.

Wnioskodawca nie posiada opinii Głównego Urzędu Statystycznego dotyczącej klasyfikacji statystycznej dla świadczenia będącego przedmiotem wniosku.

(…)

W uzupełnieniu wniosku z 1 maja 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował opis świadczenia:

Przedmiotem wniosku jest świadczenie, które w ocenie Wnioskodawcy stanowi świadczenie kompleksowe.

Świadczenie przedstawione we wniosku składa się z dwóch elementów składowych tj.:

1. pozyskiwania, konfekcjonowania, przechowywania i dostarczania nasienia knurów oraz
2. przechowywaniu knurów na warunkach przewidzianych w umowie.

Wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie.

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość.

Wnioskodawca potwierdza, iż elementem dominującym świadczenia jest pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia knurów, a nie przechowywanie knurów w sposób zapewniający właściwe utrzymanie, żywienie i stan zdrowotny.

Głównym produktem powstającym w wyniku świadczenia kompleksowego są dawki inseminacyjne o określonych parametrach wytworzone według procedur laboratoryjnych dlatego umowa przewiduje w zasadzie rozliczenie według ilości pozyskanych dawek nasienia knurów. Natomiast utrzymywanie knurów ma na celu wyłącznie zachowanie „fizjologicznego potencjału produkcyjnego” dostosowanego do potrzeb.

Wnioskodawca potwierdza, iż elementem pomocniczym świadczenia jest przechowywaniu knurów na warunkach przewidzianych w umowie.

Właścicielem nasienia knurów pozyskiwanego, konfekcjonowanego, przechowywanego i dostarczanego przez Wnioskodawcę jest druga strona umowy. Wnioskodawca po pozyskaniu nasienia nie może dysponować nim tak jak właściciel.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

• w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT (podatek od towarów i usług). W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (pkt 22 wyroku),
• w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira wskazując, że: „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”. Rzecznik Generalna zauważyła także, że: „Jeżeli zespół świadczeń i czynności ustala cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31)”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Podkreślić należy, że w przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej dzielić na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie złożone. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, uwzględniając opis zawarty we wniosku oraz jego uzupełnieniach, należy wskazać, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, tj. pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia knurów oraz przechowywanie knurów na warunkach przewidzianych w umowie są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość.

Powyższe wynika z faktu, że – jak wskazano w opisie sprawy i co znajduje potwierdzenie w załączonych dokumentach – intencją Zamawiającego jest uzyskanie kompleksowej usługi. Usługi wykonywane w ramach świadczenia prowadzą do realizacji określonego celu – dostarczania nasienia knurów. Głównym bowiem produktem powstającym w wyniku świadczenia kompleksowego są dawki inseminacyjne o określonych parametrach wytworzone według procedur laboratoryjnych dlatego umowa przewiduje w zasadzie rozliczenie według ilości pozyskanych dawek nasienia knurów. Natomiast utrzymywanie knurów ma na celu wyłącznie zachowanie „fizjologicznego potencjału produkcyjnego” dostosowanego do potrzeb.

Zatem czynności, do wykonania których zobowiązany jest Wnioskodawca na mocy zawartej umowy, tj. pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia knurów oraz przechowywanie knurów na warunkach przewidzianych w umowie składają się na jedno świadczenie kompleksowe, gdzie świadczeniem głównym (dominującym) jest pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia knurów. Natomiast czynności polegające na przechowywaniu knurów na warunkach przewidzianych w umowie są czynnościami pomocniczymi, bez których realizacja świadczenia głównego jest niemożliwa.

Powyższe wywołuje skutki w zakresie jednolitego opodatkowania wszystkich czynności wchodzących w skład tego świadczenia, zgodnie z usługą główną (dominującą). W związku z powyższym, w dalszej części decyzji dokonano klasyfikacji oraz określono stawkę podatku od towarów i usług dla usługi pozyskiwania, konfekcjonowania, przechowywania i dostarczania nasienia knurów (usługi dominującej).

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja A „PRODUKTY ROLNICTWA, LEŚNICTWA, ŁOWIECTWA I RYBACTWA ORAZ USŁUGI WSPOMAGAJĄCE” obejmuje rośliny uprawne i produkty pochodzenia roślinnego, zwierzęta żywe i produkty pochodzenia zwierzęcego, produkty gospodarki leśnej, ryby i pozostałe produkty rybactwa oraz usługi związane z produkcją roślinną, chowem i hodowlą zwierząt, łowiectwem, leśnictwem i rybactwem oraz usługi schronisk dla zwierząt gospodarskich, bez zapewnienia opieki weterynaryjnej.

Sekcja ta nie obejmuje:

• mąki i mączki z roślin pastewnych, sklasyfikowanych w 10.91.20.0,
• drewna w postaci wiórów lub kawałków, sklasyfikowanego w 16.10.23.0,
• brykietów ze słomy, sklasyfikowanych w 16.29.25.0,
• rozłupanych pali i tyczek, sklasyfikowanych w 16.10.39.0,
• usług związanych z dystrybucją wody za pośrednictwem sieci wodociągowych oraz obsługą systemów irygacyjnych, sklasyfikowanych w 36.00.20.0,
• usług weterynaryjnych, włącznie ze szczepieniem zwierząt, sklasyfikowanych w 75.00.1,
• usług związanych z zagospodarowaniem terenów zieleni, sklasyfikowanych w 81.30.1,
• usług schronisk dla zwierząt domowych, bez zapewnienia opieki weterynaryjnej, sklasyfikowanych w 96.09.11.0.

W sekcji A zawarty jest m.in. dział 01 „PRODUKTY ROLNICTWA I ŁOWIECTWA ORAZ USŁUGI WSPOMAGAJĄCE”. Dział ten obejmuje:

• rośliny (w tym genetycznie zmodyfikowane) uprawiane na otwartych polach lub pod osłonami,
• zwierzęta (w tym genetycznie zmodyfikowane),
• produkty zwierzęce,
• zwierzęta łowne,
• sprzedaż przetworzonych lub nieprzetworzonych produktów rolnych bezpośrednio przez ich producenta,
• usługi związane z rolnictwem i łowiectwem, pozyskiwaniem zwierząt oraz usługi pokrewne.

Dział ten nie obejmuje:

• przetwórstwa produktów rolnych, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach działów 10, 11 i 12,
• robót ziemnych budowlanych wykonywanych na polach, np. orka warstwicowa gruntów rolnych (w celu utworzenia tarasów), drenaż, przygotowanie pól pod uprawę ryżu niełuskanego itp. sklasyfikowanych w odpowiednich grupowaniach Sekcji F,
• handlu produktami rolnymi, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji G,
• zagospodarowania terenów zieleni, sklasyfikowanego w 81.30.1.

Z kolei, w ww. dziale zostało wymienione grupowanie PKWiU 01.62.10.0 „Usługi wspomagające chów i hodowlę zwierząt gospodarskich”, które obejmuje m.in.: usługi wspomagające chów i hodowlę zwierząt gospodarskich świadczone na zlecenie, w zakresie: usług promujących wzrost produkcji zwierząt, opieki nad stadem, wypasania cudzego inwentarza, trzebienia kogutów, czyszczenia kojców, segregowania jaj, korekty racic, usuwania poroża, obcinania kiełków u prosiąt, kurtyzacji zwierząt gospodarskich (obcinanie ogonków), strzyżenia owiec, kolczykowania zwierząt, przygotowywania zwierząt do wystaw i pokazów, czyszczenia pomieszczeń gospodarskich (kurników, chlewów itp.), usług związanych ze sztucznym unasiennianiem, prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich

Uwzględniając powyższe, przedmiotowa usługa będąca przedmiotem analizy spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych grupowaniem PKWiU 01.62.10.0 „usługi wspomagające chów i hodowlę zwierząt gospodarskich świadczone na zlecenie”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy).

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 19 wskazano PKWiU ex 01.6 „Usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych – z wyłączeniem: usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich (PKWiU ex 01.62.10.0)”.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy przez oznaczenie ex rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Wymieniona we wniosku usługa mieści się w grupowaniu PKWiU 01.62.10.0 i nie jest usługą podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich. Zatem stawką właściwą dla tej usługi jest – na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 19 załącznika nr 3 do ustawy – stawka podatku w wysokości 8%.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43 300 Bielsko Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).