0111-KDIB3-1.4012.266.2021.2.AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2021 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokalu w ramach pierwszego zasiedlenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokalu w ramach pierwszego zasiedlenia.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 26 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 21 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.266.2021.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką osobową (jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej). Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług), a jej dochody są w całości opodatkowane na terytorium RP. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (41.20.Z).

Spółka w swej działalności działa jako deweloper, który buduje od podstaw budynki mieszkalne. Po zakończeniu budowy danego budynku, jest on oddawany do użytku (właściwy organ wydaje pozwolenie na użytkowanie budynku na wniosek Spółki).

Następnie Spółka prowadzi sprzedaż znajdujących się w ww. budynkach lokali stanowiących odrębne nieruchomości. Z własnością lokali stanowiących odrębne nieruchomości związane jest prawo do korzystania z miejsca postojowego w garażu podziemnym lub miejsca postojowego zewnętrznego.

Sprzedaż lokali następuje zarówno na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, jak i na rzecz przedsiębiorców (podmiotów prowadzących działalność gospodarczą).

Od momentu oddania budynku do użytkowania, do momentu zbycia lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość - na zbywany lokal nie są ponoszone wydatki, w tym m.in. na jego remont i wykończenie (a więc nie istnieją wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej lokalu). Sprzedaż następuje w stanie deweloperskim (potocznie mówiąc lokal stoi „pusty” i oczekuje na nabywcę chętnego do jego zakupu). W lokalu Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej (nie prowadzi tam biura, magazynu itp.).

Lokal wchodzi w skład aktywów Spółki (jest traktowany jako towar handlowy przeznaczony na sprzedaż, nie jest ujmowany w ewidencji środków trwałych). Lokal nie jest oddany w najem oraz nie jest przedmiotem innej umowy oddającej lokal w użytkowanie osobie trzeciej.

Ponadto w okresie 2 lat od dnia wydania przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, Spółka nie poniesie wydatków na ulepszenie lokalu, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które będą stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca chce uzyskać odpowiedź na pytania wymienione poniżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wydanie przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, stanowi rozpoczęcie użytkowania lokalu na potrzeby własne Spółki, a co za tym idzie czy stanowi pierwsze zasiedlenie lokalu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT?
2. Czy sprzedaż lokalu przez Spółkę po upływie 2 lat od dnia wydania przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, wydanie przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, nie stanowi rozpoczęcia użytkowania lokalu na potrzeby własne Spółki, a co za tym idzie nie stanowi pierwszego zasiedlenia lokalu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

W myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W niniejszej sprawie Spółka w swej działalności działa jako deweloper, który buduje od podstaw budynki mieszkalne. Po zakończeniu budowy danego budynku, jest on oddawany do użytku (właściwy organ wydaje pozwolenie na użytkowanie budynku na wniosek Spółki). Następnie Spółka prowadzi sprzedaż znajdujących się w ww. budynkach lokali stanowiących odrębne nieruchomości.

Od momentu oddania budynku do użytkowania, do momentu zbycia lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość - na zbywany lokal nie są ponoszone wydatki, w tym m.in. na jego remont i wykończenie. Sprzedaż następuje w stanie deweloperskim (potocznie mówiąc lokal stoi „pusty” i oczekuje na nabywcę chętnego do jego zakupu). W lokalu Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej (nie prowadzi tam biura, magazynu itp.).

Lokal wchodzi w skład aktywów Spółki (jest traktowany jako towar handlowy przeznaczony na sprzedaż, nie jest ujmowany w ewidencji środków trwałych). Lokal nie jest oddany w najem oraz nie jest przedmiotem innej umowy oddającej lokal w użytkowanie osobie trzeciej.

Powyższe świadczy o fakcie, że wydanie przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, nie stanowi rozpoczęcia użytkowania lokalu na potrzeby własne Spółki, a co za tym idzie nie stanowi pierwszego zasiedlenia lokalu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Nie sposób w tym wypadku mówić o rozpoczęciu użytkowania lokalu na potrzeby własne Spółki, skoro lokal stoi „pusty” i jedynie oczekuje na nabywcę chętnego do jego zakupu, nie jest on wykorzystywany w żaden sposób w działalności gospodarczej Spółki.

Ad.2.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, sprzedaż lokalu przez Spółkę po upływie 2 lat od dnia wydania przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wskazano w uzasadnieniu do stanowiska na pytanie nr 1, w niniejszej sprawie wydanie przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, nie stanowi rozpoczęcia użytkowania lokalu na potrzeby własne Spółki, a co za tym idzie nie stanowi pierwszego zasiedlenia lokalu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Ponadto w okresie 2 lat od dnia wydania przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, Spółka nie poniesie wydatków na ulepszenie lokalu, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które będą stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Powyższe oznacza, że sprzedaż lokalu po upływie 2 lat od dnia wydania przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a co za tym idzie dostawa taka jest wyłączona z możliwości zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przestawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie zatem z powołanymi przepisami, grunt jak i budynki i budowle spełniają definicje towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W konsekwencji, pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie lokalu, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia lokalu, poprzez jego używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca działa jako deweloper, który buduje od podstaw budynki mieszkalne. Po zakończeniu budowy danego budynku, jest on oddawany do użytku (właściwy organ wydaje pozwolenie na użytkowanie budynku na wniosek Spółki).

Następnie Spółka prowadzi sprzedaż znajdujących się w ww. budynkach lokali stanowiących odrębne nieruchomości. Sprzedaż lokali następuje zarówno na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, jak i na rzecz przedsiębiorców (podmiotów prowadzących działalność gospodarczą).

Od momentu oddania budynku do użytkowania, do momentu zbycia lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość - na zbywany lokal nie są ponoszone wydatki, w tym m.in. na jego remont i wykończenie (a więc nie istnieją wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej lokalu). Sprzedaż następuje w stanie deweloperskim (potocznie mówiąc lokal stoi „pusty” i oczekuje na nabywcę chętnego do jego zakupu). W lokalu Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej (nie prowadzi tam biura, magazynu itp.).

Lokal wchodzi w skład aktywów Spółki (jest traktowany jako towar handlowy przeznaczony na sprzedaż, nie jest ujmowany w ewidencji środków trwałych). Lokal nie jest oddany w najem oraz nie jest przedmiotem innej umowy oddającej lokal w użytkowanie osobie trzeciej. Ponadto w okresie 2 lat od dnia wydania przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, Spółka nie poniesie wydatków na ulepszenie lokalu, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które będą stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą rozstrzygnięcia kwestii czy wydanie przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, stanowi rozpoczęcie użytkowania lokalu na potrzeby własne Spółki, a co za tym idzie czy stanowi pierwsze zasiedlenie lokalu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT oraz czy sprzedaż lokalu przez Spółkę po upływie 2 lat od dnia wydania przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym znajduje się lokal, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zatem mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz ww. przepisy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do pierwszego zasiedlenia lokalu opisanego we wniosku przed jego sprzedażą. W opisie sprawy Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że sprzedawany lokal w wybudowanym budynku, dla którego właściwy organ wydał pozwolenie na użytkowanie będzie lokalem w stanie deweloperskim tj. lokal stoi „pusty” i oczekuje na nabywcę chętnego do jego zakupu a w sprzedawanym lokalu Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej - nie prowadzi tam biura, magazynu itp., ponadto lokal nie jest oddany w najem oraz nie jest przedmiotem innej umowy oddającej lokal w użytkowanie osobie trzeciej. Zatem fakt wydania przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku nie oznacza, że doszło do pierwszego zasiedlenia sprzedawanego przez Wnioskodawcę lokalu, gdyż lokal ten jak wynika z opisu sprawy nie był faktycznie użytkowany/zasiedlony przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż lokalu będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia. Tym samym dostawa przedmiotowego lokalu, o którym mowa we wniosku mimo, że upłynie okres dłuższy niż 2 lata od dnia wydania przez właściwy organ pozwolenia na użytkowanie budynku, w którym to lokal się znajduje nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż lokal ten nie był przedmiotem pierwszego zasiedlenia/używania i tym samym dostawa lokalu będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.