0111-KDIB3-1.4012.253.2021.2.MSO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2021 r. (data wpływu 30 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 ) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży 10 działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży 10 działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z 17 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 7 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012. 253.2021.1.MSO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem i prowadzi działy specjalne produkcji rolnej. Nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, ani on, ani jego żona. Wnioskodawca pozostaje z żoną w ustroju ustawowej wspólności majątkowej. Wnioskodawca wraz z żoną posiadają gospodarstwo rolne zgodnie z definicją ustawy o podatku rolnym. Jako rolnicy płacą składki KRUS. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej – szklarnie z kwiatami ciętymi. Działy specjalne zgłoszone są na Wnioskodawcę w związku z regulacją przepisów ustawy VAT (podatek od towarów i usług), które nakazują wybór jednej osoby reprezentującej wspólne gospodarstwo – jako podatnika VAT. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, nie korzystającym ze zwolnienia.

W roku 2015 wystąpiły u Wnioskodawcy i jego żony szkody górnicze zagrażające konstrukcjom szklarni. Wnioskodawca wraz z żoną zakupili wtedy 3 ha gruntu na powiększenie gospodarstwa rolnego. Grunty te miały być przeznaczone na przeniesienie szklarni w sytuacji, gdyby szkody górnicze nadal postępowały. Grunty te nigdy nie znalazły się w ewidencji środków trwałych w działach specjalnych produkcji rolnej. Na gruntach nie były prowadzone jakiekolwiek uprawy w związku z opcją przeznaczenia ich w razie takiej potrzeby pod nową lokalizację szklarni. Od 5 lat kopalnia znajduje sposób na zabezpieczenie obiektów w dotychczasowej lokalizacji. W roku 2020, gdy nastąpiła pandemia COVID-19 drastycznie spadła sprzedaż kwiatów – Wnioskodawca i jego żona odnotowali spadek o ok. 40-50%, koszty stałe natomiast się nie zmniejszyły. Koszty miesięczne kształtują się na poziomie 30-100 tys. zł (media, wynagrodzenia, sadzonki, środki ochrony roślin itp.). Niestety, jako rolnicy Wnioskodawca i jego żona nie kwalifikowali się na pomoc państwa, w ramach tarczy PFR pomimo, że zatrudniają pracowników tak, jak przedsiębiorcy. W związku z powyższym podjęli decyzję o sprzedaży części zakupionego gruntu. Wydzielili 1 ha i zaczęli poszukiwać nabywcy. Niestety nie udało się znaleźć kupca na taki areał. W agencji nieruchomości wskazano im, żeby dla szybkiej sprzedaży podzielili 1 ha na mniejsze działki. Wnioskodawca wraz z żoną podzielili zatem cały areał na 10 działek i wystawili do sprzedaży tych 10 działek.

Wnioskodawca nie odliczał podatku naliczonego w związku z zakupem gruntów lub ich użytkowaniem, ani w związku z pracami związanymi z wytyczaniem działek do sprzedaży.

Sprzedającym będzie Wnioskodawca i jego żona – tak jak nabyli.

Pismem z 17 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

Ad. 1)

Należy ewentualnie wskazać jakie konkretnie działki (należy podać numer, oznaczenia, powierzchnie) mają być przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży?

Odpowiedź: (…)

Ad. 2)

Jednoznaczne wskazanie, czy grunty, z których zostały wydzielone działki przeznaczone do sprzedaży, zostały zakupione w celu prowadzenia działalności gospodarczej, czy do majątku prywatnego?

Odpowiedź: Zakup nastąpił w chwili postępujących szkód spowodowanych działalnością (…) w sąsiedztwie gospodarstwa ogrodniczego tj. szklarni. Zakupiony grunt miał być zabezpieczeniem w razie wystąpienia konieczności przeniesienia szklarni i całego siedliska.

Ad. 3)

W jaki sposób grunty objęte zakresem wniosku były/są wykorzystywane od momentu nabycia do momentu sprzedaży?

Odpowiedź: Użytkowane rolniczo.

Ad. 4)

Czy grunty, z których wydzielone zostały działki przeznaczone do sprzedaży były wykorzystywane przez cały okres ich posiadania (tj. od momentu jej nabycia do momentu planowanej dostawy) na cele prywatne (osobiste), jeśli tak to jakie konkretnie cele prywatne zaspokajały i w jakim okresie?

Odpowiedź: Uprawa roli, aby nie dopuścić do powstania odłogu. Grunty nie przyczyniały się do poprawy dochodowości gospodarstwa. Wnioskodawca nadmienia, że grunty są słabej klasy.

Ad. 5)

Czy grunty będące przedmiotem zapytania, były/są wykorzystywane w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.)?

Odpowiedź: Nie.

Ad. 6)

Czy ww. grunty były/są udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy? Czy były to umowy odpłatne i w jakim czasie obowiązywały?

Odpowiedź: Nie.

Ad. 7)

Czy dla gruntów będących przedmiotem zapytania był/jest/będzie wniesiony wniosek o zmianę przeznaczenia w Miejscowym Planie Zagospodarowania przestrzennego?

Odpowiedź: Teren, na którym znajduje się grunt nie jest objęty obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego.

Ad. 8)

Czy została/zostanie podpisana umowa przedwstępna z kupującymi, a jeżeli tak, to czy zostaną ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działek na nabywców? Jeśli tak, należy wskazać konkretnie jakie to warunki?

Odpowiedź: Nie.

Ad. 9)

Czy kupującym zostało/zostanie udzielone pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w imieniu Wnioskodawcy? Jeśli tak to należy wskazać w jakim zakresie.

Odpowiedź: Nie.

Grunt jest jedynie oferowany przez pośrednika nieruchomości, który ma zgodę do pośredniczenia w sprzedaży i oferowania działki na swoim portalu.

Ad. 10

Czy w stosunku do gruntów będących przedmiotem zapytania podejmowane były/są jakiekolwiek czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych zmierzające do podniesienia wartości lub uatrakcyjnienia ww. gruntu np. budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne, ogrodzenie działki, itp.? Jeśli tak to jakie oraz kiedy i w jakim celu?

Odpowiedź: Ponieważ działki nie są dla nikogo atrakcyjne ze względu na brak wody, dlatego 01 marca 2021 r. złożony został wniosek o podłączenie do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.

Ad. 11)

Czy dla gruntów będących przedmiotem sprzedaży, została/zostanie na dzień sprzedaży wydana decyzja o warunkach zabudowy? Jeżeli tak, to należy wskazać:

1. kiedy decyzja została/będzie wydana?
2. jakie przeznaczenie działki określa wydana decyzja?
3. z czyjej inicjatywy nastąpiło/nastąpi wydanie decyzji o warunkach zabudowy?

Odpowiedź: Tak

1. została wydana 19 kwietnia 2019 r.,
2. zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
3. decyzja została wydana z up. Wójta Gminy na wniosek właściciela.

Ad. 12)

Czy Wnioskodawca dokonywał sprzedaży gruntów w przeszłości? Jeśli tak, należy wskazać kiedy i w jakiej ilości?

Odpowiedź: Nie.

Ad. 13)

Na jakie cele zostaną przeznaczone środki ze sprzedaży działki? (w szczególności czy zostaną przeznaczone na zakup innych nieruchomości).

Środki ze sprzedaży działki przeznaczone byłyby na inwestycje w gospodarstwie z których Wnioskodawca zrezygnował ze względu na COVID-19, tym bardziej, że jako rolnicy wraz z żoną nie kwalifikowali się na pomoc państwa w ramach tarcz PFR.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy sprzedaż 10 wydzielonych działek jako składnika majątku osobistego nie będzie podlegała pod opodatkowanie podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż 10 wydzielonych działek stanowiących majątek osobisty nie będzie podlegała pod regulacje ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca pisze, cyt.: „Grunty zakupione ponad 5 lat temu – wtedy nabyte w związku z prowadzoną działalnością rolniczą i ogrodniczą, będące jedynie zabezpieczeniem rozliczeń osobistych – teraz zostaną sprzedawane w celu pokrycia osobistych strat poniesionych w związku z COVID-19. Nie mając wyboru, Wnioskodawca musi sprzedać ten grunt. Podział na 10 działek spowodowany jest tym, żeby sprzedać szybko i żeby w ogóle sprzedać, gdyż nie było jakiegokolwiek zainteresowania tak dużą powierzchnią jak 1 ha.

W odniesieniu do tej osobistej transakcji zmierzającej do odzyskania środków pieniężnych w celu pokrycia strat finansowych – Wnioskodawca nie spełnia definicji podatnika zawartej w art. 15 ustawy VAT”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), zwanej dalej k.r.o., z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 k.r.o., oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o., zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne np. w akcie notarialnym dokumentującym nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 k.r.o., oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem przedmiotem dokonywanej dostawy/lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne więc dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z ww. orzeczenia TSUE wynika, że w wypadku gdy dana osoba podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy, wówczas należy ją uznać za podatnika z tytułu sprzedaży nieruchomości, gdyż sprzedaż nie następuje w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W konsekwencji, w kwestii zaliczenia transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne jako wykonywanej w ramach działalności gospodarczej kryterium decydującym jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, wystąpienie do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i uzyskanie takiej decyzji przed sprzedażą, wykonywanie czynności zmierzających do podniesienia wartości nieruchomości, np. uzbrojenie terenu, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. W konsekwencji, dostawę nieruchomości należy uznać za objętą podatkiem VAT pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Konsekwentnie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

Wobec przywołanej wyżej definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy należy uznać, że prowadzenie działalności rolniczej (art. 2 pkt 15 ustawy) stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem i dodatkowo prowadzi działy specjalne produkcji rolnej – szklarnie z kwiatami ciętymi. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, nie korzystającym ze zwolnienia. W roku 2015 Wnioskodawca z żoną zakupił 3 ha gruntu na powiększenie gospodarstwa rolnego. Grunty te miały być przeznaczone na przeniesienie szklarni w sytuacji, gdyby szkody górnicze nadal postępowały. Grunty te nigdy nie znalazły się w ewidencji środków trwałych. Na gruntach nie były prowadzone jakiekolwiek uprawy w związku z opcją przeznaczenia ich w razie takiej potrzeby pod nową lokalizację szklarni. W roku 2020, gdy nastąpiła pandemia COVID-19 drastycznie spadła sprzedaż kwiatów o ok. 40-50%, koszty stałe natomiast się nie zmniejszyły. W związku z powyższym Wnioskodawca wraz z żoną podjął decyzję o sprzedaży części zakupionego gruntu. Został wydzielony 1 ha gruntów, jednakże nie udało się znaleźć kupca na taki areał. W związku z czym grunt został podzielony na kolejne 10 działek o nr ewidencyjnych : (…). Wnioskodawca w ramach rozliczeń działalności opodatkowanej nie odliczał podatku naliczonego w związku z zakupem gruntów lub ich użytkowaniem, ani w związku z pracami związanymi z wytyczaniem działek do sprzedaży. Grunty od momentu nabycia do momentu sprzedaży były użytkowane rolniczo. Sprzedającym będzie Wnioskodawca wraz z żoną – tak jak nabyli. Grunt jest oferowany przez pośrednika nieruchomości, który ma zgodę do pośredniczenia w sprzedaży i oferowania działki na swoim portalu. 1 marca 2021 został złożony wniosek o podłączenie do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Dla gruntu została wydana 19 kwietnia 2019 r. decyzja o warunkach zabudowy określająca zabudowę mieszkaniowa jednorodzinną. Decyzja została wydana z upoważnienia Wójta Gminy na wniosek właściciela. Jak wskazuje Wnioskodawca środki ze sprzedaży działki przeznaczone byłyby na inwestycje w gospodarstwie.

Na podstawie tak przedstawionego opisu, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy sprzedaż 10 wydzielonych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z okoliczności sprawy grunty, z których zostały wydzielone działki będące przedmiotem zapytania, zostały zakupione celem prowadzenia na nich w przyszłości szklarni (działy specjalne produkcji rolnej). Zatem należy przyjąć, że przedmiotowe działki stanowią majątek gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy, z tytułu którego jest zarejestrowanym czynnym podatkiem VAT.

Ponadto nie bez znaczenia pozostaje fakt, że Wnioskodawca wraz z żoną podjęli czynności zmierzające do sprzedaży działek. Pierwszą z nich było zwrócenie się do agencji nieruchomości. Następnie za jej radą Wnioskodawca dokonał podziału gruntu na 10 działek. Kolejno Wnioskodawca podjął czynności polegające na podłączeniu działek do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz w dniu 19 kwietnia 2021 r. została wydana na wniosek Wnioskodawcy decyzja o warunkach zabudowy. Czynności te poczynione przez Wnioskodawcę na nieruchomość przyczyniły się do wzrostu jej wartości.

Mając na względzie obowiązujące przepisy oraz tezy wynikające orzeczeń w sprawach C-180/10 i C-181/10 nie można uznać, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa niezabudowanych działek o nr (…) będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wyraźnie wynika, że nastąpił ciąg kolejno następujących po sobie zdarzeń, które wskazują, że Wnioskodawca zachował się jak podmiot profesjonalnie trudniący się obrotem nieruchomościami. Nie można zatem przyjąć, że sposób postępowania Wnioskodawcy świadczy o rozporządzaniu majątkiem osobistym.

Zatem stwierdzić należy, że dostawa ww. działek – które jak wskazał sam Wnioskodawca, miały być przeznaczone na prowadzenie przedsiębiorstwa rolnego, będzie nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a co za tym idzie Wnioskodawca z tytułu tej czynności będzie działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że dostawa działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług zawierają pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas za podatnika jest uważana osoba, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym stanowi art. 96 ust. 1 ustawy. Przy tym, przepisy ustawy w art. 96 ust. 2 wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy przy sprzedaży produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

W tym miejscu należy zauważyć, że ani przytoczone powyżej przepisy, ani inne regulacje zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług nie wskazują jednoznacznie, która z osób prowadzących gospodarstwo rolne powinna złożyć odpowiednie zgłoszenie rejestracyjne w celu rozliczania podatku VAT związanego z prowadzonym gospodarstwem rolnym.

Powołane przepisy podatkowe wskazują jedynie, że tylko jeden ze współmałżonków może być podatnikiem z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego i to on będzie miał prawo do rozliczania VAT należnego z tytułu sprzedaży i uprawniony będzie do odliczania podatku naliczonego.

W analizowanej sytuacji istotny jest fakt, że to Wnioskodawca posiada status podatnika VAT czynnego z tytułu prowadzenia wspólnego gospodarstwa rolnego, w którym jak wcześniej już ustalono przedmiotowe działki były/ są/ będą od momentu nabycia do momentu sprzedaży wykorzystywane rolniczo. To Wnioskodawca jest w sensie ekonomicznym właścicielem tych działek i to on dokona w efekcie dostaw ww. działek – przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jako właściciel. Zatem, to Wnioskodawca będzie podatnikiem z tytułu dostawy opisanych działek i dokona odpłatnej dostawy gruntu podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym uzasadnieniem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.