0114-KDIP1-3.4012.114.2021.2.MPE

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 5 lutego 2021 r. (data wpływu 20 lutego 2021 r.) uzupełnionym pismem z 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 23 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr 04-KDIP1-3.4012.4.2021.1.MPE z 6 kwietnia 2021 r. (doręczone 13 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy i Zainteresowanych za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy i Zainteresowanych za podatnika podatku VAT. Złożony wniosek uzupełniono pismem z 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 23 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr 04-KDIP1-3.4012.4.2021.1.MPE z 6 kwietnia 2021 r. (doręczone 13 kwietnia 2021 r.).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana J. B.
• Zainteresowanych niebędących stroną postępowania: Pana P. B. Panią M. B.

przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca oraz Jego zmarła żona nabyli w 2006 roku, na podstawie dwóch aktów notarialnych, działki gruntu oznaczone numerami 1, 2, 4, 5 oraz 3 (dalej jako: „Nieruchomość”). W 2006 roku działki oznaczone numerami 1, 2, 5 oraz 3 były działkami rolnymi, zaś działka oznaczona numerem 4 była działką przeznaczoną pod zabudowę jednorodzinną.

Wnioskodawca wraz z małżonką ww. działki gruntu nabyli z przeznaczeniem na cele osobiste, to jest z przeznaczeniem na wybudowanie domów dla siebie oraz dla dwójki swoich dzieci. Z uwagi na to, że dzieci Wnioskodawcy tj. Zainteresowany nr 1 (P. B. - syn Wnioskodawcy) oraz Zainteresowany nr 2 (M. B. - córka Wnioskodawcy) nie byli zainteresowani posiadaniem domów na terenie ww. działek, Wnioskodawca wraz z żoną nie wykluczyli, iż część z ww. nieruchomości zostanie przez nich sprzedana. W związku z powyższym w 2008 r. działki gruntu oznaczone numerami 4 oraz 5 zostały podzielone na 15 działek.

Małżonka Wnioskodawcy zmarła w 2013 roku.

W wyniku dziedziczenia współwłaścicielami ww. działek gruntu zostali: Wnioskodawca w udziale wynoszącym 4/6 części oraz Zainteresowany nr 1 (syn Wnioskodawcy) w udziale wynoszącym 1/6 części, a także Zainteresowany nr 2 (córka Wnioskodawcy) w udziale wynoszącym 1/6 części.

Z uwagi na to, iż pojawiła się możliwość uzbrojenia powstałych w wyniku podziału działek gruntu współwłaściciele tj. Wnioskodawca oraz Zainteresowany nr 1 i Zainteresowany nr 2 podjęli decyzję o wykonaniu przyłącza wodociągowego (w 2013 roku) oraz przebudowę sieci energetycznej (w 2014 roku). W związku z opisaną powyżej przebudową sieci energetycznej Wnioskodawca oraz Zainteresowani w 2014 roku ustanowili służebność przesyłu na rzecz B.

Wnioskodawca, za zgodą pozostałych współwłaścicieli, wybudował w 2015 r. na jednej z działek, które powstały po podziale działek o numerach 4 i 5, budynek mieszkalny z przeznaczeniem do celów osobistych.

Wnioskodawca oraz Zainteresowani są osobami fizycznymi i jako osoby fizyczne nie prowadzą działalności gospodarczej. Wnioskodawca oraz Zainteresowani prowadzą działalność zarobkową w ramach spółki jawnej. Zaznaczyć jednak należy, że nieruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej ww. spółki jawnej.

Nieruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek nie były również wydzierżawiane, jak również nie były przedmiotem najmu oraz nie były przedmiotem innych umów o charakterze podobnym do wyżej wymienionych.

Nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego („MPZP”). Zgodnie z MPZP Nieruchomość, jest położona na terenach przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną o charakterze wiejskim i usług różnych.

Wnioskodawca oraz Zainteresowani nie mając świadomości, że mogą zostać uznani za osoby profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami, aby sprzedać działki powstałe w wyniku podziału działki nr 4 i 5 ogłosili zamiar sprzedaży poszczególnych działek gruntu.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca oraz Zainteresowani dokonali sprzedaży dwóch z piętnastu działek gruntu wraz z udziałem we współwłasności działki gruntu, która zapewnia dojazd do tych działek. W ocenie Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych sprzedaż nastąpiła oraz ewentualnie będzie następowała w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca oraz Zainteresowani korzystają bowiem z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, ponieważ:

• Współwłaściciele (Wnioskodawca oraz Zainteresowani) zamierzają grunt sprzedawać okazjonalnie;
• Współwłaściciele (Wnioskodawca oraz Zainteresowani) przed sprzedażą nieruchomości nie będą występowali o wydanie pozwolenia na budowę;
• Nieruchomość nie była nigdy przedmiotem dzierżawy;
• Współwłaściciele (Wnioskodawca oraz Zainteresowani) nigdy nie użytkowali Nieruchomości bądź jej jakiejkolwiek części w sposób inny niż opisany powyżej.

Wnioskodawca oraz Zainteresowani poza opisaną powyżej sprzedażą dokonywali innych sporadycznych sprzedaży gruntów. Wnioskodawca oraz Zainteresowani środki pozyskane ze sprzedaży ww. dwóch działek gruntu przeznaczyli na cele osobiste. Środki pozyskane ze sprzedaży pozostałych części Nieruchomości Wnioskodawca oraz Zainteresowani również przeznaczą na cele osobiste.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że przedmiotem wniosku są działki o numerach: 5/1 oraz 4/4, 5/2, 4/1, 4/2, 4/3, 4/5, 4/6, 4/7, 4/8, 5/4.

Sprzedane zostały działki o numerach: 5/1 oraz 4/4.

Przedmiotem dalszej ewentualnej sprzedaży będą działki na tym samym terenie o numerach: 5/2, 4/1, 4/2, 4/3, 4/5, 4/6, 4/7, 4/8, 5/4.

W chwili obecnej na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego wszystkie działki przeznaczone są pod zabudowę jednorodzinną o charakterze wiejskim i usług różnych, oznaczonych w planie symbolem MN3/U. Działki nigdy nie były wykorzystywane przez Zainteresowanych do żadnych celów.

Na terenie działek nie dokonywano - poza tymi, które zostały opisane we wniosku - żadnych nakładów podnoszących atrakcyjność i przydatność działek. Zainteresowani nie zamierzają również dokonywać żadnych nakładów (czynności) na przedmiotowe działki, które podniosłyby atrakcyjność i przydatność działek.

W odniesieniu do wszystkich działek objętych przedmiotem wniosku (zarówno sprzedanych jak i będących przedmiotem sprzedaży) obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony uchwałą nr (`(...)`)/98 Rady Miejskiej w (`(...)`) z dnia 19 czerwca 1998 r. W planie działki przeznaczone są pod zabudowę jednorodzinną o charakterze wiejskim i usług różnych, oznaczonych w planie symbolem MN3/U.

Z posiadanych przez Zainteresowanych informacji wynika, że o uchwalenie ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wystąpiła Gmina (`(...)`).

Odnośnie przedmiotowych działek jak również dla pozostałych nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

W sprawie zamiaru sprzedaży Zainteresowani nie korzystali poza portalem „(`(...)`)” z żadnego innego portalu ani biur pośrednictwa i nie podejmowali również innych działań marketingowych.

Poza zbyciem opisanych we wniosku dwóch działek (działek o numerach: 5/1 oraz 4/4) i udziału we współwłasności w drodze zapewniającej dojazd do ww. działek, jedynie Pan J. B. w przeszłości zbywał działki. Pan J. B. w przeszłości zbywał działki w miejscowości (`(...)`), które kupił w udziale ze wspólnikiem, w związku z prowadzoną wraz ze wspólnikiem działalnością gospodarczą, w celu poszerzenia terenu prowadzonego przez Pana J. B. oraz jego wspólnika przedsięwzięcia gospodarczego w postaci „Cegielni”. Z uwagi na zmianę planów biznesowych, a także w związku z decyzją wspólników o likwidacji ww. działalności oraz w związku z niewykorzystaniem terenów pod powiększenie i usprawnienie ww. działalności gospodarczej, opisana powyżej nieruchomość w Słupnie została podzielona przez wspólników na 22 działki, które sprzedano w 2005 r. Pan J. B. w związku z wyżej opisaną sprzedażą zarejestrował się w 2005 r. jako podatnik podatku VAT. Po sprzedaży działek w 2006 roku Pan J. B. wyrejestrował się jako podatnik podatku VAT.

Zainteresowani nie zawierali z nabywcami umów przedwstępnych, a także nie planują zawierania takich umów w przyszłości. Zainteresowani nie udzielali pełnomocnictw w żadnej sprawie, a także nie planują udzielać pełnomocnictw w przyszłości.

Nabywca nie miał udostępnionego terenu przed zakupem i sporządzeniem aktu notarialnego. Zainteresowani nie planują też udostępniać terenu w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż Nieruchomości (opisanych powyżej działek gruntu) nabytych w części w drodze dziedziczenia po żonie oraz w drodze dziedziczenia po zmarłej matce, które obecnie stanowią majątek własny Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych spowoduje, że Wnioskodawca oraz Zainteresowani nabędą status podatnika VAT i będą zobowiązani naliczyć i odprowadzić podatek VAT z tytułu dokonanych już czynności oraz ewentualnych czynności, których zamierzają dokonać w przyszłości?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych z tytułu dokonanych już transakcji oraz ewentualnych, planowanych transakcji sprzedaży Nieruchomości (opisanych powyżej działek gruntu) nie działali oraz nie będą działali w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, brak tego przymiotu pozbawia zarówno Wnioskodawcę jak i Zainteresowanych cech podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie sprzedaży tej nieruchomości, a sprzedaż tej nieruchomości cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych transakcja sprzedaży Nieruchomości (opisanych powyżej działek gruntu), nie będzie podlegała przepisom prawa podatkowego w zakresie podatku VAT i tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu wyżej wymienionemu podatkowi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu zarobku w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Jak wskazano wyżej nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż nieruchomości nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy jest ona dokonywana przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej TSUE) w sprawach C-180/10 i C-181/10 Trybunał stwierdził, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo TSUE stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nie będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2006 roku nabył wraz z żoną Nieruchomość. Następnie w drodze dziedziczenia po żonie Wnioskodawca otrzymał udział wynoszący 4/6 części we współwłasności Nieruchomość. Pozostałe udziały nabyły dzieci Wnioskodawcy - Zainteresowani w niniejszym postępowaniu. Część Nieruchomości uległa podziałowi i ta część była przedmiotem dwóch umów sprzedaży. Należy zauważyć, że Wnioskodawca oraz Zainteresowani nie wykorzystywali Nieruchomości dla celów zarobkowych. Jak wskazał Wnioskodawca oraz Zainteresowani Nieruchomość została przez nich przyjęta w spadku. Nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była nigdy przedmiotem dzierżawy, czy też umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca oraz Zainteresowani nie użytkowali Nieruchomości. Wnioskodawca oraz Zainteresowani nigdy nie występowali z wnioskami o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości, czy też z wnioskiem o uzyskanie decyzji o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej. Wnioskodawca oraz Zainteresowani nie zamierzają ponosić jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem Nieruchomości do sprzedaży zmierzających do wzrostu wartości nieruchomości. Wnioskodawca oraz Zainteresowani zamierzają Nieruchomość sprzedać okazjonalnie.

Jak podał Wnioskodawca oraz Zainteresowani w 2020 r. zostały zawarte dwie umowy sprzedaży, obejmujące działki powstałe po podziale działki 4 i 5. Środki uzyskane z ww. sprzedaży zostały przeznaczone przez Wnioskodawcę oraz Zainteresowanych na cele osobiste. Środki pozyskane z ewentualnej dalszej sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca oraz Zainteresowani przeznaczą również na cele osobiste.

Wobec powyższego uznać należy, że dokonana, a także planowana sprzedaż działek nie stanowiła i nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego - charakteru takiej działalności).

To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym nie można uznać sprzedaży dwóch działek przez Wnioskodawcę oraz Zainteresowanych za przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji stwierdzić należy, że dokonana w 2020 r. sprzedaż działek wydzielonych z działek nr 4 i 5 wchodzących w skład Nieruchomości nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie z tytułu tej sprzedaży Wnioskodawca oraz Zainteresowani nie stali się podatnikami VAT. Podobnie będzie również w razie ewentualnej przyszłej sprzedaży. Także ta sprzedaż nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie z tytułu przyszłej ewentualnej sprzedaży Wnioskodawca oraz Zainteresowani nie staną się podatnikami VAT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca oraz Zainteresowani wnoszą o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym miejscu należy przywołać orzeczenie z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że: „(…) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I-3013, pkt 32). Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz jego zmarła żona nabyli w 2006 roku, na podstawie dwóch aktów notarialnych, działki gruntu oznaczone numerami 1, 2, 4, 5 oraz 3. W 2006 roku działki oznaczone numerami 1, 2, 5 oraz 3 były działkami rolnymi, zaś działka oznaczona numerem 4 była działką przeznaczoną pod zabudowę jednorodzinną. Wnioskodawca wraz z małżonką ww. działki gruntu nabyli z przeznaczeniem na cele osobiste, na wybudowanie domów dla siebie oraz dla dwójki swoich dzieci. Z uwagi na to, że dzieci Wnioskodawcy tj. Zainteresowany nr 1 (syn Wnioskodawcy) oraz Zainteresowany nr 2 (córka Wnioskodawcy) nie byli zainteresowani posiadaniem domów na terenie ww. działek, Wnioskodawca wraz z żoną nie wykluczyli, iż część z ww. nieruchomości zostanie przez nich sprzedana. W związku z powyższym w 2008 r. działki gruntu oznaczone numerami 4 oraz 5 zostały podzielone na 15 działek. Małżonka Wnioskodawcy zmarła w 2013 roku.

W wyniku dziedziczenia współwłaścicielami ww. działek gruntu zostali: Wnioskodawca w udziale wynoszącym 4/6 oraz Zainteresowany nr 1 (syn Wnioskodawcy) w udziale wynoszącym 1/6, a także Zainteresowany nr 2 (córka Wnioskodawcy) w udziale wynoszącym 1/6.

Z uwagi na to, iż pojawiła się możliwość uzbrojenia powstałych w wyniku podziału działek gruntu współwłaściciele tj. Wnioskodawca oraz Zainteresowany nr 1 i Zainteresowany nr 2 podjęli decyzję o wykonaniu przyłącza wodociągowego (w 2013 roku) oraz przebudowę sieci energetycznej (w 2014 roku). W związku z opisaną powyżej przebudową sieci energetycznej Wnioskodawca oraz Zainteresowani w 2014 roku ustanowili służebność przesyłu na rzecz B.

Wnioskodawca, za zgodą pozostałych współwłaścicieli, wybudował w 2015 r. na jednej z działek, które powstały po podziale działek o numerach 4 i 5, budynek mieszkalny z przeznaczeniem do celów osobistych.

Wnioskodawca oraz Zainteresowani są osobami fizycznymi i jako osoby fizyczne nie prowadzą działalności gospodarczej. Wnioskodawca oraz Zainteresowani prowadzą działalność zarobkową w ramach spółki jawnej. Nieruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek, nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej ww. spółki jawnej.

Nieruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek, nie były również wydzierżawiane, jak również nie były przedmiotem najmu oraz nie były przedmiotem innych umów o charakterze podobnym do wyżej wymienionych.

Nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym jest położona na terenach przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną o charakterze wiejskim i usług różnych.

Wnioskodawca oraz Zainteresowani, aby sprzedać działki powstałe w wyniku podziału działki nr 4 i 5 ogłosili zamiar sprzedaży poszczególnych działek gruntu. Do dnia złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca oraz Zainteresowani dokonali sprzedaży dwóch z piętnastu działek gruntu wraz z udziałem we współwłasności działki gruntu, która zapewnia dojazd do tych działek. Sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca oraz Zainteresowani zamierzają sprzedawać grunt okazjonalnie. Przed sprzedażą nieruchomości nie będą występowali o wydanie pozwolenia na budowę. Nieruchomość nie była nigdy przedmiotem dzierżawy. Wnioskodawca oraz Zainteresowani nigdy nie użytkowali Nieruchomości bądź jej jakiejkolwiek części w sposób inny niż opisany powyżej. Wnioskodawca oraz Zainteresowani środki pozyskane ze sprzedaży ww. dwóch działek gruntu przeznaczyli na cele osobiste. Środki pozyskane ze sprzedaży pozostałych części nieruchomości Wnioskodawca oraz Zainteresowani również przeznaczą na cele osobiste.

Przedmiotem wniosku są działki o numerach: 5/1 oraz 4/4, 5/2, 4/1, 4/2, 4/3, 4/5, 4/6, 4/7, 4/8, 5/4. Sprzedane zostały działki o numerach: 5/1 oraz 4/4. Przedmiotem dalszej ewentualnej sprzedaży będą działki na tym samym terenie o numerach: 5/2, 4/1, 4/2, 4/3, 4/5, 4/6, 4/7, 4/8, 5/4.

W chwili obecnej na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego wszystkie działki przeznaczone są pod zabudowę jednorodzinną o charakterze wiejskim i usług różnych, oznaczonych w planie symbolem MN3/U. Z posiadanych przez Zainteresowanych informacji wynika, że o uchwalenie ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wystąpiła Gmina (`(...)`). Odnośnie przedmiotowych działek nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Działki nigdy nie były wykorzystywane przez Zainteresowanych do żadnych celów. Na terenie działek nie dokonywano - poza tymi, które zostały opisane we wniosku - żadnych nakładów podnoszących atrakcyjność i przydatność działek. Zainteresowani nie zamierzają również dokonywać żadnych nakładów (czynności) na przedmiotowe działki, które podniosłyby atrakcyjność i przydatność działek.

W sprawie zamiaru sprzedaży Zainteresowani nie korzystali poza portalem „(`(...)`)” z żadnego innego portalu ani biur pośrednictwa i nie podejmowali również innych działań marketingowych.

Poza zbyciem opisanych we wniosku dwóch działek (działek o numerach: 5/1 oraz 4/4) i udziału we współwłasności w drodze zapewniającej dojazd do ww. działek, jedynie Wnioskodawca w przeszłości zbywał działki, które kupił w udziale ze wspólnikiem, w związku z prowadzoną wraz ze wspólnikiem działalnością gospodarczą, w celu poszerzenia terenu cegielni. Z uwagi na zmianę planów biznesowych, a także w związku z decyzją wspólników o likwidacji ww. działalności oraz w związku z niewykorzystaniem terenów pod powiększenie i usprawnienie ww. działalności gospodarczej, opisana powyżej nieruchomość została podzielona przez wspólników na 22 działki, które sprzedano w 2005 r. Wnioskodawca w związku z wyżej opisaną sprzedażą zarejestrował się w 2005 r. jako podatnik podatku VAT a po ich sprzedaży w 2006 roku wyrejestrował się jako podatnik podatku VAT.

Zainteresowani nie zawierali z nabywcami umów przedwstępnych, a także nie planują zawierania takich umów w przyszłości. Zainteresowani nie udzielali pełnomocnictw w żadnej sprawie, a także nie planują udzielać pełnomocnictw w przyszłości.

Nabywca nie miał udostępnionego terenu przed zakupem i sporządzeniem aktu notarialnego. Zainteresowani nie planują też udostępniać terenu w przyszłości.

Wątpliwości Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą kwestii, uznania Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych za podatników podatku VAT, z tytułu dokonanych już czynności sprzedaży opisanych działek oraz ewentualnej dalszej ich sprzedaży.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych należy dokonać analizy, czy w okolicznościach opisanych we wniosku są Oni podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W związku z powyższym należy wskazać, że elementami przesądzającymi o uznaniu transakcji sprzedaży nieruchomości za prowadzenie działalności gospodarczej jest całokształt działań, jakie Wnioskodawca i Zainteresowani podjęli/podejmą w odniesieniu do przedmiotowych działek w związku z dokonanymi i planowanymi działaniami. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca wraz z żoną dokonali w 2008 roku podziału działek nr 4 i 5 na 15 działek. Po śmierci żony Wnioskodawcy w 2013 roku właścicielami niniejszych działek w drodze dziedziczenia stali się Wnioskodawca oraz Zainteresowani (syn i córka Wnioskodawcy) w przysługujących Im udziałach. Szczególnie istotny w kontekście przywołanego wyżej orzeczenia TSUE, jest fakt, że w sytuacji kiedy pojawiła się możliwość uzbrojenia powstałych w wyniku podziału działek gruntu współwłaściciele tj. Wnioskodawca oraz Zainteresowani podjęli decyzję o wykonaniu przyłącza wodociągowego (w 2013 roku) oraz przebudowę sieci energetycznej (w 2014 roku) z ustanowieniem służebności przesyłu na rzecz B.. Poniesienie wydatków na wybudowanie sieci wodociągowej jak i przebudowę sieci energetycznej na działkach przeznaczonych do sprzedaży jest istotnym elementem, przesądzającym o uznaniu transakcji sprzedaży tych działek za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, że wybudowanie sieci wodociągowej jak i przebudowa sieci energetycznej jest kosztowną inwestycją, która nie została poniesiona przez Wnioskodawcę oraz Zainteresowanych na Ich własne potrzeby mieszkaniowe. Jak wynika z opisu sprawy ww. czynności zostały dokonane w 2013 i 2014 roku na działkach powstałych po podzieleniu działek nr 4 i 5. Wnioskodawca, za zgodą pozostałych współwłaścicieli, wybudował w 2015 r. na jednej z działek, które powstały po podziale działek nr 4 i 5, budynek mieszkalny z przeznaczeniem do celów osobistych. Zatem uznać należy, że wybudowanie sieci wodociągowej jak i przebudowa sieci energetycznej w 2013 i 2014 roku jednoznacznie wskazują na zamiar sprzedaży przez Wnioskodawcę oraz Zainteresowanych opisanych działek w sposób profesjonalny i z zyskiem, bowiem Wnioskodawca oraz Zainteresowani podjęli ww. czynności, których celem było uatrakcyjnienie i przygotowanie przedmiotowych działek do sprzedaży. W przeciwnym bowiem razie ponoszenie wskazanych w opisie sprawy nakładów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

Z opisu sprawy wynika również, że Wnioskodawca oraz Zainteresowani, aby sprzedać działki powstałe w wyniku podziału działek nr 4 i 5 ogłosili zamiar sprzedaży poszczególnych działek gruntu na portalu „(`(...)`)”. Poza zbyciem opisanych we wniosku dwóch działek (działek o nr 5/1 oraz 4/4) i udziału we współwłasności w drodze zapewniającej dojazd do ww. działek, jedynie Wnioskodawca w przeszłości zbywał działki, które kupił w udziale ze wspólnikiem, w związku z prowadzoną wraz ze wspólnikiem działalnością gospodarczą. Z uwagi na decyzję wspólników o likwidacji ww. działalności nieruchomość została podzielona przez wspólników na 22 działki, które sprzedano w 2005 r. Wnioskodawca w związku z wyżej opisaną sprzedażą zarejestrował się w 2005 r. jako podatnik podatku VAT a po ich sprzedaży w 2006 roku wyrejestrował się jako podatnik podatku VAT.

Podkreślić jeszcze raz należy, że z powołanego wyżej orzeczenia TSUE w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że w celu ustalenia czy podmiot dokonujący sprzedaży działek występuje w charakterze podatnika niezbędne jest przeanalizowanie wszystkich okoliczności sprawy. O opodatkowaniu danej transakcji przesądza ciąg działań podjętych w celu sprzedaży oraz angażowanie środków podobnych do podmiotów profesjonalnie zajmujących się sprzedażą gruntów.

Podjęte przez Wnioskodawcę i Zainteresowanych działania, tj. wykonanie przyłącza wodociągowego, przebudowa sieci energetycznej, ogłoszenie zamiaru sprzedaży nieruchomości na portalu „(`(...)`)” wskazują na aktywność Wnioskodawcy i Zainteresowanych w przedmiocie zbycia tych działek, która to aktywność jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Mając na uwadze przywołane przepisy, orzecznictwo oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w niniejszym przypadku wystąpią okoliczności, które łącznie przesądzają, że podjęte przez Wnioskodawcę i Zainteresowanych działania w stosunku do przedmiotowych działek należy uznać za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W rozpatrywanej sprawie zaistniały bowiem przesłanki świadczące o takiej aktywności Wnioskodawcy i Zainteresowanych w przedmiocie zbycia nieruchomości, która porównywalna jest do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W rezultacie powyższego sprzedaż działek była/będzie dostawą dokonywaną przez Wnioskodawcę oraz Zainteresowanych jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług. Nie można zatem uznać, aby w tej konkretnej sytuacji dostawa ta stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych.

Podsumowując, dokonana przez Wnioskodawcę oraz Zainteresowanych sprzedaż dwóch działek wypełniała a w przypadku sprzedaży pozostałych działek wypełni definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca oraz Zainteresowani będą występowali w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym do transakcji sprzedaży przez Wnioskodawcę oraz Zainteresowanych przedmiotowych działek miały/będą miały zastosowanie przepisy ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oraz Zainteresowanych, zgodnie z którym, z tytułu dokonanych już transakcji oraz ewentualnych planowanych transakcji sprzedaży opisanych we wniosku działek gruntu, nie działali oraz nie będą działali w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym, w zakresie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.