0112-KDSL1-2.440.60.2021.2.AP

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 12 lutego 2021 r.), uzupełnionego pismami z dnia: 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 27 stycznia 2021 r.) oraz 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 4 maja 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – administrowanie siecią komputerową

Opis usługi:

Usługa polegająca na administrowaniu siecią komputerową, dotyczy takich usług jak: udostępnienie środowiska wirtualnego (przestrzeń dyskowa, pamięć operacyjna, wirtualny procesor), administrowanie serwerem domenowym, aplikacjami i usługami sieciowymi wraz z oprogramowaniem antywirusowym, administrowanie stacjami roboczymi, administrowanie drukarkami sieciowymi i urządzeniami sieciowymi. Wymieniowe usługi są ze sobą ściśle powiązane i od siebie uzależnione. Organizacja domenowa sieci komputerowej wymaga serwera domenowego, na którym osadzona jest baza danych użytkowników, active directory, usługi sieciowe. Do serwera podłączone są stacje robocze korzystające z funkcji domenowej serwera (użytkownicy, usługi aplikacje, katalogi) poprzez sieć komputerową. Celem świadczenia usługi określonej we wniosku jest niezakłócone działanie aplikacji sieciowych i lokalnych w sieci zleceniodawcy, dostęp do zasobów sieciowych z odpowiednimi uprawnieniami.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 62

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniach: 27 stycznia 2021 r. i 4 maja 2021 r.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi (świadczenia kompleksowego)

Usługa polegająca na administrowaniu siecią komputerową, dotyczy takich usług jak:

• udostępnienie środowiska wirtualnego (przestrzeń dyskowa, pamięć operacyjna, wirtualny procesor),
• zarządzanie zasobami krytycznymi (serwery, stacje robocze wraz z dostępem do Internetu i poczty elektronicznej urządzenia sieciowe) wraz z administracją (monitorowanie sieci, monitorowanie pracy urządzeń, obsługa antywirusowa, aktualizacje oprogramowania, zakup licencji, usuwanie wszelkich awarii, konfiguracja sprzętu i programów),
• administrowanie stacjami roboczymi (instalacje i konfiguracje oprogramowania, instalacje sterowników, konfiguracja skrzynek pocztowych).

Usługi świadczone stanowią jedną usługę główną.

W piśmie z dnia 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 4 maja 2021 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że usługa polegająca na administrowaniu siecią komputerową dotyczy takich usług jak:

1. Udostępnienie środowiska wirtualnego (przestrzeń dyskowa, pamięć operacyjna, wirtualny procesor).
2. Administrowanie serwerem domenowym, aplikacjami i usługami sieciowymi wraz z oprogramowaniem antywirusowym.
3. Administrowanie stacjami roboczymi.
4. Administrowanie drukarkami sieciowymi i urządzeniami sieciowymi.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku jest świadczenie usługi kompleksowej składającej się z czterech podstawowych usług wymienionych powyżej.

Opis usługi polegającej na administrowaniu siecią komputerową.

Wnioskodawca udostępnia we własnej infrastrukturze zasoby sieciowe (przestrzeń dyskowa, pamięć operacyjna, wirtualny procesor), na których osadzony jest wirtualny serwer zleceniodawcy.

Wnioskodawca wykonuje wszystkie czynności administracyjne na serwerze domenowym takie jak:

• Instalacja oprogramowania operacyjnego, aplikacji sieciowych wraz z instalacją poprawek bezpieczeństwa.
• Zarządzanie użytkownikami domeny wraz z uprawnieniami do aplikacji i zasobów sieciowych.
• Zarządzanie oprogramowaniem antywirusowym.
• Wykonywanie kopii bezpieczeństwa zasobów sieciowych zleceniodawcy.
• Monitorowanie pracy serwera oraz usług sieciowych.
• Usuwanie awarii uniemożliwiających dostęp do zasobów sieciowych zleceniodawcy.

Wnioskodawca wykonuje wszystkie czynności administracyjne na stacjach roboczych takie jak:

• Instalacja oprogramowania operacyjnego, klientów aplikacji sieciowych, aplikacji lokalnych wraz z instalacją poprawek bezpieczeństwa.
• Usuwanie awarii uniemożliwiających dostęp do oprogramowania uruchamianego na stacji roboczej.

Wnioskodawca wykonuje wszystkie czynności administracyjne w sieci komputerowej takie jak:

• Konfiguracja urządzeń sieciowych.
• Zarządzanie adresami IP urządzeń podpiętych do sieci.
• Monitorowanie pracy sieci komputerowej zleceniodawcy.
• Usuwanie awarii uniemożliwiającej dostęp do zasobów sieciowych zleceniodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, usługi wchodzące w skład powyższego świadczenia składają się na jedną czynność kompleksową podlegającą opodatkowaniu od towarów i usług.

Świadczenie kompleksowe będące przedmiotem wniosku wykonywane jest dla Firmy , natomiast może być ono skierowane do każdego podmiotu gospodarczego działającego na terenie (…) po złożeniu wniosku i podpisaniu Umowy zawierającej zakres świadczonych kompleksowo usług.

Zadania wykonywane w ramach Umowy wymagają specjalistycznej wiedzy z zakresu administrowania siecią komputerową i są wykonywane przez wykwalifikowaną kadrę.

Wymieniowe usługi w usłudze kompleksowej są ze sobą ściśle powiązane i od siebie uzależnione. Organizacja domenowa sieci komputerowej wymaga serwera domenowego, na którym osadzona jest baza danych użytkowników, active directory, usługi sieciowe. Do serwera podłączone są stacje robocze korzystające z funkcji domenowej serwera (użytkownicy, usługi aplikacje, katalogi) poprzez sieć komputerową.

Celem świadczenia usługi kompleksowej określonej we wniosku jest niezakłócone działanie aplikacji sieciowych i lokalnych w sieci zleceniodawcy, dostęp do zasobów sieciowych z odpowiednimi uprawnieniami.

Z punktu widzenia nabywcy, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności tworzą jedną całość, a głównym przesłaniem jest fakt, że wymienione usługi składają się na główny cel opisany powyżej.

Wykonywane usługi mogą być wykonywane przez inne podmioty jednak jest to nieopłacalne i ze względu na silną zależność pomiędzy usługami może rodzić spory kompetencyjne pomiędzy podmiotami świadczącymi usługi.

Cena umowna obejmuje całość usługi kompleksowej. Kalkulowana jest na podstawie:

• wielkości zasobów wirtualnych Wnioskodawcy (pojemność przestrzeni dyskowej na serwer domenowy, procesor, pamięć),
• liczby stacji roboczych podpiętych do domeny,
• liczby stacji roboczych poza domeną,
• liczby urządzeń peryferyjnych,
• liczby urządzeń sieciowych.

(…)

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

W przypadkach, w których występuje kilka czynności, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze świadczenie, możemy mówić o pewnym kompleksie świadczeń. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – dalej: TSUE, jak i sądy administracyjne. Można tu przywołać np. wyroki TSUE, które zapadły w sprawach C-111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV, z których jednoznacznie wynika, że w sytuacji, gdy „dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej”.

Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również TSUE – w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Zwrócić należy uwagę na fakt, że użycie słowa „zwłaszcza” oznacza, iż z pojedynczym świadczeniem możemy mieć również do czynienia w sytuacji, gdy żadnej z części składowych usługi nie można uznać za usługę główną, np. w sytuacji, gdy wszystkie czynności będące elementami składowymi (lub przynajmniej część z nich) są równie istotne dla wykonania całego świadczenia złożonego (usługi kompleksowej), a jednocześnie brak pomiędzy tymi elementami związku, wskazującego na istnienie relacji usługa główna – usługa pomocnicza.

W wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP, ECLI:EU:C:2012:597, pkt 15 i 16 wyroku, TSUE stwierdził: „Jednakże jeżeli transakcja obejmuje wiele elementów powstaje pytanie, czy należy uznać, iż składa się ona z jednego świadczenia czy też kilku odrębnych i niezależnych świadczeń, które należy oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku VAT (podatek od towarów i usług). Z orzecznictwa Trybunału wynika bowiem, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne (wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service, Zb.Orz. s. I-897, pkt 51).

W tym zakresie Trybunał orzekł, że jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (zob. podobnie wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb.Orz. s. I-9433, pkt 22; ww. wyrok w sprawie Everything Everywhere, pkt 24 i 25)”.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu, na które składają się różnego rodzaju świadczenia.

Dla ustalenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, czy też zespołem odrębnych świadczeń, istotne jest dokonanie analizy danej transakcji z punktu widzenia jej znaczenia ekonomicznego oraz z punktu widzenia odbiorcy świadczenia rozumianego jako przeciętny konsument. Wnioski takie wynikają z wyroku TSUE z dnia 22 października 2009 r. w sprawie C-242/08 Swiss Re Germany Holding GmbH, który został powołany także przez NSA w wyroku sygn. akt I FSK 344/15 z dnia 28 października 2016 r., odnoszącym się do usług kompleksowego utrzymania autostrady. W wyroku tym Sąd przyznał rację organowi, który wydał interpretację uznającą, że w opisanej sytuacji mamy do czynienia z usługą kompleksowego utrzymania autostrady opodatkowaną stawką 23%. Wszystkie czynności wykonywane przez Podmiot są podejmowane w ramach przedmiotowej usługi i mają charakter elementów składowych tej usługi.

Podobna sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie, gdzie Wnioskodawca wykonuje świadczenie polegające na administrowaniu siecią komputerową. Poszczególne czynności wchodzące w zakres tej usługi, tj. udostępnienie środowiska wirtualnego (przestrzeń dyskowa, pamięć operacyjna, wirtualny procesor), administrowanie serwerem domenowym, aplikacjami i usługami sieciowymi wraz z oprogramowaniem antywirusowym, administrowanie stacjami roboczymi, administrowanie drukarkami sieciowymi i urządzeniami sieciowymi, prowadzą do wykonania przez wykonawcę kompleksowej usługi.

Z przedstawionego opisu świadczenia wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługę kompleksową, gdyż wszystkie czynności wykonywane w ramach tej usługi są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W tym kontekście Wnioskodawca wskazał, że czynności wykonywane w ramach usługi są ze sobą ściśle powiązane i od siebie uzależnione. Organizacja domenowa sieci komputerowej wymaga serwera domenowego, na którym osadzona jest baza danych użytkowników, active directory, usługi sieciowe. Do serwera podłączone są stacje robocze korzystające z funkcji domenowej serwera (użytkownicy, usługi aplikacje, katalogi) poprzez sieć komputerową. Także z punktu widzenia nabywcy, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności tworzą jedną całość, a głównym przesłaniem jest fakt, że wymienione usługi składają się na główny cel, czyli niezakłócone działanie aplikacji sieciowych i lokalnych w sieci zleceniodawcy, dostęp do zasobów sieciowych z odpowiednimi uprawnieniami. Oznacza to, że żadne z czynności składających się na kompleksową usługę polegającą na administrowaniu siecią komputerową nie stanowi dla danego zlecenia celu samego w sobie, a ich dzielenie w omawianych okolicznościach byłoby sztuczne. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że cena umowna obejmuje całość usługi kompleksowej.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że zasadą jest, iż każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu.

Wszystkie czynności wchodzące w skład świadczenia złożonego opisanego we wniosku są ze sobą ściśle powiązane. Zleceniodawca decydując się na skorzystanie z usługi polegającej na administrowaniu siecią komputerową nabywa wszystkie świadczenia wchodzące w jej skład. Nie jest możliwe skorzystanie z części czynności w celu prawidłowego wykonania ww. usługi.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że mamy do czynienia z kompleksową usługą administrowania siecią komputerową, a wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w jej ramach są podejmowane w celu należytego wykonania przedmiotu umowy i mają charakter elementów składowych tego świadczenia. W związku z tym, poszczególne usługi wykonywane przez Wnioskodawcę należy traktować jako usługę kompleksowej usługi administrowania siecią komputerową.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

• niniejszych zasad metodycznych,
• uwag do poszczególnych sekcji,
• schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

• symbole grupowań,
• nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

• grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
• usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
• usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja J Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI W ZAKRESIE INFORMACJI I KOMUNIKACJI”.

Jak wynika z wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja J obejmuje:

• usługi związane z działalnością wydawniczą, włącznie z publikowaniem oprogramowania,
• usługi związane z produkcją filmów i nagrań dźwiękowych,
• usługi związane z działalnością radiofoniczną i telewizyjną,
• usługi telekomunikacyjne,
• usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz usługi powiązane,
• usługi w zakresie informacji.

Sekcja ta nie obejmuje:

• sprzedaży detalicznej nagrań dźwiękowych i audiowizualnych, obcej produkcji, sklasyfikowanej w 47.00.64.0,
• usług związanych z wykonywaniem zdjęć i slajdów, sklasyfikowanych w 74.20,
• usług fotoreporterów, sklasyfikowanych w 74.20.2,
• wypożyczania płyt CD i DVD oraz taśm z utworami muzycznymi, sklasyfikowanego w 77.22.10.0,
• wynajmu studia nagrań lub sprzętu do nagrywania dźwięku, bez obsługi, sklasyfikowanego w 77.39.19.0,
• usług niezależnych dziennikarzy, sklasyfikowanych w 90.03.11.0,
• usług związanych z grami losowymi w trybie on-line, sklasyfikowanych w 92.00.14.0.

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 62 „USŁUGI ZWIĄZANE Z OPROGRAMOWANIEM I DORADZTWEM W ZAKRESIE INFORMATYKI I USŁUGI POWIĄZANE”, który obejmuje:

• dostarczanie ekspertyz w zakresie technologii informatycznych,
• pisanie, modyfikowanie, badanie i wspomaganie oprogramowania,
• planowanie i projektowanie systemów komputerowych, które łączą sprzęt komputerowy, oprogramowanie i sprzęt komunikacyjny,
• zarządzanie i obsługa systemów komputerowych i/lub urządzeń przetwarzania danych należących do klienta w miejscu ich zainstalowania,
• pozostałe profesjonalne i techniczne usługi związane z informatyką.

Uwzględniając powyższe, usługa będąca przedmiotem analizy spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 62 „USŁUGI ZWIĄZANE Z OPROGRAMOWANIEM I DORADZTWEM W ZAKRESIE INFORMATYKI I USŁUGI POWIĄZANE”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Opisane we wniosku świadczenie kompleksowe polegające na administrowaniu siecią komputerową, mieści się w grupowaniu PKWiU 62. Usługa ta nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowego świadczenia jest stawka podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

• podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
• świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).