Interpretacja dotyczy opodatkowania podatkiem VAT importu bali z Rosji do Polski, sprzedaży bali na terenie Polski oraz sprzedaży bali do Niemiec i Czech. Organ stwierdził, że: 1. Import bali z Rosji do Polski podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Wnioskodawca, jako podatnik wskazany w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu importu tych towarów. 2. Sprzedaż bali na terenie Polski będzie opodatkowana odpowiednimi stawkami podatku VAT, a Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktur z kwotami podatku. 3. Sprzedaż bali do Niemiec i Czech na rzecz podatników VAT zidentyfikowanych do transakcji wewnątrzwspólnotowych będzie traktowana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów opodatkowana stawką 0%, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast sprzedaż na rzecz osób fizycznych, które nie są podatnikami, będzie dostawą krajową opodatkowaną odpowiednią stawką VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.) uzupełnionym pismami z 12 kwietnia 2021 r. (data wpływu 12 kwietnia 2021 r.) oraz z 28 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
UZASADNIENIE
W dniu 26 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT importu bali z Rosji do Polski, opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży bali dokonanej na terytorium kraju (Polski) oraz niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży bali do Niemiec i Czech. Przedmiotowy wniosek uzupełniono 12 kwietnia 2021 r. oraz 28 kwietnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Firma chce zakupić domy z drewna (bali) w częściach gotowych do złożenia w szkielet domu, bez okien i drzwi. Bele mają być sprowadzane z Rosji do Polski. Na granicy będzie opłacone cło. Bele będą zawsze magazynowane na terenie Polski, z części drewna będą wybudowane w Polsce domy a reszta pojedzie dalej np. do Niemiec i Czech. Domy będą sprzedawane osobom fizycznym i firmom.
Ponadto, w odpowiedzi na wezwanie, ostatecznie sformułowanej 28 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca na zadane pytania udzielił odpowiedzi:
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1 Czynność sprowadzania bali z Rosji niepodlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ad. 2 Wnioskodawca nalicza VAT przy wystawianiu faktur sprzedażowych.
Ad. 3 Sprzedaż do Niemiec i Czech stawka „np”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na mocy art. 2 pkt 2 ustawy, przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.
Natomiast przez terytorium państwa członkowskiego – rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).
W świetle art. 2 pkt 3 ustawy, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca chce zakupić domy z drewna (bali) w częściach gotowych do złożenia w szkielet domu, bez okien i drzwi. Bele mają być sprowadzane z Rosji do Polski. Na granicy będzie opłacone cło. Bele będą zawsze magazynowane na terenie Polski, z części drewna będą wybudowane w Polsce domy a reszta pojedzie dalej np. do Niemiec i Czech. Domy będą sprzedawane osobom fizycznym i firmom.
Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przedmiotem sprzedaży do Niemiec i Czech jest tylko i wyłącznie dostawa towaru (bali z drewna).
Nabywcy z Niemiec i Czech nie posiadają siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski. Nabywcami na terenie Niemiec i Czech będą osoby fizyczne i podmioty gospodarcze.
W wyniku dokonanej dostawy nastąpi wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 ustawy (tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Dostawa będzie dokonana na rzecz podatników podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi.
Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Wnioskodawca składając deklarację podatkową, w której wykaże tę dostawę towarów, będzie zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Wnioskodawca dopełni obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1 ustawy, czyli złoży w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.
Złożona informacja podsumowująca będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8 ustawy.
Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii czy jeśli faktura z Rosji za drewno będzie ze stawką „np” lub „0” to czy musi on wykazać WNT, czy czynność ta niepodlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Na mocy art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Natomiast w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
W analizowanej sprawie Wnioskodawca zamierza nabyć domy z bali, które będą transportowane z Rosji (tj. z terytorium państwa trzeciego) do Polski. Nie znajdzie więc tu zastosowania regulacja zawarta w art. 9 ust. 1 ustawy, która definiuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdyż nie zostanie spełniony podstawowy warunek, który wskazuje, że towar winien być transportowany z terytorium państwa członkowskiego do Polski.
W sytuacji gdy nastąpi przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (Rosji) na terytorium Polski wówczas mamy do czynienie z importem towarów, w myśl art. 2 pkt 7 ustawy.
Zatem, w przypadku przywozu towarów z Rosji do Polski Wnioskodawca winien rozpoznać import towarów.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną, lub zerową stawkę celną.
W myśl art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:
– kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.
Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że dokonywany przez Wnioskodawcę przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (Rosji) na terytorium Polski, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy, stawką podatku właściwą dla tych towarów obowiązującą na terytorium Polski. W konsekwencji, Wnioskodawca – jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy – będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu importu towarów.
Podsumowując, przywóz towarów z Rosji do Polski będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy, jako import towarów na terytorium kraju, stawką podatku właściwą dla tych towarów obowiązującą na terytorium Polski, a w konsekwencji Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu importu tych towarów.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.
W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku wystawienia faktury z obowiązującymi stawkami VAT w sytuacji kiedy sprzedaż bali nastąpi w Polsce.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.
W myśl art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
W tym miejscu należy przywołać zasady dotyczące wystawiania faktur, które zostały uregulowane w Dziale XI – Dokumentacja, w Rozdziale 1 – Faktury, ustawy.
Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:
Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty (art. 106b ust. 3 ustawy).
Jak wynika z powyższego fakturę wystawia się w celu udokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i będzie dokonywał sprzedaży bali na terenie kraju. Zatem, sprzedaż ta będzie opodatkowana na terytorium kraju, a w konsekwencji Wnioskodawca będzie miał obowiązek na wystawionej przez siebie fakturze wykazać kwoty podatku VAT wg obowiązujących stawek.
Podsumowując, Wnioskodawca dokonując sprzedaży bali w Polsce zobowiązany będzie do wykazania na wystawionej fakturze kwoty podatku zgodnie z obowiązującymi stawkami podatku VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, kwestii opodatkowania i udokumentowania sprzedaży bali na rzecz podatników i osób fizycznych do Niemiec lub Czech.
W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).
W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).
Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.
Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy, dodanym z dniem 1 lipca 2020 r., stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
– chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.
Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 – zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy – są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy (tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel) zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.
Wnioskodawca wskazał, że w wyniku dokonanej dostawy nastąpi wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Dostawa będzie dokonana m.in. na rzecz podatników podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Wnioskodawca składając deklarację podatkową, w której wykaże tę dostawę, będzie zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Ponadto, Wnioskodawca złoży w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, a złożona informacja podsumowująca będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.
Uwzględniając wskazany opis sprawy oraz przytoczone regulacje, należy wskazać, że dostawa dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz podatników zidentyfikowanych do transakcji wewnatrzwspólnotowych spełnia definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Zatem, skoro Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie w posiadaniu dokumentów wymienionych w art. 42 ust 3 ustawy, czyli dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium Niemiec lub Czech, to będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonanej na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej.
Natomiast w sytuacji kiedy dostawa bali dokonywana będzie na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej wówczas sprzedaż ta nie będzie spełniała definicji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. W takiej sytuacji sprzedaż bali realizowana przez Wnioskodawcę będzie dostawą krajową, opodatkowaną właściwą stawką VAT.
Podsumowując, sprzedaż bali na rzecz podatników podatku od wartości dodanej, które będą przemieszczane do Niemiec lub Czech będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a w konsekwencji Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktury opodatkowanej stawką 0%, o ile zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy. Natomiast sprzedaż bali na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej będzie stanowić transakcję krajową, a Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktury opodatkowanej właściwą stawką podatku VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.
Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku, w zakresie zadanych przez Wnioskodawcę pytań i stanowiska przedstawionego w odniesieniu do zadanych pytań. Inne kwestie, nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili