0111-KDIB3-3.4012.58.2021.2.PJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2021 r. (data wpływu: 2 lutego 2021 r.) uzupełnionego pismem z 12 kwietnia 2021 r. (data wpływu: 13 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia okresu rozliczeniowego w którym należy rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w związku z którym otrzymano faktury zaliczkowe – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

2 lutego 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie określenia okresu rozliczeniowego w którym należy rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w związku z którym otrzymano faktury zaliczkowe. Wniosek został uzupełniony pismem z 12 kwietnia 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 8 kwietnia 2021 r.

Wnioskodawca przedstawił następujący opis stanu faktycznego:

W dniu (`(...)`).2019 r. Spółka podpisała umowę nr (`(...)`) z Firmą X., z siedzibą w A. na wykonanie jednego turbozespołu jak również usługi nadzoru nad montażem oraz szkolenie, dla realizowanej inwestycji tj. budowy kotła dla Y.

Na podstawie harmonogramu płatności (ANEKS NR 1 do umowy) spółka przekazała zaliczkę w kwocie (`(...)`) PLN po podpisaniu umowy. Pozostałe płatności były realizowane przelewem bankowym na podstawie otrzymanych faktur za częściowe wykonanie podzespołów wchodzących w skład części turbiny. Płatności były realizowane według następującego zestawienia:

­­* Faktura nr (`(...)`) z dnia 06.12.2019 r. - projekt turbiny o wartości (`(...)`) zł, ­

• faktura nr (`(...)`) z dnia 09.03.2020 r. - odkuwki i wirnik do turbiny o wartości (`(...)`) zł, ­
• faktura nr (`(...)`) z dnia 23.03.2020 r. - odlew kadłuba do turbiny o wartości (`(...)`) zł, ­
• faktura nr (`(...)`) z dnia 15.06.2020 r. - próba ciśnieniowa kadłuba turbiny o wartości (`(...)`) zł, ­
• faktura nr (`(...)`) z dnia 31.07.2020 r - turbina z przekładnią zainstalowana na ramie fundamentowej o wartości (`(...)`) zł w ramach tej faktury nastąpiła dostawa dnia 29.07.2020 r. (CMR - list przewozowy), ­
• faktura nr (`(...)`) z dnia 31.07.2020 r. - dostawa elementów turbiny i generatora o wartości (`(...)`) zł w ramach tej faktury nastąpiła dostawa dnia 06.08.2020 r. (CMR - list przewozowy) oraz został rozliczony przez Wnioskodawcę przedmiot umowy (deklaracja WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)), ­
• faktura nr (`(...)`) z dnia 20.10.2020 r. - elementy turbiny tj. szafy zabezpieczeń generatora oraz rozdzielni o wartości (`(...)`) zł, ­
• faktura nr (`(...)`) z dnia 20.10.2020 r. - napełnienie turbogeneratora olejem o wartości (`(...)`) zł, ­
• faktura nr (`(...)`) z dnia 14.11.2020 r. - elementy turbiny tj. szafy zabezpieczeń generatora oraz rozdzielni o wartości (`(...)`) zł, ­
• faktura nr (`(...)`) z dnia 18.12.2020 r. - rozliczenie nadgodzin ruchu próbnego - przekazanie turbozespołu do eksploatacji o wartości (`(...)`) zł.

­

­

­

­

Faktury na poszczególne części turbozespołu wykonywane na terytorium Czech były wystawione na kilka miesięcy przed faktycznym dostarczeniem towaru przez zagranicznego dostawcę. Nie było faktycznego nabycia towaru czyli dostarczenia, transportu na teren naszego kraju. Dostawa turbiny nastąpiła w dniu 29.07.2020 r. na podstawie dokumentu przewozowego wystawionego przez firmę transportową V. Ponadto w dniu 06.08.2020 r. dostawca czeski dostarczył elementy turbiny i generatora przez firmę transportową Z. Po dostarczeniu części turbozespołu firma X. sprawowała nadzór i szkolenie nad montażem turbiny dla Y. Otrzymane faktury przed faktycznym dostarczeniem przedmiotu umowy nie dokumentowały czynności przeniesienia prawa do dysponowania towarem jako właściciel. Faktury dotyczą przyszłego przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. W związku z powyższym otrzymane faktury nie stanowiły powstania obowiązku podatkowego, dotyczącego podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż były wystawione na kilka miesięcy przed faktycznym dostarczeniem towaru (turbozespołu). Zgodnie z załącznikiem nr 2 do umowy okres realizacji przedmiotu umowy kończy się 72-godzinnym ruchem próbnym, po którym nastąpiło podpisanie protokołu przekazania turbozespołu do eksploatacji i było to możliwe po otrzymaniu turbiny jak też generatora czyli turbozespołu. Ostatnia dostawa odbyła się dnia 06.08.2020 r. i w tym miesiącu spółka uznała transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru w myśl art. 9 ust. 1 Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 2020 poz. 106) dalej WNT.

Ocena Spółki nastąpiła w oparciu o pismo z dnia 3 lutego 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-2.4012.610.2019.2.MC interpretacja indywidualna.

W uzupełnieniu z 12 kwietnia 2021 r. odpowiadając na pytania zawarte w wezwaniu Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

1.Czy Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?

• Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług NIP (`(...)`);

2.Czy Firma X. jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług), lub podatnikiem podatku od wartości dodanej?

• Firma X. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowana na terytorium Czech nr CZ (`(...)`);

3.Kiedy nastąpiło przeniesienie na Spółkę prawa do rozporządzania jak właściciel w odniesieniu do poszczególnych części turbozespołu?

• Przeniesienie prawa do rozporządzania jako właściciel przedmiotu umowy tj. turbozespołu na Spółkę nastąpiło w momencie dostarczenia przedmiotu transakcji zgodnie z warunkami ogólnymi firmy X.;

4.Czy przedmiotem umowy jest dostawa elementów turbozespołu wraz z ich montażem?

• Przedmiotem transakcji nie były poszczególne elementy turbozespołu oraz wskazane usługi (sporządzenie projektu, próba ciśnieniowa, napełnienie turbogeneratora olejem i próbny rozruch).

Przedmiotem transakcji była dostawa turbozespołu (`(...)`);

5.Kto będzie dokonywał montażu turbozespołu, napełnienia turbogeneratora olejem, montażu elementy turbiny tj. szafy zabezpieczeń generatora oraz rozdzielni, ruchu próbnego?

• Spółka potwierdza, że zgodnie z umową nr (`(...)`) z dnia (`(...)`)-2019 r. przedmiotem transakcji było świadczenie kompleksowe w postaci turbozespołu na co składało się dostarczenie wraz z montażem (instalacją) poszczególnych jego elementów i świadczenie usług: sporządzenie projektu, próba ciśnieniowa, napełnienie turbozespołu olejem, próbny rozruch - gdzie za prawidłowość wykonania ww. czynności (w tym montażu) odpowiadała Firma X. (nawet jeśli fizycznie zostały one wykonane przez Spółkę).

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo rozpoznała wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów dotyczące nabycia turbozespołu w miesiącu sierpniu 2020 r.?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego:

Na podstawie art. 20 ust. 5 wyżej wymienionej ustawy o VAT wystawiona faktura zaliczkowa jak też pozostałe faktury stanowiące podstawę do wpłaty zaliczki za każdy wykonany element dla sprzedającego nie są fakturami dokumentującymi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Co za tym idzie z ich wystawieniem, a także z dokonaniem na ich podstawie częściowej zapłaty przed wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru nie wiąże się powstanie obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. W powyższej interpretacji przedstawiliśmy nasze stanowisko w przedmiotowej sprawie, które pozwoliło nam na uznanie prawidłowo przeprowadzonej transakcji na podstawie przepisów wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Zaznaczamy, że w tej sprawie nie toczy się postępowanie skarbowe, kontrola skarbowa i kontrola celna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 685) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (`(...)`).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 lit b ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Według art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z przywołanej wyżej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru (WNT) ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji. Przy cym za WNT nie uznaje się takiej dostawy towarów, gdzie po przemieszczeniu towaru do kraju jest on montowany lub instalowany.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „montaż” oraz „instalacja”. Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego PWN”, „montaż” to składanie maszyn, aparatów, urządzeń, itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. Z kolei „instalacja” to montowanie gdzieś urządzeń technicznych.

Należy zwrócić uwagę, że w świetle cyt. art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Przy czym, przez „proste czynności” należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji. Dlatego też za montaż lub instalację w rozumieniu ww. przepisu należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego przedmiotem transakcji nie były poszczególne elementy turbozespołu oraz wskazane usługi (sporządzenie projektu, próba ciśnieniowa, napełnienie turbogeneratora olejem i próbny rozruch) ale świadczenie kompleksowe w postaci dostawy turbozespołu (`(...)`) na co składało się dostarczenie wraz z montażem (instalacją) poszczególnych jego elementów i świadczenie usług: sporządzenie projektu, próba ciśnieniowa, napełnienie turbozespołu olejem, próbny rozruch - gdzie za prawidłowość wykonania ww. czynności (w tym montażu) odpowiadała Firma X. (nawet jeśli fizycznie zostały one wykonane przez Spółkę).

Głównym celem umowy jest więc dostarczenie towaru w określonym stanie, tj. gotowego do użytku. Dopiero bowiem w momencie zakończenia czynności montażowych (oraz dokonaniu próby ciśnieniowej, napełnienia turbozespołu olejem, próbnego rozruchu) dostawca spełnia wszystkie zobowiązania objęte zakresem świadczenia na rzecz nabywcy.

Nie można uznać że towary w takim stanie (zamontowane) są wysyłane lub transportowane. Nie można zatem uznać, że ma miejsce ich wewnątrzwspólnotowe nabycie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Dlatego też dla opisanego nabycia towarów nie można rozpoznać obowiązku podatkowego jak dla WNT.

W przedstawionym opisie stanu faktycznego firma X., będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowana na terytorium Czech dokona dostawy z montażem turbozespołu na rzecz Wnioskodawcy. Stosownie do wskazanego przepisu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy miejscem tej dostawy będzie terytorium kraju.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów:
   • innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,
   • innej niż transfer bonów jednego przeznaczenia–podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. nabywcą jest:
   • w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
   • w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem dostawy towarów, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
3. dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

­

­

­W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie zatem, jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia dostawy wraz z montażem turbozespołu.

Nie można zatem uznać że Spółka prawidłowo rozpoznała wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów dotyczące nabycia turbozespołu. W przedstawionym stanie faktycznym nie dochodzi bowiem do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i odpowiadającej mu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w ramach umowy między Wnioskodawcą a firma X., a do świadczenia kompleksowego, na które składa się dostaw elementów turbozespołu oraz ich montaż i którego dominującym elementem jest dostawa turbozespołu.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie, w jakim okresie Wnioskodawca powinien rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu opisanych we wniosku dostaw (nie stanowiących jednak wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru ale dostawę wraz z montażem).

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że zgodnie z ogólną zasadą, wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie ust. 8 ww. artykułu, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź wykonana usługa, i co do zasady powinien być rozliczony za ten okres. Przy czym, generalnie brak jest powiązania momentu powstania obowiązku podatkowego z datą wystawienia faktury. Ponadto na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej zapłaty w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Przepisy ustawy nie przewidują szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy towarów z montażem, mimo że w skład tego świadczenia wchodzą usługi montażowe, instalacyjne. Determinującym elementem takiej transakcji jest towar, zatem moment dokonania dostawy tego towaru jest momentem powstania obowiązku podatkowego, który zgodnie z zapisem art. 19a ust. 1 ustawy - powstanie, z chwilą dokonania dostawy, tj. przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Należy jednak zauważyć, że realizacja kontraktu, który ma charakter dostawy towaru z montażem, różni się od klasycznego wydania towaru, gdyż wiąże się ona, obok fizycznego przekazania towaru, z wykonaniem prac montażowych czy instalacyjnych. O dokonaniu dostawy towaru z montażem zawsze decyduje jej faktyczne wykonanie (dokonanie wszystkich czynności wchodzących w skład świadczenia).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2200/14 podkreślił, że oceniając moment dokonania dostawy, do czego niezbędne jest ustalenie, kiedy dochodzi do przeniesienia na nabywcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, nie można abstrahować od specyfiki danej sprawy i jej okoliczności faktycznych, które w sprawie z zakresu interpretacji indywidualnych opisywane są przez wnioskodawcę. Wyrok ten zapadł na tle sprawy, w której montaż i instalacja sprzętu telekomunikacyjnego były wykonane wcześniej niż to wynika z daty podpisania protokołu odbioru, sporządzanego po wykonaniu całości prac oraz przeprowadzeniu testów. Przejęcie ryzyk związanych z towarem następowało - odmiennie niż w sytuacji przedstawionej przez Spółkę we wniosku - z chwilą podpisania tego protokołu.

Sąd nadmienił, że specyfika dostawy z montażem polega na tym, że dostarczany jest towar, który bez odpowiedniego zamontowania nie może być przez nabywcę wykorzystywany - w gruncie rzeczy nie nadaje się do użytku. Dla kontrahenta (nabywcy) sens ekonomiczny przedmiotowej dostawy sprowadza się do możliwości użytkowania prawidłowo funkcjonującej infrastruktury telekomunikacyjnej, a nie poszczególnych jej elementów lub samej usługi montażu. W konsekwencji Sąd uznał, że skoro dostawa towarów łączyła się koniecznością odpowiedniego ich zainstalowania i przetestowania instalacji, to przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą przez nabywcę oraz przejście na nabywcę ryzyk związanych z przedmiotem dostawy nastąpi z chwilą podpisania protokołu akceptującego dostarczenie kompletnego i zdatnego do użytku towaru. Zatem jako moment powstania obowiązku podatkowego należało przyjąć datę podpisania protokołu akceptującego dostawę towaru zdatnego do użytku, do jakiego jest przeznaczony.

W sytuacji, gdy dostawa jest poprzedzona zapłatą zaliczki/zadatku/przedpłaty/raty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej zaliczki w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Podkreślić należy, że zaliczka nie jest dodatkową czynnością podlegającą opodatkowaniu, lecz jest integralnie związana z daną usługą lub sprzedażą konkretnego towaru, na poczet których została uiszczona. W przypadku zaliczek ustawodawca określił jedynie inny moment powstania obowiązku podatkowego niż w przypadku sprzedaży świadczonej bez pobrania zaliczki. Zatem, zaliczka powinna podlegać opodatkowaniu na takich samych zasadach jak świadczenie, którego dotyczy.

Jak już nadmieniono, specyfika dostawy towarów wraz z montażem polega na tym, że w celu wykonania dostawy w sposób umożliwiający nabywcy korzystanie z towaru, konieczne jest przeprowadzenie czynności montażowych i ewentualnie uruchomienie dostarczonego towaru (urządzenia). Istotą dostawy jest dostarczenie towaru w określonym stanie, tj. towaru funkcjonującego w sposób pożądany przez nabywcę (gotowego do użytku). Stąd moment dokonania dostawy, rozumianej jako moment przeniesienia ekonomicznego władztwa nad przedmiotem dostawy, należy identyfikować nie wcześniej niż po zakończeniu czynności montażowych (oraz dokonaniu ewentualnego testowania i uruchomienia, jeżeli czynności te objęte są przedmiotem dostawy). Dopiero bowiem w momencie zakończenia tych prac dostawca spełnia wszystkie zobowiązania objęte zakresem świadczenia na rzecz nabywcy.

Należy zaznaczyć, że data podpisania protokołu końcowego nie powinna być, co do zasady, traktowana jako data wykonania dostawy. Protokół taki może potwierdzać fakt wykonania prac, ich zakres, zgodność zrealizowanych prac z umową czy akceptację wystawienia faktury, jednak nie przesądzać o przeniesieniu prawa do dysponowania towarem jak właściciel.

Jednakże w sytuacji, gdy dostawa z uwagi na długi proces montażu jest poprzedzona płatnościami w ratach, które odzwierciedlają proces zaawansowania wykonanego świadczenia, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej raty w odniesieniu do otrzymanej kwoty (raty, zaliczki na poczet przyszłej dostawy).

Mając na uwadze fakt, że na podstawie harmonogramu płatności spółka przekazała zaliczkę w kwocie (`(...)`) PLN po podpisaniu umowy, a pozostałe płatności były realizowane przelewem bankowym na podstawie otrzymanych faktur za częściowe wykonanie podzespołów wchodzących w skład części turbiny i faktury na poszczególne części turbozespołu wykonywane na terytorium Czech były wystawione na kilka miesięcy przed faktycznym dostarczeniem towaru przez zagranicznego dostawcę, stwierdzić należy, że Spółka winna rozpoznać obowiązek podatkowy dla każdej płatności dokonanej przed dokonaniem dostawy turbozespołu.

W ocenie Organu, do przeniesienia prawa do rozporządzania turbozespołem (`(...)`), będącym przedmiotem transakcji doszło wraz z 72-godzinnym ruchem próbnym, którym zakończył się okres realizacji przedmiotu umowy, i po którym nastąpiło podpisanie protokołu przekazania turbozespołu do eksploatacji. W konsekwencji, obowiązek podatkowy dla opisanej dostawy powstanie właśnie w tym momencie.

Zatem w analizowanej sprawie obowiązek podatkowy powstanie w momencie zakończenia montażu przedmiotu Umowy w zakresie kwoty pozostającej do zapłaty po uwzględnieniu wpłaconych zaliczek

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej sygn. 0114-KDIP1-2.4012.610.2019.2.MC powołanej przez Wnioskodawcę należy wskazać, że interpretacje są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą innych organów w sprawach innych podatników. Ponadto interpretacja powołana przez Wnioskodawcę na poparcie własnego stanowiska rozstrzyga w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym odmiennych od sytuacji przedstawionej we wniosku. Przede wszystkim z opisu wymienionej sprawy wynika, że zakres świadczeń obejmuje w szczególności dostawę komponentów do turbin wiatrowych, ale bez ich montażu, co ma miejsce w sprawie będącej przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.