0111-KDIB3-3.4012.135.2021.2.WR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lutego 2021 r. (data wpływu – 4 marca 2021 r.), uzupełnionego pismem z 25 kwietnia 2021 r. (data wpływu – 25 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podmiot świadczący usługi w zakresie wsparcia zarządu spółki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podmiot świadczący usługi w zakresie wsparcia zarządu spółki.

Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z 25 kwietnia 2021 r. (data wpływu – 25 kwietnia 2021 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie Organu z 22 kwietnia 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.135.2021.1.WR.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą, sklasyfikowaną pod symbolem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 64.99, pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych. Wnioskodawca będzie świadczył kompleksowe usługi na rzecz podmiotu, będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Faktury będą wystawiane co miesiąc z takim samym zakresem usług, wynikającym z wcześniej podpisanej umowy, faktura będzie opiewać na stałą kwotę i w okresie rocznym suma tych kwot nie przekroczy 200 tys. zł.

Działalność Wnioskodawcy będzie obejmować wsparcie Zarządu powyższej Spółki w ramach:

• obowiązków wynikających z Umowy Inwestycyjnej (raportowanie informacji (np. o przypadkach wystąpienia Konfliktu Interesów, o toczących się postępowaniach sądowych, administracyjnych i arbitrażowych, o wypłacie dywidendy dla akcjonariuszy, dane finansowe),
• udzielanie odpowiedzi na zapytania Polskiego Funduszu Rozwoju (PFR) itp.),
• pozostawanie w stałym kontakcie z PFR (udział w spotkaniach, udzielanie informacji itp.),
• obowiązków regulacyjnych narzuconych przez KNF (raportowanie informacji, udzielanie odpowiedzi na zapytania),
• współpracy z zewnętrznymi podmiotami wspierającymi podmiot zarządzający,
• budowy tzw. „deal pipline” oraz ewaluacji potencjalnych celów inwestycyjnych w ramach lejka sprzedażowego,
• w związku z punktem powyżej: budowania modeli wyceny spółek, tworzenia business planów oraz prezentacji,
• przygotowania wszelkich materiałów dla koinwestorów funduszu,
• przygotowania wszelkich materiałów wymaganych przez Komitet Inwestycyjny w celu podjęcia decyzji inwestycyjnej przez Komitet Inwestycyjny,
• reprezentowania podmiotu zarządzającego przed Komitetem Inwestycyjnym,
• przeprowadzania procesów transakcyjnych w ramach wejść oraz wyjść kapitałowych (jak np. przeprowadzanie wymaganych „due diligence”, pilnowanie time table czy ścisłej współpracy z kancelarią przeprowadzającą transakcję),
• nadzoru nad spółkami portfelowymi lub bezpośredniej współpracy w ramach tzw. „smart money”,
• ciągłe podwyższanie swoich kompetencji w ramach działalności funduszy oraz rynku Venture Capital.

Wnioskodawca nie będzie świadczył usług zarządzania.

W odpowiedzi na wezwanie z 22 kwietnia 2021 roku Wnioskodawca wskazał co następuje:

1. Faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął w dniu 10 lutego 2021 roku.
2. Wnioskodawca nie prowadził wcześniej działalności gospodarczej.
3. Wcześniej Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej w związku z powyższym nie korzystał ze zwolnień wymienionych w punkcie c) pisma Organu (t.j. zwolnień określonych w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług – przyp. Organu).
4. Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w artykule 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług w tym również Wnioskodawca nie będzie wykonywał usług prawniczych i doradczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym (winno być: „zdarzeniem przyszłym” – przyp. Organu) i specyfiką wykonywanych usług Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 tys. zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
   • energii elektrycznej (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 35.11.10.0),
   • wyrobów tytoniowych,
   • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   4. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   5. terenów budowlanych,
   6. nowych środków transportu;

2. świadczących usługi:

   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy ze zwolnienia, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa. Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia „doradztwa”. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Wnioskodawca planuje wykonywać w ramach działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym powyżej. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, czynności te nie mają w jakimkolwiek zakresie charakteru czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. W związku z tym, jeśli Wnioskodawca nie osiągnie wartości sprzedaży opodatkowanej na poziomie 200 000 zł, to ma prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że Wnioskodawca nie wykona czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Podsumowując Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie 0114-KDIP103.4012.678.2018.2.JF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   • jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Należy również pamiętać, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę art. 113 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie,
4. ściągania długów, w tym factoringu;

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca, zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą, sklasyfikowaną pod symbolem PKD 64.99, pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych. Faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął w dniu 10 lutego 2021 roku. Wnioskodawca będzie świadczył kompleksowe usługi na rzecz podmiotu, będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Faktury będą wystawiane co miesiąc z takim samym zakresem usług, wynikającym z wcześniej podpisanej umowy, faktura będzie opiewać na stałą kwotę i w okresie rocznym suma tych kwot nie przekroczy 200 tys. zł.

Działalność Wnioskodawcy będzie obejmować wsparcie Zarządu powyższej Spółki w ramach:

• obowiązków wynikających z Umowy Inwestycyjnej (raportowanie informacji (np. o przypadkach wystąpienia Konfliktu Interesów, o toczących się postępowaniach sądowych, administracyjnych i arbitrażowych, o wypłacie dywidendy dla akcjonariuszy, dane finansowe),
• udzielanie odpowiedzi na zapytania Polskiego Funduszu Rozwoju (PFR) itp.),
• pozostawanie w stałym kontakcie z PFR (udział w spotkaniach, udzielanie informacji itp.),
• obowiązków regulacyjnych narzuconych przez KNF (raportowanie informacji, udzielanie odpowiedzi na zapytania),
• współpracy z zewnętrznymi podmiotami wspierającymi podmiot zarządzający,
• budowy tzw. „deal pipline” oraz ewaluacji potencjalnych celów inwestycyjnych w ramach lejka sprzedażowego,
• w związku z punktem powyżej: budowania modeli wyceny spółek, tworzenia business planów oraz prezentacji,
• przygotowania wszelkich materiałów dla koinwestorów funduszu,
• przygotowania wszelkich materiałów wymaganych przez Komitet Inwestycyjny w celu podjęcia decyzji inwestycyjnej przez Komitet Inwestycyjny,
• reprezentowania podmiotu zarządzającego przed Komitetem Inwestycyjnym,
• przeprowadzania procesów transakcyjnych w ramach wejść oraz wyjść kapitałowych (jak np. przeprowadzanie wymaganych „due diligence”, pilnowanie time table czy ścisłej współpracy z kancelarią przeprowadzającą transakcję),
• nadzoru nad spółkami portfelowymi lub bezpośredniej współpracy w ramach tzw. „smart money”,
• ciągłe podwyższanie swoich kompetencji w ramach działalności funduszy oraz rynku Venture Capital.

Wnioskodawca nie będzie świadczył usług zarządzania. Wnioskodawca wskazał również, że nie prowadził wcześniej działalności gospodarczej i w związku z tym nie korzystał ze zwolnień określonych w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie będzie również wykonywał żadnych czynności wymienionych w artykule 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług w tym również Wnioskodawca nie będzie wykonywał usług prawniczych i doradczych.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości dotyczą kwestii, czy świadcząc wyżej opisane usługi Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Podkreślić jednocześnie należy, że podatnicy, którzy rozpoczynają wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w trakcie roku podatkowego korzystają, w roku rozpoczęcia wykonywania tych czynności na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w kolejnych latach, przy spełnieniu pozostałych warunków, korzystają ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że jak wynika z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit a i b wyłączenie ze zwolnienia dotyczy podatników świadczących usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa (z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje również pojęcia „doradztwo”. W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, w różnych zakresach, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne, w tym także udzielanie porad, opinii i wyjaśnień.

W związku z brakiem w ustawie definicji doradztwa celowe jest odwołanie się do wykładni językowej. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradzić – doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast w myśl wskazanego Słownika, „doradca” to ten, kto udziela porad. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad w różnych dziedzinach, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko, z położeniem głównego nacisku na czynność udzielania porad, wskazywania rozwiązań, sposobów postępowania w jakiejś sprawie.

Podobnie jak w przypadku usług doradztwa, ustawa nie definiuje pojęcia „usługi prawnicze”. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „prawo” należy rozumieć między innymi „ogół przepisów i norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności”. Natomiast według Słownika języka polskiego pod. red. W. Doroszewskiego „prawniczy” to „dotyczący prawnika albo prawa”.

Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, a także usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, arbitrażowe i polubowne, oraz związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym.

Wskazać, należy, że stosownie do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w artykule 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług w tym również Wnioskodawca nie będzie wykonywał usług prawniczych i doradczych, a w okresie rocznym suma kwot z wystawianych przez Wnioskodawcę faktur, w związku z wykonywanymi usługami, nie przekroczy 200 tys. zł.

Należy jednak mieć na uwadze, że jak wskazał Wnioskodawca faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej rozpoczął 10 lutego 2021 roku. W takiej sytuacji Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, jeśli przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł. Tym samym, w 2021 r., limit wartość sprzedaży po przekroczeniu którego Wnioskodawca utraci zwolnienie podmiotowe będzie proporcjonalnie niższy niż 200.000 zł. Natomiast przedmiotowy limit na rok 2022 r. będzie wynosił już 200 000 zł.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, jeśli nie osiągnie wartości sprzedaży opodatkowanej na poziomie 200.000 zł, to ma prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy - pod warunkiem, że nie wykona czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy – należy uznać za nie prawidłowe, albowiem w tym roku ww. limit będzie niższy 200.000 zł

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na zadane przez Wnioskodawcę pytanie dotyczące możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Kwestie nie objęte pytaniem nie stanowią przedmiotu interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.