0111-KDIB3-1.4012.413.2021.1.WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „………”- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2021 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „……….”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (dalej również Wnioskodawca) jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT (podatek od towarów i usług) lub podatek) jako podatnik VAT czynny.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym, w wyniku której Gmina oraz jej jednostki organizacyjne dokonują wspólnych rozliczeń dla celów VAT.

Gmina realizuje projekt pn.: „…..”, który jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 4.5.1. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie - ZIT, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Przedmiotem projektu jest budowa centrum przesiadkowego, obok budynku dworca PKP. Centrum przesiadkowe będzie miejscem, do którego mieszkańcy Gminy i okolic mogą dojechać na parking, następnie zostawić samochód lub rower i przesiąść się na inny środek transportu - autobus albo pociąg. Stworzony zostanie w ten sposób węzeł przesiadkowy integrujący system transportowy i komunikacyjny w gminie, a także ciekawa przestrzeń publiczna i wizytówka gminy. Podstawową funkcją centrum przesiadkowego będzie funkcja komunikacyjna - wykonane zostaną przystanki dla komunikacji publicznej, miejsca postojowe dla samochodów osobowych oraz rowerów. Uzupełniająco zostaną zamontowane elementy małej architektury jako zaplecze dla Park&Ride.

Wszystkie jezdnie zaprojektowano jako wykonane w technologii betonu asfaltowego ograniczone obustronnie krawężnikami betonowymi ulicznymi, obniżone krawężniki będą zastosowane na wjazdach i miejscach postojowych w celu czytelnego rozgraniczenia funkcji poszczególnych powierzchni. Wybudowane zostanie także zewnętrzne oświetlenie terenu wraz z instalacją zasilającą. Zastosowane zostaną słupy latarni przykręcane do prefabrykowanych fundamentów betonowych. Zamontowane zostaną latarnie o dekoracyjnym wyglądzie, wpisujące się w zabytkową architekturę pobliskiego dworca PKP. Zamontowane zostaną także elementy małej architektury - ławki z oparciem, kosze na śmieci, donice, stojaki rowerowe, słupki z łańcuchami, wiata przystankowa, wiata rowerowa, klomb z roślinnością i ławka liniowa. Elementy małej architektury wykonane zostaną ze stali oraz drewna, mocowane do podłoża na betonowym fundamencie. Centrum przesiadkowe wyposażone zostanie także w wc samoobsługowe.

Gmina informuje, iż działania w ramach powyższego projektu, zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2019 r. poz. 506) należą do zadań własnych Gminy, w szczególności dotyczą lokalnego transportu zbiorowego.

Faktury zakupu, dokumentujące wykonywane w ramach projektu czynności wystawiane są na Gminę. Planowana inwestycja realizowana jest na gruntach Skarbu Państwa użytkowanych wieczyście bądź dzierżawionych przez Gminę. Opłaty wnoszone przez Gminę tytułem użytkowania wieczystego oraz dzierżawy w toku trwania inwestycji zaliczane są do jej (inwestycji) kosztów.

W związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego nieruchomości pod realizację projektu Gmina nabyła cesją umowy dzierżawy zawarte na czas nieokreślony przez poprzedniego użytkownika wieczystego z 3 osobami, które są opodatkowane podatkiem VAT.

Przedmiotem ww. umów jest dzierżawa ogródków działkowych, na których finalnie zrealizowana zostanie inwestycja.

Po realizacji inwestycji Gmina nie będzie wykonywać czynności opodatkowanych, a także nie będzie uzyskiwać z tego tytułu dochodów.

Gmina jest już w posiadaniu indywidualnej interpretacji podatkowej w przedmiotowym zakresie, która potwierdza stanowisko Gminy, że nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Niemniej jednak Gmina ma wątpliwości czy w związku ze zmianą stanu faktycznego otrzymana interpretacja jest nadal aktualna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją projektu pn. „…”, Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z realizacją projektu pn. „…..”, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY:

Zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały uregulowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Na podstawie powołanego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy.

Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podmiotu działającego jako podatnik VAT. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Gminy, analiza przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Gmina nie nabywa towarów i usług z nią związanych do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie działa w charakterze podatnika tego podatku.

Projekt realizowany jest w ramach działań Gminy jako organu władzy publicznej, wykonującego zadania własne określone w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Nie stanowi ona natomiast czynności podejmowanych przez Gminę jako podatnika VAT. Wprawdzie w chwili obecnej Gmina wystawia faktury VAT tytułem dzierżawy ogródków działkowych ale finalnie na gruncie stanowiącym przedmiotowe dzierżawy powstanie centrum przesiadkowe i Gmina zaprzestanie dokonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, nie jest spełniona podstawowa przesłanka warunkująca możliwość skorzystania z odliczenia, zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, Gmina niezmiennie stoi na stanowisku, iż w związku z realizacją projektu pn. „…..”, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy).

Z przedstawionych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie takich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W przedmiotowej sprawie Gmina realizuje projekt pn.: „….”, który jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 4.5.1. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie - ZIT, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Przedmiotem projektu jest budowa centrum przesiadkowego, obok budynku dworca PKP. Centrum przesiadkowe będzie miejscem, do którego mieszkańcy Gminy i okolic mogą dojechać na parking, następnie zostawić samochód lub rower i przesiąść się na inny środek transportu - autobus albo pociąg. Stworzony zostanie w ten sposób węzeł przesiadkowy integrujący system transportowy i komunikacyjny w gminie, a także ciekawa przestrzeń publiczna i wizytówka gminy. Podstawową funkcją centrum przesiadkowego będzie funkcja komunikacyjna - wykonane zostaną przystanki dla komunikacji publicznej, miejsca postojowe dla samochodów osobowych oraz rowerów. Uzupełniająco zostaną zamontowane elementy małej architektury jako zaplecze dla Park&Ride.

Działania w ramach powyższego projektu, zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, należą do zadań własnych Gminy, w szczególności dotyczą lokalnego transportu zbiorowego.

Faktury zakupu, dokumentujące wykonywane w ramach projektu czynności wystawiane są na Gminę. Planowana inwestycja realizowana jest na gruntach Skarbu Państwa użytkowanych wieczyście bądź dzierżawionych przez Gminę. Opłaty wnoszone przez Gminę tytułem użytkowania wieczystego oraz dzierżawy w toku trwania inwestycji zaliczane są do jej (inwestycji) kosztów.

W związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego nieruchomości pod realizację projektu Gmina nabyła cesją umowy dzierżawy zawarte na czas nieokreślony przez poprzedniego użytkownika wieczystego z 3 osobami, które są opodatkowane podatkiem VAT. Przedmiotem ww. umów jest dzierżawa ogródków działkowych, na których finalnie zrealizowana zostanie inwestycja.

Po realizacji inwestycji Gmina nie będzie wykonywać czynności opodatkowanych, a także nie będzie uzyskiwać z tego tytułu dochodów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „….”.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem. W niniejszej sprawie związek taki nie wystąpi. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje opisany Projekt w ramach zadań własnych, nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, działając w tym zakresie w ramach reżimu publicznoprawnego. W omawianym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika VAT. Jednocześnie, jak wskazano we wniosku, przedmiotowy majątek będzie ogólnodostępny dla mieszkańców Gminy i nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, tj. Gmina nie będzie czerpać żadnych dochodów z tytułu wykorzystywania przedmiotowego majątku.

W świetle powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina realizując inwestycję nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z wykonaniem tego Zadania nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Oznacza to, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu pn. „….”.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.