0114-KDIP1-2.4012.38.2021.1.AAT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 24 stycznia 2021 r.), uzupełnionym w dniu 24 stycznia 2021 r. (data wpływu 26 stycznia 2021 r.), w dniu 1 lutego 2021 r. (data wpływu 8 lutego 2021 r.), w dniu 26 lutego 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), oraz w dniu 8 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 8 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży Nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2021 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży Nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został w dniu 24 stycznia 2021 r. (data wpływu 26 stycznia 2021 r.), w dniu 1 lutego 2021 r. (data wpływu 8 lutego 2021 r.), w dniu 26 lutego 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), oraz w dniu 8 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 8 marca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe, ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 8 marca 2021 r.:

Wnioskodawca jest jednoosobową spółką (…) (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą na wyspie (…) (część …).

Wnioskodawca do tej pory nie zarejestrował się do VAT (podatek od towarów i usług) jako czynny podatnik VAT, ponieważ do dnia złożenia niniejszego wniosku nie rozpoczął sprzedaży towarów lub świadczenia usług objętych VAT.

Wnioskodawca jest jedynym właścicielem dwóch połączonych ze sobą funkcjonalnie lokali mieszkalnych zlokalizowanych w (…) (dalej: „Nieruchomość”). Dla każdego z lokali prowadzona jest odrębna księga wieczysta.

Nieruchomość została nabyta w stanie deweloperskim w dniu 16 lipca 2019 r. od właściciela wielorodzinnego budynku mieszkalnego (dalej: „Deweloper”), w którym są one zlokalizowane. Budynek ten został wybudowany w XIX w. i w momencie nabycia go przez Dewelopera składał się z 4 kondygnacji. Najwyższa 4 kondygnacja budynku stanowiła, w 2015 r. tj. momencie nabycia budynku przez Dewelopera, poddasze (będące częścią wspólną nieruchomości, niewykorzystywaną dotychczas na cele mieszkaniowe, ani niewynajmowaną).

W umowie sprzedaży Nieruchomości, Deweloper oświadczył, że: „Spółka dokonuje niniejszej czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług” oraz, że „Spółka posiada Interpretację Indywidualną, wydaną w dniu 21 września 2015 roku w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w (…) (sygn.: ….), z treści której między innymi wynika, że sprzedaż przedmiotów niniejszej umowy - lokali mieszkalnych jest zwolniona z podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, ze względu na fakt, iż następuje po upływie dwóch lat od jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 tej ustawy, a ponadto przedmiotowa nieruchomość nie jest środkiem trwałym, lecz towarem handlowym z punktu widzenia regulacji podatków dochodowych, jak też rachunkowych, w rezultacie, na potrzeby podatku od towarów i usług, w szczególności art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, prace, które zostały przeprowadzone w Budynku, nie stanowią ulepszeń, pomimo tego, że ich koszt przekracza 30% wartości początkowej (ceny nabycia) Budynku, wobec powyższego stosownie do treści art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity: Dz. U. 2017 r., poz. 1150 ze zm.) sprzedaż przedmiotu niniejszej umowy podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych”.

Wnioskodawca potwierdził fakt wydania przedmiotowej interpretacji oraz jej aktualność za pomocą wyszukiwarki interpretacji indywidualnych dostępnej na stronie https://sip.mf.gov.pl/. Na podstawie lektury przedmiotowej interpretacji, Wnioskodawca ustalił jednak, że nabyta przez niego Nieruchomość zlokalizowana na dwóch najwyższych kondygnacjach budynku (powstałych w wyniku nadbudowy przeprowadzonej przez Dewelopera) podlegała zwolnieniu od VAT na podstawie treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT a nie - jak twierdził w akcie notarialnym Deweloper - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Od transakcji sprzedaży - zgodnie z oceną prawną zawartą w przedmiotowej Interpretacji - uiszczono należny podatek PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych).

Wnioskodawca pierwotnie nabył Nieruchomość celem dokonania jej dalszej sprzedaży do osoby pośrednio kontrolującej Wnioskodawcę (kontrola sprawowana jest poprzez spółkę z siedzibą w (…), będącą (…) rezydentem podatkowym) - po dokonaniu dodatkowych prac budowlanych mających na celu dostosowanie Nieruchomości do pełnienia funkcji mieszkalnych.

W konsekwencji zmiany statusu osobistego i planów życiowych osoby kontrolującej Wnioskodawcę, planowana obecnie sprzedaż będzie dokonywana do tej osoby oraz jego obecnej małżonki (dalej: „Nabywcy”).

Taki cel transakcji dyktował ujęcie aktywa (w postaci Nieruchomości) jako „lnventories” lub „Zapasów” - aktywów przeznaczonych do sprzedaży w toku działalności biznesowej. Takie ujęcie jest zgodne w wytycznymi zawartymi w standardzie rachunkowości (…) (jeden z (…) standardów rachunkowości) stosowanym przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca rozważa możliwość prowadzenia w przyszłości ksiąg rachunkowych w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Od chwili zakupu Nieruchomości nie była ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę w jakikolwiek sposób a pierwsze prace budowlane zostały zainicjowane na ok. 3-4 miesiące przed złożeniem wniosku.

Wykonane i planowane prace budowlane obejmują takie czynności jak:

• demontaż struktur istniejących w lokalach,

• prace związane ze ścianami,

• stolarka drzwiowa,

• praca związana z podłogami,

• prace związane z sufitem,

• prace związane z zabudową meblową,

• instalacje HVAC,

• instalacje wod-kan,

• instalacje ogrodowe,

• instalacja centralnego ogrzewania,

• instalacja domu inteligentnego.

W chwili obecnej Wnioskodawca rozpoczyna przygotowania do zbycia Nieruchomości na rzecz Nabywców. Transakcja zostanie przeprowadzona na warunkach rynkowych a strony:

• powołają rzeczoznawcę do określenia właściwej (rynkowej) wartości świadczeń,

• wypełnią obowiązki w zakresie cen transferowych (jeśli znajdą one zastosowanie do transakcji).

Wnioskodawca prowadzi obecnie konsultacje z Nabywcami w sprawie zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży Nieruchomości, tak aby zagwarantować przeprowadzenie transakcji nawet w przypadku wystąpienia zdarzeń losowych. Planuje zawarcie z Nabywcami następujących umów:

• umowy przedwstępnej sprzedaży prawa własności do Nieruchomości,
• umowy najmu Nieruchomości na okres nieprzekraczający 5 miesięcy.

W wyniku zawarcia umowy przedwstępnej, Nabywcy najprawdopodobniej uzyskają prawo do:

• koordynowania dalszych prac budowlanych wedle swoich preferencji,

• dokonywania odbiorów prac budowlanych,

• zawierania umów niezbędnych do doprowadzenia do Nieruchomości (i zapewnienia korzystania z nich) wszelkiego rodzaju mediów jakie mogą okazać się konieczne (gaz, elektryczność, internet, telewizja etc.),

• korzystania z Nieruchomości po zakończeniu prac budowlanych,

oraz zostaną zobowiązani do ponoszenia wybranych (lub wszystkich kolejnych) wydatków związanych ze wskazanymi powyżej działaniami.

W wyniku podjęcia w najbliższej przyszłości opisanych powyżej działań, możliwe są dwa zdarzenia przyszłe:

• Wnioskodawca ostatecznie poniesie koszty robót budowlanych w odniesieniu do Nieruchomości w kwocie przekraczającej 30% ceny nabycia Nieruchomości (Zdarzenie Przyszłe nr 1)

• Wnioskodawca ostatecznie poniesie koszty robót budowlanych w odniesieniu do Nieruchomości w kwocie nie przekraczającej 30% ceny nabycia Nieruchomości (Zdarzenie Przyszłe nr 2).

Zdaniem Wnioskodawcy okoliczności te nie zmienią rozstrzygnięcia tutejszego organu niemniej jednak, na potrzeby niniejszego wniosku będą one traktowane jako dwa odrębne od siebie zdarzenia przyszłe.

Na moment i na potrzeby złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca bierze pod uwagę dwie daty, w których mogłaby zostać sfinalizowana transakcja:

• data wypadająca w marcu lub kwietniu 2021 r. (prawdopodobne terminy odbioru znaczącej większości prac budowlanych, jest to scenariusz optymistyczny, pożądany przez Nabywców),

• data wypadająca w sierpniu 2021 r. (najpóźniejszy termin w jakim Nabywcy uzyskają środki finansowe niezbędne do sfinalizowania transakcji zakupu Nieruchomości).

Na ostateczny wybór terminu sprzedaży Nieruchomości będzie miało wpływ wiele czynników, m.in.:

• dostępność środków finansowych z których zostanie sfinansowana transakcja, względy związane z preferencjami Nabywców w zakresie struktury dziedziczenia w przypadku śmierci jednego z Nabywców,

• terminy załatwienia innych formalności niezbędnych dla prawidłowego przebiegu transakcji. 

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy - jeśli Wnioskodawca zdecyduje się dokonać sprzedaży Nieruchomości w marcu lub kwietniu 2021 r. - transakcja taka będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT (pytanie odnosi się do Zdarzenia Przyszłego nr 1)?
2. Czy - jeśli Wnioskodawca zdecyduje się dokonać sprzedaży Nieruchomości w sierpniu 2021 r. - transakcja taka będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (pytanie zadawane jest w odniesieniu do Zdarzenia Przyszłego nr 1)? oraz - w przypadku udzielenia przez organ odpowiedzi przeczącej na pytanie 1 (lub nieuznania przedstawionego stanowiska za prawidłowe)
3. Czy - jeśli Wnioskodawca zdecyduje się dokonać sprzedaży Nieruchomości w marcu lub kwietniu 2021 r. - transakcja taka będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT (pytanie zadawane jest w odniesieniu do Zdarzenia Przyszłego nr 2)? oraz - w przypadku udzielenia przez organ odpowiedzi przeczącej na pytanie 2 (lub nieuznania przedstawionego stanowiska za prawidłowe)
4. Czy - jeśli Wnioskodawca zdecyduje się dokonać sprzedaży Nieruchomości w sierpniu 2021 r. - transakcja taka będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (pytanie zadawane jest w odniesieniu do Zdarzenia Przyszłego nr 2)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Co do zasady, z powyższych przepisów wynika, że zbycie Nieruchomości, jakie planuje Wnioskodawca, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu VAT.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu VAT, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy tym, z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku decydujące znaczenie ma ciągłość wykorzystywania majątku. Wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne, np. w najem, dzierżawę itp. Przy czym przez ciągłość wykorzystywania składników majątku rozumieć należy także wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania.

W kontekście powyższej definicji działalności gospodarczej należy stwierdzić, że czynność, jakiej zamierza dokonać Wnioskodawca (tj. sprzedaż nieruchomości), spełnia definicję działalności gospodarczej określaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT a zatem, Wnioskodawca - w ramach dokonywania ww. czynności - występować będzie w charakterze podatnika VAT.

Jak wskazano wyżej, dostawa Nieruchomości będzie (zdaniem podatnika) stanowić dostawę towarów zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegać opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, zaś Wnioskodawca dokonując przedmiotowej dostawy działać będzie jako podatnik VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozważana sprzedaż Nieruchomości stanowić będzie odpłatną dostawę towaru, chyba, że do danego zdarzenia przyszłego zastosowanie znajdzie jedno ze zwolnień przewidzianych na podstawie ustawy o VAT. Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stanowisko w odniesieniu do zdarzenia przyszłego 1 pyt. 1

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja zakupu Nieruchomości przez Wnioskodawcę w lipcu 2019 r. powinna być traktowana jako pierwsze zasiedlenie Nieruchomości, co oznacza, że w przypadku sprzedaży Nieruchomości w terminie wskazanym w Pytaniu 1 (tj. marzec lub kwiecień 2021 r.) taka transakcja sprzedaży z pewnością nie będzie podlegać zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy taka transakcja będzie natomiast spełniać przesłanki do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT.

Przepis ten stanowi, iż zwolniona z podatku od towarów i usług jest:

„dostawa budynków, budowli lub ich części dokonywana przed pierwszym zasiedleniem lub ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.”

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie ograniczył zakresu przedmiotowego zwolnienia z VAT do budynków, budowli lub Ich części, które stanowią środek trwały podatnika. W związku z tym. że przepis uzależnia zwolnienie z VAT dostawy budynków, budowli lub Ich części m.in. od faktu czy wydatki ponoszone przez podatnika na ulepszenie tychże budynków, budowli lub ich części są niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, istotnym jest ustalenie ich wartości początkowej.

Pojęcie „wartości początkowej” nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o VAT, a dokonanie wykładni językowej jest niemożliwe ze względu na to, że pojęcie to nie figuruje w słowniku języka polskiego (https://sjp.pwn.pl/-data dostępu 24 stycznia 2021 r.). Zdaniem Wnioskodawcy świadczy to o sztucznej naturze analizowanego pojęcia oraz o jego istnieniu jedynie w kontekście i na potrzeby polskiego systemu podatkowego.

W związku z powyższym zasadnym wydaje się być zastosowanie wykładni systemowej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy o VAT - posiłkując się definicją wartości początkowej zawartą w ustawach o podatkach dochodowych.

Art. 16g ust. 1 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) traktujący o wartości początkowej, odnosi się wyłącznie do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Tym samym w rozumieniu ustawy o CIT, nie ustala się wartości początkowej składników majątku niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi podatnika.

Mając na uwadze, że nabyta przez Wnioskodawcę Nieruchomość nie stanowi w jego majątku środka trwałego ani wartości niematerialnej i prawnej, należy przyjąć, że nie posiada ona wartości początkowej w rozumieniu przepisów polskiego prawa podatkowego.

W związku z powyższym, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na lokale mieszkalne nie przekraczają 30% wartości początkowej tychże lokali mieszkalnych. Ponadto, art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy o VAT uzależnia zastosowanie zwolnienia alternatywnie od faktu, że dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Analogicznie jak w przypadku wartości początkowej, ulepszenie jest terminem uregulowanym w ustawach o podatkach dochodowych.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy o VAT, ulepszenie ma miejsce, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Na gruncie 16g ust. 13 ustawy o CIT ustawodawca jasno wskazuje, że ulepszeniu mogą ulec środki trwałe, co oznacza, że ulepszenie budynków, budowli lub ich części, które nie stanowią środków trwałych nie jest możliwe na podstawie ww. przepisów.

W efekcie powyższego, jakiekolwiek wydatki na remont lokali mieszkalnych ponoszone przez Wnioskodawcę nie są wydatkami na ulepszenie w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy o VAT.

W przedmiotowej sytuacji warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt l0a zostaną spełnione w odniesieniu do Nieruchomości, gdyż:

• Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od jej nabycia, ponieważ - jak wskazano - transakcja zakupu nie podlegała opodatkowaniu VAT, dlatego też od jej nabycia uiszczono jedynie podatek PCC;

• Wnioskodawca nie poniesie wydatków na ulepszenie Nieruchomości, które byłyby wyższe niż 30% jej wartości początkowej - zgodnie z argumentacją przywołaną powyżej, przedmiotowa Nieruchomość nie będzie środkiem trwałym z punktu widzenia podatków dochodowych, lecz towarem handlowym, przeznaczonym do odsprzedaży; zatem prace, które zostaną na niej wykonane - niezależnie od ich wartości - nie będą mogły zostać uznane za ulepszenia także w rozumieniu ustawy o VAT i wpływać na zastosowanie omawianego zwolnienia z podatku przy sprzedaży lokali.

W rezultacie, Wnioskodawca uważa, iż sprzedaż przez niego Nieruchomości będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na mocy wskazanego przepisu.

Stanowisko zgodne z powyższym prezentują także organy podatkowe w wydawanych Interpretacjach prawa podatkowego w analogicznych sprawach. Jako przykład można wymienić np.:

1. Interpretację z dn. 9 stycznia 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.512.2019.3.MT) gdzie organ rozpoznający wniosek stwierdził m.in., że: „Należy zauważyć, że w odniesieniu do ww. budynku, w stosunku do którego nie doszło do jego pierwszego zasiedlenia znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Wnioskodawczyni wskazała, że nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego budynku, zatem pierwsza z przesłanek została spełniona. Wnioskodawczyni wskazała, że poniesione wydatki na remont i wyposażenie budynku mogą przekroczyć 30% jego wartości, jednakże jak już wyżej wskazano, ulepszenia należy rozpatrywać przy dostawie środków trwałych, a nie przy towarach handlowych. Zatem należy stwierdzić, że sprzedaż ww. budynku będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. ”
2. Interpretację z 21 września z dn. 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-563/15-2/ISZ) gdzie organ rozpoznający wniosek odstępując od uzasadnienia uznał argumenty Wnioskodawcy, co do tego, że: „W przedmiotowej sytuacji powyższe warunki zostaną spełnione w odniesieniu do lokali (`(...)`) gdyż: Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od ich nabycia, jak i całej nieruchomości od Sprzedających, ponieważ, jak wskazano, transakcja zakupu nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT; Spółka nie poniesie wydatków na ulepszenie budynku, które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej nieruchomości - zgodnie z argumentacją przywołaną powyżej, przedmiotowy budynek nie będzie środkiem trwałym z punktu widzenia podatków dochodowych, lecz towarem handlowym, przeznaczonym do odsprzedaży; zatem prace, które zostaną na nim wykonane, niezależnie od ich wartości, nie będą mogły zostać uznane za ulepszenia także w rozumieniu ustawy o VAT i wpływać na zastosowanie omawianego zwolnienia z podatku przy sprzedaży lokali”.

Stanowisko w odniesieniu do zdarzenia przyszłego 1 pyt. 2

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja zakupu przez niego Nieruchomości w dniu 16 lipca 2019 r. powinna być traktowana jako jej pierwsze zasiedlenie, co oznacza, że po upływie dwóch lat od daty jej nabycia przez Wnioskodawcę, ewentualna transakcja sprzedaży tejże Nieruchomości będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Na powyższą ocenę zdaniem Wnioskodawcy nie wpływa to, że transakcja nabycia przez niego Nieruchomości miała miejsce na blisko 2 miesiące przed wejściem w życie nowego brzmienia art. 2 ust. 14 ustawy o VAT, który usunął z tego przepisu wymóg, aby pierwsze zasiedlenie odbywało się w wykonaniu transakcji opodatkowanej. Mając na uwadze, że zmiana ta stanowiła realizację wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selectlon Sp. z o.o. - należy przyjąć, że transakcja nabycia przez Wnioskodawcę Nieruchomości stanowiła pierwsze zasiedlenie, mimo, że nastąpiła ona przed formalną zmianą przepisów (które do dnia wejścia w życie nowych regulacji pozostawały w sprzeczności z dyrektywą Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej).

Jak wskazano w opisie Zdarzenia Przyszłego 1, Wnioskodawca spodziewa się, że poniesione przez niego wydatki na opisane prace budowlane mogą przekroczyć 30% ceny zakupu nieruchomości przez Wnioskodawcę.

W ocenie Wnioskodawcy taka okoliczność nie będzie jednak miała wpływu na status Nieruchomości z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia i zastosowania zwolnienia z VAT w odniesieniu do przyszłej sprzedaży Nieruchomości.

Regulacje art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT odwołują się do pojęcia pierwszego zasiedlenia, które zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 14 tej ustawy. Przepis ten zaś jednoznacznie stanowi, że przez „pierwsze zasiedlenie”: „rozumie się (`(...)`) oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”

W znaczeniu podatkowym o ulepszeniu można zatem mówić jedynie w przypadku środków trwałych, co wynika z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT oraz art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”).

Zgodnie z definicją sformułowaną w art. 16a ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 22a ust. 1 ustawy o PIT, do środków trwałych zaliczyć można składniki majątku, pod warunkiem jednak, że ich przewidywany okres używania przez podatnika jest dłuższy niż rok.

Jak wskazano we wniosku:

• Wnioskodawca nabył Nieruchomość, aby dostosować ją do potrzeb przyszłych nabywców i sprzedać;

• Wnioskodawca nie użytkował Nieruchomości przed dniem zakończenia prac budowlanych (roboty budowlane były prowadzone pod kątem przyszłej sprzedaży).

W związku z tym przedmiotowe nieruchomości nie będą środkami trwałymi, lecz towarami handlowymi z punktu widzenia regulacji podatków dochodowych, jak też rachunkowych.

W rezultacie, na potrzeby podatku od towarów i usług, w szczególności art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - prace, które w odniesieniu do nieruchomości przeprowadził Wnioskodawca, nie będą stanowiły ulepszeń.

Zatem pomimo tego, iż ich koszt przekroczy 30% ceny nabycia Nieruchomości, sprzedaż tej Nieruchomości przez Wnioskodawcę po 2 latach od jej nabycia będzie dokonywana po upływie 2 lat od ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10.

Stanowisko zgodne z powyższym prezentują także organy podatkowe w wydawanych Interpretacjach prawa podatkowego w analogicznych sprawach. Jako przykład można wymienić np.:

1. interpretację z dn. 12 stycznia 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4D12.305.2020.2.KS)
2. interpretację z dn. 22 stycznia 2019 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4012.639.2018.2.AP)
3. interpretację z dn. 23 maja 2010 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.144.2D18.2.ISK)
4. Interpretację z dn. 4 kwietnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.116.2018.1 .MT)
5. Interpretację z dn. 24 listopada 2017 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4012.476.2017.1.MŁ)
6. interpretację z dn. 20 października 2016 r. (sygn. IBPP1/4512-544/16-2/ES)
7. interpretację z dn. 12 września 2016 r. (sygn. ILPP3/4512-1-5/16-4/NS)
8. interpretację z dn. 4 lutego 2016 r. (sygn. LPP3/4512-1-232/15-4/AW)
9. interpretację z dn. 21 września 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-563/15-2/1SZ)
10. Interpretację z dn. 1 grudnia 2014 r. (sygn. IBPP2/443-829/14/IK).

Stanowisko w odniesieniu do zdarzenia przyszłego 2 pyt. 3

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja zakupu Nieruchomości przez Wnioskodawcę w lipcu 2019 r. powinna być traktowana jako pierwsze zasiedlenie Nieruchomości, co oznacza, że w przypadku sprzedaży Nieruchomości w terminie wskazanym w Pytaniu 1 (tj. marzec lub kwiecień 2021 r.) taka transakcja sprzedaży z pewnością nie będzie podlegać zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy taka transakcja będzie natomiast spełniać przesłanki do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT.

Przepis ten stanowi, iż zwolniona z podatku od towarów i usług jest: „dostawa budynków, budowli lub ich części dokonywana przed pierwszym zasiedleniem lub w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.”

W ocenie Wnioskodawcy ocena prawna tego zdarzenia przyszłego nie powinna nastręczać większych trudności, ponieważ:

• momentem dokonania pierwszego zasiedlenia Nieruchomości jest data jej nabycia przez Wnioskodawcę a tym samym - w momencie dokonywania jej ewentualnej sprzedaży wskazanym w Zdarzeniu 2, w związku z Pytaniem 3 (tj. dowolna data od 1 marca do 30 kwietnia 2021 r.) - nie miną jeszcze dwa lata od pierwszego zasiedlenia Nieruchomości.

• Zdarzenie Przyszłe 2 przedstawiane w związku z Pytaniem 4 nie wypełnia, żadnej z przesłanek negatywnych nie pozwalających na zastosowanie zwolnienia VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ponieważ:

  • w stosunku do Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ transakcja została jedynie opodatkowana podatkiem PCC,
  • Wnioskodawca co prawda ponosił wydatki w związku z pracami budowlanymi (w stosunku do których mogłoby mu przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), ale w przypadku niniejszego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wspomniane wydatki jakie ostatecznie poniesie na prace budowlane prowadzone w związku z nieruchomością, nie przekroczą 30% ceny Nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej okoliczności jednoznacznie potwierdzają, że transakcja sprzedaży nieruchomości w Zdarzeniu Przyszłym 2 przedstawianym w związku Pytaniem 3 będzie korzystać ze zwolnienia VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Stanowisko w odniesieniu do zdarzenia przyszłego 2 pyt. 4

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja zakupu przez niego Nieruchomości w dniu 16 lipca 2019 r. powinna być traktowana jako jej pierwsze zasiedlenie, co oznacza, że po upływie dwóch lat od daty jej nabycia przez Wnioskodawcę, ewentualna transakcja sprzedaży tejże Nieruchomości będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Na powyższą ocenę zdaniem Wnioskodawcy nie wpływa to, że transakcja nabycia przez niego Nieruchomości miała miejsce na blisko 2 miesiące przed wejściem w życie nowego brzmienia art. 2 ust. 14 ustawy o VAT, który usunął z tego przepisu wymóg, aby pierwsze zasiedlenie odbywało się w wykonaniu transakcji opodatkowanej. Mając na uwadze, że zmiana ta stanowiła realizację wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection Sp. z o.o. - należy przyjąć, że transakcja nabycia przez Wnioskodawcę Nieruchomości stanowiła pierwsze zasiedlenie, mimo, że nastąpiła ona przed formalną zmianą przepisów (które do dnia wejścia w życie nowych regulacji pozostawały w sprzeczności z Dyrektywą dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej).

Jak wskazano w opisie Zdarzenia Przyszłego 2, Wnioskodawca spodziewa się, że poniesione przez nią wydatki na opisane prace budowlane nie przekroczą 30% ceny zakupu nieruchomości przez Wnioskodawcę.

W ocenie Wnioskodawcy ocena prawna tego zdarzenia przyszłego nie powinna nastręczać większych trudności, ponieważ:

• momentem dokonania pierwszego zasiedlenia Nieruchomości jest data jej nabycia przez Wnioskodawcę a tym samym - w momencie dokonywania jej ewentualnej sprzedaży wskazanym w Zdarzeniu 2, w związku z Pytaniem 4 (tj. dowolna data od 1 sierpnia do 31 sierpnia 2021 r.) - miną już dwa lata od pierwszego zasiedlenia Nieruchomości.
• Zdarzenie Przyszłe 2 przedstawiane w związku Pytaniem 4 nie wypełnia, żadnej z przesłanek negatywnych nie pozwalających na zastosowanie zwolnienia VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, ponieważ:
  • w stosunku do Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ transakcja została jedynie opodatkowana podatkiem PCC,
  • Wnioskodawca co prawda ponosił wydatki w związku z pracami budowlanymi (w stosunku do których mogłoby mu przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczanego), ale w przypadku niniejszego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wspomniane wydatki jakie ostatecznie poniesie na prace budowlane prowadzone w związku z nieruchomością, nie przekroczą 30% ceny Nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej okoliczności jednoznacznie potwierdzają, że transakcja sprzedaży nieruchomości w Zdarzeniu Przyszłym 2 przedstawianym w związku Pytaniem 4 będzie korzystać ze zwolnienia VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ulepszeniem środka trwałego - w rozumieniu ustawy podatkowej - jest więc:

• przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych,

• rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały,

• rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu,

• adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany,

• modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Tym samym nakłady na ulepszenie środków trwałych zmierzają do podjęcia bądź rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującą istotną zmianę cech użytkowych.

Zatem nieruchomości (np. lokale mieszkalne), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednoosobową spółką (…) (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą na wyspie (…). Wnioskodawca nie zarejestrował się do VAT jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca planuje sprzedaż Nieruchomości, której jest jedynym właścicielem. Nieruchomość stanowią dwa połączone ze sobą funkcjonalnie lokale mieszkalne, gdzie dla każdego z lokali prowadzona jest odrębna księga wieczysta.

Wnioskodawca nabył Nieruchomość w stanie deweloperskim w dniu 16 lipca 2019 r. od Dewelopera (właściciela wielorodzinnego budynku mieszkalnego, w którym są zlokalizowane lokale). Budynek, w którym jest zlokalizowana Nieruchomość został wybudowany w XIX w. i w momencie nabycia go przez Dewelopera składał się z 4 kondygnacji. Najwyższa 4 kondygnacja budynku stanowiła, w 2015 r. tj. momencie nabycia budynku przez Dewelopera, poddasze (będące częścią wspólną nieruchomości, niewykorzystywaną dotychczas na cele mieszkaniowe, ani niewynajmowaną). Wnioskodawca ustalił, że Nabyta przez Wnioskodawcę Nieruchomość zlokalizowana na dwóch najwyższych kondygnacjach budynku (powstałych w wyniku nadbudowy przeprowadzonej przez Dewelopera) podlegała zwolnieniu od VAT na podstawie treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT a nie - jak twierdził w akcie notarialnym Deweloper - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nabył Nieruchomość celem dokonania jej dalszej sprzedaży do osoby pośrednio kontrolującej Wnioskodawcę (kontrola sprawowana jest poprzez spółkę z siedzibą w (…), będącą (…) rezydentem podatkowym) - po dokonaniu dodatkowych prac budowlanych mających na celu dostosowanie Nieruchomości do pełnienia funkcji mieszkalnych. W konsekwencji zmiany statusu osobistego i planów życiowych osoby kontrolującej Wnioskodawcę, planowana obecnie sprzedaż będzie dokonywana do tej osoby oraz jego obecnej małżonki (Nabywcy). Taki cel transakcji dyktował ujęcie aktywa (w postaci Nieruchomości) jako „lnventories” lub „Zapasów” - aktywów przeznaczonych do sprzedaży w toku działalności biznesowej. Takie ujęcie jest zgodne w wytycznymi zawartymi w standardzie rachunkowości (…) (jeden z (…) standardów rachunkowości) stosowanym przez Wnioskodawcę.

Od chwili zakupu Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w jakikolwiek sposób. W Nieruchomości rozpoczęły się prace budowlane (wykonane i planowane prace budowlane obejmują takie czynności jak: demontaż struktur istniejących w lokalach, prace związane ze ścianami, stolarka drzwiowa, praca związana z podłogami, prace związane z sufitem, prace związane z zabudową meblową, instalacje HVAC, instalacje wod-kan, instalacje ogrodowe, instalacja centralnego ogrzewania, instalacja domu inteligentnego). Możliwe jest, że Wnioskodawca ostatecznie poniesie koszty robót budowlanych w odniesieniu do Nieruchomości w kwocie przekraczającej 30% ceny nabycia Nieruchomości oraz możliwe jest, że Wnioskodawca ostatecznie poniesie koszty robót budowlanych w odniesieniu do Nieruchomości w kwocie nie przekraczającej 30% ceny nabycia Nieruchomości.

W odniesieniu do przypadku gdy Wnioskodawca poniesie koszty robót budowlanych w odniesieniu do Nieruchomości w kwocie przekraczającej 30% ceny nabycia Nieruchomości powzięto wątpliwości czy dokonując transakcji sprzedaży w marcu lub kwietniu 2021 r. transakcja będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy (pytanie nr 1) oraz czy dokonując transakcji sprzedaży w sierpniu 2021 r. transakcja będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (pytanie nr 2).

Wskazać należy, że Wnioskodawca nabył Nieruchomość w stanie deweloperskim w dniu 16 lipca 2019 r. Nabyta przez Wnioskodawcę Nieruchomość jest zlokalizowana na dwóch najwyższych kondygnacjach budynku (powstałych w wyniku nadbudowy przeprowadzonej przez Dewelopera) i transakcja nabycia Nieruchomości podlegała zwolnieniu od VAT na podstawie treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Przy tym, co istotne, Wnioskodawca nabył Nieruchomość celem dokonania jej dalszej sprzedaży (po dokonaniu dodatkowych prac budowlanych mających na celu dostosowanie Nieruchomości do pełnienia funkcji mieszkalnych). Taki cel transakcji dyktował ujęcie aktywa (w postaci Nieruchomości) jako „lnventories” lub „Zapasów” - aktywów przeznaczonych do sprzedaży w toku działalności biznesowej. Jednocześnie od chwili zakupu Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w jakikolwiek sposób. Zatem należy uznać, że do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości doszło w momencie jej zakupu przez Wnioskodawcę, tj. w dniu 16 lipca 2019 r. Wnioskodawca bowiem nabył Nieruchomość w stanie deweloperskim w ramach transakcji podlegającej zwolnieniu na podstawie treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Jednocześnie z opisu sprawy nie wynika aby Nieruchomość stanowiła środek trwały lecz towar handlowy, zatem ponoszone nakłady nie stanowią ulepszenia w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od prawnych.

Zatem odnosząc się do sytuacji gdy transakcja będzie dokonana w marcu lub kwietniu 2021 r. należy stwierdzić, że nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W sytuacji bowiem, gdy transakcja będzie dokonana w marcu lub kwietniu 2021 r. od momentu pierwszego zasiedlenia, do chwili sprzedaży nie miną co najmniej 2 lata. Zatem nie będą spełnione warunki do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Niemniej jednak w analizowanym przypadku do transakcji sprzedaży Nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wnioskodawca bowiem nabył Nieruchomość w ramach transakcji podlegającej opodatkowaniu lecz korzystającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zatem nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie nie można uznać, że Wnioskodawca ponosi wydatki na ulepszenie Nieruchomości, w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej Nieruchomości w stosunku do których ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bowiem w analizowanym przypadku ponoszone nakłady nie stanowią ulepszenia w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od prawnych. Zatem będą spełnione warunki do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji w przypadku gdy Wnioskodawca poniesie koszty robót budowlanych w odniesieniu do Nieruchomości w kwocie przekraczającej 30% ceny nabycia Nieruchomości dokonując transakcji sprzedaży w marcu lub kwietniu 2021 r. transakcja będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Natomiast odnosząc się do sytuacji gdy transakcja będzie dokonana w sierpniu 2021 r. należy stwierdzić, że znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W sytuacji bowiem, gdy transakcja będzie dokonana w sierpniu 2021 r. od momentu pierwszego zasiedlenia, do chwili sprzedaży miną co najmniej 2 lata. Zatem będą spełnione warunki do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji w przypadku gdy Wnioskodawca poniesie koszty robót budowlanych w odniesieniu do Nieruchomości w kwocie przekraczającej 30% ceny nabycia Nieruchomości dokonując transakcji sprzedaży w sierpniu 2021 r. transakcja będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie z uwagi, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 uznano za prawidłowe, nie udziela się odpowiedzi na pytanie nr 3 i 4, ponieważ Wnioskodawca oczekiwał wydania interpretacji w zakresie tych pytań w przypadku uznania odpowiedzi lub stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.