0114-KDIP1-1.4012.49.2021.1.RR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 2 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz cypryjskiego Udziałowca – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz cypryjskiego Udziałowca.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie doradztwa i pośrednictwa oraz pozostałej działalności profesjonalnej, naukowej i technicznej, gdzie indziej niesklasyfikowanej oraz stosunków międzyludzkich (public relations) i komunikacji. Swoje usługi Wnioskodawca świadczy przede wszystkim na rzecz podmiotów z branży transportu (…), co wynika z Jego doświadczenia i znajomości tej branży. Wnioskodawca zasiadał w zarządach kilku spółek z tej branży, w tym jako Członek Zarządu i Prezes Zarządu (…) S.A. oraz jako Członek Zarządu Sp. z o.o. aktywnej w obszarze wynajmu X.

Od stycznia 2020 roku Wnioskodawca pełni funkcję Prezesa Zarządu Spółki działającej pod firmą A. sp. z o.o. (dalej Spółka), której przedmiotem działalności jest wynajem Y. Wcześniej, od 2016 roku był również członkiem Rady Nadzorczej tej Spółki, a dodatkowo zanim Wnioskodawca objął funkcję Prezesa Zarządu świadczył usługi doradcze na jej rzecz.

Niezależnie od usług i czynnościwykonywanych bezpośrednio na rzecz Spółki, od początku 2020 roku Wnioskodawca był również zaangażowany w świadczenie usług na rzecz udziałowca Spółki z siedzibą na Cyprze (dalej Udziałowiec). W ramach współpracy z cypryjskim udziałowcem Wnioskodawca jest zaangażowany w proces pośrednictwa w sprzedaży udziałów Spółki poprzez podejmowanie szeregu czynności, których celem była i nadal jest pomoc Udziałowcowi w znalezieniu potencjalnego inwestora oraz doprowadzenie do zawarcia umowy sprzedaży udziałów przez Udziałowca na rzecz podmiotu, który byłby zainteresowany nabyciem udziałów w Spółce. Zasady i zakres usług reguluje zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Udziałowcem umowa.

Do zakresu świadczonych przez Wnioskodawcę usług - zgodnie z § 2 ust. 1 umowy pośrednictwa - należą:

1. zidentyfikowanie i nawiązanie kontaktu, we współpracy z bankiem inwestycyjnym, potencjalnych inwestorów na Udziały w celu oceny ich zainteresowania potencjalną Sprzedażą Udziałów;
2. poszukiwanie z bankiem inwestycyjnym potencjalnych inwestorów na Udziały należące do Udziałowca w Spółce,
3. opracowanie strategii sprzedaży Spółki, we współpracy z bankiem inwestycyjnym, w celu zwiększenia atrakcyjności Spółki dla potencjalnych inwestorów,
4. udział z bankiem inwestycyjnym w przygotowaniu prezentacji Spółki na potrzeby spotkań dotyczących sprzedaży Spółki,
5. przygotowywanie odpowiedzi na pytania potencjalnych inwestorów w zakresie działalności Spółki, rynku na którym działa Spółka oraz sektora (…),
6. prezentacja Spółki w czasie spotkań w celu zainteresowania szerokiej grupy inwestorów nabyciem udziałów w Spółce;
7. prezentacja Spółki w czasie spotkań i sesji Pytań i Odpowiedzi dla inwestorów i doradców inwestorów;
8. udzielanie wyjaśnień inwestorom w zakresie działalności Spółki i strategii rozwoju w czasie sesji pytań i odpowiedzi,
9. prowadzenie rozmów z potencjalnymi inwestorami i ich doradcami,
10. udział w spotkaniach z potencjalnymi inwestorami i ich doradcami,
11. wsparcie w zarządzaniu potencjalnymi roszczeniami inwestorów w trakcie 6 miesięcy od podpisania Umowy Sprzedaży Udziałów,

zwane dalej łącznie „Usługami”.

Podobnie jak w przypadku innych tego typu transakcji Wnioskodawca nie był jedynym podmiotem zaangażowanym w poszukiwanie potencjalnego inwestora, lecz poza Wnioskodawca, cypryjski Udziałowiec zatrudnił również bank inwestycyjny z siedzibą w Londynie (dalej „Bank”).

Celem świadczonych usług było dążenie do zawarcia umowy przez Udziałowca z inwestorem, przy czym Wnioskodawca nie był upoważniony ani do ostatecznego wyboru inwestora, ani ustalenia ceny sprzedaży - o tym decydował Inwestor. Zgodnie z § 2 ust. 1:

W celu uniknięcia wątpliwości, Strony uzgadniają że celem usług świadczonych przez POŚREDNIKA [pod pojęciem pośrednika w umowie jest określony Wnioskodawca] jest doprowadzenie do Sprzedaży Udziałów w Spółce i zrealizowanie tego celu będzie uprawniać POŚREDNIKA do otrzymania Wynagrodzenia określonego w niniejszej Umowie.

Wynagrodzenie w umowie zostało określone jako wynagrodzenie za sukces w ustalonej wysokości. Wynagrodzenie miało być wypłacone wyłącznie w przypadku wykonania usługi, czyli doprowadzenia do zawarcia umowy. Potwierdza to § 3 ust. 1 umowy pośrednictwa, zgodnie z którym:

W zamian za Usługi POŚREDNIKOWI [Wnioskodawcy] przysługiwać będzie wynagrodzenie („Wynagrodzenie”) w wysokości i na warunkach określonych w niniejszej Umowie. Wynagrodzenie będzie należne wyłącznie w przypadku Zamknięcia transakcji Wyjścia przez Udziałowca. POŚREDNIK jest uprawniony do otrzymania Wynagrodzenia w formie prowizji za sukces w wysokości (`(...)`) EUR brutto.

Pod pojęciem Zamknięcia transakcji Wyjścia przez Udziałowca należało rozumieć sprzedaż udziałów przez Udziałowca.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca miał mieć na celu zmaksymalizowanie zysków Udziałowca ze sprzedaży udziałów, czyli w praktyce - wynegocjować jak najwyższą cenę sprzedaży udziałów. Zgodnie z § 2 ust. 2 umowy: Usługi wykonywane przez POŚREDNIKA będą miały na celu zmaksymalizowanie wartości transakcji w oparciu o znajomość rynku przez POŚREDNIKA, perspektyw Spółki oraz rozwoju rynku.

Udziałowiec to cypryjski fundusz inwestycyjny, który nie jest zarejestrowany na Cyprze (ani w żadnym innym państwie) na potrzeby VAT (podatek od towarów i usług). Z uwagi na wykonywanie działalności holdingowej Udziałowiec nie ma obowiązku rejestracji jako podatnik VAT, gdyż prowadzenie działalności holdingowej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Umowa sprzedaży została zawarta pod koniec 2020 roku, a obecnie trwają już czynności dotyczące formalnych kwestii związanych z wyjściem Udziałowca ze Spółki i wejściem w jego miejsce nowego inwestora. Wnioskodawca nie jest zaangażowany w te czynności. Obowiązki Wnioskodawcy obecnie sprowadzają się do pozostawania w gotowości na wypadek, gdyby nowy inwestor (nabywca) zgłaszał jakiekolwiek roszczenia. Chodzi mianowicie o uniknięcie sytuacji, gdyby nowy inwestor miał wyegzekwować roszczenia z tytułu nabycia udziałów lub w skrajnym wypadku chciał wycofać się z transakcji nabycia udziałów z powodu zgłoszonych roszczeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane powyżej Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Udziałowca podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Opisane powyżej usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Udziałowca podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy wynika z następujących okoliczności:

MIEJSCE OPODATKOWANIA USŁUG

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego cypryjski Udziałowiec nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej na Cyprze, w związku z tym świadczone przeze Stronę usługi nie będą opodatkowane zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, czyli w państwie siedziby nabywcy.

Powyższe stanowisko potwierdza przykładowo orzeczenie ETS z dnia 20 czerwca 1991 r. w sprawie C-60/90 pomiędzy Polysar Investments Netherlands BV a Inspecteur der Invoerrechten en Accijnzen (Holandia), w której ETS stwierdził, że: Artykuł 4 [VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r.; obecnie art. 9 Dyrektywy Rady 2006/112/WE] należy interpretować w taki sposób, aby spółka holdingowa założona wyłącznie w celu nabywania udziałów w innych podmiotach, nieuczestnicząca pośrednio lub bezpośrednio w zarządzaniu tymi podmiotami, z zachowaniem jej praw jako udziałowca, nie posiadała statusu podatnika VAT, a zatem nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku na podstawie artykułu 17 VI Dyrektywy [ art. 167, 168 i dalsze Dyrektywy 2006/112/WE].

W konsekwencji przy określeniu miejsca opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług należy uwzględnić:

1. art. 28c ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym: miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n, oraz
2. art. 28d ustawy o VAT, zgodnie z którym: miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem wyjątków, które nie mają w niniejszej sprawie zastosowania.

W ocenie Wnioskodawcy świadczone przez Stronę usługi są usługami pośrednictwa i, o czym poniżej, usługi te będą opodatkowane - zgodnie z art. 28d ustawy o VAT - w państwie, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja. Z uwagi na fakt, iż przedmiotem transakcji podstawowej jest sprzedaż udziałów polskiej Spółki, w związku z czym podstawowa transakcja jest dokonywana w Polsce, co tym samym oznacza, że usługi pośrednictwa będą opodatkowane w Polsce.

ZASADY OPODATKOWANIA ŚWIADCZONYCH PRZEZ WNIOSKODAWCĘ USŁUG W POLSCE

W ocenie Wnioskodawcy w stosunku do świadczonych przez Stronę usług zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnione z podatku od towarów i usług są usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w:

1. spółkach,
2. innych niż spółki podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną

- z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT można wyodrębnić przesłanki, które muszą być spełnione łącznie, by ww. usługi były objęte zwolnieniem z ustawy o VAT. Przesłanki te są następujące:

1. świadczone są usługami pośrednictwa,
2. przedmiotem usług są udziały w spółkach lub innych niż spółki podmiotach, jeśli mają osobowość prawną,
3. świadczone usługi nie są usługami przechowywania udziałów ani zarządzania nimi.

CHARAKTER ŚWIADCZONYCH USŁUG

W świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca uważa, że świadczone przeze niego usługi należy zaklasyfikować jako usługi pośrednictwa w sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Z uwagi na fakt, iż „usługi pośrednictwa” nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT ani w przepisach unijnych regulujących materię opodatkowania podatkiem od wartości dodanej, to definiując powyższe usługi należy odwołać się do wykładni językowej pojęcia „pośrednictwo”.

„Pośrednictwo” zostało zdefiniowane w Słowniku Języka Polskiego PWN jako: działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron. Taka definicja jest również powszechnie akceptowana przez sądy przy interpretacji przepisów prawa podatkowego. W szczególności prawidłowość zastosowania wskazanej definicji potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 2 października 2012 roku o sygn. akt III SA/Wa 3484/11, który użył ww. definicji w uzasadnieniu wyroku, stwierdzając, że: Na podkreślenie zasługuje to, że ustawa o VAT nie definiuje pojęcia "pośrednictwo", zatem przy określaniu zakresu przedmiotowego tego pojęcia należy odnieść się do wykładni językowej tegoż określenia, a nie do ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Uniwersalny słownik języka polskiego PWN), przez pojęcie "pośrednictwo" należy rozumieć: działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron, kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych.

Przekładając z kolei powyższą definicję na zakres świadczonych przez Wnioskodawcę usług należy zwrócić uwagę, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania są nakierowane na znalezienie inwestora lub inwestorów, którzy byliby zainteresowani zakupem udziałów w Spółce oraz podejmowanie wszelkich działań mających na celu doprowadzenie do zawarcia umowy sprzedaży udziałów pomiędzy Udziałowcem a potencjalnym inwestorem. W zakresie jego odpowiedzialności znajduje się nie tylko za poszukiwanie inwestorów, ale również utrzymywanie stałych kontaktów z potencjalnymi inwestorami, zainteresowanymi zakupem, a ponadto przygotowywanie prezentacji i innych materiałów dotyczących Spółki oraz spotkania z potencjalnymi inwestorami, jak i zarządzanie roszczeniami potencjalnych inwestorów. Odnosząc się zatem do przytoczonych wyżej definicji, wykonywałem i wykonuję czynności, które miały na celu doprowadzenie do porozumienia między Udziałowcem a inwestorem w kwestii zakupu udziałów w Spółce - a tym samym w świetle słownikowej definicji pojęcia „pośrednictwo” świadczone przez Wnioskodawcę usługi należy uznać za usługi pośrednictwa.

Za uznanie, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami pośrednictwa przemawia również orzecznictwo TSUE, które na przestrzeni lat wypracowało dość jednolitą linię interpretacyjną dotyczącą rozumienia i zakresu „usług pośrednictwa” na potrzeby ich opodatkowania (lub zwolnienia) podatkiem od wartości dodanej. Przykładowo w wyroku z 13 grudnia 2001 roku w sprawie nr C-235/00 TSUE stwierdził, że: „pośrednik jest podmiotem niebędącym żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. (`(...)`) Celem pośrednictwa jest zaś uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę”.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego warunek wskazany w definicji wypracowanej i podanej przez TSUE jest spełniony, gdyż jak wskazano z § 2 ust. 1 umowy pośrednictwa że „celem usług świadczonych przez POŚREDNIKA jest doprowadzenie do Sprzedaży Udziałów w Spółce i zrealizowanie tego celu będzie uprawniać POŚREDNIKA do otrzymania Wynagrodzenia określonego w niniejszej Umowie”.

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko, co do zakwalifikowania świadczonych przez niego usług na rzecz Udziałowcy jako usług pośrednictwa w sprzedaży udziałów w Spółce jest również zbieżne z poglądem TSUE wyrażonym w wyroku z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie o nr C-453/05, w którym stwierdzono, że „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści ww. umowy”.

Jak podkreślono w licznych interpretacjach indywidualnych (w szczególności o nr IPPP3/443-762/15-3/20/S/RD, 0114-KDIP4.4012.526.2017.1.MPE, 0114-KDIP4.4012.318.2017.2.EK, 0114-KDIP4.4012.67.2018.2.KR), w świetle orzecznictwa TSUE „usługa pośrednictwa” powinna mieć następujące cechy:

1. Pośrednik nie jest stroną umowy dotyczącej instrumentu udziałowego (i jego działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów - w jego sytuacji, stronami umowy sprzedaży udziałów jest Udziałowiec i inwestor, a moja działalność obejmuje inne czynności niż czynności wykonywane przez Udziałowca i inwestora, co wynika z brzmienia § 2 ust. 1 umowy pośrednictwa. Warunek ten jest więc w opisanej wyżej sytuacji spełniony.
2. Strona transakcji finansowej wypłaca pośrednikowi wynagrodzenie za świadczoną przez niego usługę pośrednictwa - w mojej sytuacji, Udziałowiec zapłaci mi wynagrodzenie za doprowadzenie do zawarcia umowy sprzedaży udziałów, zgodnie z § 3 ust. 1 umowy. Tym samym w moim przypadku również ten warunek jest spełniony.
3. Celem działań pośrednika jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę (a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy) - wszelkie działania, które podejmowałem i które zostały wymienione w stanie faktycznym, miały na celu doprowadzenie do zawarcia umowy, a obejmowały one przede wszystkim poszukiwanie i kontaktowanie się z potencjalnymi inwestorami, przedstawianie im informacji o Spółce, udział w spotkaniach i udzielanie odpowiedzi na pytania potencjalnych inwestorów i ich doradców, etc. Co więcej, w umowie wprost wskazano, że jej celem jest doprowadzenie przez Wnioskodawcę do zawarcia umowy sprzedaży udziałów w Spółce przez Udziałowca na rzecz nowego inwestora. Oznacza to, że również ten warunek jest spełniony w mojej sytuacji.
4. Czynności pośrednika nie ograniczają się do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z umową - z przytoczonego w opisie stanu faktycznego brzmienia § 2 ust. 1 umowy jednoznacznie wynika, że przedmiotem usług nie było dopełnienie formalności administracyjnych, a wręcz przeciwnie, z brzmienia tego postanowienia wynika, że zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę obejmował wszelkie działania mające doprowadzić do zawarcia umowy sprzedaży udziałów w Spółce, w tym poszukiwanie i kontaktowanie się z potencjalnymi inwestorami, przedstawianie im informacji o Spółce, udział w spotkaniach i udzielanie odpowiedzi na pytania potencjalnych inwestorów i ich doradców, etc. - a więc wszystkie działania właśnie z wyjątkiem dopełnienia formalności administracyjnych. Ostatni z warunków stawianych w interpretacjach podatkowych do uznania, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami pośrednictwa również należy uznać za spełniony.

Argumenty potwierdzające, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi pośrednictwa można również odnaleźć w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Przykładem jest wyrok z 12 grudnia 2019 r. (sygn. akt I FSK 1279/17), w którym NSA przyznał, że czynności opisane w tym wyroku stanowią usługi pośrednictwa w sprzedaży akcji, które zostały zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT. Co warte podkreślenia, w zakres czynności, które w ocenie NSA składały się na kompleksową usługę pośrednictwa w sprzedaży akcji składały się czynności, które również wykonywałem w ramach umowy zawartej z Udziałowcem. W ocenie NSA usługi pośrednictwa obejmują w szczególności:

1. opracowanie koncepcji i struktury transakcji;
2. sporządzanie opisu spółki i rynku, na którym ona działa;
3. sporządzenie memorandum informacyjnego;
4. przygotowanie prezentacji dla zarządu spółki;
5. usługi wsparcia doradczego w negocjacjach dotyczących sprzedaży akcji spółki;
6. udział w negocjacjach umowy o dalszej współpracy biznesowej w formie joint-venture lub na podstawie umowy handlowej.

W oparciu o powyższe NSA w wyroku z dnia 12 grudnia 2019 r. uznał, że opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej usługi nabywane przez Bank polegające na identyfikacji potencjalnych nabywców dla sprzedawanych udziałów, uczestniczeniu w negocjacjach oraz dokonywaniu analiz ofert kupna udziałów celem skutecznej realizacji transakcji na najkorzystniejszych dla Banku warunkach mogą być kwalifikowane jako usługa pośrednictwa w sprzedaży udziałów.

Za przyjęciem, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami pośrednictwa przemawia również charakter wynagrodzenia określonego w umowie, które jest wynagrodzeniem od sukcesu, czyli za doprowadzenia do sprzedaży udziałów przez Udziałowca w Spółce. Innymi słowy, Udziałowiec zobowiązał się wypłacić mi wynagrodzenie za świadczone Usługi tylko i wyłącznie gdy usługa zostanie wykonana, a więc doprowadzę do zawarcia umowy sprzedaży udziałów w Spółce przez jej Udziałowca, co jednoznacznie wynika z § 3 ust. 1 umowy pośrednictwa, w którym stwierdzono, że:

W zamian za Usługi POŚREDNIKOWI przysługiwać będzie wynagrodzenie („ Wynagrodzenie”) w wysokości i na warunkach określonych w niniejszej Umowie. Wynagrodzenie będzie należne wyłącznie w przypadku Zamknięcia transakcji Wyjścia przez Udziałowca.

Na okoliczność ustalenia przez strony wynagrodzenia na zasadach success fee - czyli uzależnienia wynagrodzenia od doprowadzenia do zawarcia umowy sprzedaży udziałów - jako jednej z przesłanek uznania takiej umowy za umowę pośrednictwa wskazuje również interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 16 czerwca 2020 r. o nr IPPP3/443-762/15-3/20/S/RD, w którym stwierdzono:

Czynności te nie zostały bowiem odrębnie wycenione, zaś całość zaangażowania pośrednika obliczona została w formule wynagrodzenia za sukces, co dodatkowo potwierdza cel jaki przyświecał Bankowi, tj. znalezienie nabywcy.

Co więcej, za uznaniem że świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami pośrednictwa przemawia również fakt, iż w razie zgłoszenia przez nowego inwestora roszczeń (nabywcę udziałów w Spółce) Wnioskodawca jest zobowiązany do wsparcia Udziałowca w zarządzaniu tymi roszczeniami. Celem tego zapisu jest, aby czuwał nad tym, żeby po zawarciu umowy nowy inwestor nie doprowadził do egzekucji roszczeń, a w skrajnym wypadku nie wycofał się z niej.

Podsumowując tę część należy wskazać, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi należy - w świetle przedstawionych wyżej definicji i wyroków - uznać, za usługi pośrednictwa. Wynika to z faktu, że celem podejmowanych przez Wnioskodawcę działań i czynności było doprowadzenie do zawarcia umowy sprzedaży, zaś wynagrodzenie ustalone przez Wnioskodawcę i Udziałowca zostało uzależnione od doprowadzenia do zawarcia umowy sprzedaży tych udziałów, a więc od wykonania usługi pośrednictwa.

PRZEDMIOT USŁUG POŚREDNICTWA - PRZESŁANKA POZYTYWNA

Ponadto, spełniona jest również przesłanka co do przedmiotu świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT, zgodnie z którym przedmiotem usług muszą być między innymi udziały w spółkach.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego jego celem było doprowadzenie do sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i aby osiągnąć ten cel wykonywał on szereg czynności, obejmujących poszukiwanie i rozmowy z potencjalnymi nabywcami tych udziałów, przedstawianie im informacji dotyczących Spółki, aby zachęcić do nabycia udziałów, etc. nie powinno więc budzić wątpliwości, że przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawcę usług było i jest właśnie pośrednictwo w sprzedaży udziałów w Spółce.

Z uwagi na fakt, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi dotyczyły właśnie pośrednictwa w sprzedaży udziałów w Spółce, a tym samym ten warunek dla zwolnienia od opodatkowania VAT-em świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest spełniony.

PRZEDMIOT USŁUG POŚREDNICTWA - PRZESŁANKA NEGATYWNA

Nie jest spełniona również przesłanka negatywna, która wyłącza z zakresu zwolnienia usługi, których przedmiotem jest przechowywanie lub zarządzanie udziałami. Takie czynności nie wchodziły w zakres świadczonych przez Wnioskodawcę usług, ponieważ w żadnym momencie Wnioskodawca nie był w posiadaniu tych udziałów ani nie podejmowałem żadnych czynności zarządczych w odniesieniu do udziałów. Podejmowałem wyłącznie takie działania, które miały pomóc Udziałowcowi w znalezieniu inwestora, a następnie doprowadzić do zawarcia umowy sprzedaży udziałów.

KONKLUZJE

Reasumując powyższe Wnioskodawca uważa, że świadczone przez niego usługi spełniają wszelkie przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT do zwolnienia tych usług z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, tj.:

1. świadczone przez Wnioskodawcę usługi miały na celu podejmowanie wszelkich działań, których celem było doprowadzenie do sprzedaży udziałów w Spółce przez Udziałowca na rzecz potencjalnego inwestora, zaś moje wynagrodzenie było należne tylko i wyłącznie po doprowadzeniu do sprzedaży tych udziałów - co oznacza, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami pośrednictwa,
2. przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawcę usług była sprzedaż udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością,
3. przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie było przechowywanie ani zarządzanie tymi udziałami.

W związku z powyższym, Wnioskodawca prosi o potwierdzenie przedstawionego we wniosku stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021, poz. 685), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie zaś do art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko na zasadzie uznania za usługę każdej odpłatnej czynności która nie stanowi dostawy towarów. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Definicja ta jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Powołana wyżej definicja podatnika zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług jest odzwierciedleniem definicji zawartej w art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z kolei działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie doradztwa i pośrednictwa oraz pozostałej działalności profesjonalnej, naukowej i technicznej, gdzie indziej niesklasyfikowanej oraz stosunków międzyludzkich (public relations) i komunikacji. Wnioskodawca od początku 2020 r. był zaangażowany w świadczenie usług na rzecz udziałowca Spółki z siedzibą na Cyprze (dalej Udziałowiec) i w ramach współpracy z cypryjskim udziałowcem Wnioskodawca jest zaangażowany w proces pośrednictwa w sprzedaży udziałów Spółki poprzez podejmowanie szeregu czynności, których celem była i nadal jest pomoc Udziałowcowi w znalezieniu potencjalnego inwestora oraz doprowadzenie do zawarcia umowy sprzedaży udziałów przez Udziałowca na rzecz podmiotu, który byłby zainteresowany nabyciem udziałów w Spółce. Zasady i zakres usług reguluje zawarta pomiędzy mną a Udziałowcem umowa. Celem świadczonych usług było dążenie do zawarcia umowy przez Udziałowca z inwestorem, przy czym Wnioskodawca nie był upoważniony ani do ostatecznego wyboru inwestora, ani ustalenia ceny sprzedaży - o tym decydował Inwestor. Strony uzgadniają że celem usług świadczonych przez POŚREDNIKA jest doprowadzenie do Sprzedaży Udziałów w Spółce i zrealizowanie tego celu będzie uprawniać POŚREDNIKA do otrzymania Wynagrodzenia określonego w niniejszej Umowie. Wynagrodzenie w umowie zostało określone jako wynagrodzenie za sukces w ustalonej wysokości. Wynagrodzenie miało być wypłacone wyłącznie w przypadku wykonania usługi, czyli doprowadzenia do zawarcia umowy. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca miał mieć na celu zmaksymalizowanie zysków Udziałowca ze sprzedaży udziałów, czyli w praktyce - wynegocjować jak najwyższą cenę sprzedaży udziałów. Udziałowiec to cypryjski fundusz inwestycyjny, który nie jest zarejestrowany na Cyprze (ani w żadnym innym państwie) na potrzeby VAT. Z uwagi na wykonywanie działalności holdingowej Udziałowiec nie ma obowiązku rejestracji jako podatnik VAT, gdyż prowadzenie działalności holdingowej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 dyrektywy 2006/112/WE Rady. Umowa sprzedaży została zawarta pod koniec 2020 roku, a obecnie trwają już czynności dotyczące formalnych kwestii związanych z wyjściem Udziałowca ze Spółki i wejściem w jego miejsce nowego inwestora. Wnioskodawca nie jest zaangażowany w te czynności. Obowiązki Wnioskodawcy obecnie sprowadzają się do pozostawania w gotowości na wypadek, gdyby nowy inwestor (nabywca) zgłaszał jakiekolwiek roszczenia. Chodzi mianowicie o uniknięcie sytuacji, gdyby nowy inwestor miał wyegzekwować roszczenia z tytułu nabycia udziałów lub w skrajnym wypadku chciał wycofać się z transakcji nabycia udziałów z powodu zgłoszonych roszczeń.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą wskazania, czy opisane powyżej Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Udziałowca podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.

W odniesieniu do przedstawionej sprawy należy ponownie zaznaczyć, że przepis art. 28a ustawy wprowadza odrębną definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Istotą tego przepisu jest natomiast odróżnienie podmiotów znajdujących się w sferze aktywności gospodarczej od konsumentów.

Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że podatnik jest podmiotem „działającym w takim charakterze” tylko wtedy, gdy wykonuje czynności w ramach swojej działalności podlegającej opodatkowaniu.

Przy czym w wyroku C-77/01 TSUE, rozpatrując, czy spółka holdingowa świadczy usługę w charakterze podatnika, przypomniał pkt 18 wyroku w sprawie C-306/94 Régie dauphinoise, w którym stwierdził, że osoba dokonująca transakcji, które stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie podlegającej opodatkowaniu działalności gospodarczej tej osoby, takich jak otrzymywanie przez zarządcę odsetek od lokat utworzonych ze środków pieniężnych otrzymanych od klientów w ramach zarządzania własnością tych klientów, działa w charakterze podatnika VAT. TSUE podkreślił, że jest tak tym bardziej, gdy przedmiotowe transakcje są przeprowadzane z celem gospodarczym lub komercyjnym, charakteryzującym się, w szczególności, troską o zmaksymalizowanie zysków z zainwestowanego kapitału.

Zgodnie z opinią TSUE, jasnym jest, że przedsiębiorstwo działa w ten sposób, jeśli wykorzystuje ono środki stanowiące część jego aktywów do świadczenia usług stanowiących działalność gospodarczą w rozumieniu szóstej dyrektywy.

Ponadto należy zwrócić uwagę na wyrok TSUE C-62/12 Kostov, dotyczący wykonywania incydentalnej działalności przez podmiot będący już zarejestrowanym podatnikiem VAT. W wyroku tym TSUE wskazał, że o ile z wykładni a contrario art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT może wynikać, że osoba, która dokonuje jedynie okazjonalnie transakcji z reguły dokonywanej przez producentów, handlowców lub usługodawców, nie powinna zasadniczo być uznana za „podatnika” w rozumieniu dyrektywy VAT, o tyle niekoniecznie wynika z tego przepisu, że podatnik działający w pewnej dziedzinie działalności, który okazjonalnie dokonuje transakcji należącej do innej dziedziny działalności, nie jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT od tej transakcji. Wręcz przeciwnie, należy przypomnieć – jak wynika z motywu 5 dyrektywy VAT, że „system VAT staje się najbardziej jasny i neutralny, kiedy podatek nakładany jest w możliwie najbardziej ogólny sposób”. Ponadto zgodnie z motywem 13 dyrektywy „termin „podatnik” należy zdefiniować w taki sposób, aby państwa członkowskie mogły uwzględnić osoby, które okazjonalnie dokonują transakcji”.

W tych okolicznościach art. 12 ust. 1 dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie dotyczy on wyłącznie osób będących już podatnikami podatku VAT w odniesieniu do ich podstawowej działalności gospodarczej. Natomiast, jeśli chodzi o takiego podatnika podatku VAT, jak G. Kostov, byłoby niezgodne w szczególności z celem nakładania podatku VAT w możliwie najbardziej ogólny sposób dokonywanie wykładni art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy w ten sposób, że pojęcie „działalności gospodarczej” znajdujące się w tym przepisie nie obejmuje działalności, która – choć wykonywana w sposób okazjonalny – wchodzi w zakres ogólnej definicji tego pojęcia znajdującej się w pierwszym zdaniu tego przepisu i jest wykonywana przez podatnika również prowadzącego w sposób permanentny inną działalność gospodarczą dla celów dyrektywy VAT.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym - opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie. Dlatego też, w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W przypadku niektórych usług ustawodawca odrębnie określił miejsce ich świadczenia. Wśród zastrzeżeń zawartych w art. 28 ust. 1 ustawy wymieniony został m.in. art. 28g ust 1.

Zgodnie z art. 28c ust. 1 miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Art. 28c ust. 1 ustawy określa podstawową zasadę ustalania miejsca świadczenia usług w przypadku wykonywania usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami.

Natomiast stosownie do art. 28d ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich jest miejsce, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa w sprzedaży udziałów Spółki na rzecz udziałowca Spółki z siedzibą na Cyprze, który to Udziałowiec wykonuje działalność holdingową. W omawianej sprawie biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że z treści powołanych wyżej przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż podatnikiem podatku VAT jest każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Dany podmiot stanie się podatnikiem podatku VAT, jeżeli dokona czynności objętych przedmiotowym zakresem ustawy o VAT (dostawy towarów lub świadczenia usług) w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przy czym, bez znaczenia pozostaje fakt, iż Udziałowiec (cypryjski fundusz inwestycyjny) nie jest zarejestrowany na Cyprze (ani w żadnym innym państwie) na potrzeby VAT. Należy zauważyć, iż zgodnie z cyt. wyżej art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne (…) wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W ocenie tut. Organu, Udziałowiec na rzecz którego Wnioskodawca świadczy opisane we wniosku usługi występuje tutaj w charakterze podatnika podatku VAT, bowiem z opisu sytuacji wynika, że Udziałowiec wykonuje działalność holdingową w celach zarobkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy, czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Tym samym, Udziałowiec na rzecz którego Wnioskodawca świadczy opisane we wniosku usługi zalicza się do podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy, do którego odnosi się przepis art. 28a pkt 1 lit. a ustawy. Jak wskazał bowiem ustawodawca w art. 28a pkt 1 lit. a ustawy, podatnikami są podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat tej działalności, co oznacza, że brak formalnej rejestracji podmiotu nie może stanowić okoliczności wyłączającej ten podmiot z definicji podatnika, określonej w powyższym przepisie.

Zatem w rozpatrywanej sprawie stwierdzić należy, że spełnione są wszystkie przesłanki wynikające z art. 28a pkt 1 lit. a ustawy. Oznacza to, że miejsce świadczenia wykonywanych przez Wnioskodawcę usług na rzecz Udziałowca należy ustalić na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazał, że Udziałowiec, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy opisane we wniosku usługi, to cypryjski fundusz inwestycyjny, który zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami spełnia przesłanki uznania tego podmiotu jako podatnika o którym mowa w art. w art. 28a pkt 1 lit. a ustawy. Jednocześnie w tym miejscu dodać należy, że w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika nie będą miały w niniejszej sprawie zastosowania szczególne regulacje ustalenia miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28c i 28d ustawy.

W związku z tym, że dla usług opisanych we wniosku przy określaniu tego miejsca znajdzie zastosowanie ww. zasada ogólna, zgodnie z którą miejsce świadczenia, a tym samym opodatkowania usług, powiązane jest z miejscem odbioru (konsumpcji) tej usługi.

Zatem, świadczenie usług opisanych we wniosku przez Wnioskodawcę na rzecz cypryjskiego Udziałowca, który spełnia definicję podatnika z art. 28a ustawy, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy w miejscu siedziby usługobiorcy, tj. na Cyprze, na zasadach obowiązujących w tym kraju. Tym samym, świadczenie tych usług nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

W konsekwencji zatem miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Udziałowca jest co do zasady - zgodnie z ww. przepisem - znajduje się poza terytorium kraju, a tym samym nie podlega w Polsce opodatkowaniu.

W rezultacie, mając na uwadze regulacje prawne dotyczące miejsca świadczenie usług stwierdzać należy, że Wnioskodawca w omawianej sprawie nie jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy z którego wynika, że opisane usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Udziałowca podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT – należało uznać za nieprawidłowe, gdyż usługi te w okolicznościach niniejszej sprawy nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.