0113-KDIPT1-2.4012.83.2021.2.KW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 lutego 2021 r. (data wpływu 10 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z 7 kwietnia 2021 r. (data wpływu 12 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia faktur korygujących w ewidencji za okres rozliczeniowy, w którym zostały wystawione oraz możliwości złożenia korekty deklaracji VAT (podatek od towarów i usług)-7 i dokonania korekty podatku należnego za miesiąc listopad 2019 r.– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia faktur korygujących w ewidencji za okres rozliczeniowy, w którym zostały wystawione oraz możliwości złożenia korekty deklaracji VAT-7 i dokonania korekty podatku należnego za miesiąc listopad 2019 r. Wniosek uzupełniono pismem z 7 kwietnia 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia … z siedzibą w … (dalej także: „Wnioskodawca/Spółdzielnia”) została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym Rejestrze Przedsiębiorców dnia 5 maja 2003 roku. Głównym przedmiotem działalności Spółdzielni jest produkcja mebli biurowych i sklepowych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 31.01.Z).

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”) zarejestrowanym dla potrzeb tego podatku na podstawie art. 96 ust. 1 i art. 97 ust. 1 ustawy o VAT. Wskazać przy tym należy, że Spółdzielnia nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.

Spółdzielnia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracuje z podmiotami zagranicznymi, mającymi siedzibę zarówno na obszarze Unii Europejskiej oraz poza obszarem Unii Europejskiej.

Jednym z takich podmiotów jest Grupa X. Główna siedziba Firmy znajduje się w S. i zarejestrowana jest pod nazwą A z siedzibą … – wszystkie rozliczenia finansowe dokonywane są przez centralę w S. Na wystawianych przez Spółdzielnię fakturach wskazani są: Buyer (kupujący), Invoice Receiver (odbiorca faktury), Receiver (odbiorca). W przypadku wystawionych przez Wnioskodawcę faktur:

nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

jako odbiorca (Receiver) figuruje: B (dalej: „B”). Jako kupujący (Buyer) na fakturach został wskazany: A z siedzibą …, który też został określony jako odbiorca faktury (Invoice Receiver). Przedmiotem sprzedaży udokumentowanej powyższymi fakturami były wyprodukowane przez Spółdzielnię art. meblowe, a zastosowana stawka na fakturach to 0% „vat zero rated export supply of goods” (eksportowa dostawa towarów z zerową stawką VAT).

Wysyłki w ramach eksportu dokonywane są w systemie bezpośrednim, wysyłki całopojazdowe z magazynu Spółdzielni do punktu odprawy celnej, następnie wywożone poza teren Unii Europejskiej między innymi do USA oraz za pośrednictwem magazynu przeładunkowego, z którego następnie towar jest wysyłany do docelowego odbiorcy m.in. poza granicami Unii Europejskiej.

Spółdzielnia realizując wysyłkę towarów dla odbiorców z grupy X korzysta z jego komputerowego systemu sprzedaży. System ten generuje wszystkie dane niezbędne do wystawienia dokumentów sprzedaży. Wysyłka towarów odbywa się na bazie FCA … bądź FCA `(...)` Towar odbierany jest z magazynów Spółdzielni transportem odbiorcy. Dla dostawców z Polski zamówienia i logistykę prowadzi C ….

Spółdzielnia poinformowała C biuro w … o gotowości towaru do odbioru objętego wyżej wymienionymi fakturami. Następnie C zorganizowała i zrealizowała transport we własnym zakresie, podstawiając środek transportu do magazynu Spółdzielni, na który załadowany został towar. Towar po odbiorze ze Spółdzielni trafił do magazynu przeładunkowego znajdującego się w Polsce (…), z którego następnie towar miał trafić do odbiorcy ze Stanów Zjednoczonych (B).

Wskazać przy tym należy, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w transakcji między Wnioskodawcą a A w S. nastąpiło w momencie opuszczenia towaru z magazynu Spółdzielni. Towar nie był wysyłany bezpośrednio do odbiorcy tylko, jak wskazano powyżej do magazynu przeładunkowego w Polsce …, co zostało również uwidocznione w dokumentach dołączonych do faktur sprzedażowych (Packing list 1).

W tym miejscu wyjaśnić należy, że magazyn przeładunkowy … (…) to jednostka z grupy X, która gromadzi towary od dostawców z Polski, które są następnie wysyłane do sklepów i magazynów X na całym świecie. Konsolidacja polega na łączeniu ładunków o masie mniejszej niż np. ładunek ciężarówki od wielu spedytorów w centralnym punkcie pochodzenia przez konsolidatora ładunków i transportowaniu ich jako pojedynczej przesyłki do punktu docelowego.

Towar objęty fakturami wskazanymi w niniejszym wniosku był przechowywany w magazynie przeładunkowym w Polsce (…), ponieważ czekał na dalsze przesłanie go do innego magazynu znajdującego się na terenie USA. Podkreślić ponadto należy, że przechowywanie towaru w magazynie przeładunkowym w Polsce nie wpłynęło w żaden sposób na zmianę właściwości towaru oraz towar nie był poddany innym czynnościom mającym na celu jego modyfikację.

Na podstawie upoważnienia udzielonego przez Spółdzielnię wszystkie niezbędne formalności eksportowe miała dokonywać D, która była odpowiedzialna za dostarczenie Spółdzielni odpowiednich dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej; w tym – komunikatów IE 599.

Do dnia 25 marca 2019 roku Spółdzielnia nie otrzymała potwierdzenia wywozu towarów IE-599 dla wysyłek dotyczących wymienionych powyżej faktur, ani też żadnych innych dokumentów potwierdzających opuszczenie towarów poza terytorium RP lub UE. W związku z tym w prowadzonej ewidencji oraz deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc luty 2019 roku Spółdzielnia wykazała podatek VAT należny od transakcji udokumentowanych przedmiotowymi fakturami, jak dla dostaw krajowych w wysokości 23% (zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy o VAT). Przy czym w miesiącu styczniu 2019 r. Spółdzielnia nie ujmowała przedmiotowych faktur w ewidencjach prowadzonych dla celów rozliczania podatku od towarów i usług. Po wielokrotnych monitach kierowanych do C (zmiana siedziby biura z … na …) o dostarczenie Spółdzielni dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towaru do Stanów Zjednoczonych – podmiot ten w dniu 6 sierpnia 2019 r. poinformował Spółdzielnię, że procedura eksportowa została przerwana i towar, który miał być wysłany do Stanów Zjednoczonych nie będzie tam transportowany.

W miesiącu listopadzie 2019 roku, ze względu na fakt, że nie doszło do transakcji eksportu do odbiorcy: B i towar ostatecznie nie został wywieziony do USA Spółdzielnia dokonała korekty na minus całości wartości pierwotnych transakcji exportowych udokumentowanych fakturami z dnia 25.01.2019 r. wystawiając korekty faktur:

1. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
2. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
3. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
4. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku.

Ostatecznie towar objęty fakturami wskazanymi powyżej został przekierowany przez C w … (podmiot obsługujący i koordynujący realizację złożonych do Wnioskodawcy zamówień) z kierunku export do USA na kierunek E NIP DE … i przewieziony z magazynu w … do … w Niemczech i w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do zarejestrowanego dla celów WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów) i WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) podatnika podatku od wartości dodanej z Niemiec sprzedaż ta została rozliczona przez Spółdzielnię w zakresie podatku od towarów i usług, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym zakresie.

Na cały towar objęty pierwotnie skorygowanymi fakturami eksportowymi, o których mowa we wniosku Spółdzielnia wystawiła ostatecznie faktury WDT dokumentujące dostawy wewnątrzwspólnotowe do Niemiec. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że odbiorca posiadał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Ponadto Wnioskodawca potwierdza, że posiada dowody na to, że towary objęte fakturami, o których mowa w niniejszym wniosku zostały wywiezione z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dostarczone do nabywcy towaru mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej (Niemcy), tj. terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Kwestia dokonania sprzedaży w ramach WDT była przedmiotem interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 marca 2020 roku, znak: 0114-KDIP1-2.4012.714.2019.2.PC.

W uzupełnieniu Wnioskodawca doprecyzował, że:

1. Na wystawionych w listopadzie 2019 roku przedmiotowych fakturach korygujących wskazano jako przyczyna korekty „dot. zmiany rej. FVE na FVWD”, co oznacza dla Wnioskodawcy zmiana warunków dostawy ze sprzedaży eksportowej na wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, iż z pozyskanej korespondencji mailowej prowadzonej w maju 2019 r. pomiędzy podmiotami z grupy X opisanymi we wniosku, wynika, iż towar objęty pierwotną sprzedażą eksportową zalegał w magazynie przeładunkowym w … i cyt. „Na podstawie info z … spróbujemy znaleźć nowy rynek. Jest już tak późno, że prawdopodobieństwo znalezienia go jest bardzo małe. Sprzedaż trwa tylko 2 miesiące i już się zaczęła”, „nie ma sensu wysyłać towaru na Stany ponieważ jego sprzedaż uległa przeterminowaniu”, stąd też podjęto decyzję o przekierowaniu wysyłki do Niemiec (…).
2. Pierwotne faktury wystawione 25 stycznia 2019 roku, o których mowa w opisie sprawy zostały wprowadzone do obrotu prawnego w dniu 25 stycznia 2019 roku, tj. zostały przyjęte i odebrane w tym dniu przez nabywcę w dedykowanym systemie komputerowym.
3. Towary, których dostawa była udokumentowana fakturami, o których mowa w opisie sprawy, zostały odebrane z magazynu Wnioskodawcy w dniu 25 stycznia 2019 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca miał obowiązek rozliczenia faktur korygujących opisanych we wniosku:
2. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
3. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
4. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
5. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku -w prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym na dzień wystawienia korekty faktur) za miesiąc listopad 2019 roku?
6. Czy Spółdzielnia jest uprawniona do złożenia korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc listopad 2019 roku i pomniejszenia podatku należnego, wykazanego pierwotnie w deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2019 w stawce krajowej 23% ze względu na:
   • pierwotne niedostarczenie dokumentów potwierdzających eksport towarów do Stanów Zjednoczonych Ameryki,
   • następnie sprzedaż towarów objętych wskazanymi w stanie faktycznym fakturami w ramach WDT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. W ocenie Wnioskodawcy następujące faktury korygujące:

1. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
2. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
3. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
4. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku

-należy ująć w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym na dzień wystawienia korekty faktur) za miesiąc listopad 2019 roku.

Ad 2. Spółdzielnia jest uprawniona do pomniejszenia podatku należnego wykazanego pierwotnie w stawce krajowej 23% za miesiąc luty 2019, ponieważ towar objęty pierwotnie

1. fakturą nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
2. fakturą nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
3. fakturą nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
4. fakturą nr .. z dnia 25 stycznia 2019 roku

-w rzeczywistości nie został wyeksportowany do Stanów Zjednoczonych Ameryki, tym samym procedura eksportowa została przerwana (na potwierdzenie czego wystawiono korekty ww. faktur) a ostatecznie towar objęty pierwotnie ww. fakturami został zafakturowany przez Spółdzielnię jako WDT do Niemiec w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Stosownie do treści art. 5 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do treści art. 41 ust. 4 ustawy o VAT w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Z kolei w myśl art. 41 ust. 6 ww. ustawy stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny (art. 41 ust. 6a ustawy o VAT).

W myśl art. 41 ust. 7 ustawy o VAT jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6 nie został spełniony podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy o VAT). Przy czym zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6 z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Spółdzielnia faktury mające dokumentować sprzedaż eksportową poza terytorium Unii Europejskiej wystawia w sposób następujący:

• faktura nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

• faktura nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

• faktura nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

• faktura nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku.

Przy czym wskazać należy, że Spółdzielnia nie wykazała dostawy objętej wyżej wymienionymi dokumentami w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT nie wykazując jej w deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2019 roku, ponieważ nie otrzymała dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza teren Unii Europejskiej. Tym samym w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT za luty 2019 rok do dostawy towarów objętych fakturami numer …, …, …, … zastosowała stawki właściwe dla dostawy towarów na terytorium kraju (23%).

Wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie pomimo rozpoczęcia procedury eksportowej eksport towarów poza granicę Unii Europejskiej nigdy nie wystąpił. Procedura eksportowa została bowiem przerwana w momencie, w którym towar znajdował się w magazynie przeładunkowym (…). Spółdzielnia tym samym nigdy nie otrzymała dokumentów, które uprawniałyby ją do zastosowania stawki 0% VAT właściwej dla eksportu towarów.

Tym samym w świetle przedstawionych okoliczności w stanie faktycznym oraz przytoczonych przepisów prawa należy uznać, że Spółdzielnia prawidłowo opodatkowała początkowo dostawę towarów, objętych ww. fakturami stawką krajową w wysokości 23% VAT w deklaracji VAT-7 za luty 2019 roku.

Po powzięciu informacji, że towar objęty wymienionymi wyżej fakturami nie został wyeksportowany poza granice Unii Europejskiej, i tym samym procedura eksportu nie została zakończona, Spółdzielnia dnia 28 listopada 2019 roku wystawiła korekty faktur in minus, korygując wartości transakcji do zera wystawiając korekty faktur:

• … do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

• … do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

• … do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,

• … do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku.

Towar objęty początkowo fakturami numer …, …, …, …, następnie skorygowanymi ostatecznie trafił do odbiorcy z Niemiec w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. I tak odpowiednio dnia 30 listopada 2019 roku Spółdzielnia wystawiła:

1. fakturę nr … – która obejmowała towary objęte uprzednio fakturą nr …,
2. fakturę nr … – która obejmowała towary objęte uprzednio fakturą nr …,
3. fakturę nr … – która obejmowała towary objęte uprzednio fakturą nr …,
4. fakturę nr … – która obejmowana towary objęte uprzednio fakturą nr ….

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów została w pełni rozliczona. Spółdzielnia dysponuje również odpowiednimi dokumentami, na mocy których uprawniona była do zastosowania stawki 0% VAT w ramach WDT. Przy czym podkreślić należy, że w zakresie prawidłowości rozliczenia transakcji w ramach WDT Spółdzielnia otrzymała interpretację Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 13 marca 2020 roku, znak 0114-KDIP1-2.4012.714.2019.2.PC.

Mając na uwadze powyżej opisane okoliczności należy stwierdzić końcowo, że Spółdzielnia faktury korygujące:

1. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
2. … z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
3. .. z dnia 28 listopada 2019 roku do faktury nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku

-powinna ująć w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT za miesiąc listopad 2019 roku.

Tym samym Spółdzielnia jest uprawniona do dokonania korekty in minus podatku należnego wykazanego pierwotnie w stawce krajowej 23% za miesiąc luty 2019 r. w drodze korekty deklaracji za miesiąc listopad 2019 roku (na podstawie art. 81 ust. 1 i 2 Ordynacji podatkowej) w związku z wystawionymi korektami faktur w dniu 28.11.2019 roku, ponieważ towar objęty pierwotnie:

1. fakturą nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
2. fakturą nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
3. fakturą nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku,
4. fakturą nr … z dnia 25 stycznia 2019 roku.

-w rzeczywistości nie został wyeksportowany do Stanów Zjednoczonych Ameryki, tym samym procedura eksportowa została przerwana, a ostatecznie towar objęty pierwotnie ww. fakturami został zafakturowany przez Spółdzielnię i wywieziony do Niemiec w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że Wnioskodawca zwrócił się o wyjaśnienie kwestii odnoszących się do transakcji, które miały miejsce w 2019 r., zatem tutejszy organ w interpretacji indywidualnej odniósł się do stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w tamtym okresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Ilekroć w przepisach jest mowa o terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa trzeciego – w myśl art. 2 pkt 5 ustawy – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Przez sprzedaż – stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez eksport towarów, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

–jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Definiując pojęcie eksportu towarów ustawodawca dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz gdy wywóz dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0% – art. 41 ust. 4 ustawy.

Zgodnie zaś z art. 41 ust. 6 ustawy – stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 41 ust. 6a ustawy – dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Natomiast art. 41 ust. 7 ustawy stanowi, że jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu – art. 41 ust. 8 ustawy.

Z kolei na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy – otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

W świetle powyższego przepisu podatnik uprawniony jest do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał dokument potwierdzający wywóz. Tak więc podatnik nie dokonuje korekty deklaracji, tylko korekty podatku należnego w deklaracji bieżącej, tj. za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał dokument potwierdzający wywóz. Korekta podatku należnego będzie polegała na zmniejszeniu podatku należnego w deklaracji bieżącej o kwotę podatku należnego, zadeklarowanego w poprzednich deklaracjach podatkowych z powodu objęcia dostawy eksportowej stawką krajową.

Jak wskazuje art. 41 ust. 11 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Przy ustalaniu zakresu zastosowania przepisów art. 41 ust. 6 i 11 ustawy właściwe jest przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej 0% stawki VAT jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej.

Dla prawidłowego udokumentowania eksportu, podatnik powinien przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać dokument, w którym właściwy organ celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Jeżeli podatnik nie jest w posiadaniu wymaganych dokumentów potwierdzających dokonanie eksportu, obowiązany jest opodatkować tę dostawę przy zastosowaniu stawki właściwej dla danej dostawy w kraju, przestrzegając przy tym procedury przewidzianej w art. 41 ust. 6 i 7 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Podatnik wystawia fakturę m.in. w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT sporządzona, a niewprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego.

Natomiast, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy, to w takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania ww. faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Należy zauważyć, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

W art. 106j ust. 2 ustawy wymienione zostały elementy, które powinna zawierać faktura korygująca, w tym m.in. przyczyna korekty oraz jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej.

Jak wskazano wyżej celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Jednakże dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi.

Wskazać należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu.

Termin rozliczenia korekty eksportu towarów niezależnie czy powoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania czy też podwyższenie podstawy opodatkowania uzależniony jest od okoliczności, które spowodowały powstanie korekty.

W przypadku faktury korygującej (powodującej zmniejszenie, jak również zwiększenie podstawy opodatkowania) wystawianej w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie/zawyżenie wartości podstawy opodatkowania wykazanego w pierwotnej fakturze np. błąd rachunkowy, zaniżenie/zawyżenie wartości sprzedaży (przyczyna o charakterze pierwotnym), korektę należy ująć w okresie rozliczeniowym, w którym ujęto daną transakcję (w którym powstał obowiązek podatkowy) na podstawie pierwotnie wystawionej faktury. Natomiast w przypadku faktury korygującej (powodującej zmniejszenie, jak również zwiększenie podstawy opodatkowania) wystawianej z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktury pierwotnej i których powstanie nie jest uzależnione od błędu, który spowodował zaniżenie/zawyżenie wartości podstawy opodatkowania wykazanego w pierwotnej fakturze, korektę należy ująć w okresie rozliczeniowym, w którym powstała przyczyna korekty.

Według art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

W świetle art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej – skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu. Może ona dotyczyć każdej pozycji deklaracji, np. określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości kwoty zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji (np.: adresu, nr NIP) – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej. Korekta deklaracji ma na celu skorygowanie błędu poprzez zastąpienie go właściwym zapisem.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, 25 stycznia 2019 r. Wnioskodawca wystawił faktury dokumentujące sprzedaż towarów w ramach eksportu z przeznaczeniem dla odbiorcy w USA – B. Towar nie był wysyłany bezpośrednio do odbiorcy tylko odbierany z magazynów Wnioskodawcy transportem odbiorcy i dostarczony do magazynu przeładunkowego w Polsce (Wnioskodawca zgłasza gotowość odbioru towaru do odbiorcy, odbiorca organizuje i realizuje transport). Następnie z magazynu przeładunkowego towar miał być wysłany do odbiorcy w USA (na podstawie upoważnienia Wnioskodawcy wszystkie niezbędne formalności eksportowe dokonywała D i dostarczała Wnioskodawcy odpowiednie dokumenty potwierdzające dokonanie eksportu/potwierdzenia wywozu komunikaty IE-599). Przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w transakcji między Wnioskodawcą a kupującym nastąpiło w momencie opuszczenia towaru z magazynu Spółdzielni. Towar był przechowywany w magazynie przeładunkowym w Polsce, ponieważ czekał na dalsze przesłanie go do innego magazynu znajdującego na terenie USA. W związku z tym, że do 25 marca 2019 r. Wnioskodawca nie posiadał potwierdzenia wywozu IE-599 dla wysyłek dotyczących wymienionych faktur w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc luty 2019 r. Wnioskodawca naliczył podatek VAT należny jak do dostaw krajowych w wysokości 23%. Po wielokrotnych monitach kierowanych do C o dostarczenie Spółdzielni dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towaru do Stanów Zjednoczonych – podmiot ten w dniu 6 sierpnia 2019 r. poinformował Spółdzielnię, że procedura eksportowa została przerwana i towar, który miał być wysłany do Stanów Zjednoczonych nie będzie tam transportowany. Na wystawionych w listopadzie 2019 roku przedmiotowych fakturach korygujących wskazano jako przyczyna korekty „dot. zmiany rej. FVE na FVWD”, co oznacza dla Wnioskodawcy zmiana warunków dostawy ze sprzedaży eksportowej na wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, iż z pozyskanej korespondencji mailowej prowadzonej w maju 2019 r. pomiędzy podmiotami z grupy X opisanymi we wniosku, wynika, iż towar objęty pierwotną sprzedażą eksportową zalegał w magazynie przeładunkowym w …, stąd też podjęto decyzję o przekierowaniu wysyłki do Niemiec (…).

W miesiącu listopadzie 2019 roku, ze względu na fakt, że nie doszło do transakcji eksportu do odbiorcy B i towar ostatecznie nie został wywieziony do USA, Spółdzielnia dokonała korekty na minus całości wartości pierwotnych transakcji eksportowych udokumentowanych fakturami z dnia 25.01.2019 r. wystawiając korekty faktur. Ostatecznie towar objęty fakturami wskazanymi powyżej został przekierowany przez C w … (podmiot obsługujący i koordynujący realizację złożonych do Wnioskodawcy zamówień) z kierunku eksport do USA na kierunek E NIP DE … i przewieziony z magazynu w … do … w Niemczech, i w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do podatnika podatku od wartości dodanej z Niemiec sprzedaż ta została rozliczona przez Spółdzielnię w zakresie podatku od towarów i usług, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym zakresie.

Mając na uwadze powołane przepisy w świetle całokształtu przedstawionych okoliczności sprawy należy wskazać, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z okolicznością, powodującą powstanie korekty z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktur pierwotnych. Jak bowiem podał Wnioskodawca – wystawione w dniu 25 stycznia 2019 r. faktury zostały przyjęte i odebrane w tym dniu przez nabywcę. Następnie Spółdzielnia zgłosiła odbiorcy gotowość odbioru towarów, udokumentowanych ww. fakturami, ze swojego magazynu, Odbiorca po zorganizowaniu transportu dostarczył towary do magazynu przeładunkowego w Polsce. Z kolei z magazynu przeładunkowego towary miały być wysłane do odbiorcy w USA. Na podstawie upoważnienia Wnioskodawcy wszystkie niezbędne formalności eksportowe dokonywała D. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w transakcji między nim a kupującym nastąpiło w momencie opuszczenia towarów z magazynu Spółdzielni. Jednakże ostatecznie w listopadzie 2019 r. Spółdzielnia ze względu na fakt, iż nie doszło do transakcji eksportu towarów do odbiorcy w USA, tj. wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej, wystawiła faktury korygujące dokumentujące ww. czynność.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy należy uznać, że ww. przyczyny, w związku z którymi Wnioskodawca wystawił w listopadzie 2019 r. faktury korygujące, nie istniały w momencie wystawienia faktur pierwotnych oraz ich powstanie nie było uzależnione od błędu popełnionego przez wystawcę faktur pierwotnych. Zatem Spółdzielnia winna dokonać korekty rozliczenia w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty. Tym samym, Wnioskodawca winien ująć ww. faktury korygujące w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, za okres rozliczeniowy, w którym zostały wystawione ww. faktury korygujące.

Z uwagi na powyższe Zainteresowany ma prawo do złożenia korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc listopad 2019 r. i odpowiednie zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz podatku należnego wykazanego z tytułu ww. dostaw według stawki podatku VAT w wysokości 23% w miesiącu lutym 2019 r.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.